장음표시 사용
511쪽
i ΟΡVSCVLVM TERTIVM. η93 vel habeant. Postea in sequenti Capite discutie
mus,quomodo poterimus,motiva, ob quae eam non obtineante ideo 33O. Dico I. Nec omnes, nec singuli homines, cuiuscumqueNationis fuerint, ante Christi aduentum obtinuerunt gratiam essicacem vocationis ad veram fidem .i3II. Probari faciter potest a posteriori, discurrendo per libros Sacrae Scripturae, & per annales, quos multi consecerunt; & prae caeteris eruditissimus Iacobus Salianus Iesu ita incipiens ab origine mundi, & prosequens usque ad Christi aD
censionem in Coelum . Patet autem ex Sacra
Scriptura, quod post diluuium quidquid fuerit antea) post Nembrot, opera Nini filii caepit Ido-
l atria, de prosecuta est in oriente, & occidente,& in omnibus mundi partibus. Omnes ergo Idolatrat illi caruerunt gratia emcaci vocationis ad veram Dei fidem an vero habuerint sussicientem, dicam postea. Omnes ergo qui in Gentilitate , ac Idolatriae Religione nati, ac mortui sunt, ea emcacis vocationis gratia caruerunt. Qui autem, & quot fuerunt, in scientia Dei sunt, & in Patria, si Deo placebit, sciemus. 3 2. Dico a. Neque omnes, aut singuli h mines, qui post Christi aduentum hucusque fuerunt, ac decesserunt, gratiam essicacem vocationis ad veram fidem obtinuerunt.
ssy. Probati potest eodem modo ex Chronicis Ecclesiasticis, & a posteriori. Non omnes Nationes, nec singuli alicuius Nationis homines Christi fidem receperunt, & ad Baptismum Venerunt; sed in sua perfidia, & falsa Religione decesserunt: ergo emcaci gratia , seu faciente venire scaruerunt : haec enim est essicax faciens facere .
puli anteis ch=issum nratiam efficaeen Caraonis ad fidem habuerunt. Neque om. nes , qM.
sti aduentum fueriit efficacem vocationε
ad fidentia obtinuersit Diuili eo by Gorale
512쪽
Neque cim. nes vocati. Ieacem vocatione habuerunt
Anteccd. notorium est , primo de omnibus Gentilibus, qui in Gentilitate decesserunt'; de Hae-breis , de Manichaeis, de Mahometanis; & aliis eiusmodiNationibus infidelibus, qui in infidelitate
3sq. Dico 3. Neque omnes , qui gratiam vocationis ad fidem habuerunt , essicacem gratiam , seu facientem venire ad eam obtinuerunt. 3ss. Prob. a posteriori, & ex facto . Praedicante Christo, & Apostolis, tam in Iudaea, ac tota Palestina, quam in alijs Prouincijs, & Regnis Gentilium, non omnes auditores susceperunt Fidem , ac Baptismum, & si sine his mortui sunt , gratiam illam emcacem facientem suscipere vndecumque id acciderit, ut postea dicetur non habuerunt. Anteced. prob. ex facto,& ex dictis, primum Christi, postea Pauli. Christus enim Matth. I 3. Iq. inquit. Ideo in parabolis loquar eis,
quia videntes non vident; audientes non audiunt, neque intelligunt: ct adimpletur in eis prophetia Isaiae
dicens. Auditu audietis, O non intelligetis, ct videntes videbitis, ct non νidebitis . Incrassatum essenim eor Populi huius , oe auribus grauiter audierunt , ct oculos suos clauserunt ; ne quando videant oculis , ct auribas audiant, ct corde intel ligant , ct conuertantur, ct fauem eos: & pluries exprobrauit Iudaeis omnibus , R Belsaidae, atque Corozaim ,& Capharnaum, quod audientes eum de Regno Dei loquentem, &viam salutis insinuantem, ac miraculis confirmantem , non crediderint nec conuersi, ac sanati fuerint ; cum tamen ali; multi crediderint. S. Paulus Act. 17. cum Antiochiae Pisidiae prolixam habuisset concionem coram
tota Sinagoga de Euangelio , ac factis, & dictis Christi, Iudaei repleti sunt velo malo oe contradi
513쪽
cebant his, quae a Paulo dicebautur, blasphemantes.
Tunc eonnanter Paulus, ct Barnabas dixerant, Vobis oportebat primum loqui verbum Dei: sed quoniam repellitis illud, o indignos vos iudicatis aeteruae vitae , ecce conuertimur ad Geutes, &c. Gentes
autem gaussis sunt, ct glorificabant verbum Domini,
est' crediderunt quotquot erant praeordinati ad vitam αternam . Ecce quod in eadem multitudine auditorum , Se si tota gratiam vocationis habuerit , aliqui tamen gratiam conuersionis ad fidem sortiti sunt, ali; multo plures eam non obtinuerunt: &Adt. I 6. I . cum Paulus Philippis coram multitudine praedicaret, una tantum mulier Lydia purpuraria, cuius Dominas aperuit eor, intendens bis, quae dicebantur a Paulo, baptiRata est cu domo. de in c. II.s .S. Petrus loquens de conuersione genitu,& quod non oportebat eas obseruare legem Mosaicam , re quomodo Deus per efficacem gratiam vocaret, & faceret ad fidem , & baptismum veniri, prae aliis ait. Deus in vobis elegit per os me OGeutra audire verbum Euangelij, ct credere : qui nouit corda Deus, testimonium perhibuit, O daus illis Spiritum Sanctum , sicut oe nobis, e r nihil diascretiit internos, ct illos, ide purificans corda eorum:& ita discurrendo de omnibus praedicationibus
Christi, & Apostolorum , & caeterorum omnium praedicantium Euangelium in toto mundo. Multi, & innumeri gratiam vocationis obtinuerunt, quia audierunt, excitati, & inflammati fuerunt; at gratiam conuersionis, ut clarum est, sortiti non sunt. Palam ergo est, quod neque omnes ad fidem vocati, gratiam facientem venire habuerunt: undecumque hoc aduenerit, nunc parum refert inquirere.
316. S. Augustinus in hoc puncto quod sci
514쪽
Multa s. Augloe . S. Pauli methargum.
l icet non omnes vocati ad fidem consentiant, qtua gratiam iacientem consentire non habent au diendus ell. Primo in lib. 22. colat. Faustum capi 8. de poena peccati originalis discurrens, ait: de hac iusta pana, quod non liberat, nisi misericors gratia, certum eu: σ hine Apostolus gewebundus ex clamat. Infelix ego homo , quis me liberabit dicorpore mortis huius e Gratia Dei per Iesum christum Dominum nostrum . Sed quae sit distributio iudicantis, ct miserantis Dei, cur alius se , alius autem sic, occisitis sit causis, iustis tamen. In lib. I. ad Simplicianum qu. I. circa medium , de vocatis con sentientibus diffuse discurrit, ostendens primo , quod a Deo fit, ut vocati consentiant, & sequantur vocanteim alioquin non esset verum, quod dicit Paulus I om. s. Non est volentis, neque currentis , sed Dei miserentis,& nisi a Deo fieret, ut consentiat, homo diceret, est mei volentis : deinde concludit ad rem nostram ; Igitur, se non misere tis en Dei, sed volentis , atque carrentis est hominis; quoniam non potest essectus misericordiae Dei esse ira hominis potenate , ut fruura ille misereatars homo nolit, posset ita vocare , quomodo illis aptum esset,
Pt mouerentur , o intelligerent, O sequerentur. Uerum en ergo, multi sunt vocati, pauci vero electi. Il. li enim electi, qui congruenter Nocati ; illi antem , qui nos congruebant, neque contemperabant vocationi, non electi, quia non secuti, quamuis vocati. Hecest nostra conclusio . At prosequitur ulterius . Item vertim en, non volentis , neque currentis , sed miserentis en Dei, quia etiamsi multos vocet; eorum tam eo miseretur, quos ita vocat, quomodδ eis νοω-ri aptum ea , ut sequantur . Falsum ess autem siquis dicit: igitur non miserentis Dei, sed volentis . atque currentis est hominis, quia nullius Deushuma mis
515쪽
mI feretur . Cuius autem miseretur, sic eum vocat, quomodo scit ei congruere, vi Nocantem non respuat .eu adducit exempla de multis , quorum aliqui, vel miraculum aliquod Christi viderunt,uel nulluviderunt, sed cum praedicante audierunt crediderint,& conuersi sunt; alij vero quam plurimi, &predicantem audierunt, I miracula faciente viderunt; & tamen non crediderunt, immo Discipuli 1psi titubarunt, fugerunt, &c. ergo ij, qui vocati non crediderunt, gratiam facientem facere non habuerunt: illi vero, qui crediderunt, Obtinuerunt . Cur autem hoc,infra cum S. Augustino,& S. Paulo dicemus .
3 s 7. Probari etiam potest ex facto Missionariorum, qui in partibus infidelium Dei verbum, praedicant: infideles audiunt, illuminantur interne, ac inflammantur I & tamen non omnes conuertuntur : ergo. Consequ. Prob. hic enim , ut
sepe dixi est gratia faciens facere, seu essicax, que habet secum annexum effectum principalem , quem respicit,& qui est eius obiectum . 3j8. Tandem probari potest ex dicendis insequenti Capite , in quo inquiretur ratio cur
non detur omnibus : Omnia enim argumenta, qui pro eo Capite sunt, pro isto etiam probant. 339. Dico q. Fideles iam vocati, & conue si etiam electi ex iusto Dei iudicio non semper, ac pro omni aetu obtinent gratiam facientem facere
36o. Prob. I. ex facto . Fideles, quicumque iit, siue praedestinati, siue reprobi, non sunt confirmati in gratia , & saepe labuntur in peccata mortalia. Ergo . Consequ. est euidens ; quia gratia faciens facere actum bonum, si semper,&pro omni actu eliciendo adesset, non sineret fieri R r r actum
516쪽
actum malum ; sed semper faceret facere bonum. Anteced.prob. ex factis: Multi enim, ut ex Chro nicis patet, Catholici in haereses lapsi sunt, x in eis mortui sunt. Multi pariter in eas lapsi re si puerunt, immo postea paenitentes in opinione Sanctitatis decesserunt' & quod sortius est plures coram Tyramnis fidem negarunt, & postea resipiscentes pro fide per eosdem Turam nos martirium subierunt: igitur fideles iusti, & etiam pr
destinati, Deo permittente, ex iusto suo iudicio labuntur in mortalia peccata . Si autem gratiam facientem facere bonum , & impedientem malum semper, & in omni acta haberent, nuinquam peecarent, quia hic est effectus tali gratiae semper connexuS, ut supponinuis ex pluries dictis . 36 I. S. Augustinus pluries de hoc modo agendi Dei in conferenda gratia bene operandi, aut negandi, etiam iustis, loquitur, ad eos humiliandos : In lib. a. de pecc. mer. remiss. cap. I9. dicit. 's autem quantum concessum est sapiamus, ct intelligamus, Deminum Deum bonum, ideo etiam Sanctis suis alicuius operis iustitiam aliquando no tribuere , vel certam jcientiam , vel νactricem aetectationem, ut cognoscaηt, nou a seipsis, sed ab illo sibi esse lucem , qua illuminentur tenebrae corum, O suauitatem , qua det fructum suum terra eorum : Npost multa dicit. Idcircὲ Sanctos, ct fideles suos in aliquibus vitiis tardius fanat , ut in his minus, quam implendar ex omni parte iustitiae suscit delectet bonum, siue cum latet , siue etiam , cum manifenum est, ut quotum pertinet ad integerrimam regu lam veritatis eius , non iustificetur in eo pectu eius omnis vivens . Ree in eo ipso vult nos damnabiles esse, sed humiles,commendans nobis eamdem gratiam suam , ne facilitatem in omnibus assecuti , nostrum
517쪽
'utemus esse, quod eius est: qui error multilm est RGligioni, pietarique eontrarius . Immo in lib. I . de civit. cap. I 3. in fine, dicit, Deum permittere, ut Sancti viri cadant in peccatum, ob maius bonum humilitatis eorum. Audeo dicere superbis esse ν-tile cadere in aliquod apertum, manifestumque peccatum, undὸ sibi displiceat, qui iam sibi placendo e ciderant. Salubrius enim Petrus sibi displicuit , quando 'euit, quam sebi placuit , quando praesumpsit: & in lib. a. de pece. mer. O remiff. cap. Io. docet, ac numerat omnes Sanctos Veteris Testamenti, de quibus fit mentio in Sacra Scriptura, ostendens, quod peccauerint, Deo sic permitatente , & de ipsomet S. Petro iterum loquitur: in lib. a. de S 3mbolo ad cathecum os cap. 6. bi de gratiae huius concessione. ac suspensione in latrone , ac Petro a Christo in Cruce patratis,sic loquitur. Videte Dominum virtutam tu ipsa morte miracula Deiantem . Tunc latro confitetur, quasdo Petrus tuνbabatur. Tunc ille agnouit, quando isse negauit. Sed numquid , quia Dominus aequisiuit
Latronem, perdidit negatorem l Absit, abst. bat mysterium, qai fundebat pretiumr tu Tetro dein monstrans, non in se quemquam iustum debere praefu-mere: in Latrone, natium impium conuersum posse perire . Timeat bonus, ne pereat per superbiam: tio desperet malus de sella malitia: & in lib. de Gratia, Mib. arb.cap. I7. de eodem Petro ait. Ipsam charitatem Apoctolus Petrus nondum habuis, quando timore , Dominum ter negauit; Timor enim no est inebaritate, sicut ait Ioannes Euangelim , perfecta ebaritas foras mittit timorem: ct tamen quamuis parua, ct imperfecta non defuit, quando dicebat, Domino,ammam meam pro te pono . Putabat enim fera
posse, quod se xelle sentiebat: θ quis istam, eis pam j
De Petro,&Lair uerterum de Petro Aug.
518쪽
soo DE GRATIIS ACTUALIBUS, &c.
tiam charitatem dare caperat, nisi ille, qui praeparat voluntatem, operando perficit, quod operando incepit e quoniam ipse, vi velimus operatur iucipiens , quod volentibus cooperatur perficiens. Rursus autem in atrio Caiphae post trinam negationem eum Galli ca- tu correptus, respeXIt is Petrum Dominas, paenituit,l foras exiens fleuit amar/,in sediuiuam gratiam, seucharitatem, quε ad partitudinem , ct fletum illum induxit, expertus es : illa enim respectio corporalis non fuit, quia in locis diuersiis crant Christus,& Petrus; ille in loco Concilij, ubi iudicabatur, Petrus in loco atrio, ubi cum ministris se calesiebat : sed haec respectio fuit spiritualis, ac mentalis illuminatio, & inspiratio faciens cognoscere malum , illudque deplorare , & detestari. ita S.Augustinus de consensu Evangelistarum lib. 3. cap.6 dicens . Petrum chrinus respexit diuinitus, xt ei veniret in mentem quoties iam negasset, oe quid ei Dominus praedixisset, atque ita misericorditer Do-Mino respiciente, paniteret eum, ct salubriter fleret; scut quotidie dicimus, respice in me r & in lib. do . feria cap. s. dicit ad Petrum. Respexit te initis tu corde, ut amare feres . &c. 362. Probari tandem potest conclusio ex po stea dicendis de dono Perseuantiae: Nam cum de fide sit Perseuerantiam in bono , seu iustitia , e ste donum Dei, euidens est, quod qui decedunt
in peccato , quia non paenituerunt , non habent hoc donum, seu hanc gratiam facientem perseuerare usque ad vitae finem . Igitur eodem modo dicendum est de temporali etiam perseuerantinia
in bono, quod nempe iustificatus, siue per bapti' mum, siue postea per poenitentiam, si in bono nodurat, ac perseuerat, sed vel paulo, vel multo poli cadit in peccatum; id accidit, quia caret gratia
Tespexit Petrum a Areum, de rex seueratiae carentia a
519쪽
faciente perseuerare ulterius , si enim eam habe- 'ret non caderet, sicut e contra , qui eam habent, non cadunt:& hoc est, quod quaerebat a Deo David saepe dicens. Adiutor meus e io , ne derelinquas me: ita in psal. 26.9. in psal. 7o. 9. & 18. in psal. II 8. 8. & in psal. I9. s. Vnde S. Augustinus in lib. de Gratia, &lib. arb. cap. 6. ait: Dicendo adititor meus esto , ne draelinquas me; ostendit, quia
si derelictus fuerit, nihil boni valet ipse per se. Vn-dὸ, cdi ille ait: ego dixi in abundantia mea non mouebor in aternum . Talauerat enim suum fuisse bonum, quod ei sic abundabat, Ni non moueretur. Sed, ut ostenderetuν illi, cuius esset illud bonum, de quo tamquam suo caperat gloriari ; pastulum gratia Dei des rente admonitus dieit in psal. as. Domine in voluntate tua prastilini decori meo virtutem. Auertiasti faciem tuam ὰ me, oe factus sum eonturbatus. Ideo necessarium e re homini, ut gratia Dei non solum iu- dupua in stificetur impius, oee. Sed etiam cum iam iusti Patas ' in δ' fuerit ex fide , ambulet eum illo gratia , σ incumbat super ipsam, ne eadat. Sic August. 363. In lib. de pecc. mer. & remisi. cap. 2I.
diffusd de concessione, & de negatione gratiae liberantis loquitur. Ab hae quippὸ ira, qua omnes sub peccato sunt, de qua dieit Apostolus Ephes. a. Fuimus oe nos aliqaando naturalitersili, irae , sicut re cateri, nulla res tiberat, nisi gratia Dei peν Iesum
christum Dominum 'Non rum.Hae gratia, ear ad illuvmiat ad illum non veniat,occulta esse causa potest, oehulia Est
iniusta esse non poteR: de infra dicit, quod existentiis eausa curbus multis atque indignis, aliquibus datur,x ali- h. ἡ .iu quibus non datur:& de duobus pueris,quoru unus E R4 baptizatur, alius sine baptisino moritur: & quod 'μ' 'duo homines si viverent possent,& essent male viai cturi, tam en unus a Deo rapitur,ne malitia muta-
520쪽
so1 DE GRATIIS ACTUALIBUS. c. ret liuellectum eius; alius vero non rapitur , sed malus fit, & sic moritur. Aliqui paruuli a spiritu immundo vexantur, & alij non, &c. & in his casibus dicit recurrendum ad Pauli responsionein O ADtudo divitiarum , &c. quam incompubensibilia sunt iudicia eius, ct inuentabiles vi e eius t ex hoc oritur inquit S. August. in fine capitis, tanta diuersitast idem habetur in lib. a. de pecc. mer. &remisi. cap. I 8. in fine.
36 . Concludamus hoc Caput s quod non omnes, & singuli, neque in omni agibili habent gratiam istam facientem facere bonum , seu em cacem cum oraculo ipsiusmet Dei, in cap. 33. Exodi, qui post longum , & notabilem sermonem, quem cum fidelissimo seruo suo Moisi habuit , dixit ; Miserebor eui voluero ; oe elemensero , in quem inibi placuerit. Interi. quae putatur S. Hieronymi, dicit. Cum miseretur, gratia es ;eum indurari permittit, iustum iudicium est, quamuis occultum . S. Augustinus in quaestionibus in EXOdum,q. S . inquit: miserebor, &c. ostendit vo eationem, qua nos vocavit in Regnum suum , oe gloriam , non pro meritis nostris, sed pro misericordia sua. Atqui, nec omnes Iudaei, aut Barbari vocati sunt, aut vocantur vocatione faciente sequi, seu venire, & conuerti ; neque sic vocati perseuerant in iustitia, seu charitate usque in finem; neque isti perseueraturi , aut illi non perseueraturi
temper abstinent se a peccato, seu semperlegem ν-obseruant, ut experientia docet: ergo, nec Omnibus,nec semper ista gratia conceditur, sed quibus . de quando ex sua misericordia Deus vult;& denegat, quando ex occulto, sed iusto iudicio, non vult. Rationes sequentis Capitis idem confirmata: a tim 2 CAP.