Opuscula tria De Deo quoad opera prædestinationis, reprobationis, et gratiae actualis, a Fr. Laurentio Brancato basilicae SS. 12. apostolorum S.R.E. presb. cardinali de lauraea bibliothecario, in commodum Tyronum S. Augustini doctrina studiosorum elu

발행: 1687년

분량: 695페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

71쪽

uit a

so DE PRAEDESTINATIONEC A P V T VI. An P destinatio ad gloriam facta sit prauiso

Ada peceato , σ ex massa damnata per originale.

Α Du. I. Nos hic loqui de praedestinatio- L ne hominum , non Angelorum, aut Christi; de his enim agetur postea. Quaestio e go est, an Deus in signo aliquo antecedente pret- uisionem peccati Adae praedestiirauerit aliquos ;an vero preuiis peccato Adae in eo, & in tota humana natura, & in omnibus, qui naturali pro- lpagatione ex Adamo , & succelloribus erant generandi. s . Adv. a. hanc quςstionem a S. Augustino omnium primo fiuste excitatam; ipse vero existialmans fuisse ab Apostolo assirmative decisam in cap.9. ad Rom.protestatur, eam sequi velle ; ideo tu lib. I .ad Simplicianum, q. a. inquit; o primo intentionem Aponoli, quae per totam epistolam viget, tenebo, quam consulam. Adv. 3. pro clariori S. Augustini sententiae intelligentia, quod Apostolus ad Rom. s. de electione hominum ad gloriam,& gratiam, nec non de vocatione ad fidem , & de reprobatione complura dicit difficilia; in primis de Iacob, & Esau, ait; cum enim nondum nati fuissent,aut aliquid boni egissent, aut mali, νι secundum electionem propo-stum Dei maneret; non ex operibus, sed ex vocante dιctum est ei, quia maior seruiet minori, sicut scriptum est, Iacob dilexi, Esau aatem odio habui. Quid ergo dicemus, numquid iniquitas apud Deum t ab set . Moisi enim dicit, miserebor, cui misereor, ct miserico

72쪽

OPUSCVLVM PRIMUM . FI

ricordiam praestabo, cuius miserebor . Igitur uo est volentis , neque currentis , sed Dei miserentis.D cit enim scriptura Pharaoni, quia tu hoc ipso excitaui te, ut ostenda in in te Nirtutem meam, O Ni annullis cietur nomen meum in uniuersa terra. Ergo cuius vult

mi feretur, ct quem vult indurat. Et quia liqc difficilia videri possent; & bonitati, ac misericordiar Dei parum congrua, Apostolus sibi ob ijcit sic Dicis itaque mihi, Quid adtae qua ritur φ Voluntati eius qhis resistit φ Ad hoc argumentum, quasi volens adaequale respondere Paulus ait. O homo, tu

quis es, qui respondeas Deoi Numquid dicis sigmcntum ei, qui se finxit, quid me fecisti se ' An non po

te Hatem habet figulus luti ex eadem massa facere a aliud quidem vas in honorem, aliud vero tu contumeliam ἶ Quod se Deus volens ostendere iram, ct notam facere potentiam suam , fustinuit in multa patientia vasa ira apta in interitum, ut ostenderet diuitias gloria sua in vasa misericordiae, qua pra parauit tu glo.

riam; quos , o vocauit nos non solum ex Iudeis , sed etiam ex Gentibus; & cetera plura .s6. Ex toto hoc contextu, S. Augustinus duo infert; & quod ex tota massa damnata per originale peccatum in Adae peccato , Deus ex misericordia aliquos elegit ad gloriam, alios ex iustitia reliquit in statu damnationis . Secundo, quod non ex praevisis meritis , sed ex sua libertate , ac misericordia illos ad gloriam elegerit,& consequenter ad gratiam vocationis, &c. Sperseuerantiae finalis. Id ergo ex S. Augustino nunc perpendimus, an scilicet praedestinatio electorum faeta fuerit postprevisionem peccati Ade inficientis totum genus, seu massam humanam,& de hac massa facta fuerit electio; nam de reprobatione , tam negativa, quam positiva loquar postea. His praemissis G1 7. Di-Αp: Acili dicta disti incilia. Ipsemet Avilii situ. noli soluit dissiculta

fert suam sententiana affirmatiuam.

73쪽

Prt destinario ait gloriam factae ἱt Pori pret

nat a .

ea a

rx lib. de Correct . &gratia . Ex Enehitidi . Ex epist. x s. in qua plura dieit ad rem hanc

a DE PRAEDESTINATIONE 97. Dico iuxta S. Augustini doctrinam quam ego sequor Praedestinatio electorum ad gloriam facta est post priuisionem peccati Adae diffiim-dendi in omne genus humanum, & ex massa iIIa perditionis ex Dei misericordia aliqui electi

sunt ad ploriam. Prob. ex pluribus S. Augustini locis. Primo ex Lb. de corrept. oe gratia cap. 7. Quicunque e go ab illa originali iam uatione , sa diuinae gratiae largitate discreti sunt, non en dubium, quod oe pro- euratur eis audiendum Evangelium , O cum audiunt credunt in fide,quae per dilectionem operatur,visne in finem perseuerant; oe si quando exosiitant, eorrepti emendantur, σe. Hee enim omnia operatur in eis, qui vasa misericordia operatus est eos, qui ct elegit eos in filio suo ante constitutionem mundi per electionem gratiae. Qui νero perseueraturi non funν , oec. iu iso numero eo putandi non sunt. 'Mu enim sunt a massa illa perditionis, praescientia Dei, o praedestinatione disi reti, oe ideo nee secundum proposituro vocati, ac per hoc, nec electi. Et in cap. s. ait, scit Deus Talem corripiendum , facturo Deo, aut miser cordiam, aut iudicium , misericordiam quidem , si a massa perditionis ille, qui eorripitur glatia largitate discretus es. 99. Secundo ex Enchiridio cap. 6 s. ubi di futura vita sic loquitur. Tune non latebit, quodnulic latet, eum de duobus paruulis unus esset assumendus pest Dei misericordiam ; alius per iudicium relinquendus , in quo is , qui assumeretur agnoscereι quid sibi per iudicium deberesur, nisi misericordiaci subueniret. Tertio ex epist. Ios. quq est ad Sixtum, contra eos qui dicunt gratis, & sine causa aliquos reprobari, seu non praedestinari, murmurat, ubi plura di-

74쪽

Cit; I. Parum attendunt, quod debita reddatur petva damnato ; indebita gratia liberato ; ut nec illese indi- 'um quaeratur, nec dignum se icte glorietum, atquei ita potitis nullam fieri acceptionem per*narunt, bivna , eademque massa damnationis, offensonis iu- noluitur ; ut liberatus de non liberato discat, quod etiam sibi supplicium conueniret, nisi gratia subue-νriret. Si autem gratia, utique nullis meritis debita, sed erat ita bonitate donata; Et postea . Vbi quia uniuersa illa massa damnata est, contumeliam is bitam reddit innitia ; bouorem donat indebitum gratia, non meriti praerogativa. a. quirenti causam huius respondet. Cur autem illum potiῶs, quam illum liberet, vel non liberet, scrutetur , qui poteR, iudiciorum eius tam magnum profundum. 3. de Iacob, & Esau dicit. Vt intelligeretur hoc aperiurarapo Rea per Propbetam, quod antequam nasceretur erat

Iacob tu Dei prae denisatione per gratiam . Quid enim diligebat in Iacob antequam natus fecisset aliquid boni , nisi gratuitum misericordia su e donum ' Et quid oderat in Esau antequam fecisset aliquid mali, nisi

originale peccatum q. dicit. V t cum ex eodem Patre, eadem matre , NUo coucubitu antequam aliquid

egissent boni, vel mali, alterum Deus diligit, odit alterum, intelligat Iacob ex illa massa originalis iniquiaratis, ubi fratrem suum , cum quo habuit communem causam videt per iustitiam meruisse damnari, non nisi per gratiam potuisse discerni. Icio. Idem S. Doctor in epin. Ios. que est ad Paulinuin adducit argumentum, quod aduersari; eius conficiebant, hodieque contra hanc suam conficiunt sententiam. Sed quomodo inquiunt novo iniquitas apud Deum, si diligendo discernit, quos merita ntilla discernunt oec. & ad hoc respondet ,

Quid nos hie docuit, nis ex illa massa primi hominis ,

Clarissima Augustini

documenta

75쪽

s DE PRAEDESTINATIONE t

eui meritὸ mors debetur,non ad merita hominum , sed ad Dei misericordium pertiuere, quod liberatur; atque ita non esse iniquitatem apud Deum ; quia ueque remittendo , neque exigendo , quod debetur, iniustus eILibi enim gratia est indulgentia, ubi iussa posset esse viaim. Et bine eu identer apparet a pena debit liberato, oe gratis iustificato quamlum beneὐ- eonfe-hκ Itb m. ratur, quod alter aqualiter reus siue punientis iniqui-c Π - Ιui i tate punitur. Idem in lib. I. coni. Iul.ait, cam dicuntur omnes ex uno in condemnationem , ipsa massa

sivificatur, ex qua Mut a figulo alia vasa in honorem , idest ea quae assumoniar in gratiam ἔ alia rnia, eontumeliam , idest ea, qua ad supplicium relin

quuntur .

1 I. Ex illo ergo modo loquendi Pauli cum similitudine figuli facientis aliqua vasa in hon rem, alia in contumeliam ex eadem massa luti ex ει ur . c.' i suo beneplacito , S. Augustinus suam eruit senten-dm rca fa- tiam, quod Deus ex eadem hominum massa per- eum Tali- l dita in Adamo aliquos ex sua misericordia elige- Α. . : Dro Voluit gloriam, & dare eis media ad eam ui . 'β'' ' merendam; alios vero reliquit in eadem massa perdita,de quibus diuersimode disposuit,ut postea dicetur: Propterea S. August. cepissime replicat hunc Dei agendi modum in praedestinatione sanciorum, nempe eruit a massa perditionis, vel discrevit a massa, ut ostendat post praeuisioneni peccati Adae, & naufragi; totius humani generis cum eo , factam fuisse talem discretionem , ut simul, di semel ostenderet, Deum non esse personarum a . ceptorem, sed misericordem cum aliquibus,& i stum cum aliis, quod dissicile saluare potuisset in sua sententia, qui sine praeuisione meritorum tenet , ut videbimus , fieri prςdestinationem ; Ideo pluries hac phrasi liberationis, vel discretionis amas

76쪽

i massa perdita, seu damnata vestiir. Et in epist. r. ad Valentinum ait, postolas inquit, quis te discemuit ' ideo dicit, quia ex massa illius perditionis , quae

facta est ex Adam non inscernit hominem, vi eum faciat in honorem, non id contumeliam, nisi Deus. Ira, epist. a. ad Bonifactum c. 7. dicit, Quis enim te diascemit i utique ab irae vasis, a massa perditionis, quae per unum omnes misit in damnationem. In lib. I . de Ciuit.c. 26. ait, Vniuersa massa , tamquam tu radice damnata est : & alibi inquit, Telarium nolle cred re, quod in νno homine tota est mas a vitiata, o tota damnata, a quo vitio, ct damnatione sola fanat, liaberat gratia. In lib. de nat.& grat. c. s. ait, Vniuemfa igitur massa poenas debet; se omnibus debiton damnationis supplicium redderetur, non iniunὸ proculdubio redderetur; & alibi saepe . Ioa. S. Augustinum secuti sunt Sancti Prosper, ac Hilarius Arelat. & omnes alii S. Augustini discipuli, quos in pro emio huius opusculi diffuse retuli, & prae aliis Petrus Damianus, qui in lib. de Incarn. oe Gratia Christi irridens multos , qui tunc docebant predestinationem fieri ex praruisione liberi arbitria volentis saluari, & reprobationem ex praeuisione liberi arbitrii nolentis saluari , utrumque refellit, & de liberatione amassape ditionis mentionem facit, silc . Haec se ita sunt, ut illi iactitant , comprahensa saxi ab issis inscrutabilia , O incompraebensbilia Dei iudicia . Si enim ,

sicut ips volunt, nolentes damnat, saluat antem νο- lentes , nihil est omniho, quod sterius quaeratur,oee. Vos autem incomprehensibilia credentes iudicia Dei, ex νna massa perditionis , alios fatuari dicimus bonitate, O gratia Dei; alios iusto, occulto Dei iudi cio derelinqui. - δοῖ. Cum

hoe facto Dei miseri

tultitiam Alia plura Ioea de discretione a massa damnata is

Petrus Da

miam irri

det aduer sarios,quasi fuerint

et iures ἀ

77쪽

illum elegerit, quia1nueniri Potest praecipitium . mures sen

tentiae referuntur

quid doce bant ab origine refertur, rea Clem. Alexandrino .

DE PRAEDESTINATIONE

Ior. Cum vero saepissime docuerit AugasH-nus diseretionem hanc hominum a Deo misericorditer laetam , & derelictionem aliorum iri Eadem damnatamasi a per iustitiam, R ideo aliurios fieri vasa honoris, alios vero contumeli in Epist.

Ios. dicit. Cur autem illum potir s, quam illum liberet, aut non liberet; serutetur qui potest, rud ictorum eius tam magnum profundum i verumtameu ca

ueat pracipitiam: de subuectit verba Apostoli Rom. s. inscrutabilia enim funt indicia eius , ct inuestiga-lbiles viae eius: idemque replicairn lib. I. de Prae-ldest. SS.cap.9.in tib. de Sollo Perseuer.cap. 8. & alibi saepe .

CAPUT VII. An Praedestinatio ad gloriam facta si ex praeuisione l

Ie . Du. I. ut certa ab incertis secernamus,

x quod circa hanc questionem , quae est una ex difficilioribus in hac materia, plures fuerunt sententiae , quaedatri hereticae , quaedam vero lprobabiles inter Catholicos, Sanctosque Patres . Ios. Prima haeretica fuit Basilidis, Valentini,& Manichei docentium, quod sicut per eos dabantur duo principia, unum bonum, alterum malum; ita duo hominum genera , Unum naturaliter bonum, alterum malum,& sic duo animarum genera, unum naturaliter praedestinatarum, alterum naturaliter reprobatarum. Sic de eis refert Orig. in lib. 3. Periar.c. I .viunt non esse tu nostra potesta-ite , ut salvemur, sed naturas esse animarum tales, qualis omni genere, vel pereunt, vel fatuantur, nec ullo

modo possit antina, qua mala facta est, bona feri, aut l

78쪽

0nae bona facta en, mala fieri. Quod vero praefatitie retici id docuerint, refert etiam Clemens Ale-l N andrinus tib s.ctrom. Io6. Secunda sententia fuit quorumdam, quia icti sunt Praedestinariani, qui S. Augustini, &ipsius Apostoli ad Mw.f. doctrinam male intelligentes, & asserentes Praedestinationem sine meritis factam, aliqua ardua , & diuine bonitati iniuriosa docuerunt. Isti autem in duplici , ac diuerso fuerunt tempore. Primi eriliterunt in quinto Rculo, de quibus loquitur Sigibertus in Chron. ad annum 4 Iy. & Baron. ad anu. 48. Ante signarius fuit Faunus Reiensis, quem secutus est Lucidius, &alij: Isti prae ali3s docebant, quod si vocati non sunt de numero prsdestinatorum , Deus subtrahit eis vires bene agendi, ne perseuerent in bonor et alios etiam inuitos post multa mala opera attrahat ad salutem : alios post multa bona opera reijciat,& compellat ad malum . Baron. ibi alia eorum dicta dura sic refert. Quod nec piὰ vinentibus prosit bonorum operum labor, se a Deo ad damnationem praesciti sunt ; nec Impro

bis obesse, etiam si improbὸ viverent, si a Deo

praedessinati fulisent ad vitam. Sigibertus loco cit. aliis, sed lasdem in substantia verbis refert eorum dicta, nempe,quod nec piὸ viventibus prosit bonoriam operam labor si a Deo ad moriem praedestinati sunt, nec impijs obsit, quod improbὸ vivant, si ὰ Deo praedestinati sunt ad vitam; addens , qua haeresis ex libris Augustui malὸ intellectis initium sumpsisse

Nidetur . Qua de re ait Baron. ubi supra Faustus, ac Lucidius hane sententiam in concilio Arelatens damnarunt. Posteriores Prqdestinatiani, qui ex Baron.ann. 48o. in eadem Gallia extabant,eamdem sententiam, & duriorem renouarunt. Au-H thor,

praedestinatiani quid

docebant . Due Pν idestinati an - tk classes. Prima in

sis caput .

Multa dicebant iniuriosi Deo.

79쪽

riam eπmera De gratia,nor

merces ..

18 DE PRAEDESTINATIONE t

ilior, & caput eorum fuit Gothescalcus Monachus de Orbe Di ce sis Rhemensis , de quibus Hin Ch-marus Episcopus Rhem .ad Hinchinarum Epiccopum Laudunensem sic scribit. Docent , qu/d sicut

Deus praedestinauit aliquos ad vitam aeternam,sc alios etiam ad mortem sternam pradesiinauit ; oe quod Deus nou vult omnes homines saluos fieri: nam si vult, oe non omnes Disantur, nou omue fecit, quod

voluit: quὸds vellet id quod non potest facere, no esset omnipotens, sed infirmus, oe impotens , in quδd

christus non esset pro omnibus mortuus. Et alia huius generis dura; & quoniam noluit umquam Gothelcaicus reuocare fuit 1ix carcerem trusius, &punituS.Io7. Post decem secula prodijt impius Ioannes Caluinus , qui praedestinationem absque prae- uisione meritorum, cum S. Augustino quidem docuit, sed haereses plures contra Augustini sensum illius sententiae adiunxit, cuius blasphemias adducere nunc non curo , sed in opusculo do Reprobatione, Deo dante , aliqua de illius --

pietate referam.

Io8- Αdu. a. Sa Rum Augusilinum, sicut ex prscedenti etiam capite patuit, firmiter tener , quod praedestinatio electorum ad gloriam sit pura, & mera Dei gratia, ac misericordia i depe densa cuiuisis merito, ita tamen, ut assecutionem ipsius gloriae concedere velit per merita eorumdem electorum, quibus quoque in tempor daturus est gratiam ad merendum . Ios. Aagustinuin secuti sunt omnes, quos retuli in proemio huius opusculi, & prae caeteriSSancti Prosper, Hilariuς Arelatensis, Fulgentius dec deinde Magister sententiarum Petrus Lombardus,& Omnes Sententiarij; Alexander de Ales

80쪽

OPVSCVLVM PRIMUM. ys

Doctor irrefragabilis, S .Thomas Doctor Angelictis, S. Bonaia. Doctor Seraphicus, Ioannes Duns Scottis Doctor subtilis, Franciscus de Matronis Scotidiscipulus , D octor illuminatus, Academie plures, Thomistet omne S, ac Scotiste, 3 magna pars PP. Societ. Iesu, qui unanimiter sequuntur in hac materia Sanctum Augustinum, ut initio demonstraui. II O. Adv. 3.plure S, S: ante, & post Augustinum secutos esse , laodieque sequi Oppositam sententiam, de quibus loquar infra. Vtraque tamen sententia doceri in Ecclesia permittitur, quia neu tra damnata est; & August. ipse ait suam non esse de fide; immo utriusque authores suam intentionem in Sacra Scriptura fundare conantur ; ideoque alterutri modeste se in alterutra impugnanda gerere debent, ut antiqui, & prudentes viri se generunt , sequentes Celestini primi in epistola ad Galliae Episcopos sententiam. Is enim post damnationem haeresum Pelagis, de alijs controuersiijs inter Catholicos sic loquitur . Trofundiores vero, difficilioresque partes quas tonum , quas latius pertractarunt, qnι bareticis resisterunt; scut non audemus contemnere I ita non necesse habemus ad- Iuti ere ; quae ad confitendum gratiam Dei,cuius operi,

ac diluatio ut nihil penitus subtrahendum est, satis fricere credimus quidquid secundum praedictas regu las Apostolicae Sedis nos scripta docuerunt, ut pro sus nou opinemur catholicum, quod apparuit proxis sentent ijs esse contrarium . Haec CCelestinus. Inter profundas autem, ac dissiciliores quaestiones,illa computanda omnino est, quae maxima Dei gratia est, a qua omnes alie gratiae in electis toto viti tempore pro manant; ideoque sub disputatio ne relicta. At nihilominus aduertendum puto, quod Celestinus eam epistolam scripsit ad suge H a . sitio-

Alii Autho

Tes ante , dc posse Augustiir. tenuerunt oppositam sent erutam ἀModestia seritanda in alterutrius impii gnatione a

dat eius licta rinan a

SEARCH

MENU NAVIGATION