Opuscula tria De Deo quoad opera prædestinationis, reprobationis, et gratiae actualis, a Fr. Laurentio Brancato basilicae SS. 12. apostolorum S.R.E. presb. cardinali de lauraea bibliothecario, in commodum Tyronum S. Augustini doctrina studiosorum elu

발행: 1687년

분량: 695페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

271쪽

i Probatio- nis . Etiam privi et inati aliquando peccant.

, cantium x

l S in pecca

nes peccatium inter Christia

nos s

a 1 DE REPROBAT. MALORUM.

est effectus reprobationis, sed sola permissio toto vitae tempore ; vel saltem peccati finalis , in quo decedit reprobus . a. Prob. & declaratur prima pars . Multos iustos , ac praedestinatos permittit Deus peccare, ut in sacris litteris, & Ecclesiasticis Historijs legimus, etiam de Mamribus quibusdam, qui prima vice negarunt ; deinde sponte se obtulerunt Tyrannis,& fide conseis, martirili passi sunt: ergo. 73. Prob. & declaratur secunda pars. Quidam enim homines ab utero matris cum peccato egressi, numquam ab eo mundantur , sed toto vite tempore in eo permanente S , alia propria, nedum infidelitatis , sed contra legem naturae addunt , de eis obruti decedunt, ut omnes Iudaei , Mahometani, & Pagani, seu Idolatrae. Haec permissio in eis est reprobationis ectetiis, & supposita nostra fide, maius reprobationis signum apud

nos assignari nequit; quia sine fide impossibile est

placere Deo, Hebr. II.& IO: 3. nis quis renatus fuerit ex aqua , ct Spiritu Sancto non potest iutroire iuIlernum Dei ; & Marci ultimo , qui non crediderit condemnabitur. 7 . Probatur tertia pars . Innumeri abo. riginali mundantur, & tamen cum adolescunt, in heresibus 1 nitruuntur, R in eis moriuntur: in his permissio peccati est reprobationis effectus. Multi pariter baptizati, catholice viventes, saepe per Sacramentum poenitentiae Iustificati, tamen in peccatIS moriuntur , vel quia recedunt a fide in haeresim, aut Mahome tisimum, aut Iudaismum ;vel quia Catholici quidem moriuntur ; sed vel adulteri, vel fornicari; , vel Sodomitae , vel Vsuraru, vel Simoniasi, vel alios similibus onusti, ex improuiso, aut sine Sacramento poenitentiae , aut

272쪽

OPVSCVLVM SECUNDUM. as 3

aut sine valido Sacramento decedunt: in his certe permissio sic peccandi est effectus reprobationis . ni velis dicere, ut in praecedenti conclusi ne , quod illa peccata praeuisa sint motitium, &causa reprobationis . Quodcumque dicatur , in miseris reprobatis reperitur eiusmodi miseria. 7s. Ex his autem inulta scitu digna colliguntur . Primo , quod dictum illud Dei per Dauid , divit si eos fecundum desideria cordis eorum, ibunt iua inuentionibus suis, non conuenit electis , sed est Reprobi i

effectus reprobationis ; misera. enim reprobi, i sic ex sua mala inclinatione, & renitentia correptionis , ac orationis, ut a praua consuetudin

liberentur, dimittuntur a Deo, ut faciant, quod volunt, & sic in peccatis moriantur: ita docet S. Augustinus lib.de Genis Pelagi' cap. 3. Absit auteνt ij , qui secundum propositum vocati sunt, qlios praesciuit , ct praedestinauit conformes imagini fili, fui , Ni pereant, desideriis dimittantur. Hoc enim patiuntur vasa irae, quae pescta funt ad perditionem. I stis ergo sit, quod scriptum est;tradidit illos Deus iudesideri s cordis eoram; non autem praedectinatis, quo regit spiritus Dei. 75. Secundo colligitur , & est valde notan

dum , quod permissio primi peccati Ads , & in

cursus totius humani generis in illud, nullo modo dici potest effectus reprobationis . Tum quia, lut cum S. Augustino docuimus, decreta , tam praedestinationis, quam reprobationis facta sunt,

ab aeterno quidem , sed post praeuisionem lapsus

Adae , cum tota posteritate , & ex tunc massa generis humani facta est damnata, idest, Deo inimica, & ex ea, νt in primo opusculo diximus, Deus discrevit aliquos ex misericordia ; alios in ea re

liquit ex iustitia; & in sequenti signo reprobauit,

tur in dest. de rijs suis Permist:o primi peceati Adae , di ineursus

aliorum non fuit essectus 1e-

273쪽

a 3 DE REPROBAT. MALORUM

cum eo respectu , & ordine, nempe infantes morituros cum originali solo, addicens ad poenam damni adultos vero ex praeuisione peccatorum Ex dupliei propriorum , ad poenam damni, Sc sensus , iuxta RR' ' proportionem grauitatis eorum ; S sic permissio primi peccati Adae, cum iucursu omnium , non potest dici effectus reprobationis; sed potius causa, & origo respectu illorum . Tum etiam , quia si primum peccatum Ade cum incursu aliorum esset effectus reprobationis, tam Adam , quam csteii omnes , etiam Sancti Wtriusque Testamenti, essent reprobati: Quod nedum falsum , & hqreticum, sed fatuum est ; effectus siquidem supponit causam . ideo si peccatum

omnium est effectus reprobationis , si omnes cum Adam,& in Adam peccarunt,omnes erunt reprobati, quod absurdum est.

batione homιuum, O creatione eorum .

77. Λ Du. X. licet , ut ait Apostolus. nemo nouit sensum Dei, neque consitarias eius fuit ; nihilominus ex ijs, quae Deus ipse di-εη his, rutignatus est per Prophetas , Sanctosque alios viros sin minatreuelare, multa alia inferre potuerunt Sancti Ech Ph.i β' clesiae DoctoreS . Ideo quaerimus,an ex Sacris li- collisti. teris in serri possit, ob quem finem voluerit Deus homines permultos sinere peccare , & ob peccata illa reprobare, excludendo eos ab aeterna vita ,& damnando ad iternam mortem,eosque creare,& cum prςdestinatis miscere. 78- Adv. a. di suppono ex tractatu de V olu tate

274쪽

Ο9VSCVLVM SECUNDUM. ass

tate Dei, quod, ut ex Prou. cap. I 6. q. habetur ,

Vniuersa propter semetipsum operatus est Deus; impium quoque in diem malum. Quoniam vero Deus non frustra, sed prudentissimer, ac sapientissime,& iustissime operatur omnia ; sicut in p imis canitur , Omnia in sapientia fecim, quaerimus finem, ob quem homines reprobauerit; immo, cur eos creaverit, quos sciebat fore peccaturos, de se illis non esse parciturum ; decreueritque eos cum electis permiscere. D. Dico I. Quamuis incognita, & inscrutabilia sint iudicia, & fines particulares Dei; dicitamen potest, quod supposita peccatorum praescientia unus Dei finis in creatione , & reproba tione malorum fuerit suae iustitiae vindicatiuae exercitium .

Probari potest a. ex Rom. p. ubi Apostolus cum praemisisset verba Malachiae I. a. Iacob dilexi, Esau autem odio habui, & verba Exodi 33. Miser bor cuius misereor, or miserisordiam praestabo, cuius miserebor, oe quod non en iniquitas apud Deutra , subdit, Scriptura dicit Pharaoni : In hoc ipsum excitaui te, ut ostendam in te virtutem meam,o ut a nuncietur nomen meum in uniuersa terr Et infra.

Quod si Deus volens ostendere iram , O uotam facere potentiam suam fustinuit in multa patientia vasa ira apta in interitum, ut ostenderet diuitias glorie sua in vasa misericordiα , quae preparauit in gloriam , &c. Igitur sicut finis Dei in praedestinando fuit exe citium suae milericordis, ita finis in reprobando ob demerita, sule exercitium iustitiae. Glocord. Quid ergo, ait,per misericordiam eligit, per iusitiam

reprobat. 8o. Confirmatur ex supra allato Prou. capi

te, Uniuersa propter semetipsum operatas eu Deus;

titur , ob quem Deus reprobauit

i unus finis l

i Dei in re. Probandci

275쪽

Ex liberalitate sua Deus fecit

homines li

beros ad honum , α malum a Disturisse tradens ad Conclusio.. nem.

impium quoque in diem malum . Lyrau. ait, idest extremi iudicij, ut tu reprobis reluceat ianitia, sicut misericordia in electis , ut deducit Aponorus dissuse

in victola ad fio m. cap.9. 8 I. Prob. a. euidenti ratione . Deus iustus est, ct miserisors, & talis in Sacro textu saepissime e-nnnciatur, & a Paulo dicitur , iustus Iudex reddens unicuique iuxta opera sua. Tunc sic . Potuisset Deus ab aeterno decernere , & in tempore postea creare omnes homines Sanctos , Sc non permittere, ut libero arbitrio uterentur ad malum ,

sed denegare eis concursum ad malum I vel eos confirmare in gratia: At non sic fecit, sed cum facultate operandi bonum,& malum eos creauit. Cur hoc e tutius responderetur, incompraebensbilia sunt iudicia eius: nihilominuS pro nostro captu, ex

principijs Sacrae Scripturae, dicimus id fecisse ad ostensionem potentie suς, & liberalitatis in homines, faciens eos liberos ad quaecumque velint, ut postea ostendam. Item poterat Deus ab aeterno decernere , & postea facere in tempore , sicut fecit homines liberos, ac omnium primum Adamu,& permittere, ut peccaret, ad probationem suaelibertatis; potuit decernere, & postea exequi, de dando omnibus veniam in Adamo ; & sicut decreuit facere aliquos tantum vasa misericordiq, eligendo eos ad gloriam, & ad gratiam necessariam pro consecutione glorie ἀ ita potuisset omnes facere vasa honoris, & misericordiae :& tamen omnes tales non decreuit facere; sed aliquos eorum ob solum originale damnare ; alios vero

ob originale, & alia actualia, seu personalia,quq ab eis patranda praevidit, reprobare 9 alios praeterea decreuit ab originali, immo , Sabactualibus, ac propriIs saepe liberare, sed postea permit-

- tere,

276쪽

tere , quod usque in finem non perseuerarent ι &sic previsos damnare . Ex quo discursu sequitur, quod sicut finis Dei in liberando aliquos ex maΩsa damnata, fuit exercitium sus misericordit; sic in relinquendo alios in ea, & damnando ad poe- nam sternam, modo predicto, scilicet, ex peccatorum previsione , finis eius fuit exercitium iustitiae.

. Confirmatur.Si dicatur predestinationem quoque quoad electionem factam ex previsis meritis, sicut communiter tenetur de reprobatione; adhuc in utroque casu Deus ad iustitiam exercendam utrumque fecisset. Igitur per hoc, quod

dicitur electionem ad gloriam factam esse ex fine inisericordie; non impedit, quin dicatur, reprobationem factam esse ex fine iustitiae. 8s. S. Augustinus inter alios fines de quibus infra ob quos Deus malos creauit, eo u

reprobauit; unum dicit, ostensionem iustitiq.Ια,lιb. a. de peccat. mori. cap. 18. sicut alibi sepe,docet, Deum in prςdestinando,& reprobando exercere inisericordiam , & iustitiam . At quare cim ca illos misericordiam , & circa hos iustitiam , cum posset erga omnes exercere misericordiam; inquit, hoc non esse inquirendum, sic . Quare autem illos velit conuertere, illos pro aversisne punire; quamqua, in benefleto tνibuendo nemo iuste reprehendat misericordem, oe in vindicta exercenda, nomo iunὶ repraehendat veracem, idest iustum γ consilium tamen occultioris iustitiae penes ipsum est . Igitur, sicut in pr destinatione Deus habet pro fine semetipsum misericordem; ita in reprobatione habet pro fine semetipsum iustum: & in lib. I.

ad Bonifac. cap. 2 o. ait, Iam quomodo issa disponet, faciens alios fecundum meritum vasa ira , alios

Α paritate praedestinationis. Εκ August. finis rep r bationis in

Deo est sua i

nes Deus exereat miserieordia Praedesti

cultum est.

277쪽

Alij fines

creationis de reproba tionis. Unus finis extrinsecus Dei est

expellime

tum et ea orum in virtutibus.

118 DE REPROBAT. MALORVM

secundum gratiam Nasa misericordiae quis cognouit fensum Domini, aur quis consiliarius eius fuit At in lib. de bono Perseu. cap. 8. dicit. Cur in eadem causa, me potius, quam illum puniet, aut potises illum , quam me liberabit , hoc non dico si quaeras , quare ' quia in hac re , sicut iuste est irae eius , O sicut magna miserie ordiae ejus, sic inscrutabilia iudicia eius; δe infra ait , in hac re eantandam esse miseri-eordiam , ct iudicium . Igitur supposita prescientia peccatorum, finis Dei in reprobando, seu puniendo , est iustitis exercitium, sicut in prςdestinando est exercitium misericordis. Cur autem in illos , & non in istos in pari causa iustitiam exerceat , inscrutabile Dei iudicium est . 8 . Dico a. Secundum Augustinum, alii plures fines , seu naotiua assignari possunt in Deo in creatione , & reprobatione hominum , supposita

prescientia peccatorum eorumdem. 8s. Prob. unus finis , seu unum motivum dici potest, quod sit exercitium , & experimendum eleetorum in virtutibus ob malorum infestationem : ita ex lib. I 8. de civit. cap. I s. Inimici omnes Ecclesiae quolibet errore creentur, Nel malitia deprauentur, s accipiunt potestatem corporaliter affligeus exercent eius patientiam ; si tantummodo mare sentiendo aduersautur, exerceut eius sapientia Wis; ut autem etiam inimici diligantur, exercent etas b

ue uolentiain , aut etiam beneficentiam , siue suasibili doctrina siue terribili disciplina. 86. Idem S. Doctor in Psalm. io6 alsignas causam , cur Deus permittat Haereticos externe etiam prorumpere in hqreses, ait, Potius illos pati tutus semper ; sed nos de illis non proiceremus . Cum autem fe parati sint, oe quaestiones malignas inquietant nos, propositum en vobis ex illis, cr inqui-

278쪽

OΡvSCVLVM SECUNDUM. 239sitio uis studium, ct timoris exemplum. Vnusi iis

que tremat, cum alterum videt exisse, tamquam ex illius exitu dicatur illi , quapropter, qui se putat stare, videat, ne cadat. Profuu ergo , qui exeunt.' am si tutus essent, O tam mali essent, nihil de iliatis prodesset: & in epist. Io6. ait, Hareticos a Deo permitti , ut emineant , qui probati sunt in eloquio Dei quam sentcntiam Paulus expressit. Oportet hereses esse , ut qui probati sunt , manifesti fiant in uobis . Et de Civit. lib. II. cap. 18. clarius ait. πι-que enim Deus vllum , non dico Angelorum , sed bo-mivum crearet, quem malum futurum esse praescisset, uis pariter nosset , quibus eos bonorum usibus commodaret, neque ita ordinem feculorum, tamquam pulcherrimum carmen , etiam ex quibusdam quasi ant

thesis honestaret. Et in psalm sq. dicit , D put iis gratis esse malos in hoc mundo, O nihil boni de tialis agere Deum: omnis malus , aut ideo vivit, ut corrigatur, aut ideo Niuit, ut per illum bonus exerceatur. 87. Secundus finis, seu motiuuira Dei in creando malos , & reprobando illos poli peccatorum eorumdem praescientiam , dici potest secundum Augustinum, quod fuerit, ut predestinati agnoscant Dei misericordiam, qua cum eis usus est, &Deum ex hoc continuo laudent. Prob. ex eodem pluribus in locis . Primo ex epin. IO6. ait, malos creatos , oe reprobatos , ut ex eorκm iunis poenis, ae debitis Nasa misericordiae , quae non suorum operum meritis, sedgratuita Dei gratia sunt ab illa concretione discreta, quid sibi collatusset addisceret,ut omne os obstruatur, et qui gloriatur, in Domino glorietur. I tilem iterum dicit, I bi gratias indulgentia ubi iusta posset esse vindicta. Et hoc euidentius apparet a poena debita liberato , ct gratis tuis Ilificato, quantum benem' conferatur; quod alter ἀ- K k a qua-

ob bonum

electorum pern illu-

secus Dei s

279쪽

ca de hoe fine Dei

16o DE REPROBAT. MALORUM. qualiter reus, sine punientis iniquitate punitur. Et in lib. de bono Perseu. cap. 8. inquit, Dens iudex est; ae per boe ab eo gratis datur gratia , O iusso eius in aliis iudicio demonstratur, quod eis , quibus datAr,

eonfertur gratia.

88. Et in psalm. 87. assignat mortuum , cur

Deus creat reprobos , dicens , occurrebat autem

quaestio, quis sit vos istorum mortuorum, quid ex bis agat Deus ad utilitatem corporis claifii, quod est Ecelesia i Et respondet. Vt in eis demonstretvrgratia, quae est in praedestinatis , qui secondum propositum avocati sunt . Vnde ipsum corpus in alio psalmo dicit, Deus meus misericordia eius praeueniet me. Deus meus demonstrauit mihi in inimicis meis; R in psalmo 38. dixerat, Decis meus demonstrauit m ibi in inimicis meis quantam circa me habuit misericordia rara, in illis mihi demonstrauit, estea quos non habuit; nisi enim debitor suspendatur, minus agit gratias, cui debitum relaxatAr.

89. Idem Sanctiis lib. I. ad Simpl. quast. a. plura dicit ad rem , & precipue sequentia. Rod

ergo volens Deus ostendere iram attulit Dasa irae ad ν-tilem aliis pra fundum timorem , σνt notas faccret

diuitias gloria su in vasa misericordia, quα prapa rauit in gloriam . Etenim obduratio illa impiorum utrumque demolistrat, O quod timendum sit,ut quisque pietate conuertatur ad Deum , O quanta agenda sint gratiae misericordia Dei, qui in aliorum poena , quid alijs donet ostendit. Si autem illa , qaam de aliis exigit, non est iusta poena, nihil donat alijs, a quibus eam non exigit; quia veris uia iusta es , O nulla est iniquitas aphd Deum iudicantem , quis fuls- .ctat agere gratias ei, qui hoc remittit, quod si vellet exigere; nemo se rectὸ diceret nou debere. so. Alius finis, ac motivum Dei in creandis,

280쪽

OPVSCVLVM SECUNDUM. 26 I

Je reprobandis malis post prquisionem peccatorum eorumdem , & permittendi, ut permixtim cum praedestinatis commorentur, secundum Λugustinum fuit, ut omnes homines humiliter , &cum timore suς damnationis viverent, nescientes de quorum sunt numero. o I. Prob. ex multis Augustini locis . Primo ex lib. de Sancta Virginιtate cap.qo. u vero pro pter aliud credendum en, permittere Deum , Ni mi lceantur numero professionis vestrae multi , oe multae casuri, O ea sura, nisi ut his cadentibus timor vester augeatur, quo superbia verira comprimatur, quam sic odit Deus, vi eontra hanc unam fe tantum humiliaret Altissimus.set. In lib. autem de Bono Perseu. cap. 8. inquit, hominibus autem videtur, omnes, qui boni apparent fideles , perseuerantiam usque in finem accipe re debuisse: Deus autem melius esse iudicauit, misc re quosdam non perseueraturos certo numero Sanctorum suorum , ut quibus non expedit in huius vitae tentationesecuritas, non possint essesecuri; multo enim ὰ perniciosa elatione reprimit, quod ait Apostolus, qua propter , qui videtur stare, videat, ne cadat. 93. Idem S. Doctor in eodem lib. de Bono Perseu. cap. 23. inquit. Ideo quippὸ, ut supra diximus , non perseueraturi perseueraturis prouidentifisma Dei voluntate miseretur, ut esse disiamus nonis alta sapientes , fed tam ilibus consentientes , cum timore, aε tremore nostram ipsorum salatem opere

mur a

M. Et in epin. Io' quae est ad Vitalem, idem prorsus dicit, Propter huius timoris utilitatem, ne regenerati, σ piὸ viuere incipientes, tamquam securi alta sapimus, quidam non perseveraturi perseueraturis Dei permissione, vel prouisone , ac disposito-

- ne Tertius s- l

nia 'creationis , dc reproba tionis maloru , fuit omnium at humilitas.l omnes hil. l militer vI.

uere debeti ne labatur.

l Vt omnes; timeant de

i casu.

SEARCH

MENU NAVIGATION