Phil. Reinh. Vitriarii ... Institutiones juris naturæ et gentium in usum serenissimi principis Christiani Ludovici ... ad methodum Hugonis Grotii conscriptæ & auctæ à Johanne Jacobo Vitriario. Accedit Johannis Francisci Buddei Historia juris naturali

발행: 1719년

분량: 838페이지

출처: archive.org

분류:

471쪽

ωo I. I B E R II. c. 2 i. queps, alterum facere debet, aut ut ipsa interpellata pro merito puniat

I. a. c. x. nocentem, aut ut eum permittat arbi-

g. 3, trio interpellantis , sive sint subditi μοι. Perpetui , sive post crimen commis-

ι. tiant subditi temporarii. iusin. VII. Au ergo rex vel populus non stri- rite tenetur ad dedendum '

3 4 μ 3 dum apud v*s reperitur , subditus no- .ster est, in eo habemus imperium, non alius ι & sic nos ipsum , non alius , Punire possumus , quamdiu apud nos est. Ne autem delictum ipsius videamur prQbare, & sic nos participeS facere, eum aut dedere, aut punire debemus; quamvis sontes deposcentibus interdum Oprio detur, quo cumulatius satis fiat. Imo jus hoc deposcendi ad poe-G oh. nas eos , qui eXtra territorium profu- Τ. . ..gerunt, aPud PlerosqUe Europae populos circa ea demum crimina usurpatur, quae statum publicum tangunt , aut quae eximiam habent facinoris atrocitatem. Minora mutua dissimulatione

transis

472쪽

, C Ap UT XXI. 4s rtransmitti invaluit , nisi foederis i gibus propius quiddam convenerit., II l. An si, qui a civitate sunt δε- diti is non recepti ab aliis, cives manent ξφ. Si alter populus concesso jure Gol. non utatur, erit is qui ded1tus est eo loco, ut a suo populo possit Puniri aut ber.Gent. non puniri, ut multa sunt delicta, in/ z. 7

quibus utrumvis fieri potest. Nam 'φφ' haec deditio, quae nihil aliud est quam civem alterius populi potestati permittere , ita ut de eo statuat quod voluerit, jus nullum dat aut adimit, quia tantum est factum , quod eXecutionis tollit impedimentum , sed decreto aliquo aut judicio , nisi lex aliqua factum velit haberi pro re judicata , opus est, & sic jus civitatis, ut & jura & bona alia non amittuntur, nisi interventu vel decreti vel judicii vel legis , & sic manebunt ejus cujus fuerant. Si deditio accepta sit 8c postea casu aliquo reversus sitis, qui fuerat deditus, is civis non erit, nisi ex novo beneficio.

473쪽

1x sthia si delinquens iv V assi confugiat ξ

Grol. M. Asyla prosunt illis, qui immerito. ἡ Lia. Odio dς liquerunt, i. e. casu aliquo vel

. . e. h. lata culpa, non autem qui commiserunt, quod societati humanae aut ho- d. erim. minibus alus lit ingurio1tim: nam qui

t. 8. m. initio jura ista constituerunt, infelicibus quidem misericordiam, at his, qui . .. malo animo injuriam intulerunt, pCe- nam eXpectandam voluerunt. Et sit,sis. quis deliberato animo hominem occi--- dit, vel civitatis statum turbat, vel p. 89. aliud crimen committat , huic ne ipsum sanctissimum Dei altare patrocinatur, sed aut puniendus, aut de

dendus, aut certe amovendUS.

Grol. R. Sunt loca publica auctoritate ad innocentiae auxilium & prassidium l. rogi. constituta , ut interim causae justitia

cognoscatur.

mus is non dedimus, secundum quae jura es puniendus, an secundum Iura loci, ubi deliquit , an secundumnosrae civitatis jura e

474쪽

rg. Quod si id cujus accusatur de- Gν. . linquens non sit vetitum jure natu-ς-α ,3 6 rae aut gentium, res dijudicanda erit '' 'ex jure civili populi, unde venit, si secus, secundum nostrae civitatis jura, jus enim naturae & gentium poenas

non determinat.

XII. Luomodo a summa potesate culpa transit ad subditos ξ

Si consenserint in crimen, aut Grol. consensu ac suasu summae potestatis = Τ' aliquid fecerint, quod facere non li-P f. l. 8.cebat.

XIII. An ergo qui non consensierunt , non puniuntur ΘQuanquam regulariter decreta, ωοι. d. in quae major pars consensit, habean-ς s T. tur pro decretis universitatis , sic ut Pulf d. l. etiam pauci dissentientes teneantur ea Hor . observare , & exequi ; tamen in de- , , 'I' licto aliter se res habet, & ad eos non Ziegi Pertinet, qui aut non consenserunt. hii aut aliorum sententiis victi sunt. Ita tamen ut interdum civitati adimi soleant, quae habet communia, muri, navalia, naves bellicae , arma, a ra-

475쪽

4 4. LIBER II. rium , agri publici dcc. dc sic etiam

damnum aliquod sentiant. At ut singuli ob delissimi universitatis citra consensum suum ea amittant , quae

ipsorum sunt propria , injustum est. XIV. An ergo poena universiitatis is poena singularum didierunt 'GME. N. Assirmatur ; singulorum poena interdum est mors, sic mors civitatis p .f. da. est, si evertatur aut dis luatur; sin guli in servitutem poenae nomine rediguntur , civitas servitutem civilem subit in provinciam redacta : singuli bona sua amittunt confiscatione , civitati adimi solent, quae habet communia, ut modo diximuS.

XV. An poena ob deinum universtatis semper etiam ante Das vel tres generationes e sium exigi

potes ρ

σοι. IR. Quamdiu isti non sunt extincti, ς M per quos ad universitatem meritum deducebatur, ipsum quoque meriti ira, s δ', ac proinde poenae debitum , quod sine merito pCenae non potest subsistere, non extinguitur , u sic poena exigi porci .:

476쪽

potest: iis autem extinctis, exigi non potest. Licet enim universitas duret, quia idem corpus manet, quanquam particulis succedentibus quaedam tamen de universitate primo ac per se& sic semper dicuntur, quamdiu uni versitas durat , ut habere aerarium; leges & similia , quaedam non nisi derivatione a singulis seu propter singulos , sic doctam dicimus universitatem , & fortem , quae plurimos habet tales , & haec tam diu dicuntur , quamdiu hi singuli vivunt. Ex hujuggenere est meritum seu delictunt, quod singulis ut animum habentibus, quem universitas per se non habet,

competit.

XVI. At Deus etiam delicta parentum in liberis pos tres gene 'rationes punire eotes M. Aliud est jus Dei, aliud hominum ι Vt. Deus jus dominii plenissimum habet,

ut in res nostras, ita in visam nostram, F i . n. t.

quod sine ulla causa & quovis tempo- 'Lre auferre cuiviS, quando vult, po- test, & si liberos alicujus praematura

477쪽

4. 6 LIBER II. aut violenta morte rapiat , in ipsos jure dominii, non pinnae utitur. SC-cus quam homines, qui jus in vitam subditorum limitatum , & non nisi propter meritum seu delictum praecedens auferendum receperunt.

XVII. An honores is praemia ad posteros transeunt ξHonores & praemia accipere Obe .a I. 3. 8. bene merita majorum possis mus, quia

iacit beneficii ea est materia, ut in quemvis a. i. 'etiam in immeritum & gratis conferri possit ; poenae non item. XVIII. An autem ob desidium alterius , de quo nullo modo participamus , nullum plane damnum sentireptisumus pDamnum directe datum, quo au- ue ib. sertur alicui id, ad quod quis jus proprium habet , non sentimus propter delictum alterius citra factum nostrum praecedens ; damnum Per consequentiam,quo fit, ut quis non ha- beat, quod alioqui habiturus fuisset, si alius non deliquisset, sentire posumus citra factum nostrum , sic paren

478쪽

tum bonis confiscatis liberi sentiunt quidem incommodum seu damnum per consequentiam, quia bona illa illorum futura erant , si a parentibus ipsorum delictum non fuisset commissum,&ad ultimum spiritum fuissent conservata , sed proprie poena non est, nec damnum directe illatum ,

hinc etiam ea, quae liberi a natura ha- Grail. 1. bent, ut vita, corpus, membra aut aliunde tribuuntur, ipsiS incolu-g.io.is.1

mia manent. Sic cum ex delicto joris partis, quae per nam universi- bis ista talis su stinet, universitas in culpa est, eoque nomine amittit communia, libertatem civilem , muros , dc alia commoda , sentiunt damnum & singuli innocentes, sed ea in re, quae ad ipsos directe non pertinebat , sed per consequentiam seu universitatem XIX. An non occasione peccati alterius interdum aliquid maliquis patitur ΘAffirmatur, verum peccatum al- - eterius non est causa proXima hujuS i. .ir.

479쪽

non ex delicto, sed ex sua sponsione tenetur. Atque hinc fit, quod malum illi ferendum mensuram accipiat non ex delicto alterius, sed ex potestate, quam in promittendo habuit.

XX. An ex fide jussione aliquis occidi potest ZGνορ. e. N. Non, quia netho jus tale habet ad . I.I, M. Vitam , ut eam sibi adimere, aut adi-L, .,9. mendam Obligare possit, ut supra s. s. diximus. Idem intelligi debet de membris, nam Sc in illa jus homini datum non est , nisi corporis servandi

causa.

gare ad exilium 'Pin. 8. IV. Quamvis alias liberis patribus fa-ς Ο 3 milias liberum sit de sua civitate sta-Ex. 4 . tuere, ut diximus 3 tamen, fide sullor b. 39- non recte se obligat ad exilium, tum,iῖ. . quia illud poenae rationem non vide-n 3 Hi-tur obtinere posse , nam delinquens hac ratione non punitur , tum quia l. L non interest civitatis , ejusmodi ci-Vem , qui non deliquit excivitateexi

480쪽

gere. Exinde sequitur , quod tantum se possit obligare , quando poena est pecuniaria, vel in aliis delims , de reosiliendo sub certa pecuniae summa, si non sit statur. XXII. An civit, liberis auferre potes occasione desidii paternι, quae

habituri erant a civitate PR.' Assirmatur, si hoc)us pendeat a Grρα c.

Voluntate civitatis : sic proditorum' 'ta' & perduellium liberi saepe honoribus su. σeXcluduntur, id quod parentibus in I euam redundat dum iciunt, liberos ipsorum inglorios vivere, sed in liberis poena non est, civitas enim de his pro arbitrio disponere potest. XXllΙ. An ergo nemo , qui deliciis immunis , ob alienum deli

nium puniri potes t

W. Nemo potest puniri eX delicto Gist. e. alieno, si proprium factum nullum praecedat: aptitudo enim ad poenam

ex merito oritur, meritum abitem est b. pQ sonale , quippe ex voluntate orta ν 'tum habens qua nihil est magis nobis

SEARCH

MENU NAVIGATION