장음표시 사용
131쪽
pro gratia , ut dicit Ioannes , idest vitam aeternam pro meritis ex gratis adiutorio elicitis. ro 7. Ad illud de senaptum ex lib. 83. quaest.q. 68. dico , quod si opponens legisset totam illam quaestionem non opposuisset paucula illa verba de occulti is meritis, que non respiciunt praedestinationem , sed glorificationem . Thema ergo illius quaestionis est , quomodo intelligitur, quod non sint condiguae paemnes huius temporis adfuturameloriam,quae νeuelabitur in nobis, ex Rom. 8. de primo multa dicit de humanis miseriss , de dominici passionum carnalium pugnantium cum spiritur deinde loquitur de libertate spiritus, quae acquiritur per gratiam, dc de gloria sterna. Et quialis retici legentes illud Pauli, cuius vast inmeretur,
di quem vult obdurat r, quid adhuc quWitum, nam Doluntati erus , quis resistit i contemnunt praece-Pta, quae ad gloriam perducunt; ac dicunt Paulum nesciuisse, quid responderet, ideo dixisseis , is homo tu quis es, qui respondeas Deo' vel hoc non dixisse Paulum: S. Doctor saepe in Icat, hec esse Pauli verba, de sic respondendum curiossis inquirentibus de voluntate Dei in operibus gratiae , de iudici; . Et post multa ait. cum ergo meritum precando amferimus, er misericordia Dei remota uitii aliud preeotibus, nisi interua damnatio debeatur , quid sibi vult homo de bac mam, ut Deo respondeat, ta' dicat, quare me sic fecisti I Si vis cogno-Rere , noli esse latam sed escere sititim Dei per illius misericordiam , qui dedit potestatem filios Dei fieri credentibus in nomine citis. Et post muIta de hoc argumento tandem dicit, ὀ homo tu qui ex qui respondeas Deo P numquid dicit figmentum ei, quistis finxit, quare me sic fecisti Au non habet potestatem figulus luti ex eadem conspersione facere aliud qui-
videtur legisse illam quetii. σἐ.
s. August. defendie Apostolum. Curiosis ira
132쪽
dem vas in honorem, aliud in contumeliam'Expurga vetus fermentum, ut sis noua conspersio, oe in ipsa, non ut paruvlus in chriso , ut lacte potandus sis, sed preveni ad virum perfectum, visis inter illos, de quibus dieituν, Sapientiam loquimur inter perfectos . Tum demum rectὸ, ct non praeposterὸ audies, si qua funt.de animarum oceultissimis meritis , ct de gratia, vel iunitia secreta omnipotentis Dei. Postea loquitur de operibus iustitiae in Pharaone, inde de operibus gratiae in vocatis , & credentibus , iustificatis, ac praedestinatis , referens factum Ia cob, & Esau, antequam nascerentur. Et subdit ;nec comprahendi potest, nisi forte ab eis , qui diligunt Deum ex toto corde, virtute oec. oe proximum
sicut fel os . Tanta enim ciaritate induti possent
fortasse cum Sanctis compraehendere longitudinem , latitudinem , ct profundum; illad autem tenendam
eonstantissima fide, nihil Deum ιnium facere . Nihil ergo ad rem pro aduersariss colligitur; immo totum oppositum. 2O8. Ad argumentum ex S.Prospero desum-sa est,.-lptum m resp.Gall.c. 3. dico ad rem non esse; quia
quόa .. .lloquitur non praedestinatis, seu reprobis. Et γ' ad i. iisti, ut dicemus in suo loco,ex demeritorum prae- uisione, incipiendo ab originali, & prosequendo Loqui,. Iper actualia, si adulti morituri sunt, siue vocati
de reproba ad fidem, & non perseueraturi, siue non vocati,& vltra originale contrahendum , alia etiam
actualia patraturi, siue tandem in originali tantum decessiiri. Id cum Augustino , di cum omni Catholico concedemus, quia de modo operandi Dei ex iustitia, agitur . At, cum de prs destinatione fit sermo, agitur de modo operandi ex pura misericordia; ideo nihil ad rem .aos. Ad aliud desumptim ex lib. de Vocat.
133쪽
ΟΡVSCVLVM PRIMUM. II 3Gentium c. 3 .dico, quod ut distincte legere est, S. Prosper docet quod nos in eap. s. diximus,nem pe,propositum firmum Dei in prςdestinando non laedere propositum liberi arbitrii humani in Iperando opera , quae perducunt ad finem , seu erminiim prεdestinationis, nempe vitam iteriam, quia illa libere facit. a Io. Ad aliud,quod dixerat in eap. Io. quod lecti ideo operaatur, ut electi sint, dico non posse intelligi deprima electione, quia haec non fit in tempore, cum ab aeterno facta fuerit; sed intelibri debet de consecutione electionis, idest de eius
ermino, nempe vita aeterna, cum ut supra vidimus sequatur Augustinum. arx . Ad dictum Fulgentis respondetur, hunc Sanctum Augustini discipulum intelligendum, &declarandum esse consequenter ad ea, quae ut in cap. 7. retulimus,idem Samstus docuit, quod nempe Deus praesciebat ea, quae ipse facturus erat in , praedestinatis supposita prsdestinatione; & consequenter, quia gratia praeuenturus erat praedestinatos, & cum sequentibus auxiliis eos adiuturus usque in finem praesciuit eos in suamet voluntate,
que haec omnia erat factura . a Ia. Ad aliorum Doctorum authoritates, quae in eodem capite adducuntur, Unica respon-ssione videtur respondendum . Vel enim considerantur argumenta eorum , quae ex Sacra Scriptura desumpta sunt ; & cum haec sint eadem, quae supra soluta sunt, non est necessaria alia responsio; vel considerantur personae aut horum; S: his opponuntur authores in cap. 7. σ Io. & in pro mio huius opusculi, numero, qualitate , ac antiquitate multo maiores .
aI3. Ad argumenta ex absurdis, resp. quod D sunt
134쪽
Te p. quod predestinatio non ad
per diuersa media oblivent esse M ani eius
Correctio est faeienda pr destinatis .
sunt eadem , quae tamquam facta a quibusdam misit S. Prosper ad Augustinum, ut habentur i n suis epistolis, poscens ab eo solutionem , ut aduersantium ora obstruerentur: et nihil penitus mouerunt Augustinum , ut a sententia recederet: sed 1 cribit prςclaros' illos tres libros , nemper Praedeninatione Sanctorum p rimum I de Bono Perseuerantia alterum ; tertium de correp. oe Gratia ,
in quibus ea, & alia soluit argumenta I & docet insuper, quomodo minus doctis, vel penitus i doctis praedicandum sit de Praedestinatione. Nihilominus ex eodem Augustino breuiter respondeo pro nunc quia postea de effectibus praedestinationis , & de operibus ad effectum illius obtinendum loquar . Ad primum ergo de ignauia,dico cum Augustino, quod Deus praedestinauit sanctos ad gloriam proprijs meritis obtinendam, si adulti sunt, si vero paruuli per sola merit 3 Christi; ideoque adulti omnes laborare debent
in obseruantia legis, & exercitio virtutum, aut consiliorum iuxta formam, & mensuram praedestinationis. Quidam enim sunt prς destinati ad gloriam consequendam per martirium, & in hoc consistit eorum labor ; quidam per statum, seu Or dinem Ecclesiasticum, siue saecularem, siue regu larem, siue eremiticum, vel anacoreticum: quidam per coniugalein; quidam per virginalem; &sic discurrendo per omnes hominum status honestos. I s enim Deus dat auxilia congrua Pr quocumque statu ; de cum in peccata labuntur, dat auxilia ad resurgendum ; omnes autem sunt operario inuicem Dei. 2I . Ad a. de prςdicatione, & correctione , respondetur per idem; cum enim non omnes Prae
destinati sine confirmati in gratia, immo rarissi-
135쪽
ΟΡVSCVLVM PRIMUM. II smi ; ideoque labi possint, de labuntur in peccata,
erit ei necessaria praedicatio, de correptio, ut resipiscant;& ideo Saluator praecepit faciendam correptionem fraternam, ut fratres lapsos lucremur. Cum his ergo modis, de circumstanti3s sunt prε- destinati omnes sancti: et haec debent ayere, ac pati, ut gloriam, ad quam pridestinati sunt, consequantur.
a I s. Ad 3. de acceptione personarum , dico primo hoc argumentum, etsi dissicillimum videatur, tale non esse, nec nouum , neque in quinto
Ecclesiae saeculo Augustini tempore prodi1sieta, sed in primo seculo tempore Pauli ; at quid dico tempore Paulit immo tempore Moisis potuisse fieri, scilicet in seculo mundi circa 3 o. immo in primo, vel saltem in secundo , tempore Cain, de Abel. At isti, prudentiores nostris, certi de iustitia , ac misericordia, de dominio Dei, de quod non possit in eo esse iniquitas, hoc argumento usi non fiant, sed caput flectentes, bene de Deo sentientes humiliter incompraehensibilibus Dei iudici)s se submittentes , ori manum imponentes, siluerunt.
a I 6. Declaremus singula. In primo , vel se cundo *culo Gen. . Respexit Dominus ad . bet, ct ad munera eius idest mittens de Coelo ignem consumentem eius sacrificia ad Cain autem, munera eius non respexit, iratusque est catu vehementer, ct concidit vultus eius. Dixit qae ei Dominus, quarὸ iratus es, ct cur concidit vultus tuus lNonne si bene egeris reeipies, oe. At Cain, etsi aelo, ac inuidia commotus , non respondit sicut nostri quia acceptas Personam. & munera fratris mei, Ze me, ac munera mea despicis i non ita dixit, sed tacuit, quasi dicens, Dominu S est. P a II. Cir-
Cain non siit e nquestus deis Deo, quod dilexit ma
136쪽
2I7. Circa 3 o. mundi saeculuin ex Saliano , cum Moises in deserto , Domino loquente, scriberet librum Exodi,cap. 33. petijt videre Deum , aiens, os ende mihi gloriam tuam. Respondit Dominus . Ostendam omlle bonum tibi. Miserebor eui voluero, in Hemens ero in quem mihi placebit. Tacuit Moises s poterat, tamquam Deo familiaris , dicere ; Domine nonne es Deus, omnium M.ta. ν in Pater, di creator omnium; nonne misericordia, dentia, α & Charitas tua infinita est i cur aliquorum tam h mii x tum, & non omnium misereberis, cur in aliquos tantum, & non in omnes clemens eris i et tamen audiuit clare , quod pro libito haec facturus erat. Existimo, quod Moises, de Dei natura , ac proprietatibus optinad conscius, id non inte rogauerit; quasi intra se dicens , donorum suorum Dominus est; nemini debet; si alicui dat, &alteri non dat, non facit huic iniuriam, sicut duo Domino vines dante denarium aequale omnibus, qui diuersis horis in sua vinea laborauerant,murmurantibus primis,dixit, an non mihi licet facere, quod volol tolle, quod tuum est , O vade. . ais. De Paulo manifesta sunt dicta; loquens his a. ' enim , ut saepe patuit, de Dei dominio in genus docet. humanum, de misericordia, & iustitia, qui in iblud exercet; adducit casum Iacob , dc Esau, quorum primum dilexit, Esau autem odio habuit, ant quam nati essent, aut aliquid boni, vel mali egissent. a. adducit, quod nuper relatum fuit dictum Moisi.
a Deo, miserebor cui voluero; & concludit, uisar non Nolantis, neque currentis, sed miserentis eu Dei. Deinde facit argumentum , quod nostri faciunt curiosi. Dicis mihi quid adhuc quaeritur , nam πο-luntati eius quis resistit i Et respondet O homo inquis es , qui respondeas Deo s numquid dicit figmen-
137쪽
oΡVSCVLVM PRIMUM . 117 tum ei, qui se finxit,quid mesteisti sic t Au asn habet potestatem figulus lati ex eadem invisa Deere
aliud quidem vas in honorem, aliud in contumeliam ἐQhod si Deus volens ostendere iram , O notam facere potentiam fiam sustinuit in Multa patientia νasto irae apta in interitum: ut osseuderet diuitias gloria sua in vasa misericordia, quae praparauit in gloria a. Quid voluit per hoc dicere Paulus , iust quia Deus , cum sit Dominus gloriae, misericors , &iustus, viden S genus humanum in malia perditionis dem eritim , voluit cum aliquibus exercere misericordiam, I facere eos vasa honoris,&cum ali)s exercere iustitiam relinquendo eos in massa damnata, & facta iam vasa contumelle. Hac restponsione attiAugustinus contentus esse debet omnis Christianus, nec profundius inuestigari, ne inueniat praecipitium. ais. Ad illud de acceptione personarum , dicendum , quod est indignum Christiano argumentum; fides enim contrarium docet. a. Paralip. I9. habetur; Mnen enim apud Dominum Deum nonrum iniquitas, nec Personarum acceptio, nec cupido munerum Rom. a. II. Non enim est acceptio
personarum apud Deum : idem repetit ad Ephes. 6.9. & ad Coloss. 3. 23. Ratio vero a priori est, quia Deus nemini debet; ideo nemo potest conqueri , quod non habet a Deo illa quae aliss concedi cernit, nec aliam causam debet quaerere; sed Vel dicere, Dominus est, vel cum Apostolo Rom. II. exclamare. O altitudo diuitiarum sapientiae, Ostientiae Dei, quaru incompraehensibilia sunt iudicia eius, ct in uestigabiles Nia eius .aao. Ad illud tandem, Deus vult omnes homines saluos fieri,cum argumentum hoc famosum sit,& Pζr ora Omnium, etiam vulgarium personarum
illum praedestin uit: eo quod Dominus est, miserie. TE, di i uiatis a
Responsio Paula sussi- eiis Fides dolet non esse in
138쪽
versetur, decreui unum integrum caput, quod vi Amo,siferit vigesimum, conficere pro intelligentia huius arkii mentε Apostolici dicti , pro quo nonnulli etiam scelestiqRM D'μ xm blandiuntur. Nunc cum eodem Augustino , homines & cum Instantia duplici ad arguentem respontii Q si ri . Primo . si vult, quare non fatuat Deus enim quecumque voluit, fecit; γ voluntati eius nemo po
xi, Esau autem odio habui, si vult omnes saluare ta. instantia, cur paruuli non omnes saluantur, cum multi sine baptismo, di in ventre matris moriantur' ad rem ergo nunc non est; insta vero explicabitur .
An ex parte Praedestinatorum assignari post aliqua causa saltem contruentia sua praedestinationis. et a I. A Du. quod praeter errores hqreticorum Pelagii,Origenis,& Manicheorum de Inlinitoreausa praedestinationis,qua dicebant fuisse merita 8μ hq ' naturae viribus facienda:& prster Catholicoruquorumdam sententiam , quod causa praedestin tionis fuerit priuisio meritorum ex auxilio gratiae. eliciendorum , ut in precedentibus patuit; insurrexerunt alij, qui nequeuntes comprehenderi , quomodo aequalium hominum aequaliter dispositorum, siue ante, siue post praeuisionem Adaei peccati, a Deo iusto, & benignissimo,omnium suorum operum , & maxime animarum amantissimo , facta sit insqualis illa discretio, ut alij eligerentur ad gloriam, gratiam, di merita, quibus gloria acquirenda est: viij vero derelicti, vel ex
139쪽
prinlisione demerito ru, in quae cadere necesse erat moraliter destitutis Dei gratia; ex pietatis, ut credo, in Deu zelo aliqui dixerunt, quod merita, eli cieda ex gratia,& demerita futura previsa, vel absoluta, vel saltim conditionata, etsi non si ut causa inducentia Deum absolute ad praedestinandum, aut reprobandum , saltiin merita illa alterutro modo previsa sint velut quedam congruentiς non aute ira motiua cur Deus praedestinauerit illos, de non istos: hoc ergo discutiendum, an sustineri possit. 222. Dico I. Ex parte praedestinati nequita sIignari aliqua causa, neque per modum congruentiae, neque per modum motivi influens ita sui pr destinationem.
223. Prob. I. omnibus argumentis adductis cum Augusicino ex Sacra Scriptura desumptis ad excludendum merita, nam ad idem sunt. Et Apostolus respondens ad obiectum, cur unu S sic, alius non sic, non reccurrit ad aliquam causam, motiuum, vel congruentiam ; facile enim fuisset ei ab hae dissicillima quasione se liberare , dicens, quod Deus ab sterno prantidie in uno bonania, aliquam qualitatem, vel bouum usum liberi arbitrii , vel saltem assensum probendum prinas vocationi ad fidem; vel aliquid simile. At non sic res pondit, sed repraehendens interrogantem , ait,h bomo tu quis es, qui respondeas Deo numquid dicit
sigmentum ei, qui se finxit, quid me fecissι M Et
alducit exemplum de figulo, qui unum vas facit in honorem, aliud in contumeliam , & tamen ex eodem luto. Sicut ergo non ex aliquo motivo, vel congruentia reperta in luto , sed ex voluntate figuli nascitur vasorum diuersitas , sic ex Dei voluntate volente inisericordiam exercere, nolia
ene aliqui electi , alijdere Iict i,
eum Deus diligeret. sensus quae siti. Nequit assignari eati La congruetiae ex par te prςdesit. Omni aT-gumenta facta pro mellitis sunt propri spro hae Conclusio
140쪽
Valentini. Non l .n squalitas. A gam. da paruulla vetet
ex aliquo motivo, vel congruentia visa in luto humano , scilicet in massa damnata hominum ob
Adae peccatum, aliquos elegit, N prsdestinauit ad gloriam, & gratiam.
224. Prob. a .ratione a sussi clanti partium aenumeratione.Res illa praevisa, quae asseri possiet, non meritum, sed simplex motivum inducens congruentiam mouentem Deum ad eligendum hunc potius, quam illum, vel esset natura alicuius, vel aliqua eius bona qualitas , vel bonus usus
liberi arbitrij consentientis vocationi diuinae saltim prime; vel aliquid aliud, vel tandem humana miseria hominum per lapsum Adi lapsoruin . Nullum horum dici potest; ergo absque ullo motivo in eligendis prquiso, facta est a Deo electio,& Praedestinatio; Prob. min.de primo. Non natura quouis modo considerata; hic enim fuit error Basilidis, Se Valentini, ut supra patuit. Prae terea natura humana quoad essentialia, est eiusdem rationis in omnibus ; nullum ergo motiuum, nullaque congruentia apparere,& praeuideri potuerunt in uno humano indiuiduo, quae non
apparuissent, & praeuideri potuissent in alio. aa6. Neque potest asseri secundum de bona qualitate. Nam hic, vel esset naturalis, vel supernaturalis et neutrum dici potest. Sic prob.primo quid dicendum de paruulis regenerandis, &sine vIla tali qualitate praedestinatis, & ante rationis usum decessuris ρ a. Si qualitas esset naturalis, recurrit argumentum contra Valentinum,3e Basilidem. Si supernaturalis deberet esse donum Dei; & gratis datum : & sic non ex motivo in praedestinando reperto, ac praeviso; sed ex suo beneficio ei conserendo, Deus moueretur: Et si sic, recurrit argumentum, quod contra praedestinatio.