장음표시 사용
131쪽
xo Io. BARC LAII exigere de Ecclesiae agro veteres coI nos meditetur; nec longaevae Ecclesiae , sed sibi credi velit de sensu Scripturarum Pudeat, Deus bone , & illos certaminis,& fugae hos eX nostris, qui im
nimo ad eas Iar uas perculsi sunt.
132쪽
Fidem Romanae Ecclesiia , quae hodiem et, fie ab Apostolis. Eius exor- . dium non posse a Sectari' designari,
nec quant inceperint ea credi feta nunc carpunt. Ex Sectariorum sententia nunquam Francos, aut Anglos , mere fuisse Christianos. Ee- Asiam, nunquam fidem mutauio,
sed tantum de ijsse, quid desidesit,
ant non fit. A Τ I S iam nos de illa col
luvie . Ac ut scias , Sectarie, quam unde exeundum, tam etiam quo eundum ab
ubi illas Synagogas desperis salso Ecclesiae titulo sese linantes,respice ad sanctam Catholicam Ecclesiam, ex qua omnes Omni aruo exiere haeretici, in
133쪽
in qua omnes omni aeuo fideles vixerunt. Ingens istud, & pene non unius voluminis argumentum: Non quod obscura res, vel perplexa, sed quia tot in eam rationes a Scripturis, Patribus, atque historijs, ut ex multis pauca eligere sit arduum:& omnia in pauca conferri non possint. In hac messe, satis nobis praecipua aliqua annotare, quae tibi, si iudicio uti voles, ostenda ni, Sectarie, abi s Apsolis no-sra Ecclesia originem esse: Eam semper publica ,semper eadem fide fuisse; In ea vixisse Doctores sanctis os, qui vulgo Eeeusae patres dicti ; In illius denique
nuplare anctimonia vita insignes omni seculo extitisse. Caeteris indicijs pamco, quae plura supersunt probandae synceritati Ecclesiae. Nam haec quae posuimus , satis erunt animo bona fide sanari cupienti. Apud malignaS autem mentes, superuacua. est disceptatio omnis r quippe illis ad ambitiosam potius Voluptatem,quam animi curam haec quς- sita de religione contentio.
Aio ab ipsis Apostolis originem esse Romanae illius Ecclesiae , Romanae illius: doctrime, quae hodie:vige Hoc sime',
134쪽
, PARAE N Es Is . LIB. I. Ioygant Sectarii ; indicent certum tempus quo demu haec nostra incoepit Ecclesia,& illa Apostolorum extincta est. Liquido enim ex historiis, & ipsa consessione hostium constat, fidem Romanae Ecclesiς primis seculis suisse purissimam. Annos,
ac menses, ac propemodum dies, possumus recensere, quo quaelibet haereseo , isecta exorta est. Si igitur & nos a Christo perennes non fuimus, quid cessant in lucem eruere nostrae religionis cunabulat
Quidam ex illis sub quarti a Christo seculi finem volunt excidisse legitima sacra ; liberaliores sunt alij, & ea vixisse uno seculo amplius volunt, id est,demum
extincta sub quingentesimum annum is Sunt qui dicere ausint, S. Gregoriua Magnum, bonorum Pontificum ultimum extitisse, primumq; malorum. Non argumentis, non Philosophia opus est. suopte vitio hae machinae cadunt. Ecce ammbigitur quo tempore in tam horrendos lapsus quales in Romana fide soniniant, Ecclesia sese demiserit. Nescitur, quando de Ecclesia Spiritus sanctus excesse rit; nescitur quo tempore coeperint Christiani, Apostatae atque haeretici esse. Num; tu an,
135쪽
1og Io. BARC LAI Iin anilibus somnijs quicquam insanius 3
Scitur quo tempore Iconomachi coeperint, quo Ariani, Manichaei, Eutychiani. Scitur, inquam, expresse : neque tantum de seculo non ambigitur, sed propem dum nec de anno. Quando autem celebris illa Romanorum Ecclesia, illam , sequutus Christianorum Orbis , a syncera fide defecerit, adeo sit ignotum, ut hic
unum seculum, alius aliud tradat, nec de ipso tepore certo pronuncientὸ Adeo ne res rana, aut obscura, ut lateat Ni
gar, deliria.. Sed & cogitent isti Sectarij,ut substan- 'tiam apud Philosophos, ita fidem apud vere Christianos non recipere plus, vel minus. Vbi fides in aliqua sui parte corrupta est, non est amplius fides. Non est ergo ut reserant, ideo non satis definiri tempus posse, quo Romana Ecclesia desiit esse Christi Ecclesia ι quia errores in illam variss temporibus, ac veluti non unido aestu, allapsi sunt. Vanus,inquam, hic fucus;quandoquidem desijt esse Christi Ecclesia, non tunc demum cum diuersis erroribus obsolevit; sed statim ac priumo errori in fide apud se locum secit.
136쪽
PARAE NE SIS . LIB. I. IO9 Qualis autem primus hic errorὸquo tempore infecit Ecclesiam ξ Sub quo Pontifice P quo teste e quo authore . Et quod caput est; quis veterum reluctatusξ Nam sit prorsus insignis amentiae, si reclamas, se neminem putes ; sed omnes omnino Ecclesias statim cum Romana in haeresi conuenisse ; praesertim si, ut vultiS,Roma
na non erat caeterarum omnium caput.
Haec explorare debuistis Sectarii ; haec ostendere: quae prima linesis, quae si cunda; & Ecclesiae fidem, quae praecessith resim illam primam, in omnibus sequi. Sed nihil horum factum.Turbulento odio proclamatis, Romanam Ecclesiam, Apo- Haticam adulteram factaminec qua do hoc nefas admiserit,tot adhuc studijs,& tam diligenti odio a vobis repertum est. I ncaeptus clamor suuratur hiantes. Volunt igitur prςcipui vestri duces , exerrasse Ecclesiam, circa quingentes,mum Christi annum. Vide porro quid inde sequatur, Sectarie; & liue Gallus
es, siue Germanus, aut Anglus, quam pudendo sagitio oneres tuam gentem . Inde enim sequi necesse est synceram
Christi fidem nunquam Francis illuxisse:
137쪽
1 1 o Io. B ARCLArrsed a paeanimo ipsos non tam ad fidei
Solem, quam ad aliam noctem, & hqr sim esse prolapsos. Quippe Rex Clod uaeus, demum in fidem Christianam receptus est, Anno Christi quadringentem mo nonagesimo nono.Falso igitur Christianissimi Reges dicti, qui nunquam Uere ac proprie Christiani. Necesse & S xones, qui hodie Arigliam colunt, nunquam vere fuisse Christianos; quippe qui fidem circa annum Domini sexcentesimum susceperunt. Quid de Germanis dicam, maximeq; SaXonibus, qui circa is annum septingentesimum octogesimum a Carolo Magno domiti, Christi fidem amplexi sunt Vbi illorum populorum ingenium, ubi contumeliae impatiens a nimiis, & ad minores iniurias siepe eX stuans Negant isti Sectarij Maiores unis quam vestros in legitima Christi fide vixisse Θ Et vos hoc auditis ξ hoc fertis nec in ora inuolatis, per tam foeda con uitia vestras gentes calcantium Θ Nihil hic nimis; nihil ad Sectariorum inuidiam fictum. Nam si admittis,Sectarie,imbutum vera fide Clodoueum, si Anglos, si Germanos; concedere prorsus debes,Vγram
138쪽
PARAE NE SIS . LIB. I. mram ergo Christi fidem adhuc illis seculis viguisse; nempe quingentesimo, sexcentesimo, septingentesimo, & amplius anno : cui consequens erit, ut quod praecis pue horres qu cunque vera illa Ecclesia publico consensu probauit,& te quo que probare oporteat;nempe Sacrificium Missae , Potestatem Pontificis, Purgat rium,implorata Sanctorum sustragia,&c. quae omnia nec ipsi negare audetis iam illis seculis in Ecclesia fuiste solemnia . Sin illas gentes negas ad Ecclesiam aciscessisse adhuc integram, adhuc Veram οnon te in indignam inuidiam, sed in iustum odium apud hos voco, quorum pam
tres ut profanos ac miseros,viS nunquam
a Christi Spiritu didicisse quo ritu propitiari voluerit. Reseretis forsitan, Ecclesiam non suisi se amplius puram quippe admistis ex traditione hominum ritibus multis sed
necdum impuram; Instar vini in acetum degenerantis,aut aquae,quam limpidam miscere tempestas coepit. At iam ante ineptissimae obiectioni respondimus. N scit in eiusmodi medio stare Ecclesia. Vel errat in fide, vel non errat. Statim acerra
139쪽
IO. BARC LAII errat , desinit esse vera & una Ecclesia r quamdiu vero non errat, sine sacrilegio . Nnon ab illa disceditur. Accedit non minimos, vestro iudicio, iam errores,liis de quibus agimus seculis illapsos Ecclesiae ;nempe Missam, Pontificem, Purgatorium,
liberum arbitrium, Monachorum Vota , inuocationem Sanctorum,&c. Si cum illis, Vt Vocatis,erroribus consistere potest
legitima , pura, Vera Ecclesia; quid nostram Ecclesiam ob res easdem tam saeuiter proscripsistis ξ toties apostaticam inclamastis ξ Si non potest consistere; Age
ergo, nec pudeat confiteri, Francos, Anglos, Germanosque, qui in hos ritus in tiati sunt, nunquam prorsus eXtitisse, in legitima, vera, pura Ecclesia. Sed cur haec monstra fingitis vobis quid res extra historiarum fidem Dicitis varios errores sigillatim,eos b horrendos, in Ecclesiam irrepsisse. Vnde autem Christianorum illa patientia ξ unde consensus: ut errores silagulos adhuc nouos, recentesque, sine motu, sine disceptatione reciperent Θ Longe alius mos aeui iblius. In lucem noua sententia ut prodibat , Pastorum animi in Occidente, in is Oriente
140쪽
PARAE N EsIS . LI p. I. II Oriente erigebantur , de ea quaeri place bat: Si haereticam censuissent,statim acer rimis decretis arcebatur; sectatores habebat , schisma fiebat. In hunc modum haereses omnes ortae: In hunc modum ab haeresibus pura semper Ecclesia. Iam autem, verbi causa, quando Purgatorij doctrina inuecta est vultis enim inuecta;
non ab Apostolis manavisse ) quis tanderepugnauitὸ quis secessit in partesὸ Idem
de adoratione Eucharistiae dixerim, de veneratione Reliquiarum,deque caeteris, in quae pugnatis. Quid quod Haeresiar charum nomina neutiquam latent ὸ nec tantum eorum qui grauissima fidei capita, sed & eorum qui leuiora, ut sic dicam, corruperunt Θ At vero Purgatorij author quo nomine fuit quis author Martyres,
Sanctos b inuocandi ξ imo, quando hi primum ritus in Christianis inualuerunt Vetustissimos authores proferetis, & qui in scriptis forsitan primi de illis meminerint ; non tamen ut de rebus suo tem
pore demum natis, sed in Ecclesia iam tacertis, iam antiquis. Denique in his i sis, quae nunc estis adorsi evertere acci