장음표시 사용
291쪽
tum negabant in ipsi auri M'. risei fuisse
quant condemnationem continererit: &ex collatione antecedentium , & consequentium manifestum fictet, is Donatistis, qui eum prynia causa allegave- a r iit; plabo duersari, risum uditpres tenere nonpoterant, qui etsi a Protariis e , sias 'Hi fuisset, tamen Donatist ae ejus memoriam non siverunt, dum se derisos quererenis, & querela hae emcerent : ui . - de ipserum irrisione ex actis hublicis coinaret. Cons Pratur Augustinus Frςvita collat. i. ccito. post epilat. c ac α epistola isi. ' . t ' LXII. Caecilianus igitur post Romanum Sc Are. latense conpilium etjam in Mediolanensi ipsius Impe- iratoris Judicio a criminibus, quae ipsi Donatistae obieee, rhnt, abliblutus est. Constantin's enim Magnus Juxta Augustinum epist. i61. Caecilianum innocentissimum Parma, m- dt Donatistas improbissimos iudicavit. Unde Pappus' re . p. 97, Donatum post causam ter apud diversos ludices 'actam falsitatis reum deprehen- ' sum infuisse iniri-- ut ex antece-. dentibus verbis liquet , Donatusn Numidam, de quo asserit, quod in Carthrginensi episcopatu Caeci .
292쪽
lianuin sibi praelatum dolueris, ideoque leseab ecclesiae communione secreverit, dc Caecilianum aduratae fidei christianae accusaverit. rod etiam a Danaeo in notis ad Augustinum de haeresibus c 6, dc aliis assertum via. deo, etsi id minusaccurate Mertum Videatur. Botrus enim & Caelesius Caecillanum in episcopatu Carthagianensii sibi praelarum dolentes', cum Lucilla & Seniori bus quibusdam ob alias causas oeciliano insensis cona spirarunt , tandemque effecerunt , ut Maiorino ad versus Caecilianum electo schisma Donatistarum conis Baretur,in qua partes suas strenue egisse Donatum Numidam a Casis Nigris certum est, quod autem Epistopatum Carthaginensem assectaverit, veterum nemo
dixit, quem si tanto studio ambivisset, se potius quam Maiorinumadverssis Caecilianum Carthaginensis ecclaosiae Episcopum seri curasset pLMII. Caeterum Optatus, ut in orbitam rede.amus, cum Caecilianum Brixiae detentum stribit, quem locum Donati ae juxta Augustinum lib. cpntra Creo de ciliani exillo interpretabantur, haec vero
praemittit: eodem tempore Dona spetit,diutrire DertiaάCartha nem eontingerem Quae veroa in Germanensi x
codice ita leguntur,'quasi eo tempore Donatus petivearit Africam repetendi facultatem eo pacto, ut nec ad Carthaginem accederet. Sit enim verba illius codicis' habent: ut ei preversi tira et, F nec ad rthaginem are
dere ut videri potest apud Benedicti nos in appendice ad Tom. st X. Augustini, quibus p. II improbabile videatur,Donatum tasensemJam damnatum repetendi Cara, thaginem, ubi turbas secerat, licentiam petivisse, quod tamen adeo improbabile non videtur. Addit deinda
293쪽
m. ne, ut remotis duobu/ -Yν ordinarenae. Verum in Germanensi Melae verba illa: ut remotis bus unam ordis Funo nil ες Μὰγικι o Sia deprehenduntur.)Vetussie enim videntur
iitificiis talis Rintandet differti seculi 4. v jdeaturi LX1V., PostC staminijudicium nondum quie Ε, t. 'at frentibia bonatistis, cum . Catholicis in Amea multas
plebem Afri- niolestias crearent, Imperator peculiari. epistola, quae μ' ' Optati appendice demur, episcopos ila plebem Afri- eae in patientiam hociatmi est, ec cum Donatistae ire urbe citte Au Cous istina basilicanarium Constantivio: nus
294쪽
NATISTARUM. filanus ex ijusserat, catholicis eripuissent, dc praeterea effeciment, ut Clerici ad Decurionatum aliasque hujusmodi functiones traherentur, in alia epistola ad EpiscO- . ipos Numidiae, quae itidem in Optati appendice legitur, catholicis pro nova basilica extruenda locum & sumtus naidiae. concessit, &decretum de Clericis ad eiusmodi munia non vocandis a se renovatum indicavit. inam epistolam ad Episcopos Numidiae Benedicti ni in append. ad Tom. IX. Λligust. p. 27. ad annum Vel 3i8. rese- .
LXV. Turbas autem illas Constantinae exortas. Silvanum excitasse , quem civitatis huius Episcopum Traditores in concilio Cirtensi fecerant, haud immerito in ivisitio hi suspicatur Valesius indissert. de schidi. Donat. c. IS. qui .. simul additi, . Silvanum paulo post debitas istariis tui:- harum poenas persolvisse, quod contigit, cyrn eum)q-xam Zenophilo Consulari Numidiae Nundinarius Dia- conus injusta degradatione exacerbatus sacrorum voluminum traditorem & cum aliis Episcopis Lucillae pecunia corruptum prodidit & probavit, cujus rei gesta in appendice optati, conciliorum tomis dc Baluati mi- . stellaneis extant, allegata etiam ab Augustino libr. 3.. contra Crescon. c. 28. & 29. item epist. I62. & 16s RM. autem dicitur illa in Silvanum inquisitio Constantino. 'MaX. Aug. dc Constantino Jun. nobil. oes Coss. h. e. A. C. axo. idib. Decembr. Unde BaroniuSerravit, qVisa οὐ ista apud Zenophilum gesta ad A. C. 3o6. retulit, refuta- rotatus eo nomine a Valesio c. 3.&I6. qui observat Baroni- um in hunc errorem inductum, quod apud Augustinum corrupte legeretur Constantio Max. Aug.-Constam ei juniar se. quae nomina dei Constantio chloro dc .
295쪽
AESTORIA SCHISMATIS. Constantino Magno interpretatus est. Corruptam au- tem esse illam leAionem & A. 3o6. haec apud Zenophilum acta fieri minime potuisse pluribus argumentis Valesius probavit, quae hic repetere supersedemus. Silva-
Silvanus ad nus vero, cum praedictorum criminum convictus fuis. ς ilium d ' ab Imperatore exilio multatus fuit, etsi alias illius 'δx ' ire Cresconius finxerit, quas refellit Augustinus libr. 3. e. 3o. Aliorum Do- - LXVI. . Nec Silvanus modo in exilitam missus est,& alios Donatistarum duces ac princia es merita redegarunt sea , ut Optatus libr. a. p. 4 . testatur. Idem Constantinus cum Donatistas lenitate sua abusbs anim-miae Donati- advertisset, loca publica, ubi congregabantur, fisco Myψm p - . vendieari. dc basilicas ipsis sieverissima lese auferri iussit,ut refert Augustinus epist. 68. & lib. a. ad v lit. Petil. c. 9Σ vin&quosdam ad campum' i. e. alsipplicium duciJussit, quodHosio suggerente factum dicit Parmenianus apud August. lib. I. contra Parmen. c. 8. Unde siepissime Augustinus Donatistas cum Danielis ad versi. riis comparat, qui a leonibus, quibus Danielem devin' randum sibi persuadebant, ipsi devorati sunt LXVII. Verum ista imperatoris in Donatistas se' veritas diuturna non fuit. Cum enim oblato libello, cu-Jus mentio in collat. Carthag. cogn. 3. e. S44. & seqV. quorum tituli tantum sirpersunt, & in brevio. collat. d. Exilia Do- c. eti. injicitur, libertatem religionis suae & exilii rela- L , T Xationem postulassent, Constantilius eorum desideriis obtemperavit, scripsitque eo nomine ad Vicarium A. Dicae, ut patet ex collat. Cartha g. cogn. g. e. 49. &- o. qui Vicarius apud Augustinum in tract. post collat. Const3nti c. n. Valerius veliuxta alios codices Valerianus, &in
296쪽
epistola Wr. rectius Verinus dicitur & iuxta Balugium
in not. adtom. a. misceli. p. 474. non diversus est ab eo, cui Felicis Apiungitani caulam Imperator quondam de .
LXVIII. Ignominiosam autem Donatistis hane indulgentiam fuisse Augustinus in tract. post collat. c.3uasserit, quia Imperator in epistola ad Vicarium Africae Donati stas furori suo relinquendos & divinae ultioni servandos dixerat. Conseratur etiam breviculus collar. c. 22. Et tempus quidemrelaxati exilii notavit Augustinus, cum in tract. post collati C. 33. eam factam esse scribit Crisipo& Constantino iterum Consul. h. e. A. C. 32I. g. Non Maj.anno 4. & mense sere sexto post literas ad Eumalium de Caeciliani absolutione datas. Sed quo primum anno Donatistae in exilitam missi fuerint, determinari non potest, etsi Antonius Pagi ex Augustini loco modo allegato colligat, eodem anno quo Caecilianus Mediolani a Constantino absolutus est, etiam Donatistas eiectos in exilium fuisse. cujus consequentiae necessitas nulla mihi apparet, siquidem Augustinus non durationem exilii,sed tempus,quod inter Caeciliani absolutionem dc libertatem Donatistis redditam inter
LXIX. Et hae Constantini lenitate e uti Dona
tistae maximos in Africa tumultus excitarunt, ad quos Eusebius libr. I. de vita Constantini c. 4s. respicere videtur, cum ait, Constantinum eos, qui ad sanam mentem revocari non poterant, Deo puniendos reliquisse,& nihil asperius ad versus eos designasse, dc hanc ob causam nonnullos. qui in Africa seditionem commove, runt, eo improbitatis prorupisse, ut nefanda quaedam. OO 2 faci-
ad Uiearium Africaea Quando sin iatum suerit Donatista nexilium &quamdiu du
tistarum ab exilio rever serum.
297쪽
Nicaeno εon edio abfustisrunt.
in HisTORIA SCHISMATIS facinora tentarent. Neque minus ad Donatistarum . turbas respicit Constantinus in literis ad Alexandrum& Arium apud Eusebium libr. Σ. de vita Constantini c. 66. Scribit enim ob quosdam, qui temeraria levitate religionem in varias sectas discindere ausi fuerint, intolerabilem quandam insaniam totam Ahicam corripuisse; Constantinum autem quo minus de pace Africanis ecclessiis reddenda serio cogitaret, non solum bellum cum Licinio, sed etiam novae turbae ab Ario motae retardarunt, quibus componendis A. C. 323 . habendum Nicaeae in Bithynia generale concilium indixit. LXX. Et huic Nicaeno concilio Caecilianum Carthaginensem Episcopum intermisse,praeter subscriptiones illius concilii testantur Gelasius Cyzicenus libr. a.
de cone. Nicaen. c. 27. CodeX canonum ecclesiae Africanae p. 333. cedit. 2. concilium Constantinopolitanum generale V. collat. s. Hincmarus Remensis in tractatu contra Hincmariam Laudunensem capitul. ar. T. II. Operum Hincmarip. 463. Atque hinc in archivis ecclesiae Carthaginensis non deςrant 3cta concilii Nicaeni, quae Caecilianus in Africam redux siaum attulerat, e quibias postea Episcopi Romani, cum sub praetextu canonis alicuius Nicaenijus appellandi ad Romanam sedem sibi arrogarent, staudis argui poterant, imprimis cum etiam exemplaria ab Attico litano &Cyrillo Alexandrino transmissa conserrentur, qvadere nunc non est differendi locus. Donatistas autem quantum spectat, eorum nemo concilio Nicaeno interfuit. Unde de Nicaeni concilii communione non aeque gloriati sunt, ac de concilio Sardicensi, quod ad Donatum literas dedis.
se jactabatit, quam gloriationem ab Augustino in dispu
298쪽
tatione cum Fortunio retusam legimus. -- Cum enim gi uiatis o Fortunius producto volumine probare niteretur, Episcopos in concilio Sardicensi congregatos, ad Afros ex parte Donati literas dedisse, respondebat Augustinus, Donati quidem nomen inter caeteros Episcopos, ad quos Sardicensis concilii epistola directa est, aqdiri, incertum tamen esse, quis Donatus ille fuerit; regere-.bat etiam concilium illud Sardi cense Arianorum fuisse, ouod inde colligebat, quia in statutis illius concilii Α-itnanasium Alexandrinum & Julium Romanum Epi- scopum improbatos ostendebat, qua de re Augustini
epistola i63. legi poterit, qui etiam de Sardicensi illo concilio eum Crehonio libr. 3 c. 34. & libr. 4. c. 4 disputar. LXXI. cuanta autem incrementa post relaXatum Cartha nea' exilium ceperint Donatistae, ex eo colligi potest, quod Donatist x concilium ex aro. Episcopis collectum Carthaginelio here potuerinr. Refert enim Tichonius&ex eo Augu- .stinus in epistola 48. ad Vincentium, qVOd a 27o. Eplis Aeta& deer scopis partis Donati concilium Carthagine celebratum talibus con fuerit,in quo per s. dies postpositisi omnibus praeteritis . limata est sententia , dc decretum, ut Traditoribus, si rebaptizari nollent, pro integris communicaretur. Addit Augustinus ex eodem Tichonio, quod Deuterius Macrinensis Episicopus e communione Donatistarum secundum statuta illius concilii cum Traditoribus unitatem secerit, dc huic ipsi Deuterio post hoc factum jugiter communicaverit Donatus, sedetram universis Meturorum Epsopiae,
ρυos dicit Tichonius turve adpersecutionem per Macarnumfactam Traditoribuisne baptismo communicasse. Cujus
299쪽
x9η. HISTORIA SCHIsMAUsτemplis hujira concilii nullum alibi reperire est vestigium, ut Benedi-ς0nςiiii. a j locum observant, addentes, qvod non ante annum 33o. celebratum Videatur. Et certe improbabilis videtur assertio Baronii,qui hoc conciliumDona- 'tistarum an. 3o8. celebratum opinatur,eum illo tempore Donatistarum schisma nondum exortum fuerit, ut Vales. c. 3. de schism. Donatist. notavit. Neque etiam, si ponamusJamanno 3o8 schisma Donatistahum conflatum fuisse , tantus Episcoporum schismaticorum numerus sub initium illius schismatis esse potuisset, unde etiam Balduinus, qui in tempore hujus concilii Baronio praeivit, suspicatur, mendosum esse hunc numerum in Augustino, & pro ducentis septuaginta serte tantum septuaginta legi debere. Verum cum numerus 27o. Episcoporum bis apud Augustinum repetatur, eum
non temere imminuendum esse monet Scheistratenus in eccles. Astac. dist. 3. c. a. p. IAE.
LXXII. Si quis objiciat, Augustinum asserere,
quod hoc schismaticorum concilium 4o. annis ante Macarianam expeditionem habitum fuerit, qVae circa ano' num 3 8. contigit, unde sequitur, concilium illud Carathaginense non serius quam anno 3o8 haberi potuisse,' respondet Valesius, ex Augustini verbis id probari non posse, cum Augustinus tantum dicat, Donatum Deu . terio per quadraginta annos, & Maurorum Episcopos usque ad Macarianam persecutionem Traditoribus absque baptismo communicasse. Quin etiam suspicatur, verba Augustini ita legenda esse : Meselum Deuterio,sed
etiam universis Maurorum in pis gus dicit per quadraginta annos usque adpersecutionem a Macario factam Tradu
ribus sine bapti ο communicas ; uva lectione posita Au- , ' gustinus vel potius Tichonius asseruit, Mauros a primis
300쪽
mis initiis schismatis Donatistarum usque ad Macariana 'rempora per quadraginta circiter annos Traditoribus sine iteratione baptismi communicasse. Si autem vulgata Augustini lectio retineatur, & quadraginta anni ad Donati cum Deuterio & Mauris communionem reserantur, asserendum est, Donatum Majorini successbrem, a qVo praecipue Donatistae appellati sunt, per an-HOS 4o. Carthaonis Episcopum fuisse. illum enim Donatum hic Augustinus intelligere videtur, qVO etiam Praeside hoc concilium habitum fuisse, a vero non alienum est.' LXXIII. Et hie ipse Donatus Carthaginensis schi . Donatus
smaticorum post Majorinum Episcopus, si L . sis
Iib a. p 6 audiamus,apud Ezechielem c. 28. per prin' 'Findictus.cipem Tyri intelligitur, qua interpretatione genuinum Prophetae sensum non tarti expressit, quam instituto suo accommodavit. Caeterum ille Donatus inter primos numerandus est, quorum opera schisina Donati starum roboratum & confirmatum fuit, cujuS rei gratia Donas serim etiam scripta quaedam' edidit Nam ut Hieronymus in catalogo script. eccles c. 93. memorat, non solum librum de Spiritu S. Ariano dogmati congruentem, sed etiam multa ad suam haeresin pertinentia opuscula vulga ita quae tamen pridem perierunt. o LXXt V. Successit hic Donatus Maiorino circa Quo anno
A. C. eta'. cum hoc anno in Hieronymi chronico collo.eetur iis verbis : Donarus agninitur, a avo per Africam
A quo calculo non mustum auest Prosper in chronico integro, quod Labbeus in bibliotheca nova MSCtorum edidit. Resert enim p. 4o. Donatum ad con