장음표시 사용
281쪽
ODVSCVLVM SECUNDUM. 263 trium rueret, nisi ei per Domiuum nonrum Iesumi chrissum Dei iratia subueniret ls8. Haec ergo bona praedestinatis ex reprobatione malorum, ex creatione eorum, & mixtione cum eis, proueniunt, & sic Vniuersa propter femetipsum operatur Deus, etiam impiam , ut eius iustitia, & misericordia in utrisque exaltetur , &glorificetur. Amen.
Deus ex supposito deerreo reprobationis , aliquomodo concurrat ad peccata reproborum. 99. Du. I. quod licet quaestio haec pertineat proprie ad tractatum de eoncursu Dei eum causis fecundis, abs re tamen non est hic aliqua discutere de Dei concursu , seu influentia adactum peccaminosvin cuiuscuque peccantis, nutra sit verus, & physicus influxus, an mera permis.sio , qua nempe Deus sinit homines uti suo libero arbitrio , etiam circa obiecta mala, seu prohibita . Difficultas autem in eo consistit, quia cum Deus sit causa prima , &uniuersalis , debet ad
omnem actum secundum creature cuiuslibet concurrere: ideo videndum, an, vel quomodo adactiones peccaminosas concurrat. Id autem censui in hoc opusculo discutiendum, ut Deus Optimus maximus ab iniuria authoris peccati, atque crudelis vindicetur: & mali homines excusatione indigni appareant, dum de Deo conqueruntur . Et quamuis in capite quarto huius opusculi multa, & merito dicta sint contra Caluinum , eiusq; gregales, dicentes quod Deus sua absoluta voluntate voluerit homines perdere, & quod malis
282쪽
malis Angelis utatur ad instigandum homines,&inducendum , ut peccent ; nihilominus , cum hic agamus de causa peccati, quod prsessum , fuit Deo motivum reprobandi peccatores; opere pretium duxi, blasphemiam Caluinistarum iterum
confutare : deinde motivum inquirere, cur Deus decreuerit permittere, ut caderent, quos prouidit casuros, cum potuisset non permittere , vel per denegationem concursus , ad opus malum , vel per collationem gratiae essicacis ad opus bonum Oppositum . 1 OO. Adv. a. Primum , quem legamus
in Nova Lege, qui phanatice dixerit Deum posi
tive, ac effective concurrere ad omnia peccata hominum , & aeque principaliter, sicut homines, teste S. Vincentio Lirinense in commonis. aduersus propianas vocum nouitates , fuisse Simonem M gum , quem secuti sunt Cerdon, Marcion , & M nichaeus; quem errorem cum Authoribus in Orco sepultum , ab eo reuocauit in praeterito saeculo impius Ioannes Caluinus. Is enim, non solum id stpe docet , sed ιπιιb. r. Instit. cap. q. s. 3. deridet , immo repraehenclit antiquorum sobriet rem, quod ausi non sint dicere, Deum velle positive peccata hominum , & ad ea concurrere; saepiusque hanc impietatem replicat, ut in lib. I. instit. cap. 18. in lib. I. cap. a3. g. 7. σ 8. & seqq. docet expresse Deum non permittere solum , sed emcaciter, & ab solii ter velle hominum peccata: & in eodem bb. cap. 13. g. .dicit, quod ho
mo iusto Dei iudicio , ac impulsu facit , quod
non licet: in g.ο. ait, quod ex externa Dei ordinatione factum fuit primum Ads peccatum. At
contra impios istos nebulones sunt omnes tam
Catholici, quam Hetretici Theologi, sequentes
283쪽
ΟΡVSCVLVM SECUNDUM. Sacram Scripturam, ipsique Philosophi sequen
s tes dictamen naturae, ut mox patebit. PriuS ergo videbimus , an positiue , an vero permissiue tantum Deus concurrat ad peccata hominum-,; deinde tu cap. IO. videbimus, cur ea permittat. Et
loquimur de actualibus peccatis . Io I. Adv. I. quod ut suppono ex tract. de viiijs, ct peccatis, in quolibet peccato, siue commissionis , siue omissionis adsunt duo , unum pro sibstrato, seu subiecto, alterum pro formali, seu forma peccaminosa v.g. in furto, vel fornicatione , adest materialis ille actus capiendi bona alterius, vel coeundi carnaliter; qui sunt actus mere naturales ; & adest in eis negatio rectitudinis debitae in esse illis actibus, idest negatio conformitatis adlegem ; lex enim praecipit , non furandum, non maecandum; qui haec non facit, habet conformitatem ad legem; haec est bonitas: qui facit habet negatione huius cosormitatis, seu bonitatis . Hςc certa , &sine dissicultate sunt. Sed difficultas est, quomodo , qui concurrit ad actum illum materialem capiendi bona alterius, vel coeundi cum non sua uxore , cui necessario connexa est deformitas, seu bonitatis carentia , non concurrit ad illam deformitatem, seu bonitatis carentiam . Hoc opus, hic labor . Deus enim, ut causa prima , de necessitate causalitatis uniuersalis concurrit ad omnem actum positiuum humanum: quomodo ergo saluabitur, quod non concurrat etiam ad deformitatem, quae necesiario coniuncta
est cum actibus illis positivis .Hoc etiam videndia.
IC a. Dico I. Deus nullatenuS concurrit posi-
tritu ad formale peccati, ut dici possit author peccati alicuius hominis. Prob. I. ex ipsi sinet Ethnicis Philosophis . Ll Mer-
Duo eonsi. deranda in actu peccaminoso.
te peccati. x Ethni eis prob. Diuitiroc
284쪽
166 DE REPROBAT. MALORUM . Mercurius Trina egistus is Timandro cap. Nit. ait, a meo factore nihil turpe , nihil malum prodiit.
io 3. Plato de Republica dialogo a. inquit; Bouorum quidem follis Deus eausa eii dicendus : malorum autem quamlibet aliam causam quaerere decet . Et postea damnat docentes Oppossitum, inquiens, malorum alicui causam esse Deum , cum bonus sit, refellendum en omnino; nec permittendum hoc quemquam dicere in sua ciuitate , s bonis inlimi legibus ianitas debet. Et velut fidei inquisitor Chriitianus Catholicus, nec audiendam permittit hanc blasphemiam, subdens, Nec quemquam permittendum audire siue set ille iunior , siue feriori, me carminibus haec inferantur , seu e soluta oratione narrentur , tamquam quae ue qMe dictu sancta sint, neque ali s utilia, neque inter se consona . Quomodo sanctius loquiporuit quiuis Catholicus Doctor de tamen eia frons Calumus ausus eli delirare .
Io . Prob. ex S. Scriptura, Psalm. F. noxia Deus volens iniquitatem tu es . Deuter. 32. q. Deus
fidelis, O absque ulla iniquitate . Sapientie I . odio est Deo impius, σ impietas eius: Habaculi I.
Mundi funt oculi tui, ne videaut malum , O respicere ad iniquitatem non poteris . EZechiel. IS. , an- quid νoluntatis mea mors implf,dicit Dominus de ce tera plura loca Veter.Test.improbant Caluinistarum impietatem. Io . Prob. 3. ex Nouo Test. Ex 2. Petri. cap. Deus neminem vult perire : ex Rom. I. T unquid
iniquus es Deus absit, alioqui quomodo iudicabit
Deus hune mundum t de cap. 9. nunquid iniquitas apud Deum l absit. Ex epiit. I. Ioan. cap. 3. peccatum in eo non en
Ioue. Neque dici potest, quod preceperit ho
minibus, ut peccarent. Nam Ecclesiast. II. ω- mini
285쪽
mini mandauit impiὸ agere . Non dicas per Deu , abest ; quae enim odit, ne feceris, non dieas ille me implanavit. Non enim necessarii sunt ei homines impij. Vnde Iacobus in epist. Canonica docet, quod Deus non soluin non peccat cum homine, aut iubet ei peccata, sed neque tentat eum ad peccatum . Neque cum tentat δεν dicat, quod a Deo tentatur ; Deus enim intentator malorum est ; ipse autem neminem tentat, sed unusquisqtie tentatur a concupiscentia sua abffractus , ct illectas. Et per Ieremiam cap. I9. protestatur Deus , quod peccata non precepit, sic . AEdificauerunt excelsa Baalim , quae non praecepi, nee locutus sum ,
Io 7. Prob. . Deus in toto Sacro Textu prohibet peccata , & comminatur penas peccantibus , ergo , nec ipse concurrit em cienter ad peccata ; neque ea imperat: euidens est consequentia; iniuste enim ageret, si puniret opera suae , vel quae ipse prs cepit, ut fierent. Anteced. ex le- mira Sacri Textus patet; de prohibitione sussiciat unus locus Isaiae cap. I. Uα genti peccatrici, populo graui iniquitate ,semini nequam , Mijs sceleratis, dereliquerunt Dominum , blasphemasterunt Sanctum Israel, abalienati sunt retrorsum. Super quo percutiam vos ultra addentes praeuaricationem ' Omne caput languidum, o omne cor maerens , &c.&post multa. Terra vestra deserta, esultates veΠrae fuc-ι ense igni; regionem vestrahet coram νυbis alieni dea
si orant , m desolabitur, sicut in vaditate hostili, Sec. Io 8. De paenis autem illatis a Deo ob peccata, quis fidelis Scripturam Sacram legens, dissiteri potest i incipiat ab Adamo, & consideret in quas poenas incurrersi , de in nobis easdem induxerit ob transgressionem diurni prscepti; quam
Devν non Praecipielionii nil,lisve peccenta
286쪽
Deus punienon praeeipit peccata .
magnae sunt amisitoines status innocentiae , immortalitatis, habitationis terrestris Paradisii, certitudinis sterias viis ; incursus in concupiscentia,& ignoratiam,& pessima haereditatem peccati originalis . Legatur peccatum, de p*na Caini.Legatur exterminium generis, fere totius, humani per diluuium , ex eo quod cuncta cogitatio hominis intenta esset ad matrem omni tempore . Legatur sub
uertio quinque ciuitatium Paleli in q, Sodomae scilicet, Gomorrae, Adame, Seboim, & Segor, diluuio ignis,& sulphuris incensarum ob peccatum
pessimum Gen. I9. Legatur occisio tot Myriadum primogenitorum A giptiormn ob tyrannidem in Hebreos , contra Dei mandatum, decem im-nifestis signis, Pharaoni, de ministris eius intimatum , Ea odi tet. Se seqq. Legatur submersio eiusdem Pharaonis cum toto exercitu in mari rubro , ob eorumdem Hebreorum persecutionen i cum ab eo fugerent, Exodi i . Legatur excidium viginti trium millium Hebreorum sub monte Sinai iussu Moisis interfectorum, ob adorationem vituli, exiliente Moi se in colloquio Dei in monte . Alia multa possem exempla adducere
de eiusmodi punitionibus notoriis a Deo inflictis ob peccata. Quis ergo, nisi insanus, dicet Deum ei se peccatorum Authorem, cum hominibus peccare , aut poccara illis praecepisse, aut praecipere labsit. Sanctus est Deus , bonorum author , peccatorum o P.
IO9. Prob. eadem conclusio ex Patribus, de
Ecclesi qDoctoribus Graecis , Se Latinis , quorum in unum congerit Bellarminus in tradi. de Amissione gratiae, O Ilatu pectatι lib. a. cap.9. OmueS autem unanimiter docent, impium eje asserere,quod Deus sit author , seu causa peccati. Ex GraeciS, Iusti-
287쪽
Iustinus in Dialogo eum Tripbone circa finem. 1 reneus, qui integrum librum scripsit contra Florinum tenentem hunc errorem , ex Eusebio Caesar. lib. s. Histor. eap. I9. Clemens Alexandrinus lib. i. Stromat. Origenes lib. .contra Celsum . Eusebitis Caesariensis lib. s. de praeparatione Euangelica c. I. S. Athanasius tu orat..contra Idola . S. Basiliust homil. a. de opere sex dierum. S. Gregorius Niste-l nus in lib. 7. Philosophia cap. I. S. Gregorius Na-Zian Zenus orat. I. iu Iulianum . S. Ioannes Chrysostomus Homia. ar. in A cta Apostolorum . Epiphanius tu haeresim 66. Manichaei. Theodoretus in stome diuinorum decretorti in cap. de Antichristo . S. Cyrillus Alexand. lib. 3. in Iulianum . Et S.Ioannes Damastenus de fide orth. lib. . eap. a Q. Hi omnes Greci Patres, ut blasphemum, de impium dogma censuerunt , & impugnarunt , quod Deus sit causa em ciens , seu author peccatorum, quae sunt ab hominibus , aut istis illa praecipiat. IIo. Ex Latinis vero omnes nemine prorsus
excepto si Caluin istas cum suo impio magistro excipias) idem docuerunt, quod Grsci. Tertul
lianus in lib. aduersus Hermogenem. S. Ambrosius in lib. de Paradiso cap. Is . O in lib. I. Exameron. cap. 8. S. Hieronymus in cap. I. ad Epias in cap. T. Eccles. S. Prosper in responsione ad capitula Gaialorum cadi. I a. S. Fulgentius in lib. I. ad Moninium . S.Gregorius Magn. lib. 29. Moral. cap. M. Leo s. in epist. ad Petrum Amtioebenum . Hugo de S. Victore lib. I. de sacrament. pare. . cap. 27. Se omnes Scholarum authores, S. Thom. S.Bonau.Scottis, Alexander de Ales, &S. Augustinus, cui pro sua doctrina de electione aliquorum ex massa damnata, ad gloriam , de essicacem gratiam, ac desertione aliorum in eadem massa, ac reprobatio-
omnes P. P. Grecidi eunt in . pium esse
quod DeustitΑ ut horpeceati. Patres L a. tinia
288쪽
r o DE REPROBAT. MAlORVM. ne licet ex praevisis demeritis P incumbebat hoc
dogma probare , ut obstrueret Ora , nedum M ni cliteorum , ac Massiliensium, sed & multorum Catholicorum nolentium pacato animo , & non praeoccupato doctrinam eius in his materiss diu cutere, pluries impium Manichaeorum quod Deus lit Author peccatorum nostrorum dogma refellit . Primo in lib.de natura, ct Gratia contra Te lag. cap.48. 69. ubi docet, quod peccare nostramen, at non posse peccare nou est uostrum . a. in lib. de Praedest. Sanctorum cap. IO. idem docet. 3. in lib.de natura, ct Gratia cap. H. docet, quod peccata non diuino operi, fed humana voluntati, illius que iustae Pindictae tribuimus . q. in disp. a. contrara lFortunatum , inquit, 'Peccata nostra , nisi a libera voluntate nostra essent , non essent peccata. s. tu lib. lde vera Relig. cap. I . ait, Peccatum Uque adeo νο- llhntarium malum est,ut nullo modo sit peccatum nisset voluntarium.6. in lib . 3 .eoni. I ulla um Pelag.c. 3. dicit, peccati origo est Noluntas mala , ct perversa . . in lib. 7. confesscap. 3. ait, peccati causa en libertim arbitrium . Idem habet, tu lib. 22. cou. Fausturn cap. 22.8. de Gen.ad lit. lib. II. cap. 9. dicit,
peccatores a se habent voluntatem malam, a Deo autem nataram bonam, oe iustam poenam . s. In quast. super Exodum qn. 29. dicit, peccatorum origo tu νο-luntate hominis est . IO. in lib. d ῖ. qq. qu. I9. peccatum nulli imputatur, nisi tu propria suerit voluntate. I i. in lib. 2. de peccat. mor., rem s. cap. I 6. inquit, peccatum nullum Deus habere iubet, cum scientia tamen,ntillum hominem hoc esse facturum. Ir.in lib. de vera, oe falsa pauit.c. I 6.docet,peccatu nallis ordinanis qui nullsi relinquit impunitum ordinauit aute ps- nam amantibus culpam. 13.in lib. I. de lib.ata. c. a. in lib. imperfecto de Gen.ad lis.c. I. inquit, peccatorsi nostrorάDeκs author non est, ordinator tameu est,cώ pec
289쪽
eatores in eo loco constituit, ct ea perpeti cogit,que merentur. I . In articulis sibi falso a Semipelagianis impositis, art. s. ait, peccati author Deus vo ent, oe in lib. a. de pecc. orig. cap. 27. in Aue , ct tu lib. a. cap. g. de Symbolo ad cathecumenos , inquit , peccati author est Diaboli decipientis ealliditas ; crhominis consentientis voluntas; naturae vero author Deus . Ecce quod S. Augustinus acriter defendit, Deum non esse causam peccati , nec praecipere speccatum; sed illud odio habere , & punire . Immo ait, misereri peccantium; & ideo remedium eis contulisse , ut reconcilietur , & ut in suam redeant gratiam , nempe poenitentiam : ita in qq. Vet. Novi Testam . qu. Ioa. O tract. q9. in Euang. Ioannis, inquit, Si peccatores Deus non amaret, de coelo ad terram non descendisset, & in lib. de
peccat. mor. & remi R. cap. 26.& 27. dicit, peccatores quarere, salvare , illuminare venit Christhstu hunc mundum , iuxta illud , venit sitius hominis quaerere, oe saluum facere, quod perierat. III. Absit crgo ab humano corde peruersum, impiumque illud Caluini, & gregalium damnatum dogma, quod Deus per se , S positive concurrat ad peccatum, vel pr cipiat ill ud, aut cogat homines ad illud perpetrandum; cum peccantes puniat, iramque suam in eos effundat, ac inta,
quomodo permittat homineS peccare , nunc videndum eli. H a. Dico a. Deus non concurrit ad peccata
hominum alio modo , nisi permittendo , ut homines viantur libero suo arbitrio, ut sibi placet, tam scilicet circa obiecta, seu materias bonas, ac praeceptas, quam malas, seu prohibitas: ita communis Theologorum sensus . II 3. Prob.
Constans s An sit .sen entia. quod Densito ii sit a u. thor pec-eaei a Iicu ius hominis .
peccata, remisere tu rpeccanti ii. Deus per
290쪽
Permittε- di modus a x facto Cain
a a DE REPROBA F. MALORUM. II 3. Prob. I. euidenti ratione, supposito fidei principio, quod Deus concurrat ad omnes effectus causarum secundarum , quae est omnipotentiae diuinae proprietas: in ipso enim; inquit Apostolus Act. I7. 28. vivimus, ct movemur fumus. Tunc sic. Deus ad omnes actus liberi arbitrij, ex generali lege concurrit; quia omnes sunt creaturae ; ideoque essentialiter a Deo dependentes in fieri, & esse. Sed non concurrit effecti uer, vel pri-ceptiue, ut probatum est ad malitiam peccatorum ; ergo concurrit perinissiue, idest, permittendo, ut homo faciat, quod vult. Cur autem Permittat, & permiserit in Adamo, dicetur postea . Consequ. prob. Alius modus concurrendi excogitari non potest, decens diuinae bonitati, & omnipotentiae , ut nempe nihil fieri possit a creatura, nisi volente Deo; & nulla sit iniquitas in Sanctismo Deo . Modus autem permissionis, sic declaratur . Decreuit Deus creare homines, cum libero arbitrio ad faciendum, quod vellent; & decreuit prebere illis concursum ad omnes eorum operationes; praevidit autem , quod pro sua libertate, opera mala, id est circa obiecta prohibita essent operaturi; & potuisset, si voluisset eos impedire non praebendo eis concursum ad operationes : at decreuit non impedire , & non negare concursum , sed sinere operari, ut vellent; &hoc est permittere . Neque video, quomodo posisit aliter explicari haec Dei permissio in peccatoribus et ergo a IIq. Prob. a. Conclusio ex Gen. q. 7. dicit Deus ad Cain , 2bnπὸ se benὸ egeris recipies;
sin autem mare, statim tu foribus peccatum aderit . Sed sub te erit appetitus eius, oe tu dominaberis illius . Et quia Deus non impedivit Cain ne occideret