장음표시 사용
221쪽
qttamdiu in hae mortalitate vivitur, de arcano diuina predestinatroms mcterio νsque adeo praesumere debet, νι certὸ flat Mat, se omnιηo esse in uametro Praedestinatorum , σc. Nam nisi ex Deciali reuelatione seiri non pos est, quos Deus sibi elegerit. Et in can. Is . Si
quis dixerit, hominem renat tim, oe iuste icatum tene-rι ex fide ad eredendum se certo esse in numero pra-
deItinatorum, anathema sit. 37O. Cons. ex can. corripiantur, estque S. Augumni, et . qu. 3. ubi habetur . Corripiantur is
que fratres subditi ὰ Praepositis suis correptionibus ,
de Charitate venientibus pro culparum diuersia-ιe diuersis vel minoribas, vel amplIoribus,3cc. COncludens pro ratione ad rem nostram e Vescientes enim, quιs pertineat ad Vadestinatorum numerum , quis non pertineat, se assci debemus charitatis assiectu, νι omnes velimus saluos fieri. Signa ergo certa, ct in tallibilia non dantur ad cognoscendum a
sine deceptionis periculo, quod aliquis sit praedestinacus, vel non, quantumuis enim aliquis sancte Vivat, nec ipsemet de se, nec alij de illo certo , &sine deceptionis periculo iudicare potest esse prε- destinatum non ipse de se, quia etsi sancte pro
aliquo tempore vivat exercendo se in Operibus visculum , in obseruantia praeceptorum , & consiliorum; nescit tamen, an sit perseueraturus, aut casurust Ideo Apolloius I. c. or. IO. I a. ait. Quι se extimat Itare, videat, nὸ eadat: & in cap. . . inqui ιιιι enam mihi conscius sum sed non in hoc iustificatus fum, nam Ecclesiastes s. a. dicitur, vemo scit, au odio, vel amore dignus sit. Et ipsemet Pam llus ue se in eadem epist. cap.9. in fine, inquit, Ego ig/tur sc ι urro, non quasi in incertum, sic pug'o, οβ qμω aerem verberans: sed eastigo eorpus meum, σω seruitutem redeo, nὸ foretὸ cum alijs pradicauero,
Non datur senu ni in . fallibile in aliquo . Por quod sciat s
222쪽
ipse reprobus esciar. Timet Paulus, quia Christo apud Ananiam laudatus erat, Act. s. quod erat lectus vas electionis , ut praedicaret eam a padomues gentes, quis ergo . cuiuscumque probitatis vir non timebit casu mi Et multi in Chronicis reserantur magnae probitatis viri, qui non perseue-MaIel a parent S1 ti, sed non sunt . De paruulis eum ba. ptismo moxientibus Certa est
rarunt usque in finem vitae. Nullus ergo est certus de perseuerantia finali, & consequenter neque de praedestinatione , quae fert secum Perseuerantiam finalem. 37I. Neque cognoscentes aliquem magnae probitatis virum possunt certo scire, eum esse prς- destinatum; externa enim vident, nec possunt interna penetrare ; crebro enim sub ovina pelle latentaupi, & cu elusinodi Hipocritis fuit continua concertatio Christi Domini, quos vocat modo lupos sub specie ouis , modo Sepulcra dealbata foris speciosa, intus autem omni spurcitia plena , Pharia suos Hipocritas appellabat: igitur ex sanctitate
externa cognosci, aut iudicari nequit, aliquem esse praedestinatum. At dato , quod quis Hipocrita non sit, sed & externe, & interne Sanetiis, nemo potest iudicare,quod sit usque in finem perseueraturus, nisi fuerit sibi a Deo reuelatum, nam
Isaiae I. a a. dicitur, Annauciate, quae νentur
funt in futurum, in scimus, quia Dry estis vos . Vnde merito Concit. Trid. vi supra diximus, declarauit, non polle sine speciali Dei reuelatione sciri aliquem praedestinatum esse. 37 a. Dico a. Pro Par iis ante v sim rationis decedentibus signum certum predestinationis eth, si cum baptismo decedunt. 73. Prob. ι . Excap. Maiores de Baptismo ,
Jec. in quo definitur, quod paruuli baptizati, si
ante usum rationis moriuntur , saluantur.
223쪽
Prob. I. ex Concit. Trid. seli. s. in decr. depecc . Orig. g. a. ubi habetur . In renatis nihil odit Deus. quia nihil est damnationis ijs quivere et epulti cum Christo per baptisma in mortem, qui non secundu m earn m ambulant, sed veterem hominem exuentes, nouum, qui fecundum Deum creatus est, induentes, innocentes .immaculati itur icinnoxii, ac Deo dilecti essecti fint, haeredes quiae Dei, en haeredes aute christi, it aut nihil prorsus eos ab ingressu Caeli remoretur. Parmili aute ante usum rationis iam baptigati, renati sunt, re ii moriantur, quia secundu carne non ambularunt ; innoxiJ, puri, & innocentes , haeredes Dei, de cohaeredes Christi ex hoc mundo discedunt, & nihil eos ab ingressu Coelorum remoratur . Ergo est certum signum , quod sunt de praede itinatorum numero.
374. Dico 3. Pro Adultis iam mortuis, beati sicatio , seu canoniZatio eorum , seu martirium eorum ab Ecclesia declaratum, siue cultus publicus ab Vniuersali Ecclesia eis tributus , vel permissus; sant stigna certa prae destinationis , di saluationis secutae. 37S. Prob. de qualibet ex praefatis functionibus. Qua libet enim illarum declarar, eos estem Coelo cum Deo regnantes ; & ob quamlibet earum, fideleS venerantur eos , ut Sanctos ; N ad eos suas dirigunt preces, ut pro ipsis apud Deum uatercedant, ut praxis Ecclesiae docet. Nullum autem certius signum dari potest de gloria alicuius , quam aliquod ex praefati S si diuinam explicitam reuelationem excipias 3 quia Ecclesia in Nanctorum declaratione, de cultu infallibilis est. Patet autem, quod ab initio Ecclesiae usque ad irostra tempora , sic semper processum est. Nam praeter Sanctos de quibus S. Scriptura Veteris Te-C c a stamen-
tuis , quae sint prςdestiuationis signa earin l
224쪽
sit lationis signa , sed sal Iibilia.
stamenti loquitur , quosque Apostolus ad Hebr. II. commemorat omnes alii , quos post Christi aduentum colimus, aliquo ex praefatis modis declarati sunt Sancti ; illosque , ut tales colimus, ac veneramur; & eorum passiones, ac festa celebrada statuit concit. Cartag. 3. can. 67. deinde ali. posterior a Concilia; illosque cum Deo regnaro delinit Concit. Trident.fessas. in decreto de inuocat. Sanctorum, & propterea colendos, & orandos esse ex eodem Concilio, ibidem . Illae ergo declarationes , seu venerationes illorum, quae ab Ecclesia Vniuersali fiunt, aut fieri conceduntur, sunt signa certa praedestinationis . Dixi, se ab Ecclesia V niuersati fiunt, vel fieri conceduntar; quia aliae particulares, in eiusmodi cultu aliquorum , possunt decipi, & de facto aliquando deceptae sunt: nam saepe id accidisse legimus. Immo hanc ob causam Alexander 3. ut habetur in cap. I. de reliquiis, ct Vener. Sanctorum decreuit, neminem doc et ero posse pro Saucto venerari , etiamsi per eun miracula fiereut absque manae Ecclesiae authorita, te. Quod postea confirmauit Urban. VIII. per prolixam Constitutionem I 37. Caelestis , quia peculiares Ecclesiae, de populi in his iudici)s decipiebantur; quando autem a Romana Ecclesi , interueniete Summi Pontificis infallibili decreto aliquis declaratur Sanctus, seu permittitur venerari pro Sancto, nullum adest deceptionis pericu
lum , & propterea a posteriori est praedestina
tionis,& consecutionis termini illius, nempe gloriae,certissimum signum. 376. Dico ,pto Viventibus, dantur quidem
prsdestinationis signa, sed fallibilia, nisi usque in
finem vitae perdurauerint. 3 77. Prob. I. para ex Sacra Scriptura Vete- t
225쪽
OΡVsCULUM PRIMVM. zo ris Testamenti in psalm. r . David sic interrogat
Deum . Domine quis habitabit in tabernaculo tuo, aut quis requiescet in monte Sancto tuo ' S. Hieronymus mi ilice analogice locum istum intelligit: sic . Tabernaculum , hic pro at emitate accipimus .
S. Augustinus eodem modo intelligit, ait fortasse, iam ipsam aeternam habitationem significat, νt montem intelligamus supereminentem Charitatem christi in vita aeterna. Eumdem sensum secuti sunt ali),& postea Lyranus in eumdem psalmum. In te rogat ergo David Dominum , quis nam desti-aatus sit habitare cum eo in Coelo & Spiritu Dei imatus, sibi ipsi , quasi respondens, ait . mi iureditur sine macula , ct operatur iunitiam . Qui loquitur veritatem in corde suo , qui non egit dolum v lingua sua , non fecit proximo suo malum , O ορ-
probriAm non accepit aduersus proximum suum. Adithium deductus est in conspectu eius malignus ; ti- ineηι es autem Dominum glorificat. Qui iurat proxiano suo , oe non decipit; qui pecuniam suam non delit ad Haram, o munera super iunocentem non ac- πιι. Et concludit. Qui facit haec non commove-utur in aternum . Haec ergo ex Dauidis senten
ta sunt signa in saeculo prysenti viventium , qui destinati sunt a Deo habitare cum eo in seculo
uturo . Declaremus ergo signa ista, ut si in no- is ea experiamur, gaudeamus, confidentes, ac perantes , cum securitate de eorum esse numero.
primum ergo est ingredi, alii legunt, progredi sine vacula. Hic est cardo perfectae vitae, carere cul-3a,&ideo, ut mox dicetur, Saluator dixit, Beati nando corde; quoniam ipse Deum videbunt. In hoc:ontinetur obseruantia legis naturae, diuini , ac o sitiuae ; qui enim contra aliquod legis praecep uin delinqueret, sine macula non esset, ne quo,
unda Bre tum persectionis est munditia eordis,
226쪽
l explicati . Deelarati totius psal. mi docet sena Tae destinatio.
cum corde mundo . Et hoc suffecisset, dicere; ad quia munditia interna , & carentia maculae non videtur exterius, adi; cit quasdam notas visibiles, inquiens, oe operatur iustitiam, id est circa Deum, per Religionis actus , & circa homines per commutaturam, & distribuitiuam: sequitur;Quι loquitur veritatem in corde suo, qui non e it dolum in lingua sua. S. Augustinus, de Hieronymus in eum psalmum clare explicant omnes praefatas conditiones, quae in probo, Sc sancto homine Dei ad ptiuo filio, & ad aeternam vitam destinato,debent requiri; de super illud ; qui facit hae non eommovebitur in aternum , S. Augult. dicit, iden perkeniet ad illa maiora, in quibus est magna , ct incon-ckssa stabilitas . 378. S. Hieronymus Iq. conditiones ipsius ,
tamquam omnem perfectionem continentes , explicat . Qui ingred tur sine macula, ait, sine peccatis mortalibus , quia sine mininus esse non possumus, ct nou dιxit , qui peruenit ad finem sine macula, sed qui in irinere adhue est, maculam non habet; σnon fuscis non facere malum , n si secerimus O bonum . Et operatur iustitiam. Multa de hoc dicit Hieronymus , sed concludit, quia iustitia proden caeteris miseris, vel aliter , qai operatur iuuitiam 3 , idest custodit mandata. atii loquitar veritatem in corde suo, ait, multi loquuntar veritatem in labi,s , sed non in eorde , qui videntur vera dicere , sed cor cum labijs non conjsonat; vel aliter , qui credit iracbrinam ct c.
Qui non erit dolum, inquit: ille dolosὸ agis,qui
aliud cogitat, oe aliud dicit, sicut 'Propbetainit, Fr hibe linguam tuam a malo , oe labia tua nὸ loquan-ttir dolum . Sequitur, nee fecit proximo suo malum, i ait Hieronymus, Proximus nesIer, omnis chrinia
227쪽
ODVSCVLVM PRIMUM. 2O7ius est. Quod tibi non uis fieri, alii ne facias,oe alia i dicit, diliges proximum tuum, sicut te ipsum . Et
ost multa, ait, omnes ergo homines proximi nostri iant, O nulli debemus malum facere . Et opprobriu c. dicit, P umquam a suis vicinis, quasi noxiusiccusatur . Tι mentes autem Dominum glorificat . diuites, non potentes, sed qui Dominum tιment. pprobrium detractionis de fratre tune non accepit ,
i prius non credit illa, antequam probet; ac si dicat . ut icta euctodit, quae superius d/xit, ille est sine ma-ula, oe operatur iustitiam, O iste habitabit in taber-raculo, oe requiescet in monte sancto suo , hoc est in
ita a terna .g 79. Prosequitur Hieronymus : Ad nihilum eductus est in es pectu eius malignus, inquit, Quiumque malus es, in conspecta Sancti pro nilalo rc vitatur . Ad nihilum dedisctus est ; quia apad talem, an tum pro nihilo habetur. Timentes autem Domium magnificat;scit enim in his babitare Deum,sicutit Dominus, qui vos diligit, me diligit. 3 8o. Qui iurat proximo suo, σ non decipit. De oe dieit, quod iurans minor est in perfectione , quια γominus icit non iurare omnino oee. sed sit siermoester, est, est, non, non . Sententia perfectorum eston tarme, quia anima, quando promittit, Dei praeceta cuctodit, ct proximum decipit, si hoc quod pro-rittit non observat. Sequitur. Qui peeuniam suamon dedit ad Muram , inquit, ct si non peccet q*is, o quod quantum dat, rantum recipit, tamen perfectioon est, quia dictum eR,frange esurienti panem tuu . . t beatius est magis dare, quam accipere . Usquequod ista peraesit, minor est a perfectione .
38 I. Et munera super innocentem nou accepit , aquit; Ut non conturbent iudicium veritatis mu-
era perentes; nὸsimilis Iudae esciatur, qui accepto
non iurant Persectio est donar egenti a
faciunt praeuaric sti Iudices.
228쪽
Signa e Nnuo Teis .ea mento habentura
argenti pondere vendidit innocentem. Sicut 'Propb ta Isaias cap 33. dicit. Qui excutit manus fuas ab omni munere, bie in excessis habitabit.*8a. Concludit. 4ι facit haec non mouebitur in σte num, ait, qua si quis ira epra heusibiliter custodi rit ; non folum a commotione aterni Iudicis seeurus πιι ἱ verum etiam ipsum montem, tabemaculumque calese pObsidere merebitur in christo Iesu Domino nostro . Haec HieronymuS . 383. Haec eadem praedestinatorum , seu salvandorum signa,ex Nouo Testamento ex Christi Domini oraculo confirmantur . Nam interrogatus a quodam Matth. I9. 17. Maginer bone , quid boni faciam , ut habeam vitam aternam , Saluator autem respondit dicens da vis ad vitam ingredi femua maudata, de eodem, qui supra, iterum interrogante , Quae η Dominus refert praecepta decalogi respicientia proximum, & concludit ; Diliges proximum tuum, sicut teipsum: iterum ex cap. 22. 38. interrogatus a quodam legis doctore , Magister, qAod est mandatum magnum in lege ἰ Respondit. D tiges Dominum Deum tuam oec. σ alterum smile huic, diliges proximum tuum , sicut teipsum . In bis duobus mandatis νniuersa lex pendet, oe Propheta. Et ita in facio est, quia in primo includuntur prς-cepta primae tabulae. In secundo autem praecepta secundae tabulae, & vulgatum est legis naturae prε-ceptum ab ipso met inculcatum, quod tibi fieri non vis,alteri ne feceris . Obseruantia ergo praeceptorum ex Veteris,& Novi Testamenti doctrina,ducit ad aeternam vitam; & consequenter, in iis,qui ea obseruant, est signum praedestinationis . At
aliquid aliud requiritur: ideo 37 . Frob. secunda pars conclusionis, quod scilicet signa hec fallibilia sunt, nisi in habente ,
229쪽
l pex serierent usq; ad mortem: nam Saluator Mati. Io. 27. de patientia exercenda in perseuerationii bus, ait, Q. i perseuerauerit usque in finem, hic saluus t eeit . Et in cap. as. II. praedicens tribulationesi scituras in fine mundi ob Antichristi persecutionem, & deficientiam multorum , atque Charitatis frigescentiam, concludit, qui antem perseuer uerit rique in finem, hic fatuus erit: & ex epist. Iacobi cap. a. IO. habetur. Quicumque totam legem seruauerit, delinquat autem in Ῥno , factus en omnium reus. Et ideo Ecclesiastici I 3.12. Spiritus Saninus sic monet quemcumque fidelem ; Nora impediaris orarest ruperi, neque Nerearis usque ad mortem iussificari ; quoniam merces Dei manet in aternum . Et Apocal. a. Io. Esto fidelis Uque ad momtem, O dabo tibi coronam vitae, ct qui vicerit, σeuntodierit usque in finem opera mea, dabo ei potesta
Et propterea homines quantumuis boni, vi tutibus multis ornati, Dei seruitio consecrati, in praeceptorum, immo & consiliorum Euangelicorum obseruantia exercitati, qui usque in finem non perseuerarunt, damnati sunt, de quibus Apostolus Iudas Thaddeus in epin. canonica num. 8.exemplificat hoc in Angelis desertoribus , sic, Angelos, qui non seruauerunt suum principatum,sed dereliquerunt suum Domicilium in iudicium magni Dei vinculis aeternis sub caligine reseruauit.. 3 - Conclusio ergo huius capitis est, quod lice ex Sacra Scriptura aliqua colligamus predestinationis signa; quia tamen de perseuerantia in
bono, sine diuina reuelatione, nemo certuS est,nζque de praedestinatione certus est. Neque sibi blandiatur fidelis, cum simplici intelligentia doctrinae Pauli ad Rom.s .Quos prae deninauit, hos σD d voca-
tia totius legis durare debet svsque ad finem vitetsve sit prς destinat ita. nis signum
Exemplum de malis Angelis . qui nos a
230쪽
Neque ex sola obsee. Mantia ma. datorum Dei,&c. Neque axeon filiora litoque ob eruantia . - αι-
voeauita, quos autem Nocauit,hos di iustificauit quos autem iustificauit, illos oe glorificauit, quasi haec sint necessario connexa in omnibus vocatis, &ex vocatione, de iustificatione concludatur praedestinatio; quia Paulus loquitur de vocation secundum propositum , ut ait Augustinus , & est illa, quae habet annexam perseuerantiam, quae noomnibus vocatis , & iustificatis per baptismum,ae etiam per psnitentiam conceditur. Vnde Saluator dixit, Multi sum vocati, pauci verὸ electi,
386. Neque sibi quisquam blandiri potest de
pridestinatione ex obseruantia mandatorum Dei quia securus no est de perseuerantia in illa:plures enim fideles in pueritia obseruantissimi sunt ma- datorum, & deficiunt in adolescentia; plures deficiunt in iuuentute, plures in virili aetate; & plurimi in senectute, ut docet experientia . Neque quis sibi blandiatur de praedestinatione ob consiliorum obseruantiam, vel gradum Ecclesiasticum, Monasticum , Eremiticum , vel Mysticum, quia nullus istorum securus est de perseuerantia: & ut in Chronicis legitur ex quolibet horum ordine multi lapsi , ac damnati sunt. 387. Neque tandem aliquis sibi de praedestinatione blandiatur ob virtutem miraculorum , , aut prophetiam, vel aliam similem gratiam gratis datam tantum, quia de his Saluator Matth. 7. 22. inquit, Multi dicent mihi in illa die, Domino ,
Domine, nonia in nomine tuo prophetaumus, nonn in nomine tuo demonia eiecimus , ct in nomine tuo multas virtutes fecimusι Et ego confitebor illis,quia numquam noui νω i di dire d me , qui operamiηι iniquitatem.
388. Omnis ergo fidelis cuiuscumque status, gradus, conditionis, professionis, ac virtutis sit,