장음표시 사용
131쪽
expiata Sc cOsecrata sunt omnia: De inde me fa& cibus aduersus omnes, qui tribulant nos Ex quibus eius par. tibus, prima illam dc praecipuam an- nunciationis inquam mortis &crucis Domini, aeternique cius sacrificii partem penitus sustulerunt: dc quod maius est, summo sacrilegio, idololatatae nomine colaminarunt. Cuius
sacrifici j modum,&ritum, cx ipsoria Apostolorum ore tot omnium saecli lorum nobilissimi patres nobis tradi derunt: Dionysius, inqua, Clemes, Iustinus,Tertullianas, Basilius, Chryso stomus, Ambrosius, eorum q, successorcs, qui easde ipsas corum litur gias interpretati sunt:Pachimer'Maximus, Germanus Costantinopolitanus,loanes Cabasilas, Ruperi',Innocentius.& reliqui innumerabiles amplissimi doctrinae Christianae duces
atq; magistri, quos no sequi, quos noimitari, quibus non parere;estne legitimum sacramentorum vium sequi, an potius graui cotumacis scelere se se obligarer At utraq; specie utuntur, at quanto potius suerat reb' ipsis uti,
132쪽
quam speciebus. Quid . n.iuuat specie frui si re ipsa sacramentaria labe inficietus, careas3 quis autem re hui' sacra menti caret, nisi ille, qui nihil praeter umbra & figuram quatidam mortua corporis &sanguinis IESU CHristi, in his specicbus contineri docetZqui que vero & legitimo illius conficien jdi ministro caret3 Quid ordinis sacra montum, per quod caetera consecrantur, & fiunt sacramenta 3 habentne isti, an potius rident, rem tot sacris literarum testimonijs comprobata, omnis'; vetustatis usu contestatam 3Insumat Chri- .ao.stus Dominus in discipulos, & dicit: scipite Spiritum sanctum, quorum remiseram peccata, remittentur eis: ubi de externam cςrimoniam &promissionem rem i t tedi peccata,& gratiae Spuritus sancti, manifestam collationem
videm'. Monet Paulus Timothaeum r. Tim. La se ordinatum: Moneo te, inquit,ut re
sirites gratia Dei, quae Hi in te, per imp stione mearct manuue ubi itide & caerum Onia externa & ymissio gratis eui- deter exprimitur.Et in alio loco: Noli negli
133쪽
Iacob. s. νε DE VERAE ET FAL. ECCLEs.
negligere gratiam quae in in te, quae Hl tis bi data per prophetiam , o per impositionem manuum presbyteri'. Et i te iri: anm cito nemini imposueris. Et in Actis eodem modo Ananias Paulo eadem Spiritus sancti gratiam, per impositionem manuum, ut fungeretur officio Episcopi clare conf*rt. Quibus locis Caluinus permotus, ac pla-nE coactus, ordinem sacrum Sacramentum esse, quod saepe alias nega uerat confitetur. Ideo tamen in na- mero sacramentorum illum se non reposuisse, quod non sit commune omnium Christianorum Sacramentum. Verum haec praesentis instituti non sunt. Quid Matrimonium, quid extrema unctio quorum alterum sacramentum magnum Paulus Vocat,nCH gant isti: alteri' modum dc formam, ita distinctis verbis, ut nihil clarius, nihil planius, nihil illustrius dici possit, explicat Iacobus. Infirmatur quis in Tobis, inducat presbyteros Ecclesae, se
orent sigcr eum, ungentes eum oleo in nomine Domini, est oratio fidei salvabis im
134쪽
firmum, se a cuabit eum Dominus; sese
in peccat sit,remittentur ei. Confitemini, ergo alterutrum feccata vestra et se orate pro inuicem ut salvemini: multum enim malet di precatio iusti assidua. Quam Veteres Gnosticos more simiarum imbiatos fuisse, duo vetustissimi Aposto Is Maρ istorum successores tradunt; Irenaeus
cum Epiphanio cuius stupendos mirabilesq; effectus asscrunt, Clemens
Rom.libros, de Consti Apost.cap 33. Hi ero. in vita Hilarionis Augustinus libr.a.de viiii. infir. cap. .&ser.2II. de tempore: Innocentius primus epistola ad Decentium Eugubinum: & Bernardus in vita S. Malachiae. Quae tamen omnia isti non modo non se quuntur; sed etiam rident, prauisque suis interpretationibus peruertunt. Atqui dicunt, nusquam in scripturis
aut confirmatio,aut ordo, aut extrema unctio Sacramenta esse dicuntur.
Demonstrent igitur itidem, ubi aut baptismus, aut Eucharistia, aut pςni. tentia Sacramenta appelletur. Quod si haec Sacramenta eam solam ob cau
sam vocas, quod ita ab Ecclesia ed sius
135쪽
ctus sis, cur non idem eius iudicium in alijs sequerisὶ Quid)num matrimonium sacra metum Paulus ino vocatridq; magnu tu tamen tui oblitus, ne gas. His igitur tu hominibus verum, purum,& linitimum, sacramentoruusum attribues, & no potius eorum colaminatores,& abrogatores appeIlabis3 Amplius ne in meridie lucerna accendere oportebit, illudq; docere, neq; haec vera signa Ecclesiae Dei esse, quae istico miniscuntur, &si sint stis tamen nulla ratione couenireὶ Finge igitur animo, una ex illis ipsis. de qui bus superius dixi m', Regis Salomonis cocubinis, dum se veram & unica dilectam Regis esse fert, atquc iactat, quaeda insignia atq; notas tanqua ipsi dilectit proprias cosingere, ac sibi affingere. Demo stret aut quis ex adue so, neq; illum verum vestitum aut ornatum Regins esse;& si sit, per fraude tamen, dc insidias,i Regina ad illam
ipsam cocubinam translata esse: magis'; illum colorem, illa ornamenta, filis Regis, quam illius ancillae cone nire:anno satis hac ratione docebit,
136쪽
eam quid ei que tantum ausa est ne-ias, impudicam ae procac em muli rem esse, extremoque supplicio digna, ut quae sibi falso nomen Maiestatemque Regiam adscribat . aliam autemvcram & germanam sponsam magni Regis quaerendam ecfSuisi itu a Gm is, suis praesidiis victi. S confossi iacent: neque amplius alijs substitiis ad illos conuincendos Opus esset, si pietatis & non maliciae, veritatis dc non 'sim u lationis, charitatis & non odii, geli domus Domini, & non ambitionis, vincendi q; studii certa me esset. Si enim his si nis i& notis veram IESU Christi sponsam cognosci & dcfiniri putant, quae neq; vcra signa stunt, ct magis aliis, quam illis ipsis conia niunt; an non uniuersia causa decidunt ὶ an aliquid plenius de illustrius
ad totam veritatem commonstrandam, vel ipsis duci by & magistris ad
ferri poterit3 Vcrum nos alienis confutatis, nostra confirmemuS: ac ea
quae vers sunt notς, & insignia Ecclesiae Dei, in medium adscramus.
137쪽
SIAE DISCRIMINE, LIBER SECUNDUS.VERORV- ECCLESIAE DEI signorum partitio. CAPUT PRIUM VUM. Ntequam signa & indicia
Ecclesiae Dei explicamuS, operaepretium existimauimus, ut tota res recto modo & ordine procedat, ex doctissimorum Virorum pro ceptis & doctrina , ipsorum signoruatque notarum distinctionem, pru. . . mo paucis repetere est autem haec a lia quidem signa esse, quae necessariorem commonstrant; & quasi ex alte ra parte negocio respodent: haec Graeci quasi finem causae impo- 'Arist. libr. . nentia voclit: τεκ μαρ enim Veteribus, Aristotele teste,finis atqueconclusio Τλ. dice-
138쪽
dicebatur: alia Veio non necessaria, quae idem Graeci σηυῖαι appellare solent quae de ii singula rcni non demostrat; multa tame simul vcluti in via si
cuneum collecta dccon Drta vincut, ac tanquam certa Vestigia quaedam, ad ipsam nos rem deducunt. Primum genus signorum atque notarum, quibus Ecclesia Dei designatur, ac circu- scribitur, ipsum sacrum cotinet Symbolum, atque explicat. Secundum genus spartim jam ex his, iam ex alijs sacrae scripturae locis, sanctisque Patribus, reque adeo ipsa colligitur, utruque igitur summa breuitate,&facili tale Dco duce perlicquamur.
cro Symbolo continentur,veras Eccle-
clesia Dei notas esse . CAPUT ILRimum igitur genus signorum, in ipsipprimis &summis religionis nostrae principi js et fundamentis, duodecim inquam fudei nostrae articulis continetur in Ve. G rori-
139쪽
ro inqua illo & incorrupto fidei Chr stianae compendio in diuina, sanctis simaque per orbem terrarum fusi populi Christiani tessera in ipso certissimo fidei Christianae limite, totiusque luetustatis amplissimo deposito, sacro inquam symbolo. Quod post unius Trini Dei confessionem, redemptionis'; nostrae oeconomiam, Ecclesiam
salutis nostrae tutissimum portu, nObis itidem credendum proponit, no- ltasque ipsius & insignia,Vt quae, qualis ut, cognosci a falsisque & fucatis Ec- classes distingui possit; diuinitus explicat . Ut non satis sit, nos qualem cunq; Ecclesiam credere, sed ea ipsam qualis ab ipsis Apostolis, Apostolicis que viris illisq; hominibus, quia Spiritu sancto acti & edo cti sunt, nobis credenda proponitur: neu e quisque ad arbitrium suum Regni Christi notas atq; limites sibi fingat sed intra eos fi
nes ac metas, quas nobis maiores no
stri posuerunt, seco tineat. Quod quidem symbolu, cum maior pars istorum nobiscum comuniter profitea-yur,in suisque congregationibus decantenta
140쪽
DIs CRIMINE, LIR. II. tent; improba tamen cupiditate victici obcoecati, seipsos exaudire,atq; intelligere non possunt aliam videlicet se Ecclesiam in summa fidei nobiscuprofiteri, aliam quaerere ; ut vel ex ore suo recte cum illo nequam seruo in hac parte condemnentur a quod v-ham Sanctam,Catholicam, &ApostolicamEcclesiam professi,Lutherii, Philippum, vel Zvvinglium, aut Cal. uinum quempiam potius sequatur. Verum, cum eas notas, quae in sacro sunt symbolo,Ecclesijs si is, ita ut diximus ; conuenire nullo pacto posse, priuata conscientia iudicassent , alias necessario sibi quaeredas esse existimarunt.Cumq; ad omnia,modo stultos suos sensus sanent ac obtineant, negada sint parati, erroremq; Vnum altero semper deteriore tueantur,negant itidem haec, ut notas &insignia Ecclesiae, in sacro Symbolo posita esse . neque tamen causas, cur id negent,adi runt.Nam frustra &superflue, in eo p-
sertim compendio, quod breuissim CEcclesia esse voluit, insertas esse, stul- tu est vel suspicari.Ornatus, quiui, G a cam