장음표시 사용
671쪽
S v x C I a. t iennium regni vix implevisset, in eadem insula , quam tunc regni sedem Sueciae Reges delegerant , diem supremum obiit. g. s. Hic Ericus, Erici filius cognomento Bal-Ericus. bus , ad regnum accessit. Erat tunc in Suecia potentissima Tolemngerorum familia, quae pronam ad regnum affectabat viam: hos ut sibi devinciret Ericus , tres ex sororibus suis eorum principibus elocaverat, ipse vicissim Catharinam Sw nonis Tolecungeri filiam sibi despondens. Cr vere iis hac amnitate animi, & Canutus Tole-cungerus in Regem insurgit, eumque superatum in Daniam cogit fugere: qui mox valido cum exercitu reversus Tolecvngerum superat, quo, ejusque filio Halingaro interfectis, pax regno reddita. Hoc primum imperante Erico, Gulielmus Sabinensis Romani Pontificis legatus Suecorum Clericis caelibatum indixit, qui prius aeque ac
Laici matrimonio operam dederant. Hic etiam Birgerum Comitem sororis suae maritum in Fin- nos misit. qui armis ad obsequium eos redire Cogeret: sed hic rebus prospere cedentibus etiam ad Christianam Religionem illos convertit , compluraque castella in eorum finibus exstruxit. Eri--,cus interim in Wising a erat mortuus, atque in Ordines Regem elegerant Waldemarum Birgeri ..id Comitis filium, Erici ex sorore nepotem. Hic marus. anno proxime sequente coronatus est, sed quia ra si . Puer erat, administratio regni patri ejus Birgero traditur , qui antiquum legum codicem auxit , tantisque commodis rem publicam affecit, ut flagitantibus ipsis ordinibus Dux crearetur, cum antea simplici Comitis dignitate fuisset praeditus. Ringebantur interim Tolecungeri regnum sibi pene emanibus esse extortum, eaque aemulatio in apertum mox bellum erupit. Sed Dux allutus cum dato, Rr a com i
672쪽
commeatu ad colloquium illos evocasset , manum omnibus injicit, eosque capitali assicit supplicio : unus tantum ex iis Carolus Tolecunge- rus in Prumam elapsius, quod reliquum erat aetatis, ibi exegit. His ita geliis uxorem filio suo dedit Sophiam, Erici Daniae Regis filiam, urbisque recallelli Holmiae prima jecit fundamenta , nec adulto quamvis filio regni habenas, quamdiu ipse
vixit, committere voluit. Post quindecim annorum administrationem vita cIcessit, quatuor
relictis filiis, Waldemaro Rege Sueciae, Magno Sudermanniae , Erico Smalandiae, & Benedicto
Finniae Ducibus, quos inter postea magnae dissensiones oriebantur. Waldemarus enim cum ad visendam Romam & Hierosolymam proficisceretur , curam regni Magno fratri commendaverat, eumque ex peregrinatione reversus insimulabat, quod coronam in se transferre Voluerit. Convenere ordines Sueciae, ut fratrum discordias amica disceptatione componerent; sed res exitum reperire non poterat, adeo ut Magnus & Ericus in Daniam profugi mox inde cum exercitu reverterentur , fusisque waldemari satellitibus illum Captivum abducerent. Convocati a Magno Ordines regnum in ipsum transferunt, utraque tantum G thia & Smalandia exceptis, quae Waldemaro relinquebantur. Nec diu pax mansit: nam Dani promissis a Magno stipendiis thaudati, Waldemaro se iterum Jungunt bellumque instaurant. quod vario utrinque successu continuatum, donec Waldemarus a Danis, postquam promissam pecuniam acceperant, deserius, praesentibus ordinibus se regno abdicaret. q. 6. Post abdicationem Waldeinari Upsaliae ΜηδRV coronatur Magnus, qui Suecorum rurius S Gothorum se Regem appellavit, qui titulus, quem maJOres edus a temporu Glai Scothonungi om
673쪽
S u E C I AE. 6 2sserant , exinde Sueciae Regibus ad nostra usque
tempora constanter adhaesit. Hoc regnante familia Tolecvngerorum novas ciere turbaS Coepit:
trucidato quippe Ingemaro Dantisthep , qui Regierat intimus, socerum Regis Holatiae Comitem in vincula conjecerunt, ita ut Rex illos blandis promissis delinire cogeretur. Mox tamen Comite ex custodia liberato, Rex coram ordinibus congregatis laesae illos ma)estatis accusat, omnesque Holmiae capitali supplicio assicit , cxcepto Philippo de Run by qui vitam suam sat caro redimere debuit pretio.Haec clades TOlecurigerorum familiam pessum dedit. At Magnus rebus suis in hunc modum stabilitis urori Hedwigae coronam Regiam imposuit, & ex consilio Senatorum Wal-ἰdemarum arci Nicopingi co inclusit, in qua ille custodia quarto post anno e vivis excessit. Bim-idit nnio post Magnus etiam diem supremum obiit, tutelam filii sui Birgeri , qui vix undecimum aetatis annum excesserat, simul & regni curam. Torkello Canuti filio relinquens. Hic tre- dccim annos publicae rei curam gessit, natoque . in Careliam exercitu incolas ejus regionis ad fidem Christianam perduxit, exstructa in illorum finibus arce Wiburgo, & Κckhelmia Russis erepta. Bir-gerus interim cum adolevisset, Meretam duxit uxorem,Erici Regis Daniae filiam,miliisque novis inCa-reliam& Ingermanniam subsidiis arcem Norburgum in finibus Rumae exstruXit, quam non mul-M-i. io post captam Russi solo aequarunt. Deinde filium ' suum Magnum successorem declaravit, puerum trimulum , consentientibus fratribus Regis reliquisque regni Proceribus. Neque tamen diu hae
pactiones manserunt, orta quippe inter fratres dissensione , cum Rex minores natu fratres G1scn
674쪽
mox in Nor egiam , ut, intercedente Rege Nor- vagorum, bona sua hereditaria a Birgero confiscata, recuperarent. Sed cum res effectum non sortiretur, variis in Nestgothiam irruptionibus Sue- Corum cohortes magna clade assiciebant. Quibus cum & Norvagiae Rex copias subsidiarias misisset, Rex iis cum exercitu occurrit: sed intercessione quorundam Senatorum sopitae sunt Controversiae , quae inter seqtres viguerant, duoque Juniores in polIessionem bonorum suorum restituti. Haec reconciliatio Torkello seniori moristem acceleravit: nam accusatus, quod dissensionem inter fiatres fovillet, propter hoc & alia quaedam, iquorum mus peragebatur , Crimina, Sto,holmiae capitali supplicio assicitur. Statim ab hu)us morte duo minores fiatres rebellionem instaurant , Regi & Reginae Hatunae, quo ru- 1licandi caussa secesserant, manus in iciunt, eumque regno se abdicare cogunt, coronamque &Holmiam urbem fratri erus prico tradere: hic etiam in callello Nicopingae captivum Regem detinuit; sed Mus filius Magnus oriente cum maxime tu- . multu in Damam erat ablegatus. Rex Daniae tribus quidem expeditionibus amnem suum &sororem in regnum restituere tentavit, sed nihil aliud obtinuit, quam ut Rex & Regina cum suis liberis e custodia dimitteremur, controversia autem coram Senatu Regio diiudicaretur. Conventus igitur Arbogam indicitur, ubi Birgero libertas decernitur, si ante actorum Omnium bona fide oblivisti, & quaecunque ipsi regni portio adtribue retur, ea contentus este in animum inducerct: quibus acceptis conditionibus , Senatus & fratres ejus novo Juramento fidem illi suam obstrinxere. Compositis , ut videbatur, discordiis intestinis gravior mox tempestas coorta est. Ericus
675쪽
S u R C I AE.eus Daniae Rex inita societate cum inquino
Rege Norvagiae, cum sexaginta millibus armatorum in Sueciam irrumpit, ut Regem Birgerum in perdomandis rebellibus fratribus adjuvaret. Nec successus primo tantae multitudini tantoque apparatui defuit: sed cum paullo post commeatu& utensilibus destituti domum rediisset maxima pars Danorum, iterum conventus Helsinburgum indicitur , ac foedus Arbogae inter fratres initum renovatur: ibi Erico Duci conceduntur provinciae Welt-Gothia, Dahtia, Hallandia, Wermelandia & Smalandia; Waldemato Uplandia ti
elandia cum parte Finlandiar, ita ut reliquasi Provincias Rex retineret,suusque ditiones Duces isti tanquam lauda Regia obtinerent. Sic reducta pace aliud inter fratres sol magis amicum certamen existit, alterque alterum spicndore vitae & cultus
magnificentia superare adnititur: Cumque ea occasione nova quaedam trib9ta subditis imponeren- ur, passim quidem rebellari coeptum est, sed hoc malum in ipso ortu nullo negotio sedatum est. Eodem tempore Dux Waldemarus, cum Cal- maria Holmiam proficisceretur, Regem Nico- pingae vidit, a quo perbenigne exceptus rogatur
etiam , ut reversus alterum fratrem secum adducat, quo facilius inter praesentes omnis pristinarum simultatum mcmoria oboleatur. Walde-marus blanda hac pollicitatione illectus, Fricum
fratrem coustanter primo recusantem laudem ut secum Veniret, permovit. Cum ad arcem, in
qua Rex tum versabatur, pervenissent, Regia &magnifica coena excipiuntur: sed vix cubitum iverant, ministris suis per varias urbis partes dispersis, cum nihil hostile suspicantibus insecta: sunt manus , ac male mulcati & serreis oncrati compedibus in munitam conjiciuntur turrim, fa-
676쪽
mulis eorum vel intersectis, vel pariter in custo diam detrusis. Enimvero Rex quali re bene gesta statim Holmiam proficiscitur, ratus, urbem subito suo adventu posse opprimi P sed praevenerat Jam
eo nuncius Regiae crudelitatis, quare ab urbanis repulsus trepide Nicopingam redire C. gitur. Quos cum ad obsidendam Nicopingam venire appareret, Stecheburgum se recipit: sed antequam illuc proficisceretur foribus carceris probe occlulis claves
in fluvium abjecit, ac capital esse jussit, si quisse absente carceris Januam'aperuisset. Oblidione cingitur Nicopinga, sed priusquam expugnari potuisset, uterque iratrum fame moritur. Immanitas hujus facinoris adeo ab Rege omnium
animos abalienaverat, ut Danorum auxilia Cogeretur circumspicere: a quibus acceptas copias per varias regni partes Circumduxit, donec parte illarum Sudercopingae oppressa, cum equitatus
quoque Danicus Nicopingam deseruisset, ab omnibus dellitutus cum Regilia in Gothiam 'filio suo Magno in arce Steckeburgensi rei lino aufugit. Hanc urbem statim Sueci circumvallatam fame ad deditionem coegerunt , ct Magnum Captivum miserunt Holmiam. Hinc Matthaeum Ketet mund-son regno Sueciae Senatus praeficit, qui residuos ex factione Regis persecutus, B:rgerum ad Christophoruin Regem Damae Confugere coegit. Maenus. g. 7. Postquam Gothiam reliquerat Birgerus, ordines-Regni Upialiam conveniunt, ac Regem constituunt Magnum, Erici Ducis filium , qui vixdum triennium impleverat. Anno sequenti Magnus, Birgeri Regis filius , quamvis Senatus &Ordines regni fidem illi tuam tanquam futuro Regi Iuramento obstrinxit sent, capitali supplicio assicitur , nec multo poll-Birgetus & uxor erus
maerore diem obeunt supremum. Mortuo autem
677쪽
em Κetelinundino, in quo onus regni hactenus incubuerat, non respondit eventus spei, quam de egregia Regis sui indole Sueci conceperant. Hic Jam aetate maturuS uTorem duxerat Blancam, filiam Comitis Namurcensis, remotisque ex consilio suo senioribus, totum se applicuerat ad juvenes & aequales suos, in quivis familiam ducebat Benedictus quidam in Wem Gothia natus. Interim Scani ab Holsatis oppresesi quo facilius hostem repellerent, dominatum Qus postea subiere, nec multo post illam imperii mutationem ratam esse iussit Rex Daniae Waldemarus, itis ut communi consensu fietum ma- ris Ballici utriusque regni fines disterminaret.Post conlitivam duodecim annorum pacem expeditio-- nem in Rusios suscepit, a quibus fortiter exceptus, concessa iis parte inreliae, pacem redimere cogitur. Tum exhausto fisco non tantum nova populo tributa indicit, sed etiam plurimos regni fundos oppignerat. Nec multo post a Clemente VI. Romano Pontifice excommunicatur, quodi reditus D. Petri, quos Olaus Mothonungus 1e--di Romanae concesserat, in bellum Russicum impendisset. Itaque cum populum a se alienasset, Senatus Regi persuasit, ut filios suos Ericum &Haquinum, allum Sueciae, hunc Norvagiae Regem Iuberet constitui; quod facile obtinuit. Hae - re nihil aliud effectum est, quam ut factioni No--.bilium Iam pridem res novas molientium, Ca-s put daretur: qui etiam statim nihil veriti senis η Regis iram, Benedictum, quo familiariter uteba- tur Magnus, interficiunt. Rex animadversio er-- rore suo auxilia Danica circumspicere coepit,quo pacto animos Nobilium ita exacerbavit, ut pa-' iam hortarentur Ericum ad bellum patri insereni dum. Nec prius bellis civilibus finis imposi-- Rr s , tus,
678쪽
nibus pax facta, ut Magnus e custodia dimitteretur , daretque Alberto pro libertate obtinenda duodecim millia marcarum argenti, concessis eidem Sueciae & Scaniae regnis. Magnus in Norwegiam abiens, ibi non multo post aquis submersus periit; nec diu patri supervixit Haquinus, cujus etiam filio Olao in prima pueritia mortuo, mater ejus Margareta sola regnum Norvagiae tenebat. Cum hoc Olao genus priscorum Sueciae
Regum exstinctum est, qui ab Erico Sancto per
annos ducentos & viginti regnaverant. Nec multo post Waldemarus Rex Damae sine virili prole decessit : cujus in locum Dani, ut Nor egiam Cum Dania conJungerent, Margaretam ejus filiam Reginam declarant. Morte aemulorum firmatum Alberto Sueciae regnum videbatur, qui oppressia Nobilitate Suecica implevit aulam Germanis, qui opibus & potentia multum crevere: sed quia bello in Danos gesto fiscus ejus tantum non exhaustus fuerat. petiit ab Ordinibus, ut nonnulli Clericorum reditus, & quorundam Nobilium agri in annuos Regis reditus transfunderentur; sed cum ordines hisce petitis minime annuerent, ipse nihilominus aperta vi eadem sibi vindicare aggreditur. Favebant Regi, qui nihil metuentes perdere partem praedae sibi sperabant: ceteri deliberantes qua ratione imminentem dominationem vitarent, detrectabant Alberti imperium & clientelam subibant Margaretae Reginae Daniae, quam illa haceonditione iis offerebat, ut fugato Alberto ipsa etiam Sueciae praeesset. Sic infestis exercitibus utrinque vastatur Suecia, rapinis Alberti jam anteeIbausta, donee ingenti praelio victor Margaretae eaercitus Albertum & filium Mus captivos abduceret. Sed post luculentam adeo victoriam augebantur belli calamitates: quippe Duces Me
679쪽
galopolitani, Comites Holatiae & urbes Hanseati. , quibus constans partium Alberti studium, Rostochio & Wismaria nova semper supξlementa
Holmiam & Calmariam ceteraque partium suarum castella maritimo itinere mittebant. Ex quibus decurrentes Germanorum praesidiarii, dum Circu ectas regiones undiquaque divexant, &littora undique piraticis myoparonibus infestantur, omnis mercium invectio & permutatio penitus cessaverat. Septimo demum pestiferi hujus, belli anno de pace agi coeptum, conVenitque ut r3ς Rex & filius e)us, & ex reliquis etiam captivis i3ys. insigniores vinculis solverentur, sed ea conditio ne, ut intra triennium Albertus aut omne jus in Coronam Suecicam transferret in Margaretam, aut captivum rursus se sisteret; utque Lubeca, Ham- burgum & aliae civitates Hanseaticae, si Rex non staret promissis , 6oooo marcarum argenti puri Reginae solverent. Ita Albertus cum tres & viginti annos in Suecia regnasset, in Ducatum Me- .galopolitanum revertitur. Nec tamen ita omnem .
de recuperando regno sipem ita deposuerat, quin aliquid tentaturus videretur, nisi mors filii ipsius vota destituisset. Ita trium regnorum Septentrionalium possessio Margaretae firmata, quam illa summa cum sapientia administravit, quamque tamen ita adtemperare non potuit, ut imperium suum Sue- Cis aeque ac Danis approbaret. g. 9. Ita restaurata pace, Margareta, ut porro tres iste Coronae ad eundem succe rem devolverentur, Henricum accersit, sororis suae filium, Pomeraniae Ducem , mutatoque nomine , quo Suecis esset gratior, Ericum vocat. Is altero anno
post, quam dimissus erat Albertus, Rex proclamatur. Anno sequenti Ordinibus & Nobilitate , 366.
Calmariam convocatis coronatur Ericus , incho Ericua. ataque
680쪽
ataque trium regnorum unio iterum decernitur ,
juramentisque di sigillis Ordinum confirmatur rres utique magno usui tribus hisce nationibus futura , nisi Dani postea violatis conditionibus dominatui. in Suecos inhiassent ; quae causae polleagravissimorum inter utrosque bellorum fuerunt. interim quamdiu minorenuis erat Ericus, administratio rerum penes Margaretam erat : Cum interim Sueci & Norwegi animadvertunt conditiones , quibus tria regna in unum coiverant, parum fideliter a Regina observari. Danos enim aliosque peregrinos pne se extolli videbant, pecuniasque , quae apud sese cogebantur, in Dania, ubi sedem aulae Margareta fixerat, expendi di profundi. Jam ad firmiorem aetatem pervenerat 14 P. Ericus, cum Philippam Henrici I V. Regis An-3 ia. gliae filiam ducit uxorem: mox Margareta mor tua & suscepta totius regni cura , diuturno bello implicaturi quod de Ducatu Slesvicenti cum Henarico Comite Hollatiae, urbibus Hanseaticis, Ducibusque Megalopolitano & Saxoniae gessit, Cu-Jus etiam occasione tria Ra regna perdidit. Priamum Suecos acerbissimarum exactionum & insolentiae praefectorum Regiorum jam pridem perotaesos ad rebellandum incitavit. Engelbrechius Dalet artus , tantamque Contra Regem Commovit tempestatem, ut is subito cum Holsatis urbibusque Hanseaticis pacem facere cogeretur, quo vires suas integras contra Suecos converteret. Sed Eum, ClasIe sua maximam partem tempestatibus absumta, cum reliquiis Mus Holmiam appulisset, videretque imparem se tore multitudini copiarum, quas Engelbrcchius coegerat , coactus est duodecim mentium inducias cum illo facere. Interim in Daniam ipse revertitur , sexcentis tantum