장음표시 사용
421쪽
iε DE SYNODO HIEROSOLYMlTANAbrielis Philadelphiensis aliorumque, quid ecclesia gra ca profiteatur, abunde constet. Cum autem Reformati ecclesiam orientalem suae indoctrina conQrmem probaturi ad Cyrilli Lucaris consessionem provocare soleant, in id imprimis incumbendum sibi existimarunt concilii Hierosolymitani Patres, ut hoc praesidium ipsis
VII. inamobrem c. r. huius Synodi ex variis Cy- rilli homiliis probant, eum de processione Spiritus S. de traditionibus ecclesiae, de praedestinatione, de Sanctorum intercessionibus, de regimine ecclesiastico, delibero arbitrio, de sacramentis aliisque fidei capitibus aliter longe in sua ecclesia docuisse, quam in illa fidei
consessione, quae sub ejus nomine circumfertur. . Hinc in secundo capite docent, Cyrillum, si autor illius con- fessionis fuerit, eam nemine orientalium conscio eis. didisse , eamque pro puesico & authentico Patria char Cptani instrumento venditari non posse, cum neque a Clerico quodam in codicem aliquem majoriS ecclesiae transcripta, nec ab aliis Episcopis dc Clericis sub . scripta & signata fuerit. Cum autem haec consessio a C rillo tanquam a privato homine edita suerit, nec patriarchalibus scriptis annumerari mereatur, eam c. 3.mutato minus toti orientsi ecclesiae tribui possie docent. VIII. In quarto capite ostendunt, orientalem ecclesiam aut ea nunquam credidisse, quae Cyrilli confessio exponit, aut, si ista crediderit , nullam cum Christo partem habere potuisse. Tria enim cuilibet Christiano necessaria esse dicunt, ut corde credat ad justitiam, ore confiteatur ad salutem, eaqVe quae credit S confitetur, operibus factisque demonstret, cum
422쪽
ne nomine quidem Christiani,nedum Christi participatione dignus siliqvi alia corde credit &alia ore factisque exprimit. Unde concludunt, Graecos, si ea credant, quae Cyrilli consessio continet, christianos esse non posse, cum publica ipsbrum doArina, quam libere &omni timoris causa procul habita profitentur, &qvottidiana praxis capitibus Cyrilli consessione contentis plane adversetur, siquidem apud Graecos & septem
Sacramentorum usus , dc imaginum cultus, dc Sanctorum veneratio.& alia,quae in Cyrilli consessione repudia antur,etiamnum ubique vigeant, quin etiam certis di
bus, nempe Dominica post H. Octobr. diem, qua memoria Patrum Synodi Nicenae adversus Iconomachos congregatorum recolitur & prima quadragesimae Do. minica , quae ορθοδοξία, dicitur, nonnulla dogmata, quae in Cyrilli consessione tanqVam orthodoxa approbantur, anathemati subjiciantur. IX. In quinto capite Cyrillum, etsi neque hane consessionem suam esse , neque se doctrinam illius approba qJureiurando asseruerit Idc contraria huic con, sessioni in ecclesia sua pubdee docuerit, eam tamen ob causam in duabus Synodis damnatum reserunt, quod scripto aliquo consessionem illam impugnare noluerit, ideoque Cyrillum non pro Sancto, sed pro misero omnisque cum Christo communionis exsorte homine habendum pronunciant, quem etiam non pro Christi nomine, sed propter insatiabilem ambitionem morte ignominiosa sublatum asserunt, cum cathed ram Cpta- nam post primam ejus possessionem,q vam pro legitima agnoscunt,tribus vicibus iniuste occupaverit.
423쪽
X. Duplicis autem illius Synodi decreta, quihus Gyrilli consessio damnata fuit, ut dictis suis fidem faciant, capiti huic inserunt Synodi Hierosolymitanae Patres. Et priorqVidem Synodus, quam A. C. I638. Cpli praeside Cyrillo Berrhoeensi coactam diximus, haec imprimis capita in Cyrilli confessione damnavit, quod
consessionem suam , cum Calviniana sit, sub orientalis ecclesiae nomine Vulgaverit, quod ecclesiam errare posse dixerit, quod ablatutam praedestinationem statu rit, nullamque ex operibus salutem sperandam dixerit , quod Christum unicum Mediatorem esse do- .cens tacite Sanctorum intercessiones reiecerit, quodliomini bene agendi libertatem negaverit, quod duo tantum Sacramenta agnoverit, quod panem & vinum
in eucharistia corpus&languinem Christi fieri inficiatus fuerit, quod fidelibus pie defunctis eleemosynas &ecclesiae preces nihil prodesse docuerit, quod imaginum Venerationem aspernatus fuerit.
XI. Posteriorem Synodum adversus Cyrillum sub Parthenio A. C. 16.1. etiam Cpli habitam supra diximus. Neque dicti poenitet, cum id asseri videam ab Arsenio Hieromonacho in epistola , quae decretis hu- Jus Synodi in editione Belgicassubjicitur. inamobrem non errasse puto Cossartium , Cabassutium dc alios qui Synodum hanc Cptanam appellant. Cum vero Synodus Hierosolymitana p. i84. & stra. asserere videtur, quod altera Synodus adversias Cyrillum Gia- si habita fuerit, sciencham est, Synodum apud Gia si-um habitam tantum posterioris Cptanae velut appendicem fuisse. Cum enim a Parthenio Synodo ejus
tana Cyrilli capita damnata jam fuissent,& Par-
424쪽
thenius epistolam suam synodicam Giasium misisset ibi' quoque ab Episcopi Cptant vicariis ix Russiae Legatis ad nutum Johannis Basilii Moldaviae Principis subscripta & confirmata fuit, ut epistola ad Moldaviae Principem, quae Synodicae Parthenii epistolae subjici solet,lestatur. - .Et praeterea ipsa Hierosolymitana iSynodus Parthenii epistolam in Synodo quadam Cpli- rana scriptam esse pag. ai7. agnoscit, ubi animadvertit, neque Synodum Cplitanam sub Parthenio congrega. tam , neque eam quae Giasii collecta est Cyrillum nominetenus anathemate percussisse, sed eum tantum qui ista capita conscripsit, etsi prior Cplitana sub CV dillo uerrhaeensi habita Cyrillo Lucari nominatim anathema dixerit, q'od judicium Hlorosolymitana Sy- 'nodus approbat, ea tamen conditione limitatum, si haereticus reapse fuerit, nec respuerir, Quantum auis item ad ipse posterioris hujus Synodi Cplitanae decreta lattinet, videmus in illis omnia & singula Cyrillianae . 'confessionis capita tanquam Calviniana Sc haeretica perstringi solo septimo excepto , in quo Cyrillus asierit , Christum Iomnibus fidelibus salutem , eloriam
peperisse , quod qua ratione Cyrillus intellexerit. ex articulo a. de praedestinatione non dissiculter colligi potis est,unde in hoc etiam capite Reformatae religionis principia deprehendere Parthenius 2 Collegae potuissent, si illud attentioribus oculis inspexissent. XII. Sed pergendum est ad sextiam idqvs ulti mum Hierosolymitanae Synodi caput, in quo doctrina ecclesiae graecae juxta ordinem in Cyrilli consessione& annexis responsionibus servatum proponitur, ut a qVan
425쪽
quantum ecclesiae graecae doctrina a Cyrilli consessio. ne diserepet,manifestum fiat. Cum enim Cyrillus in primo confessionis suae capite Spiritum S. a Patre per filium procedere dixerit, Synodus Hierosolymitana Spiritum S. a Patre procedere asserit. Atque hinc edi tor Synodi Hierosolymitanae evincere conatur , qVOd Patres Synodi Hierosol. non fuerint Romanae ecclesiae addicti. Qua in re a Leone Allatio dissentit. Is enim existimat,Graecos in nusmodi cGnsessionibus , in quihus Spiritum S. a Patre procedere assirmant, cum Latinis consentire, cum Spiritum S. etiam a Filio procedere non aperte negent. Omnino autem suspecti sunt Patres Hierosolymitant de captata Latinorum gratia, siquidem caetera omnia,de quibus Graecos inter & Lati nos controvertitur, dissimulant. Nec dubium est, quin in Latinorum gratiam de processione Spiritus S. a Patre agentes exclusivam particulam omiserint. Atque hinc laudandus Parthenii & Collegarum candor, qui ex mente ecclesiae graecae Spiritum S. a solo Patre procedere contra Cyrillum asserunt, non probante id Caballutio , qui in notitia ecclesiastica conciliorum Calvinianos hic cum tota ecclesia rectius quam Graecos sentire notat, etsi mira distinctione adhibita Calvi nianos non ex fide divina , sed tantum humana q vadam dc naturali proprii iudicii persuasione id credere
censeat, quia si divina fide hunc articulum crederent, reliqua omnia ecclesiae dogmata accepturi essent, quagdivina fides in eo consistat,si quis omnia ecclesiae Romanae dogmata amplectatur. XIII. Cum Cyrillus in cap. 2. ecclesiam, quae
falli potest, Scripturae S. post habendam docuerit,Sy
426쪽
A. MDCLXXII. HABITA. 4ri nodus Hierosolyna. ecclesiae autoritatem Scripturae ae-oviparat.Porro cum Cyrillus in c. absolutam praede-Πinationem asseruerit, Synodus Hierosol. absolutum decretum reiicit, & eos praedestinatos statuit, quos Deus arbitrio suo bene usuros vidit, quod aeque falsum est. Parum autem abest, quin editor Synodi Hierosis. lymitanae Graecos ultra modum progretas arguat,
quod suam sententiam de praedestinatione ceu fidei dogma ediderint, dc eos, qui praedestinationem sine operum respectu iactam dicunt, scelestissimis haereticis accensuerint, & in Synodo Cplitana Cyrillo praedestinationem sine operibus profitenti anathema ἡ ixerint, eum tamen Pontificiis de praedestinatione num ex meritis, an ex absoluta gratia facta fuerit, in utramque partem disputare liceat, quam dissicultatem tolli posse existi. mat, si dicatur , Graecos sub haereticorum nomine Calvinianos tantum perstrinxisse. Num vero hac ratione illi ex Pontificiis, qui in articulo de praedestinatione cum Calvinianis consentiunt, haereticorum titulum effugere possint,ipsi videant. - XIV. Circa quartum caput, in quo omnis mali culpa a Deo removetur, nulla est inter Cyrillum dc Hierosolymitanam Synodum pugna, etsi Synodus Cplitana sub Parthenio haec in quarto Cyrilli capite reprehendat, quod cum tertio de absoluta praedestinatione male conveniat. Providentiam Dei adorandam
potius quam investigandam in s. c. Cyrillus docuerat. Addit unodus Hierosolymitana ea pie scrutari nefas haud esΙe, quae scriptura de Divinae Providentiae mysteriis tradidit. In c. 6. Cyrillus dixerat, neminem esse hominum, qui pondus peccati originalis non ferar, Og g 3 ejus.
427쪽
in DE SYNODO HI'osoLYMITANA ejusque fructus in hac vita non sentiat. Id Synodus' Hierosolymitana concedit, si per fructus peccati originalis variae huius vitae aerumnae cum morte corporis intelligamur, non item, si per fructus illos innuantur peccata mortalia, cum illa non a natura,sed a volunt te prava ortum habeant, & Maria aliique Sancti ab hujusmodi peccatis immunes fuerint. XV. Ad .Cyrilli caput de Christo Synodus Hier
solymitana addit, quod Maria absque ullis doloribus di citra virginitatis laesionem pepererit. Christo unico Mediatori quem Cyrillusin 8. c. profitetur, Syno. dus Hierosiolymitana Sanctos intercessores adiungit non solum viventes sed etiam defunistos, quos in tuis 'mine Unitatis omnia,qVae in terris geruntur , agnoscere assirmat. Fidem quae in Christo justificat. Curillus Inc. 9. commendaverat, &Synodus Hier solum i- per caritatem seu obedientiam mandatorum Dei austificare contendit.
Cyrillus in ro. capite docuit, eam fideles tam in via peregrinantes quam in Patria triumphantes comprehendere, dc unicum esse eccie. sae caput nempe Christum, eos autem , qui ordinis uis primi sunt in particularibus ecclesiis , non capita esse sed praecipua membra. At Synodus Hierosiolv- cum triumphante male confundi docet, Epistopos, per quos Christus ecclesiam gubernat, Improprie ecclesiae capita vocari negati iublata Epistopali dignitate ipsam ecclesiam tolli existimat. In capite Im Cyrillus tantum Sanctos ad vitam
428쪽
A. MDCLXm HABITA. aeternam electos pro membris ecclesiae catholicae agnoscit, etsi in particularibus ecclesiis paleam cum tritico mixtam haud dissileatur. At Synodus. Hierosolym. etiam eos, qui in peccatis sordescunt,pro membris ec. clesiae catholicae reputat, modo catholicam fidem retineant. Ecclesiae fallibilitatem, quam Cyrillus cap. Ia . assirmat,Ηierosolymitana Synodus negat.
ι XVu. inae Cyrillus in c. 1 . de justificatione per
solam fidem & citra operum meritum rectissime docuit, Synodus Hierosolymitana a pietate aliena esse cenisset, ac fide & operibus hominem justificari statuit, negans fidem instar manus Christi justitiam apprehende. re , hominemque per fidei correlatum hoc est Christum justificari. Decimum quartum Cyrilli caput delibero arbitrio agit, quod in irregenitis mortuum esse dicit. . At Synodus Hieroselymitana libertatem a bitrii sal vana esse latuit, ita ut naturaliter bonum eliis gere ac operari, malumque fugere ac detestari possit,& quamvis regeneratis ad opera spiritualia gratiam supernaturalem necessiariam esse doceat, in propriis tamen renatorum viribus esse arbitratur, quod gratiae, assentiri a ut velint aut nolint. XVIII. Duo tantum Sacramenta a Christo instituta Cyrillus in is.c. agnoscit. At Synodus Hiero is lymitana septem Sacramenta fingit, recte tamen ne
gat, fidei desectum integritati Sacramentorum praeiu dicare, quod Cyrillus asseruerat. Cyrillum iu I6.cap. docuisse, quod baptizatus nullo modo perire possit, ex verbis eius exsculpi non potest, etsi Cplitana Synodus, sub Parthenio hujus erroris ipsum arguat. Sane Sy
429쪽
De SYNODO HIEROSOLYMITANA nodus Hierosolymitana dum de baptismi necessitate, effectu , allisque ad hoc Sacramentum spectantibus disserit, hunc Cyrilli errorem, si edus vestigium aliquod reperire potuisset, silentio praetermissiura non fuisset. Interim Synodus Hierosol. ipsa errat, dum eos erroris arguit, qui peccatum in baptismo radicitus ex- tirpari negant. Corporis di Sanguinis Dominici prae- sentiam Cyrillus in cap. 17. admittit, verum statim ad .dit, se eam praesentiam, quam fides offert, intelligere. Synodus vero Hierosolymitana ad alterum extremum prolapsa panem dc vinum in Corpus dc Sanguinem Christi transubstantiari credit, quod aeque falsum est, ae caetera, quae de adoratione corporis&sanguianis Dominici in eucharistia , de eius oblatione pro .vivis &mortuis, deque eius extra usum asservatiohe tradit. XIX. In ultimo capite Cyrillus animas morientium vel in caelum vel in insernum migrare nullumque purgatorium dari dixerat. Synodus vero Hierosolymitana animas ita post mortem vel in requie vel in poenis esse dicit, ut nondum integram vel beatitudinem vel damnationis mensuram obtineant, Zc eorum ani- .mas, qui pro peccatis paenitentiam egerunt, sic ad in. feros abire , ut futurae liberationis consciae sint, precibusque dc eleemosynis ac imprimis missae sacrificio Juventur. Cum autem Cyrillus consessioni suae responsionem ad quatuor interrogationes adjunxerit, quarum prima delectione S. Scripturae, sitne ab omnibus Christianis peragenda, secunda de Scripturae perspicuitate, tertia de libris canonicis dc apocryphis, dc quarta de . cultu imaginum agit,dc has quaestiones ea ratione 2lvat, qua
430쪽
Λ. MD LXXV. HABITA. 4rs qua Lutherini &Reformari solent, Smodus etiam Hierosol. de his quaestionibus sibi agendum, easque ad Pomtificiorum nutum decidendas existimavit. XX. Conjungitur cum decretis hujus Smodi Di nysii Patriarchae Cplitani super Calvinista erroribus responsio eodem anno essita, quo Synodus Hierosolymitana celebrata fuerit. Medio autem loco inter hanc Synodum acDionysii remonsionem exhibetur documentum aliquod Gallici in portam Ottomannicam Oratoris,ex quo colligere licet,quod ipsb imprimis instigante haec Synodus a Patriarcha Doutheo coacta fuerit. Unde haec etiam Synodus ad confessiones a Graeculis
emendicatas pertinet', quarum mςntionem secit celeberrim Spanhemius in elencho selectiorum de religio
XXI. Caeterum adversus Cyrilli consessionem is, psit etiam Johannes Matthaeus Gryophil Edidit enim
Romae A. C. 1631. typis congregationis de propaganda fidere jam confessoni dei seu 'tius perfidia CamimaNAE,
qua nomine Cyrilli Patriarcha C uani circumfertur, cui
stripti mentionem lacit Allatius in apibus Urbanis p.Iω. Conseret autem praeterea de hoc Cyrillo poterunt e nostris venerandus Ulmensis ecclesiae Praesul Vetelius indefensione exercitationis suae de ecclesia graeca pag. Ioa. seqv. E Reformatis Η'mbekius in summa controver-- siarum p. 898. Rivetus in Jesuina Vapulante c. XI. n. II.I2.