Appendix dissertationis De hæresiarchis ævi apostolici et apostolico proximi, cui accedit Heptas dissertationum selecta quædam historiæ ecclesiasticæ veteris & novæ capita illustrantium autore Thoma Ittigio, Lipsiensi

발행: 1696년

분량: 511페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

411쪽

opuscula Steph. Baturius publici juris secit. It autem

se in hoc tractatu Marca gerit, ut post collationem Petri & Pauli affirmet, eos ex esente veterum di mediae aetatis Doctorum duo ccclesiae capita dici posse, sed non ex tequo vel aequaliter, unde additamentum illud spongia deleri vel potius cauterio inuri debere censenina ententiam etiam Antonius Pagi in chirica ad annales Baronii A. C. 49. suam facere non Veretur. 'VlII. Contra Arnaldistae obtendunt, sententiam suam plurimis Phrum testimonijs firmari, qui Pe- trum& Paulum Romanos Episcopos, Romanae ecclesiae geminum ecclasiae verticem, duo ecclesiae brachia totius orbis ambitui' amplectentia , duos boles, duos lapides abbriente od fundandam Rom. ec. clesiam devolutos , duos duces coelestis exercitus, dc principatus apostolici constatres appellant, qui ecclesiam Romanam a Petro 3c Paulo fundatam asserunt, qui Romanos Pontifices Pauli aeque ac Petri successiψ- res nuncupant, qui Romam Pauli aeque ac Petri cathedram nominant, nihilque eorum Paulo denegant, quae Petro tribuunt, observant praeterea,ip s Pontifices Romanos hanc sententiam confirmare, quoties se Petri & Pauli vicarios voeant, quotiesse in Petri S Pauli throno sedere gloriantur, quoties autoritate Petri &Pauli reos excommunicationis fulmine prosternunt,

ct quoties bullas suas plumbeas Petri & Pauli imagine

obsignant. IX. Porro omnem traditionis ecclesiasticae autoritatem periclitari. & imprimis ipsum Petri primatum convelli aiunt, nisi ex veterum Patrum, conciliorum, ipso

412쪽

DE AEQV ALI PETRI ET PAULI PRIMATH. go 1 ipsbrumve Pontificum sententia in eodem dignitatis culmine oc Paulus constituatur. Singulari autem Del providentia facturi esse putant ut, cum ecclesia ex duobus populis Judaeis nimirum & Gentilibus colli. genda esset, duo etiam ecclesiae Ruces ac Rectores. Monstituerentur, quorum individua societate duplex ille populus muribus&studiis dissidens in unum coalesceret. Addunt certum em,quod Paulus Romae fuerit , clam Petrum ibi fui e non aeque certum sit, unde ic*ncludunt,Paulo addito primatum Petri stabiliri. Ex qua assertione hanc etiam utilitatem redundare . no- tant , quod obiitificibus eximitatione S. Pauli singularis salietitatis stimulus accedat & quod fac ratione doceantur, se nisi communicat. cum Coepiseopis con .silio nihil suscipere ac decernere debere , quemadmodum Petrus & Paulus communi studio ecclesias rexe runt. Denique Arniidisti, ne quis ipsis conspirationem cum Luthetanis, Caivinianisque obiiciat , se multum ab illis differre protestantur', cum illi neque Petro. neque Paulci univeselem ecclesiae pyimatum conce-

supra memorati ad haec argumenta respondeant, coni- memorare supers de , & tantum ex Theophilo Rayna udo nonnulla assero, 'qui 3c in corona aurea Romgni Pontificis, &intra'gru coli tionem Arnalds de Brixia cum Arnaldo de Lutetia continente, imprimis vero intractatu de ecclesia bicipite circa hoc argumentum occupatur , . dc Ianum hunc bjfrontem seu monstrum hi- cipitis ecclesiae in Ari ldi cerebro natum Pontificis gladio imminutum gloriatur. Interalia notat, fuisse Ger-

413쪽

ORIGO CONTROVERSI Esonis aetate, qui dicerent, qVemlibet in sua dioeeest esse supremum Papam, nec aliud Arnaldum intendere via deri, quam ut post Petri & Pauli exaequationem omnes Episeopos pontifici Romano aequales faciat, ideoque beneficium ejus hamatum esse , quotles prae se ferat, quod pauli societate Petri primatum firmiorem reddere satagar Ad testimoniaratrum, qVi Petro Paulum parem faciunt, respondet, dicta illa sic emollienda esse, ut Petro praerogativa primarus salva relinquatur. X . Insignis autem Rayn audi s btilitas vel ex eo manifesta redditur, quod haud sine singulari Deipt 'videntiaPaulum in persecutioneNeroniana capite truficatum, Petrum autem eapite integro servato cruci aD fixum ρsserit , quasi ita argumentari liceret: Pauli caput ense recisum est, Ergo Petrus solus suit caput ecclesiae: Verum si hujusmodi argumenta admitti debent, etiam Petri primatus in discrimen adducetur. Dicienim posset, non sine singulari Dei pr0 videntia Petrum capite deorsum verso crucifigi voluisse , ut omnibus constaret, non Petrum lad Christum solum pro ecclesiae capite agnoscendum esse. Et quid desulta dicet de Cornelio, qui persecutionis tempore capite plexus est y scilicet dicendum ipsi erit, Pontificem istum Romanae ecclesiae caput non 'isse, cum capitis supplicium passus fuerit. . - . . , '

Xl LCum autem in bullis papalibusPauli imago dextrum,dc imagoPetri sinistriim locum occupet,quasi Paulus non modo Petro aequalis sit, sed etia praeferri debeat, coronidis loco breviter recensebimus, quantum eorum sententiae Varient, qui Petri primatum defendunt. Et Thomas quidem Aquinas Petro sinistrum locum assi. guatum

414쪽

enatum Judicat, quia a Christo in terris Iectante vocatus est, Paulo dextrum, quia a Christo iam glorificato vocationem suam accepiti Petrus Damiani inter alias rationes Paulo dextrum locum competere arbitratur , quia e tribu Benjamita natus est, quod nomen filium dextrae denotar. Matthaeus Paris ad annum I237.

Paulum dextrum figurari ait, quia in Christum, que in non viderat, credidit. Alii Graecorum erga Paulum affectui, alii sculptorum errori, alii di versis te 3lorum structuris ordinem illum tribuunt. Ramaudus vero nodum hunc solvi posse putat verbis Christi:

An.Vores, flat Addit. Petrum, cum Ro. mae velut in domo propria sederet, Paulo tanquam ho spiti honoris causia dextrum locum concessisse , censetisque hanc urbanitatem etiam inter coelites observari &se Suaresium hane diis cultatem expedivisse, de Chri sti ad Patris dextram sessione tractantem. Et ex eodem fonte Raynaudus rationem reddi posse ait, cur Romae in basilica S. Petri Pauli statua , quae ad dextrum Dcimi. nicae crucis lati s posita est, prius quam statua Petri adsinistrum crucis latus thurificari soleat. Nil I. Contra alii Paulum in bullis plumbeis Ponti ficum aliisque imaginibus Petro anteponi ninant. Dicunt enim, saepe sinistrum locum digniorem es te, vel Paulum instar lateronis alicuius Petri latus tegere , vel Paulum respectu quidem Petri dextrum videri , non 'item si cum adspicientibus comparetur, quae sententia post alios Mabillonio de arte diplomatica libr. a. c. Id. placuit. Lambecius tom. 4. biblioth. Vindob. p. 3i ι ex authenticis diplomatibus tria sigilla Papalia exhibet,

in quibus ad effigiem Pauli literae SPA, ad effigiem Fre Petri

415쪽

. io ORIGO CONTRO JRsI EPetri literae SPE appositae sunt, etsi in tertio diploma. te, quod ab Urbano VIII. ingratiam Lucae Ηolstenti datum est, posterius S. omissum deprehendatur, quod di in aliis sigillis Papalibus factum deprehendit, idque inde factum existimat, quod is, qui posterius S.omist, sibi persuaserit, prius S. sigillum denotare, reliqua S autem literas PAPE vocem Pape vel Papae exprimere. Quae interpretatio sorte propterea excogitata est, ne

Paulus per literas SPA indicatus dextrum & Petrus per literas SPE significatus sinistrum locum occupare agnosceretur. Idem Lambecius ibidem ex codice quodam biblioth. Vindob. aeri incisam exhibet Petri dc Pauli imaginem, & dicit, Paulum etsi a Petri dextra

stare videatur, potius tamen ex ad verssi stare velut ausculinatem. Verum si haec imago cum imagine S. Johannis & Prochori conseratur, quam LambeciuStom. H ag 77I. exhibet,aeque Paulus respectu Petri ac Johan. nes respectu Prochori dextrum locum tenere deprehendetur. '. XIV. Plura de quaestione circa situm Petri dc Pauli in bullis plumbeis , videri poterunt apud Mola

num de imaginib. libr. a. c. 24. dcc. Leonem Allatium, qui c. 6. l. I. de concordia ecclesiae orient. 6c occident. variorum eruditorum ea de re sententias exponit, Dominici nempe Raynaldi ex tractatu inedito, Antonii Caraccioli ex epistola ad se scripta, Francisci Mucantii extractatu de Petri & Pauli imaginibus, Nicolai Ale. manni ex schedis, quas morte praeventus imperfectas reliquit,&aliorum. inibus postea cap. 7. Melchioris Incolari, quem per literas consuluerat, de Petri & Pauli primatu)udicium subjungit. E Reformatis Salmasius Paulo

416쪽

. DE AEQUALI PETRI ET PAULI PRIMATU. ' - ii

Paulo dextrum locum datum asserit, quia Romana ecclesia imprimis e Gentilibus collecta &Paulus gentium Apostolus fuit; Bassiagius autem in exerta ad Baronium pag. 467. hane causam adducit quia Paulus prior pro Romanae ecclesiae salute laboravit. Caeterum imaginem Pauli dextri & Petri sinistri etiam Boemundus Antiochenus Princeps in bullis suis usurpavit, ut videre licet ex diplomate eius, quod datum est A. C. iiso. & ab Ughello exhibetur rem. q. Italiae sacrae p. 12is. Quomodo Petri vultus a Pauli forma discerni soleat, sive a dextris ponatur Petrus', quod posterior aetas tulit, sive ex vetustiori more, a sinistris, Dreviter indicat Papebrochius in paralipomenis ad conatum in catalogum ponite pag. ubi etiam ectypon insignis vetustiorisque anaglyphi ey Johannis Jacobi Chimetii quasi testamentario variarum hujus modi curiositatum legato exhibet. Videant autem qui vel solius Petri primatum defendunt , vel Paulum

Petro in primatu adiungunt, qVomodo istam controversiam componant. Nos interim duce Scriptura solum Christum tanqVam ecclesiae caput veneramur.

417쪽

DISSERTATIO

Actis Synodi Hierosolymitanae

Anno MDCLXXIL sub Patriarcha

Hieroselymitano Dositheo adversus Calvinianos habitae, .

In qua imprimis de Cyrilli Lucaris

consessione aetiim est.

CL vatus Relarinatae in Gallia, antequam illa

Resormatos expelleret, ecclesiae Minister in duplici classe Graecos recentiores constituit, . qVarum una Graecos schismaticos a Romana sede divulsos, altera Graecos a Romano Pontifice dependentes complectitur , in quorum nu- mero Gabriel Severus Pniladelphiensis Archiepiscopus, qui cum Patavii & Venetiis versaretur Romanae ecclesiae ore loqui didicit. Agapius monachus Cretensis, Meletius Syrigus, Gregorius protin*ncellus, Georgius Coresius, Michael Coracius&alii, de quoruni' conseni in dogmate transtibstantiationis aliisque arti. . culis Romani gloriari solent. H. At Richardus Simonius in notis ad opuscu-

418쪽

A. MDCLXXII. HABITA. qi1la Gabr. Severi pag. i o. Claudio autor est, ut tertium' Graecorum genus addat . eorum nempe , qui neque , Graecorum neque Pontificiorum, sed Novatorum,

quos appellat, placitis adhaerent, quales ipsiusjudicio sunt Meletius Metropolita Ephesinus, Zacharias Ger- ganus Artensu & imprimis Cyrillus Luca is patria Cretensis, qui Meletio in Alexandrini & postea Timotheo in Cptant Patriarchatus dignitate successit, quam per varias vicissitudines aliquoties amisit & re- . cuperavit, donec A. C. 1638. jussu Turcici Imperato. ris captus & post varias contumelias gutture chorda eliso sufibeatus est , corpore quoq ve ejus post mortem varia fata experto, quippe quod bis aqvis injectum dc

tribus vicibus terrae mandatum est.

HL Et Allatius quidem in consensu ecclesiae orientalis dc occidentalis l. 3. c. r. Cyrillo huic Simoniisam, veneficia, aliaq ve crimina ex obrat; Verum ab his flagitiis Cyrillum absilvunt, qui ex Reformatis eius vitam recensuerunt, ut Hottingerus in analectis historico theol. & quidem in appendice ad dissertat. 8.dc Thomas Smith in miscellaneis prioribuS A. C. I686. editis, quorum secundum caput narrationem de vita, studiis, gestis & martyrio Cyrilli Lucaris continet.. Nos integram eius vitam nunc excutere nolumus, de eius consessione circa quam imprimis Hierosolymitanae Synodi Patres occupati fuerunt, nonnulla dicere

contenti.

IV. Nimirum hic Cyrillus consessionem sdei

eomposuit, eamque latine primum edidit, sed postea ad verbum graeco idiomate donavit, ut ipse con

419쪽

i SYNObO HIEROsOLYNuTANA sessionis suae cap. 18. memorat. Et latina quidem eonis fessio GeneVae A. G. 1619. prodiit, ubi etiam eadem confessio A. C. 1633. graece & latine lucem publicam adspexit, postea in Belgio A. C. 164si recusa, quam editionem a Niliusto procuratam docet Simonius in catalogo librorum, quem subjecit tractatui suo gallico de fide orientalis ecclesiae circa transubstantiationem pag. etso. Et hanc confessionem Cyrillo suppositam fuisse nonnulli suspicati sunt. Verum eam ae Cyrillo editam fuisse non est dubitandum; neque tamen Hota tingero concedendum, ex hac consessione colligi posse , qualis doctrina Cyrilli hujus aetate apud Graecos recepta fuerit, cum Cyrillus in illa consessione non tam Graecorum doctrinam professius fuerit, quam illam potius, qua eX conversatione cum Reformatis eorumque libris imbutus fuerat, ut Ahlavius in epistola dedicatoria prioris editionis Christophori Ange. li latine a se versi observavit. Et quamvis Hottinge- rus in topographia ecclesiae orientalis pag. 93. ad ea, quae ipsi Rhlavius objecerat, respondere conatus fuerit, hesponsionibus tamen illius Fehlavius in annotationibus ad epistolam dedicatoriam , quam ultimae editioni Christophor. Angeli adjecit, abunde satis-

V. Sane ipsi Graeci tribus adversus Cyrilli con. sessionem habitis Synodis testati sunt, Cyrilli conses.sionem cum Graecorum fide minus convenire. Ex

his prima istana sub Cyrillo Berrhoeensi Cyrilli Lu-

caris successore A. C. i638. celebrata fuit, cujus decretum latine primum Laureti Α. C. 16 39. in vindiciis

Sylvestri a Petra Sancta, deinde in uelgio graece &

420쪽

A. MDCLXXII. IIABITA. is

latine cum ipsa Cyrilli confessione prodiit, ut reliquas editiones taceamus. Altera Synodus adversus Cyrilli consessionem habita incidit in A. C. IMa. quo Parthenjus Patriarcha in urbe Cptam illam Synodum coegit, cujus censura eodem anno Jassii in Moldavia, postea Parisiis 1643. & in Belgio 16 s. cum Cyrilli consessione prodiit, etiam ab Allatio operi de perpetua orientalis & occidentalis ecclesiae consensione, & a Cossartio collectioni conciliorum inserta. Tertia denique Synodus a Graecis adversus Cyrilli consessionem habita est Hierosolymitana , de qua nunc aliqVadicere constitui. VI. Rrodierunt aista illius Synodi primum I 676. sub nomine Synodi Bethlehemiticae. Verum in alte. ra editione, quae A. C. 1678. procurata fuit, titulus iste mutatus, & Synodus haec Hierosolymitana appellata fuit. Etsi enim in conventu Bethlehemitico,quae ob instaurationem sacrae aedis contigit, consilium concilii hujus celebrandi. initum fuerit, Hieroselymis tamen digesta & subscripta sunt illius Synodi decreta, quae in ipso frontispicio Calvinistis de consensu ecclesiae orientalis gloriantibus clypei instar opposita dicuntur. QDd enim CaIviniani placita sua orientali ecclesiae assingant nemini, qui Claudii Charentonensium quondam Calvinistarum in Gallia Doctoris scripta noverit, ignotum esse Graeci in hac Synodo queruntur rexprobrantes insuper Calvinianis , quod non tam ex ignorantia, qVam ut simplices in fraudem inducant,

errores suos Graecae ecclesiae imponant, cum ex seri .ptis Jeremiae Patriarchae, Iohannis Nathanaelis, Gabrielis

SEARCH

MENU NAVIGATION