장음표시 사용
81쪽
so DE PRR DESTINATIONEstionem Prosperi,& Hilaris conquerentium, quod post Sancti Augustini obitum , doctrina eius aetas Gratia a nonnullis sugillaretur; haec autem de Predestinatione pars est illius: & Cflestinus corripit Episcopos Gallos, quod Augustinum nom, defendant, & eius aduersarios retundant, ut in proemio huius opusculi dictum est. His praemissis m. Dico I.Secundum s. Augustinum quem ego sequor Praedestinatio hominum ad gloriami facta est ex mera Dei gratia, & misericordia, sine prae uisione meritorum eorumdem. II r. Prob. haec historia, & sententia ex muItis S. Augustini dictis. Nota quod adduco dicta
explicita Augustini, non solum, ut ostendam eum sic tenere; sed quia in eis adest ratio, cur ita tenet, quq docilem quemque suadet. I. ex lib. I.de Pradestiuat. Sanctorum e. I 8. O I9. quae ad idem sunt, perpendit locum ad Ephes. I. elegit nos ante mundi constitutionem, cre. Prasciebat eos, ait Pel
gius , qui futuri essent sancti , re immaculati per libera voluntatis arbitrium , σ ideo eos ante, mandi
consitutionem, in ipsa sua praescieuita, qua tales futuros esse prasciuit, elegit. Elegit ergo aut equam essent praede'naus filios, quos futuros sauctosumma calatosque praesciuit, utique ipse non fecit, nec facturum , sed illos futuros esse pasciuit. Haec Pelagius : at nota, quod haereticus in hoc , per hoc tantum; quia dicebat per opera praeuisa facienda viribus arbitri; sine adiutorio gratiae: Et August.
utrumque impugnat sic. Elegit nos ante mundi constitutionem ,πς essemus Dactι, non ergo , quia eramus futuri , sed ut essemus, nemρ certum, manifestum es . Ideo quippe tales eramus futuri, quieto elegit ipse praedestinans, ut tales per gratiam eius
essemus. Idem replicat in sequenti capite ; noto quia
82쪽
OPUSCULUM PRIMUM . s I quia futuros tales nos esse praesciuit, sed ut essemus tales per ipsam electiouem gratiae suae , qua gratificauit nos iu dilecto silio suo . Cum erga nos pradestinauis, opus Dum praesciuit, quo nos sanctos , si inmaculatos facit. III. Secundo probat suam sententiam Augustinus argumento paruulorum , quorum multi saluantur, multi damnantur ,.& prinis line pranii sis, aut exhibitis meritis: m epist. IOI. si ait. Quam quaeso allaturi sunt causam , quod alius sic gubernetur, ut baptigatus sic exeat; alius insidelium manibus traditus, vel etiam fidelium, priusquam ab eis bapti- Randus offeratur, expiret Et infra . cur prouideu-tia Dei, cui nostri capilli numerati Dut , sine cuius volvvtate non eadit passer in terram, quae nec fato premitur , nec fortuitis casibus impeditur, nec νlla iniquitate corrumpitur , ut renascautur ad beatitudinem coelestem ion consulit Omuibus paruulis filiorum suorum, oe nonnullis consulit paruulis etiam impiorum nod quidem argumentum validissimum mihi videtur contra asserentes predestinationem ex meritorum pratalisione . Tertio in lib. de Comep. ct gratia cap. Iῖ. prae alis S dicit. Nyn enamst ut sunt vocati, vi non essent electi; sed quoniam fecundum propositum vocati sunt, profectis electi sunt per electionem, ut dictum est .gr tiae non praecedentium meritorum suorum; quia gratia est in illis omne meritum. Et de praedestinatione per gratiam non per merita st pissime loquitur. rIq. In eodem capite, inquit. Hi veris, qui non pertiarat ad hunc pra destinatorum numerum , quos Dei gratia , me nondum babentes ullum sua voluntatis arbitrium , siue eum arbitrio voluntatis , ideo verὸ libero, quia per ipsam gratiam liberato,perducit ad reguum. Hi ergo , qui non pertinent ad il
S Austu sit ni validumare in . ex
casu paruulorum. Ex lib. de Core. αgratia a
83쪽
6a DE PRIE DESTINATIONElum tertissimam, oe Delieissmum numerum pro merito iustissimὸ iudicantur . Igitur aliqui, ut paruuli, 11- ne ullo actu voluntatis praeuiso praedestinati sunt ex gratia, & beneficio Dei; & alij ex eadem gratia, & prsdestinati sunt ad gloriam, de ad arbitru libertatem a seruitute peccati, ac diaboli. Deinde a stignat, quomodo damnantur, qui Crigratia predestinati non sunt, inquiens . Aut iacent sub peccato , quod originaliter de generatione traxerunt, eum illo haereditario debito hine exeuntes , quod non est regeη eratione dimissum ; aut per liberum arbitrium alia addiderunt, arbitrism inquam, sed non liberatum, liberum iustitiae , peccati aurem seruum, quo volvuntur per diuersas impias cupidit tes , σc. A ut gratiam Dei suscipiunt, sed tempora les funi, nec perseverant;&ferunt, oe deseruntur.D missi enim sunt libero arbitrio , non accepto perseuerantia dono, iudicio Dei iusio, oe occulto. Et sic ex August.patet, quod non praedestinati, vel ex delicto, vel originali tantum , ut paruuli, vel ex eo
cum alus actualibus, ut Pagani, Iudaei, dcc.vel si regenerati sunt, sed dimissi propriae voluntati non perseuerantes in bono, reprobati sunt ; de ita ex demeritorum praecisione; & sic iuste.
II S. In cap.autem P de corr. de gratia dixerat . Ac per hoc, ct qui Euangelium non audierunt; ar qui eo audito, in melius commutati perseuerantiam non acceperunt i ct qui Euangelio audito venire ad cisinum, hoe est in eum credere noluerant, O qEi per σtatem paruulam πω credere potuerunt, sed ab originali noxa solo possent lauacro regenerationis absolui, quo tamen Non accepto mortui perierunt, novi
funt ab illa eo persionediscreti, quam constat esset damnatam . Igitur praedestinatio sanctorum ex Dei gratia, di misericordia, non ex meritis eo-
84쪽
Dum previsis facta est; immo merita ex prsdestinationis gratia procedunt, ut in suo loco dicetur. Deus enim, qui praedestinat ad gloriam,praedesticiat ad merita, quibus vult eam a praedestinatis Consequendam. Nam in eodem eap. 7. ait, sed quoniam secundum propositum vocati sunt, profecto electi sunt per electionem, νς dictum est gratiae , novi, pr aecedentium meritornm suorum, quia gratia est illis
II 6. In Enchiridio e. 98.expendens illud Rom. s. Non ex operibus, inquit, qua in re se futura opera, ,el bona huius , vel mala illius, qua Deus utique praesciebat, vellet intelligi ; neqhaquam diceret uouis ex operibus, sed diceret ex futuris operibus, eoque modo solueret istam quaestostem; immo nullam, quam solui opus esset, seceret quaestiouem, sed qui dixit, miserebor, cui misertus ero, ct misericordiam praestabo, cui misericors fuero , Iacob dilexit per misericordiam gratuitam, Eou autem odio habuit per iudicium debitum . Quod eum deberetur ambobus': tu altos alter agnouit, non de suis distantibus meritis sibi es ogior audum , quod in eadem causa idem supplicium nou Incurrit, sed de dium ae gratia largitate, quia nos, Olentis, neque currentis, sed miserentis eu Dei , III. In cap. 99. inquit. Sola Iulia redemptos discemit a perditis, quos in Nnam perditionis coucreverat massam, ab origiue ducta causa communis; assignat rationem, cur ita factum sit, inquiens, sic oportuisse liberari, ut ex pluribas non liberatis, atque is damnamne iustissima derelictis, osseudereιu quid meruisset uniuersa conspersio, o quo etiam istos debitum Dei iudicium duceret, nisi eis iu debita misericordia subuenIret. II 8. In cap. I o.de corr. grat.in fine habetur, Quot quot ex bae stirpegratia Dei liberaritur, ut dam. IM- Merita ex Pr destinationis gratia Procedunt .
85쪽
Dicit .qud dex libris Dei inissetve sua sententia .
natiove utique liberantur, qua iam tenentur obstricti. Unia etiam si nullus liberaretur, iustum Dei iudicium nemo iustὸ reprehenderet. Quὸd ergo pauci in comparatione pereuntium, in suo autem numero liberantur multi, gratia fit, gratis sit ; gratis sunt agenda quia sit, ne quis velut de suis meritis extollatur . IIp. Item magni ponderis existimo S. August. argumentum de Perseuerantia finali, pro quo integrum librum scribit pretitulatum de bouo Perseuerantiα, quo respondet ad Prosperum , MHilarium scribentes tumultum eorum , qui Prae destinationem sine meritis ab eo traditam in II- mulabant: in omnibus et . capitibus illius libri, varios modis hoc argumento perseuerantiae utitur ad probandum, quod electio ad gloriam, quae ex perseuerantia finali consertur, que est donum Dei, non ex meritis, sed ex gratia fiat: adducam unum ex eap. 8. ubi expendens locum quemdam Io: 8. quaerit August. cur ex duobus p*s viris, huic donetur perseuerantia usque in finem, illi non donetur. Et respondet cum Ioanne , si fuissent ex nobis mansissent nobiscum . Et subdit. 2 onne utrique vocati fuerant, O vocantem secutin virique ex impijs iunia Mati, σ per lauacrum regenerationis virique renouati: & respondet. Urea sunt haec , oe secundum bacomnia nobiscum erant; verumtamen fecundum aliam quamdam discretionem non erant ex nobisinam si fuiFIent ex nobis, mam ferit inique nobiscum; di post aliqua inquit; Quaenam sit tandem ista diseretio 'Patent libri Dei, non auertamus aspectum. Clamat scriptura diuina, adbibeamus auditum. 2 on erant ex eis, qui non erant fecundum propositum νocati . noua erant in Christo electo ante consitationem mundi: non erant in eo fortem eo et uti, non erant praedem Misecundum propositum eius, qui νniuersa operatur .
86쪽
Qui ergo non est predestinatus, non perseuerat in bono ad obtinendum finem , ac terminum prede stiliationis; igitur non potest dici, quod ex meritis inter quae deberet primum locum tenere perseuerantia facta est electio ad gloriam: vel si ex Prae uisione perseuerantiae, cum haec sit ex gratia , ut de fide est, iam electio ex gratia originem habere et e satius autem est dicere , quod ipsa electio
CX ntamero perditorum in originali, sit ex gratia, ex ea dependeat vocatio &c. ac perseuerantia
sinalis . Quod quidem argumentum validissi-
iri uiri est e conspicitur, quia de fide est, perseuerantiam elle donum Dei.
Ia O. Augustinum secutus est eius discipulus qxii phuies de hac re loquitur, praec, Pue in epist. ad Rufinum , in qua agit delibero
arbitrio, & corripit eos, qui negabant, ex omnigeuere hominum per cuncta secula natorum,certu traapud Deum, defiuriumque esse numerum praedestinati in vitam aeternam populi, oe fecundum propositu retia Dei vocantis electi, oe ait, in illis non praecedens eligitor , nec secutora deuotio ; non obedientia , nec discretio, non voluntas . Et soluens illud Pauli ad I iinot. dictum, Deus vult omnes homines I alnos si
ri, quod hoc non intelligatur de singulis hominibus, inquit. Numquid non sunt de Ommbus hominibus,qui a praeteritis generationibus vis,ad hoc tempus sine Dei cognitione perierunt i oesi maioribus nata quod non rectὸ dicitur mala oper quae libero arbitrio commiserunt, obfue ut, quas boui nou mali gratia liberentur, inter saluatos prevulos, . non faluat os paruulos, que meritorum potuit esse discretio φ Quid ιnos introduxit in regnum Dei, quid sos exclusi dregno Dei e equidem se merita consideres,non νπa pars saluari meruit, sed utraque damnari, quia omnibus '
87쪽
repetie . Petrus Damianus id e ,
in Ada praeu amarιone prostratis , nisi quosdam U- sumeret misericors gratia, maneret super uniuersos in
culpata Dauia . ina autem sit discretionis istius msecreto Dei consilio causa, vel ratio , oe supra factit ratem humana eri irronis inquiritur ; oe sine fidei
deminutione nescitur, modo confiteamur , neminem
immerito perdi, neminem merit. liberari , σ omnipotentisinam Domini basitatem omnes saluare, in omnes ad ainitionem veritatis imbuere, quos vult omnes fieri saluos, ct ad agnitionem veritatis venire. 2 si enim ipso vocante, docente, saluaute, nemo νenit , nemo eruditμr, nemosaluatur. Iar. S. Fulgentius in lib. de Remiff. peccat. cap. .discutien4 historiam Iacob , & Esau , ait, Quo circa ex duobus sis fratrιbus , quos o concu- li bitu Isaac Patris nostri, νnus in semiue conceptus aecepit, unus in lucem partus effudit, sola quem νο- lait is massa damnationis misericordia divina viscreuit, cui patrocinata est gratuitorum praede tinatio mu- neeum . non futurorum praescientia meritorum. Sisenim secundum e lectionem propositum in M, H ex proposito Dei gratuita foret electio. Voluntas eminis e fa en Hectionis, non electio volantas s. m. I dem in lib.de Praedestinationis Ueritate plura de hac tententia dicit, pro sertim hoc t ait Aponiolus dum nandum nati fuissem , aut aliquid egissent bovum, vel malum , Mi secundum electionem propositum Dei maneret. Quod Apostolus ideo diaxis, ut non fecundum hominιs , sed secundum elicti nem vocantis propositum inausisse monstraret, neque ex nascituri quolibet merito , sed ex voluntate Dei cognosceretur electio . . II 3. PetruS Damianus eamdem sequitur sententiam in epist.ad Falgentiam, ubi contra Semipe
lagianos loquens, & discutiens illud Pauli super hac
88쪽
hac materia, o quam incomprahensibilia sunt iudicia eius, ait. Hac si ita sunt, ut haeretici iactitant, compraehensa sunt ab ipsis incompraebensibilia, ct tu ortitabilia Dei iudicia . Si enim , ut ipse volant uo. lentes damnat, Nolentes salvat; quod quaeratur ulterius ' V os autem incomprehensibilia credentes , oedemon Brantes iudicia Dei, ex νna massa perditionis, alios saluari dicimas bonitate, oe gratia Dei ; aliositi Ilo, oe occulto iudicio derelinqui. ia . S. Gregorius in lib. I. Diat. c. 8. ait. Obtianeti nequaquam possunt, qua praedestinata non fuerunt: sed ea que sancti viri orando efficiunt, irata praedes ivata sunt, ut precibus obtineantur. ricam ipsa quoque pereanais regni praedeItinatio, ita est ab omnia potenti Deo disposita, ut ad hoc electi, pro labore perueniant, quatenus postulando mereantur accipere , quod eis omnipotens Deus ante saecula disposuit donare.Et ut caetero S Omittam, de quibus dixi in proemio huius opusculi, post multa secula prodierunt Scholastici, quoru antesignanus fuit Petrus Lombardus dictus Magister sententiarum, eo quod plerasque sententias ex lib.S. Augustini collectas intiquatuor libros redegit; qui floruit in saeculo I 3. Hic sententiam S. Augustini de predestinatione ad gloriam sine meritis factam tenuit ; hunc secuti sunt Alexander de Ales dictus Doctor irrefragabilis,
S. Thomas Doctor Angelicus, S. Bonaventura Doctor Seraphicus, Ioannes Duns Scotus, Doctor subtilis,& Academio multae, ut initio retuli: ideoq; eam quasi irrefragabilem censeo. Ia . Aliquae fateor adsunt contra eam dissicultates, quas insta ex S. August. soluere conabor;& si non satisfaciam, dicat lector, b altitudo diuitiarum sapientia , O scientiae Dei: plures enim, &inextricabiles sunt in opposita sententia, ut patebit. I a CA-
89쪽
Haec quae- io anti qua est . Neu sta sententia declarata fi
Cum modestia sin iniuriis disputanda , Nistorieh
Quid alii Patres senserint de praedestinatione, eunia, vel sine intuitu meritorum . Ia6. A Du. quod quaestio haec Me praedestina
tione ex meritis, vel sine eis non est smoderna ; neque alterutra sententia declarata est
de fide, sed utraque permissa; quia utraque Sanctos Patres habet patronos. Quamuis enim ante S. Augustinum non fuerit formiter haec quaestio disputata; sed utraque sententia ab aliquibus praelibata tantum et tamen post S. Augustinum , qui methodice Theologiam docuit, suit semper acriter disputata. Fateor quidem , quod primi veriusque sententia: authores zelo pietatis erga Dei misericordiam, bonitatem, ac iustitiam , s lis rationibus Sacrae Scripturae innixis, absque iniurijs , scommatibus , aut talsitatibus disputarunt . At sequaces eorum non omnes eamdem
viam tenuerunt, sed plerique in scommata, Macerbitates, quae Catholicum non decent, prola-b untur . Hic ergo historice reseram, quid SS. Patres Grici, ac Latini ante, & post S. Augustianum de prsdestinatione ad gloriam sine praeuisi
ne meritorum dixerunt. Ia7. Dico I. Plures Patres Graeci pride stinationem sanctorum a Deo ab qterno factam ex praeuisione meritorum asseruerunt.128. Prob. haec historia ex aliquibus Patribus Graecis Origene,Chri stomo, Oeclunenio, ac Theodoreto .
Ias. orig. licet in hac materia aliquando claudicare videatur , tamen in Epist. ad Rom.
90쪽
Cap. 8. quos presciuit, O praedemnauit Oe. ait, ct ideὸ etiam in praesenti loco constat, Apostolum fecuu- dum Scriptura Sacrae consuetudinem posuisse sermonem cognoscendi, ut illos ostenderet praecognitos a Deo in quibus sciens quales essent, amorem suum Deus, assectumque posuisset. Et postea explicanSillud ciuidem Apostoli , qui fecundum propositum vocati funt sancti, dupliciter explicat propositam, & ut propositum Dei vocantis , ac eligentis, Ic ut propositum eorum, qui eliguntur a Deo prae uisum, sic. Omnes quidem vocati sunt, sed non omnes fecundam propositum bonum, O bonam νο-luntatem, quam circa cultum Dei gerunt, vocantur . Illi enim, qui non habent bonum , fixumque propositum eirca diuinum evitum , vel circa opus bonum ;νocantur quidem, ipse , ne eis excusatio reliuquatur . Quod si secundum propositum ad Deum referatur, hoe est, qui fecundum Dei propositum, qui scieus in eis religiosam mentem , O salutis inesse desiderium vocati dicantur; non videbitur his , qua exposuimus hoc esse contrarium. Hoc mi o pacto,neque tu praescientia Deι, νel salutis , vel perditionis no-Arae causa consistit, neque iustificatio ex sola vocatione pendebit; neque gloriari de nostra penitus pote-Itate sublatum est. Ex quibus patet, quod Deus ex Origene ex praeuisione operum humanorum,& vocat, & reprobat; ea tamen opera cum auxilio gratis facienda praeuideri in suo loco dicemus Chun eodem authore , nec aliter cum fide intelligi posset. 13o. S. Io: Chri stomus pluries de predestinatione, & reprobatione 'ex prescientia operum loqui videtur: in episti ad Rom. s. homil. 6. prius dicit, iura enim mentis occulta cognoscit, ipse mania