장음표시 사용
151쪽
OPUSCULUM PRIMUM. IIIa r. Prob. de primo . Causa essiciens realiter debet existere ; nam ex phisicis effectus in actu exigit causam in actu. Christus autem, ut homo, ab aeterno , cum facta fuit hominum prae destinatio, non existebat; ergo non potuit ei essiciens causa nostrae praedestinationis. 2 2. Prob. de secundo. Nequit percipi, quo modo Christi praedestinatio , siue active, scilicet ut actus diuinae voluntatis, siue passive concepta, ut importat praedestinatum esse , possit esse causa emciens nostrae prsdestinationis; nam,ut est actus voluntatis Dei,essicit id tantum , ad quod tendit, nempe eligit, ac praedestinat Christum et ut vero passive sumitur, nihil essicit, sed ipsamet est quid esse ctum, seu volitum ; igitur in nullo statu accepta potest dici causa essiciens nostrae praedestinationis.
243. Dico a. Christi praedestinatio dici po
test , ac debet causa exemplaris nostrae praedestinationis ad gloriam , gratiam , & filiationem Dei, haereditatis Dei , de cohaereditatis Christi. aqq. Prob. I. ex Rom. 8. 29. quos praesciuit, O pra dessinauit conformes fieri imaginis flj fui, vi sit ipse primogenitus in multis fratribus . Quos autem praedestinauit, hos oeuocauix , oec. a. ex Ephes. I. s. Qui pra destiuauit nos in adoptionem filiorum per Iesum Christum in ipsum , secundum propositum volontatis suae in laudem glorie gratia sua, in qua gratificauit nos in dilecto silio suo. Prius autem dixerat , sicut elegit nos in ipso Iesu anιereundi constitutionem , γt essemus functi, σ immaculati in eo pectu eius in charitate. Igitur Christi Domini praedestinatio se habuit, ut.exemplar, idea , ac prototypiis aliarum praedestinati
alestinati fuit caiisa exemplaris i Ostrae. ex Apost.
152쪽
Pr idestinatici Christi nou laterr destria.
2 3. Prob. a. ex S.August. in lib. I. de Praedest. Sanct. c. I s. Est etiam praeclarissimum lumenta, praedestinationis , oe gratia, ipse Saluator, ipse mediator Dei, ct hominum homo cissus Iesus di &infra. Appareat itaque in nostro capite ipse fons gratiae ; undὸ fecundum uniuscuiusque mensuram se per ita eius membra deundit: &postea . Ipsa est igitur praedestinatio Sanctorum, qua in Sancto Saciorum maximὸ claruit, quam negare tuis potest recte intelligentium eloquia νeritatis ' & infra . Si-eut ergo praedesinatus est ille νnus, ut esset capat no Irum ; ita multi pradestinati sumus, ut membra eius
246. Lyranus in epist. ad Rom. 8. in illud conformes fieri imagines fili, fui, ait, Quia filiatio adoptiua est quaedam similitudo filiationis nati
ratis diuinae. Sicut ergo Deus hominem Christum praeordinauit ad filiationem diuinam naturalem ponendam in eo per unionem livpostaticam Verbi; ita praeordinauit electos ad aliam filiationem, non quidem naturalem, sed adoptiuam cum iure hereditatis ad regnum : huc
7. Dico 3. Pridestinatio Christi , siue
active , siue passive sumatur, non fuit causa meritoria nostre predestinationis. a 8. Prob. prima pars facile . Actiua praedestinatio Christi aliud non est, nisi adtus diuinae voluntatis , quo Christum hominem ab eterno elegit ad unionem hypostaticam , vel filiationem Dei naturalem, ad summum lumen glorie , suiImmam gratiam . summam gloriam ; N ad omnes alias Christi persectiones , ad statum mediatoris, ad septem dona Spiritus Sancti, ad gratias Omnes gratis datas c. Hic autem actus eligenda ad
153쪽
hpc omnia. non est meritum; quia est actus Dei, se i Sanctissimae Trinitatis , cui repugnat mereri: tum etiam , quia est actus liberalitatis , & beneficentie, atque Charitatis Supremi Principis inta, Christi humanitatem . Alioquin activa nostri predestinatio, immo quς libet cuiuslibet donie largitio diuina erga creaturas esset Dei meritum,& causa meritoria ; quq in terminiS repugnant. 2 9. Prob. de a. scilicet de passiua praedestinatione Christi, sic . Hsc passiva prςdestinatio Christi, siue ad unionem hypostaticam , ac filiationem Dei, siue ad summam gratiam , ac gloriam, caeteraque bona, quae supra dicta sunt, aliud non est, nec aliud importat, quam Christi hu-εnanitatem tunc non existentem , fuisse a Deo ad ea electam , ac praede finitam, & praeordinatam. Id autem nullam liabet conditionem meriti, sed Potius passio quaedam grammaticalis est, & denominatio extrinseca Logicalis, ut est esse visum, esse volitum , este amatum, esse electum , &coetera similia.
a Io. Dico 4. Si praedestinatio nostra sumatur pro fine, seu termino ipsius, nempe pro gloria, & gratia , alijsque bonis, ad quae praedestinati sumus, dici potest, Christi praedestinationem fuisse causam exemplarem , ac etiam meritoriam nostrae prsdestinationis r hoc modo scilicet; quatenus Deus statuit per merita Christi aperire Coelum , liberare animas de potestat diaboli, facere eas haeredes regni, filiasque adoptiuas, & conferre eis gloriam. III. Prob. prima pars ex dictis pro secunda Conclusione . Sicut enim Christus praedestinatus filius Dei, licet ex meritis non meruerit incarnationem, & filiationem Dei, & praedesti
ratio dein i Christi l praedestiis
praedestinatici insuit in nostra a a Dipi
154쪽
nationem ad gloriam , ut docet S. August. lib. I l ch au, de Praedest. Sana. c. 1 F. tamen plenitudinem glo-l quid rie consecutus est per sua merita: Sic etiam nos,l f 6 6-iqui ad gloriam prεdestinati sumus sine meritis ;l bis , tamen eam non assequimur loquendo de adultis)nisi per merita; ergo quoad consecutionem,Christi praedestinatio fuit causa exemplaris praedestinationis nostrae. Maioris prima pars pro nunc ex August.loco cit. prob. dicente. Est etiam prae-- elarissimum lumen praedestinationis, ct gratis ipse Saluator, ipse mediator Dei, ct hominum , homo Christus Iesus ; qui , νt hoc esset, quibus laude fhis, vel operum, vel fidei meritis praecedentibus , natura humana , que in illo est , compa=auit RSspones it is, de t r quaeso,ille homo, vi Verbo, Patri eo eterna fine piau lin unitatem persona Gamptus filias Dei unigenitush, exi his G , νηde hsto meruit vade qualeeamque eias bo-tus . num prscessit ἰ Quid egit ante , quid eredidit , quid petiuit i ut ad banc inessabilem excellentiam perueniret ἰ & subdit. Ipsa est praedestinatio Sanctorum, idest facta sine meritis, &c. 232. Prob. modo secunda pars maioris , quod plenitudinem gloriae Christus consecutus est per merita, ex oraculo ipsius Christi, qui Lucae et . iungens se discipulis euntibus Emmaus, dixit, Nonne bae oportuis pati christum , O ita , intrare in gloriam suam Nota tamen, quod dico sed pleni-splenitudinem glorie, non gloriam absolute,quia. α'ν. m. Vt i 3fevt. cum comuni Ecclesiae sententiarita assecu' docui, ac tenui, quod a primo instanti suae conceptionis Christus obtinuit gloriam, fuitqui beatus , gratis, S sine prscedentibus meritis, at, quia erat simul viator, & passibilis usque ad set pultu ram, immo usque ad resurrectionem , non
habula pro illo tempore plenitudinem gloris, sed
155쪽
expleta passione, in re unione anims ad corpus , Cum resurrexit, cessauit ratio viae, & collata sunt ei Horia corporis beati, nemper impassibilitas , splendor , subtilitas, re agilitas; tunc plener beatas effectus est: hanc ergo beatitudinem per merita passionis acquisiuit . Hoc ergo modo nos Deias ad gloriam praedestinauit; sed per merita
consequendam ; unde ait Paulus, Bonum certam En certaui, eursum eo umavi, fidem seruaui, in
reliquo reposita es mihi corona iustitiae, quam reddet mihi Dominus in illa die iustis Iudex ; nou solum autem mihi, sed bis, qui diligunt aduentum eius. a 33. Prob modo secunda pars Conclusionis, quod scilicet praedestinatio Christi, seu ut legi-ltimo, & proprie loquar , Christus predestinatus filius Dei fuerit causa meritoria nostia prςdem nationis quoad emeetiim , id est gloriae consecutionem; ex I.Corin. II. 22. Sicut tu Adam omnes
s moriuntur , ita in christo omnes vivificabuntur .l Ephes. s. 23. christus caput Ecclestia, ipse est Salvator corporis eius . Vnus est mediator Dei, ct hominum christas Iesus. I.T . a. s. ex Io. a. a. Ipse est proρ tiatio pro peccatis nostris, non pro nostris autem tantum , sed pro totius mundi . Aet. q. Ia. 2 on es in aliquo alio fatus , non enim aliud nomen est sub caelo datum, in quo oporteat nos saluos fieri. 276. Colaiarmatur. Christus redemit nas a potestate Diaboli, instituit Sacramenta, per quae reconciliamur Deo; obtinuit nobis per sua merita gratiam sanctificantem, & auxilia actualia , per quae meremur gloriam, aperuit Coelum, quod ob Adae peccatum obseratum erat, Sec. quae Omnia de fide sunt. Sine his autem gloriam non consequeremur , igitur dici potest,& debet, quod
predestinatio Christi, seu quod idem est Chri-
termini nostre prς lestination is, quoad consecutionc . Beneficia nobis per Christum collata.
156쪽
Arg. eunt. Quando Christus influit laua
si milieudo capitis ad membra in Christo, dein nobis.
stiis praedestinatus fuit causa meritoria praedestinationis nostrae quoad effectum, seu terminum ; & hanc existimo fuisse D.Thomae mentem , in I. p.q. a .ar. . in corpore, ubi dicita Si eonsederetur praedestinatio christi secundum naedestinationis actis, non est causa nostrae praedestinationis . Si autem sconsederetur secandum terminum,pradesinatio Christi est eausa praedestinationis nostra. sie enim Deus praeordinauit nviram salutem ab aeterno praedestino .do, ut p er Iesum Christum compleretur. Obijcies contra I.& 7. Christus est caputEcclesie,& omniu prsdestinatoru, ergo ut praedestinatus, cum sit caput, in hoc genere influit in omnia
a yy. Resp. dist. consequ. influit modo sibi competente iuxta Dei prouidentiam,concedo, alio modo , nego. Stando enim in similitudine capitis ad coetera membra corporis, euidens est, quod argumentum inihil concludit, nam caput Phisi eum influit quidem in alia membra corporis , at non facit, seu generat illa membra; sed idem agens naturale, quod gignie caput, gignitalia membra cum facultate influendi in ea . Sic ergo Christus influit in membra praedestinata ; atl ipse nec membra facit, nec praedestinat,sed Deus, qui ab sterno statuit Christum efficere, & ex tunc3 eum praedestinauit; alios homines facere statuit membra eius, & predestinauit ad imaginem, &consorinitatem Christi . Totum hoc praeclare explicauit Paulus Rom. 8. ut in probatione secundae Conclusionis patuit. Ratio ergo capitis in Christo circa Ecclesiam consistit in hoc, quod Christus fundauit Ecclesiam visibilem constantem ex ministris diuersi ordinis, & ex alijs fidelibus in unum coadunatis per unitatem fidei, baptismi,
157쪽
tismi , ac coeterorum Sacramentorum, quae respective communia sunt. Ipse autem suis meritis haec omnia facere meruit, & per eum, eiusquimerita omnia spiritualia beneficia, & consecutionem aeterns gloriae obtinemus. At ratio capitis non videtur ullo modo importare influentiam , nec phisicam, nec moralem in aetitiam, vel pas-liuam hominum praedestinationem , ut supra patuit.
An saltem expraeuisione meritorum christi facta fuerit bominam praedestinatio. ass. R Du. r. quaesitum hoc non. coincideri , cum pricedentibus. Quaerimus ergo an Deus praedestinando Christum, ut hominen ad filiationem naturalem diuinam per unionen hypostaticam,& ideo etiam ad summam gratiam, summumque lumen gloriae,ac siiminum meritum, ex praeuisione istius summi meriti praedestinauerit aliquo; homines ad gloriam; itaue omnes praedestinati, sicut omnia bona, quae habent a Deo per Christi meritum recognoscunt, sic destinationem ad illa, & ad gloriam debeant per Christi meritum a Deo recognoscere . a 37. Adv. a. solutionem huius quaesiti pendere a solutione alterius famosae controuersiae, an si Adam non peccasset, Verbum incarnatum fuisset, seu venisset Christus in carne impassibili, ut cum sua Schola Scotus docet iu 3.Seut. ds.7. q. 3. de nos cum illo tom. I. m 3. Sent. disp. a. art.a. At praescindendo ab hoc quaesito pro nunc satis molesto; inquiram quid in utraque , vel alterutras sen
158쪽
Ouibus actibus meruit Christus.
i de Inearrial tione in quci siencinctum
et 8 DE PR*DESsINATIONE sententia, S. Thomae, scilicet, vel Scoti, dicendum sit ad praesens dubium . a 38. Adv. . quod sicut dixi de merito Christi in eodem tomo diis. I9. ab art. q. & deincepS, Christus de facto meruit non solum per actioneS ,& passiones potentiarum sensitivarum , per effusionem sanguinis, ac per mortem , X c. sed etiam per actus potentiarum spiritualium , praesertim per charitatem, leu dilectionem erga Deum , Rhomines, & per actus pietatis,& adorationis Dei,& obedientiae erga Patrem, &c. ita quod in Scoti, eiusque Scholae , ac mea in hac re sententia , si Adamo non peccante Uerbum fuisset incarnatum, quia non in carne passibili; licet non potuisset mereri agendo, & patiendo sensibiliter ;adhuc mereri potuistet operando intellectualiter . . a s. Adu q. quod pro defensioue huius Sc ti sententiae, & stabilienda illa, quam inquirimus demerito Christi pro nostra praedestinatione , hic ordo secundum nostruin intelligendi modum st tuendus est inter decreta diuina circa futura facienda , ut docet Scotu S in I. senteu.ds. 7. q. I. ab aeterno suppositis productionibus ad intra ; in primo signo sequente,Deus intellexit omnes creaturas possibiles: in secundo signo , decreuit se summe communicare creaturae rationali ; & in hoc signo decreuit unire livpollatice Verbum cum humana indiuiduali natura, & in hoc praeis deliinauit Chritium ad siunmam glorianus , summamque gratiam, ad summam charitatem, ac pietatem in Deum, atque charitatem in proximum : in tertio signo decreuit creare Adamum,& alios homines r in quarto ligno vidit Adamum cum tota posteritate casurum: in quinto signo decreuit modum unionis, nempe in carne passi
159쪽
OPUSCULUM PRIMUM. 139bili, & per actio aes, tam intellectuales, quam per corporales Christi passiones reconciliare sibi genus humanum: & quoniam cum S. Augustino praedestinatio hominum facta fuit post praeuisionem peccati Adae , dici consequenter cum eo debet , quod in hoc signo facta sit hominum praedestinatio, R in hac sententia non est dissicile saluare , quod praedestinatio hominum facta sit ex praeuisione meritorum Christi . Item si teneatur sententia contraria de decreto In camnationis post prquisum Adae peccatum , adhuc distinguenduin est: vel enim tenetur, quod Adae ,& aliorum praedestinatio facta fuerit ante praeuisionem peccati Adae; & hoc praeuiso decreta fuerit incarnatio ad reparandum genus humanum,& tunc fuisse praedestinatum Christum ; non apparet via saluandi, quod ex merito praedestinati Christi praeviso, facta sit praedestinatio Adae , &aliorum,quia haec supponeretur facta ante illum. Si vero teneatur, quod , & Adamo non peccante facta non fuisset incarnatio, & quod ante praeuisionem peccati Adae nullius facta fuerit praedestinatio , sed supposita Adg peccati praeuisione, decreta fuerit incarnatio, & consequenter prodestinatus fuerit Christus , & postea praedestinati sint homines, & discreti a massa damnata , ut docet S. Augustinus, & nos supra cum eo docuimus , facilis, & conueniens est via fatuandi, quod ex praeviso Christi merito facta sit hominum praedestinatio; si enim haec via teneatur, ut amicis meis consulo tenendam,in magnam redundat Redemptoris gloriam . Parcat Lector si prolixa sit adnotatio; cedit enim ad Christi Domini nostri laudem , de quo omnia summe bona praedicare debemus , quae Sacrae Scripturae non repugnant, in-S a quit,
christi fieri potuit nostra prς- ldestinatio. In alia sen- ltentia noti l idetur post se saluari . Alia via salvandi facilis, & te
160쪽
bis omne gratias. In sent. Scisti prohabilissi vie sustinetur,qu Bd ex praevisio
l rum Chri- sit facta fiet nostra pr i destinatim. Commenda lFi maxim h
pugnant, inquit cum alijs Scotus. 26o. Adv. vltimo cum Scoto tu ε. Sent.di t. a.
quaest I .ad 3. & est valde notandum dimim illud, quod gratia non cadit sub merito, sicut docet Apostolus 1 om. s. Si gratia ex meritis , iam no est gratia, sed mmces , quod intestigi potest, vel de merito de congruo, vel de merito de condigno. De primo non est tanta dissicultas; sed de secun- .do ; pro quo etiam aduertit Scotus, quod vel es l. sermo de causa intrinseca, id est de ipsomet me- rente , qui per sua opera non potest mereri gratiam de condigno, di de hoc intelligitur Pauli di chirin ; Si gratia ex meritis, ides proprijs, iam novil est gratia: vel est sermo de causa meritoria extrinseca illi , cui confertur gratia, & sic gratia cadere potest sub merito et talis autem est Christus resipedui omnium gratiarum, quas nobis meruit: his notatis 26 I. Dico I. In ea sententia Scoti, quod Verbum sui stet incarnatum, etiam si Adam non peccasset, sustineri potest probabilissime , quod ex previsione meritorum Christi per potentias intellectuales eliciendorum facta fiterit hominum praedestinatio ad gloriam, de gratiam .
1 26 a. Prob. In hac suppositione maxime commendarer Christi meritum , & non asseritur aliquid Sacrae Scripturae, traditioni, aut communi Ecclesiae opinioni repugnans: ergo. Consequis prob. ex famoso illo Scoti axiomate, in eo inmendando christum malo excedere, quam deficere, si ii alteratrum ex ignorautia incidere oporteret. Hinci est, quod Ecclesia in hymno illo Angelico . Gloria in Excelsis , sic eum collaudae. Tu solus Sanctus . Til Diss Dominus . Tu solus istitismus Iesu christe. Anteced. quoad primam partem prob.