장음표시 사용
301쪽
2ρ6 FUSTORIA fCHIsMATIssunt. Fuit autem ille annus Constantini Imperato n. Unde in Hieronymi chronico annus gr. Constantini rectius cum anno Christi get . qVam eum anno M'. connecteretur. Verum num praecise illo anno Donatus Majorino successerit, determinari non potest. Nam& ante Episcopatum agnosci potuit, quamvis Donatia.
norum nomen ante ejus episcopatum nondum agnitum
videatur, cum prius a Majorino pars Majorini dicerentur , qua de rejam supra thesi 23. 2q. & hs. aliquid dictum est, ubi dc de tumore hominis disicipulorum adulationibus palpato nonnulla attulimus. - .
LXXV. Tanta stilicet superbia Donatus inflatus fuit, ut divinos honores assectaret, dc homines persu-- um nomen jurare pateretur, dc de sociorum oblationibus nihil accipere dignaretur,. sed solus secreto nescio quid ageret, & postea caete is se perfunctorie misceret: si vera sunt, quae Optatus libro 3. p. 6 . de eo refert, ubi superbiam ejus prolixe exagitati Et quam vis forte aDi fectibus suis aliquid indulgens, acutoraculum Ezechielis de Tyri principe eo melius ad Donatum Carthaginis Episcopum applicare possit, Optatus modum in exaggeranda ejus superbia excedst, dubium tamen non est, magnam in Donato superbiam fuisse, quae tanto magis crevit, ovanto magis se a sectatoribus suis coli & aesti mari sensit. Sane Titianus Advocatus apud Augustin. . libr. 3. contra Crescon. c. 36. Donatum commendat ut virum venerabilem, qui ecclesiae catholicae sanistatem ab errore perfidiae asseruerit, dc in cujus nomen &cul. tum mundi paene totius observantia nutrita coaluerit. ntihi ia. . ΜήQris aurem autoritatis sibi conciliandae gratia Dona.' ἡ 'μ' tus suis persuadebat, oranti sibi Deum e coelis respon-
302쪽
, etiam in librode unitate ecclesiae miracula & divinas ap . paritiones a DonatoJactatas perstringit i . LXXVI. Donati hujus se statores 'a GVibusdam Mon Erisust Montenses appellari scribit Hieronymus in cnronte. rad nonien cur A. C., eo quod ecclesiam Romae primum in monte habere coeperint. Donatus enim ut Romae quoque
partem suam haberet, Victorem Garbiensem ex in Italiam misit, qui paucis erraticis Romae verssintibus Episcopi loco praeesset. Cui Victori postea Boniseciu Encolpius, Macrobius, Lucianus & Claudianus successere , qui cum exiguo suo grege, quem Romae eoi . . . le-erunt, juxta optatum libr. a. extra urbem in spe. 7unca gradibus, seu, ut Germanensis Optati codex le-Ht, cratibus septa conventicula sua habuerunt, indeque Montenses appellati sunt. Conseratur etiam Augusti nus de haerec cap. 6ρ. Autor Praedestinati lib. se ' D. Pseudo. Hieronymus in indicul. haerec pag. Gennadius in ea taL Ssripi.le letiast. Theodosianus leg. 43. tit. de haeret. modo colligi potest Epiphanium NoVatianos ithia he a natistis confudin, cui in Ancorato c. iῖ. Novatianos milias Romae Montenses dictos asserit; nisi sorte etiam Nova . tiani Montenses appellati sunt, quia Felicissimus Nova
tisatelles conventiculasia in monte habui ut ex epidstola 4 i. Cypriani constat. Colligi vero etiam eX dictis Esistit effori potest, errasse Erasmum, cuni in notis ad Hieronymi & Victorii. dialogum adversus Luciferianos per Mon sum nomen ad Montanum alludi sustuiratus Sc Victoelum
cum in indice operum Hieronymi Mqntenses 'quorum. Hieronymus meminit, Montani segatores suis asse- ruit. 'NamHieronymum per Montenses non Montani
303쪽
HISTORIA SCHISMATIS as intelligere, ex eo manifest umest,
Causitae dicit Rupitae. Cumpita. variae hujus
assi clio Vod M. Nis 'κodi iam ad Montensium causam mis- minuisse dicit.' Et hos Montenses Philastrius c 8a. de
hi res Montanistas appellat, quos nol1. a Montano Haea reli archa sed a locis montanis appellatoSIcribit . E XXV H. Conjungit Hieronymus cum Monterisibus in dialogo contra Luciferi apos Campitas seu Camis pates, unde Donatistas isto quoque cognomento signatos fuisse liqv et. A quibus diversi fuerunt Campenses, quos Hieronymus in opist. 37. cum Tharsensibus haeis laeticis conjungit. Quin etiam Rupitas Donatistas co gnominatos intelligimus ex Augustini tract. de unit. eccl. c. 3. qui etiam in epistola i6s. eosdem Cuzuptias anpellat, pro qua voce Corrupitas legi malit Baronius,o λ: C. 3ri. in indiculo barrectum, qui sub Hieronymi nomine prodiit, p. 3. Gotispitae appellantur, apud Iss- dqriam libr. 8 origi n. c. s. Cotopitae, apud Gratianum
Part. 2 decret. caus. 24 qu. 3. Scototopici. Cotelerius 'tem in T. I. eccles graec. monument. p. 789. Vel graecae originis voce a tenebrosis locis Scototopitas, vel latinae originis vocabulo Cam rupitas appellatos conjicit, quod casas in rupibus haberent , vel rupibus casarum loco uterentur. In duobus codicibus Vaticanis Augustini Cutrun pilas, inplerisque autem MSC. CutZupi. ras&in Corbetensii siclori codice Contopitas legi observant Benedicti ni T. II. Operum Augustini p. izi. ubi certi aliquid, quod de hoc nomiqe asserant, non inveniunt.' LXXVIII. Nonssilum autem Romam sed in Hispaniam quoque Donatistar ex Africa Episcopum mise
runt, qui unius mulieris domui praefuit, si fides adhibenda
304쪽
i DONATISTARuM. henda Augustin0 libr. a. contra liter. Petil. c. Io8. dc de unitate ecclecc. Et hanc Hispanam mulierem Lucillam fuisse suspicatur Balduinus in not. ad Optatum, a quo dissentit Leydetherus ad Augustin. de uniti ecclesc. 3. cum Lucilla non in Hispania sed Carthagine habita.' verit, &eo de pore, quo in Hispaniam Donatistae Episcopum suae partis mittebant, jam mortua fuisse videatur. Quin alium quoque ad ignotum quendam eXtra g. A fricam locum Donatistae Episcopum miserunt, ut asi eum extra Α- seclas suos a deserendo schismate prohiberet. Id enim colligi potest ex Augustini libr.3.contraCrescon.c.6ῖ. ubi
ait: partem Domrti audespraeponere,dicens,quod praeter . fricam nescio quos haberas , quibus Misen non apparentibus A icavas mittere Episcopor non negatis, unum, aut duos,
LXXIX. Verum in exteris regionibus tantam m. Circumcesti
saniendi licentiam non habuerunt Donatistae, quantam sibi in Africa sumserunt, ubi Circumcellionum vel Circellionum auxillo usi sunt , sic dictorum, i quod victus sui causa circum cellas rus restia, a resini PMAugustinus hoc nomen interpretatur iri Ps i & libr.' 1. conatra Gaudentiuri ci et 8 qui etiam an libello de hau Θs 'e 69. hoc hominum genes agreste '&appellat. Specimina I LI.φ'r optatus libr. 3. c. i. ' um' a Cimbitiminm vehiculis sitis excudM5'ant lautis sui resecoactos, & creditores ut i rn-: :
305쪽
joo I ISTORIA SCHISMATrs nus epist. Iza. & 236. item l. 3. contr. Crest. c. 43. intrast post collat. c.i .&plurimis in locis passim qVeritur. . Edrum arma. : LXXX. Et ad eXercenda haec publica latrocinia fustibus primum utebantur, quos ista elem appellabant, ut Augustinus in PC abcdario contra partem Donati & in enarratione Ps. Io. testatur. Q.VO M morum genereJuxta pr*dictum Ps. abcdarium nonnullos ita q vas.
sabant, ut post longos cruciatus morerentur, alios autem quibus melius si vebant uno iistu trucidabant.Temporis vero successu non solum fustes tornare consueverunt, sed ferrum etiam vibrare& sundas circumagere didicerunt, sustibusque secures, lanceas dc gladios addiderunt, dc horrendis criusqἰ generis telis se arma- . runt, ut docet Augustinus i. a. contra Petil. c. 88. & 96.
libr. r. contra Parmen. c. 7. libr. 3. contra Cresco n. c. 43. Saepe etiam calcem in adversariorum oculos vibrarunt, eccum cos, qvibus hoc fecerant, cito oculorum salutem reparasse didicissent, acetum calci miscuerunt, ut refert Augustinus lib. 3. contra Crescon. c. m. qVietiam calcis aceto mixtae meminit in epist. 68. ubi hanc excaecandi artem incredibilem sceleris excogitationem appellat, &in brevic. collat. 3. c. II. ubi refert Donatistis objeAum fuisse, quod ne Diabolus quidem, cum Jobi corpus affigendi potestatem accepisset . in eius o. quio tam crudelis fuerit, ad quam exprobrationem Donatistae nihil aliud respondebant, quam Catholicos hi staties. Diaboli defensores esse. Accessit & hoc ad Circum cellionum flagitia, quod, etsi Juxta Possidium de vita
306쪽
D ATUTARUM. quibus vinolenta convivia agere, pernoctare , aliaqV . continentiae professioni minus congrua perpetrare solebant, ut Autor est Augustinus libr. h. contra Parmen. e,i& 9. dc l. 3. c. 3. libr. 2. contra Petil. c. 88. Haud igitur mirandum, quod Donatistas communionis δc commercii cum Circumcellionibus non nunquam puduerit, ut se hoc hominum genus ignorare , vel saltem illud ad se non pertinere fingerent, quibus respondet Augu. stinus libro I.contra Parmen. e. . LXXXI. Quid autem facinoea Circusticellionum meruissent, ipsi prodiderunt, dum ultro sibi mortem conssciverunt, crudelissimi scilicet in mortibus alienis , vilissimi in suis, ut loquitur Augustinus lib. a. conis . tra Gaudentium c. ao. Conseratur etiam Optatus libria. p. 72. dc Philastrius de haeres c. 84. ubi quosdam ex Circumcellionibus, seu ut ipse loquitur, Circuitoribus, velut biothanatos mori scribit, de qua voce Baronius ad Α'C. 138. de la Cerda ad Tertullianum ML. Can-. gius in glossariis mediae latin. p. 338. 3c med. graecit. p. xor. & alii videantur. Imprimis vero per praecipitia, aquas &ignes semet ipsos necare consueverant, ut reis. fert Augustinus de haeres. c. 69. quod diabolo instiEnte factum idem Augustinus epist. So. & libr. a. contra Gau- . , dentium c. I9. dc 28. ex eo probat, quia Diabolus Christo, ut se de templi fastigio praecipitem daret, persuadere conatus est, ct porcos, in quos Christo permittente ingressus fuerat, aquis submersit, dc daemon lacum ruendam modo in aquas modo in ignes coniecit. Etesperatam hanc Circumcellionum insaniam etiam sceminae quaedam imitatae sunt, e quarum praecipitiis ea- . . . Pp 3 rum
307쪽
is, HISTORIA SCHISMATIS . rum stupra patuisse Augustinus libr. et contra Gaudentium c. a I memoriae prodidit. Cimmeelli, LXXX ll. Nonnulli vero ex perditissimo illo hones interdum minum genere non ipsi quidem vitam sibi adimebant,n lii 'ςς sed aliis tamen occidendos se osserebant, mortem illis, 1. isti id facerent, minati. Et rigani quidem, qui humanas vovere caedes in Deorum suorum solennitatibus Q. lebant, non inviti hoc circumcellionibus carnificis os.ficium praestabant, qua de re Augustini epistola so. &liber. 2. contra Gaudentium cap. 2o. consuli poterir.
Christiani vero, quotquot aliquo verae religionis sensu. imbuti erant, ejusmodi facinus abhorrebant, e quo. Lepida Theo- rum numero filii, qui Circumcelliones, cum se prius li- ἡψ qu δx δ' gari permisissEnt, non occidit, quod illi postula aerant, ct ipse se facturum simulaverat, sed virgis caesos praetereuntium ludibrio reliquit ut refert Theodbretus libr. 4. de haere fabul. e. s. ubi etiam memorat eos, quinta martyrii persuasione voluntariae morti se devoverunt; idque animi propositum amicis mis significarunt omni honorum atque officiorum genere ab aliis exceptos fuisse, & lautissimis quibusque cibis laute sagina. tys, ut illae diaboli victimae pinguiores redderentur. Nec minus post mortem colchantur. Habebantur enim
Circumcelli ut martyres, vi vitam ut latrones egerant, ad eorum
sepulchra socii sociaeque vino se sepeliebant, ut narrat Augustinus in isaiae de unit. eccles c. l6.
TaurinoCo. LXXXIlI.. Et hanc Circumcellionum coli , inite s tr iri, a Taurino Comite paulisper coercitam , multosque occisos& obtruncatos fuisse autor est optatus libr. 3. p. 7i.' qui addit , ipsos Donatistarum Epitcopos' ad declinandam,quae sibi fiebat, invidiam Taurini auxi.
308쪽
DONATISTARUM. 3o3lium implorasse,ik ad eum scripsisse. Cum enim Ma-x ido&nsir ab insanientibus sanctorum duces appellarentur, nullique in possessionibus suis securum esse Iiceret, opus videbatur, ut nefarii isti homines a Taurino disciplinam acciperent, quorum detruncata corinpora per dealbatas aras aut mensas sua adhuc aetate numerari potuisse Optatus ibidem memorat. LXXXIV. Idem Optatus eodem libro p. 8o. Ver-ha Ezechielis XIII, ra. ad Donatistas applicans in dealbatum Donatistarum parietem primum tempestatem,
deinde pluviam, & denique lapides irruille scribit. Quid autem per tempestatem, per pluviam, Sc per lapides intelligat, Optatus ipse p. 74. eXplicare videtur, ubi ait, Donatistas per ordinem querelam deponere, quod sub Leontio&Ursatio quam plurimi injuriati, sub Paulo&Macario aliqui necati, &a sequentibus eorum nescio qui proscripti fuerint. Sic enim verba ista distinguenda esse optati interpretes sere consentiunt. Aliter tamen triplex illa plaga, quam Optatus verbis ex EZechiele desumptis delineat, exponitur in codice MSCoptati Germanensi, ex quo nonnulla excerpunt Minnachi Benedictini in appendice ad T. IX. Operum August. In illo enim expresse additur, tempestatem fuisse sub Vrsatio, pluviam sub Gregorio& lapides pluviam secutos sub operariis unitatis, lioc est, sub Paulo & Maca
LXXXV. Et quia Ursatius a Cresconio apud
Augustinum libr. 3. contra Crescon. c. 3o. cum Zeno
philo conjungitur, hinc Bened ni primam Donatista-
. rum calamitatem, quam cum rempestate optatus comparat, A. 3ro. conrigisse putant, quo coram Zeno is
Loeus Eze chielis ab Optato de Donatissis e plicatus.
309쪽
minibus M. 'ontii, Ursatiliti Tauri II. ra reiicita ΜMarii. Catholici aDonatistis Maeariani di-
3οι HISTORIA SCAEsMATIs philo inquisitio de Silvano facta est. Gregorium autem, quem optam teste ' pag. 66.) Donatus Catiliaginensis in literis ad eum scriptis maculam Senatus δc Praesectorum dedecus appellare veritus non est, Praefecti munus
sessisse sub finem imperii Constantini A. C. 336. & 337.
ex codice Theodosiano constat, ut iidem Benedigini observarunt, qui etiam suspicantur, nomina Leontii, Ursarii, & Taurini a Donatistis consecta esse, ut Pra sectis illis & Ducibus Imperatoriis, quos sibi graves e periebantur, invidiam facerent, quasi crudelitate sua tauros, leones, & ursos adaequarent. Verum quia resconius apud Augustinum lac. Ursatium cum Zenophilo conjungit, &Donatistae apud optatum Leon tium&Ursatium cuin Paulo. Macario conjungunt, Petilianus quoque apud Augustinum libr. . c. 92. Ursatium dc Macarium persecutjonis suae paenas dedisse scri hit, iton video cur non etiam Zenophilo, Paulo, dc Maca-Eς besti rum nomina affingere voluerint, si Leontii,
LXXXVI. Sane in actis passionis Marculi Donatistae Paulus SMacarius cum duabus bestiis in Africani missis conferuntur, & imprimis Macarius Donatistis ideo exosus filii, ut de nemine magis questi fuerint, dctamen ejus nomen adeo non suppresserunt, ut Catholicos a quibus Donatistae appellabantur, quasi paria illis relaturi Macarianos cognominarent. Ad quam
cognominationem resbondet Augustinus libr. 2. contra Petil. c. 3 9. Donatistas instar Caiphae nescientes vaticio. nari, cum Catholici omnino sint de parte Macarii, quatenus μακα Di beatum denotat. Unde etiam Petilianum ex verbis P ti probare conantem,quod mali in ecclesia
310쪽
DONATISTARUM. Io clesia tolerandi non sint, hortatur, ut psalmum hune graece legat, eum ex prima statim voce deprehensurum scribit, quod non sit probrosium esse in parte Macarii. Caeterum quantum ad Macarium Donatistis invisum attinet, eum Augustinus epist. i6i. in plerisque ecclesiis catholicam fidem amplexis ne nomine quidem notum esse observat, indecive concludit, quod perperam ab isto Macario Cainolici Macariani cognomi
LXXXVII. Fuit autem hic Macarius, una cum Maearu 2 Paulo Constantis Imperatoris legatus, circa Ann. 3 7. - in Africam missus, non ut nesciqqvam imaginem altari imponerent, quod falsus in Xmca rumor tulit ab optato t. 3 p. 82. refutatus, sed ut eleemosynas pauperibus erogarent, ct ecclesias' Africanas Donatistarum schismate turbatas ad unitatem reducerent. bus 'Donatus Carthaginensis Episcopus resistens nihil Im- '' et, it peratori cum ecciusta esse dicebat, q vi & literis in pro-Vincias issis munera a Macario Sc Paulo allata accipi prohibebat. ' Nec minus his imperatoris legatis alius Donatus nempe Bagalensis Epistopus se opponebat 3r- re a Donatomatis adversus eos Circumcellionibus, quos Agonisticos appellabat. ' Cum autem Paulus & Macatius ad curitatem suam a Sylveltro Comite armatum militem postularetit, dc quidam ex Sylvestri militibus a Donatissis injuria assiderentur, caeteris id vindicantibus ad caedes ventum est, quarum culpam D'natistae in catholi. Donatus acos reiicere solebant, imprimis Donati Ηρgfensis Marculi, qui a Macarianis militibus occisi ferebantur, nomina flabello invidiae ventilantes, quae omnia ab Optato Mile vitano libr. 3. reseruntur. '