장음표시 사용
241쪽
Esau sic refert a Deo reuelatam illi Prophetae . Cum enim nondum nati fuissent, aut aliquid boni egissent, aut mali vi fecundum electionem Dei propositam maneret) non ex operibus, fed ex Nocaute dictum en , Iacob dilexi, Esau autem odio habui . Eligere autem,& odio habere sunt actu S voluntati S r, ergo . Tertio idem Apostolus ibidem ad ideprobandum refert dictum Dei reuelarum Moisi Alia Scri- Exodi 33. a Q. Miserebor cui voluero, clemens: ad la vi rro tu quem mihi placuerit ; & ipse Paulus sub dic , uitrer non volentis , neque currentis , sed miserentis es Dei . Dicit enim Scriptura Pharaoni, quia tu hoc
ipsum excitaui te,ut oliendam in te virtutem meam, Pt ano tintietur nomen meum in universa terro .
Ecce quod omnia bona , vel mala poetas in creaturis rationabilibus a Dei voluntate pendent i ideo concludit, ergo cuius vult miseretur, ρο Τηem vult indurat. Postea facit contra se argumentum. Dicis mihi , quid adbae quaeritur lWoluntati entura
eius quis res,tiri Respondet, 4 homo tu quis es, qui respondeas Deo i Numquid dicit figmentum ei, qtii se faxit quid mesecisti sic Z An non habet potestatem gulus luti ex eadem massa facere aliud quidem ras i iii dbebe in honorem,aliud vero in contumeliavi l quod se Deus volens ostendere iram , ct notam facere pote6 amo i pendere suam sustinuit in multa patientia vasa irae apta Vra linteritum, ut o Renderet diuitias gloria Dae in Nasa ete proba- misericordia, dec. Ecce quomodo clare docet Pau- i x QRς η' lus, quod electio aliquorum , & reprobatio alio- lrum a Dei voluntate sunt. An vero ex aliquo de- lmerito fiat reprobatio, an vero ex nullo demeri to , sed ex mera Dei voluntate volente homine Sperdere vi impier docuit Caluinus , male intel- l ligens S. Augustinum in sequenti capite videbi-
242쪽
E August. Caluinus math intelli pie Αue ustinum .
2 O. Prob. 2. Conclusio ex diuersis S. Augustini dictis. I. In epictola Ios. cur autem fur potius liberet, quam illum, scrutetur , qui potest iudiciorum eius tam magnum profundum; Nerumtamen caueat praecipitium . At nota contra Caluinum ι,
quod Augustinus loquitur de tota hominum mases a cum Adamo in quem omnes peccauerunt lapsa, non vero de hominibus in sua pura natura consideratis, quasi aliquos ex eis sine ulla penitus culpa voluerit perdere. Nam in lib. I. ad Bonis cap. 2 o. inquit, iam quomodo ina dispenset faciens alios fecundum meritum νasa irae,alios fecundum gratiam ωasa misericordiae; quis cognouit sensum Domini, aut quis consiliarius eius fuit i Sed de hoc argumento diffuse loquemur in cap. sequenti; sussicit nunc scire, quod non ex fato, neque ex naturali necessitate homines sint reprobi ; sed ex Dei volunt te essicienter ex aliqua tamen culpa saltim originaliter , saltim radicaliter. ut postea dicetur. 2I. Confirmatur ex eodem in lib.de Pradest. Sanct .cap. 8. ubi supponens, quod Deus ex hominibus i apsis ob Adae peccatum , aliquos liberet, non alios, dicit , cur autem istum potius, quam illum liberet, incompraebensibilia sunt iudicia eius, oeiuvestigabiles vis eius. Melius enim, et sic audiuimus et sic dicimus,o homo tu quis es,vi respodeas Deos qua dicere audeamus , quasi nouerimus , quod occultum esse voluit, qui tamen aliquid iniustum Nelle non potuit . Igitur voluntas Dei supposita previsione lapsus omnium hominum cum Adamo est causaessiciens, tam predestinationis ex misericordia, quam reprobationis ex iustitia. Cur vero, cum illis utatur misericordia, & rem istis iustitia, nulli hominum reuelatum est; neque Apostolus nobis causam manifestauit, sed clamauit, o
243쪽
homo tu quis es,νt respondeas Deo ' ut supra dictum est. Voluntas tamen Dei reprobauit, & ex motivo iustitiae id fecit ; cur autem in hos, non in illos iustitiam voluit exercere , hoc est ignotum,& incompraehensibile; quod vero ex iustitia fecerit , iam reuelatum est, ut Paulus innuit Rom. 9.ut patuit. 22. Confirmatur 2. ex eodem lib. a. de pece. mor. c. cap. 18. ubi inquit, Quarὸ autem illos xelit conuertere, illos pro aversione prenirem quam gream, oetu beuesicio tribuendo , nemo iustὸ repraebendat misericordem , O in vindicta exercenda nemo iusse repraehendat Neracem , nempe iustum ἱ consilium ta-l meo occultioris iustitiae penes ipsum est . Ad volunt talem ergo Dei iuste operantis refert sententiam reprobationis. 27. Confirmatur 3. ex eodem Augustino, qui' saepe tam electionem ad gloriam , quam destina tionem malorum ad poenam appellat praedestinationem a Dei voluntate procedentem. Tradi. l roo. in Ioan n. ait, Deus amat Dum in vitiosis fanationis beneficium , vel damnationis iudicium . In lib. I. de anima cap. II. dicit. Benὸ utens O malis tamquam fumme bonus, ad eorum damnationem , quos iuste praedestinaAit ad paevam : in tractat. I T. ait, filius perditionis dictus est traditor C hristi, peraditioni praedestinatus: in tradit. Ii . inquit.
eum hoc mundo damnemur. Pro isto mundo nmhrogat, neque qui sit praederimatus ignorat. In lib. Iudicum , quies .sso. ait, Inimici omnino panis geheu.nae praedestinati , ubi erit stetas, oe stridor dentι uno. Patet ergo, quod sicut electio aliquorum ad gloriam , quae dicitur praedestinatio ad vitam, est a voluntate diuina misericordiam exercente; ita reprobatio aliorum, que est pridestinatio ad inor-
Interdum reprobationem AHeust. appel. lat praede
244쪽
tem, ac stipplicium eternum ab eadem diuina est voluntate . An vero ex delicto hominum, vel ex absoluta Dei voluntate volente homines perdere,
in sequenti capite dicitur. C A P V Τ IU.
An Deus ex mera sua voluntate,sine motivo culpa , homines reprobauerit, vel peceata reproborum escaciter voluerit. et . Du. Ioannem Caluinum Haeresiarcam,
huius sententiae impis fuisse Authorem,
quod nempe Deus absoluto suo decreto absqu ullius culpae prae uisione homines reprobauerit, &ad aeternam poenam destinauerit; immo,& decreto pariter absoluto , omnia hominum peccata etiam quoad culpam decreuerit; & tandem quod homines, & absoluta necessitate reprobi nascam tur , & absoluta necessitate peccent . Id docuit in suis institutionibus lib. q. cap. I a. per to
tum, & in I. s. ait, Praedestinationem, qua Deus alios in spem vitae adoptat , alios adiudicat aterna morti, esse decretum aternum , quo apud se constitutum habuit, quod de νnoquoque homine fieri vellet:ing.6. inquit, Deum nutu, eonsilioque suo ordinapis, ut inter homines nascantur ab utero ceris morti deuoti, qui suo exitio ipsius nomen glorificent, nec alia ratione , ea qua futura sunt, praeuidet, nisi quia ita ut fierent, decreuit: in s. 7. dicit, Decretum fuisse a Deo, vi sua defectione periret Adam, oe eorum frigidum esse commentum, qui dicunt liberi arbitri, fuisse, ut fortunam ipse sibι singeret, Deum vero nihil destinasse,nis, ut pro merito eum tractaret. Postea diacit, quod eode Dei absoluto decreto factu est,ut
245쪽
omnes homines inimici illius nascerentur , & insimulat Theologos Catholicos, qui pro omnibus hominibus concedunt hoc absolutum decretum , & non pro 'odamo, his verbis . Quid eos prohibet
fateri de xuo homine cidest Adamo quod inuiti de
toto humano genere concedunt cun ctos mortales in unius persona morti aeternae mancipatos fuisse Scriptura clamat. Vnde factum est,ut tot gentes una cum liberis fuis infantibus aternae morti inuolueret lapsus Ada absque remedio p subdit postea, Decretum homribile, fateor, inficiari tamen nemo poterit, quin praesciuerit Deus, quem exitum babiturus esset homo antequam ipsum conderet ; σ ideo praesciuerit; quia decreto suo se ordinarat. Tandem inquit, lapsus en primus homo , quia Dominus ita expedire censuerat. Cur censumit, uos latet. Haec eli summa huius capitis de errore Caluini, qui docet , Adamum non peccasse suo libero arbitrio , & cum eo omnes homineS , ut Paulus docet, Deo permittente ; sed dicit, quod Deus voluit essicaciter , ut ipse peccaret, & cum eo omnes illius peccato voluit este inuolutos , nullo habito respectu ad voluntariam, & liberam transgressione in Adq;& sic voluisse absolute reprobationem multorum:
Quam sententiam Caluinistae veri mordicus defendunt, & gloriantur , quod in hoc sequantur S. Augustinum et Ideo Anglus quidam , non multis ab hinc annis,de hac materia pro Caluino librum
sic praelitu lauit, Doctrina Ioannis Caluini de absoluto reprobationis decreto,dcfenso . Et aliisin locis impie etiam docet, Deum velle essicaciter omnia reproborum peccata, & facere, ut ea faciant,& excaecare eos, ne lumen veritatis videant; hoc autem facere perSathanam,tamquam ministrum, ipsum vero Deum esse causam efficientem errO
Caluinus Catholicos deridet Theolog. l
246쪽
Deus non Te probauite κ sua me-Ta Xoliuitate , nulla
praevisa culi Pa . Plura seripturae loea
ris, sicut in bonis est causa essiciens a tuum bonorum, R Charitatis. Hoc polito 27. Dico. Deu S non reprobauit homines absoluto decreto nullo habito respectu ad culpam aliquam , quasi ex suo libito voluerit homines ade ternam poenam damnare. Est de fide . 26. Prob. I. De fide est , Deum este iustum
iudicem in praemiando, & puniendo; sed si modo
Caluiniano reprobaret, non esset iustus iudex, ergo. Maior ex pluribu S Scripturae locis probatur psal. IO. Iustis Dominus, σ iustitias dilexit , aequitatem vidit vultas eius: psal. m. Misericors Dominus, ct luctus et psal. IIS. Iustus es Domine , θ' rectum iudiciam tuum : psal. Iq . Iussus Dominus in omnibus νθs suis; & alibi saepe in omnibus libris canonicis Veteris Testame la ti . Ex Nouo quoque multa desumi pollunt loca; Ioan. I. IO. Iudicrum meu iunum est; Sc in c. I 7. et s. Christiis hoc digno encomta Deum iu uocat. Pater iuste c. a. Timot.q.loquens de prsiatio sibi,& ali)s Sanctis a Deo reddendo, inquit Apostolus, reposita en mihi corona iustitiae, quam reddet mihi Dominus in illa die ius cis iudex; non solum autem mihi , sed γ ῆs ,
qui diligunt aduentum eius . Ex epith. I. ΙΟ an .seelzs, ct itiuus est Deus . Apoces .cap. I s. Iusta, oe vera funt via tuae . Idem replicatur in cap. 16.3.oe T. tu cap. I9. 2. & quoniam Iob in suis tribulationibus in cap. 9. 23. dixerat, Deus flagellat me siue causa, acriter a Uco repraehenditur his verbis, condemnas me , ut tu ita ceris. Hsreticum ergo est
iniustitiam in Deo admittere . Min. primi argumenti prob. Si Deus reprobauit, ex decreuit inferre poenam aeternam hominibus, absque prae uiso demerito , & aliquibus maiorem, alijs minorem, non esset iustus; quia iustitia
247쪽
OpVSCVLVM SECUNDUM. a 37tia est virtus iussu uui νnicuique tribueus pro digviatate sua; R ideo de fide est , quod Deus reddet via-
cuique fecundum opera eius,psal. 6 I. etsi ergo Deus, ut absolutus Dominus posset omnes homines ad poenas aeternas damnare, vel anni hilare, tamen nec ita facit, nec ex Sacra Scriptura reuelatum
habemus, quod velit sic facere; sed habemus oppositum; & quod non odit nos, nihil odisti eorum, qvsfecisti, Sap. 12.23.de quod non Nult mortem peccatoris, sed ut convertatur, ct vivat; & quod apud Deum non sit iniquitas, seu crudelitas , sed misericordia cum iustitia: m fericordiam , ct inicium cantabo tibi Domine . Misericors Dominus , ct iustus, ct miserationes eius 'per omnia opera eius; &innumerabilia dicta his similia leguntur in sacro textu: si autem Deus,ut impie dicit Caluinus,absoluto decreto, sine respectu ad culpam, homines reprobasset, damnando ad aeternam poenam, Sad peccandum, ut eis poenam infligeret, nulla in eo appareret misericordia, neque commutatiua, seu distribuitiua iustitia. 27. Prob. a. Si Deus decreto ab luto voluit ab sterno aliquos perdere destinando.& ad e te nam peenam, re ad peccandum, tolleretur omnis humana libertas in eis ; necessitate enim antecedenti compellerentur ad peccandum sed hoc contra fidem est, quia Deus creauit hominem , & reliquit eum in manu consili; sui, &c. ut dictum eliis opusc. praecedenti cap. s. ubie imus de libertate Praedestinatorum , de quibus maior est difficultas ob eis caciam auxiliorum , que illis ad recte
28. Prob. I. ex S. Augustino in lib. I. operis imperfecti coni. Iul. cap. 3q.ueque enim sub Deo iu
sto miser esse quispiam, vis mereatur, poten . Inia, F f a lib.
doctrina Deus non esset iustu . Argum. ad
248쪽
xerit non esse in potessare hominis vias suas malas facere; sed mala opera, ita ut bona Deum operari,non
permissuὸ solum, sed etiam propriὸ, per se,adeoat
sit proprium eius opus, non minus proditio Iuda, quam vocatio Pauli , math. sit. Hoc idem fuerat decretum in Concit. A rauca. circa finem.Idem , Concit.Trid. RF.6. cau. II. Anathema pariter dicit, eum, qui dixerit Deum praedestinasse homines ad
a I. S. August. Φpe elusinodi blasphemiam impugnauerat. Nam in lib. I 3. de Trinita cap. I 2. dixit. Modus iste, quo traditus est homo in Diaboli potestatem, non ita debet intelligi, tamquam hoc Deus fecerit, aut fieri iusserit ; sed quia lautum per- Miserit, iuRE tamen . In lib. s.cont.Iul. cap.q. habet . certe si eos ; tu quos, nobis potestas est, ante oculos nostros perpetrare scelera permittamus , rei cum ipsis erimus. Quam vero iuuumerabilia ille I idest Deus permittit sieri ante oeulos suos ; quaxtiques noluisset, nulla ratione perinisteret ; ta- mea iussus ; γ bouus edi , . quod praeb endo patiea tiam, dat locum paenitentiae , volens aliquem perire:& infra explicans illud Rom. I . tradidit eos Brispassiones ignominiae , dicit, hoc jacere permittendo , miris, ct inissabilibus modis. Qui non facit voluntates malas, sed νtitur eis, ut voluerit, cum aliquid iniquὸ velle non post. aa. In Epist. 89. ait, Dictum es, ne nos induca, tu tentationem, quod intelligitur, ne nos inferri deserendo permittas. In lib. a.de peccat. mori. & remissicap. D. inquit, extolli quippe in superbia re propriae voluntatis est bominum, non operis Dei. e-que enim ad hoc eos compellit,aut adiuuat Deus . 23. Praeterea idem S. Doetor in responsione ad articulos sibi falso impositos, ad Io. qui continebat,
Ex Concit. Trid Deus non facie peecata, sed Permittietantum .Fκ Augnst.
Deus non facit homines pe eaee, sed permittit e suti liber arbitrio.
249쪽
S. Aueust. acriter impugn thoe fi Isum dogma a Arpnmen.
Ex s. Aug. Deus PeF- mittit . vehomo ut tu e libero arbitrio in malum s
tinebat, quod adulteria, oe corruptiones virginum sacrarum ideὲ contingant, quia illas Deus ad hoc praedestinauit, vi caderent, sic respondet. Detestauda, re abominanda opinio est, quae Deum cui quam malae voluntatis , aut mala actionis credit authorem, cuius praedestinatio numquam extra iustitiam est.2 onergo casus rnentium, neque malignitatem iniquorum , neque cupiditates peccantium pradestinatio Dei, aut excitauit, aut suasit, aut impulit. et . Item in lib. de Gen. ad lit. unico imperfecto cap. I. docet, Deum non esse . tithorem vitiorum nostrorum,sed ordinatorem, cum eo loco peccatores constituit,oe ea perpeti cogit, qua merentur.Qu dam ergo , o facit Deus, oe ordinat; pereatores autem, ut peccatores sunt, non facit, sed ordinat tantum.
Idem S. August. lib. 83. qu. 7 I. R in lib.de Predestinatione Dei cap. q. inquit. Deus nullius mali est author , sed totias boni author est. Obijci potest contra hanc secundam Conclusionem primo, ex Thessal. a. cap. a. mittet illis idest reprobis Deus sperationem erroris , νt credant mendacio, igitur est in aliquibus auctor peccati.
as. Reso. ex S. August. de Civit. Iib. ao. cap. s. Nsc dubitauit Aporiolus addere, σ docere, mittet illis Deus operationem erroris , Ni credant mendacio; Deus enim mittet, quia Diabolum facere ista permittet,iusto ipse iudicio , quamuis faciat ille iniquo, malignoque consilio. Permittit ergo Deus,ut Diabolus, caro, mundus, & mali homines etiam honos tentent, & permittit interdum , ut utriquo suo libero arbitrio ad malum etiam viantur, ut ex Naim. 8O. I 3. Deus ostendens , quod non deserit hominem , nisi deseratur, & ideo permittit homines peccare, ait, Et non audiuit populus meus ν
250쪽
OPVSCVLVM SECUNDUM . 23 Icem meam , ct Israel non intendit mihi, ct dimisi eos fecundum desideria cordis eorum , ibunt in adin- uestionibus suis . At non propterea Deus ipse in illis peccatum facit, aut praecipit, ut faciant, aut
cum eis operatur ad faciendum, licet ex natura siue omnipotentiae , qua cum omni creatura ad earum actiones concurrit, etiam cum peccatoribus ad materiale peccati concurrat, non ad formalia
Obijci potest a. illud Rom.9. Vbi, cum adduxisset similitudipem figuli, quod Deus quosdam homines facit vasa honoris in misericordiam, quosdam vero vasa contumeliae in iustitiam, & iram , exemplificans de secundis inquit. Dicit enim Scriptura Pharaoni . Quia in hoc ipsum Ex Apost.
excitaui te, ut ostendam in die virtutem meam , σ ut ' s*η annuucietur uomen meum in uniuersa terra. Notorium autem est in Sacro Textu, quomodo Deus excitauit Pharaonem in crudelitate contra populum Israeliticum deserendo eum, induraudo cor eius,cum videret tot mirabilia; tu libro enim Exodi a .capite usque ad I . per quiadecim Vi ir,.ti, Induces refertur,quod Deus dixerit, indurabo cor Pha--ve paraonis , & quod induratum fueris cor Pharaonis qtu .. . '' Ceucres vocabatur: ergo Deus videtux fulsi principalis author peccatorum Pharaonis . Et sic dici potest de aliis, qui a Deo deseruntur, &i
26. Respis primo, quod argumentum esset siluendum intrant. de concursu Dei cum creaturis , loe in tract. de auxilijs, ut faciam in Opust. 3. Alia qua etiam dicam infra in cap. 6. de effectibus reprobationis, ubi loquar de hac permissione ad
peccandum. Pro nunc vero cum vno tantum a si ed AngelicoDoctore ad hoc argumentum de de