장음표시 사용
261쪽
rigeretur, qvadere Anulini ad Constantinum episti lςgi potest apud Augustinum in epistola 68. ubi Augustinus su ungit, duos libros ab Anulino ad Constanti. tium transmissbs,quorum unus ita inscriptus fuit: tibesius
eccosae cuhotica criminum Caeciliani traditus aparte Major ini,
alter sine sigillo eidem alutar cohaerens subnotatu habuit diem 17. Cal. Mai. Constantino III Consule. Incidit autem tertius Constantini Consulatus in A. C. 3ia. Unde Bamilius erravit, qui Constantini ad Anulinum epistolam superius memoratam ad A. retulit. Siquis auatem notationem diei dc Constitis apud Augustinum epistola 68. non ad 'onaristarum libellum, sed ad Anulla nj epistolam perti re, verba de duobus libellis trans
missis non Augustim M Anulini esse dicat, quod acta
ebllationis uarthaginensi, d. 3. c. 2ao. innuere videntur, perin e est. eniim fatu in relatione Anulinus fecit, ut constantita epistolam ad praece
dentem antium inerri oporteat.1 - . . ri
XXII. Caeterum priori nonasistarum libello eri . mina Caeciliani continebantur, alter autem qui sine si gillo eidem alutae cohaesit,nihil aliud quam libellus pre- eum fuit, quo in causa contra Ca ilianum judices sibi
dari rogaverum , qVarum precum argumentum resert optatus libr. s. p. 23. Unde non: opus est, ut cum Baronio Tom. III. ad A. C. 3i3. dieamus Lucianum de caeteros ab Optato nominatos in Gallias ad Imperato, rem navigasse. Quod autem Optatus addit, Constaniatinum, antequam has Anulini literas cum Donatistarum lascicula acciperet, rerum istarum adhuc. ign xum sitisse, dubao carere non videtur. Nam Constantunum, antequam Ancilia relationem dc Donatistarum is i libel-
262쪽
DONATISTARUM. ' ii hisos aerepisset, nonnihil de dissidiis ecclesiae Africa- Constantini nar audivisse, ex eo colligi potest, quod Caeciliano in Μ- 'pisthu depistola ad eum scripta, quam Eusebius libmo. c. o. re, . citat, adversus eos, qvi ecclesiam Carthaginensem perturbare conabantur, auxilium promittat. - . LXXIII. Patet autem ex inscriptione prioris Donatistarum libelli, eos, qui se a Caeciliani communione s Daraverant, tum temporis partem Majoriniappellatos fuisse. Quamvis enim in epistola Augustini 8. Juxta . nonnullas Augustini editiones hoc modo inscriptus le
gatur eccosae catholica eriminum Caeciliani traditus a I 'cu3Augu
parte majori, eX. aliis ramen Augustini locis & ex ipsa historia clarum elta proparte majori legi debere partem M Ioram. Neq; dubitat Valesius c.4.de schisinateDonatistarsi ςhi Micietiam apud optatum in libello precum,qui abEpiscopis
. partis Donati substriptus dicitur, pro parte Donati pari rinit. tem Majorini reponendam esse, quam conjecturam ap- . probat Balugius Tom.1. Miscellan. p.48o. Postqvym autem Majorino inCarthaginensi episcopatu Donatus successit, pars Donati dici coepit, quae prius pars Majorini dicta fuerat, ut Augustinus in epistola 68. testaturi XXIV. Et Albaspinaeus quidem ob erv. 3. ad Donatu a optatum duos Donatos in episcopatu Carthaginensir Majorino successisse tradit, nempe primum Donatum Casensem seu a Casis Nigris, dc deinde. Donatum,qui vulgo magnus cognominari solebat. Verum Dona. . tum G asensem Episcopum Carthaginensem nunquam fuisse, probavit Natiis Alexander disserti x. ad histori eccles seculi 4. Id tamen verissimum est,utrumque illum Donatum in hoc schismate partes suus strenue egis M Namraonatus a Casis Nigris , qui jam olim, cum Kk Carci.
263쪽
a18 HISTORIA SCHIsMATIs Caecilia HadriacDiaconi munere iungeretur,iuxtaΑu. I gustinum in brevicta. collar. 3. e. I a. schisma fecerat,alta- contra altare in C arthaginensi civitate primus erexit, ut Augustinus libr. I. contra Cresconium c. I. testatur ,
liquidem non segnis fuit inMajorini electioiae contraCaecilianum procuranda juxta Augustinum de haeresc.69.&transmarinos judices ab Imperatore postulavit, iterum
teste Augustino libro I. retraef. c. n.& Romam cum aliis ad causam contra Caecilianum dicendam profectus est, ut ex breviculo collationis,c. 18. & ao. probari potest. Alter natus'. XXV. Et Casensem hunc Donatum schismatisci ira Donatistarum principem fuisse,augustinus in libello decorum post haerec c. 69. se accepisse dicit, addens alterum Dona-
,: .. 'μ' Majorini succestarem hanc haeresin eloquentia suap 'ς 'P roborasse, ut multi existiment, ab eo potius DG Ab hoc Dona. . natistas cognominari. Et posterior haec sententia non ' Dpo tistae improbabilis videtur partim ob ea, quae de Maioriniso,titi. parte paulo ante dicia sunt, partim quia de Donato
Carthaginensi Donatistae gloriari maxime solebant. De hujus enim magis quam de Dei nomine gloriabantur iuxta Augustinum de unit. eccl. c. r4. Et ut ipse Donatus ad se venientes interrogabat,quid de parte sua age. retur: ita dc eius assectae in publicis judiciis interrogati sie apud acta locuti sunt, ut de Christo tacentes se de parte Donati esse dicerent,ut optatus libro 3. prolixius exponit, ubi inter alia dicit, quod Donatus ausus fuerit populum cum Deo dividere, ut, qui illum secuti sunt, non Christiani sed Donatistae dicerentur. Et tamen Donatistarum cognomen respuebant, qui de parte Do-Don. έοῦ iri. nati erant. Dicebant enim,Donatum non esse autorem
gratum. dc institutorem ecclesiae, quae antea non fuerst, sed Episcopum
264쪽
seopum lesiae antiqvae dc a Christo deductae. Ve- rum Augustinus libr. q. contra Cresconium c 6. respondebat, etiam Maximianum, qui a reliquis Donatissis secesserat,& peculiare schisiaia fecerat, hoc dicere,&tamen ejus asseclas a Donatistis Maximinianenses vel Maximinianos dici. Quod autem Cresconius Gram. Crescanii M. maticus contra regulas grammaticas eos impingere P arguebat,qui Donatistarum nomine utebantur, cum Donato potius Donatiani, sicut ab Ario Ariani & a Novato Novatiani dici debuissent de eo Augustinuil litigare non cupit, sed quasi serulam grammaticam timens in libris contra Crestonium se Donatianorum nomine usurum spondet, hac tamen libertate sibi reservata,ut in aliis scriptis communem usum potius quam illas grammaticas argutias sequatur, lib. a. contra Cresconium αr. & i. Conserantur quae denomine Donatistarum disputarunt catholici cum schisinaticis in collatione Carthaginensi cognit.3. 3I. dc seqv ubi inter lia resertur Alipium dixisse: damnent nomen Donati, ac hon amplius dicemus D'natistas, cui regestat petilia,uir da mnent nomen Caeciliani,& non amplius dicemus Caecilianistas. QSam absurdus autem sit Berni ardus Lu- Minhaesizenburgicus, cum in catalogo haereticorum si hismata L qnburgi
Donatistarum a Donato quodam adversus quem' -ritata' prianus epistolas&tractatus.scripserit, nomen re ori Rem cepisse statuit,Jam pridem Alphonius a Castro ob- stivavjt lib. 6. adversas haereses, ubi notat, quod & - seiani ktas originem schismatis Donatistarum multis annis antevertat, & nulla scripta D'nato cuidamoppo
sita in priani operibusq- tur.
XXVL Constantinus autem acceptiS Donatista- Constantini, Kk a rum
265쪽
rum libellis vehementer ob hoc dissidium commotus Romae coram nonnullis Episcopis, quibus id negotii commisit. hanc causam dijudicari procuravit, eoque nomine ad Melchiade eu Miltiadem Episcopum Romanum seripsit, quae epistola apud Eusebium libetio. histor. eccles. c. s. legitur. Qvm epistolam cur Salma. sius de primatu Papae c. ai. suppotitillam esse judicet, causae nihil habet, cum praesertim in apparatu p. 289.
De titulo epi- eam ut genuinam allegasset. NeqVe probanda Baronii conjectura, cum Α. C. χΙχ. pag. 96. edi Rom. titilia linum3ήλ. tum hujus epistolae mutandum sulpIcatur. Cum enim
epistola inscripta sit Miltiadi Episcopo Romano dc Maris' co, legend um putat: Episcopo Romano es Hierarchae. inari conjeEharam etiam Cardinali Perronio placuisse asserit Albaspinaeus is notis ad Optatum pag. a6. qui Zc ipse ni ,hil magis probabile sibi occurrisse scribit. Verum, ut casaubonus ad eundem Optati locum observavit, Peris ronium Baronianae illius coniecturae adeo puduit, ut in novissima ad Regem Angliae apologia quidvis potius excogitandum censuerit. Nam pro . verbis leSendum putavit: Tv--τω. Mornaeus in mysteribiniquitatis p. si. suspicatur pro Marco scribendum rternoseu Marino. Petiti condecturam,qui legendum cen set: κάφωραίκρον longe nimis petitam censet Stephanuste Moyne in notis ad varia secra p. 18. ubi etiam Roqvanidcaliorum Moeroclem Mediolanensem Episcopum. i. pro Marco substituentium sententiam sibi minus pro. bari indieat, dc in vulgata lectione nihil mutandum judicat ἰ cum Eusebianam lectionem etiam Nicephorus confirniet, dcautor Synodici a Pappo editi Synodum y Romanam in causa Donatistarum a Miltiade dc Marco
266쪽
' . DOMI UTARUM. ' . procuratam dicat. Nec dubitat, quin Marcus, quem in titulo suae epistolae eum Miltiade Constantinus conjungit , non alius fuerit , quam qui post Syl vestrum Milotiadis successorem Romanae eccletiae Episcopus factus est. Neque mirum esse dicit, quod Constantinus si mul ad Miltiadem Sc Marcum scripserit, cum larte Marcus ille Miltiadis syncellus, vel etiam peregrini Miltiadis os & interpres, magnaeque in Presbyterio4Clero Romano autoritatis fuerit. Postea etiam Valesium perstringit, quod in gratiam Episcopi Romani neque graecum huius epistile textum fideliter exhibuerit,nec ubi que eum candide interpretatus fuerit. inamvis quae de graeci textus corruptione dicta sunt Valesium minus ferire videantur, quippe qVi ipse in notis pro mimiainrarectius apud Nicephorum χιιιωmni legi non dissimulat
XXVIL Antequam autem Constantinus ad Milistiadem & Marcumscriberet, in eadem causa ad Rheti cium, Maternum, & Marinum scripserat, ut ipse in sua ad Miltiadem epistola testatur. Gamvis enim Impe
rator, ut Optatus libro I. reseri, Luciano, Digno,Nastu
tio Capitoni, Fidentio & caeteris Donatissis iudices in Caeciliani causa sibi dari postulantibus , responderiti
petitisa me insecuso judicium , cum ego Vse Christisaeclum expectem, Judices tamen dedit, in quorum numero suerunt, quos modo memoravimus Rheticlus Augusto Inter iudices, dunensis, Maternus Agrippinensis, & Marinus Arelatensis Episcopus. Et Rheticium quidem Hieronymus Romae venti-
in catalogo Scriptorum ecclesiastic. inter alia tractatum landam. Comcontra Novatianos scripsista refert. Unde mirandum haud est, a Rheticio, qui j m scriptis suis Novatianos eiu,, Marinus Donatistis haud absimiles damnaverat,etiam Donatum
267쪽
xset HISTORIA SCHISMATIs in Romano concilio damnatum. Eiusdem Rheticii alibi quoave meminit Hieronymus nempe in epistola sexta ad Florentium, &in epistola 133. ad Marcellam,ubiu . ,hVmu, memoria lapsus Rheticium in causa Montensium stum oeta lis Donatistarum sub Sylvestr5Romam venisse ait cum tapsus circ rhen id non sub Sylvestro sed subMiltiade fiditim fuerit, Rhς ς - '. limperatoris ad Miltiadem epistola liquet, quod etiam Augustinus libro I. contra Julianum c. a. confirmati quo loco non exiguam Rheticii 'n cbiicilio libeRomano autoritatem suisse testatur. Maternum autem S. Marinum,quos Cesistantinus in epistola ad Mil. Mag Ebve. tiade in cum Rhetici0. coniungit, alicubi in Italia vel genti m M. O ilia Episcopos tuisso scribunt Magdeburgenses centur. 4. c. I6. D, i 7I. qui illa dubjxatione supersedere po-hereum. tuis Ient, si ad Optari loqui, qu - paulo post allegant, attendissent. Imo&ipsi Migdeburgenses p.ra. sor. &38s. Maternum Marinum non minus ac Rheticium
non in Italia sed in Gallia seges sui Episcopatus habuisse
C.f.2G ilia XXlIX. Hos igiturnempe lihelicium, Maternum Marinum ex Gallia Rorham ire jussit Imperator, ut ' Donatistarum desideriis, qui judices ex Gallia petiverant, a dammodo satisfaceret. Ex Gallia autem judices desiderasse videntur Donatistae non modo,quia Imperator tum temporis in Gallia agebat, verum etiam, quia Galliam Diocletiani persecutio non attigerat,adeoque nec traditores polluerant, unde Gallicos Epistopos Caeciliano, quem a Traditoribus ordinatum accusa bant, minus aeqvos sore sperabant, ut colligi potest ex libello prefium, quem Constantino obtulerunt. Interim
praeter istos Gallos&Miltiadem Episcopum Romanum ejusque
268쪽
, DONATISTARUM. musque Presbyterum Marcum concilio huic etiam Relim tim-
quindecim ex italia Episcopi ab Optato libro ιι p. 26.n- .: ita 'minati adfuerunt, nempe Merocles a Mediolano, Fro- 'etianus a Caesena , i ZOticus a dylotiano, Stemnius abe Arimiho, Felix a Florentia Tuscorum , Gauden as a Pisis, Constantius a Faventia, Proterius a Capua ,Thςo philus a Benevento, Savianus a Terracina, Secundusa Praenesto, Felix a tribus tabernis, Maximus ab Ostia, Evandrus ab Ursino , dc Donasianus. a Foro Claudii. molautem Calvinus libro A. institu'. '. non ex Gal-lla modo dc Italia, sed etiam ex Hispania Episcopos quosdam ad hoc concilium convocatos asseruit,id Franeiseus Balduinus in altera ad Optatum praefatione,qgae 'ohanni Lucanio seu per anagramma Calvino inscri
situr, probari posse negati . U... D
o, X X IX. Tempus huius concilii designat optatus Tempus n- eum Episcopos illos Constantino IlI. δι Licinio III. Cosch. e. A C. 333. die 6. non. Octobr. feria sexta convenissedi ad ventilandam' Caeciliam causam consedisse reserti addit etiam locum, eumque dicit fuisse domum Faustae Mis,. in Laterano,quem locum deficiente Lateranorum gem , te sive per confiscationem sive quovis alio casu a fisco occupatum, & tum temporis in Faustae uxoris Constantini potestate fu i me, notat Clampinus in tractatu de la
eris aedificiis a Constantino M. extructis c. 2, p. 6. i ) XX X. i Ut autem negotium, cujus gratia conci. partes Incon
lium hoe indictum fuerat, felicius procederet, Caeculianum etini decem clericis suis&.totidem ex adversa. riis eius huic conciIio praesentes esse voluit Constanti, nus,ut ex eius ad Meloniadem epistola patet, eane que rem recte curandam Λnulino Pioconsuli injunxit, qui se
269쪽
aι HISTORIA SCHISMATIS se Imperatoris mandato paruisse retulit , ut viderelicte ex collat.Carthag. cogn. . e. 3I8. cuius titulus & argu mentum tantum superest, & ex Augustini breviculo d. e. ret, ubi ex Anulini ad Imperatorem rςlatione reis fertur, denos ex utraque parte ad agendam causam vocatos, sque se id seriuros promisisse. Cum igitur ex uti aque parte deni convenissent, per triduum Caeciliani causa ventilata fuit, ut patet ex collat Carthag. cogn. 3. c. 223. seu potius ex eapitis illius titulo, quHblus.
superest. Et primo quidem die ac satores Caeciliani, qui missi fuerant, negaverunt se habere , quod in eum dicerent, Donatus a Casis Nigris convictus est, quod relliano adhuc Diaconoschiima Carthagine fecerit,& Caeciliani adversarii promiserunt, alio die se praesemtatur , uyos cauis necessarios subtraxisse argueban tur , ut refert Augustinus in breviculo collati Cartham pari. 3. e. Ia. Reliqua hujus concilii alti ex Augustini epistola 161. colligi possunt,ovorum exitus hic fuit,quod Caecilianus, cum hic concilio iam innocentiam satis approbarit, a Donatistarum calumniis absblutus fuit. Quod judicium Miltiadis sententia his verbis clausum
riseri Optatus: cum constiterit Caeci iam ab iis, i eum mnato venerant, juxta professonem suam non accusari, nec a Donato convictum esse is ac Da parte confiteris communioni ecclesiastica migroflatu retinendum esse merito censeo.
Erravit enim Mbrellius qui in libro gallico de disciplina. Melesiastiea Caecilianum a Miltiade & Collegis damnatum statuit , quem errorem notavit Balduinus in notis
XXXl. Contra in hoc concilio damnatus Donatus, non qujdem Donarus Magnus, Carthaginensis post Majori.
270쪽
DONATISTARUM. . 243Maiorinum ex parte schismaticorum Episcopus, sed . Donatus a Casiis Nigris, ut testatur Augustinus in brevita collat. Carthag. d. 3. c. II. ubi ait: Gesa apud-ι- Aiadem ha bita recitata sunt , quibus apparuit omnium qui tunc considerant Episeoporum sententi uinus in ira ensim dis Caecilianum ais tutum aci purgatum, Donarum vero. d. mnatum , quipraesens fuera in prima actione convictuι , ADFUDeι Donatuι a Casis Nigris, quem praesenum tunc fuisse consitit. Causa damnationis fuit, quod consesius fuis, set, rebaptizasse, &lapsis Episcopis contra ecclesiae morem manum imposuisse, ut restatur optatus libr. r.
c. Q. qua de manuum impositione cujusmodi fuerit Albaspinaeus observ. s. & seqv. proliXe disierit. In reli- . . quos autem partis Donati Episcopos mitior sententia i 'l ob. i prolata est, ut Augustinus in epistola so. testatur. His uisum Epi enim communio ecclesiastica, si modo ad unitatem dire vellent, negata non fuit, & decretum, ut quibus 'μ' Onque in locis duo essent Episcopi, unus de eeclesia catholica, alter de parte Majorini, is qui prius ordinatus fuisset, confirmaretur,& alteri de 3lia ecclesia provideretur, ut idem Augustinus in epist. 162. refert, ubi hoc judicium a mansuetudine & pacis stlidio maxim perecommendat. Et haec qVidem gesta sunt, uti dix, mus, menseOctobri, quo Constantinus constitutionem suam de Clericorum immunitate, quam C ciliano eiusque elericis per Anulinum Asticae Phoconsulem in. sinuatam diximus, cum Donatistarum famone quo. dammodo interturbata videretur, nova lege confirmavit, quae legitur libr. I6. codicis Theodosiani leg. r. tit. de Episcopis, ad quam Godoliredi notae dc commen-