Claudii Chiffletii I.C. Sequani Eorum quae de iure pars prior, in qua continentur, De substitutionibus lib. 1. De portionibus legitimis. Lib. 1. De iure fideicommissorum lib. 4. De secundo capite legis Aquiliae ..

발행: 1584년

분량: 498페이지

출처: archive.org

분류: 상속법

171쪽

ico CLAVD. CHI FLETII I. C.

parentibus vise, ad tertium gradu m,Vlp.inisag reg. tit. qui habeant ius antiq.de his tamen no loquitur,s ed generaliter & regulariter concepta cst. Vcrius adhuc dici potest, non affirmare illum, quod dedia cta portione Falcicliae id quod excedit legis Iulia quantitatem mancat apud licredem, quin potius hoc tantum statuit, post deductionem Falcidiae deberi id quod est legatum aut relictum, dum intra legis Iuliae definitionem consiliat. Ergo ultra Falcidiam nihil heres consequitur,adeo ut hanc sententiam potius imPugnet qua adiuuet d. l. quoties. Coloratius. Huius sententiae argumentum peti posset unde nulli interpretum adhuc suspicari contingit, nempe exi. i.in fili. D.si quis a par. er. manu. qua constituitur patris iura legitimam scilicet portionem patri debitam non admitti, quantumuis ut patronus admire tur ad aliam portioncm ex cdicto ei debitam. Illa lege non est ulla clarior in hanc rem, sed de eius sentu dicemus postea. Nituntur item huius sententiae admorcs l.quamquam C .adl. Falcid. xl.iube mus. C. ad Senatus c. Treb. quibus eueniente fi lci commissi conditione detrahitur ex Treb. quarta,e

go, inquiunt, duplex portio, quia legitima, debitum nonorum sit bsidium, statim a patris morte ipso iuro detracta fuit. Quasi vcro non primus auctor fuerit Iustinianus detrahendae ipso iure legitimae i. omnimodo. C. de inoff. testam. Sed leges illar quibus nituntur, Gordiani & Zenonis sunt, quorum tempestate in ondum ipso iure legitima deducebatur. Alij ni mero plures incognitam iure ciuili fuisse putant hac geminam deductionem. Quorum antesignanus d

citur suisse Pylius ab Odofredo in l. quamquam. C.

172쪽

vd l.Falcid.nisi is PlacEtinus est,Martini alias sin tor,sed ab eo hac in quaestione diuersus. Nam Pylij

α Placentini obscura sunt saepe nomina in Odotie- .do & Accurs. quia fgnatur saepe primaria lutera tan-rum. Q icquid sit, Pylio non occurrit auctor antiquior. Ideo autem iure ciuili improbata est haec d plex deductio, quia & qui habet quartam ex constitutione D. pij, tanquam adrogatus, non admittitur ad querelam inofficios testatuentui. Papin. .siquis impubes. D tae inossic. Et ne cui singillare videatur, in quarta D. Pii. eadem etiam ian g. quarta. dicitur, eum qui ex ' asse Leres institutus quartam ex lege a

Falcidia habet,de inofficioso quiri non posse.Idem iuris in portione patrono debita, qua percepta excluditur quarta Ealc. l. i. g. pen insi cui plus qua per l. Fal.Egregie facit i liberto.ar.FIliu.D.de ann.las . .

ubi filius togatus restituere detrahit tantii Vnu quadrante. Quid,quod Paulus .icntitit.haitistium ii

rede institutu ideo non possc inoificiosum dicere uapud eum qu icta , aut legi; Falcidiae, aut Senatus Pegasiani beneficio,sit remansura. Aliera igitur ,

net tantum , non utraque. Nec repugnant huic singularidetractioni Iustiniani Nouςllae, quinimo eam . potius adimunt. Fam cum in Nou. 39. de restit. ea quae par. in vi . heres xogatus restituere possit diminuere fideicommissum, ex causis ibi expressis, euam ultralegiximam ergo deductio fideicommis

saria nulla fictu, ut notauit ex vetustioribus Martia cinus Silimanus reserente Alben in auth. res quae. C. 'coni. te leg. Abstinui de industria a Noua.de hered. de Faleid. L si quia autem non implens': qui quod ibi statui urtalium voluntatem4 atris non impla e

173쪽

U , CLAVD. CHI FLETII Io

sola n legitima retinere, tera deuolui ad personas

ibi enumeratas,argutus aliquis posset insurre,saocti . ne Ac paena costitutionis illius no iure comuni factu. esse. Hic opinionii & auctoritatu cocursus mouitvc- . teres, ut ass latebra distinctionis confugerent. Cuius antiquissimus auctor Ago fet me,siue Ioannes est,in summa Nou.i. de hered.3c Falc.que ibi sequitur Accutitus in da.Papin I. si quis impubes in t quaquaim; C ad i. Falc. sane Agoni tribui Odostedus in L Lquaquam. Aut enim,inquiunt,purh de statim rogati . restituere,& vi A clςductio lassicit,aut sub coditione& diuersiis teporibus,de tunc duplex admittitur delia b atia. Quam sententia totus mundus sequitur,inquit Alberan authmauis ima.C.de inofficitctam. & vidit in iudiciis communiter. servari. Nec tamen bacdistinctio totum negotium componit,quia non potest aptari omnibus aliis portionibus dc: quarum

coniunctione de duplici deductione tractamus , sed isdeicommissariis tantum. id enim de legitima MFalcidin)Quid de legitima vi quatia D Aji Quid do

Falcidia de portione patronitnam M. hae omnes co- curreropossint, an vob in iis sequemur ius scriptun

vidi uius deductioni; ratio habeatur 3 myd illi via demur velle, & Azo non obseurhindicat, cum ait, Satis puto in omnibus his cassis utiam quartum suffcere,nili

in casu P erun rogatra est filius inititutus restituere heredituae tem sub eondisione, uel in diem. Atque lix puto intellis gendum eme Accos ex praeceptoris sui sententia. Esic enim hanc Azonis bententiam idcm Odofre-dus apertissime ostendit d. l. quam uam. Haec vero etsi receptissima sint, turbantur tameni . rluribus iistemque veterum doctissimis , quia non tam vi-

174쪽

deitur illa sententii ratione quΙ is utare nimipse Acisitas pratae defendit Ia .hia: ta rici reeedihin d.l. LI pen. D. sicut phia quam per ullateid. Cunis exemplo ab ea 'edita re Edere' lieuit odosi edo; Olde id, consa os. Oberto Cremonensi Richis. I, y bi aliis enumeratis ab Alex cons Lia iis .i. dc sequitur Molin. in addit. coni eod. libeQui omnes ne quidem illo casu Aetoni duplidem diauctioneni admittunt, vel ideo quia ibiquum es.set ei plus fauere qui minus gravatur, id est, pure rogato restituere solam & meram potiionem: c c dere,at vero iusso resticiter. sub conditioite duas vltro artribuere, cum tamen leuius sit horis, iri quia possit non euenire conditio. Iraque cui doceri sibconditione legata sunt, miniis decerti legata viden-

ur.chia interularium medii temporii mihorein f

ciat quantitatem decem, l. ςirca. D. aad.pάlcid. idquEetiam in legato in diem obtinet l. in lege vadesd se D.eod. Clarius oppugnari puto prsiumcalamissam sententiam per d.l. i. . pen. D. si cui plus quampehi. Falcid. ubi ne quidem conditio efficit, ut se insene ritur duarum legum beneficii seu hortiones. Pras terea, si verum est,ea quae iure hereditario percipiu-tur imputari in quartam fideiconimistariam per i in quartam. D. ad i. Falcid.ergo & eueniente fideicontia, ini eonditione,ia iiii 1 legitimae iure perceptuiriste it.imputabitur in Trebelliantea'. iacula Cer tum sit: hodie titulo institutionis legitimam sortior em relinquendam, .aliud quoque capitalium.Nou. vi cium de appel. agnos. itf. necesse est hereditario iure legitimam capi.s olet etiam in hanc rem produci l. filium quem. C. iam . ercisc. in qua ex fideicbm

175쪽

misso conestionali filius unam tantum quarta deducjt, quinimo si plus perceperit, iudicio familiarςruist xodderet wmpellitur. Cuius legis cum sit no- illa difficultas , experiemur eam ad facultatem Mycripatem explicationis reducere. In eius igitur spe- e popendum est pestatorem septem habuisse her des,pres nempe filios,& quatuorextraneos. Primum

ex filii; xygauit restituere her*ditatem sub conditione dupbus fratribus, de duobus extraneis, primo αsecundo, idque sibi habito & retςnto fundo. Eu niente igitur conditione & restitutionis die, fundi partem septimam iure hereditario inpiet, reliquas aco credibus. Asitur enim hic de specie non quantitate. Haec tota iure hereditario capitur:l.cum pater.

7.in prin. de leg.a illa yero a coheredibus necessario pro pane accipitur, l. deducta. g. acceptis. ali spummis. D. ad Trebell. quia unusquisque in fundo praelegaxo partem habet,l. qui non militabat.ii prin. D .de hqrea.instit.Quamobrem in deductione qua talita putabit suam portioncm fundi,quam iure hereditario capiti t. in quaestam. D. ad i. Falcid. partes Xeris reliquas coheredem me' in imputare debeat Et quidem eorum partes, quibu* redituere rogatus est, compe n sabit, quasi imputationis iure. Nam dc compensatio pro imputatione eth. Vt enim per imputationem minuitur Falcidia, imo & tollitur, si ad h m qu do tis fiat, sc dc per compensationem l. heredit is P.de his qssibus 's in dig. At vero, si omis sis aliorum coheredum imputationibus, quibus h

176쪽

neat, merito constituit Imp .arbita fam. ercistis doni

pelli ad reddendum quod supra quartam: habuit,

nempe partes findi praelegati aut: retenti duobus aliis coheredibus,quibus nihil restituitur , ipso iure competentes. Obstat igitur l.in quartam. qua vide tur constitui, id quod a coheredibus capitur extra quartam esse,id est,non imputari,i. quod autem.7 D.eod. I.si Titius. 96. de leg.3. sic ut nec restitui dς beat, l.in fidei commissariam. .sin.D .ad Treb. Ergo non debuit imputati aut compensari.Sed respond ri potest,eum qui retento findo portionem restitu re rogatus est,n quar m praeterea petat, facςN con tra testatoris voluntatem, qui quartae loco sibi sun cium habere eum voluerit. Merito ergo imputabitur in Falcid.l.sed si ideo. s. l.Titia.86.in fi.D.ad .Fal ut enim quid imputetur vel non,exigi solet ad testatoris voluntatem, arg.l. Marcellus.I. quidam.D.ad Treba.cum virum.C. de fid. ubi integrae praeceptiones computantur, quod alias regulariter n0i fit,Al

in quartam. Successit his & alia sententia, sed infir

mior multo,& vix una bona ratione sibnixR, quam primus excitauit Berengarius Femand . in repetitione d.l.in quartam. s. praefat. nu. L quae reiecta distin

Gone restitutionis hereditati; statim aut exinteruabio faciendet, omnimodo statuit duas portiones deducendas. Eoque disputatione tande dςducitur Icontra Omnem ςquitatem & iuris disciplinam ciui quosdam comminiscatur , in quibus tres, qu tuor, quinque addo, si diis placet, & sex quatias seu posetiones ex una eademque hereditate detrahit. Vinipr cipuam facit in auctoritate i.coheredi. g. cum fi-bς.D.de vulg.ubi ex DD.sententia ideo a filio, no

177쪽

Hus hiae delegitimo , fideicommissum relictum vi det ',ine comprehendatur legitima portio. cidiam nihilominus deducent legitimi hexedc , 3 Dropte illa , ina salua fulaidia. Ergo duae portiones ex eadem hereditate detrahentur. Sed Berengario probandum erat, pure rogatum duas portiones de

trahere', quod tamen non emciet illa l.in qua fidei--

commissum conditionale fuit, si impubes diem sui juobierit. praeterea commentitia est illa ratio, ideo a fi-ho,non autem legitimo herede,fideicommissum rolictum videri, ne comprehendatur legitima. A filio enim relictum re yera fuit,ex ipsa verborum figura, tum dieat Idrecons. si sertam filium roganσit pater.

Nani es tu verba, ut ab impubere fideicommi o posi

mordem eius L io,veritatis,non fictionisium designatiua. Ilici igitur catis,filius nequidem duas portiones detrahet,qua filius,&qua heres rogatus, Iropter in cognitam jure ciuili duplicem hanc deductionem. Mue Fernandi rationes leuiores sum quam ut in eis refellendis operam perdam. Haec tamen ὶ me in hac nobili quaestione disquisis simio,non eo animo , ut vulgarem & tritam sententiam de duplici deductio ne in cotidi ionali fideicommisso loco depellerem. quae usu iudiciorum stet magis quam ratione, tuintimo quam in scholis esse approbatam scripsis Ang.ind. l. coheredi. g. eum filiae. Sed ut synceri interpretis

partes agerem, cuius est officium causas & rationes cuiusque notabilis sententiae exquirere. Nec ver,i v

recepta est illa praeiudicata opinio,quin exception biis quibusdam vitietur. In ascendentibus enim I esim nondiabere suo loco diximus, quia pontificiae trebiisticiniones indescendentibus tantum loquuntur.

178쪽

isa,

nec leges nouae ad consequentias facil) producuntur.Nou. 2o. de offic. quae ministr. in sacr. appell. . praecipimus. C.de appellat. & facilis solet esse recusesus ad ius commune, T. l.s unus. β.pactus ne teteret. Dide pactis. infi.In flamma,comparatio casuum a lege inducta intra speciales expreios contincn- da est,argum. l.penuit. D siquis 'pat. fuer.man. Stint vero , qui putant probari hanc sententiam l. filii sfam.18.D.ad l. Falcidiam, ubi fideicommissum qui-oena est conditio laale , & a patre relictum. Sed non magis ibi duplicis deductionis fit inentio, quam a. toto iure ciuili , a quo repetenda non sunt disput tionis huius auxilia. Non obstat enim Li.β .fin. D. si, quis a par. saer. man. quam pauci urgent, α in qua . tamen duplicis iuris deductionem pater habet.Nam . respondeo ad duarum portionum detractionem no pertinere,& de iure deducendi ibi non agi.'Sed nee ' ullum illius legis verbum eo nos inuitat.Tota diffi-- cultas consistit in explicatione iuris antiqui cuius ibist mentio. Accursus varias interpretationes stofert, quas tamen merito improbat. No est verb existima- dum,ius antiquum id esse portione legitimam , siue subsidium bonorumas cenaenti debitum. Esset enim demonstrandii,ius illude ste antiquius praetorio edi elo. Sed & alia ratione hic sensus admitti non polost, propter cocursum duplicis detractionis etia in causa Denigniori prohibitum l. i.*.illud. D. acui piusquam per i Falaid. Nolim etiarii ibi ius antiquum exaudis Q , pro portione, quap in praernium emancipationis olim patri concedebatur. Id enim ex constitutione - Constantini manavit l. cum oportet. C.de boli.quae Iib.qua longe praetortu edictu praecesserat.Quinimo I. 4

179쪽

& sine manumissione non copetit Costantiniana illa portio. . hoc quoque.Inst.per quaspers.cuiq, adquir. Atqui in d.l.1.s.fin.de iure,quod etia sine manumi sone pater habet,quetritur.Magis est igit Gut sit vertis hic legis illius sensus,patrem quide manu i ruportionem tanquam patronum habere, & portionis nomine bonorum possestionem contra inb. Sed tamen iuris veteris praerogatiuam ei seruari, &supra constitutam illam portionem, habere ea etiam quae filius in potestate adhuc constitutus qua serat, quorum dominium pater statim habebat, sic 'inec momento in sibi persona consisterent. I. placet. D de adq. hered. Instit. per quas persen. cuique adqui in princ. Quo & nos ducit Iureconsulta cum ait, Ante manum fionem habebat, quasi scilicet iam parta quaesitaque fuissent, quae per manumissionem non amisit pater. Ipsa etiam ratio utriusque praetorij ediacti eo nos aperte vocat d.Li. in fin. D. si quis a par.&Li.in fin. D. de bon. lib. Constitutae sunt enim po tiones parentibus, & patronis, edictis illis, propterius antiquum maius & pinguius, quod habebant in bonis a liberto aut filio quaesitis. Ergo ius ant quius in d.Li. in fin. dicemus esse ius ciuile, quo s- bustam satri omnia qu rebat, exceptis castrensibus aut quan , quae manumisso filio pater nihilominus sibi poterat defendere,tanquam nunquam facta filij, d. l.placet. Altera exceptio ad hanc usurpatam sentetiam primum a Baldo praescripta Dit in d.I.filium. C. fam. urci . deficere nemμ in filio instituto ii recerta, quantumuis sub conditione rogato.Hic enimi, ne quidem duas portiones detrahit, quae uniuersiditantii heredi concessae sunt.d.c.Rayn.& c. Raynald.

Vnde

180쪽

Unde P et, quani caute & soliditὶ nostri vitaverint, ne abnormis haec opinio extra casum definitu protenderetur. Tertiis,vitiatur illa sententia,quo casu paterio Trebellianicam statuisset Iegitimam imputandam

esse,cuius piacceptum hac in re solui conueniat. Nec dubitationem res habet ut coniensu auctorum est receptum,secundum Iasonem in autheii. res quae.C.

com.de Iegat.Videtur enim tali praecepto Trebelli nicam inhibuisse, quod dc licitum esse notissimum est,Nouel de hered. de Falcid. g. si verb expressim.Qaarib dc ultimo,excipitur filius rogatus restituere, qui non in triente verum in semisse legitimam habet. Nam de triente tantum loquuntur canones, qui

non sunt facile ad semissem producendi. Eueniret

enim , ut fideicommissarius minus, ex bonis consi- queretur,quam grauatus heres sibi retineret. Ded secto enim semisse legitimae nomine, si in reliquum semissem quartam Senatusc.haberet,inanifeste consequeretur plus fideicomissario heres grauatus.Quod abi dum Baldo visum est,cons. 9 . lib.2. quem sequitur Craueta cons.so .lib.I.apertius δί clarius Molin.in notis Alex.conL; .lib. . nec improbat Couar. d c.Rayn. I. H.nu. b. & probari potest arg.l. Saluius Arist. Date lego praest.ubi em ncipatus, qui obtinuit bon .postscontra tab.de heres est Fr tortus,contrame voluntatem defuncti,non debet tamen minus hab re quam legatarii, luantumuis ex personis sint excepti. Ergo multa naagis in alio herede, quem testa tor facit suo iudicio. Quas omnes limitationes, ac sententiae praeuaricantis a praeceptis ciuilibus remictiones , quasi reductrices legitimi iuris magis probarim, arg.l si unus β.pactus ne peteret. D. Pin.

SEARCH

MENU NAVIGATION