장음표시 사용
311쪽
cur Deus perlauserit primum hominem, & omnes alios cum eo peccare; deinde omnes pariter pe miserit proprijs actualibus peccatis peccare , &multos sic prpulsos, ac damnandos creare . Is s. Dico et . Probabilissime teneri potest , quod motivum Dei primarium , cur permiserit li primum hominem , & totum genus humanum cum eo, deinde singulos actualibus etiam peccatis peccare , fuerit Olhensio suae misericordiae, ac
iustitiae circa liberos hommes exercendarum s .
Alia autem plura fecundaria, diuinam sapientiam,& liberalitatem demonstrantia assignari possunt.
I 36. Probata remanet haec Conclusio ex iis, quae diximus in cap. 7. huius opusculi , in quo quaesitum fuit, quem finem habuerit Deus in reprobatione malorum: eadem autem de utroque quaesito est ratio.
Is 7. Prob. nihilominus liqc conclusio. Deus in operando nequit habere pro fine primario aliud, quam semetipsum in diuersis suis perfectionibus se manifestantem, ut habetur ex Prou. 16. . Unioersa propter semeptimum operatus es Dominus, impium quoque ad diem malum . Sed in facto huiusmodi permissionis peccandi non videtur assignari posse aliud motivum , nisi hoc, ut scilicet Deus ostenderet se misericordem cum aliquibus in parcendo , & iustum vindicem cum ali; s in puniendo ; &haec fuit S. Augustini mens , qui, licet ubi supra,dixerit se nescire cur sic fecerit, existimo, quod de scientia euidenti, vel reuelata loqui voluerit hoc tamen motivum misericordiae, &iustitiae a se exercendarum putat fuisse. Nam in lib. II. de Gen. ad lit. cap. 8. ait, Cur ergo nora crearet Deus etiam quos malos Iuthros esse preficiebat, de ut L
perniissionis moti iiii fuerit oste. sio misericordiae , Ω iustitiae. Et alia secundaris 3 lplura
Alias pri bara fuit Conclusio. Rarsus pro
312쪽
& utitur verbis Rom. 9. olens ostendere iram, ier demonstrare potentiam suam , oe ob hoc sustinens in multa patientia vasa ira, quae perfecta sunt in terditionem , ut notas faceret diuitias gloria suae in vasa misericordia , qua praeparauit in gloriam 'se enim qui gloriatur, nsn nisi in Domino =lorietur, cum cognoscat non suum esse, sed illius esse , non foliιm visit, verilis etiam non nisi ab illo benὸ sit , a quo habet ut sit. Nimis itaque importunὸ dieitur e nessent , quibus Deus tantam beneficentiam inferie ordia fuae tribueret ; si aliter esse non possent, nisi essent oe bi , in quibus vindicta iustitiam demonseraret.
I 38. Clarius id docet S. Augustinus in lib. de
correptione,ct Gratia cap. Io. inquiens, Deus igitur permisit bominem tentari, quem sciebat esse casurum qui asimul videbat, eo easu se uti posse ad miserico diam, ct iustitiam declarandam, dum ex damnata massa alios iustὸ puniet, alios misericorditer liberabir . Item ibidem , ait, Qui creauit omnia bova valde,o mala ex bonis exoritura esse praesciuit , sciuit, magis ad suam omnipotentissimam bonitatem pertinere, etiam de matis benὸ facere , quam mala nulla esse permitte-
Alia alibi, de plura S. August. & alia Ecclesiae Doctores assignare solent motitia cur Deus permiserit primum hominem, deinde caeterOS peccare ; de cum hac praescientia eos , etsi casuros, ac etiam damnandos, creare : sed omnia reduci possunt ad prae citatum motitium nil sericordiae, ac iustitiae . Nam in dicto libro de Gen.ad tit. eap.9. in quit, cur enim non utrique potius essent . quando imvirisque, O bonitas Dei, O aequitas iure pra dicatur At enim , si Deus vellet, etiam isti bovi essent .QuaΗιo melius hoc Deus volait,ut quod vellent, essent: Sed
313쪽
oΡVSCVLVM SECUNDUM. 20 boni infructuosὸ, mali autem impune non inent, O in eo ipso aliis utiles no essent,sed praestiebat quid eorum factura esset voluntas mala. Prasiebat fanὸ, quia falli non potest eius praescientiat ideo non ipsius,
sed eorum est voluntas mala . cur ergo eos creatiis,
quos tales futuros ese praestiebat ἰ Quia sicut praeuia dit, quid mali estent facturi ; sic etiam prae uidit de malis factis eorum, quid boni esset ipse facturus. Sisenim eos fecit, ut eis relinqueret, unde oe 'si possent aliquid facere; quo quidquid etiam culpabiliter
eligerent, illum re se laudabiliter operantem , a Ie quipρὶ habent voluntatem malam, ab illo autem, oenaturam bonam ,- P iunam poenam , sibi debitumia locum, aliis exercitationis adminiculum , ct timoris exemplum. Is s. In seqirenti cap. Io. haec dicta confirmat,& ad rem nostram concludit: Postquam enim dixit ea , quae silpra de hoc capite adduxi, inquit. Pato autem paulo ante, satis nos octendisse, non pamui boni esse rationalem creaturam, etiam istam, quemalorum comparatioue cauet malum, quod genus bona creaturae non est , si omnes malas voltintates la bonum Deas eonuertisset, nulli iniquitati poenam
debitam instigeret, ae se non esset, nisi totam iliud genus, quod nulla, vel peccati , velfupplicis malorum
comparatione proficeret, ita velut aucta numerositate excellentioris generis in brum generum bouyrtim uumerus minueretur. Itaque ad exercendam iustitiam Deus permittid homines silo uti libero ambitrio, & peccare. I 6 o. Idem S. Doctor alibi docet, id Deum perna isisse , ut experiretur homo, se liberum esse , & suorum actuum tam ad bonum , quam ad malum esse dominum . Nam in lib. de Coreept. σGratia cap. I a. ait, Ille Adam, oe terrente nullo, σ
314쪽
motiua ex c. 7. huius Opust. desumenda.
insuper contra Dei terre utis treperium , libero usus arbitrio , non stetit in tanta selicitate , in tanta nonis peccandi facilitate. Tales vires habebat eius voluntas , quae sine ullo fuerat instituta peccato , ct nihil illi ex seipsa concupiscentialiter resistebat, ut digi: Etantae bonitati , ct benὸ vivendi Diicitati perseuerandi committeretur arbitrium t & post aliqua. Fom
tismo idest Adamo dimisi , atque permisitfacere
quid vellet: infirmis feruauit, ut ipso donante, Huicti me, quod bonum est vellent, oe hoc deficiente , inuictissmὸ nollent. Et de civit. lib. 7. cap. IO. de Ilibertate hominis ,& permissione illa viendi, sic loquitur. Deus sic administrat omnia, quae creauit, ut etiam ipsa proprios exercere, oe agere motus sinat. Quid enim nobilius in homine, quam libertas ad agendum quod vult . Cum ergo inter alias praeclaras homini collatas dotes , haec in naturalibus summa sit ; quia per eam a caeteris di fert animantibus , si sibi impediretur , .ne ea posset uti, frustra collata fuistet . Ideo per necessariam consequentiam , supposito hoc beneficio sibi a Deo collato; permissio operandi, quod vellet , bonum, ac malum, fuit ei concedenda : Et in hoc relucet Dei benignitas , ac liberalitas. Caetera motiva Dei in permissio tu
pecandi ex capite septimo huius opust. desumi postulat:
315쪽
An Chrinas etiam pro reprobis mortuus sit, ctis quo eis profuit. 16 I. A Du. X. Huius quaesiti solutionem ma- Lx ximi momenti esse,nedum pro Catholicis contra Hεreticos, sed etia pro Catholicis inter se ipsos . Duo siquidem quaesitum continet. Primum , an Christus mortuus sit etiam pro reprobis , & hoc contra Haereticos, nedum antiquos,
sed & modernos aliquos, qui se iactant Catholicos , facile ex Sacra Scriptura, Concilijs, Aposto- licet Sedis definitione, & unanimi Sanctorum P trum , ac Theologorum sententia soluitur . Secundum est; supposito cum fide, quod pro reprobis etiam mortuus sit ; cum fides etiam doceat eos non esse electos, nec a Christo fuisse reconciliatos Deo finaliter, ideoque perituros; videndum est , quale beneficium eis contulit Christi mors ; id enim importat Christum esse pastumo,& mortuum pro humano genere,ut mox dicetur: Si autem Christus non attulit reprobis salutem,& innumeris neque fidem, quia eum numquam acceperunt;& consequenter, nec ullam attulit iustificationem , neque primam, quia sine baptisimo in lege Euangelica , de sine remedio contra originale in lege naturae, ac scripta decesserunt, quale bonum his collatum, aut illis conserendum attulit Christus: Et hic revera est cardo dissicultatis in hoc quaesito. I6a. Adv. a. Qu9d,sicut fides docet,Christus est Saluator, ac Redemptor, & Mediator hum . ni generis indefinite, & uniuersaliter, non vero
316쪽
Distincticie mea ciet,& vfieientis
198 DE REPROBAT. MALORUM. huius, vel illius generis , aut nationis; & sic tam hominum , qui in lege naturae , aut lege scripta, quam eorum, qui fuerunt, sunt, de erunt Pro tempore legis Euangelicse & sic omnium Omnis temporis hominum: Vnde insurgit curiosum,sed nobile quaesitum, quid scilicet Christi passio , ac mors contulerit etiam hominibus, tam praedestinatis , quiun reprobis , qui ante Christum mortui
163. Adv. 3. quod Remigius Lugdunensis in libro de tribus epistolis contra Epistolam Hinc- mari ad Amulum cap. S. S. a. quatuor classes hominum distinguit per comparationem ad Christum, inquiens. Primus ordo est electorum, ac pra- destinatorum ad vitam aeternam, de quibus perire nullus potest , ct qui omnino omnes fatuantur . Secumdus ordo est eorum, qui recta fide, ct pietate accedunt ad gratiam baptismi, σ per eam accipiunt indulgentiam peccatorum. Tertius est eorum , qui adhuc uia, infidelitate positi, vocandi tamen sunt per msserico diam Dei, O hoc me dubio in Ecclesia consecuturi, quod confeeuti sunt illi duo ordines , siue perseuerantium, sue non perseuerantium. mairtus en ιnfidelium, qui numquam credituri sunt. De tribus primis dicit pertinere ad gratiam christi, σ pro illis esse mortuum, oe beneficium aliquod eis contulisse ', at pro his quarti ordirus mortuum non esse , nullumque eis beneficium contulisse . I 6 . Adv. q. quod distinctio Theologorum de Christi passione , & morte pro omnibus applicata efficaciter, vel sufficienter necessario admittenda est , alioquin non apparet via, nec moduS defendendi ; quod Christus sit Saluator omnium, ut canit Ecclesia, docuerunt Apostoli, ipsequ Christus, ut patebit ; declaratione tamen indiget haec
317쪽
OPVSCVLVM SECUNDUM asstite distinctio essicaciq, ac sussicientiae ; alioquin inuoluta adhuc remaneret distinctio, & fuga potius, quam solutio dissicultatis appareret: his premissis
16s. Dico I. Christus pro omnibus omnino hominibus , tam praedestinatis , quam reprobis passus, ac mortuus est . I 66. Prob. facile omnibus argumentis, quae lpro hoc dogmate adduxi in to m. I. in 3.sent. disp. zo.art. . . O s. desumptis ex Sacra Scriptura, Patribus Graecis, ac Latinis, & ex Concilios . 7. Primo ex 2. Cor. I. I . charitas vetet inos , aestimantes hoe ; quoniam se unus pro omnibus mortuus est, ergo omnes mortui funt, oe pro omnibus mortuas eis christus.Secudo ex Rom. s.6abrisus pro impiis mortuus en . Alia loca adducam sub titulo Redemptori S. i 68. Prob. ex Patribus Graecis: ex Gregor. NaZian. orat. as. Per ChriHi perpessiones omnes ν formati sumus,nullo penitus excepto,qui eidem Adamo participauimus, ' a serpente decepti, oe per pcccatum morte assecti, &c. 15o. Et quod magis urget in orat. 3. quae est inuectiva contra Iulianum Apostatam iam mortuum, inquit. Tu manum motiere adversus eam ausus es, qua , σ pro te, O propter te clauis Uxa est. Et in orat. 3 8. loquens de reprobiS Haereticis, ait, Pro quibus etiam gratis mortuus es christus . 17o. Cirillus Alexand. in epist.ad Monachos, ait, Vnus ex omnibus resurgens, qui pro omnibus mortuus erat, ut proprio sanguine redimeret quidquid sub caelo est,σ aequireret Deo,ac Patri omnes,qui in νuiuersa terra consistunt.
318쪽
3oo DE REPROBAT. MALORVM. Eliab. c. 37 Eusebius Caesar. Io. de Demon.Euang.
i. h. ingeniose notat Sanctum Ioannem Baptistam , ,
omnium primum id dogma praedicasse, dum Io: ir. II. de Christo dixit, Ecce Agnas Dei, eae quiltollit peccata mundi. Eusebius, inquit, Pro toto grege hominum agnum illum sacrificatum esse,dicit. 377. S. Epiphanius Haeresi 6ς. ait, ipse Chri-S. Epiph. Ilus Saccrdos, ipse hostia semetipsum Obthlit pro om-hi creatura Pont catus ossicio fungens, &c. Alia Patrum Graecorum , immo & Latinorum dicta sub titulo Saluatoris, Redemptoris, di Mediatoris adducam. Εκpp. Laia . 3 - . Prob. ex Patribus Latinis . S. Cypri a-hinis nus in lib. de Opera, et Eleemos circa finem,introdus .cγν, liri. Dubolam loquentem cum Christo, praesente reproborum turba, & sic dicentem . Ego pro istis quOS mGunc Nides , nec alapas accepi, nec stagella δε-Πiuvi, nec crucem pertuli, nec sanguinem fudi ; nec familiam meam praetio passiones, ct erucis redemi,nec Regnam caeleste eis promitto: Ergo pro eis etiana tenet Christum palliina. I s. S. Ambrosius in lib. 3. de ossic. cap. 3.
s. Aibb. air, christu. quoque Dominus, qui pro omnibus mora tuus en, mercedem suam euacvatam delebit. Et in lib. de Ioseρb cap. 7. dicit, ch=sus ore nibus Nitam dedit. Ipse pro omnibus mortem suam obtulit. In psalmo vero II 8. sepe formula hac loquendi titura I 76. Hieron. in a. epin. ad cor. cap. S. supers. Hieron. illud, Christus pro omnibus mortuus eII, inquit, δε-lus inuentus cst , qui νι immaculata Hostia pro omnibus , qui erant in peccatis mortui servetur. 177. August . tract. O. in Ioann. super illis verbis Ioan. Non emm mst Deas filium suum immundum , ut iudicet mundum, sed ν aluetur mun-
319쪽
dus per ipsum; inquit. Ergo quantum tu medico est, filuare venit aegrotum; ipse se interimit, qui pracesta medici seri, are non Ῥult. Venit Salisator tu muu-dum ; quave Saluator dictus est mundi, nisi , ut salvet mundtim, non ut iudicet mundum . Saluari non vis ab ipso , ex te iudicaberis. I78. Clarius coni. Iulianum lib.6. cap. I. ait. Attende, cism validis argumentis vrgearis. Tu dicis etiam pro peccatoribus mortuum, No dico , non nisi pro peccatoribus mortuum; ita ut respondere cogaris,
si nullo peccato paruuli obstricti sint, non esse pro
paruulis mortuum . Dicit enim ad Corintbios, quoniam unus pro omnibus mortuus est. Ergo omnes
mortui funt , ct pro omnibus mortuus en . Et longo , sed digno discursu argumentum istud prosequitur, concludens, Christu pro omnibus mortuu esse, nemo dubitet,qui seno negat, aut dubitat esseChristianu. IN. S. Prosper Augustini fidelis discipulus, ad p. argis mentum Gallorum , quo dicebatur, ex Augustini doctrina sequi, quod non sit crucifixus,& mortuus pro omnibus hominibus, multa dixit, inter quae hoc. Nullum omnino esse ex omnibus homin/bus , cuius natura in Christo Domino suscepta ηοn fuerit: sed non fuscere hominum redemption: crucifixum esse Dominum Iesum christum, nisi commoriantur ei, ct consepeliantur in baptismo, Sec. I 8o. Idem dicit idem Sanctus in respons. ad primam obiectionem Vincenti am, super hac ro, docens pro se , R Magistro siuo Augustino, Cum
itaque propter unam omnium naturam, oe propter ν-ηam omnium causam a Domino Nostro in veritate susceptam, recte omnes dicantur redempti ; ct tamen non omnes a captiuitate sunt eruti, redemptiovis proprietas,haud dkbiὸ penes illos est, de quibus Princeps mundi missus es foras oee. Poculum quippὸ immo
320쪽
talitatis, quod confectum est de infirmitate nostras, ct virtute diuina , habet quidem in se, ut omnibus prost; sedsi non bibitur, non medetur.
I 8 I. S. Leo I. Sem. I.de Vativ. Domini, ait,
νna cunctis latitia communis est ratio ; quia Dominus nosser peccati, mortisque dentructor, jicat nullam ὰ reatu liberum reperit,ita pro liberandis omnibus venit . Et in se m. I. de Pasone Domini, sic ad Iudeos alloquitur. Merito soli non habetis , quod omnibus perire volui lis: θ tamen tanta est bonitas nostri R demptoris , ut etiam vos possitis consequi venim , si christum Dei filium confitentes , illam pirisidialem malitiam relinquatis . Non enim Dominus tu cruce fra ira orauit, Pater dimitte illis, quia nesciunt,quid faciunt. Quod remedium nee te Iuda transisset , s ad panitentiam confugisses , quae te reuocasset ad chri-num,n on qua te reuocasset ad laqueum. Alios Patres, atque Scholasticos omnes breuitatis gratia omitto , & stabiliora, Concilioru, RS. Sedis Apostolicae prosequor argumenta . I 8a. Concilium Prouinciale Arelatense celebratum anno q7 . contra Praedestinatianos, anathema dixit illi , qui dixerit, quod christus non pro
omnibus mortuus sit, nec omnes homines salvos esse
velit, Immo Lucidus Gothescalchi discipulus,
tunc suam retractauit sententiam oppositam , his verbis. Nunc veris Sacroram Tenim oviorum authoritate, qua abunde per spatia diuinarum Γιripturarum inuemuntur, ex Seniorum doctrina ratioue patefacta ,
libens fateor, cbrissum, etiam pro perditis aduenisse , quia eodem nolente perierunt. 2, eque enim fas en circa eos solum , qui Midentur esse saluari , immense diuitias bonitatis, ae beneficia diuisa eoncludi. Noms christum bis tantum remedia attulisse dicimus, qui redempti sunt; videbimur absoluere non redemptos,