Appendix dissertationis De hæresiarchis ævi apostolici et apostolico proximi, cui accedit Heptas dissertationum selecta quædam historiæ ecclesiasticæ veteris & novæ capita illustrantium autore Thoma Ittigio, Lipsiensi

발행: 1696년

분량: 511페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

41쪽

APpENDIT AD DUS. DE HAEREA praebuisse,qui Imperatore in AEgyptum veniente religionem christiana mutare, au haeretis reus prosessione ad tempus dissimulare veriti non fuerunt. Observat praeterea AEgyptios multa veritati minus congrua Imperatori persuasisse, qui n etiam hanc epistolam a sciolo quodam interpolatamsaspicatur, etsi Salistri in ean-ciem epistolam commentans istam suspieionem saltim esse statuati ina de re nuncoperose disputare ab insti- . tuti nostri ratione alienum est. Interim non inviti Larroqvano subscribimus, qui in observationibus ad Pearsonianas Igfiatii vindicias multa cum Veritate pumignantia,&cradssimam rerum christianarum. ΠΟ-- . tiam prodentia in ista Adriani epistola legi animadvertit, quale est illud, quod Parriarcha in AEgyptumveniens ab aliis Serapim ab aliis Christum colere. cogaturi. Sive enim per illum Patriarchameum Salma. Epitcopum Alexandrinum intelligamus , sive cum Pearsonio in vindiciis epistolarum Ignatii partar. p. 174. Patriarcha Iudaeorum,in quam sententiam etia Seldenus' in notis ait Eutychii origines Alexandrinas p. Io. inu-nat, utraque sententia suis incommodi laborat Nemque enim Episcopi christiani se ad Serapidis cultum cogi Armisissentinere christianis Iudaeorum Patriarcham

ad suam religionem co relicuisset, quin etiam sitanta christianorumpotentia illa aetate fuisset, usuri tamenilla minime fuissent, cum religionem cogi a vera religionualienum existimarenti.

XLVI- Ad ea quae de Carpocratianorum phitatris magicis, nec non paredris & pnetropompis, quos sibi conciliarunt, daemonibus, alidove maleficis artibus ovibus non minus ac Basiluliani cum fueruntidixi hoc

42쪽

UI SECTIONU Π. CAPur III. Ntantum addo, Uod Imperator quoquς Adrianus,subcujus imperio Basilides pariter Caspocrates vixerunt , variis divinationibus & magicis sacris usus fiterit, cujus rei testis esse potest eius annulus argenteus, quem ex dactyliotheca Gortaei Chimetius in Abraxa Proteo p. 6ti

repraesentatibi,pn dubitat illum Adriani Mipulum magicum fuisse ' XLVII. Carpo s filius fuit Epiphanes cuius

Irenaeum libr. I. c. meminisse Pearsonius animadvertit.C. Cum enim latinus Irenaei Interpres ruom nrita μ sereor sca re Pea nius eleganter coniecit, gri a Irenaei verba itasth

ω τῶν Idvae verba exemplaris sui ma siti adscripsit. ut DodWessus in dissere.4.ad Irenaeum p. 4o indicat, rhanc Pearibhii conjecturam additi, nolinius 8monibust confirmat. --move mirum 'od latinui inte presin voce φρανῆς nomen proprium latere non anim'd ertent , cum alios moqye interpretes subin e ex immini pispriis appellativa fecisse et fistet, rei admό th etiam nonnulli ex appellatmis prppria see

runt, quod Leunclavio Glycae interpreti contisit,cum Neronispincemam a Paulo conversum Eperastiam ap

pellat, etsi Irabbeus in illo Glycae Ioco vocem Γ με- non proprium sed alemvum esse observaveriti Divinos autem honores quibus Epiphanem in urbe sa me cultum ClemensAlex. tradita a discipulis potius qu1

a civibus illius urbis ipsi praestitos fuisse idem,quem paulo antelaudavimus Dod gestus f.348,diastqD proba-

43쪽

Varium lectionisi. caput in dissertatione mea cala-

- mi errore bis occurrit, quem in sectionis hujusinia dic cum aliter non possem,ita correxi, ur caput hoc in duas sectiones diviserim. Et in priori quidem huius capitis sectione de Prodico dc Adamianis, nec non de Ovintilliam ct Cainianis egi. Et Cainianos quidem, qas liqv etiam Cainos, uanos vel Caianistas appellant, a Caino,qui in magno 3pud illos etio suit ita dictos minime dubito. Bolduci autem in xi asani de ecclesia post legemC anos exCinaeis pullul e tradit,quorum institutum a Tenan filio Enos ortumnum habuissedint. Quod cum absque ulla ratione asserat , nescio an quisqvam sit sententiam ejus amplexurus. XLIX. Sethianis sorte originem suam debet Ii. her nomine Sethi inscriptus, cujus Autor imperfecti operis in Matthaeum c. a. meminit, ex apocrypha illa scriptura reserens,misse gentem in oriente ad Oeeanum, in qua semper duodecim homines per singulos annos post menem in monte Guodam, qui victorialis di us est, astenderint,ibique mavantes pertriduum in silenatio oraverint Deumque in silinio laudaverint,ci singularem quandam stellam genti suae ex longa traditioneta

44쪽

At ucT1 Is , II. CAPUT' IV. promissam expectaverira, donec ista stella super mor tem victorialem illis apparuerit sermarn habens pueri parvuli crucem super stiarentis,quae stella etiam eos auiscuta & adhortata dicitur, ut in Iudaeam proficiscerentur. Additur istos viros pallia lingua Magos dictos s isse, quod in silentio & voce tacita Deum glorificaverint, iisque in Iudaeam proficiscentibus stellam eos praecessisse, & neque escam neque potum in peris e

eum desecisse. eL. Inter seriptores tilivbs, qui Ophitarum meminerunt, est etiam Clemens Alexandrinus, qui libr. strom. p. so. hiano, illis haereticis annumerat, qui nomina sua a rebus, quas honstraverunt,adepti sunt. Num vero Clementi Alexandriis visum fiterit ,non a larde statui , quod ista ophianorum de cultu serpentis sententia ab ethnicis hausta sterit, quam Opinionem Ligilis holus in Erubhim c. 48. Clementi tribuit, m dubitare fiteor: Etsi enim Clemens Alexandrimis in admoratione ad gentes p. 7. scribar, signum orgiorum Bacchaeorum esse serpentem,Sc ν'c rutat, spiritu aspero notetur, in thagva mbralea , pro qya chaldai'cam nominare debuisnt, serpenteni. tare, ad quem

evang. c. I. alienatui' Lighis oeus proculdubio respexit stulta tamen ibi Ophitarum mentio occurrit. LI. Inter scripta Ephraemi syri, quae Ebed Iesu in suo catalogd c. 6o. enumeratio imimi eius disputationes contra Hophii seu Ophitas, qui leg. penulu d. de haereticis ni eorum haereticori m numero ha-henitur, Isibus omnis testandi siduitas adimitur omnisve legitimus actus interdicitur. Cuiusmodi lex

etiam

45쪽

AppENDIX AD DISS. DE HAERES. etiam in Basilicis libriar. p. a laotur, ad quem locum istholiastes p. s. notat, quod Ophitae sint οι τοὶ, ο ιν

οψιν τον ερποιῶ ω κωρνη τινί, h. e. qui se Pentem colunt eumque Christum arbitrantur hebetita cive verum j serpentem reptantem in cisterna qua.

am .

Ad lentinianos periimus .in qVos tanqua cloacam vel sentinam 'mnium veterum haereticorum so des confluxerunt ' Unde Iren, ix. ab Amico, quem Dexter In chronleo ad A.Ciss. secto Turibill Τόletanumisse Engit. rogatus', ut Valentinianorum mysteria proderet mAperestio adversus haereses, etiam antiquio res haereses recensuit,&eversiis Valentinianorum de. liriis etiam antiq'ibres hisreses eversas pronus L It autem Valentinus ex antiquioribus haeresibus .am 'esanxit, ut eum antiqvas haereti corum d rat, cujus phrastoseMMsin Dod umii ingen, Irenaeum pr*lixuraquii t , qyin, n eademtione P

46쪽

AD setcrioNIS II. CAPUT V. tussianum, qui Valentini aetatem usque ad Eleunieri

pontificatum producit , Elatetherim Aniceto ex errore posuisse minime dubitat . cum Valentinum usque ad Aniceti tempora permansisse Irenaeus tradiderit. LIII. De AEonibus Valentini, quos IrenaeuS,Teris tullianus aliique commemorant, observare licet, quod multa eorum numina ex Johannis evangelio deprompta ideantur.Cum autem pleriq; veterii triginta aeones a Valentino alterios reserant, etiam apud Ambrosium in epistola ad Theodosiumquae in antiquioribus editio-bus est 29. in recentioribus l7. in recentis ima 4o. Romani editores verbi Ambrosii ita expresserunt: vindicabitur riam Rauutiarauorumi in lucem n ' Fidni manum iri qFoes umntusgentilium riticetinuitis duodecim Deos appeuevi , Uiltriginta aeones coiant , quos VPH-lant Deos. Verum manus eripti codices & veteres editionesin hoc Ambrosiit loco triginta&duos aeol Sposuerunt, quem numerum etiam Benedictini in novictima Ambrosii editione retinuerunt. Cum enim Augustinus in libello de haeresibus asserat, ex Valentini norum asserti'ne omnes illos aeones eXBytho dcSige generatos, utrumque hunc eteonem ab Ambrosio reliquis annumeratum arbitra ntur. Ceterum in hoc Ambrosii loco resertur, monachos, qui inter psalmorum cantus ex consuetudine usuque veteri ad celebritatem Ma

estaeo um Martyrum pergebant,cum Valentiniani iter prohiberent, hac insolentia motos eorum fanum in quodam rurali vico tumultuarie conditum incendisse. Valentinianorum autem aronum multiplicationem salse irridet Ψertullianus libr.i. contra Marcionem, ubi Mam cionem cum Valentino comparans, ii qVit.

47쪽

LlU Fuit olim apud Graecos dialogus Origenis&'Candidi Valentiniani , quos in hoc dialogo andabatarum dimore digladiatos se spectasse refert Hieronymus apo Iog. MinRufin. qui Candidum docuisse addis,quod Fili': sit de Patris substantia an eo tamen errasse, quod

λη, asseruerit. Προδελῆν autem Valentinus ejusmodi

productionem appellavit, qua procreatum abaeonibus Jesum asseruit, docens unumquemque e num quod ha bat praestantissimum Patre comprobante contulinse,dcinde novum quendam istum nempe Iesiim prodiisse, ut apud Epiphanium in haeres gr. QiR.M. legituri Cuius mentionem fecit etiam Arius hane Valentini doctrinam improbans in epistola ad Alexandrum Alexandrinum Epistopum, quae extat apud Athanasium in tract. de synod. Arim. & Seleuc. dc Epiphanium haeres. 69.2ct. . ad quem locum Petavius

videri poterit Marianum Victorium resellens, qui statuita Γλλὴν idem ac seu excellentiam deno- :tare.& Candidum Valentinianum in eo errasse , quod Patrem Filio excellentiorem dixerit. m. Eutyclitus Alexandrinus Patriarcha in ais, natibus suis tom.I. p. 44α refert in concilio Nicaei o Eptaoposao48. religionibus i&sententiis inter se discrepantesconvenisse. Et in horum numero etiam quo eam fuisse dicit , qui statuerent, virginem Marido Christum haudqvaqvam per novem menstS utero. gustasse , vertain ipsam per uterum ipsius instar ac vae per canalem transsisse, & Verbum pex a

48쪽

rem ipsiusingressum ibi statim exiisse ubi infantes egredi solent,& hanc sententiam Eliani ejusque sequacium fuisse. Per Elianum autem Valentinum intelligi in in- dicibus huic Eutychii operi praemissis latinus istorum

annaliuminterpres Pocokius observavit.

LVI. Insigne fragmentum Valentini de caua mali legitur in dialogoOrigenis contra Marcionitas. Ia. isto fragmento Valentinus refert, se atrocia quaedam hominum scelera vidisse, &in causas tantorum flagiti rum inquisivisie, dc Deo quidem se horum malorum causam imputare minime potuisse, bono quippe dc rerum bonarum creatori, cui nihil pravi inest , dc qui malis gaudere non notest, sed potius originem illorum Sc propaginem pronibet: inocirca sibi visum esse dicit, co- existere Dia materiam ex qua ea, sunυ it rodreavit.

Et ex hac materia etiam mala esse Cicit, cum Deus pulcherrimas materiae partes a pessimis distinxerit, seculenta autem reliquerit, cum ad opificium inepta essent. Et ex his mala in homines diffluere.Opinaturi, r

LVI. In codice Theodosiano itide haereticis leg. 6s. Theodosius & Valentinianus Valentinianos haereticos in illa haereticorum ciasse ponunt, quibus omnis in solo conveniendi orandiq; facul adimitur. 2 utvli Zelo adversus Valentinianos flagravit Theodosius senior. Nam ejus pietas Valentinianos

exclusit & omni conventiculorum copia Privavit, ut

testatur Ambrmius in epistola superjus allegata, Patres autem: con sii 6.in Truli' sabiti can.ys. Valentinuanos illis haereticis accensent, quos ad ecclesiam venientes non sine baptismo recipi decernunt. Ad quem canonem Balsamon notavit, Valentinianos esse, qui F a Valen-

49쪽

. APpmdm 'AD DUS. DE II EMS. Valentis Imperaturis tempore inventi sunt Bo militat seu Mastiliani & Euclinae & Enthiates . Similia de Valentinianis tradit Blastares in syntagm. alpliaheticoici Dicit enim Valentinianos dici, quod temporibus Valentini & Valent,s pullulaverit sem Bonomalorum sive Masratianorinn Verum hanc Valentinianorum descriptionem minus accuratam esse, i nifestius' est, quam ut illi resutandae opus sit immorari. quamobrem adcoloniasex Valeritim, Iropoli deductas pergimuru

Fuit aute inter asseclas 3c discipulas Valantini priste

eri Dodweli' indissertiad Irent et 8.statuit δε Heraeleonem de Cylarbasem lin rem danssio, quosdam ab Irente, recen it6s ' veteremni striptoreni composuisse servavi. 'A'H ὀπῆ tertiis m Riisse Pothinum Irenaei in Lugduneno episcopatu Seces rem idem Dbd zellus p. 292. suspicati'. ' Ἀ- .' DX- Resem etiam inter V εὐfflat Florinus a quom niani seu Florians, putant. appellati fiant Arte ploriani potius a Flora ad quam teste uiphani, Ptolomisiis seripsit'; nometi

50쪽

situm aeceperinci Holixe satis de hoc Florino a mi Dod- vellus in ditari.6. ad Irenaeirinu ac primum quidem Baronium restitat, quia Florino dc Blastor asionem Irenaeo datamasserit,ut opus: ium adversiis hiseses scriberet, quam Ba ait istemiam exl Theod eis probari non 'posse ostenditi Deinde observat Florini' sententIam,qua Deo malarum gausam imputavit, nihil eumValentinianisci3mmune habuisset, sed inde potius eriginem traxisse , quod Valenti pis . aliisque haere

licis contradicens , unumque. Deum s asserens', ad

impiaes illam consequentiam se adigi passus fuerir, uti mala quoque a Deo ortum habere statuerit . eum ex adverso haeretici alii Deo sumo inferiora quartarn pririseipiaadjungerent, quibus malorum in miniaci causam tribuebant.aI Et liuio Florini errori opposuit Irenae tractatum de monarchia, quo Deum hon esse malo mcausam adversias novam Floripi haeresim probavita Non tamen negat DodUelluriumorinum postea ad valentinianorum castra traiisisse; Iehiel omissa delade& dodecade raesum AEdoadem ex 3o. valentmiaebnibus elegisse , vel aliam&diversam a Valentiniana ogdoadem introduxisse,&hmclienaeum Florino etiam hbrum suum de ogd de lauoctonario opposuisse. I. . .Blastam non mitras ac Florinum ad Valena . tini pestem declinasse tradit Theodoretus libr. r. c. H. de

haeret .fab.qui etiam c. an Blastum inter eos nominata

qui diverses quidem haereses comenti, cuis starzen ex Marcionisblasphemiis erroris occasionem arripueruntd ,

Contra i Pici mo in epistolai. d Sympronianum fides hibenda esset , Montanistam fuisse Blastum dicendum esset. Cum autem Tertullianiis seu autor appςndicin.: t F 3 ad

SEARCH

MENU NAVIGATION