장음표시 사용
371쪽
dos1us, cujus lex demulcta Io. librarum auri A. la, ta, quae in codice Theodotiano l. r. de haereticis legitur, etiam ad Donatistas spectavit, quod postea Honorii edicto de claratum fuit, qu i imprimis freqyentibus edictis contra Donatistas editis de ccclesia bene meruit. L.x Ionorii CLX. Nam primum A. 398. legem tulit contralata A. 398, ecclesiarum4ministrorum violatores,quae lisitur cod. Theodos. l. 3I. de Osuiu,cui Donatistarum furores occasioliem dedisse Baronius aliique haud immerito cen- Mia A. Α-- fuerunt. Aliam dedit cuntra Donatistas A. 4oo. qVae
est lex 3 . tituli: de haereticis. Jussit enim,quod ab Imperatore Iuliano quondam Donatistae impetraverant rescriptum, proposito programmate celeberrimis in ' loeis affigi , dc gesta ad illam Donatistarum supplicationem & Juliani rescriptum pertinentia subnecti, quo . omnibus innotesceret & catholicae confidentiae stabilita constantia 3t Donatistarum fucata perfidia. id autem Honorium moverit, ut rescriptum illud Juliani, apud quem solum justitiam reperiri Donatistarum fucata perfidia dixerat, post tot annos ex actis proconsularibus publice proponi jusserit, apud Baronium in
annalibus&Godostedum in commentario ad illam te. . gem videri poterit. Neq ve hic omittenda lex 3. . &MMA ε's de baptismo non iterando datae A. 4os. Honorius enim non minus quam Valentinus & Gratianus baptismigratiam iteratione contaminari credebat, ideoque Do- natistasJusto odio prosequebatur , qui, ut Verba ejus
. habent, in tantumstaeroprogresid celantur, ut baptisiua
scrofanctum musteriis recalcatis noxia temeritate ιterarcne, hominessemiamunere divinitatis altatos contet one profana repetitiovis in cerent. QDamobrem in ipsos Donati.
372쪽
M DONATISTARUM. 367 natistas & in eos, qui huic1lagitio connivebant, aliisque modis serius participes faciebant, gravissimas poe- 'nas decrevit, quas inter praeter bonorum praescriptionem & alias haec quoque fuit, quod omnem vel testandi, vel aliquid sub specie donationis adipiscendi vel conistrahendi copiam illis denegavit. Et hoc ipsum est, quod Africanos Patres in concilio Carthaginensi A. 4. congregatos per Theasium &Evodium legatos suos ab Imperatore petivisse supra thes Is3. diximus. CLXI. Eodem anno lata est ab Honoxio lex ;8. . codicis Theodoc de haereticis, cujus hoc est initiiun et
nemo Masich--, nemo D--φam , qui praecipue ut comperimus furere non de unt , in memoriam revocet. sc. Quae
lex ad edictum unitatis pertinet, quod ab Honorio in Africam misium passim monumenta veterum testanis turi Statim enim Honori us subjicit: unasit carsoseca Benerario, unastas i sc. tandemque iis, qui unitati huic adversaturiessent,gravissimas pinnascon Inatur.Huic autem leo jungcuda lex m. de refutone eodem anno d ra , quo Honorius edictum,quod de unitate pediΔfrin canas regiones direxerat ut omnibus innoteaeeret, diversis locis proponi voluit. Et hae quidem leges ab Honorio ineunte anno 4oy. contra Donatistas datae sunt. Exeunte eodem anno novam. contra eos legem dedit qua Donatistas vel conlatas vel convictos legistenor servato poenam debitam absque dilatione persolvere decrevit. ina lege ad mulctam aurariam decem librarum auri,quam Theodosius Senior A. 3ρr. Clericis haereticorum injunxerat, respici Godosredus existimar. Sane ut illa Theodosii lex ad Donatistas porrigeretur, Α- fricani Patres ab Honorio rogarunt, ut ex legatione, quam
373쪽
quam ex concilio Carthaginensi anni 4ο4. ad Honorium mi serunt, liquet. Et his Africanorum Patrum peritis Honorium annuisse , multa Augustini loca & Possidii
invita Augustini testantur. . Forte tamen ante hanc te,
gem edictum aliquod Honorii prodjit,quo clari vcme tem suam de hac mulcta auraria expressit, idquepostea praedicta lege , quae in codice Theod no legitur, confirma vir, dc sine dilatione poenas a Donatistis haereticis exigendas decreu it. CLXII. Α. 4o7. Honorius linem dedit imprimis contra Manichaeos & Priscillianista directam, subcrujus initium etiam Donatistarum mentionem his verbis
facit: ρυid de Donatistis sentiremus , nuper ostendimus. Quibus verbi, quae contra Donglistas hactenus decreverat,denuo confirmat. . Est autem haec Honorii lex incodicis Theodosiani titulo de . haeretim quadragesima. Hanc qVae proxime excipit 4I. Donatistas, Manichaeos aliosque haereticos, si catholicam fidem amplexi De. umque simplici religione confessi fuerim , ab Omnino xa absolvendos ceniat. Licet enim crimina seleat pce na purgare, piissimus tamen imperator pravas hominum voluntates admonitione poenitentiae, ut ipsius veri
bis utamur, emendare malebar. . o
CLXlII. A. ω8. d. x7. Cal. Decembr. Honorius omnia .quae in Donatistas, qui S. Montenses Vocantur, Manichaeos, si ve Priscillianistas, vel in gentiles decreve. rat, rata manere; dc in executionem plenissamam effectumque deduci decrevit, ita ut aedificia quoque vel li rum, vel Coelicolaru, quae nescio cujus dogmatis novos conventus habere dicit, ecclesiis vindicentur. in se lex 43. est tituli deluereticis. Λddit imperator, poena per legem
374쪽
legem proposita velut convictos teneri dehere illos Donatistas, qui Donatistas se confessi fuerint, vel Catholicorum communionem scaevae religionis obtentu,
quamvis se christianos simulent, refugerim. Coelicolarum autem mentio etiam fit in titulo 8. codicis Theodosiani de Judaeis Coelicolis & Samaritanis, nec non apud Augustinum in epistola 16 . Et Godo fredo qui dem adleg. I9. tit. 8. Cod. Theodos. probabile Videtur, Fi Coelices Coelicolas medium quoddam genus inter Judaeos &Samaritanos fuisse , &sti perstitionem ex judaica:& chri- sententiastiana religione mixtam x eroqve Dei cultui adversam imprimis circa baptisinum fovisse. Idem docet cibHonorii imperio demum celicolas exortos, quodve ba ejus non obscure indicant, & in Africa imprimis se, dem habuisse. Idem Baronium refutat, qVi putaVit, saronii. Coelicolas appellatos, qui a christianis ad Judaeos transierunt. Non minus eorum improbat sententiam, quiCoelicolas fuisse putant Gnosticos aut Saturnilianos,' Aliorum. qui innumeris coelis confictis supremum illorum ipsum
CLXlV. Antequam ad alias Honorii contra Do- . natistas leges pergamus, nonnullas aliorum de Coelic lis sententias adducere ab instituto non alienum fuerit, . . cum Coelicolae Dotiatistis amnes fuerint,& ex quorundam se iventia ad ipsas Donatistarum sectas pertinue- : .
rint. Johannes enim Rivius libr. de vita Augustinie. IO. g. s. p 34a. non dissimulat, sibi non improbabile visum Coelicolas eosdem esse eum RogatistiS, qVOS a , . resiqvis Donatistis di visos supra diximus , cum praese tim Augustinus in epistola 48. ad Rogatistas assectatam eorum sanctitatem perstringens dicat: vos sis, inqυλ
375쪽
tus solis Het venturus es Alius hominu fidem, quando non imveniet in terra, quia nee terra e sis nee in terra, sed eaeisses in caeso habitatis.
C L XV. Johannes Plesacus libri t. select. c. ia. Judaeos quidem fuisse Coelicolas statuit, interim tamen Donatistas anabaptismum abiis didicissessis, icatur,cum
Augustinus in epist. 163 dicar: Majorem Carticolarum audieramus no2νι apud eos Donatistas autem hic intelligit Mesa cus) baptismi institutorem extitis, cs multos isi acri tostduae e. Verum V ossa o in disput. ι8. de bapti. simotheci. improbabile videtur, quod Judaeorum Pro ses seu Coelicolarum Maior apud Donatistas, qui claristiani erant etsi schismatici, tantae autbritatis fuerit, ut novum inter eos baptiimum inducere potuerit. CLXVI. Agunt etiam de Caelicolis Serarius intrihaeres. c. I9. & in minervat. lib. S. c. 29. Scaliger in elenchu triliae resii c. gr. Drusius in respontione ad minervat Serarii p. 4 ρ. Selden lib. a. de jure nat. c. 1. P. Iῖ . Petitus var. lere lib. a. c. II. qui inter alia Coelicolas forte
dictos suspicatur, quod baptismi formam immutassent, nec in nomine Patris, Filii & Spiritus S. juxta Christi
praeceptum sed in nomine coeli baptizarent, 3cut alios omittam doctissimus Spanhemius, in introduct. major. ad histor. sacr. secul. s. p. si 8. ubi breviter notat,Coelicolas neque Judaeos stricte sic dictos extitisse . neque apostatas, neque Donatistas, sed medium quoddam genus inter Christianos dc Judaeos, e Iudaeorum genere, eosque Deum coeli nomine & , adorasse de 'Christianos ad superstitionem suam adactos novo baptismate initiasse.
CLXVI I. Cum iisdem Melicolis Donatistas con.
376쪽
Jungit, etsiCoelicolarum nomine non expressio Honori - us in leg. 44. de haeretic. . Cum enim justae an adver- .sionis stipplicium expromi jubet in Donatistas haereti. cos&Judaeos, quos nova dc inusitata audacia detexit, per illos Iudaeos uubio procul non alios intelligit, quam, quos lege praecedenti Ceincolodixerat. Utraque autem lex eodem anno data nempe Bas ct Philippo Coss.
seu A. C. 4 . in quem Stiliconis exitium incidit. Cum Alia libri,hii enim Donatistae post Stiliconis mortem leges ad verius 'A. o
se latas a Stilicqne praeter Imperatoris voluntatem in Africam missas jactaient, Augustinus Olympium Magistrum ossiciorum, quun&Patres Africani in concilio Carthaginensi hujus anni congregati per lagatos suos ipsum imperatorem precibus stiis solicitarunt, ut Do. natistae post Stiliconis mort- efieratiores facti com- pesterentur, ne quid abhis detrimenti catholica eeelesia pateretur. Atque hinc etiam nata lex o. codicis Theod.
de haeretic. anno 4o9. data, qua judicibus legum tincteta Ava A. Acy nus datarumexecutio injungitur, ne nassae, veIcete
ma communianis eu sperfiaderi nonpoterat ,3 Judaei aeqυ Gentios, q2 os vulgo Petanos V stabant, arbitrarentur . I gum antea adversurae datarum constituta tepuisse.
CLXVHI. Diximus supra e concilio Carthaei. εἰ - Λ ει nensi anni aro. legationem ad Honorium missam fuis . se , cum Donatistis aliisque haereticis religionis suae ii hertatem cuncessisset. Cuius legis occasionem ipa rerum necinitate ab Honorio eXtortam Baronius suspicatur, cu3us conjectura GodOsredo quoque in com . mentario ad codicem Theodosianum non improbabilis . videtur. Timendum enim erat Honorio, ne Donati Aaa a stae
377쪽
HISTORIA SCHISMATIS stae tot legibus exasperati a partibus Attali tyranni sta. rent. Cum vero hoc periculum iam cessaret , & legati concilii A Dieani apud Imperatorem instarent , ut edictum illud, quo haereticis liberam cultus sui exercendi potestatem fecerat, revocaret, non dissiculter eorum precibus annuit ii ideoq ve mense Augusto praedicti anni 4io. legem edidit, his verbis conceptam: Oraculo
penitus remoto, quo ad ritu uos haeretica superstitiones ob- repserant, Wiant omnes sanetae segis inimici , plectendos se poena pro criptionis sanx vino, si ultra convenire perpublicum execrandosce feris Aut temeritate tentaυerint. Est' autem ea lex in titulo de haereticis codicis Theodosiani
Aka A. u. CLXIX. Et hae quidem Honorii leges ante colla. tionem Carthaginensem latae sunt. Non minus post collationem Carthaginensem severis legibus eorum pertinaciam infregit. Nam A. qn. legem dedit, qua DonatistisJuxta varias dignitatum & ordinum classes gravιssimam mulctam indixit, Illustribus so. pondo auri, Spectabilibus 4o. Senatoribus ;O, Clarissimis sto, Sacerdotalibus go, Principalibus zo, Decurionibus s, Negotiatoribus si Plebeiis 3, Circumcellionibus iis. Uxores quoque fingillatim mulcta constritigendas , &servos Dominorum correctione & colonos etiam cre-hris verberibus a prava religione revocandos, quin&Clericos in exilium mittendos, & eorum conventicula& praedia Catholicis , indicanda censuit caeteras il- .lliis legis, quae est codicis Theodosiani set. partes tacea
Alia A. ki . CLXX. A. C. 434. denuo Honorius contra Donatistas legem promulgavit, in qua eos intestabiles&
378쪽
DONATISTARUM. haereditatis incapaces pronunciat eosque a hoetibus honestis δc conventu publico perpetua infamia inustos segregari, ecclesias Catholicis tribui, Episcopos, Presbyteros & reliq vos ministros in exilium mitti, dc in eos quoque, qui eos occulta Verint,animadvertitubet. In eadem lege denuo graves mulctoas Donatistis irrogat, . poenis etiam in eos constitutis, qvi locum Donatistarum conventiculis pneberent. Servos denique & colonos severissime coercitione plectendos, & colonos, si verberibus coacti in proposito perduraverint, tertia pacu lii sui parte mulctandos statuit, ut ex lege M. codicis
Theodosd haereti is videripotest. 'CLXXI. Etsi autem Donatistae severissimis legi- Albus reprimerentur, nova tamen libertatis spe erigeban . tur, cum Marcellini, qui in collatione Carthaginensi Cognitoris officio functus fuerat, cruentam mortem cognovissent. 1 Eo enim mortuo, etiam ea, q vae sub eo contra Donatistas gesta fuerant, expiratura credebant, cum praesertim Marcellinus conspirationis cum Heracliano tyranno aςcusatus eoque nomine caesus fuisset, cujus caedis causa ab Hieronymo libr. contra Pelagia nos non ob Qure in vidiosis Donatistarum calumnjisimputatur.' Verum Honorius in lege codicis Theodos de haeretisis Marcelliini contra Donatistas gesta pei petuam firmitatem flabere voluit , sub gestorum ill rum homine imprimis gesta collationis Carthaginensis intelligens, etsi sub eo etiam Marcellini acta de sceleribus Donatistarum, quae post collationem Carthaginen-
.sem contigerunt, comprehendi possint. Cujusmodi autem illa gesta fuerint, , cognosci potest ex Augustini epistola I38. ad Marcellinum. Nam in ea Augustinus Aa a 3 fgiii
379쪽
3 4 HISTORIA SCHISMATIS ' 'significat, in gestis illis agnosci consessores iniquitatis, qui non Dei timore extorq vente paenitentiam, sediu. diciaria diligentia crudelissimorum pectorum aperiente duritiam, de homicidio dc de excaecato ac debilitato Presbyteri corpore consessi sunt, ut caetera ad Donatistarum perversitatem dc pertinaciam pertinentia, quae gestis illis contineb/ntur, taceamus. Tanti autem ea gesta Augustinus faciebat, ut ea propediem in Hippo.n nsi, dc si fieri posset, in omnibus aliis ecclesiis recitari gestiret. Et cum Marcellinus ad Augustinum scri- piisset, se dubitare num in Theoprepta gesta illa publice proponere deberet, respondet A ugustinus: Fiat pors
illic sera ens consiuere misitudo, alioquin atius Acus celebrior providendus es, non ta-en usio modo praerermitte
dum. Erat autem Theoprepia nomen alicujus ecclesiae apud Carthaginem, quae tempore collationis Carthaginensis ad Donati itas pertinebρt, ut ex collatione Carthaginensi collat. 3. n. s. colligunt Benedictini, qu rum observationem Balvetius in notis ad collationem Carthaginensem approbavit. Iidem Benedictini cb. servant in epistolis Augustini MSC. non Theopropia,ut in vulgatis augustini editionibus legitur, sed Theopre- pia legi, quae utique lectio ex collatione Carthaginensi confirmari potest. Neque enim video,cur Dominus duCange inglossario med. dc infimae latinit. T. III. p. ireto. dubitaverit, num Theoprepia, cujus in collatio ne Carthaginensi mentio occurrit, eadem sit cum Theopropia Alvae in vulgatis epistolarum Augustini editionibus occurriti inae dubitatio nunc plane cessar, postquam in MSC. Augustini codicibus pro I heopro.
pia Theoprepia legi constat. . . '
380쪽
DONATISTARUM. 'CLXXII. Ultimalex ab Honorio contra Donati- Alia Honorii stas lata in titulo codicis Theodosiani de haereticis 3 6. locum occupat, dc cum lege si. sere convenit. Eam Vero A. 413. tutam fuisse, Godostedus ex addita Consulum nota suspicatur. Cum vero Heraclianus, cui haec cupis ariri lex non minus quam uer. instribitur , ob tyrannidem ineertus
aikistatam iam profligatus caesiasque fuisset, conjicit
Godoseedus hanc legem ab Imperatore denuo in A frica promulgatam fuisse,ne Donatistae Heracliano jam caeserescriptum quod A. 4Io.ad Heraclianum missum fuerat, cessasse existimarent. inae sententia minus mihi probabilis videtur quam Baronii, qui legem hanc A. C. AIa. adeoque sub aliis Consulibus datam arbitratur. CLXX lII. His autem Honorii legibus addi potest L.kTheodo- lex I heodosiijunioris, quae est 63. codicis Theodosiani juniori . de haereticis, & A. C. 4a8. . lata est: Haec enim lex cum plurimis aliis haereticis etiam Donatistas ferit, qui in il- - .la haereticorum Hane ponuntur, quibus omnis in Romano selo conveniendi orandique facultas i adimitur. inam legem a Theodosio Nestorii instinctu adversus haereticos latam fuisse non difficulter persuadent, quae de Nestorii, etsi ipse quoque haeresiarcha factus fuerit, vehementissimo adversus haereticos Zelo Socrates libr.
7. T. I9. histor. eccles aliique retulerunt. CLXX lV. Caeterum Imperatorum dc imprimis Donatulatum
Honorii leges Donatistae per impia sua facta adversus se
concitarunt, quibus inter alios claruit Optatus Tha- magudensis Episcopus, qui a Gildone, cujus aut itate optatus Tha.& potentia ad pessima sita facinora abusus est, Gildo. gudςnsi . . nianus frequenter co ominatur. Eum decennalem