장음표시 사용
311쪽
nius. Cap. LXV. Expandi manus meas
rota die ad populum incredulum, qui graditur in via non bona post cogitationes suas. Quid est, Deum expandere ad imcredulos manum, nisi illis ita manum auxilij sui porrigere, ut possint tenere illam manum, & hac ope sustolli de peccatis Θ Cur expandit, nis1 ad auxilium ξquale autem auxilium, si hi quibus ser batur eo iuuari non poterantὸ aut cur exprobrat non Vsos auxilio , nisi quia poterant uti Eadem sententia,Prouerb.Lβuia vocavi, O renuistis ; extendi manum meam , ct non fuit qui aspiceret . An is renuere dici potest , Sectarie, qui
Ocantem non audit, aut qui non potest annuere Θ Aut cur queritur Deus , quod cum manum extendisset, nemo aspeXerit,
nisi quia extenderat ut aspiceretur Pe git Dominus apud Isaiam . Numerabo vos in gladio, ct omnes in eisde corruetis; pro eo quod vocavi, O non restondisiis discutus μm, O non audisis r faciebatis malum in oculis meis, O quae nolui elegi is . At quae, o Domine, culpa illorum ξ aut cur irasceris, hos non tibi r spondisse, qui respondere non poterant dCur
312쪽
PARAE N EsIs. LIB. I I. 283 Cur eos ad maiora supplicia destinas, quam si omnino non vocasses, omnino
non loquutus illis esses λ Quid errauere quid miseri meruere, si non hoc praest, terunt quod eos voluisti prestare non posse Θ An aeternis ideo supplicijs hos multabis Θ ob id te, ut rem hanc facias e qui iudicas omnem terram, non facies iudicium boe. Atqui aut id facies, eris'; iniustus; aut grauiter errant Sect rij, qui hoc tuae Maiestati audent affingere . Sed quid liquidius ultimis verbis λEt quae nolui elegiuis. Quam ridiculum, ut dicamur eligere,ad quod necessitate adigimur Num eligit paupertatem qui diues esse non potest Θ num tenebras quia luce exclusus est Quae illa Philosophia, ut non libertatis esse, sed coactionis dbcatur electio Θ Mendax ergo Scriptura; neque elegere impij quae noluit Deus;vel alia via erat nempe mandatorum Do mini ) quam potuerunt eligere. Electio enim alterius rei respectu dicitur, quam
Sed iam Christsi audite Sectarij, apud
Matthaeum Cap.XXV.In postremo mun-
. di actu, in impios sententiam seret,quod
313쪽
186 Io. BARC LAI I sibi egeno, sitienti, nudo, captiuo, nuDIam opem attulerint. Atqui iniusta se tentia erit, nisi nudum Christum tegere, esurientem pascere, aegrum Visere potu runt; id est, nisi his operibus collatis in is
egenos, potuerunt ab ira ventura, ct ab arcu declinare . Responderent tunc im- pij, non quod responsuros Dominus ait, Domine quando te vidimus esurientem ,
Sc. Sed potius; Domine,scis non potuisse nos facere, qDod quereris esse omis. sum. Tua verius culpa est, qui non dedi- si posse; quam nostra qui non accepimus . Idem est, ac si dicas,ite in ignem aeternum, quia caesum digito non tetigistis, quia Lunam in Ecclypsim deficere iapassi estis, quia mare continuatis poculis non hausistis. Nec obscurius pro nobis Apostolus. I.Corintha. Fidelis autem Deus es, qui non patietur vos tentari supra id quod po-usis, sed faciet etiam cum tentatione prouentum, ut possiis fusinere. Si supra id quod possumus, non tentamur; ergo ubi peccamus, possumus non peccare λ: Si possumus non peccare,peccamussi, nihilominus;ergo libertas arbitrij nobis est, . qua
314쪽
PARAE NE SIS . LIB. I I. qua aut Deo assentiamur, aut Darmoni.
Ait , ut possitis fusinere. Atqui nihil
dicimur posse, ut vel puero notum, nisi quod sit in nostra potestate, si hoc autem in nostra est potestate, libere, & Iunt rie, non ex necessaria ulla determinati ne, bene agimus, aut peccamus. Id enim ad quod necessario determinamur, quis adeo absurdus, qui esse existimet in nostra potestate ξ Nec simpliciter dixit, is fuHineatis, sed, ut possitis fusinere . Illic enim hos ipsos qui sustinere possunt, posse etiam non sustinere, sed si voluerint
labi, diserte pronunciat. Itaque qui exsimat sare, videat ne cadat. Audi iam Ambrosij sensum, quem modeste impudentes, salte Lumero,Ca uinoq; praetulerint. Lib. I. Hexaem. Cap. VIII. Et certe in nobis es moderari dia, cohibere iracundiam, coercere cupiritates: in nobis es etiam indulgere luxuriae, adolere libidines, insammare iracundiam ,
mel insammanti aurem accommodare a seleuari magis superbia, inundi in seu tiam , quam reprimi humilitate , diligere mansuetudinem. Pergit paulo post; &nos assectuum nostrorum dominos Vocat.
315쪽
188 Io. B ARC L AI IIlla cauenda qua ex nosra voluntate pro deunt, delicta iuuentutis, ct irrationabiales passiones corporis. βuorum igitur nos sumus Domini, horum principia extrinsecus non requiramus, nec derivemus in alios, sed agnoscamus ea quae proprie no-sra sunt. βuod enim pinumus non facere , si nolumus, huius electionem mali nobis potius debemus quam alijs Ucria
Haereticus, ut hinc costat, Sectarie,iste, Ambrosius,aut tu haereticus: Caeca illius aeui Ecclesia,quae eum ut orthodoxu Iaudauit, aut tu caecus, qui ab illa mente
deflexeris. Agnouit eandem arbitrij libertatem , pius apud Augustinum Christianus Lib.VIII. Consess. Cap.VI. qui his verbis se ipse ad monasterium inuitabat. CMaiorne poterit esse des nosra in palatio, quam ut amici Imperatoris fl-mus I Et ibi quid non fragile , plenumq; periculis / Et per quot pericula peruenitur ad grandius periculum i Et quamdiu sud
Sed cui sano liceat dubitare de Ant quorum in hac parie sententia, post haec
316쪽
ΡΑMLX Nns 1M LIB. I. 289 S. Iustini Martyris verba, quae proferri in vos selent . ex ipsius Apologia, ad Antoninum Imperatorem ξ Nisi libero arbi-νrro genus humanum, O res turpes fugere potes, O puleb a ac bonas sequi , extra causam, culpam , es eorum, qua quoquomodo aguntur. Sed sum libero arbi- rio iberaq; voluntate recte facere
At nos scilieet ad Pelagianos Sectari,
dicunt accedere, nimis humanae naturae
tribuere; Gratia Dei habere viliore. Absit hoc nefas.Pelagiani volebant Naturae viribus,& ipsa arbitrij libertate, quae lege exteriori adiuta sit, vel interiori excit
tione tantummodo reuelante, praeter sellam gratiam Dei ullam, a peccato diuertere hominem posse, virtutem amplecti, sanari,iustificari.Pelagianorum hanc hae resim contraria haeresi vos nuc oppugnatis, Sectarij; libertatem arbitrij, quam nimium illi extulerant,ita prςmentes,Vt d, catis hominem ex libera Hessione non peccare, sed ex violentia corruptae naturae, simul b determinatione diuina volu tatis , cui decretum est, ut fiat hoc pecca
317쪽
29 O i IO . BARCLA lne in hac quidem parte Libeω Arbitrio locum esse; Ied hoc totum-Gratia D mini promanare, ita pellentis voluntatem , Π. Ad huc pum
opus necessaria. omnino isterminat se applicet. Ita:Deo peseata tu untur,
ita meritum nobis eripit ita &stultum sit: de sceleribus,viiij sq, dolere ;cum, ex illa sententia, non sint a malitia &electionet mortalium , sed 4 volantau ct distositione Dei, qui eadem vi hos ad peccata,hos ad virtutes pellit. se . At Ecclesia ab his furoribus ita diuertit; ut sentiat nihil boni posse nos facere, nihil velle, nisi Lpeciali auxilio gratia Dei, haec bona suggerentis, ad haec opera adiuuantis , Hac sententia Pelagianos inhaereticis resert. Sentit tamen inuitari U - nos a Deo, atque iuuari, & ad bona moueri non cogi; & habere Libertate Arbitris, qua Gratiae Dei consentire posmus, aut ab ea dissentire r ita ut nec boni alit quid sine Deo possimus ericere, cum Deo qui no cogit, sed inuitat,& adiuuat, adhuc possimus non se re Ita proscribit haeresim vestram; Scripturassi conci*hat , quarum illae, a D pendete Yutur
318쪽
PARAE NE SIS . LIB. II. 2'I tes, bona opera, recta consilia, praedicant; aliae Vero mortalibus indignantur, qui virtutem repudiarunt, qui vitium .
Sed & eadem arbitrij Iibertate peccare homines censet Ecclesia. Non quod Naturae viribus possimus obstare ; sed quod omnibus sussciens gratia Dei assit, qua si utimur possimus de tentationibus triumphare. Eo modo Scripturae non pugnabunt, nec secum ipsi Patres, dum mmc aiunt nostra culpa &elecitione nos peccare inline, sine Dei auxilio non satis virium voluntati nostrie esse, ut a peccando abstineat. Nam ut homo innata Vi, absque alimento vivere quidem haud p test, & tamen voluntarie mori dicetur,si ad cibum porrigere manum nesei: Ita fragilis & corrupta peccato voluntaS,non
utique per se potest, & absque alimento gratiae Dei, in vita spirituali perseuerare,& a malo, ad quod impellitur,abstinerer sed quoniam potest gratiae Dei ope peccato resistere; si id non laxit, cur non dicatur sua culpa perijsse cur non dicatur potuisse vivere, & mori voluisse λ cur non Deus indignetur suam legem ab homine
319쪽
opus, Wcessaria omnino isterminationeraseapplicet. ΒωDeo peccata tribuuntur,'
ita meritum nobis eripitur & stultum sit de sceleribus, viiijsq; dolere ;cum, ex illa sententia, non sint a malitia &election mortalium, sed 4 wlaniau ct dissostione ora, qui eadem vi hos ad peccata,hos ad virtutes pellit. Si 1 l I- At Ecclesia ab his furori a ita diuertit; ut sentiat nihil boni posse nos facere, nihil velle, nisi *eciali auxilio grati Dei, haec bona suggerentis, ad haec opera adiuuantis , Hac sententia Pelagianos inhaereticis resert. Sentit tamen inuitari nos a Deo, atque iuuari, & ad bona moueri non cogi; & habere Ubertate Arbi'trii, qua Gratiae Dei consentire posmus, aut ab ea dissentire t ita ut nec boni aliet quid sine Deo possimus escere, &cum Deo qui no cogit, sed inuitat,& adiuuat, adhuc possimus non secere Ita proscribit haeresim vestram; Scripturasq; conciet
320쪽
PARAE NE SIS . LIB. II. 2'Ites, bona opera, recta consilia, praedicant ; aliae vero mortalibus indignantur,
Sed & eadem arbitri j libertate peccare homines censet Ecclesia. Non quod Naturae viribus possimus obstare ; sed quod omitibus sussciens gratia Dei assit, quasi utimur possimus de tentationibus triumphare . Eo modo Scripturae non pugnabunt', nec secum ipsi Patres; dum mim aiunt nostra culpa &electione nos peccare Maone, sine Dei auxilio non satis virium voluntati nostrae esse, Vt a peccam do abstineat. Nam ut homo innata Vi, absque alimento vivere quidem haud p test, & tamen voluntarie mori dicetur,si ad cibum porrigere manum nolet Ita fiagilis & corrupta peccato Voluntas,non
utique per se potest, & absque alimento gratiae Dei, in vita spirituali perseuerare,& a malo, ad quod impellitur,abstinerer sed quoniam potest gratiae Dei ope peccato resistere; si id non faxit, cur non dicatur sua culpa perijse cur non dicatur potuisse vivere, & mori voluisse ξ cur non Deus indignetur suam legem ab homine