장음표시 사용
271쪽
Donatissariam cavillationes adversus con cuium Roma.
Donatularum a sint rauia Cone iiii Ro- '
HISTORIA SCHIAMATIs XXXII. Hoc autem Miltiadis pro Caeciliano contra Donatistasiudicium, cum postea in collatione Ca thaginensi Donatistis a catholicis objiceretur, Melchiadem traditorem fuisse responderunt, idque ex variis gestis probare conati sunt, quos conatus irritos fuisse refert Augustinus in collar. Carritag. 3. diei c. I8. Caete rem etsi Miltiadis sente Atia judicium Romani illius concilii clausum tu ille dicat Opratus, indeque Pontificii nonnulli de Ponrisicis Romani autoritate gloriandi ansam captent, gloriatio tamen illa diuturna esse non PO- test. Nam Donat illae in Romani concilii sententia non acquieverunt, sed ab eodem appellarunt, & ut hisccontroversia in Arelatensii concilio denuo ventilaretur effecerunt. Unde Balduinus in suo Constantino sive tractatu de Constantini M. legibus ecclesiasticis dc civi. Ebus p. sy. scribit, Constantinum a Donatistis appella. tum aliosjudices dedita, dc non dubitasse eos in hac re supra Episcopi Romani sedem velut efferre.
XXXIII. Equidem firmondus in notis posthu
mis ad eoncilium Arelatense,quas LabbeUS tom. I. conci l. p. publicavit, Donatistas a concilio Romano appellat se negat, quam sententiam prolixius probare contendit Valesius indissert. de schismateDonatistarum c. .&8. Verum Scheistratenus in antiquit. illustr pari. a. di T. I. c. 7. artic. 3. p. 239.&seqv. & Antonius Pagi in
no Donatistas a concilio Romano appellasse arbitrantur. Pro qua sententia facit optatus, qui libr. r. scribit,
quod Donatus crediderit ab Episcopis concilii Romani appellandum esse, di Constantinus ad hanc appellatio.
272쪽
DORYTUTARUM. 29nem responderit: ο rabidasinoris audacia sicut in cams gentilium fieri solet , . UZesi ι-em interposuerunt.
XXXIV. Resppndet quidem Valesius, ea qua optatus post Synodum Romanam gesta dicit, post Synodum Arelatensem contigisse, idque probare contendit ex epistola Im ratoris Constantini ad Episcopos. quae subiecta est actis concilii Arelatensis. In ea enim eadem verba repetuntur: O raclida furoris audincia. Sed Seheistratenus regerit, nihil obesse, quo minus Constantinus verbis illis & post Romanum Sc post Arela tense concilium, a quo iterum Donatistae appellarunt, usus fuerit. Pagi autem respondet, quod illa Imperatoris epistola non ad Episcopos,qui Arelatensi concilio interfuerant, sed adRomana concilii Episcopos scripta fuerit. In qua sententia dubio procul etiam Binius titit, qui hane Imperatoris epistolam Romano concilio subjecit, etsi postea Sirmondus eam ad Arelatense concilium *ectare censuerit, ideoque in suis Gallicanis conciliis iterum ediderit. Qua in re ne erraret regius conciliorum
collector, epistolam hanc semel Romano iterumque Arelatensi concilio subjecit. XXXV. Porro Valesius Optato Augustinum opponit, qui variis in locis Donatistas quidem de con- cilio Romano questos suisse, eontra eius judicium
murmurasse scribat, appellationis autem nusquam me Minerit. Sed respondent Scheistratenus & Pagi, Augustinum, dum in epistola i61. Donatistas ab Arelatensi concilio rursus provocasse asserit, simul innuere,quod jam ante a Romano concilio provocaverint. Addunt &alium locum ex Augustini Psalmo contra partem Do-LIa nati,
273쪽
ImTORIA scipsMATIs nati, ubi appellationis a Romano concilio factae expres.se meminit. Negari tamen non potest, Rheticium, Mais rinum, Maternum, dc quosdam alios, qui in concilio Romano sententiam tulerant, etiam Arelatensi concilio interfuisse, cum alias in judiciis appellationum ordinarie judex, a quo appellatur de appellatione non cogno- scat, quo argumento hoc judicium ab appellatione diversum fuit, probat Petrus de Marca libr. 4. de concor, sacerd. &imper. c. 17. ib. 2. inicquid autem de appellatione Donatistarum statuatur, certum est, sive appellationis sive supplicationis nomine Donatistarum de concilio Romano querela veniat, causam Caeciliani inconcilio Romano iudicatam dc decisiam jussu Impe. ratoris in concilio Arelatensi fuisse denuo peractam; quod contra Pontificios urget Leydecherus in histor.
Astic. tom. a. pag. 283. & seqV Causa Dona- . XXXVI. Cum enim Donatistae causarentur, quod eis arum 3φ' caula eorum non omnis fuisset audita, sed potius Epi-1 Α-i hi scopi in concilio Romano confisegati quodam loco se
uita . clausissent, & pro lubitu iudicauent, nstantinus Caeciliano nusque adversariis,ut intra diem Cal. Aug. Arelati se sisterent, per IZlianum Asticae Proconsulem prae- Chris,hesia, cepit. EXtat haec Constantini epistola adllanum Pro qui hoe Con- consulem in remis conciliorum,& in quibusdam opta-eiliuni indu- editionibus post gesta purgationis Felicis & Caeciliani, dc vulgo inscribitur Ablavio vel ZElafio seu Elafio, quem Sirmondus in antiquis Galliae conciliis a se editis
vitioseAblavio Africae Vicarium appellat, non aliam ob causam, ut
profitetur, quam quod .vicariae potestati congruere videbantur, quae Imperator Elafio in hac
274쪽
XXXVlI. Verum cum Arelatense concilium eo 'anno habitum fuerit , quo Volusianus & Annianus consulatum gesserunt h. e. A. C. 3μ. eodemque anno Am-cae Vicarius merit Verinus seu Verus, ut apud Augu- stinum saepius appellatur, non improbabilis est conjectura Labbei Tom. I. concit. pag. I42r.&I43a suspicanis iis , scriptam esse hanc Constantini epistolani ad AEdi- anum Proconsulem. Nec est, quod miremur, Constantinum Proconsuli potius quam Vicario haec mandata dedisse, cum Verus seu Verinus Africae Vicarius tum temporis incommoda valetudine usus fuerit, ut Conis stantini ad Probianum epistola testatur. Et Eliani no men ab imperitis librariis haud difficulter in AElasti de postea in Ablavii nomen mutari potuit, ut notavit Bais luatus tom.et. misceli pag . 477. XXXVIII. Cum autem Constantinus in illa epi- rpis os, ad stola AEliano imperet . ut Episcopis ex Astica ad conci- Arelatenselium Arelatefisis evocatis ev ctionem publicam &hte.
ras tractorias concedat , patet unde deprompta fuerit eae tractoriae Constantini constitutio a Cuiaelo ad i. i. detractoriis concesta.
allegata,quam riuilibi selegisse profitetur Balduinus,qui hanc Constantini epistolam nondum viderat innot. adoptat. p. r43. ubi suspicatur, constitutionem illam a Cu-Jacio allegatam ad Anulinum missam esse, dc ad Roma num concilium spemsse,cum ad Arelatense potius concilium pertineat & ad Mianum, qui corrupte Elafius inibitur . directa fuerit. Quales autem fuerint literae tragoriae,videatur apud Godostedum in commentario. ad legem codicis I neodosiani de tractoriis & stativis, Priorium in tractatu de literis canonicis, cui appendicem de literis tractoriis adjecit, ut alios taceamus. Et
275쪽
iro HISTORIA SCHIsMATH modi literae non Africanis solum reliquis etiam Eq. piscopis datae sunt, quos Imperator ad hoc concilium ediversis provinciis voravit, ut patet ex Onstantini epia/ , nota ad Chrestum Syracusanum Episcopum, quem ad hoc iter a Latroniano Siciliae Correctore publicum vehi.
ilii Ahesitati. XXXIX. Praeses concilii Arelatensis fuit Marii siti Marinv nus urbis, in qua concilium illud habitum fuit, nobilissi. mae, Arelatis inquam,in Gallia Narbonensi sitae,de qua Sammarthani in Gallia christiana Tom. I. p. 28. videano tu Episcopus,quod non dissilentur Valesius de schisma. . te Donatistarum c. q. Mendoeta libr. r. de confirmatione concilii Eliberini c. alii. Nugatur autem Schelitra-
tenus cum in antiquit. illustr. p. 249. probare conten-x ria dit, Sylvestrum, qui jam Melchiadi seu Miltiadi an epi-
.iseis scopatu Romano naccesserat, per legatos laos, quos ad hoc conci lium misit, eidem praesedisti, vel saltem prassidendi dignitatem cum Marino communem habuisse, etiam Marino vicariam praesidendi potestatem dele- furatur. gasse, quam postremam assertionem inde probat, via in canone I8. concilii Arelatensis i. diciturun Arelatensi urbe ex omnibus 'mundi partibus praecipue Gallicanis sub Marini tempore celebratum concilium fuisse. Verum qualis quaeso est haec consequentia : Marini tempore ex omnibus mundi partibus concilium in urbe Arelatensi habitum fuit,ergoSylvester Marino vicariam praesidendi potestatem delegavit. Imo potius Marinum hujus concilii praesidem fuisse, canon ille indicat,quippe quo deeernitur, ad Arelatensis Episcopi arbitrium congregandam esse Synodum.
L. inod autem in canone illo dicitur, iscopos
276쪽
Φx omnibus mundi psrtibus seu ex pluribus provinciis ad concilium hoc vocatos fuisse,id etiam in epistola Constanti ni ad Chrestum confirmatur. Et Augustinus civi 'dem lib. t. contra Parmentanum c. s. ducentos Epit pos huic concilio adfuisse testo videtur. Verum Valesius verba Augustini de Romano concilio interpretatur ,& pro ino. scribendos putat χλ cum Romano concilio paucos Episcopos interfuisse constet. Benedictini autem ex fide codicis MSC. Vaticani numerum plane omittunt, in eo Valesio adstipulantes, quod Augustinus ibi non de Arelatensii sed de Romanoconcilio loquatur. XI. . inod si Adonem Viennensem in chronico S. CummianumHibernum in epistola ad Segienum,que in sylloge hibernicarum epistolarum ab Usserio editarum undecima est, audiamus, dicendum erit, sexcentos Epistopos concilio Arelatensi interfuisse. Certe ma. gnum Episcoporum numerum ad hoc concilium conis
fluxisse ex eo colligi potest , quod apud Augustinum hisc
concilium toties plenarium appellatur, 'quoties augustinus controversiam de haereticorum baptisino plenarii concilii sententia terminatam esse dicit, ut prolixe probat Johannes Launotus in dissertatione de notione plenarii apud Augustinum concilli. de in dissertationis illius contra Johannem Nicolaum defensione, nec non in tractatu gallico, qui inscribi- . tur: remari vessir ia disertarion dcc. & in alio gallico, cu-3us titulus : examen δε- ia praeface dcc. qui duo tractatus Davidi cuidam sunt oepositi. Et hanc Launoli senten. tiam inexpudiabilem iudicavit Petrus de Marca in lite. ris ad eum scriptis, qui etiam antequam Launii tracta. tum legistet libr. h. de concord. Sacerd,&Imperi c. in Aresa
Arela mite tot cilium A gustino plenarium audit, quod a Lauis
277쪽
tense concilium per plenarium ab Augustino intelligi indicaverat. Utrique praeivit Albas naeus obsto. in optatum, dc ante Albaspinaeum Sirmondus in praefatio. ne, quam tomo I.antiqgrum Galliae conciliorum praeis XLII. Certe Arelatense concilium provincialem fuit, ut a plerisque conciliorum collectoribus de epi-- atoribus perperam inscribitur, sed ex variarum di inciarum Episcopis collectum. Et quamvis certa .mrmari non possit, sexcentos Episcopos huic con- intersuisse, quod Ado Viennensis & Cummianus erunt, vix dubitari tamen potest, plures huic con- interfuisse Episcopos, quam vel in epistola Jno-el in substriptione leguntur, cum praesertim in epistola nomina quaedam legantur, quaein subcriptione desiderantur,& vicissim in subscriptione nomina quaedam occurrant, quae in frondi epistolae syno. non reperiuntur , ut observat , Launcius Part. s. epistolarum epist. I. ad Carolum Magistrum p. 366. XLIV. Cum autem Nicolaus & alii objiciant, ilium de quo Augustinus loquitur, non tantum pisnarium, sed etiam plenarium orbis terrarum, planarium universae ecclesiae& cunctarum gentium concilium appellari, idque Arelatensi minus convenire, cum in eo ex oriente nemo adfuerit . & magna quoque occidentis pars abfuerit, Launotus inter alia re gerit, per hanc o, Jectionem Tridentinae Synodi autoritatem convelli, quae pro universali habetur, etsi in ea neque quisqvam
ex oriente, neque totus occidens praesens fuerit. Im
primis vero urget, familiarem esIe Augustino hane necdochen, qua uni'ersale pro magna Parte accipit,
278쪽
cum morem baptismum haereticorum non iterandi Myersalem consuetudinem appellat, etsi Asticanae &gdam Asiaticae ecclesiae morem illum non tenuerint.
musmodi phrases Augustini non minus tolerandas oecit, quam cum Constantinus M. in epistola ad
chrelium se ex innumerabilibus locis Episcopos ad
Arelatense concilium convocasse scribit,aut cum Patres concilii. Α elatensis a. can. IR de Arelatensi primo dicuntia uod ex omnibus mundi partibus collectum fuerit.. ΣLlV. Facit praeterea pro Launolo, quod Epistopi in Arelatensi concilio congregati, cum post discuniam Caeciliani causam canones quosdam pro disciplina
ecclesiastica conderent,peculiarem de haereticorum ba- ptismo canonem constituerintnumero octavum qui sic de Afris,quiproprias Me utuntur 'c. Sic enim legendum est, non , ut in corpore canonico item apud
Bellarminum libr. 2. de bapt. c. 3. &in nonnullis conciliorum editionibus corrupte legitur: , Histro priasia lege utuntur, siqVIdem, A. C, 314. quo Arelatense concilium habitum, Ariani nondum prcuierant. Et ad hunc Arelatensis concilii canonem respicere Augustinum,quoties causam de haereticorum baptismo plenarii concilii sententia definitam indicat, vero non absimile videtur,quia non pliud concilium indicari potest,de quo
plenarium Auginini concilium commodius explicari
XLV. Certe Capuanum concilium per plenarium illud concilium intelligi commode non potest, etsi in concilio 3. Garthaginensi canon. 38. plenarium dicatur quia plenarium concilium, de quo Augustinus loquitur,ante ejus nativitatem, ut ipse lib. i. de bapti c. 9.Mm testatur,
279쪽
testatur, celebratum est. Eandem bb causam Alexan-2 .is.' ' Erinum sub Liberio concilium perAugustini plenarium - intelligi non potest, quamvis nanciscus Halterius intractatu de sacris electionibus &'ordinationibus Augustinum de Alexandrino illo concilio intelligi posse existi-
NonConstam maVerit. Idem dicendum de Constantinόpolitan, tinopobtanu. primo, quod inter oecumenica secundum est. Nam &.
illud Augustino pridem nato habitum,& praeterea ca- 'non . hujus concilii a multis pro genuino nona noscititur,ut Beveregius ad canonem illum annotavit is, Io XLVI. At quid de Nicaeno concilio 'dliremus, quod inter oecumenica primum est,& ad quod Augustu num respexime arbitrantur Lovanienses Theologi in Antverpiensi Augustini editioἡe, Bellarminus libro 1. de Sacramentis cap. 26. Natalis A lexander seculi tertii disyrtatione 14 dc plures alii r Obstat horum sentendae, quod Patres Nicaeni, etsi canone i9. de Paulianistarum baptismo aliquid decreverint, de reliquis tamen haereticis nihil determinarunt, quod ex Basilio M. aliisque Patribus Launojus confirmavit. Accedit, quod Augu- stinus plenarium suum concilium libro a. de baptismo C. 9. transmarinum appellat, quod epitheton ex Augustini stylo Arelatensi potius quam Nicaeno competit Reserit quidem Natalis Alexander p. 8r7. etiam Bithyniam,in qua Njcarnum concilium habiFum fuit, ab'Au
gustino libr. a. contra Crescon. e. 37. tranSmarinam appellari, quam objectionem ex Nicolao desumpsit. Potuisset vero etiam responsionem Launrii addere ex dissertationis de plenario concilio c6nfirmatione &de- sensione contra Nicolatum c. Atque hinc etiam colligi potest, quid statuendum 11t de sententia Christia hi Lupi,
280쪽
notionem plenarii apud Augustinum concilii principaliter ad Nicaenum concilium spectare, ita tamen ut Arelatense primum, Constantinopolitanum primum, Capuanum aliaeque synodi, quae baptismum hareeticorum liquatenus admiserunt, non excludi debeanti. XLVII. Nec obstat sententiae Launrii, quod Amnustinus passim Caeciliani causam plurimis ecclesiis incisi itam fulsit dicat, quod dicturus fuisse non videtur, si Arelateisse cunenium, in quo Caeciliani causa disicussa 'fuit, pro plenari oncilio habui quam objectionem . '
alios repetit Pagi in cruic. ad 'annal., Baronii A. C. ν4.sect.1s. Responderi enim Potest, quod Augustinus. eum plurimis ecclesiis Caecili/ni causiam incognitam fuisse dicit, imprimis de orientalibus ecclesiis loquatur, ut apparet ex traHatu post collationem c. 4. item ex libr. 4. contra Crescon. e. H. inid autem Obstat,quo minus orientalibus ecclesiis ignota fuerit caula, quae aliis occi- dentalium provinciarum Episcopis tractata fuerat φNeque silentio praetermittendum est, quod ipse Augustiniis in epistola tua. ad Glorium & Eleutam, cum primum de plenario concilio egisset, paulo post plenarium hoc concilium de Arelatensii interpretari videatur, quod argumentum Laudrius urget in dissert. de notione pla-harii concit. c.1 P. 14. &c. 3. p., & in confirmatione prius dissertationis contra Nicol um c. a. Verum. cum . Verba quaedam ab Augustino interposita diversum sensum admittant, ideoque argumentum illud obscurum reddant, in eo non morabimur, illud tantum ob. I εω sνl- servantes, AEneam Sylvium, Nicol. Cusianum, Johannem Almainum, Johannem Majorem di alios ex illis et