장음표시 사용
331쪽
ni loca ad D . natillas spectanti I.
HISTORIA SCHISMATIS XLIV. vel 163. ad eosdem, XLIX. Vel Issi ad Honoratum, LI. vel i72. ad Crispinum, tal. Vel I o. ad Severianum, LuI. vel 166. ad Generosum, LV l. vel 237. ad Ceisterem,LVII. vel aIo. ad eundem, LVIll. Vel I34. ad Pam. machium, LXI. velaa3. ad Theodorum, LXVl. vel in.
ad Crispinum, LXX. Vel ao7. ad Naucellionem, LXXVI. veli uad Donatistas, LXXXVI. vel do. ad Caecilianum , LXXXVII. Vel 164. ad Emeritum, LXXXVIII. vel 68. ad Januarium, LXXXlX. vel ID. ad Festum, XCIIl. vel 48. ad Vincentium, XCVH. veli19. ad Olympium, C. Vel ret . ad Donatum Proconsuetlem Africae, CV vel I66. ad Donatistas, CVI. vel 26s. ad Maerobium, CVII. vela66. ad Augustinum a Maxi. reo & I heodoro scripta, CVIII. Vel ass. ad Macrobium, CXI. vel ira. ad Victorianum, CNI. Vel ret8. ad Dona a tum, CXXV ID. Aurelii, Sylvani Sc aliorum ad Marcellinum, CXXIX. eorundem ad eundem, CXXXIV. vel 16o. ad Apringium, CXXXIX. vel 9. ad Marcellinum, CXLI. vel Iset. ex concilio Zertensii ad Donatistas scripta, CXLII. vel 2s8. ad Saturninum dc Eufratem, CXLIV. vel Iao. ad Cirtenses, CLXXIII. vel ao . ad Donatum Presbyterum, CLXXXV. vel m. ad Boniiscium Comitem, CCIV. vel 6I. ad Dulcitium. CXVII. Passim quoque Augustinus Donatistarum causam tractat in tra statibus ad evangelium Johannis& primam epistolam loli anniS , nec non in enarra. tione psalmorum, ut patet eX enarrationibus & concio nibus in Psalm. io, a ,3O, 32, 33, 3S,36, 39, 34, 7, 8 , 93 98,
bello de haeresibus, in tractatibus quos inscripsit de fide& bonis operibus, de agone christiano, de patientia, &
332쪽
D MISTARUM. mde utilitate ieiunii. Imprimis vero etiam insermonibus suis passim Donatistas exagitat, quorsum faciunt ex T. V. editionis novae Parisiensis sermo io. de judicio Salomonis, 46. de pastoribus, 47. de ovibus, Π. de blasphemia in Spiritum Sanctum, 9o. de caritate, 99. de re missione peccatorum, ras. ad verba Iohannis: 'ut minscripturas, I37. de pastore dc mercenario, I 8. de bono pastore, I64. de verbis Apostoli: uniu isque suum onusportabit, I83. de verbis Jonannis: omnis- iconsitetur Jesum se. 189. de apparitione Christi resurgentis Apostolis facta, 249. de duabus piscationibus, de
eodem argumento, 266. ad verba Psaltae : emendabit me
justus, 292. de natali Johannis Baptistae, as . de laude pacis, ais de pace & caritate , 339. delite & concordia cum Donatistis, 36o. de Donatista ad ecclefiam reverso &qvidam alii partim genuini partim pseudepigraphi, qualis est a Vignierio in supplemento operum Augustini ed, tus de Rusticiano Subdiacono a Donatistis baptizato. CXVlII. Ex his autem Optati Mileuitani & Am Donatistarum gustini scriptis haud dissiculter cognostere licet, q vales . controversiae orthodoxos inter & Donatistas agitatae fuerint, cumjam ex schismaticis haeretici facti essent, qui olim ex traditoribus schismatici facti fuerant.
Nimirum Donatistae docebant, ecclesiam propter com. De ecclesia munionem cum Caeciliano quasi contagione qVadam extinctam de toto terrarum orbe periisse, Sc in lbla Α- frica penes Donati partem remansisse. Confer. Augustinus haeres 69. de agone christiano c. 19. enarrat. in Psi 83. epistola i63. Atque hinc suam ecclesiam sine macula Rruga esse gloriabantur, caeteras autem ita pollutas esse credebant, ut post reditum suum sub Juliano, cum e basi-
333쪽
348 HISTORIA SCHISMATis basilicas suas iterum occuparent, parietes quasi ab Oi
thodoxis commaculatos exorcisiarent & abluerent, altaria frangerent vel abraderent, stactos calices conflarent , aliaque ecclesiae Ornamenta δc vas avarent,
quam insaniam perstringit Optatus libr. a. p. sa. dc libri 6. p. IIIo K. II4 II8. II9. ubi inter alia miratur, quod dum altaria frangerent,non etiam terram ab istis altaribus pollutam altius effoderint, nisi forte metuerint, ne ad inseros descenderent. Huc refer, quae de pavimentis
salsatis refert Augustinus epist. 236. Forte, si possibile fuisset, stolidi homines caelum q voque quasi catholicorum
aspectu contaminatum rasissent, re ipsos aquarum sentes, quibus catholici usi fuerant abluissent. CXIX. Homines autem catholicae ecclesiae addictos cum tollere non possent, tanqVam immundos aversabantur, indignum rati, ut in unum convenirent filii martyrum Sc progenies traditorum, ut refert Augustinus post collat. c. I. Nolebant etiam catholicos salutare nec ave illis dicere, juxta optatum libr. 4. p. 9r. Et cum in collatione Carthaginensi colloquium cum oris thodoxis vitare non possent, sedere tamen cum illis detrectabant, ne contra Psis. cum impiis sederent, quasi non in eodem Psalmo scriptum esset: cum inici va agentibus non introibo, ut refert Augustinus in drevicul. collat. 3. Respuebant dc fratrum nomen, quo eos cathois lici dignabantur, q vade re videatur Optatus lib. I. p. dc t. q. p. 87. dc 88. Augustinus epistola 2o3. ad Maximin. libr 3. contra Gaudent. e. 26. traist post collat. e. 33. conc. a. in Ps3a. item in sermone, quem ante collationem de pace habuit, qui est inter Ao. a Sirmondo editos as Nec vivosmodo detestabantur catholicos, sed dc mor
334쪽
DONATISTARUM. tuos, ideoque in eoemeteriis suis nullum illis locum relinquebant teste Optato l. 6. p. 32o. CXX. Ac ne gratis catholicorum communionem' abhorrere viderentur, allegare solebant dicta Rom. I,3a.
Cor. VI,Iq.Eph. V,ir. Jerem. XX l Ιl, 28. Ps I, I. Ec V, eto. Prov. XVII, aliaque his similia. inorsum etiam
referebant exemplum Prophetae, cui divinitus mandatum fuerat, ne in Bethel panem manducaret vel aquam biberet I. Reg. XIII, 9. Eeclesiam autem in Bla Africa penes Donati partem remansisse probaturi abuteban. tur verbis Cant. I, . quasi ibi caelestis Sponsus quaesitus ubi cubaret, responderit in meridie , hoc est , ut ipsi interpretabantur in Africa. Ne autem Dona-
tistae ecclesiam Africae alligantes nomine ecclesiae catholicae confunderentur, ecclesiam catholicam non ex universitate gentium, sed ex observatione o- mnium praeceptorum & ex plenitudine sacrament
rum aestimandam esse dicebant, ut testatur Augustia nus epist. q8.&brevio. collat. 3. Allegare quoque pro sua defensione solebant dictum Christi: primi e t n vismi, caenovissi primi Matth. XX, I6. item illa dicta Scripturae, in quibus de paucitate bonorum & fidelium agitur, Matth. VlI, I4. Luc. XVIlli 8. item exempla quaedam, quibus causam suam illustrari posse sibi persuadebant, tantum scilicet inter se & catholicos dis minis esse somniantes, quantum fuit inter familiam Noae& mundum antediluvianum , inter Lothum dc Sodomitas , inter duas tribus, quae Blae post Salomo-
nis imperium regno Davidis adhaeserunt, dc decem reliquas quae a Davidis posteris defecerunt, inter Ia. Α-
335쪽
HIITORIA SCHISMATIs postolos, qvi cum Christo manserunt, & inter i. discipulos,quos a Christo abiisse dicebant.
CXXI. Contra catholici non solum ad argumenta Donatistarum respondebant, sed etiam contra Donatistas urgebant dicta, quae ecclesiam catholicam per totum orbem diffusam indicant, 'qualia sunt Gen. XII, 3. Psal. II, 8. Psal. XXII, at Psal. LXXII. 8. Es XL9. Luc. XXIv, 47. Act. l,8 &e. & ex Proverb. XlV, 28. coarctationem ecclesiae ad Chri sti ignominiam cedere dicebant, eosque non in exiguum lapidem, sed-in montem impingere arguebant, qui ecclesiam toto orbe conspicuain non viderent. Mirabantur quis tam vehemens africus pestilentiam ex Caeciliani conficti non convicti traditoris contagione natam tam late spargere potuerit , ut omnes ecclesiae etiam, quibus Caeciliani nomen ignotum fuit, extinctae fuerint. Tantum abesse dicebant, ut boni propter malos deseri debeant, ut malos potius propter bonos tolerari oporteat. Frequenter adducebant parabolam de Zizaniis inter triticum crescentibus, nec ante extremum diem extirpandis, asserentes, non circumcellionibus, sed Angelis Zizaniorum a tritico separationem demandatam legi. Opponebant etiam Donatistis simile de piscatoribus , &propter malos pisces bonis permixtos ecclesiae retia minime rumpenda esse demonstrabant. Ecclesiae lilium spinis stis non carere ex Cant. II, a. probabant. Addebant exelii plum piorum inter malos gementium a nec ob malos ab ecclasia recedentium Ezech. IX, 4.
item Prophetarum & in Novo Testamento Simeonis, Hannae, dc similium, qui factis, non locis, animis non templis, moribus non altaribus se ab impiorum colluvie separarunt, item Cypriani Carthaginen-
336쪽
sis Epiiseopi, qui in sui temporis ecclesia malos fuisse
passim testatur . neque tamen justos malorum secietate perire credidit, neque se ab illis quoad externum cultum separavit, unde catholici inferebant, ex Donatistarum nypothesi , qua justos malorum communione extingui statuebant, sequi, quod ante Donatistas exortos nulla plane ecclesia fuerit. inin etiam Donatistis exprobrabant, quod, cum suam ecclesiam lineruga & macula essejactarent, plurimos tamen impios& heleratos in ecclesia sua tolerarent. inamobrem cum Donatistae se ab ecclesia separarent, & tamen suam ab ecclesia separationem nulla ratione legitima excusare possent, catholici ad eos applicabant verba Salomonis: malin filius seipsimissium Hest , exitum autem suum non a Lis: ut habentur in veteri Vulgata Prov. XXX, ra. CXXII. Qgemadmodum autem Donatistae in sua Donatista- tantum parte ecclesiam esse somniabant: ita baptismo extra suam ecclesiam administrato homines pollui potiusquam mundari credebant, & in ecclesia catholica baptizatos non Christum sed Judam traditorem induere dicebant, ut testatur Augustinus libr. 2. contra Petil. 43. Atque hinc eos, qui ab ecclesia catholica deficientes mae communioni se adjungebant, non aliter suscipiebant, ac si hactenus pagani fuissent. Exsufflabant enim eos, ut docet Augustinus libr. r. contra Cre. ston. c..dc ipsos quoque Episeopos catechumenos i eiebant juxta tractatum de uniti eccles c. II. Conseratur etiam Augustinus in enarratione Ps. 39. 3c I4s. item Optatus libr. 3. p. 8I. Atque hinc etiam in ecclesia catholica Jam baptizatos novo baptismo tingendos , seu potius juxta Augustini judicium extinguendos cense- Tti bant.
337쪽
nx HISTORIA SCHTMATIsbant. Confertatur Optatus libr. a. p. 43. ubi nonnullos ex Arabia & Antiochia venientes a Donatistis rebaptizatos narrat, Augustinus epist. i68.ubquvenis quidam ob scelera in catholica ecclesia perpetrata ad Donatistas fugiens ab iis rebaptizatus memoratur. episti. I69. ubi de Primo quem catholici Clero eiecerant, & duabus Salim monialibus apud Donatistas rebaptizatis expostulat, epist. 1 3. in qua Crispino Mappalienses rebaptizatos exprobrat, epist. 2o3. ubi Diaconum quenaam a Maximino rebaptizatum queritur, epist. 2S6. 266. 267. in quibus de Macrobio Subdiaconum quendam rebaiaptizaturo agitur, libr. 3. contra Petil. c. 38. ubi Splendonium a Petiliano rebaptizatum memorat, libr. 2.contra Petil. c. 33. dc Ioo. ubi non sine indignatione refert,
. Crispinum fundum emisse, ubi homines in profundum
Donatistarnm CXX lII. Ad hanc baptismi iterationem excusan- argumς dabutebantur Donatistar dictis Jerem. II, 13. XV, 8.
Sirae. XXXIV, N. Ps CXLI, s. Ecclesiast. I, I .dc X, I. Sap. I, s. Joh. IlI, 6. dc 27. I. Cor. IV, 7. Matth. VII, I6. dc Xi I, 33. 33. ProV. V, Is. &e. Imprimis etiam urgebanta Paulo baptizatos, qui jam olim a Johanne baptizati fuerant, quod probare nitebantur ex AEL XIX, 3. 4. s. Ad quem locum Augustinus respondet epist. 48. libri s. de baptism. c. 9. de unic. baptism. c. 7. id imprimis regerens , quodoaptismus Johannis a baptismo Christi diversus fuerit, etsi commodius negare potuisset,quod Paulus eos rebaptizaverit, qui a Johanne baptizati fuerant , cum V. s. Pauli narratio de Johannis baptisino
continuetur. Saepe etiam Donatistae in ore ver abant
simile horti conclusi dc sontis signati ex Cantic. IV. ra.
338쪽
DONATUTARUM. 333 Addebant typum areae interius bituminatae . ne suam aquam emitteret. & exterius ne alienam aquam admittereti nequenter praeterea inculcabant, quod mortuus vivificare, vulneratus curare , caecus illuminare , nudus vestire, pollutus mundare non possit.
Cum enim catholicos arguerent, quod ipsi Spiritu s.& remissione peccatorum destituti forent P haec bona aliis per ipsos dari posse pernegabant. Saepe etiam ad Agrippinum dc Cyprianum provocabant, qui haereti-- corum & schismaticorum baptismum reprobaverant, di ad integra concilia, quae ipsorum sententiam roboraverant. Non solum autem autoritatem illorum Αntistitum urgebant, Verum argumenta qVoque repetebant, quibus illi omnem haereticorum & schismaticorum ballismum impugnaverant ex Eph. IV, s. aliisque sive Scripturae testimoniis, sive rationibus, de quibus Nideri poterit concilium 8 . Episcoporum a Cypriano congregatum, qVod inter Cypriani opera legitur. CXXIV. Contra Augustinus docebat omnem baptismum evangelicis verbis in nomine Trinitatis consecratum Christi baptismum esse , etiamsi a Marcionita & pessimo quoque haeretico administretur. Ob strvat pleraque argumenta, quae baptismo haereticorum&schismaticorum vel olim a Cypriano & ejus collegis opposita fuissent , vel adhuc a Donatistis opponerentur , etiam opponi posse baptismo Ministrorum' e-hriorum, adulterorum aliisque vitiis pollutorum quales inter Donatistas esse negari non poterat. Dicebat eos, qui virtutem baptismi a qualitate Ministri dependere statuerent, spem in hominem ponere, dc se male
339쪽
ι; HIsTORIA SCHISMATIs baptisinum semel rite datum non magis iterari debere 'quam circumcisionem, in cujus locum baptismus su cessit, eum qui semel hoc sacramento lotus est non in is digere, ut iterum lavetur Joh. XlIl, Io. Deum per di-θares minivos suum munus aeqvare, haereticis &sthismaticis extra unitatem ecclesiae non prod quidem baptismum,' sed tamen non deesse, idemque illis ad
ecclesiam venientibus non esse iterandum sacramentum. Illustrabat suam sententiam variis similitudinibus, aquae quae aequali efficacia areolas irrigat, sive in eas per canalem argenteum, sive lapideum descendat, solis qui per caenosa loca radios ,rgens nihil inde sordium collirahit, numinum paradisi, qui etiam foras manarunt, chara cteris regii, qui etiam in desertore non violatur. Addebat pro confirmatione suae sentenistiae exemplum Saulis, in quo David unctionis sacramentum non contempsit, & Judae traditoris, qui ad praedicandum evangelium dc baptismum administrandum non minus ac caeteri Apostoli missus est. Cypriano ejusque antecesibri Agrippino & conciliis sab utroque habitis plenarium, de quo supra diximus , concilium opponebat, neque Cypriani & aliorum Patrum
testimonia tantae autoritatis esse dicebat, ut ab iis dissentire non liceat, si contra veritatem sapiant. Moneis bat autem Donatistas, ut, si Cypriani autoritate delecta. rentur, qui alios a se dissentientes non damnavit, nec se ab iis separavit, in unitatis studium ab ipso disicerent, non errores ejus imitarentur. Varia insuper pro Cypriani excusatione adducebat, nempe sorte Cyprianum sententiam suam retractasse, & ejus retractationem ab
iis, qui aliter sentiunt, lappressam fuisse, forteetiam sen-
340쪽
DONATIsTARUM. ' 33stentigna illam Cypriano suppositam fuisse, &siqvidera roris Cyprianus habuerit, passionis falce purgatum fuisse. Conseratur Augustinus epist. 48. & 2 6. libr. I.conis
. tra Crescon. c. 32. libr. a. e. 3I. de unico baptismo c. I3. dc
imprimis in libris I de baptismo , in quibus etiam Cypriani &- lii Carthaginensis sub eo habiti argumen.
CXXV. Ut baptismi sic & ordinationis apud ca-- tholicos iactae nullam rationem Donatistae habuerunt, siquidem Episcopos, Presbyteros, & Diaconos ad suam ecclesiam deficientes in laicorum numero & ordine habuerunt, donec iterum ordinarentur, quod a catho licae ecclesiae moribusalienum erat, ut testatur Augustinus libri a. contra Parmen. c. 13. Non minus & reliqua catholicorum sacra tanquam immunda Donatistae abhorrebant. Atque hinc cum sub Juliano basilicas quasdam a Catholicis hactenus usurpatas invaderent , eueharistiam canibus devorandam projecerunt, & ampullam chrismatis per fenestram ut frangerent jactaverunt, teste Optato libr. a. p. 49. &so. qui addit proiectam ampullam singulari miraculo servatam, MOS Vero, qJi sacra symbola canibus proiecerant, a canibus suis in rabiem versis laceratos tuisse. Vota quoque apud catholicos nuncupata pro irritis Donatistae habuerunt &sacras virgines mitrellis suis abiectis alias accipere coegerunt,qVade reoptatus lib.6. p. iis. & seqv. videri poterit.
CXXVI. Praeterea de Magistratus potestate in re. bus ad ecclesiam spectantibus, nec non de persecutione& martyrio orthodoxos in scriptis suis cum Donatistis militum litigasse deprehendimus. Querebantur enim
nonatistarum sententia de ordinatione, et reliquia istholicorum lacris.