Appendix dissertationis De hæresiarchis ævi apostolici et apostolico proximi, cui accedit Heptas dissertationum selecta quædam historiæ ecclesiasticæ veteris & novæ capita illustrantium autore Thoma Ittigio, Lipsiensi

발행: 1696년

분량: 511페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

441쪽

illa verba sy m Iis quibusdam orthmalis ecclesiae addi- ,

I . XI II. Ut i sic etiam Spirit si livinitatem Photinus negavit. - Unde Augustinus in epist. o. ad Bonificiunt scribit, quod Photinianus omnino neget aliquam esse Spiritus S. substantiam , sed unum tantum . Deum esse Patrem doceah a Mem,tari se in de verbe Evange Matth. v. ubi ait, quQd Pli tiniam solum Pathemaicant esse Deum, Filium non hisi hominem, terdam autem Persenam Spiritum S. Omnino esse . ne-,gὸnt. ει quamvis Putinus j xta Autoresti Praedisti nati cap . 43. Spli4 n S. se per Disse memoraverit, dubio tamen proe ut subno Uia' sp tims S. non tertiarm Divinitatis Personam sed seris extensionem aliquam extehsionis intellexit. Nam praeceptor Photini Madieellus extelisionens quandam divinitatis quam Veribum appellavit 'in Christum venisso C, toea oecono. rnia jam peracta quasi contractam ad I itatem rediisse

docuit. Spiritum autem Sanctum extensionemextemsonta esse dixit de hanc- Apostolis datam misse , mi

XIV. Vir Revbfendit, Paulus Stochmannus inelucidario haerestu inter in ores , ob quos Photinus in concilio Sirmiensi dMflgit est, hos, etiam ponit, uiuod damnationem in annihilatione animae consistere octierit, & quod asseruerit, non licere magistratui christiano i adicia exercere nec christiano contra proxi-rnum illaesa pietate coram Magistratu agere. 'Verum Raec Socinianorum don mala sunt quI cum hoc eum

Photino commime hibeant, quod veram, latin deit

442쪽

tem negent, Neo Erutiniani frequenter appollantur: nec de aliis dubio proe ut Vir pl. Re, erendus id intelle ἀrium voluit. . Quod breviter m opere placuit . ne quis elucidarium illud legens Photinum ea docuisse ,.6c pro pxer haec dogmata eum in concilio Sirmiensi damna-'tum fuisse sibi persuadeat. - , . XV. Haeresin autem suam Photinus prὸ haeretia ςbrum more ea ratione propagavit, ut multis iisque 'ccultis cuniculis, juxta Hilarium de Synod. pag. 377 in catholicam ecclesiam irrepere tentaret. Tanto au tem facilius incautis errorum suorum venena propina P st poterat, non solum quod i goo omnium favore' in saces bitum fuisset adsciti s . illudque aliquandiu tanq vam catholicus admihiarasset, sed etiam, cam iam Plebem Dei ad errores suos sequendos persuadere coepisset, ad tantum nefas , ut incentius Lirinensis in suo coim monit. pag. 33i. observavit, non mediocribus id miniculis uteretur, W- δγάρ; 4t Vincentius pergit,

commissie, etsi pastorigius eloquentlaba admirarentur . VisiIantes tamen Sc causis pro cath olidi fide Phrint, m9yem antea quasi arietem gregis si quebatitur,deinceps yelut lupum fugere coeperint. . '. i XVI. ur' aut ejus haeresit non amplius at ret,in pluribtis equellila damnata fuit, qua de ,e varia

eruditorum monumenta extant. Cum enim Petaviuἡ

i' suis ad Epiphanium notis nonnulla de conciliis , iii quibVs Photinus damnatus est , pntulisset, Jacobus

dissertationem de aris synodi Sirmiensis

443쪽

ins Rodc fidei formulis in ea editis conscripsit , in qua nonnulla, quae a Petavio asserta fuerant, impugnavit. Hinc nata Petavit dissertatio de Photino ejusque damnatione in s. Synodis facta, & de duplici Sirmiensi contra illum 'Synodo , & formulis in posterio i editis. Neque tamen hac dissertatione Simon dum ad suam sententiara adducere potuit, Quin potius diatriben secundam de hoc argumento scribe et . ac in ea Petavianam disser lationem ad examen', Ube iser. Et Petavit quidem di*rtatio ejusdem ratiotiario temporum adiuncta fuit, cum illud A. 1636. tertia vice typis imprimeretur. Ean- dem Petavit dissertationem eo quod nova quisam Sc vulgo haud talis comperta histories ecclesiasti ela capita tradere videretur, Tomo Il. conciliorum inseri voluit Labbeus, post quem etiam Steph. Baluzius inter opuscula posthuma Petri de Marca hane vetavit disserintlia hem una cum du abiis Sirmondi diatribis, quae hacthnus nondum editae fuerant vulgavit. Neque enitri ipse Sirmondus has distiribas Petavio oppositas publici juris secit, exqvb Valenus innόtis ad Socrat. l. a. c. i 9 suspicatur . quod Sirmondiis sententiae suae falsitatem tandem agnoverit, cum alias libellos os suppfemurus non fuisset. Baluzius autem has Sirmondi dissertatis nes una cum Petaviana opuscillis Petri de Marca subliticere Voluit, ux eo melius intelligi posset Petri de Marea dissertatio de Synodo Sjrmiensi, quae inter posthumabaec ejus opuscula quinturis locum obtinet, &' A. 16sr. occasione coni versiae inter Petavium & Sirmondum agitatae elaborata ab ipQ fuit. Neque hic tacendus Mat: thaeus Lar qVanus. suius dissertatist de Photino hirritico & multiplici ejus d innatione Geheva 16 δρου ic XVII.

444쪽

J IV XVII. i Nullus autem horum, quΘ produximus Scriptorum, Photinum in Synodo Nicaena damnatum asseruit, etsi Prateolus in narratione conciliorum pag. in . & Anselmus Havelbergensis lib. a. dialogorum ad- 'ersus Graecos a Dacherio Tom. XIII. spicilegii editorum pag. 222. Photinum in concilio Nicaeno damnatum dicant, proqo sententia etiam adduci possent excerpta gestorum synodulum S. Ss stri, quaa praesto sunt a concutiAomani II. sub Sylvestro habiti, cum

dc ibi Photinus cum Sabellio & Ario .in Nicaeno concilio damnatus dicatur, nisi Romanum illud concilium haud im merito a Schelitrateno antiquit. illustri p. 486. supp9. sitionis axeueretur.

X in. Sane temporum ratio eos fugit, qui in Nicaeno concilio Photinum damnatum asserunt, cum. Photini haeresis illius concilii tempsite. nondum innoto eritι Equidem Danxus innotis ad Augustinum de φ- . resibus Phonnianam hae resin sub hoc nomine etiam an-- te Nicaenam Synodum cstgnitam' semituit,cum Phὀ- intinorum in Synodo Nicaena mentio facta fueri , id-s quem Rufini iustoris Utear. eqye negari potest, ORufi v canor es vomit itaqicaeni ut ensentem scribe-- Tei, i quod inter canones Nicaenos ille etiam fuerit, ut . inausianistae, quisemri Hotiniani, i rebvritentur. Verum .iisiam uti iamstarum per Photinianos explicano Rufinis additamentum est, nec Nicaeni 'consilii Patres autures Iagnoscit,utaliae Nicienorum canonum editiones cure

XIX. Fallitur igitur Danaeus, cum Photiniano. - rum resinante Nis namSynodum cognitam asshrit. Neque magis Memperaturauin praefationis arabicar

445쪽

. 4o HISTORIAad concilium Nicaenum, qyi inter haereticos ante conclislium Nicaenum exortos septimo loco Photinianos col- docat, quos mirum in modi mi describit. Dicit enim. quod Photiniani tres divinas personas compositas ex compositione in unum coeuntes statuant, & horum quidam sint Messeliani sive orantes, quidam vero Sa-aemani sive jejunantes. Addit quod hospites comiter excipiant atque tractent, & die noctuque lacrymis &t fletui dediti sint, cum Christus in evangelio lugentes

beatos praedicaverit.

XX. Misso igitur Nicaeno concilio ad concilium Cplanum A. C. 336. habitum progredimur, in quo Photinum damnatum fuisse conjectur a suit Petavit etiani a Chimetio in notis ad Vigilium Tapsensem P. I 2I. 3p- probata.occasionem huic conjecturae dedit Severus Sul- pitius. Is enim libr. a. cap. so. res sub Constantini M.' imperio gestas memorans amrmat, Arianos Athana- sum aggressos absentem condemnan, & ad crimina, quae falsi testes congesserant. aggregasse , quod Marcellum atque Photinum sacerdotes haereticos Synodi judicio condemnatos pravo studio recepisset. Nerum

etsi Petavius conjecturam suam Sulpitii Sevm Naesidio

firmare conatus fuerit, Larroqvano tamen eam por-' suadere non potuit', quippe qui Smerum quamvis po- putaretnsuum & eonterraneum erroris arguere mIniis me veretur, neque dubitat, Severum in illa verborum, congerie mullia diversis temporibus gesta confudisse. Suspicaturinsiaper forte Severum, nisi eum memoria fefellerit, ab Arianis deceptum fuisse in vulgus spargen , ' tibus, quod Athaiasius ob communionem cum Mariscello & Photino haereticis adeoque legitime condemna-- tus

446쪽

tusfiterit, siquidem ipsa Nicaena synMus ean. . e ommunicatos ab aliis recipi vetuit.. XXI. Omnino autem Larroqvani sententia pro habilior est quam Petavit cocles iura. , Nemo enim Ve terum, qui crimina Athanasib objecta prolixe reserunt , inter quos dc ipse Athanasius. communionis cum

Photino ipsum insimulatum fuisse prodidit. Et qua

vis. Marcellum in Cptana Synodo damnatum constri. de Photino tamen id nema veterum assirmavit, ut et jam a Sirmondo in diatriis a. c. I. observatrum est. Im Marcello jam abdicato Photini haeresin demum emerississe Socratos testatur.' Farendum tamen est Larroqvaanuna, dum a menta adversus Petavium cumulat:

non semper accurate argumeritari.s Nam pago 3α ita concludit: Athanasius post Cptanam Synodum communionis cum Photino insimulatus fuit, ergo Photr-nus id Cptam Synodo damnari pun potuit icujus consequentiae rationem fitillam plane vicis Careeru cum Severus in loco supra allegato Arianos Athanasi-- Alexandriis Episcopum Iurisconsultum condeis

masse dicat ,, Larroqvanus locumhuncemendat,

pro Juris consulioinconsultum reponit, etsi alii in illi 3 p nihil mutandum censuerint , sed itide ccinctus rint, Athanasium non Theologiae Blum, sed Jur sprudentiae quoque peritum fuisse, quae Bar uti est sentenistia, vel furemi notuim misis ecclesiastici insignem cientiam, buisse, eeu vocem illam interpretatus es Papebr hius in vita Athanasic.2. . et XXll. ininto post concilium tanum anno seu A e. 34iij siod Synoduq celebrata fuit. . Et circa

447쪽

U ... - NEHI. Post tiochenam Synodum denuo in Sardigensi, qyae A. Qq 7. contigit, Photinum damnΚ-

e laetemus., Photinum Constantini M. tem ηlbus Zizania sua sparsisse dicitii ., Verum Tectius in quibusadam exemplaribus Constantii nomen legi Latroqvadnus monuit,9qviipraeterea addit i Constantium horid nunquam apud veteres tonstantinuin uis Iari. limnationem,utem Phot in-dita eqnelli uestilata praeter Epiphanium comniemdiat eriani Se ό iis Sili. pitius lib. a. e. v. qui tamen hic iterum tenipora eoru ndit . . quando Sardiemsem Synodum ts talis intindindictam asserit, cumtamen clanstantinus jam An 33 . adeoque decimo ante Sardicensem Syno im anno

diem iuum obierit.

XXIV. Non dissilendum tamen, q-d etiam Baronio adflca 347. n. r .s obseristum est, esse non,

448쪽

nullos, qui Photinunt in Sardicensi concilio dat ina- intum negant, & Sardicensem Synodum ab Epiphanio& Sulpitio Severo cum firmiens confusiam asserunt. Et am is Baroniui ad A. C. 337 ni . huic sententin escribere recuset, prosivit tamen illam Sirinondus in diatriba E.&Larroqvanus non dissimulat, quod ipse quoque olim in illa sententia suerit, quam in hac dissier. trione eam imprimis 'pb caiisam mutavit, qyod minus probabile videatur . Epiphinium &' Severum' in

historia rei ab illotiam aetate non multum remotae eris rasse. Verum valde vereor, ne priores Larroqvani

cogitationes posterioribus sapientiores fuerint. Nam Photini damnati in alta concilii Sardichnsis nulla mentio occurrit , 'de Basilii Ancyrani cum Photiuq disputationem, quam Epiphanius in Sardicensi concilio factam memorat, alii Scriptores ad concilium Sirmiense retulerunt, ut taceam ipsum Larroqvanum fateri, quod Sulpitius Sevesus Photini res minus accurate pertras

XXV. Post Sardic. Synodum,si modo inSardie. nodo damnatus est, Photinum. Patres concilii Mediolan.c6ndemnarunt,ut ex Hilarissi agmentis constat. Et Pe-tavius quidem Synodum hanc MedioIanensem statim post Sardicense concilium currente adhuc anno 347. habitum fuisse statuit, notatque in hoc concilio Arianam quocive haeresin praesentibu .Romanae ecclesia

tigatis proscriptaser Uf-δc V lentem venia rotagata in gratiam retaptos, Demophilum autem, Eudoxium, Macedonium, & Mardetium. Arii perfidiaridainhare nolentesconcilio iratos εxiisse. Probat, quod de Ursacio& Valente dixerat, ex Synodica epistola con-

449쪽

xium nonnulla omisse sint, &.ςonstantino praesensessa. gesta dicantur, q-d cum veritati minus . congruat, nonnulli colliguntMilarium Corflantem pro Constantino dicere voluiiD henedi i aseem in novissima Hilaru editione cui i*primis etrum C.utantini. dasseaccepimus, in illo Hilarii soco verba Cinnandnopissente non ad anmcedentia reserunt , quae de Synodo Medibianensi agunt, sed adsequentia,qu Haeres. Aximjo insis con alii copstam . adhu in epistola di-irecta est, inculεαρ,oluerint. Parentem dus Conis. stantinum M. Nscient tractatus testem dcapi, batorem suisse. , Porro quod Petavi.s de ovatuor Episcopis i- 'am retulit, confirmat qx epistola herii ad Constam tim , 'quam in calce 'perunt Luciferi . laritani hin Hi rii fragmentis invenire licet. XXVI. Larroqvanus concilium illud Mediola. 'nense A. C. 348. habitum fuiste contendit, & paro um consutat, uti A. 3so. I edi Manense hoc concisiqm convenissie statuit.& Romamrontifici autophati v listaturus asserit, .qyod Synodus Mediolanensis Valentem dc Ursacius Arianis quondam Mytib adductos & nunc facti poetiitentes ab*lvexe ausa nsierit, deos ad Iulium rantificem Romanum miserit, unde Cardinalis ulterio In- , antiqua ecclesi.

-onsuetudine haereticos palinodiam cantaturos Romam

ire poenitentiae ubellum Romano alantifici o xi e

450쪽

- NXVIL Sirmondus vero conestum hoc Medio fl lanetist, qualiter a Petavio descriptum duimus, miri-fieum esse dicit. Neque erumst ullam causam videre iposse inquit, si PhotinusJ inritavium Jami in Sardi- censi concilio damnatus fuerit, cur eodem anno Epi- useoploholici nova Synodo fatigati fuerint ι , ut actum ragerent. .inamvis igitur Hilarius in fragmentis Phe atinum in eo illo: Memolanenti damnatum dicat , Sir 'rmondus tamen talaviiiverra non deiconcilio quodam ii Catholieorum Mediolanensi, sed de Mediolanensi δ' irianor*m conciliabulo, quod anno 3π. eongregatum Iest, interpretari maluit. Verum Hilarius in illo

em Pet allegarit, deMediolanensi 4nt m conciliabulo minime locutus' est. Immodus: enim si 'de qua marius loquitur, facta est , ut siquemla. verba indicant, antequam, Valens

periori Pannonia, ct Ursacida Singidua, iruiuper ori inina Episcopus, . qui haudpostromi Ariante tactioMrus signiferi hactenus fuerant, Julii isto granam ,

lanensi Arian uin concilia in

Mediolanensi Catholim g talis

-iis XXVIII. Neque milum videri cuiqvam debet, quod paucis post Sardice se e cilium inensitas alia . Synodiis linviolaci nua Photinum 'poacta fuerit . . Cum enim ti ardicensi conciIio Orientales occident

SEARCH

MENU NAVIGATION