장음표시 사용
321쪽
violatam, qui ne eam violaret iuuari non voluit Θ , At quam ridicule nos vocatis in Pelagianam infamiam Θ Pelagium plus iusto Liberum Arbitrium extollentem, damnauit antiqua Ecclesia, & in eum Hieronymus illius Ecclesiae filius editis libris inuectus est. An autem credibile, Hieronymum his in Pelagium libris, nimium Libero Arbitrio tribuisse, idest incidisse , in haeresim quam tunc maxime castiga bat Θ Ecce autem quid illic censueris . Prooem. in Dial. Advers. Pelag. Breui terq; calumniantibus restondemus,quisua
in nos maledicta conferunt, fi Manichao rum esse hominum damnare naturam, Liberum auferre Arbitrium, di ariuio
rium Dei tollire. En ut aequo scistagio , tam vos qui Liberum austriis Arbitriu , quam Pelagianos prostribit, qui adiut rium Dei tollebant. Deinde Lib. I. Sio
Liberum homini seruamus Arbιtrium, is Dei per flvula adiutorium non negemus.
Num non illa quam nos Catholici propugnamus sententia ξ Inde Lib. III. Evnὰ Liberum tollo Arbitrium, qui in ista di- duratione mea nihil aliud egi, ni τι -
322쪽
PARAE NE SIS . LIB. I I. 293nipotentiam Dei cu Libero Arbitrio eonis seruarem Denique totis his Libris nihil aliud statuit,quam quod hodie Romς. At si tunc alia Ecclesiae fides erati cur ut Pelagium sic & Hieronymum non damnauit λ cur a nemine aequalium in eo argumento reprehensus ξ imo cur laudatus ab omnibus ξ. Criminum igitur culpam in peccat rem reserimusNos in Deum; quamquam quod re ipsa facitis verbo negetis. Vt, quod ille de parricidio dicebat, inde sciamus difficilius excusari sacrilegium aquam admitti . Sed o tandem Sectarij, tantum facinus vel patrare erubescite , vel audete agnoscere. Nos quidem pr fitemur, tam peccatoribus quam peccatis ad joriam suam Dominum uti, qui solus ex malo bonum facit. PharaoniS cum Moyse lucta miraculis causam dedit. I daeorum scelere victima Patri oblata est;&hinc salus fidelibus. Inter haec tamen Deus intentator malorum es.Nec in istis aliae eius parte . quam quod vel ob illorum mortalium anteacta facinora, vel ob diuini iudicij dispensationem arc nam ac iustam, ita recedit, ita gratiae suae
323쪽
294 . IO. BARC LAIIIumen ab indignis abstondit, ut deinde
iuste ac merito suae fragilitati relicti, in scelera impingant, quae vitare quidem possint, at nolint; quaeque illis ad damnationem sint, Deo autem ad probationem bonorum, & ad misericordiae, aut
iudicu sui lucem, denique ad humanarum rerum ordinem, qualem ipse praeu, se malorum nequitia ab aeterno instituit. Itaque indurare dicitur corda, ubi aliam gratiam non concedit, quam qua uti potest homo, & qua tamen uti non volet. Iuste itaque eo modo peccator obduratus, & Deo volente;& iniuste nihilominus peccat, ac Deo nolente. Vos porro, Sectarij, longe aliam rationem inijstis. Creditis Deum non modo permittere, sed velle peccata. mal, tiam non ab homine proprio marte productam; sed habere Deum authorem e Deum operari peccatum per hominem ;Deum hominibus, diabolisq; mandare ut maleficia concipiant, moliantur, per
ficiant. Dei ordinatiou inimam Ad
mo , caeterisque deinde mortalibuΦ, pec- candi necessitatem; Deum excitare, impellere, mouere, ad peccandum. Hor
324쪽
PARAE N EsIs. LIB. I I. 293rendas illas voces, & supra barbarorum inhumanitatem seras, ex vestris Antesignanis habemus,Zuinglio, Caluino, atque BeZa. Multi tamen ex vestris, quos nunquam penetrare contigerit in illa su rum foeda mysteria, ad has voces eXhoserent ; neque tamen effecerint aut illas non esse ex suae sectar norma ; aut inde non sequi, Deum vere ac proprie peccati esse authorem; imo vere,proprieque 'peccare. Zuinglius Serm. De prouidemtia. Cap. VI. V num igitur, atque idem facinus suta adulterium,aut homicidium, quantum Dei es authoris, motoris, ιmpulseris, opus ent, crimen non es , quan tum autem hominis es , crimen ac se
lus es . En tibi Deum, adulterij a
thorem, motorem, impulsorem . quid restat, nisi ut adulterum, instar Iouis, effingant ξ Minus vile ducitur agere adulterum quam lenonem . Addit: Mouet ergo
Deus latronem ad occidendum innocentem etiam ac imparatum ad mortem.
O furiale os i Nec mitior in Deum Caluinus, passim in eandem sententiam in fandae philosophiae argumenta congessit .
Ex tot locis quibus ipse hoc scelere se . T 4 astri
325쪽
2 96 . Io. BARC LAII astrinxit, satis erit duos exscribere. Mutito plures ante dederunt, quibus hanc blasphemiam prolixe arguere curae fuit. Igitur Lib.I. Instit. Cap.XUII. S. XI. ait,
diabolum totamq; ι roborum cohortem , Ac omnibus partibus manu Dei tanquam faeno cohiberi, ut nec concipere vllum ad uersus nos maleficium , nec conceptum
moliri, nec ad perpetrandum , se maxime moliantur , digitum mouere queant, nsi quantum ille permiseris, imo nisi quantum ille mandaris. Deus ergo Caluine ex tua sententia, flagitia fieri mandat Atqui, ut naturali ratione lex statuit, . quod quia mandato facit iudieis, dolo facere non videtur, cum habeat parere ne-eesse. Idem Caluinus Lib.III. Instit.Cap. XXIII. S.IX. Excusabiles peccando haberi volunt reprobi, quia euadere nequeunt peccandi necessitatem praesertim cum Dei ordinatione flbi injciatur huiusmodi necessitas: nos vero inde negamus rite excu- .sari, quandoquidem Dei ordinaιioni, quas exitio desinatos conqueruntur, sua conset aequitas, nobis quidem incognita
sed illi certissima. Imo quicquid garrias, excusabiles essent illi, Caluine; sed ta
326쪽
PARAENESI s. LIB. I I. 297 blasphemus, tu inexcusabilis, qui scribere ausus, veum mandare Satana , improbisq; mortalibus , ut sagitia perpetrent ; taei ordinatione injci facinorosis
peceandi necessitatem. Peccatores necess-tatem peccandi non pesse euadere. Quae flagitijs inde libertas Θ aut cur mortalium ullus studeat, tentationi, aut peccato resistere, si credat peccata omnia ita ex Dei ordinatione pendere, Ut quicunque peccat non possit non peccare, chm d Deo ordinatum sit ut peccet; &quicunque non peccat, peccare non pos, sit, clim ordinatum sit ut no peccet ξ Quo in tentationes remedia ξ quo fuga pecca tiὸ Vana illa, si haec vera. Ordinationi diuinae quae necessitatem inijcit, totam rem iuste homo reliquerit; non suae curae,
quae inutilis , &in illam necessitatem p gnare non potest. Cur porro quis plectatur ob admissium a se facinus, quod Deus fieri mandauerit, imo ad quod coegerit ξ Plectetur, inquies, quia hoc facit, non ut obtemperet Deo, sed ut cupiditati inseruiat. Itane ὸ At si id faciat, ut sit
Dei voluntati morigerus, an tunc Vero
non peccabit Sentiat scilicet aliquis
327쪽
Caluinista, se ad furtum, aut aliud scelus impelli ; credit Deum ad hoc facinus impulsorem sibi esse; credit hanc tentati nem non selum Dei permissu, sed & ius. su, in illum incumbere; Credit denique se non posse hoc scelus siue admittere,sDue effugere, ni si ex ordinatione Dei: id est, nisi Deus mandet ac necessitatem ei injciat , qua hoc scelus, aut admittat aut fugiat . Si igitur secum ipse sic loquatur. Deus me impellit ut furer: Experiar, utrum ex ipsius ordinatione sit, ut furto me astringam . quandoquidem qui Teiordinationi resviunt , ipse sibi damnatiο-nem acquirunt. Rom.XIII. Ac praeterea nisi necessitatem mihi inij ceret, ut furari iam velim, velle non possem. Deniquo si mandat hoc furtum a me fieri, fiet omnino, nec possum, imo nec volo, illi obs1stere. Si non mandat, quicquid coner,ni hil e sciam . In hanc sententiam compo. situs an peccat Caluin ista, si furto se o stringat, si caedibus saeuiat, si in quaecumque impellitur det se praecipitem e Credit a Deo se cogi ut velit ; paret cogen ti Deo, & quidem eo animo, ut illi o sequatur.
328쪽
PARAE NE SIS . LIB. II. 299 Praeterea quae ratio ut dicatur potius homo peccare, esse sceleratus, esse plectendus, cuius Voluntate eo modo quo censetis utitur Deus ad alium ferro mactandum, quam lapis aut muruς, cuius pondere utitur etiam Deus ad hominem obruendum, aut sessa quae intercepe it nocte errantem, aut sera quae in viatores inuaserit ξ Si, inquam, voluntati Dominus mandat Ut velit occidere, cur plus peccet illa voluntas, quam aut Leo, aut ruinosus paries, aut etiam aconitum, quo
quis incautus occiderit Θ Siquidem illa voluntas post eiusmodi Dei maniatum, post ordinationem Dei, non potest non velle occidere, nec plus potest se regere, quam aut Leo seritatem, aut parieS pO dus, aut sui veneni vim stirps quaecunque succo funesta. Cur plus igitur illa volumias peccet, quam aut aconitum, aut m
rus, aut Leo Θ Certe ut homini vitio verti non potest voluntatem a Deo sibi d tam ; ita nec culpa erit, eam Voluntatem a Deo sic adigi, ut necessario id velit quod eam velle vult Deus. Ita ex vestra sententia, peccati Deus author, imo solus peccator est, qui incaciter
329쪽
3oo . ΙΟ. BARC LAI Iciter ad peccandum impellit, qui peccata fieri mandat, qui in eo statu volunt tem hominis collocat, ut peccare necessario velit. Luctuosa res, es e repertos tam blasphemae ac barbarae sententiae viros, inter nominis Christiani cultores; Nec Arium,nec Manich um putem,plus
diuino honori detraxisse. Nam quid non haeresi ista confudistis, Sectarij ξ P
gnatis in rationis,ac iudicij normam,in
liquidissima verba Scripturae, in apertissimas sententias Patru plures enim quinquaginta ad hanc nostram de Arbitrij l,
bertate sententiam numerantur den, que in veteris & hodiernae consensum Ecclesiae. Quae omnia vultis eludi, primum pertinacia occupati animi, ac misere o loquentis , perplexis deinde aliquot a Scriptura, ac Patribus argumentis ; quae ideo deesse non possunt, quod in re toties repetita interdum obscurius, interdum ere nata angustius, laxiusve loquutos a
thores oportuit. Ne sic quidem ab obi, quarum mentium subtilitate,Scripturisq; ac Patribus, in Deum, in Trinitatem, in Christum argumenta desuerint.
330쪽
Fidem non susscere ad salutem. Mu tipliciter errare Sectar os , dum si
de silute certos credunt. Omnia hominum opera non es peccata. De peccato mortali, meniali. A
surdi am impietatem necessario siqui ex sintentia Sectariorum .
VERTERS libertatem arbitrij,necessitatui, peccata tribuere,aditus haeresia chis fuit, unde in omnem spietatem grassarentur. E ploranda ex illis aliqua quae inde reuera consequuntur, aut quae de Industria co sequi illi volunt ; Aiunt igitur veram Gdem ad salutem sufficere. veros Christi,