장음표시 사용
231쪽
OPVSCVLVM PRIMUM. vim Caicum vase electionis Paulo, ne cadat; 3c i-cleo Cum eodem in timore, ac tremore suam salutem Operetur , ne reprobus efficiatur, idest ne cadat in fine . At nihilominus, si fidelis videt, se pro posise , obseruare Dei , & Ecclesiae mandata, di si ci acido ex fragilitate labitur, per Sacramentum PCurii tentiae curat surgere; videtque se inclinatum ad Opera pietatis in Deum , & ad opera misericordiae in proximum s & quantum potest in eis se exerceat; timeat quidem, ne in fine cadat , sed confidat, &speret in Deo, qui non permittet tentari supra posse, sed faciet cum tentatione prouent uno, ex I. Corinth. 16. I ῖ. Qui autem praeter mandatorum Dei, & Ec-l clesiae custodiam, amplectitur Euangelica consi- lia , aut mythicam exercitationem , timeat quil dem cum Paulo , ne cadat in fine; at maiori cum fiducia confidat, ac speret in Deo, quod ex sua j misericordia id non permittet, sed quod Deus omia inis gratia, qui caepit, perficiet , confirmabit, folidabitque, ex I. Petri s. Io. & cum eodem finem huic Capiti , & opusculo imponam dicens,lpo gloria, imperium in facula s
Timere quidem debet fidelis; sed eonfidere etia a& sperare in Domi
232쪽
Reproba Te eeneraliter signifi-ficat, abii.
definitio e . Du. quod, tam apud prophanos , quam apud Ecclesiasticos authores, ipsosque Sacre Scripturq interpretes hoc verbum reprobo significat abiectionem, seu abhominationem, vel exclusionem, ac reiectionem alicuius rei,
quam quis non vult: ita Cicero . Acad.θ lib. Ide Fin. In Sacro Textu pluries reperitur usurpatahqc significatio . Nam psalm. II9. praedicitur Christi Domini abiectio, & oppressio a Iudaeis facienda his verbis , Lapidem, quem reprobauerunt ad cautes, hiefactus est in eaput Anguli. Quem Textum de se loquentem adducit saluator, Mati. 8.σ Luca Io. dicens. se a Senioribus reprobandum, quod quidem accidit, ut notum est , & Petrus epist. I. cap. 2. 3. de eo inquit, ab hominibus quidem reprobatum. Item cuiuscumque malae rei con
233쪽
scitatio , seu condemnatio dicitur reprobatio . Psalm. Ir. de Deo dicitur , reprobat cogitationes populorum, oe reprobat consilia Principum: Et I. Corinth. I. I9. Prudentiam prudentum reprobo , &l ptatio. xi . reationem filiorum tuorum reprobayi . V idendum modo est , an verbum istud videaturustirpatum in Scriptura pro actu illo voluntatis dirimae , quo ab aeterno Deus ratione alicuius mali pramisi in aliquibus creaturis rationalibus, siue Angelis, siue hominibus eas odio habens ob malum illud , eas destinauerit ad aeternum supplicium,& hec destinatio in Sacro Textu dicatur reprobatio: his praemissis. a. Dico I. Quamuis in Sacro Textu non habeamus verbum, reprobo, significans exclusionem aliquorum hominum a Regno Coelorum , & de-rinationem, seu deputationem eorumdem ad pquam aeternam, a Deo ab sterno factam ; habemus tamen aequivalentia verba hoc totum significantia; quae Sancti Patres , Ecclesiae Doctores , omnesque Γheologi vertunt, dicentes, reprobationem . Singule partes probande sunt. 3. Prob. Prima pars. Nullus adduci potest Textus Canonicus , in quo de verbo hoc reprobo fit mentio, ut significante exclusionem a Regno Coelorum , R damnationem ad sternas poenaS a Deo ab sterno factam . Omnia enim loca, quesupra adduxi , si de Deo loquuntur , significant
exclusionem , seu eiectionem a re aliqua in tempore factam; non vero eiectionem , seu exclusionem creaturarum rationalium a vita sterna, cum destinatione ad mortem aeternam , ut cuilibet le
genti patet. Cum enim, inquit, David, reprobat cogitationes populoru.et reprobat consilia Principum, j non facit ad rem noliram ; quia non loquitur di
pro conde. lnatione se lsurpat in . lnon hab. a itur in Seii l
234쪽
reprobatione hominum ab aeterna gloria; neque cum dicitur in I. Corinth. I. Hudentiam prude tum reprobabo . Neque cum Ecclesiasti s. I r. diticitur , speciem malictis aliena multi admirantes,reprobi fabi sunt . Neque cum I 'm. a. 18. aut,
a. Corinth. II. 3.ε. ac 7. aut a.ad Timol. 3. 16. aut Hebr. 6.9. fit mentio de reprobatione, ac reprobis vin quam sumitur pro actu illo , quo ab aere no Deus aliquos excl tisit a gloria , & ob priuisa demerita destinauit ad poenam sternam. Nec Mlius assignari potest locus in Sacra Scriptura , iniquo sub hoc nomine, actus ille Dei , quo exes dit a gloria, & destinat ab aeterno ad poenas dicatur reprobatio.
. Neque facit ad rem locus i. Corinth. s. aa. ubi ait Apostolus , castigo corpus meum, oe inferri turem redigo , ηὸ Dπὸ eum alijs praedicauerim, ipse reprobus e ci . Quia intelligitur de temporali exclusione a gloria, & a gratia per peccati commissionem. s. Prob. Secunda pars, quod aequivalentibus
verbis in Sacra Scriptura reperiatur reprobatio malorum hominum cum destinatione eorum ad poenam, sic . Deus odit malos, seu peccatores non ratione naturae, quia de eo dicitur Sap. II.is. nihil adisii eorum, quae ferini, sed ration
peccati Psalm. I. Mini omnes , qai operantur iniquitatem, perdes omes, qui loquuntur mendacium.
Ecclasiastici as. 13. Omne execramentum erroris
dit Dominus. Psalm . . Dilexit iustismm,o odiani iniqui rem . Ecclesiastici ra. Altismus odio habet peccatores, σ' impiys reddet viadictam. Mal chiae r. 3. dicit Dominus, iὸ Esaa frater erat Iaeob, σ dilexi Iacob, autem odio habui,quo loco utitur Paulus f m. s. i . loquens de homi-
235쪽
tium electione , & aliorum reprobatione , antequam nati sint , cum enim nautam nati fuissent. aut aliquid boni egi si, aut inali, ut Dekndum electionem propositum Dei maneret, non ex operibus, sita ex voeante dictum est, quia maior seruiet minori, si-eut scriptum est, Iacob dilexi , Esau autem odio ha-btii : σc. 6. Igitur, cum Deus ab aeterno odio habuerit peccatores , & ab qterno antequam nascerentur , aut operarentur malum ; ex tunc ρος uidit eos malum finaliter operaturos , ex tunc eOS Pa na sterna dignos iudicauit , & ad eam ipsos destinauit: omnia enim Dei decreta circa creaturas, siue ad bonum, siue ad malum poene, tam a temporalis, quam perpetus ab sterno sunt facta, ut lata diximus cum S. Augurino in Opusc. de Praede R. cap. a. 3. 18. Is. Sequitur ergo , quod quainuis non reperiatur in Sacra Scriptura exclusio aliquorum hominum a gloria , cum destinatione ad poenam sub vocabulo reprobationis ; habetur tamen sub aliIs vocabulis, quaerem significant eamdem.
7. Prob. tertia pars ex solo intuitu inscriptionum omnium Ecclesiae Sanctorum, ac DOct rum, qui de hac materia loquuntur, omnes enim appellant reprobationem actum illum , quo Deus ab iterno peccatores aliquos priuides in peccato decessuros , ad eremam poenam destinauit, quorum historia patebit ex dicendis in toto hoc opusculo . Et Concri. Malent. 2. cap. 3. statuit per demeritorum praescientiam Deum reprobaste peccatores .
8. Dico a. reprobatio Theologica, seu diuina sic potest definiri , Reprobatio est aetemum decretum ,seu iudicium dismum, quo Deus ob de
236쪽
Ad poenam damni. Teletiam sensus sob filia I peccatum .
merita iudicat creaturam rationalem indignam vitι aeterna, ct dignam poena ae terna, siue damni imitum,
siue tam vi , oe sensus ob peccatum Daliter in eata
s. Prob. & declaratur: dicitur decretum, seu iudieium diuinum , quia Deus iudicat aliquos dignos praemio , vel pqna, & nemo priter eum habet potestatem dandi ζ ternum premium, aut supplicium et dicitur aeternum iudicium, quia ab iterno facta est reprobatio , sicut ab et terno facta est praedestinatio , ut de secunda dictum est in praeced. Opust. & de prima dicetur in cap. seq. Dicitur, quo iudicat ereaturam rationalem; quia sola ista , siue Angelica, siue humana capax est pre-mh, ac supplicii, cupi sola ista sit capax meriti, ac demeriti illorum . Dicitur indignam vita aeternat, quia per reprobationis iudicium ab ea excluditur . Dicitur, O dignam poena aeterna, quia ad eam destinatur , ibunt intum m ignem ate um . Dicitur, siue damsi tantum , propter paruulos de cedentes sine remedio contra originale , quod e rat in duplici Veteri lege, cui successit baptismus in noua lege, hi enim ad poenam damni tantum
damnantur, ut communiter docetur, licet S.Augustin. aliquam etiam sensius, licet mitissimam in eis agnoscat. Dicitur, siue damnis, sue sensus , propter adultos, qui ob peccata propria etiam damnantur, siue habeant originale, siue careantillo. Dicitur ob peecatam, quia iustus est Dominus, & non damnat, ut postea dicam sine demerito : Dicitur, finaliter permanens, quia Eccles. II. 3. ubi ceciderit lignum, ibi erit. Sive sit solum originale , siue hoc cum personalibus, siue sint peccata personalia sine originali, & remissa non sint, sed adsunt in decedenti, propter hec praeuita re
237쪽
xerit non esse in potessate hominis vias fuas malas facere; sed mala opera cita ut bona Deum operari, Ion
termissuὸ solum, sed etiam propriὸ, per se,adeoat
sit Proprium eius opus, non minus proditio Iuda, quam Nocatio Pauli , anatb. sit. Hoz idem taetratae cretum in Concit. Araus. a. circa finem.Idem Concit.Trid.1 .6. cau. II. Anathema pariter di-
Cit, eum, qui dixerit Deum pr.edestinasse homines ad
a I. S. August.k,e eiusmodi blasphemiam impugnauerat. Nam in lib. 13. de Trinita cap. I a. dixit. Modus inte, quo traditus est homo in Diaboli potestatem , non ita debet intelligi , tamquam hoc Deus fecerit, aut fieri iusserit; sed quia lautum permiserit, iuRE tameu . Ιia lib. s.colat. ΙuL cap. . habet . Nys certe si eos; in quos, nobis potestas est, ante Oculos nos ros perpetrare scelera permittamus , rei cum ipsis erimus . Quam vero in uumerabilia ille idest Deus permittit sieri ante oculos suos; qua,tiqiies uoluisset, nulla ratione perinisteret; ta- meu iussus; bouus edi , . quod praebendo patiea tiam, dat locum paenitentiae , volens aliquem perire: de infra explicans illud How. I . tradidit eos in passiones letominiae , dicit, hoc jacere permittendo , miris, ct ineffabilibus modis. Qui non facit voluntates malas; sed νtitur eis, vi voluerit, cum aliquid iniquὶ velle non post .aa. In Epist. 89. ait, Dictum es, ne nos induca, tu tentationem, quod intelligitur, ne nos inferri deferendo permittas. In lib. a. de peccat. mori. & re mi is. cap. I9. inquit, extolli quippe in superbiano propriae voluntatis en bominum, non operis Dei. Ve-que enim ad hoc eos compellit,aut adiuuat Deus . a 3. Praeterea idem S. Doctor in responsione ad articulos sibi falso impositos, ad IO. qui continebat,
Ex Concit. Trid Deus non facit peccata, socipermittie
Deus n nfacit homines peeaxe, sed permittit eos uti liber arbitrio.
238쪽
sicut ruborum, o herbarum; sicut denique foliorum, oe eapillorum noli rorum : dc in psalm. II 8. dicitur, Ecee tu Domine cognouilli omnia noui ma, ct antiqua, ct cogitatiosibus tuis non en, qui similis sit tiabi . Omnes autem interpretes huius psalmi, docent Deum omnia futura ab e terno decreuisse, ac previdiste ; scientia enim Dei coqua, S costernaesh Deo, & nihil noui temporaliter potest ei accidere. S. August. ad Simplicianum lib. a. qu. a. Se de ciuit .lib. II. cap. 21. inquit , quod Deu S eodem modo semper cognoscit Omnia, tam Prq sentia , quam preterita, & sutura ; ' eque aliter uouit facta, quam fenda, Ideoque, cum cognoscat aliquos terna poena fore plectendos , cognoscatque abeterno , neque illi ea poena essent plectendi, nisi ad eam Deus ipse illos addixi flet,& condemnaseset; sequitur euidenter, quod ex tunc iudicium illud condemnationis fecerit. 13. Prob. a. paritate Prie destinationis . Hecenim ut in antecedenti Opust. visum est ab sterno facta fuit, cum scilicet post prquisionem peccati Ade , & totius humani generis cum eo lapsi; quia in eo omnes peccauerunt , Deus ex tota illa malsa perditionis ex sua misericordia aliquos discrevit ordinando ad gloriam, at Ios vero ex iustitia reliquit in massa illa perdita, quorum aliquos ex suo inscrutabili iudicio decreuit permittere, ut in originali, & infantili vita decederent, & ad e ternam damni poenam damnauit: alios vero permittere, ut in adulta, alios in adultiore ; alios usque ad senectam viuere, & permi tere, ut suo libero arbitrio cum gratia tamen se ficienti, ut dicam postea viverent; & vidit peccaturos fore magis, vel minus, & in peccato decessuros, & hos ad eternam pinam damni, & sensu S
239쪽
OPVSCVLVM SECUNDUM. a I9lus aliquibus maiorem, aliis minorem pro criminum grauitate , ex tunc damnauit. Et hic est veinfra dicemus secundum Augustinum reproba.tionis ordo . I . Prob. ex S. Prospero in resp. ad Is. Gallorum capitulum . Dubium non est sine ulla temporali differentia Deum, O prescisse simul, praedent-nasse, que ipso eraut aut bore facteuda , vel qua malis meritis iusto erant iudicio retribuenda. Ergo virumque ab aeterno factum est . Is . Prob. ex S. Fulgentio in lib. de Veritate Praedestinationis, O Gratie , dicente , Deus , sicutuumquam futurarum rerum furi inscius, ita nec tu e ricordie, aut iudici, fui fuit ignarus, s sicut semper omnia futura bona, O mala praesciuit; sic omnia opera gratiae , ct iastitiae suae incommutabili pr destinatione dispostiit. Et infra . Non solum ea disposait, quα ipse gratis, quibus 'vellet, donaret, νι bonus, verum etiam illa, qua π bonis , ct malis redditurus esset, ut iasius : ab e terno ergo facta esst electio bonorum, & reprobatio malorum. Neque de hoc ullus dubitauit; sed de modo, ac ordine , &motiuis utriusque diuini decreti . C A P V T III. Quanam sit efficiens causa reprobationis
hendit diuincte discutienda. Primum est, an intellectus , vel voluntas Dei, vel veraque potentia sit causa essiciens reprobationis. Secundum est , an Deus absoluta sua voluntate , nullo habito ad demeritum respectu, essicienter repro- L e a baue-
240쪽
voluntas diuina est causa eff- l
11o DE REPROBAT. MALORVM bauerit; an vero supposita demeriti praescietia: et de hoc discurremus in sequenti capite cotra Caluinum . Tertium est, an equaliter Deus omnes malos reprobet , vel aliquem ordinem serta et . Quartum, an ante , vel post prquisionem lapsus Adae inficientis totum human trin genus, reproba. uerit malos ab aeterno . Quintum , an ante , vel
post prς uisionem ultimi peccati Adultorum. Hic, At alia his amnia essent discutienda pro ad equata huius quesiti solutione : quia tamen prolixa , &confusa nimis euaderet solutio; aliqua hic, aliqua infra erunt explicanda. II. Dico ergo primo . Licet intellectus diuinus prς suppositive per scientiam malorum reprobandorum concurrat ad eorum reprobationem ;tamen causa essiciens illius est Dei voluntas, qua aliquos excludit a vita iterna, & destinat ad pe
Ι 8. Prob. prima pars . Ex ordine I quem in operando inter se generi ce sumptae seruant iste potentiae, nihil eηim Nolitum, quin praecognitum. Et sicut praedestinatio prςrequirit praescientiam eorum , qui pridestinandi sunt, ita dc reprobatio rimmo utraque actio ab Augustino appellari cepe solet priscientia, & eo magis, quia potentia: istqin Deo sunt realiter idem; ideoque , sicut omnis Dei actio ad extra requirit intellectum, ac voluntatem , sic & reprobatio . . I p. Prob. secunda pars, primo . Omnia , quae a Deo fiunt, aut fient ad extra, cum sint co- tingentia, ab eius voluntate pendent; omnia enim quaecumqe voluit fecit in caelo, oe in terra, in mari, in omnibus a gis . Psal. I 3Α. Secundo ad casum nostrum, prob. ex Rom. 9. ubi Paulus ex M lachiae a. electionem Iacob, & reprobationem