장음표시 사용
351쪽
numerarii occasione tantum data nominati fuerint, . dum reliquorum nomina rec starentur.
C XXXVlI. Ipsa collationis gesta ex actis supra
memoratis & brevius ex Augustini breviculo cognosci possunt. Quamobrem illis recensendis supersedeo,cum praesertim magna illorum pars inutiles altercationes a Donatistis varia effugia quaerentibus excitatas complectatur, dccaetera jam superius magna ex parte delibata Eisneu, eol. fuerint. Eventus autemcollationis ille fuit, ut victo- lationi , ria penes Catholicos steterit. Marcellinus enim,ut Au. gustinus in sine breviculi sui reseri, confutatos a Ca- tholicis Donatistas omnium documentorum manife-Donaeistaeum statione pronunciavit. QV0djudicium nocte prolatum favillationes Donatistae cavillati sunt, asino pe, ut Augustinus
tract. post collat. c. I2. loquitur, judices audena nece um. sitas teneat , ut u De admiat partem noctissedere cogantur. Nocte causa ita es, ait iterum A ugustinus, sed ut nox iretur erroris , nocte dicta essententia, sid fulgens lumine veritatis ubi etiam aliam Donatistarum cavillationem retundit, se tanquain in carcere conclusos fuisse conquerentium , cum tamen simul cum Catho. licis in loco dc spatiossi & lueido & refrigeranti fuerint. CXXXVIII. Ipsa sententiae a Marcellino pronun--M H ' tiatae verba ad calcem actorum collationis leguntur, ae ita sese habent: Vesiem quidem, quod cae omni devotorum imtentione nunc cupio , ut quanta ex demonseratione veritatis eae tandem proditi erroris orta tituta es , tanta ex conversi ne sypersitionis antiqva s in mesius mutata sententia graim alio nasieretur. Magna enim gaudia esse quo dubitet, cum intererata aegritudini provenit inserata curatio ; causam
me exustationis in talibuι majorem facit sanitas restituta
352쪽
amsemper retensa. Sisqvia obsinatio mentium perdis rum , ιννμ prava u0ers IIonis vincula nexuerant, ad υμ a Mutis sensaut redire dissimu at aut, quod es deterius, impudentia reformidat, exserenda jam gegum esHexercendasententia, ut quos ad bonam valetud/nem seniora pose a
pertam cominus veritatem medicamina non revocanto acrior
restituat curationis intentio. Cui enim ratio proxima, sicut gestorum seriessubsecta demonstrat, sicut rivinorum quoque voluminum indita exempti testantur , non liquido declaree alieni, etiamsi'sua potuisset, scaleris noxa alium fieri reum omnino non poseae un=versalis eccos ium Caeciliani insimulatione, de arreo nisiI reprehensibile potuit approbari, non debere subverti, nec etiam eorum g is a corpore eccles epararunt,iata adversus eumpraejudicare valuissententia , ficulnec a Maximianistis recenti tempore in absentem Primianum prolata damnatio eidem nocere praevaluit ' Cui etiam iEud ad correptionis causeamnon omni ex partesuinciae tot judiciis patefacta Donato auctore si hismatis comprobatio, Caeciliani perstatio atque purgatis , ultimaque sententia triumphabilis memoriae Constantini, qua evidentius docetur expresse s Caci ani innocentia es Donati sciorumque ejus calumniosa criminatio , Felicis suoque Apietnensis ordinat ris ejus proconseUarissententiae documentis ostens purgatio' Unde saec tam persticua atque manifesa in veterato mederi , nequeunt morbo , putro es vianerosanies reprimenda ; ut libertatepraeclus, si tantum nocere, quia hocpotius elegis, incipiat. Per hac enim se ut velit aliquandosanari. Decim ratae uisur veritati detecta fame, cosia ummittat. Unde universos ordinis viros, dominos etiam fundorum , actores, conductores tam domus Hvinae suam etiam privatarum possessionum, Minioresqυe omnium socorum , hujus edicti autor,
353쪽
rate commoneo areatenus memores Iegum, dignitatum , aestimationis salutisque propria , Donatisarum conventicula in omnibus crivitatibusuistis prohibere contendant , ita ur e
Hessas quas eis humanitate mea absqγe imperiati pracepto usque ad dum sententia constat indultas Catholicis tra- ire ne uua dilatione sesinent , i malunt tot sanctionum. laqueis inretiri: Omas quidem , suritati cathesi, consentire voluerint, eorum esse sat certum est. Majore autem causat uessiertia pose detectam modis omnibus unitatem supersitionem e convictam a proprii debent facinoris intentione depelgi d ' autem quips vetita legum eorum se coetibus missuerint, indubitanter intelligant poenam se imperiali arbi-δrio praestitutam ulterius riuare nonposse, quos principe loco post agnita catsolicae reverentiam segis ad prophanos eorum coetus communionemque redis it clarum es. Mod ut an- . re non fieret, patientia tantum consideratione ta de correctionis atiqua parte ex parte Muleram. Hactenus igitur inimicossidet ursianae legibus insistasse si ciat, maxime comeorum notas certum sit esse personas. Mi necesse es tot sanctionum, quoniam nulta emendario δειδsecuta es, nexibus FbHI Z INam vero Catholicorum Episeoporum , etiam posvictoriam veritatis, noverint Donatisa manere sintentiam; ut completis conlationibus PM eis es ante obiatas pulsica conscientia retinetur , es nunc oferri ne dubitatione sat cerium est , sisesi i posse cognosior. Superioris aiatem ed,
E dem in omnibus certum es reservari. Unde unusquisque Donati communionis Episcopus ad Aea propria ne usia debet
isqvietudine ac movia remeare s quatenus in propriis con- si tutus , aut ad unam veramque eccclesiam revertatur , aut
satis legibus facere sine dismutatione non disserat. Hi autem viis praedii ιis circumcelgionum turbasse habere cognoscunt, . Fiant,
354쪽
DONATISTARUM. Hystant, ni orum insontiam omnimodis comprimere ν fraemare gesserint , maxime ea loca a o mox occupanda. SNwidem tam catholicae legi quam quietipublicae, ut eorum conquiescat insania , in hac parte consititur. Gesorum autem 'releritio quaprofertur superius memoratum a Donatistis ere re chisenatis extitisse , atque Caecilianum caeteros, quos improbe eradiderant accusandos , fuisseepurgatos, sanctitatem vestram enissime poterit edocere. Tanti autem haec col. Acta collati
latio facta est, ut in multis ecclesiis quotannis quadragesimali tempore publice a capite ad calcem recitare- . 2 tur, ut Augustinus intractatu de gestis cum Emerito testatur, quae paulo post collationem Carthaginensem
C X XXIX. Cum enim post illam collationem,cu ΛREM Mjus etiam Possidius in vita AugustinIe. 13. dc Orosius i. T. Emerito. c. 42. meminerunt, Donatistae quidam murmurarent,
quod suis Episcopis a Marcellino Catholicis favente
non permissum fuerit, omnia pro suae partis defensione in medium proserre, Augustinus occasione data Emeritum Caesariensem in Mauritania Episcopum, qui ex Donatistarum parte collationi interfuerat, convenit , eumque provocavit, ut si qua in collatione prose- qui ipsi ob Marcellini potestatem non licuisset, nunc in ecclesia astante utriusque communionis populo nullaque potestate prohibente libere proferret, ut Possidius c. I4. in vita Augustini refert. CXL. Facta est haec cum Emerito collatio Honorio ret. & Theodosio 8. Coss. h. e. anno vulgaris aerae4i8. d. ra. Cal Octobr. in ecclesia majori urbis Caesareae, praesentibus praeter Augustinum dc Emeritum Deuterio Metropolitano Caesariensi, Alipio Tagastensi, Possi-
355쪽
asa HIsTORIA ' SCHISMATH dio Calamensi, Rustico Cartentiano, Palladio Tigabitano aliisque Episcopis, nec non Claro & plebe Caesia-reetist Etsi autem Augustinus Honorio dc Theodo-Met4 vim so Coss. haec gesta esse escat, perperam tamen Centu--h, i riatores s ent. . p. 77i. scribunt, quod ipsi Imperatores
huic disputationi interfuisse dicantur. Et Augustinus. quidem cum prius totum cortum compellasset, ad Emeritum conversus eum hortatus est, ut si victus sibi non videretur, aut potius pote state oppressum quam veri- tate victum se putaret, loqueretur, unde sibi victor videretur, cui Emeritus respondit, gesta indicare, viceritne an victus fuerit, victusne veritate an potius pWessise oppressus fuerit. . Augustino autem Emeritum urgente , Emerito pauca respondente tandemque obmutescente, Augustinus literas, quas ante collationem Catholici ad Cognitorem Marcellinum scripserant,recitariJussit,tandemque dePrimianistarum dc M ximianistarum, contra quos Emeritus in concilio Bagaienti sententiam dixerat, causa disseruit, quae omnia ab Augustino in ljbro de gestis cum Emerito reserun- eur. Emeritus autem cum quae responderet non habe- ret,illum Augustini de Maximianistis sermonem mutus . audivit, ut Augustinus lib. 2. retrare c. Π. testatur.COny feratur etiam Augustinus libro I. contra Gaudentium
Fructus eoL CXLI. Dicit autem Augustinus in libro de gessis cum Emerito, Donatistas in civitate Caesareensi in gre- mium catholicae ecclesiae magna ex parte susceptos fuis: se, ita ut paene omnes communioni catholicae sectatos gauderet. Unde colligi potest,ex collatione Carthaginensi insignem stuctum ad ecclesiam redundasse, mul
356쪽
DONATISTARUM. 31rtosque huie schismati implicitos ab eo tempore ad ec- . clesiae Catholicae communionem rediisse. . inod Au- gustinus etiam in ep. 3o. ad Bonifacium confirmari Utrumque locum Augustini adducit Balduinus in historia collationis Carthaginensis, additque, optandum fuistie, ut etiam Catholici mali, quorum depravatio Donatistas incitabat, horum tumultibus correcti & emendati fuissent, quodHm factum non fuerit, non multo post collationem accidisse scribit, ut hostes Donatistis longa' deteriores in Africam inundarint, qui Carthagine eversa multisque ecclesiis excisis terribile ultionis divinar adversus deploratam impietatem exemplum ediderunt. , ' CXLlΙ. De collationibus, quas Augustinus cum Donati stis, nullam eos emendandi occasionem praeteris mittens per epistolas vel habuit vel habere voluit, eiusdem ad Proculianum, Honoratum, Crispinum & alios .epistolae testari possunt. Atque hinc evidenter patet, quanto studio Augustinus ut Donatistas ad meliorem' viam reduceret laboraverit. Quo etiam effectum est, ut etsi post Augustinum ponatistarum reliquiae superis essent, vires tamen illorum usque adeo fractae fuerint,
ut, iuxta Benedictinos in praefati ad x Ix operum Αugustini, languentis & ad excidium properantis corporis simulacro, aut favillae seu fumo,qui ex ingenti iniscendio relinquitur,similes extiterint. Concilia eonia' CXLII l. Non solum autem in collationibus variis, sed etiam in conciliis orthodoxi Doctores ecclesiae causam contra Donatistas egerunt. Quorum omnium gesta& decreta ad aetatem nostram non pervenerunt. Quamobrem aliqua tantum commemorare licet. Nee
ea, quae sub initium schismatis Donatistarum sub Constantino habita diximus, repetere opus erit, aut illud
357쪽
quod sub Constantis imperio post Pauli&Macarii lega
tionem in Africam celebratum fuit, iterum commemorare. Ea potius breviter recensebimus, quae labente jam quarto & ineunte quinto seculo acta sunt ni=noninis CXLIV. Et Hipponense quidem concilium cirea A, G 3H, annum 393. habitum can. qI. Donatistas in numero lai corum recipiendos decrevit, ut docent statuta Hipponensis concilii breViata, quae extant T. II. Concit , Labb. p. 118i. ubi ilatim hoc capitulum subjicitur: piae
it etiam, ut inta in praecedentibus commissatutum es, neqvis Donatistarum cum honore suo recipiatur a nobis , sed innumero laicorum s propter sistem, nusii deneganda est, Fantum autem inopia clericorum ordinandorum in Africa patiuntur eccosae , ut quaedam sica omnino deserta ne θ serυ - tur ρ Didem in sis, qvod am antea creditum es e sed exceptis sis, avos aut non rebaptizasse constiterit, aut ρυicum suis ebibus ad communionem cathoiscam transre voluerint.
Sic enim sicriptum es et in duobussi convenerit Grisianis, qvid id petierint, impetrabunt. Non oportet dubitari, bd remotosicandalo dissensionis universe plebis, Abitat a- eis compensatione sacrificio caritatis, aboleantur, quae mm,rumsiorum auctoritatem sequentes, repetitione baptismi commiserunt. Et hoc capitulum etiam in codice cano
num ecclesiae Romanae per avesinellium edito legitur, qvi capit. a. Hipponensis illius concilii canones non ab breviatos sed integros adeoque a Vulgatis non parum diserepantes exhibet. Verum Scheistratenus in ee-cles Afric. p. 186. Vulgatam Hipponensium canonum editionem Quesnellianae praeserendam existimat, imo .
canones illos Hipponenses & praemissam synodieam epistolam concilii Carthaginensis, in quo canones Ηφ-
358쪽
ponenses abbreviati perhibentur, si non suppositam sal-
tem interpolatam censet, cum *nodica illa non tam in concili' quodam Carthaginensi vam Byzaceno scri pta videatur. ' inod autem Hipponensis concilii ca- non es sint suppositi inter alia ex eo probat, quod ca- nones a Fulgentio Serrando ex concilio Hipponensi adducti in illo Hipponensi canonum breviario non le- gantur. Verum responderi potest Hipponense conci- lium , cujus tanones a Serrando allegantur, ab isto Hipponensi, de quo nunc loquimur diverim fuisse,in qua sententia video esse Petrum de Marca in dissert. de
Veter. canon. collect. p. 233. qui etiam observat, Berrandum alterius Hipponensis concilii omissa mentione eius statuta Carthainensi III. adscripsisse, cum Hippo nense illud concilium in Carthaginense transfusum de ab eo quasi plane absbrptum fuerit. CXLV. Pergimus ergo ad Carthaginense terti . Carthagium A. C. 3v. Caesario& Attico Coss. V. Kal. Septembr. habitum,cuius canone 38. rebaptizationes & reordinationes prohibentur, Mod statutum Donatistis oppositum fuisse dubium non est. In eodem concilio can. 48. decretum fuit, ut Siricius Episcopus Romanus & Sim- plicianus Episcopus Mediolanensis consulerentur de infantibus Donatistarum, ne, si aliquando ad ecclesi-ram Dei converterentur, parentum error eos a promo'tione ad sacrum ministerium impediret. inod statutum in codice canonum ecclesiae Afric. canonemq7. constituit, quem mox canone 48. alter, quem in latina editione hujus concilii 38. numero esse diximus, contra rebaptiZationem dcreordinationem directus excipit. CXLVI. Concilii IV. Carthaginensis Α. 398 cele- Carth gineu . Yy bratiis 3 6'ῖF3 .
359쪽
Ν HISTORIA SCHisMATH hrati canon M: de christianis catholicis alit, qui ob re e Iigionem christianam tribulationes palluntur. Quo canone respectum haberi ad persecutiones Asricanae eoclesiae per Donatistas excitatas Binius aliique arbitrantur. Confirmat hanc sententiam Scheistratenus ex epistola Augustini sq. in qua refert Maximianum Vagiensem variis vulneribus ad mortem usque percussiim, cu- jusdam Episcopi manum dc lingvam praecisam suisse, nonnullorum oculos extiniflos nonnullos etiam trucidatos. Cuiusmodi facinora imprimis Circumcellio. neS perpetrarunt, de quibus supra dictum,st. Nunc, tantum addimus obiter, Circumcellionum seu Circei- lionum nomen, quod primum illis Donatistarum asseclis datum est,. postea quoque monachis illis inditum
Monaehorum fuisse , qui sub monachorum habitu usquequaque vagabantur venalem hypqcrisin circumserentes & im- lioti., dicti. Ptum lucrosum egestatis aut simulatae pretium sanctitatis exigebant, ut ab Isidoro Varia monachorum genera deseribente delineantur, cuius verba Benedietus A. . nianensis in concordia regularum repetit p. IaI. Eos-
. . dem senedictus in sua regula gyrovaros appellat, Scdescribit, quod in tota vita sua per diversas provjncias ternis aut quaternis diebus per diversias cellas hospitentur semper vagi nunquam stabiles & propriis volupta- . tibus 8c gulae illecebris servientes. De quo Monachorum genere etiamMenardus in notis ad concordiam re- .gularum Benedim p. ios. & Izῖ. consulatur. CXLVII. In ejusdem Carthaginensis Iu concilii canone 61. clericus per creaturasduranSacerrime Ob.
jurgandus, ct si in hoc vitio perstiterit,excommunicandus dicitur. Huic autem canoni Donatistas occasionem
360쪽
buisse vel saltem praebere potuisse Scheistratenus in ecclesia African. p. 22I. asserit. Sane Donatistisjuramen. ra per creaturas solennia fuisse superius ex Augustino& optato observatum fuit. Caeterum cum Vulgo ca. nones Io4. concilio Carthaginens IV. adscribantur, Balugius in nova conciliorum collectione canonem Ios. in
addidit, qui de sellisinaticis agit destruentibus, quod a
Catholicis aedificatur. . Decernunt autem Patres Car- Canon ros.
thaginensis Smodi in illo canone, ut quisqvis contra ecclesiam Dei se elevaverit, seditionum schismata semi- 2 'bia.'nans, si clericus sit, te gradustro cadat, si laicus, ab ecclesia Dei quam serevit, segregetur. inem canonem in Msc. codice ecclesiae Urgellensis inventum ad Donatistarum schisma respicere dubium non est. iCXLVRI. De canone Π. eoncilii Carthaginensis Caestast tibi, A. 4oo. celebrati, qu6ritus Donatistarum Sacerdotibus se A. C. eo lapsiis manus ranquam laicis imponentium perstringi.
tur, nihil addimus, sed ad proximum concilium peri gimus. Anno enim 4or. alia Carthagine synodus es. 'lebrata fuit d. 16. Cal. Jut in qua inter alta legatio ad .
Romanam & Mediolanensem ecclesiam decreta fuit./ . Cum enim ob Donatianum schisma dc bellicos tumultus ecclesia Africana magna Clericorum penuria labora-:ret, cui quomodocunque subveniri poterat , si rede- suntes a schismate adcierum admitterentur, & saltem parvuli a Donatistis baptizati, si agnito errore ad catho. licam ecclesiam redirent, a ministerii dignitate non ex- , cluderentur ad . Anastasium Romanum &. Venerium Mediolanensis ecclesiae Episcopum miserunt, ut eorum consilium explorarent,&. consensum ambirent, qua de re codex canonum eccl. Adri ean. 7.&praemictahuic ca-