Ioannis Barclaii Paraenesis ad sectarios. Libri 2

61쪽

34 IO, BARC LAII causae propagarint istius seculi sectas, &quid illa , ut vocant, re matione esse in Aum sit. l :

Haeresis qua ratione in Germania inualuerit, in i Vlia, in Scotia , styGalliam tetigerit. Gibus nunc un-

'sturis a suis Minictris decipiantur Sectari, .

VΤHERVS in Germania huic pesti initium dedit,

priscorum haereticorum V stigia ingressus, & per Principum aliquot amicitiam fidentius scelera ausus . Populus autem non Lutheri primum amore, sed suorum Principum qui Luthero fauebant, illam causam amplexus ; mox deinde in haereseos partes suas sponte efferbuit,non tria, Germania tantum, sed ubicunque illa

62쪽

PARAE NE SIS . LIB. I. 3 pestis insinuata est, legum amore ac sti clio, quas in effraenem licentiam iste s iebat. Nam ut olim Montanus, Mani. clinis, & alij plurer, inter severos Christianorum mores, ex nimia seueritate phaereses instituerunt; Ita iste ad desidis seculi genium, multaque, ac plerunque indocta quiete marcentis, licetiae sectam efformans,multorum viiijs, atque plausu exceptus est. Nihil mirum veterno cor ruptos in diuersis regionibus homines, tam corionam suo genio legem amplexos λ: Et yeio si cons lamem auricum larem non damnasset, nisi in Quadragesimale ieiunium esset inuectus,soluissed

continentiae Vota, opera meritoria deriusisset, certam salutem promisisset inter peccata viventibus, unquam tanto suorcessit, & prope torrente funestae victoriae aeIOt terras inundasset. Pauci inde anni effugerant, cum perquasit in Angliam lues ; & aditus illi ex Regis Henrici VIII. libidine . Non hio Iugubrem, vulgatamq; historiam super'

fiua narratione recenseam. Sed illinc t

inen intelligas quam rectis initijs in se

nouita insinuauerit, sub iuriose libidiri e C i nis

63쪽

piditatibus cuncta metito. Neque tam Henricus reiecta authotitaim Montificit Luthero assensus est. Tuoc enim in A glia ut Pontificis Primatum asserere in Maiestatis criminibus numerabant; ita dicere in Confessionem auricularem, in

Transub antiationem , uisodis priuatas , haereseos flagitium erat, & fammis piabatur. Non probauit ergo Henricus nouitiam Sectariorum fidem, sed ve terem Catholicorum proiecit i utriusque particeps,& utrique insestus;cuni nouam animae suae, & Veterem carni scirer aduersam; fingeretq; sibi Ecclesiam ex voluptatum licentia,& securitate tegnandi. Ac tunc quidem veluti in crepusculo, de sierat esse dies in Anglia, sed nondum

plane nox erat.

At Henrico defuncto, cum Edvvaradus filius regnaret, Ordines Regni, qui Henricianam religionem publico scito firmauerant,aliam statim fidem nouo ite rum consilio finxerunt sibiq; asciuere

Protestantium nomen; longe tamen a Germanicorum Protestantium sectata .

Edvvardo quoque deiuncto, sub Mariata

64쪽

PARAE NE SIS . LIV. I. 3 Regina sententiam ijdem ordines muta uerunt, Catholica fide postliminio reuocata. Regina Maria morte sublata, citin Eligabetha in regnum successisset, ecce &nouum ordinum scitum,quo iterum exu

Iaret Catholicae sanctitatis prosessio . Ita Anglicana religio plus decreto Ordinum , quam Concilijs , Scripti

risque sancita est , ad temporum mutationes flexibilis , ex Principum libi, dine pendens ; humanaque ne dicam ridicula vicissitudine in regnum inducta ;non legitima ratione, non diuini cultus causa, sed ut tempori, rebusque politicis illa larua seruiret. Et his artibus quain qua afflicta est,non tamen excisa Religio. Plurimi restant, quorum genua non sunt incuruata ante Baal, & qui abscondunt

de prophetis Domini, ct pascunt eos pane dr aqua; plures quoque si liceret, ad

nos statim transituri, quos metu & mul- ista diuulsos a nobis, quotidiana mentis supplicia exercent. Vincet Christus,vincet Ecclesia. Ea vetus est Catholicorum haereditas . Potest Britannia cum gem tu pra sentium, cum spe suturi, Michaeae

C a sedero

65쪽

sedero in tenebris, Dominus lux mea M. Iram Domini portabo, quoniam peccaui ei, donec causam meam iudicet, O facias rudicium meumr educet me in lucem , videbo linitiam eius.

. De Scottae vero casu, ne satis quidem dissimuIant Sectariorum historiae. Quieuerterunt Catholicam illic fidem, con stat ut plurimum nefarios ex=itisse, seditionis igne succenses, quem tunc erecta in Reginam factio, & a factiosis praemia alebant. Vt de caeteris sileam, Knoxium quem Beza Apostolum Scottae vocat non impium modo filisse, sed Magum , Serenissimus Britanniarum Rex sepe magnis argumentis asseruit. Fuit autem suis riosus is turbo neque haeretici negano qui in diuinam, humanamque Maiesta tem de euijt, templis scedo incendio com ruptis , & Aede qua Reges humari moris erat, non diruta modo, sest, fato etiam barbaris pudendo , in stabuli usus versa b Regina quoque Maria, inclyta foemina

deiecta, fugataque, donec ad carcerem deueniret, ex quo, is nefas i ad tortorem producta est.' Haec fuere miracula; haec beata mutatio, quae in signum renascei y tis in

66쪽

riRAENEsra. LIB. I. 39tirin Scotia euangelij, non ut Aurora sed ut Cometes emicuit . . Galliam autem quis nestit quam su-nestor rationes isti malo implicuerunt indpaucos & inualidos illa tabes pertinebat, cum non ulli Principum ad eos secessere, tristi ambitione, ut factionem, Viresque 3 pararent in aemulos , quos in aula, sub Francisco II. & Carolo IX. pleraque posse aegre ferebant. Quis tunc autem propagandi illius Euangelij modus e bel-Ia, tumultus, Galliae vastitas, in sua viscera regnum armatum: barbara in Sacer

dotes tauitia, Sanctorum, ac Regum Q- Iicitata monumenta , & cineres sparsi, data ad terram pulcherrima templa, &omnino deformata beneficia antiquo

rum .

Hae sunt haereseos cunar, quas in varijs prouincij s Principes viri asserendae dignitati, aut libidini prouexerunt . Nec plus tamen illorum authoritas diffudit has sectas, quam quorunda hominum superba scientia, qui curiosius, atque audacius ψquam pressius sanctiusve Musis omnibus miscuerunt Theologiae aliquam umbram. Sibi illi praeter ceteros sapere visi,Sacer

67쪽

dotes, tanquam rudis ineptiae viros nune ridere, nunc spernere ;Ingenij quoque famam quaerere rati, si cum fastu incus rent superiorum aetatum caliginem, si re- cepta a maioribus sacra, vanitatis , ine- ptiae,impietatis insimularent. Quid mul- ta Θ in plerisque tunc locis pro rudi, aut hebeti erat, qui non aliquid seu publice ,.seu clam, in veteres ritu S. mutiret. Et hinc probatum est, haeresim meretrici Gmilem esse. Recenti, primaque specie, amatores multos habet; ubi rugas aetate contraxit, si vi consuetudinis veteres forte tenet; at nouOS non inuitat. Ita Prouincias quae primo incendio superstites fuerunt, stare in Catholica fide videas, nec in exoletam nunc insaniam rapi. Iam illis extinctis, tam qui primi decepere, quam qui primi sunt capti, in is pertinaciae haerQditatem propago successit, cui pro lenocinio quod iam aboleuit adhuc iuuenculae & meretricantis haere seos, est non leuior ad hanc insaniam stimulus, educatio, & inueteratum in Ecclesiam odium; tum opinio sapientiae e rum , qui a nobis desecerunt, & partium amor qui eorum parentes implicuit. ti-

68쪽

PARAE NE SIS . LIB. I. At vir denique discipline, quo e apud nos viget , abstinentia, ieiunijs,Poenitentiae si cramento,& omnino humilitate parendi. Accessere Daemonis fraudes , Ministrorumque, quos Vocant, seu versuta, seu ignara nequitia, qui infindis plerunque calumnij s imponunt Ecclesiae. Quae non illi mendacia de Poenitentiae Sacramento ξ non aliud ad abolutionem requiri,

quam ut tua peccata apud Sacerdotem pronuncies; absolutionem futurorum scelerum dari, & quae caetera aut credunt temere, aut impie fingunt. Quam immania de meritorijs operibus, quam falso iactata ξ Non arbitrari nos per merita Christi, sed per nostra, patere nobiScaelum . Quid de Veneratione imaginum, de cultu Sanctorum Θ Fanda illi, & nefanda de nobis: & vix unquam quid credamus scire populum suum sinunt. Sed haec mox omnia , ubi de haeressibus mgillatim. Nunc ut scias qtuim de his calumnijs iuste queramur; ecce rem sub amplissimis testibus certam serenissimus Magnae Britanniae Rex quendam ex Episcopis

sitis uogabat, ecquid Catholici det for

69쪽

42 Io. B AR C L AI Inicatione sentirent Θ veniale an mortale peccatum id ducerent Θ Retulit ille, inter Scriptores Catholicos esse, qui sornicationem in venialibus numerarent. Hic ego, cum indignationem non tenerem , negaui probatum inter nos authorem CX-tare, qui se hoc modo libidini patronum Praebuerit. Ecce autem dum inter nos litigamus, intrat cubiculum Episcopus alter, haud mediocris inter Sectarios famae, ad quem Rex versus, hic, inquit, disse piatur, utrum Romani Catholici sorniacationem venialem eXistiment an morta lem. Barbam ille demulsit, ceruicem 4; fastidiose concutiens, tanquam de re incerta ratu S iudex pronunciar et,Venialem, inquio Rex Serenissime, venialem. Ο hominem, ut clementissime dicam, nostri odio caecum i Et ille , cogitabam, aut probus censeatur aut doctus ξ ex ore illius, ex verbis, ex fide, populus discat quid prisca Ecclesia docuerit, quid Patres antiqui, qui nostram huius seculi religionem ignorat, in quam tamen, o pu dor i quotidiana lite inuehitur quod est obuium nescit; quod nescit impugnat ;sautatur antiqua, di in re clarissima n re

70쪽

PARAE NE SIS . LIB. I. 3 quotidiana, tam foede metitur, aut errat Quid his mortalibus facias , qui crueminibus apud populum , nostram E clesiam onerant, a quibus longius ipsa abest, quam eorum synagoga Θ Facile &Ieuiora retulerim, sed in quibus eande sortem agnoscas delusi per fabellas, seseque

ultro in nos acerbantis ingenij. S. Bru-no, miraculo motus hominis,qui cum san.ctitatis opinione floruisset, post obitum tamen reddita voce, se iusto Dei iudicio damnatum asseruit; confugit ad eremum,& Carthusianorum disciplinam condidit. Detorquent rem ad inuidiam nostram ex Sectarijs aliqui; aiunt fateri nos, ipsum Brunonem esse, qui pronuntiauerit se in inferis eis e sepultum; & sic Carthusi norum ordinem , qui tantopere nobis placet, a perdito & damnato homine ortum. In S.Francisci vita scriptum est , Iudaicae perfidiae virum, voluisse Francia sco inuidiam mouere; statuisse igitur media concione ostentare carnium frustum, mentiriq; eo cibo Franciscum ieiunii die vesci; sed has carnes orante Francisco,

ne scandalo locus esset, in piscium speciem & naturam deflexisse. Quid & hic