장음표시 사용
191쪽
emancipante, aut post emancipationem, imputetur in legitimam, ut in specie l. cum quis. 37. g. pater.dcleg. 3.Cymis in l. scimus. 3 . de inoff. Bartol.& Ang. in l. in quartam. D.ad l. Falcidaliique negarunt,quaa simplicis donationis vice obtineat,l.vl .C.de emancipat. liber. quam non cile imputandam praediximus. Contrariam tamen sententiam plurcs defendunt, inter quos Iacobus, Arenarius, Oli radus de Matuel in l.ut liberis. C. te collat quos sequitur Baldus in l. illud. C.eod.& Alexand.resp.r 1.nu. 2o. lib. 2. Sed nullo iure mihi videntur niti Nam quod putant d nationem esse ob causam, ideoque calculo subiicie-dam,arg.l.quoniam nouella. C. de inofffalso principio utuntur.Quoniam non omnis donatio ob ca sam imputatur,sed hae tantum de quibus in d.l.qu niam nouella. nec imputatio in legitimam lege car re deber,d. l.pen C. de collat. Risu praeterea dignum est,quod de praemio emancipationis dicunt,ideo sci licet fieri, quia inuitus a patre filius emancipatur l. iubemus. C. de emancipat. lib. falsa est enim rati Potest quidem infans a patre emancipari, at in aliis filiis consensus exigitur d.l.iubemus. Quod si ob ea causim praemium ellet emancipationis talis donatio, in omni cmancipationc necessario fieri deberet, ρος tamen necessitas lege patribus non est imposita. Et si euet, iam non donatio ed portio debita,& legit ina, dici deberet. Iidem auctores male proferunt in hac rem l i. g. si parens D .si quis a paren.quae ut iam monuimus, manifeste ait non simpliciter donatum a filio, sed ad excludendum contra inb. bor . solis quae patri competebat, id est, donatum fuisse a filio con templatione portionis .icbitae patri. Ergo nisi ea mete
192쪽
te datum fuerit,sequitur non imputari. Sicque fici vid.l. I. gai pavens. priori sententiae su bsidio sit potiusquam eam impugnet, & quam ut certiorem verio remque sequimur. Quaero priuerea , virlim mortis causi capta imputentur. Quod videtur,arg. l.ctiam. s. si debita. ver1.tunc enim quasi mort-D.de M.Lber.
Quae etsi in alio genere portionis loquatur, nihil la men prohibet argumentum inde fumi, ut & interpretes cepissime faciunt , quemadmodEm notat Eueral l. in top.legalibus. Sed existimo distinguendum esse , virum quod morte patris capitur ex subjstantia eius fuerit, necne. Illo enim casu indubitata esset imputatio:l. scimus. .repletionem. C. de inoff. hoc vero non ite .Nam & filius mortuo patre usum- fructum capit,aut cius cum proprietarc cosolidatione consequitur,que in aduentitiis patcr vivus habe, bat,nec tame imputat,quia ex paterna substantia nohabet.In summa,oportet capi non solum mone, sed& iudicio testatoris,ar. l.sed de si. 36.in finiae Ieg φ. l. qui fundum.I.qui filio. D.ad l. Falcid. Ex his apiada est exceptio ad ca,quae de donatione simplicino imputanda diximus ex l. si quado. .vit.C.de in ost. quia excipitur donatio facta filiosa.morte cosirmata.Quarcu i pso iure initio nullist l.cu de bonis.C.de donat.
l. I. .I. D.pro donato, si morte cosi mala fuerit,mo te capietur l. donationes.C.de donat .inter vir.& v x.
ergo & imputationi supposita erit .Haec porro don tio calculu cultabit,vel si emancipantis mcntio con- fi mala fuerit,quod posse certu est,t.sue emacipatis. C. te donat. vel si iusiurandum accesserit, quo etizmςofirmari tenet Guido Pap.quaest. I 6.Nahis modis, non causa mortis, sed inter vivos capietur, quia M
193쪽
confirmabitur. Idemque statuendum hodie in donatione filiosam. facta, quam per ratiliabitionem pater
confirmat, secundum distinctionem d.l.donationes. de donas. inter vir. 3 uxor.in fi. Quia cu ratiliabitio eiusmodi ad tempus donationis trahatur,arg.l- licet. D.de iudic.l.vit.C.ad S C. Maced .no videtur morte capi,sed magis inter vivos valuisse,ideoque taxati
ni legitimae non subiici. occurrit hic tractanda qua stio , virum emphyleusis concessa accipienti & filiis imputetur istis in legitimam. De qua no prius rectὸ constituemus,quam discusso articulo, an emthyte iis ad heredes quoscumque siue extraneos hue desicendentes transeat.In quo vari j sunt nostri,aliis ex stimantibus ad solos transire descendentes, aliis Mad extraneos.Sed verius est, distinguedum esse inter ecclesiasticam, dc ciuilem seu laicam emphyleusim. Laica enim aut simpliciter sit, sine adiectione filioruuel heredum,& tunc ad quoscumque heredes pertinet, ut concessio potius realis quam personalis intenligatur,arg. l. si pactum. D.de probat.scut & prouisio legis l. Senatusconsulto. D.de ritu nupt.l.filium.D.ad Macedonia. Si vero ecdlesiastica est, magis putarem emphyleutar primi morte non finiri, sed ad nepotes utriusque sexus usque continuari, g. emphyleusim.
Nov. de reb. eccles. non alien. Aut vero filiorum tantum facta est mentio,& legem emphyleuss seruab
mus, siue laica siue ecesesiastica sit. Quod si pro se
heredibus in emphyleusim acceperit, ecquid e laica comprehendet etiam extraneos,qui Upellatione heredum vulgo veniunt. At verδ ecesesiastica no item. cu de natura emphyleusis ecclesiasticae sit,ut ad here . des extraneos no trasmittatur,d. emphyleusim. Esse han C
194쪽
Lanc sententia magis comunem ait Imola, i .ex facto. nu.I .insi. D. de nered. instit. quem sequitur Iulius Clarus in .emphyleusis.q.2Avers tertius calcf.ubi tandem concludit,ab ea sententia, in iudicando aut consulendo,non esse recedendii.Neq; obstat Nouel. de alienat.& emphyt. .licentiam.quae in perpetuum
res ecclesiasticas in emphyleusina dari posse ait.Nam in perpetuum ibi exaudiemus secundum tepus Novella alia introductu,que ad modii de actionibus perpetuis dicimus, ii de perpet.& tempor.act.apud Iuuin. Et vero variὸ perpetui appellatio exauditur , ut cu dici mus societatem in perpetuum conixahi posse, id est,
quamdiu vivunt contrahentes,l.r.D.pro sec.Idq; comagis credendum est,quia in d .g.licentiam. Iustini
nus nihil noui iuris inducit,sed ea quς in maiore Ecclesia Constantinopolitana , & celigiosis eius urbis domibus,initio Nou.disposita erant, locum ha re precipit in aliis prouinciis.Nihil autem aliud in illis statuerat,qua quod in d.β.emphyleusin. iam constia
tutum erat. Ergo illa verba d. .licentia.. vi tempus Vel, in perpetun, sic exaudiemus ex Nou.initio,vt ad ic pus
accipiat is,cuius personam emphyleusis non cgrediatur:in perpetuum verb,cum persona filiorum coprehensa est, quia filiorum appellatione veniunt etiam nepotes utriusque sexus. Ideoq; vltra porrigetur comcelsio.d.β.emphytcusim. Vt igitur ad priorem quin stionem reuertamur,generaliter & in dii incte statuo,
siue s iij ut filij,sive ut heredes succedant,semper iram. putare talia emphyleuticaria bonam legitimam,hac duplici ratione,vel quia mortu patris ad eos peruene' xunt,vel quia ex re & substantia patiis coparata fueriit, quibus coditionibus imputationes in lesitimam
195쪽
seri supra diximus.Sunt qui excipiant emphy teusin b auo prose sta,quam distinguunt ab ea quae a patre
manarit,quasi illa non imputetur:hec contra, tua eqre Molin .in notis ad Alex. cons.8.li. 3.litera D.Quorum sententia non probarim,quia nepos emphyc sim nihilominus a patre accipit,qui auo successerat, ergo patris occasione. Quod si ei no successerit pater, seper innae iure pretitu mitur,ab auo ad nepote propter patre profectu rei emphyleuticariae pretiri, arg.l.dOtem. D.de coli. tot. de qua superius diximus.Hic autem locu habebat ta in laica qua ecclesiastica emphyreuli, tu tame hqc seruatis iis sole nitatibus celebrata sit, quas canones praescribsit,can. sine exceptione. Ia. q. a. Descendo nunc ad interpretatione β. imputari.l. omnimodo .C. de inoff. ubi imputationis alia species refertur,cuius occasione variae quastiones subnascet lucidetur. Scie tu est igitur eas demsi militias in putari in legitima,vel quae vendutur,vel quaru occasione cerisi lucrum mortuo militate ad eius heredes peruentura sit.Militias aute administrationes hic intelligo in os licia siue palatina,siue ciuilia, siue urbana. Polle vero aliqua lo vecti notant hic interpretes, earu l; occasione lucrsi ad heredes peruenire costat, i. . C.dedom est.& protect.tib ia.l. si quis.C.cod.deprox. sacror.itiin. Sufficit aute alterutru fieri posse, vel vendi scilicet, vel commodii heredes percipere. Neq; enim copulatim utrunxq; exigit Iustin. l. .imputari.Cui non obstat quod csi beneficio de priuilegii iure, non autem hereditario lacrii illud copetat, non videatur ea ratione legitimae imputandum,arg. l. scinitas. yrepletioncm.C. de in ossi Quia respondeo, neq; imputationis oneri tale luasi quequa subiectu
196쪽
rum fuisse,nisi lex nominatim statuillet d. . imputari. Ergo quod lege coceditur, lege etia imputatur. Harii militiaruexe ater sacerdo- xij adipiscedi mi putetur ei in legitima. Quod non videtur,non secus ac de iis,quq pro sacerdotij introitu datur,dicendu cxistimo. Dicemus enim recte introitu sacerdotii, aut cuiuslibctalterius admiriistrationis,queadmodu introitus militiae dicitur in i pen .in fi .du leg. . Na quia ciusmodi Suptus,vel erogatio nes,in peculiu quasi castr2se tra-seunt,haberi debent praecipua, i si filiusfam. C.fam. ercisse. Ideq; in filio Doctore aut Licentiato statuere, cuius promouendi gratia impense a patre factae ab
omni imputationis onere longae remotae sunt,eoque magis, quia dignitatis & honoris causa erogationes a paretib.faetidcoferri aut imputari non dcbeat,propter onera dignitatis connexa l. r.I.nec castrese iniq;n Otatcr. D.de collat. Idem recipi Alum insumptibus
nuptiarii filii causa factis,si hoc necessarii in filii munus libens pater exsoluit. Ita enim silio praecipuli est, Vt patre mortuo de comuni patrimonio statri alleci impendi non debeat,sed de proprio,arg.l.ς. in fi. D. dc muneribus.& honorib. Vbi in notis ad Bart. negat silex. id e statuedu esse,si filius habeat bona propria,quia eo casu videatur expςndisse pater rei cicii, di animo,arg. vlt. D. de petit. hered. Sed Alexandri temper amcntu facile non est a mittendit, neque o casione aduentilioria repetendi animu patre habuisse generaliter interpretabimur. Seperenim de suo contulisse videtur, nili aliter constet, idque argumento dotis colligi potest , l. vltim.C.dedoc. promis NO
197쪽
dicitur aperte, fecisse patrem erogationem in hono rem filij ex materna hereditate. Ergo erat aequum ex consuli in restitutione hereditatis. Atqui si ex ea horeditate manifeste non erogasset, & dubitaretur unde, non praesumeremus repetendi animo donati nem factam. Clarum est autem,pandectar. Florent,nar. scripturam ea in lege veriorem caeteris esse, inqua, praeter c teros libros , appareat a Scoeuolas crispium fuisse , sed erogationem in honorem filij cum esset
scitator fecit ex ea.Nam duae illae voces ad sensum ae-prime utiles , ex ra, quibus hereditas materna des gnatur,in Omnibus anterioribus editionibus subdocuntur.Nec ea habet Haloandrina,vnde Alexandro errandi causa. Quaeramus de libris, aut impensis a. patre studiorum nomine filio factis, qui adhuc stodiosi partibus fungitur, necdum schola manumisius est. Et vero an in legitimam imputari debeant, maior dubitatio est, cum peculi j quasi castrensis nulla
possit haberi ratio,quo dictitur carere ex notatis in L f. C.de iuris d. om.iudic. argv.l. s.C.de stud.lib. urb. Rom.li.is.l. I.C. de excusa.art.C.cod. Sed verius est non copulari, si ex officio pietatis pater processerit,arg.l.quq paterrio. D.fam .ercisc.Nam & mutuum eo nomine a filiosam .contractu creditor a patre repetet, qua uis ex aliis causis no possit t. lacedoniani. C.ad Macedon. Et cane quae repetitione non habent, imputationi non debet iubiici, qualia sunt pietate su dete praestita, l.Nesenius. D.de neg.gest.l liber.C.de possiminio reuers.l.si quis . . si mater. D. de lib.aξ n.
Idque verum est , siue in potestate sit filius, sue
emancipatus, quia in utroque eadem pietatis ratio versetur. Ncque obstat d.l.quae pater.Ideo enim de eman
198쪽
emancipato agit, quia maior in eo dubitatio quam in filiosam. sit, qui cum duplici vinculo , naturalisc ciuili, patrem constringat, in eo maior debeteste pietatis ratio. Quinimo sortius statuo, etiam causa studiorum paratos libros , quamuis nondum
traditos, ptaecipuos tamen esse , argumento l. filiae cuius. C. famil-ercisc. in qua melius est dicere tr ditionem non interuenisse, quam verba legis non arguunt. Duo igitur maxime requiruntur, ne supradictae imputationi locus sit, & ut pater non credendi animo libros concesserit, aut imputandi animo
impensis fecerit. d. l. quae pater. & ut filius causam impleat, ac studia perficiat, qua cessante ordinariae imputationi nihil derogandum putarem. De fructiabus sic breuiter costitui potest,olim ad legitimae caL culum fuisse vocatos, i. Papinian.β.unde si quis. D-
de inosse. sed in filiis de filiabus hoc Zeno substulit. l.iubemus.C.ad Trebellian. Quam constitutione nostri arctarunt satis audacter ad liberos primi gradus , cum tamen de iis omnibus, quibus appellatio filiorum conuenire potest, loqui vide tur. Et vero ex eius verbis manifestum est, quibus suum ben ficium vult porrigi, etiam si sit hereditas pronepotiabus ac deinceps restituenda. Nam cum eo casu ad abnepotes,mnepotes,& reliquos descendetes, possit pervcniri, necesse est dicamus, non tantum in filiis primi gradus locum habere constitutionem, quia hi abnepotibus vel atnepotibus vix possunt restituere. Non obstat d.l. iubemus. in fine , quia eam non extendimus vltra personas enumeratas , & filiorum appellatione venientes. Postremo implendae condissionis causa relicta a testatore, dum tamen ex eius
199쪽
substantia profecta sint, esse in legitimam imputanda, exemplo portionis patrono debitae non iniuria statuemus l.etiam.in fin.D.de bon.lib.
mando di beatur legitima, se quibus actionisi s
peia r. CAP. XV. VI o ε A M v s quibus achionibuς legitima petatur. Et cum certii sit eam ut debitum peti,excu' tiendum prius est,quando debeatur. Cum autem dc quantitate eius ageremus,ostendimus de bonis,quae tempore mortis lupererant, deduci, authen .nouissima l. cum quaeritur. C. de incissic ut dicendum sit non ante natam petitionem, quia non ante fierit debita l.i.β.s impuberi. D.de collacibon.Tam enim
filium , quam extraneum, de vivi hereditate sollic tum esse improbum ducitur. l.2. g. interdum. In detvulg. Q 'emadmodum enim, in bonis libertorum sit perstitum, patroni aut flij eorum nihil haben . Luttini. D.de lib. agnosc.sc nec in parrum bonis filii, ut nec legitim' viso patre debeatur. Idque tenet Accurs. & alij in l. cum a matre. D. de rei vendic. Quod adeo verum est, ut nec patre dissipante substantiam,sili j legitimae iura consequi debeant, idque sentit post Baldum Iason in l.nam & postea I. sed de
si quis. num. . D. de iureiur.Nam si pater non habet actiones reuocatorias ratione portionis , quae es Vt patrono debetur, nec filius pariter habebit. In vir que enim eadem versatur, & habet locum ratio, quam adfert Ii reconsuli. in I. non vRue adeo. D. si quis a par.iniquum esse videlicet, ingenuis hominiabus non esse liberam rerum suarum administrationem. Et quamuis idem Baldus contrariu probauerit
200쪽
in Li.C.s quid in fraud. patr.eumque sequatur C
sre.ibidem et sententia tamen superior ideo magis placet, quia aliter inuenta esset ratio, qua viventipatri & inuito, ac contra eius sententiam iudiciumque, heredem daremus , quod iuri testamentorum
ipsique definitioni repugnat,& omncm successionis ordinem conturbat. Sed filio aliter consuli potest, si patri dissipanti scilicet tamquam prodigo curator
detur, toto tit. D. de curat. fur. Nam obstat l. Impcrator. D. ad Trebellian. in qua pater dissipabat rem filio restituendam. Nam nec ibi de legitima repra sentanda agitur, id est, re patris ab eo auferenda, sed rinituendo rei alienae ni eicommisso , in quo si
pater fraudem faciat, merito ut a quolibet extraneo auocatur ante conditionem fideicommissi, quod et men cognitione imperiali & decreto non iure ordinario factum est. Illa vero prior sententia vel ideo potior est, quia si aliter fieret, filium ad negligenda patris officia inuitaremus, cum certum sit ab eo amplius exheredari non posse, legitima semel percepta. Praeterea , tam verum est legitimam ante patris mortem non deberi, ut publicatis filii bonis,l gitima in iis vivo patre non comprehendatur, quia nondum quaesita est. Sed & per filii factum, aut delictum, patris conditio deterior fieri non debet l.3. g. si filius. D. quod quisque iur. Et si filiusfain.captiui nulla dicuntur relinquere bona in ciuitate i.lex Co Delia. Diae vulg. multo magis & damnati. Alioquinctiam huic publicationi repugnat titulus.C.ne filius pro patre. Cumque filiiseiar. bonis publicatis , excipiantur nihilominus castrensia,& quasi patrique' feruentur l.si filius.C.de bon.proscript.multo minus