Appendix dissertationis De hæresiarchis ævi apostolici et apostolico proximi, cui accedit Heptas dissertationum selecta quædam historiæ ecclesiasticæ veteris & novæ capita illustrantium autore Thoma Ittigio, Lipsiensi

발행: 1696년

분량: 511페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

361쪽

Marea tela. ca de Ueter. cossesst. n. c. 8. colligit, ad decretum Ro. manae sedis, quo redeuntes a sch: sinate Donatistarum

ad Glerum promoveri prohibuerat, etiam Africanos obligatos fuisse, di eorum veniam atque remissionem ob publicam necessitatem a sede apostolica praecipue dc a Metiolanensi quoque petere opus h3buisse. Verum

Africani se ad deereta transmarina obligatos minime agnoverunt, etsi nonnunq,am , ut de cretis stiis majorem autoritatem facerent, ecclesiarum illarum consen sum petiverint, aut ipsorum consilium dc informationem non neglexerint. Nec in minori autoritate apud

illos suit Mediolanensis Episcopus Oam RomanuS, quemadmodum dc Galli & Hispani in quibusdam ne- .gotiisnon minus ad Mediolanensem quam 'ad Roma. num Episcopum scripserunt, ut a Justello in notis ad ca

nonem eccles. Afric. 47. Observatum est. Abiud eontili. CXL X. Eodem anno 4oi. mense Septembri ali. uar eodem ud concilium Carthagine celebratum fuit. In quo con-

'μ' recitatae primum fuerunt literae Anastasii Episcopi . Romani, Africanos Episcopos hortantis, ut de haereticorum dc schismaticorum Donatistarum insidiis &gravissimis turbis, quibus Africanam ecclesiam vexabant , nullo modo dissimularent. inam paternam Anastasii pro Africanis ecclesiis solicitudinem Africani Patres grato animo exosculati sunt. Deinde aliqvot

canones sanciti sunt, quorum priores quatuor Donatistas tangunt. Nam primo canone, qui in codice Α-

frie. ecclesiae sexagesimus sextus est, decretum fuit, ut icum Donatistis lenius ageretur. Sic enim futurum augurabantur, ut miserabili illo errore devinta mansve.

362쪽

DONATISTARUM. 31ν ta correctione ad saniora consilia reducerentur. In

secundo canone hujus concilii, δ' codic. Afric. placuit Africanis, iudices Africanos per literas Iegatos rota gare, ut iudiciaria potestate atque diligentia dc fide christiana inquirerent, quid in locis, in quibus Maximianistae basilicasobtinuerant, gestum fuisset, eaque acta instrumentis publicis ad timam omniumnotitiam &perpetuam memoriam consignarent. Hac enim ra- . tione causam catholicae ecclesiae egregie adversus Donatistas adjutum iri sperabant, si palam fieret, inique

ab ecclesiae communione secessisse, qui Max lanistas a se defecisse graviter serebant, nec minori iniquitate 'eos catholicae ecclesiae communionem aversari & baptismum respuere , qui Maximianistas cum suis honoribus re ceperant. dc Daptismum ab illis tempore schisma- is administratum ratum habuerant. CL. Tertius hujus concilii canon seu canon M. codicis Africam decernit, Donatistarum Clericos, si ad ecclesiae unitatem redeant, a Cieri dignitate non excludendos esse. Qvsa autem in concilio aliquo transmarino contrarium huic decretum factum fuerat, placuit Africanis, Anastasio aliisque Episcopis significare, necessitatem Asticanae ecclesiae maximamque Clericorum penuriam, ut tale decretum facerent,exegisse, neque sibi propositum esse ut autoritas concilii illius transmarini, in quo contrarium statutum fuerat, pla- 'ne ditalvatur, sm tantummodo illi a rigore illius decreti excipiantur, per quos manifestis animarum lu- criscatholim unitas in locis,ubi degunt,vel omnino perfici vel adiuvari posse visafuerit. in re etiam ad priora schismatis tempora provocant, respicientes Ar-. Yy 3 ' te ad

363쪽

Concilium Carthaginense Α 4 3.

3 3 HISTORIA SCHISMATiste ad decretum Melchiadae Episcopi Rom ani, quod suo loco supra recitavimus. Quartus vero hujus soncilii canon leu codicis Africani 69. decernit legationem ad Donatistas componendae pacis causa dirigendam, qua Donatistarum Episcopi dc plebes imprimis per acta Maximianistarum convinci debebant, quam injuste unitatis vinculum rumperent.

CLI. In concilio Carthyginensi, quod A. C. 4 . celebratum est, duo canones de Donatistis constituti, quorum unus de conveniendis Donatistis, alter de sor. ma convendisnis Donatistarum agitii Sunt illi canones in codice ecclesiae Afriςanae 9i.&sa. Et hujus de conveniendis Donatistis decreti Augustinus libr. 3. contra Cresconium ς. ΑΤ. meminit , qui qtiam addit factum a catholicis, quod in illo concilio decretum fuerat, sed Donatistas ejusmodi collatiqngs recusasse Quod capi. ite sequenti exemplo C rispini C ala mensis Dona tistarum Epi*opi probat. Is enim a Possidio orthodoxo i lius civitatis Episcopo conventus, .respqnsionem laam usque ad Danatistarum concjlium distulit pollicens , se in eo cum collegis suis visurum quid responderi debeat.

Repetita autem post . longum tempus. Conventione respondit: ba peccatoris ne immem dc aures imprudentis cave ne quisquama eris, ne curia die it, ire . deus Mossermones tuos. Posiremo responsionem misarei hocsermone definivit : recedant a me impii, vias eo-

rum nosse nolo. Quin etiam postea Possidio iter facienti per alium Crispinum insidias struxir. . Ex quo paten iqvam aegre conventionem in Carthaginensi hoe con . cilio decretam admiserint. Caeterum cum in canonesi. amplissimae sedis mentio fiat, peream quidem Ba-.

364쪽

undecbnque stabilire selet. Verum Balualus in nova collectione conciliorum p. iII. per amplissimam sedem sedem Proconsularem intelligendam esse non obscure innuit. Monet enim,quod Episcopi hujus concilii por. rexerint preces Septimino Proconsuli ad firmanda gesta conventionis Donatistarum, quod illae preces una cum responso Proconsillis legantur in collatione Carthaginensi partia. cap. I74. - . s

CLII. Et preces quidem Epistoporum Septimino Proeonsuli p.rrectae ita se hahent tuam po

' timus, S t Ine vir Har; me, Proconsulumsumme sublimis. Muisa contra δευλα humanasque leges ab haereticis de sta te Dρnati eccses callogica δε inet, ρυaesioia anterioribus ves recentioribus imperiatibus jusis prohibenda et erostenda postulanda vesiemus, ne qυam audere deberent de nostris actionibus conqueri ,scientesse, cum nulti tali Iege adis mrentur , schi uicos tamensios Maximianisas per judicum jussa locis a suibus eorum pelsendos exturbandosque cu asse. Veruntamen nosse uiri eorum s nosera dissimationi pacifice consilentes , propter caritatem qυa risianisumus, siniter eos volumus admonere,ut erroyemsῖum cogitando N agno n-do non ne gantiauis usant se sabere aliq id veritatis, non eamfuriosis circumtesilanum violentiis contra publicam quiet6sedtrans, a rationsi redditisne defendant Indepetimus δειλίimitarem tuam lue cum eos de hacrepermanseratussive inci--eatibu ve in pertine ibus territoriis admonere volta rimus, copiam nobispraeberi gesorum s eos ex angatione nostra honeste convenire praecipiaN ; quod consecuti, agamus excesientiae tuae uberes gratias. Data ab universis Episcopis cathontis ex

concilio Carthaginensi D. N. Tleodosis PR Augusto cae Rumo-

rido

365쪽

34o HISTORIA SCHIsMATIs 'rido V.C. Consulibus, Idibus Septembris, Carthagine. Re

, sponsio autem Septimini Proconsulis ita se habet:

ιν olibet loco tistitibus legis enerabilis ob a 'utis imperium gesorum conficiendorum tribuitur facultaσ; hoc etiam tenore hujus praeceptionis limitato, utistesilantine deviapiabis magistris salubriter petenti. in propria per assonis ratiocinia

persolvere ; ut rebus in medio oratis , amica lexis moderatio

ferυetur,superstition unis . Atque hinc seci eolliei potest, quid persedem amplissimam intelligatur, cum

in canone 9r. codicis Asrie. legitur: quod de autoritateisita, amplissima sedis impetra erimus , petimus gravitatem γosram recitariqgestis innecti.in emectu deduci jubeatis. Raecitata aMtem injussione caec. Nam per jussionem amplissimae sedis nihil aliud intelligitur, quam jussio Pro.

conssilis, qua Magistratibus praecipiebatur, ut catholicis potestas conveniendi Donatistas fieret. tu i um synodus A. C. 4 . Carthagine congre. ἡ ἴ- gata Theassum & EVOdium ad Imperatores ablegavit,neiae A qqq, qui concilii hujus nomine ab imperatoribus submisse peterent, ut , cum Donatistae amicas conventiones ipsis oblatas respuissent, multosque non modo laicos sed E. piscopos etiam aliosque Clericos vel aperta violentia vel insidiis oppressissent, dc ecclesias aljquas vel inva-' . sisllent vel invadere tentassent, Obstinata eorum mali. tia x imprimis Circumcellionum rabies pinnis coerceretur, &catholicae ecclesiae contra illorum conatus deo fenderentur. Petierunt quoque ab Imperatoribus, ut lex Theodosii senioris, qui ordinatoribus vel ordinatis haereticis mulctam decem librarum auri injunxerat, confirmaretur, & contra illos Donatistas exerceretur, contra quos catholici insi diis eorum provocati contestationem

366쪽

tionem deposuissent. Quin illud quoque petiverunt,

. ut lex quae haeretiuis vel ex donationibus vel ex te Ila mentis aliquid capiendi vel relinquendi denegat ne ultatem, qua de re commonitorium legatis datum seu canon. cod. Afric. 93. Videatur, etiam ad Donatissas existenderetur. inibus postulatis quomodo Imperatores annuerint,inferius audiemus. LlV. Nunc ad concilium pergimus A. C. qos. habitum, cujus gesta can. 94. codicis Africani breviter exponuntur. inter alia autem decretum fuit, ut quia tantum apud Carthaginem unitas facta fuerat, literae adiudices mitterentur, ut in aliis quoque civitatibus &provinciis unitatem procurarent. Decretum qVoque, ut de ecclesia Carthaginensi pro universa Africa gratia. rum actiones ob reclusionem Donatistarum cum Episcoporum literis per duos clericos ecclesiae Carthaginensis ad comitatum mitterentur. Quid in concilio,. quod Honorio' VII. & Theodosio Il. Coss. seu A. QMd. Carthagine congregatum est, de plebibus vel dioecesibus a Donatistarum schismate conversis decretum fuerit in canone D. 'codicis ecclesiae African. r censetur. Nimirum concessiim illis est, si quemdam Episcopum habuissent , ut Episcopum proprium haberent, nisi ad alterius alicujus Episcopi dicaa. cesin pertinere mallent. Decretum quoque fuit, ut plebes, quae ante legem Imperatorum de unitate Ialam catholicae ecclesiae accesserunt, Episcopis, a quibus ad catholicam ecclesiam perductae essent, adiudicarentur. Secus de aliis judicatum fuit. V Nam per legem unitatis quicquid ecclesiarum nomine partis Donati possidebatur,imperatores ad catholicam transire jusserunt, ut ZE Augu-

Concilium Carthag. Α.

Aliud A. Disitired by Corale

367쪽

HISTORIA SCHISMATIS Augustini verbis ex so. ejus epistola ad Bonifacium postrema illius canonis verba explicemuS.. CLV. Duorum conciliorum, quae A. 4o8. CamCai thaginen. thagine coacta sunt gesta in codice canonum eccletiae

M A C. 403, Africanae paucis referuntur. Dicitur enim Basib dc ' Philippo Coss.lsi cal. Iul. concilium in secretario basilicae restitutae congregatum fuisse , in quo Fortunatia- 'nus legationem contra paganos &haereticos susceperit, iterumque iisdem Consulibus in eodem loco concilium fuisse, in quo Restitutus & Florentius Episcopi contra paganos & haereticos legationem susceperint eo, tempore, quo Severus & Macarius occisi sunt', propter quorum causam etiam Evodius. Theasius&Vicior caesi in ejusdem concilii actis perhibentur. . Cujusmodi autem illae legationes contra paganos de haereticos fuerint ex Augustini epistola ia 9. ad Olympium cognosci potest. Nimirum Stilicone tum sublato Donatistoe dc pagani ad libertarem ad irabant, causiantes, qVod leges de infringendis idolis haereticis corrigendis hactenus latae praeter Immratoris Honorii VO-luntatem a Stilicone promulgatae: fuerint , idemque cum Stilicone exstaraverint. ino rumore sive per Donatistas dolole iactato sive libenter credko multorum animi catholicis periculose in sesti reddebantur. Theasius autem hic &Evodius, quos cum Victo. re caesos ex codice canonum ecclςs Afric. diximus, iidem sunt, quorum & supra thec sh mentionem ex eodem codice fecimus. Quam infensi vero illis Dona. ristae fuerint, patet ex collationis Carthagin. cognit. c. iqi. ubi Petilianus dicit, Hos Theatium&qvodium, - qui in verbis proxime praecedentibus nominantur prae

368쪽

DONATISTARUM. 3 lacumres ac nai vigantes semper habent, furisque segatos,

qvt expetantsanguinem , experant pro istisnes , incutiant metus, pericula ingerant , homines per provincias diverso

occidant. Etsi enim in illo collationis loco Mastanus Tli odosium & Emediunt lagat, & in erratis I heodosium dc Rumoridum legendum existimeti, Pithoeus vero in sua collationis editione Theodosium Sc Ennodium legat , Baluzius tamen ex codice MSC. Theasium& Evodium restituit, & in notis ad collationem p. 294, 'bservat Theasium Memblositanum, non Membresitanum, ut Garnerius putavit, Evodium autem Uzalensem Episcopum fuisse.' CLVI. Post Consulatum Honorii VIII. dc Theo .concilium dosii IV. Cal. M i concilium iterum Carthagine habitum est, j in qu0 Rorentius, Possidius, Praesidius & Benenatus, qui in graeco codicis Asrie. textu appellatur , occasione legis, quae de libertate religionis lata fuerat, contra Donatistas legationem susceperunt.' Ad quem locum Justellus in notis varia Imperatorum decreta & Patrum dicta, quibus religionis libertas asseritur, adduXir, - . CLVII. Anno 4ii. qui proximus post collati nem Orthaginensem fuit, concilium Zertenso celebratum fuit, cujus acta quidem perierunt, de quibus tamen cujusmodi fuerint, colligi potest ex Synodica epistola, quam Sylvanus, Valentinus, Aurelius , . InnOcentius, Maximinus, optatus, Augustitius, Donatus caeterique Episcopi in concilio illo congregati ad D. natistas scripserunt, ut eorum Episcopos in collatione Carthaginensi convictos demonstrarent, eosque ad amplectendam catholicae ecclesiae communionem inci-ZZ a tarent.

369쪽

364 . HISTORIA SCHISMATIS 'rent Extat autem haec epistola inter Augustini epistolas , qui eam totius concilii nomine composuit , & in nonnullis exemplaribus de Cirtens concilio scripta dicitur. Verum in aliis editionibus 8c plerisque codicibus M SC. e concilio Zertensi scripta illa epistola dici- tur, quam lectionem etiam Benedicti ni praeferunt, observantes, aliam misse civitatem Cirtam , quae etiam Constantina appellatur, & aliam Zertam, cum in collatione Carthaginensi praeter Constantinensem Episcopum Fortunatum , alii duo Zertenses Gaudentius &Salustius recenseantur, de quibus Ruinamas in notis ad notitiam ecclesiae Africanae p. 3 q. videri poterit. Si Index Labbei ve autem Cirtense appelletur hoc concilium, sive ger- - 4- Rr , praeter meritum a Lahbeo in indice, quem secundo conciliorum tomo praefixit, conciliabulum ap

pellatur. . . - .

C0ncilium CLVH . In concilio, quod Η orto XI I.& Theodosio Uilt. Coss. seu A. C 4i8. Carthagine celebratum est, canones quosdam constitutos esse,qui ad Donatisas spectant, testantur canon 117. & sequentes codicis Α- fricani. Cum enim post canonem de plebibus a se hismate Donatistarum conversis in concilio Caralia gi. nensi anni do7. sancitum multae inter Episcopos de dice-cesibus controversiae ortae fuissent, novae ea de reconstitutiones factae sunt. Canones pristerea contra eos

conditi, qui plebes ad suam dioecesin pertinentes lucrari & ad catholicam unitatem reducere negligerent, aut etiam Donatistas communicasse mentiremur. Imperatorum CLIX. Nec ossicio suo in reprimendis Donatistis

Imperatores defuerunt. Et de Constanti no quidemtia. & proximis successeribusiam supra dictum est. Men

370쪽

DONATISTARUM.tionem quoque sedimus eorum, quae in Donatistarum favorem a Juliano acta sunt. Susi catur autem Doristheus in collatione ad concilium Sirmiense P. 13q. re- Dorschei sei

scriptu aliquod Julia ni pro Donatistis Sirmii datum misi tentia dem

se,idq;Juliani rescriptu a Theodosio l. . Cod.Theoaedelare licis intelligi,eum reseriptum,quodSirmii nuper emersit stantiqvare dicit.Verum sicutDorstheus Petrum Fabru refutar, qui per antiqvatum rescriptum Sirmiense rescriptum aliquod Contantii de Arianismo fovendo' &propagando intellexit ; ita Dorscheus sub nomine nu- 'peri Scriptoris a Godosted' in commentatio ad tu a Godos Edosam legem codicis Theodosiani confutatur. Obis impugnat servat enim Godoseedus ex Socrate, Sozomeno aliisque Scriptoribus, qyod Gratianus Imperator post Valentis mortem legem dederit,' quaomnibus cujuscunque religionis hominibus exceptis Eunomianis, Photinianis 3c Manichaeis, ut in ecclesiis convenirent, permusit, quod rescriptum Sirmii datum postea idem Imperator cum Theodosio dc Valentiniano alia lege, nempe ea, quae in codice Theodosiano quinto loco legitur,a nisti quavis & legem qua jam olim omnium hi ereticorum

conventicula prohibuerat, renovavit. Interim non desunt aliae leges ab Imperatoribus contra Donatistas latae. Extat enim lex Valentiniani A. C. 3 a. lata cod Theo- Lex Valenvidos seg. I. tituli: nesnctum baptisma iteretur, chi Itiani Α, 3 7. lata quae est secunda cod. Thebdoc ne sum

ritum baptisma iteretur. Ex utraque Tribonianus in codice Iustinianeo unam fecit, quam peculiari dissertatione celeberrimus Zieglerus illustravit , suspicans posteriorem legem non ad Flavianum,sed ad Florianum Africae Vicarium directam fuisse. Hos secutus Τ heo- , ZZ a dosius

SEARCH

MENU NAVIGATION