장음표시 사용
311쪽
366 HISTORIA SCHISMATIS, Dorii asta. LXXXVI ll. Tanti autem Donatum hunc Baga- Inrer mariy- Jensem&Marculum faciebant Donatistae , ut eos cumr' vraxi Prophetis, Sapientibus& Scribis compararent, qVOS Christus a Judaeis flagellandos dc occidendos pra dixit. Unde Augustin us lib. a. conrra liter. Pcri l. c. I3 ostendite,
qvem Prophetam, quem Sapientem, qυem Scribam occiderimin, crucifixerimus , s stagestaverimus
in nagogis nostris Attendite quanto labore impens nus modo probastis, quod Donatus re Marculus Prophetae fuerintdcc. Non solum autem negabat Augustinus Donatum illum & Marculum cum Prophetis a Christo missis comparandos esse, sed etiam incertum esse dicebat,num Donatus & Marculus potestdiis alicujusjussu occisi fuerint, an sorte more Circumcellionibus non inusitato semetipsos praecipitaverint. Nam in eodem libro c. ao.
Donatistas ira alloquitur : iEi autem, de quibus maximam invidiam facere sistis Marculus c, Donatus , ut moderatius dixerim , incertum es , utrum se V raeci averint , sicutus a doctrina non cessata quotidianis exemplis , an vero stogiestatisia cujusjussu praecipitati sint. Quod in trab XI. in. Johannem his vernis repetit: proferunt nobis minuassistaeanesio quos in persecutione sos martyres , ecce Marculus de petra praecipitatus es, ecce, Donatus Betoensis in puteum mi in s. Mandopotesates Romana talia fiupplicia orem runt , ut praecipitarentur somines' quid autem resondent
nostri ' -ο sumsiensio, se. Et si aurem quid circa
Donati & Marculi mortem gestum fuerit se nescire catholici profiterentur, credibilius tamen illis videbatur, quod Mareulus dc Donatus sibimetipsis mortem consciverint, ut ex ecdem Augustini loco patet, qui etiam l. 3. contra Crescon. e. 49. Donatistis exprobrat, quod
312쪽
voluntarias, suorum mortes in Catholicos ' mentiendo transferant, idque Marculi exetsplo probat, cujus vo- .untarium praecipitium se audivisse dicit, & hoc longe credibilius esse asserit, quam aliquam potestatem Romanam hoc supplicium Romanis legibus insolitum ipsi '
LXXXIX. At Donatistae Marculum situm inter
Martyres referre minime dubitabant, unde in collatio. ne Carthaginensi cognit. r. c. ID. Dativus Episcopus
Novapetrensis Deum in die judicii Mareuli sanguinem exacturum asserebat in & acta passionis Marculi passionis a Donatista quodam literis consignata sunt, quae publici juris fecit Mabillonius in analectis suis T. IV. p. ios. 3c Qq v. Et in his actis passio hujus Marculi Traditurum,
vo nomine per ealumniam orthodoxi perstringuntur, celere consummata dicitur, & prolixe recensetur,quod modo cum Marculus mundanis literis relictis a calumniis tribunalium & forensibus negotiis ad ecclesiam Eclaeerdotii dignitatem pervenisset, subito de Constan iis Regis tyrannica domo Macarianae persecuti, nis rumor increbuerit, duabu, bestiis ad Africam missis Ma cario dc Paulo, qui populum christianum adficiendam cum Gaditoribus unionem nudatis militum gladiis &draconum signis & tubarum vocibus cogere ausi fuerint. Narratur porro quod Macarius, cum hoc sanguinis negotium in reliquis provinciis per subtilitatein diu attentasset, in Numidia aperta bis rharae& inauditae . crudelitatis indicia publicaverit, & decem Sacerdotes ad se mitas columnis adstringi. & nudata eorum membra acerbis funium ictibus caedi jusser it, e quorum
numero Marculus, cum eum milites duris nexibus vin- QA 2 . cire
313쪽
- 3M ItasTORIA SCHIsMArisiure conarentur ue ultro columnae viηculis brachior i, digitorum nodis tam arcte sese instrinxerit, ut nulla vi inde divelli &separari posset. Longum ni is fores
caetera omnia referre, quae Marculus iartiter vel egisse vel sustinuisa in actis istis memoratur. Sumina autem
huc redit, quod Marculas post crudelissimam fultiga.
tionem, quae non sine miraeulo nuit in ejus corpore notas reliquiisse dicitur, ad castellum novae petrae ductus, ibique de alta rupe praecipitatus placide occubuerit, Angelis animam in caelum transportantibus, cor. pus autem blandientibus auris molliterjn terxa illaesum deponentibus. : inoninissa XC. His Rutem actis dφceptus Rabanus Maurus,
Marci ius in cum ea a Donatista quodam scripta non animadvertinet ae34M ' Marculum vere sanctum & pra orthodoxa doctri' 'na passum isse opinatus, eum VII. Cal. Dec. suo mar-Wrologio inscripsit his verbis : in Nicom a passis si
arcuti Sacerdotis/Man is , qui temporibus Constantis Raegis tyranniciper Macharianum.Paulum persecutores m ximos mari tum pro Christi nomine perlutit. Nam eum variis tormentis Uictus esset, tamen a professisne rectae ei Ao modo arceri potuit , ad extremum vero per predi tam Macharianum in au mam rupem adductus inde pro itatus es, sed tamen C isto proxege te corpus ejus integri- inter serrimos scopuAs ais acutissim servatum es, anima Bersegressa is corporist erga A ad vi ammigra it aternam. ,
XCI. Eiusdem.Marculi d. VLChl Decemb. mentio si in vulgato Bedae martyrologio, ubi itidem Marisculus temporibus Constantis tyranni in Nicomedia persecutiones maximas perpessus, dc ad extremum ab alta rupe praecipitatus dicitur. . Reri autem suspican.
314쪽
praedictis triari logils που Nicomediam liam substitui debere. Caetera enim . omnia ad Marculum Donatistam in Numidia passum optime quadrant, quanquam in Romano martyhologio, ne quis amplius de Marculo Donatista cogitἡtynbn solum N midia in Nicomediam , sed etiam Marculus in Mareellum, Constans in Constantium, & Macariani in Arianos mutati fuerint. inod autem apud Rabanum dc in
vulgato Bedae martyrologio Marculus Nicomediae pansus di contra in martyrologio Romano Marcellus a rupe praecipitatus dicitur, Mabillonius in adnotationibuὲ ad passionem Marculi inde natum suspicatur, quod Marcellus quidam Nicomediensis martvr cum Marculo Donatista confusus fuerit. Neque dubito, quin etiam Donatus ,.qui apud UBardum, Adonem, dc Bedam Cal. Martii Rib Uriatio dc Marcellino Carthagine passus dicitur, ad Donatistas spectet, etsi ab Hensthenio de Papebrochio inter Sanctos Tom. I. Mart. p. 3o. relatus
Xcit Post expeditionem Pauli&Macarii Princl. Donatus GK pes Donatistarum proscripti dc relegati sunt, in quorum numero etiam Donatum Carthaginensem fuisse non improbabile videtur, etsi eius exilium ab Hieronymo in chronico ad A. C. AC relatum fuerit. Proscriptis autem praecipuis Donatistarum capitibus ecclesiae Africanae aliquandiu pacem habuerunt, quam Gratus Carathaginensis post Caecilianum 3c Caeciliani successorem Rufum Epi opus grato animo agnovit, ut testanturam concilii Carthaginensis, quod A. C. 348. Cartha' sint.=2.4gine congregavit. Nam sub initium illius concilii, in .patu. praesentia Epistoporum, quorum nominaex parte in
315쪽
po HISTORIA SCHUMATis actis recensentur, gratias omnipotenti eiu queFilioegit, quod ecclesiam respexerit , redum per Paulum dc Macarium unitate malo schismati finem dederit. Extant decreta dccanonesillius concilii intomis conciliorum & in Labbrana quidem editione Tom. II. semel p. q. & iterum p. i8ar. ubi Concilium illud exhi. betur juxta exemplar , quod ex Vaticanis codicibus Lucas Ηolstentus emendavit. Utramque editionem eoniunxit Scheistraten intractatu de ecclesia Asrieana p. ras. dc seqv. ubi& scholia quaedam addidit, in quihus post Baronium&alios recte observat, in praefistione hujus concilii pro Constantini nomine Constantis nomen reponendum esse. Et primus quidem huius concilii canon baptismum non iterandum esse decernit. Secundus eos, qui per voluntaria praecipitia aut similes .iυταε ις modos martyrium assectarunt, martyrii h nore indignos pronunciati suos canones Donatistis oppositos fuisse ex schismatis huius historia manifestum est. Reliqui vero huius concilii canones circa varias
disciplinae ecclesiasticae partes & imprimis Clericorum
Autumni lo- XCIII. Constante mortuo, quod A. Q 3so. concusem'. ' videri possit Donatistas Constantio ejus statris .
plicasse , & quod petierant, non dissiculter impetrasse. Sic enim legitur apud Augustinum libr. a. contra Perii.
c. 92. traretur petitio majores vestridederunt Constam ιio, Wi m impetraverunt, caesi Verum cum Donatistas aliqvid a Constantio vel petiisse vel impetrasse nullis documentis constet, & insuper Amstinus in epist. x66. non Volum Constantium severimmam legem contra Donatistas dedisse led filios etiam Constantini talia prie.
316쪽
cepisti stridiat, Lovanienses praedicta Augustini verba
non infeliciter, ut puto, emendam, ite legendum censentes et teneturpetitis,quam majores vestri dederunt, comsiturio quam impetrarunt. Agitur autem ibi de petitione, quam Juliano Donatistae obtulerunt , dc de constituatione quam votis suis respondentem impetrarunt. XCIV. Cum enim Julianus 'rerum potitus esset, quod A. C qω. factum est, Donatistae se ob exilio revo- Donatistaecahi &suas sibi batilicas reddi supplices postularunt, li- , heIlo suo supplici non sine sceda adulatione hoc impera toris elogium inserentes, quod apud eum selum iustiua haberet locum, qua de re vidia potest Augustinus epist. 48 δci 66.&lit a, . conira Petil. c 92. Ec97. ubi a Pontio, Cassiano, Rogatian' aliis;que Episcopis &Cle. ricis hunc supplicem libellum subscriptum fuisse notat. Iulianus autem haud ignarus religionem christianam intestinis discordiis haud mediocriter labefa Mari S con 'elli posse, Donatistariam precibus haud difficulter an
nuit qui ab exilio redeuntes, quanto furore in catho licos grassatifuerint, . prolixe recensetur ab optato lib. a. P. 47. & seqV. ubi caedes, stupra aliaque nefanda Doia enatistarum basilicas suas repetentium recensen tur, & inter alia refertur, quod Felix Diabensis, Ja- Donatistarumnuaritis Flamen Pistensis 3c alii ad castellum Lenaellenset concurrentes, cum basilicam clausam viderent, culiniana adscendi, nudari tecta, tegulas jactari jus erint, α, cum Diaconi catholici altare tegerent, plurimoS cru stentari, duos occidi fecerin r. De quo facinore etsi Primosus catholicus illius urbis Episcopus apud Donatistas in concilio Theuestino congregatos questus fuerit, Donatistae tamen ejus querelas disia mulanter audiverunt.
317쪽
mensis &Felix Idicrensis quasi duae faculae livoribus in cense ad Thipasam Caesariensis Mauritaniae civitatem eucurrerint, & catholicam frequentiam sedibus suis tanto furore expulerint, ut Viri lacerati, matronae traia infantes necati, partus abacti fuerint: ut caeterasi. ve Urbant Rrmensis & Felicis Idicrensis sive aliorum in reditu ab exilio patrata & memorata ab Optato flagitia taceamus. ' Usque adeo autem Donatistarum res sub Juliani imperio, etsi minus diuturnum fuerit, inis valuerunt, ut neque laquentium Imperatorum plurimis edictis adversus eos latis ἰ nec EDiscoporum catholicorum bindefessis certaminibus debellari plahe po- tuerint . inreqvam tecenseamus intestina eorum
bella; quibus' haud mMocriter eoriun vires fractἡ &imminutae sunt enarrabinius. Ut enim Donatus Christum divisit; sic ipse quoque a suis per varias concisiones divisus est; ut notavst Augustinus de agon. Christ.
intestina D ' XCVI Et primum quidem Tichonius, etsi Donatistarum sectar addictus esset, tamen cuni ecellasiam ορ, in is Ti. Dei toto orbe diffusam agnosceret, contra alios Dona ilia am, tistas demonstravit, hominis alicujus etsi sceleratissimina istis his impietate essicere non posse, ut promissiones Dei de ecclesia per totum terrarum or bem diffundenda evacuisentur. Cum autem alii Donatistae hac assertione cauis De suae jugulum peti animadverterent, Parmenianus, qui Donato Magno in episcopatu Carthaginensi succes.sit, epistolam ad Tichonium scripsit, qua eum a sententiasua revocare conatus est, postea veho eum ex concilio Donatistarum damnatum perbibuit. Conferatur Augu-
318쪽
pONATISTARUM. 313 Augustinus libr. r. contra epist. Parmen. & epist. 48.
ubi etiam Tichonii de Donati stis hemistichium adducit:
q Dod volumus sanctum es. Meminit quoque Tichonii Gennadius in catal. Scriptor. eccles c. I 3. ubi ejus in divinis pariter & secularibus literis nec non in ecclesiasticis negotiis peritiam commendat, & scripta eius recenset, Tichonii e quibus hodie supersunt regulae pro investiganda scri ptu rarum intelligentia, in monumentis orthodoxogra. phis& bibliothecis Patrum editae S. ab Augustino l. 3. de doctrina christian c. 3o. ad examen revocatae, praeter. quas etiam juxta nonnullos extat Tichonii in Apocalypsin commentarius sub Augustini nomine inter ejus opera editus. XCV ll. Verum alii haud immerito statuunt comis Commentari mentarium illum tam non esse Tichonii, quam non
Augustini. Resert enim Primasius in prologo sui ad qua ii This
apocalypsin commentarii Tichonium suo in apocaly- neeAugustinάpsin commentario multa sanae doctrinae contraria in se ruisse, ita ut de causa quae Catholicos inter & Donati stas vertebatur secundum pravitatem cordis sui loca no-.cendi captaverit, catholicaeque ecclesiae noxia expositione mendaciter illuserit. Verum talia huic, quae . inter Augustini opera habetur , apocalypseos expositioni inspersa non leguntur , ut alia argumenta tacea. mus, quae hunc in Apocalypsin commentarium Ticho nio abjudicandum persuadent. Periisse igitur notius videtur aut adhuc in tenebris delitescere Tichanii in apocalypsin commentarius, quemadmodum etiam Tt ehonii libri 3. de bello intestino & expositiones diversarum causarum, e qVibus omnibus juxta Cennadium Donatianae partis fuisse cognoscitur, perierunt. Hie Re igi-
319쪽
n DISTORIA SCHISMATIs igitur Tichonius, etsi Donatista fuerit & Juxta Augustinum libr. a. de doctrina christiana c. 3o. absurdissimi
cordis illic inveniatur , ubi eos non omni e X parte relinquere voluit, in nonnullis tamen eodem Augustino teste contra Donatistas invictissime scripsit. Contra Parmenianus Tichonium , ne talia scriberet, deterruit hoc imprimis argumento eum premens , quod cum ecclesiam toto orbe diffusam agnosceret, & neminem in ejus unitate alienis peccatis maculari crederet, per peram se a Traditorum contagio removeret. Conis ferantur praeterea de Tichonio Augustinus libr. a. re. tractat. c. i8. Cassiodorus de institui. divin. liter. c. 9.
ubi se Tichonii in Apocalypsin commentarium ab ad. mistis venenatis dogmatibus expurgasse dicit, Leda in prologo ad apocalypsin, ubi tam de Tichonii regulis quam de eius in apocalypsin commentario disserit,eum. que apocalypsin vivaciter intellexisse judicat, id modo reprehendens, quod Donatistas defendat, eorumque persecutiones defleat, & martyria eorum in apocalypsi praedicta contendat.
. XCylΙI. Brevissimum frustum a Donati parte
Rog 6 ω- praecisumjudice Augustino erant Rogati ani vel Roga . tistae aut Roga tenses a Rogato Cartennensi in Maurita- nia Episcopo ita dicti, quos celebriores reddidit persecutio quam a reliquis Donatistis passa sunt, eum illi Firmi trianni, qui A. C. 372. contra Romanos rebellavit, Alios Don auxit i uterentiir, unde Rogatiani reliquos Donatistas his, ,h-lli. Firmianos appellabant, cujus persecutionis meminit, is . Augustinus epist.i64. libr. I. contra Parmenianum capite 7. & libr. a. contra Petilianum capite 83. Imprimis autem de Rogatianis agit in epist. 48. ad Vincenti
um, Rogati illius, a quo secta illa originem accepit
320쪽
DONATISTARUM. 3t successorem, in qua refert, Rogatistas reliquis Dona. tistis mitiores videri, sed forte ob exiguum numerum non voluntatem sed vires nocendi illis deesse, dc eos. dem arguit, quod dicerent, nemini peccata dimitti, ni- Soria Roga si invenerit latentem in Mauritania Vincentium, dc tianorum ,
quod se quasi in coelo positos 2mniarent, & apud se Q. los Christum aliquando in terris fidem inventurum assererent. Meminit praeterea Augustinus Rogatistarum intra fit. de unit. eccles. c. 3. & 13. quo loco Donatustisiactantibus, se paucos illos esse, quos Christus per angustam portam intrare dicit, Rogaustas adhuc pauciores esse respondet. XCIX. Aliam Donatistarum sectam constituerunt Uibanenses in quadam Numidiae particula exorti, quorum mentio apud Augustinum libr. 4. contra Crescon. c. 6o. Rursus aliam Donatistarum seliam Claudianen - claues ei,si,ses constituerunt, sic dicti,ut Labbeo Tom. Il. concit. p. Ity3. Videtur, a Claudiano, qui inter Romanos Mon . tensium Donatistarum Episcopos ab Optato Mileuitano nominatur. Et haec sententia quodammodo confirmari potest ex epistola Synodica concilii Romani A. C. cisti illuma 8. celebrati. Nam in illa epistola ad Gratianum dc Rominum.1 alentinianum Imp. scripta refertur, in Africa sacrilegos rebaptizatores expellijutas Claudianum ordinasse, dc ad perturbandam urbem Romam quasi Episcopum destinasse, dc hunc quoq ve ab Imperatoribus Roma exis pellijussum contemptisjudiciis residere, dc frequenter pauperiores pretio solicitare, dc redemptos rebaptizare
C. Sed maximum omnium inter Donatistas schia Primianis .isina fuit, quod Primianistas inter & Maximianistas ag/-ri, zai ista