Opuscula tria De Deo quoad opera prædestinationis, reprobationis, et gratiae actualis, a Fr. Laurentio Brancato basilicae SS. 12. apostolorum S.R.E. presb. cardinali de lauraea bibliothecario, in commodum Tyronum S. Augustini doctrina studiosorum elu

발행: 1687년

분량: 695페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

161쪽

OPVSCVLVM PRIMUM. I Iquia hoc modo omnis ratio capitis mystici, ac moralis in omnia bona supernaturalia suorum membrorum influentis , digne, S abunde saluaretur; maximum enim hominis cuiusque spirituale, ac supernaturale bonum est ad gloriam ,& consequenter etiam ad gratiam praedestinari. Anteced. quoad secuadam partem probatur: nullus Scripturae locus, nullaque traditio huic dicto refragatur , immo aliqua Scriptura ei opitulatur. Paulus enim Rom. 8. 29. inquit. Quos praesciuit ,

aedestinauis coformes fieri imaginιs fili,

Tunc sic:si ex merito praeviso in carne passibili,&intellectuali operatione Christi Deus ab eterno decreuit nos sibi reconciliare, filios suos adoptiuos evicere, heredes ipsius Dei, & cohqredes Christi ad imaginem ipsius filij naturalis: cur ex merito, in illa suppositione prquiso non potuit Deus praedestinare homines etiam ad gloriam,&gratiam tr63. Quod si dicas praedestinatio passiua hominum est maxima gratia,qtis possit ijs a Deo conserri ; igitur cadere non potest sub merito ueresponsio facilis est ex notabili ultimo. No

potest cadere sub merito hominum: concedo; sub merito Christi, quem Deus voluit, ac statuit esse caput hominum , & in eos meritorie influere, nego. Ratio euidens est: de facto redemptio a seruitute diaboli; collocatio in ordine filiorum, Dei; aperitio ianus coeli pro hominibus, omnia dona supernaturalia,gratia tam habitualis, quam onanes actuales,Sacramentorii l.3stitutio,& cstera omnia nobis, & Ecelesiae conferuntur ex meritis

Christi: item & consecutio gloriae ; & proindi ECCIesia omnes collectas, quibus beneficia spiritualia , immo & omnia alia a Deo petit, sic

nostro non potuit cadere Fr

162쪽

In alia sententia id ε

peccato. Saluatur

Christi Iaus in haesentent a.

I I DE DRT DESTINATIONE

concludit, Per christum Dominum nostrum . Haec autem omnia ab aeterno Deus statuit , & praesciuit, se nobis daturum per merita Christi; igitur idem dici potest de praedestinatione , quod nempe ex merito Christi in ea suppositione prae uiso , eam decreuerit circa homines. Neque in hoc video vlla in est e difficultatem , si principium illud

Scoti teneatur.

26 . Dico a. in alia sententia , quod non fuisset facta incarnatio, non existente Adae peccato ; si tenetur , quod omnes praedestinationes, tam Christi, quam hominum factae suerint ante

prae uisionem peccati Adae; adhuc probabiliter sustineri posset , quod praedestinationes hominum factae fuerint ex prs uisione mericorum Christi. 26y. Prob. sicut praecedens; quia nulla est implicantia, quin in aliquo signo praeceden Te facta sit Christi prςdestinatio ad filiationem Dei,

per unionem livpostaticam, ad summam gloriam summam gratiam, & summa meritar & ita saluaretur in eo omnimoda ratio capitis, & caulae meritori ae, re spectu omnium bonorum , quae hominibus a Deo a mundi initio hucusque con zelsa sunt, Je concedentur: & ita, sicut est causa meritoria consecutionis gloriae , respectu nostri, &mediorum ad talem consecutionem obtinendam ; ita esset causa meritoria destinationis ad

eam ; ita quod Deus in gratiam dilectissimi filii sui pr destinati voluerit alios praedestinare , S

in gratiam eiusdem , ac per merita eius decreue rit possessionem termini praedestinationis , id est et loriam eisdein conferre. 256. Prob. a. si quid obstaret huic sententiae , esset, quia in signo illo antecedenti non essent

164쪽

- hae

I xi de a- in bonis

dandia ex meritri

Christi.

I lal PRIE DESTINATIONE tia , & cum fidei principijs defenditur, quod expis uisis Christi meritis decreuit Deus ab sterno reconciliare sibi genus humanum, liberare illud a potestate diaboli, aperire Coelum , & conferre

generi humano media necessaria ad salutem , ut Sacramenta, virtutes, auxilia, dona, dec. ipsamque gloriam ; quatenus videns genus humanum lapsurum, Ze perditionis massam ex eo constituendam , voluit eius misereri, & per viam

iustitis illi reconciliari ; disposuit hoc facere mediante filio suo incarnando , de per eius merita in actionibus, & passionibus consistentia, & sic intuitu istorum omnia praefata spiritualia bona humano generi conferre . Quid autem impedit, quin dicamus , quod pariter Deus videns genus humanum sic cum Adamo lapsurum, & massam damnatam futuram , ex eodem Christi praeviso merito motus fuerit ad pridestinandum aliquos, discernendo , seu secernendo eos a massa perditionis , sicut ex praeviso eiusdem merito decreuit prstata alia bona conserret Immo existimo,quod lin hac sententia Augustini de prsdestinatione , post preuisum fide peccatum, loquendo consequenter, negari non possit, prεdestinationem quoque factam suisse ex merito Christi. Ratio

enim euidens est , quia ut cum Augustino mox dicemus, omnia bona supernaturalia, quae praedestinatis conferuntur,siunt praedestinationis essectus . At omnia illa conferuntur ex merito Christi , Se sic ab aeterno decreta sunt conferenda, et-go multo magis bonum praedestinationis , quodlest eorum causa : nam ut inquit Philosophus, de omnes amplectimur, Propter quod maemquodquel tale, illud magis. 169. Confirmatur: hanc viam sequendo, ma- is

165쪽

ΟΡVSCVLVM PRIMUM. I magis quam in alijs relucet Christi Domini dignitas , ratio capitis influentis in omnium praedestinatorum praecipue spiritualia, ac supernaturalia bona, re sic sublimitas Principatus i imino, de quod per ipsum facta sint omnia; & nihil impedit, quin sic dicamus . 27o. Confirmatura. Per Christi meritum difficimur filii Dei, & haeredes, atque Christi co-igredes, inquit Apostolus; & hec omnia ab sterio sic prςdefinita sunt. At filiatio, & hqreditas ei sunt essentialiter cum praedestinatione con- lexa, 3c ita, cum Deus predefiniuit unum, prς-lefiniuit simul & alterum i & sic ex merito Chri-H utrumque . Cur enim Deus praecisionem fe- illet , ut ex merito Christi praedefinissee unum,&Ion alteriun i cum in utroque aequaliter reluceat

enignitas , ac misericordia Dei in homines, &γeneuolentia in Christum , cuius praeuisioue me-iti voluerit illum exaltare , & constituere caput irςdestinatorum influens in eos quoad omnia ;dare illi nomen, quod est super omne uomen, ut ini omine eias omne genu blactatur Caelestium, oee. Omnis lingua confiteatur, quia Dominus noster Iesus. Distus ingloria est Dei Patris la II. . Confirmatur 3.Non videtur saluari pereeta ratio mediatoris in Christo , nisi dicatur , ubd ex intuiru sui meriti facta sit hominum praeestinatio ad gratiam, & gloriam ; ergo ita diendum . Quod autem sit mediator Dei, & ho- sinum de fide est, ex I.Tim. 3. I. Prob. maior. lediatio in genere sumpta consistit in hoc, quod xistente inter duos, siue aequales, siue superiOem, & inferiorem inimicitia, ratione alicuius tanta, aliqua tertia persona grata offenso se siterponit pro reconciliatione offendentis cum T offen-

Expersecta

166쪽

In quo con istae main

Quomodo Deus sta tu it ratis actionem accivere pro offensa humani gene

ris a

Paulus me te id doiscuit.

1 6 DE PRIE DESTINATIONE offenso; quod perfici potest per satisfactionem

procurandam ab offendente; vel si hic sit impotens , aut inhabilis, aut mimis idoneus, ipsemet mediatrix persona, id acceptante , aut disponente offenso , aliquo modo huic bene viso, satisfaciat pro offensa. Hoc tanquam certissimo posito , ad rem nostram accedens, sic discurro. Per Ade peccatum omnes homines excepta B. Virgine iuxta nostram sententiam ) cum eo peccarunt , & inimici Dei constituti sunt. Placuit be

nignissimo Domino Deo homines sibi reconciliare , & per viam iustitae , ac satisfactionis pro grauissima intensiue, & extensiue offensa id

perficere: non inueniebatur inter homines puros, qui condigner satisfaceret: statuit filium suum sanctissimum incarnandum , ad hoc peragendum in terram mittere: Hic ergo cum est et nos reconciliaturus , ut adaequale suo muneri mediandi satisfaceret, erat effecturus, ut Deus in suam gratiam nos reciperet filios; & hqredes aeterne viis eos, qui sibi placerent, essiceret. Totum autem hoc per praedestinationem ad gratiam, & gloriam emcitur. Igitur, ut plenipotentiam mediatoris Deus Christo conferret , in gratiam eius , ac suorum meritorum, hanc gratiam praedestinationis, iustificationis , &c. consequentium debuit ex sua liberali benignitate concedere , secernendo ex tunc quos voluit 1 massa perditionis,essiciens suos filios , regnique coelestis heredes ,re Christi coheredes. a 71. Tandem existimo Paulum id docer voluisse Ephes. 1. 3. inquiens de Deo ; Θιi elegit nos in ipso cbristo ante mundi constitutionem , ut essemus sandri , ct immaculati litaeonspectu eius in charitare . Qui praedestinauit uos iul ado- Τ

167쪽

OPVSCVLVM PRIMUM . t 7 adoptionem filiorum per Iesum christum in 'funtal secundum propositum voluntatis sua,in laudem glo-l riae , ct gratia fua,in qua gratificauit nos in dilectoi filio suo , in quo babemus redemptionem per sanguinem eius, oec. Interi. Hier. Elegit nos in ipso ait per christum et infra , gratificauit nos in dilecto filio suo, dicit, per christum; modus ergo iste loquet di toties a Paulo replicatus, Deus elegit nos i christo; qui praedestinauit nos per Iesum Christum . Qui gratificauit nos in dilecto filio suo; 8e haec ante mundi constitutionem,aliud significare nequeunt nisi praedestinationem nostram per Iesu Christi mediatoris nostri merita factam esse.

De praecipuis Praedestinationis effectibus . a 3. Du. quod licet multa bona , tam siuper- , naturalia, quam naturalia sint communia praedestinatis , & non praedestinatis, seu reprobis; quaedam tamen solis primis competunt, I de his loquimur. Certum quidem est, Urnatura- quod multa supernaturalia bona obtinent repro i ' b'n 'bbi, quae tamen temporalia, idest ad tempus tantum durant, & non perseueraut usque ad finem vitae . Multi enim, ait, Saluator funt vocati , pauci vero electi. Veniunt enim ad fidem innumeri,

baptismum suscipiunt , gratiam sanctificantem , cum Theologicis virtutibus , & Spiritus Saucti dona , aliaque Sacramenta recipiunt, & actualibus auxili s diuinis ad sancte operandum adiuuantur & tamen , quia donum perleverantiae non obtinent, sed in peccato decedunt, damna tur : immo plures praeter haec dona, gratias gra-T et tis

Multa suistinent etia

sunt tem

poralia .

168쪽

Gratias e ti ini gratis

datas

Praeeipuit effectusprq

uestinati.-nia, qui sine R. Fficax Oeatio ad fidem.

I 8 DE PRAEDESTINATIONEl tis datas obtinuerunt, ut sapientiam,prophetiam,

gratiam virtutum, seu miraculorum, & curatio-l num, genera linguarum, &c. & tamen damnati sunt: De quibus dicit Saluator, Matth. 7. 22. Misiti diceut mihi in illa die Domine, Domine, nonne

in nomine tuo prophetavimus, in nomine tuo D c-monia eiec imus , ct in nomine tuo virtutes intillas fecimas . Et tunc confitebor illis , quia numquam

noui vos, discedite a me, qui operamini iniquitatem. Patet ergo, quod haec etiam supernaturalia dona , non in omnibus sunt effectus , ac signa prς- destinationis et Iudas enim fuit a Christo cum alijs missus ad pridicandum cum virtute miraculorum ali; plures per aliquod tempus sancte vivunt, praedicant, alios ad fidem conuertunt, Sacramenta frequentant ; & nihilominus, vel quia in pessima aliqua consuetudine inueterati sunt, vel quia a fide decidunt, in fine pereunt: aliquos ergo proprios,& praecisos pridestinatorii effectus ex Sacro rex tu,& ex Sanctis Patribus referemus.17 . Dico I. Primi , & praecipui effectus pridestinationis, ad quos est; consequuntur, sunt

illi, quos refert Apostolus Rom. 8. 3o. Quos autem praedestinauit, bos oe vocavit, quos autem voca-tiit, bos σ iuri sicauit; quos autem iustificauit , illos σglorificauit. At primi duo effectus declaratione indigent. a 7s. 4'rob. & declarantur singula. Primus effectus praedestinationis est essicax vocatio ad Catholicam fidem, ac proinde haereticorum fides cum baptismo recepta exceptis paruulis in ea decedentibus non est praedestinationis effectus, quia extra catholicam Ecclesiam non est salus , ex

At quia multipliciter fit vocatio,dicendum, quod

169쪽

OPUSCULUM PRIMUM. 1 9

paruuli, quibus confertur baptismus , per huius collationem vocantur , & per fidem habitualem credunt, & vocationi respondent, & fides actitalis offerentium , vel ministri, seu Ecclesiis eis sufficit; de Consec.diat. .cap. In Ecclesia, cap. Pal Bli fideles, eap. Mater Ecclesia ; immo dicuntur fidele S ; non quia actuali aer credunt, sed quia fidei Sacramentum recipiunt, id est, baptismum , per quem eis infunditur fides, ead. s.c. Nihil est aliud. Ali; vocantur, & recipiunt fidem per baptismum sanguinis, cum Catecument, siue valde instructi, siue incipientes tantum pro fide Catholica martyrium patiuntur. Alij vocantur, sed per baptismum staminis ; idest, per votum, seu desiderium baptismi nequeuntes illum in effectu recipere , o vita decedunt. Alij laudem adulti vocantur ad fidem ex Paganismo , Mahometismo , vel Iudaismo, & bene instructi baptizantur. Vertim,ut in Not.dixi, haec vocatio, & responsio per baptismi, ac fidei etiam Catholicq receptionem in adultis, non est praecisuin signum, nec certus praedestinationis effectus , alioquin omnes Catholici essent ptae destinati, & tamen Christus,

Matth. 2O. IO. ait, multi sunt vocati, pauci vero electi. Vocatio ergo est quidem in aliquibus, aenon praecisus, & proprius predestinationis ef-

276. De iustificatione pariter idem dicendum ; quia innumeri vocati sunt, & nedum per baptismum iustificati; sed Sc alijs vicibus per Sacramentum poenitentiae; & tamen pereunt. Et proinde iustificatio etiam est predestinationis signum , & effectus in aliquibus, at non proprius,

ac praecisti si sed alia ut infra debent esse ipsi adiuncta ; nempe finalis iustificatio , & perseue

rantia

cuntur vo-

i cari per hal bitum fidei

& per eum dicunturi fidelea.

Alii per

martirium,

Alii per votii baptismisi necti aurit eum habe-2 . Est instifieati maaliquibus snon in omnibus . ni fist finalis.

170쪽

MO DE PRAEDESTINATIONErantia in illa . Haec est verus praedestinationiSeffectus.

277. De glorificatione tandem nulli dubium

est, quod sit ultimatus effectus, ac terminus praedestinationis; ad hanc enim Deus praedestinauit: ideo ait Saluator Matth. as. 6. Ibant iusti in vi tam aeternam. Vnde Magist. sent. in lib. a.dist.

air, sicut enim praedestinationis esse Ius illa gratia est, qua in praesenti iustificamur, atque ad rem Ni.

uendum, O in bono perseuerandum adiuvamur , O illa qua in futura beatificamur. 278. Dico a. effectus priedestinationis, qui solis praedestiuatis competunt sunt sequentes eXAugustino. S. Doetor in lib.de Corre p. & gratia cap. 7. ii, quit. Quicumque ergo ab illa originali damnatione ista diuinae gratia largitate discreti sunt, non est du bium , qaod , o procuratur eis audiendum Evangelium , or cum autiunt, credunt, ct in me , quae di lectionem operatur , usque in Mem perseuerant, or si

aliquando exorbitam, correpti emendantur ; σ quidam eorum , etsi ab hominibus non corripiantur, in νiam , quam reliqueram, redeunt; σ nonnulli ac cepta gratia in qualibet aetate periculis huius vita . mortis celeritate subtrahuntur. Haec enim omni operatur in eis, qui asa misericordia operatus est

eos , qui elegit eos in filio suo ante mundi constita tionem per elemonem gratiae: te in fine capitis ait aut si qui deficiant, reparentur antequam vita vita finiatur, Er deleta, qua intercurrerat iniquitatevsque in Dem perseveravita depalatur: & in cappraeced. discutiens illud Act. I 3. 48. crediderant

quotquot erant praeordinati ad vitam aternaota ,

ait; Quis in aeternam vitam potuit praeordinari, nisi perseverantia dono i Quandoquidem, qui perseuerauerit

SEARCH

MENU NAVIGATION