장음표시 사용
91쪽
Multa di nna Chri- tisi. Sed merita
plicio, atque poena. Et explicans quomodo aliqua sint vasa irς, & contumeliae, alia honoris , Smisericordiae, inquit, Vt igitur Narao vas irae finctus est propria iniquitate, si e ct iRivasa miserico dia sua probitate fiunt. Nam eis maiori ex part id ὰ Deo geritur . tamen d nobis exiguum eonfertur aliquid . Idcirco non dixit vasa praeclarorum faciuorum, neque vasa fidueia; sed vasa misericordiae , ut onendat totum illud Deo tribuendum. Qu0d clarius infra confirmat, inquiens, unia erio alη ναμ funt irae, alus miserisoria e respondet. Ex arbitrio proprio . Nam Deus, cum sit optimus, in utrisque eamdem benignitatem exhibet. Non enim eos , q uδsaluantur solum miseratus est; sed etiam Pharaonem quantum tu ipso fu/t, eamdem quippὸ in se tolerando patieutiam experti sunt. Quod autem non est fatuatus , totum id illius voluntati tribuevdum est; quia quod ad Deum pertinet, nihil minus quam , qui Dianati sunt, es adeptus . 331. Quod autem opera illa praeuisa non essent facienda ex solis naturae viribus, sed ex adiutorio gratiar per Christum, docuit idem Chri st. in homil. prima in epist. ad Epbes versu , qui praed stinauit nos in adoptionem filiorum, ad quae dicit. Non mim ex nostris laboribus rectὸ factis bor suppetit, sed ex charitate,neq, ex Charitate solum, sed ex virtute nostra. Icam se id ex sola Charitate penderet, s uini omnes oporteret. Sin autem sola ex virtute nostra supervataηeus fuisset aduetus illius, quσcumq, ab eo sunt administrata. Verum neque ex solaciaritate, neque sola ex virtute nosira illud accidit, sed ex utraque. Haec S. Doctor. Ex quibus patet, sententiam suam esse, quod praedestinatio ad vibiam aeternam facta sit ex priuisione operum ex Charitate di in Charitate siendorum . Quomodo
92쪽
aritem hec eius dicta explicentur a Doctoribus contrariae sententia: nam Chri stomo multum Heferendum est videbimus in suo loco . Irr. Theodoretus in epin.ad Rom.c. 8. explicans illud , Omnia cooperotur in bonum, ijs, qui secundum p opositum νοcati fuit sancti, intelligit non de proposito Dei, sed de proposito vocat viam, inquiens, Quorum propositum prestiuit, eos ab initio praedestinauit. Pradestinatos , ac praedomitos etiam vocauit: Deindὸ νocatos per baptismum iussias auit; iunificatos vero glomicauit: de post . cateriam nemo horum causam, praescientiam e se dicat inon enim praescientia eos tales essecit, sed Deus, ut Deus,quae futura erassi procul prospexit . Et in cap. o. ad Rom. ait. Non est enim iniusta electio , Ddque hominum proposito conuenit. Et explicans illud etiam Pauli, numquid dicit figmentum ei, qui se finxit, e. ait, Recta ergo est,ct iusta Dei uniuerso iarum sententia; iure ergo punit peccatores, Di qui hoc sua spontὸ facere audeant. I ure etiam levitate , ac benignitate utitur I a nobis euim accepta occasione araebet misericordiam . i ,13a. Oecumenius in idem c. 8. ad Rom. eodem modo explicat illud dictum, i , qui secundum propositum vocati sunt sancti, inquiens. Deindὰ nὸ quasi certis hominibus indulgens Delis , eos prae alijs vocare rideatur, aderit eis, qui fecundum propositum vocati sunt, hoc est secundum arbitrium fιura linati sunt vocatione : Ueudens, omnes nos quidein esse vocatos, illos autem auscultasse , idcirco opitulatuη eis Deus , qui fecundam propositam facti sunt vocati. Quos antem praedeninanis, bos ct Nocauit, quos autem vocavit, hos oe iustificauit; nὸ abfundam videatur, Deum quibusdam benefacere,non alijs. Quod autem additur secundum propositum., essecu, ut
potios de propositis explicat de
93쪽
a DE PRAEDESTINATIONE νι is factis illius adscribatur laus, quia suapte Mo
luntate erediderunt; σ a personarum acceptiove reddit immanem Deum.
r Addi potest ex Graecis Theofil.qui in idem caput 8. ad Rom. quos presciuit, σ praedestimauit. linquit. Praeeognoscis, vel praescit Deus eos . qui vocatione digni sunt, deinde sic praedestinat . Priori itaque est praescientia , postea sequitur praedestina. ltio . Praedestillationem autem intelliges impermutabileis Dei bonam voluntatem . Praenovit itaq; Paulum Euangelii vocatione dignum esse sicque prae ia, uit, seu pradestinauit, boc est , impermuta liter decreuit, ideoque statuit vocare ipsum. Et in cap. s. discutiens illud de Iacob, & Esau , cum enim nono dum nati fuissent, idem fere dicit. I 3 . Dico a. Aliqui Patres Latini priores Sancto Augustino docuerunt, praedestinationem ad gloriam factam esse ex praevisis meritis. Prob. hec historia . S. Ambrosius in lib. . de Fide, c. r.expendens illud Christi dictum ad Iacobum, & Ioanne in , sedere ad dexteram, oe sinistram meam non en meum dare vobis. Matth.a . ait. Nouo meum, qui iuuitiam servo,non gratiam.Denique ad Piarem referens addidit, sed quibus paratum est, ut ostenderet Patrem quoqae non petitioni. bus deferre solere , sed meritis ἱ quia Deus presonarum acceptor non eIi: Unde .Apostolus ait,quos ρω- Diuit, o praedestinauit. Hyn euim ante praden nauit, quam praesciret : sed quorum merita asciuit, eorum praemia praedestinauit. Immo si commen taria in epist. ad Rom. essent S. Ambrosi quod non creditur in cap. 8. & s. multo plura de hac sententia habentur. I 3 s. S. Hieronymus in cap. I. Isaie. Si volueritis, o audieritis me, bosa terrα comedetis, ait,
94쪽
l liberum seruat arbitrium , ut in utramque Drte ,
non ex praeiudicio Dei, sed ex meritis singuloruuo, vel poena, Nel praemium sit: Et in cap. I. Mala- Chiae inquit, Dilectio Dei, ct odium, vel ex prescis tia nascitur futurorum, vel ex operibus: Et in epist. ad Hedibiam de inultis propossitionibus s. Cap. epist.ad Roman. mentionem faciens , in decima questione, sic loquitur. Quid ergo dicemuscinia quus est Deus ἰ absit. Exodi 33. ait, miserebor, cui miserius fuero, O non est volentis, Neque currentis, sed Dei miserentis: his suppositis , mouet questio- item cum Paulo , quid ergo conquaeritur Deus, quod bona non facimus, Nel fecimus mala, cum in potestate ullus sit, ct voluntas absque bonis , γ malis ope ribus . vel eligere aliquem , Nel abiicere. Et respondet, cum Paulo. O homo tu quis es, qui respoudeas Deo . Et est sensus . Ex eo quod respondeas Deo, oecalumniam fucis, o de scripturis tauta perquiris , uti loquaris eontra Deum , ct iustitiam Noluntatis eius incusas, ostendens te esse liberi arbitris, O facere quodi vis, vel tacere, vel loqui. Et postea ait. Deus nouoluat irrationabiliter , σ absque iudici, veritate, sed causis praecedentibus ; quia alij non susceperant filium Dai ; alij atitem recipere fua Doute voluerunt, c. ex quo sequitur non gentes eligi, sed hominum
136. Post S. Augustinum immediate, alii tenuerunc electionem ad gloriam factam fuisse ex praeuitione meritorum, ut Faustus,& Massilienses, qui contra S. Augustinum oblatrabant, & habetur ex epist.SS. Prosperi,&Hilaris ad Augustinum,, in qua referunt dissicultates contra eius senten
tiam motas quas in cap.sequenti referemus: quadere S.Doctor pro responsione scripsit duos illosi Preclaros libros, unum de Praedest. SS. alium de
95쪽
Conei L. Valentimis i ea intentiatrici notius Anensi da.
I I. Concilium Ualentinum ex I .Epi opis
in eap. 3. hanc sententiam tenuit dicens. In electio ne salvandorum, misericordiam Dei p cedere meri tum bonam i in damnatione autem perditorum, paeacedere ineritum malam , iustum Dei iudicium is Minta, eap. a.dixerat. Malos nou ideo perire, quia boui es
seuon potueruηt, sed quia boni esse noluerunt, suo iae vitio in massa damnationis, vel merito originali, vel etiam actuali permanserunt.. I 38. Honorius Augustodunensis in Dialogo de DLedestinatione, eam sic definit. Ea pro me ritis euiusque, vel ad gloriam, Nes ad poenam a terna Dei preparatio. Porro qui prαuis 'ut in bono per. mansuri sunt ad vitam praedessivati, qui vero praesenti in malo vitam Asiruri, ad poessam Dut νtique pra- deuinari, ergo quos Dess prefciuis is filium Dunia eredituros, ct voluntaria mandata eius seraataros, hos aue saeuia praedestinauit: hos suo tempore ad fidem vocavit ; bos per baptis πa iustificauis; bos virtutibus magnifieauit; hos vasa misericordie glorificauit.Quos autem minimὸ facturos praesciuit, hos a regno gloria reprobauit, γ νasai , in contumeliα πω ad ρο nam praedestinauit. Et hoc etiam, ait, notificatum in Iacob, & Esau, quia eorum merita, ac demerita fuerunt a Deo ab aeterno previsa. I 39. Et quoniam S. Augustinus, eiusque discipuli, &sequaces illius ad probandam electionem ad gloriam , utuntur prae aliis loco Pauli Rom. s. de figulo ex eadem massa faciente vasal duo, unum in honorem , aliud in contumeliam; Λuthores contrariq sententie adducunt alias Patrum huius loci declarationes Augustini sensui oppositas, quibus ostendirur vasa illa honorata, vel in honorata fieri quidem talia, sed propria voluntate, & sic a Deo existina ari.
96쪽
I o. Damascenus enim inlib . fidei cap. 2C.
ait Vasa illa fidei a Deo , qui est Dius omnium
artifex ; sed non qβa hossorata, vel inhonorata Dut. Id enim mniuscui que liberum arbitrium facit. Ea utens Pauli doctrina a. ad Timol. 2. In magna domo, non solum funt νasa aurea, ct argentea; sed σlignea, ct fictilia, ct quedam quidem in honorem, quadam autem in contumeliam. Si quis ergo emundati erit se ab issis, erit vas in honorem sanctificatum,l-ωtile Domino ad omne opus bonum paratum. Quasii dicat homines a Deo creati, suis oper1bus si constituunt vasa, siue honoris , siue contumeliae :Deus autem pro eorum bona, vel mala conditione eis utitur in honorem, vel contumeliam . I I. Et confirmant ex Origene, qui homilia I . in lib. Num.discutiens praefatum Pauli locum; In magna domo oec. ait; Verum Nasa haec, qua diacimus, rationabilia intelligenda sunt, oe liberi arbi trij, non casu, neque fortuitu Nnusquisque Nas bonoris efficitur,aut vas contumeliae, sed qui se talem pre-buerit, ut electus esse mercatur, vas electum, vas honoris e*citur. Qui verδ indignis , σ det ινrimis sensibas vivit, is e formatur νas contumelia, novid conditore, sed a semetipso , causis contumelia sua datis. Utuntur pra terea alio argumento Paul i, I. Timo t. a. q. Deus vult omnes homines saluos fieri, o ad agnitionem Neritatis venire. Quem locum , dicunt, a Patribus sic intelligi, quod Deus voluntate antecedente, de quantum est in se omnes omnino homines volebat saluare, sed ab ipsorum hominum priuisis operibus , malis, aut bonis faciendis, cum gratiae auxilio sussicienti omnibus dando, ortum est, ut aliquos voluerit efficaciter, & voluntate beneplaciti, alios non, & ad-
nes ex sera fiunt vast bona , vel mala.
Ex origene confirmant multi . Utiliatur dicto Pauli, Deus vult omnes homines salis uos fieta . Et ipsi h mines impediunt sinis pecca
97쪽
ducunt Sanctorum dicta . I a. S.Io: Chris t. hom. a. in epist. ad M lbreos ait, Deus quotum estis se omnes ad salutem, lperdatere eupit: hom. q.de longitudine praemiorum, inquit. Quod enim saepius dixi necestate , ac vi neminem attrahit unquam Deas, sicut Paulus est , qui Prest tmnes boisines fatuos fieri,oe ad agniationem veritatis venire . cur igitur non omnes saltii fiunt , si vult omnes salvos esse δ quoniam uou omnium voluntas illias udiluntatem sequitur: porrδ i se neminem cogit, dixit enim Ierusalem,quoties voluieongregare filios tuos quemadmodum Gallina congregat pullos flos ob alas, oe noluisti. I r.' S. Paulinus in epist. a. inquit. Omnem euim hominem quaritum is ipso est fatuum fieri vult, qui fecit omnes. rq . S. Hieronymus in cap. 63 .Isaiae sic diL. currit . Si prudens lector tacita cogitatione reisonderit, quare multi non sunt saluari, si ipse saluauit eos , oe dilexit, ct pepercit filijs suis , . redemit eos sanguine suo, fuscepit, σ exaltavit assumptos in
Et respondet. Infertur causa perspicua; ipsi autem non erediderunt . oe exacerbauerunt Spiritum Sanctι eius, cte. Voluit itaque Deus fatuari eupientes, σprouocauit ad salutem, νι νoluntas haberet praemium, sed illi credere noluerunt. Et post aliqua. ' sc statim in culpa ess, s plures credere voluerant, sed venientes; voluntas fuit, νι omnes erederent, σsaluarentur .i s. Idem S. Hieron. in cap. I. ad Ephesinquit. Vult saluari omnes , ct in agnitionem veritatis venire : sed quia nullus absque propria volantate saluatur liberi enim arbitri, sumus vult nos bonum svelle, ut eum Noluerimus , Nesit ipse in nobisseium implere consilium , -
98쪽
1 6. S. Ambros. ante Hieron. idem docuerat in psal. r. super illud , Quam bonus Israel Deus , t ut . c. dicens,nonne omuibus bonus est Deus ' ille quidem omnibus bonus est, quia saluator est Omnium , maximὰ fidelium . Et ideὸ venit Dominus Iesus, γt saluim faceret, quod perierat; νenit Ni peccatum
mundi tolleret, ut vulnema nostra cura ret. Sed quivis non omnes medicinam ea petant,sed pleriq,refugiant, . ne medicamentis compungatur vis viceris ; ideὸ volentes curat, non adfringit invitos . Et post multa. Tulebre antem Apostolus,vt praemisimus, explanaMit,
quia γ omnibus bonus est Deus, qui vult omnes homines saltios fieri; ct maxime fidelibus diuina piet talis prerogatiua servatur, quibus voluntas Dei opitulatar, ct gratia. I 7. Idem S. Ambros. in lib.de Paradiso c. 8.ubi de Iuda ait, Venerat Dominus Iesus omnes Diauos facere peccatores' etiam circa tempus suam debuit ostendae voluntatem . Et ideὸ nee proditurum debuit praeterire, Ῥt aduerterent omnes, quὸd in electione
etiam proditoris sui seruandorum omnium insigne praetendit; & post aliqua. Et quod in Deo fuit, Onendis omnibus, quὸd omnes Noluit liberare . Et in lib. a.de Abel, Se Cain c.' dicit. Omnibus opem sanitatis detulit; νι quicumque perierit, momtes suae causas sibi adscribat, qui curari noluit,eum remedium haberet, cum posset euadere , christi autem manifesse in omnes praedicetur misericordia ; qu)d qui pereunt , sua pereant negligentia: O qui saluam tur fecundum christi sententiam liberentur , qui ῬηItomnes homines fatuos fieri, oe in agnitionem .
ritatis venire. Ex quibus authores huius sententiae inserunt, quod iuxta eorumdem S.S.Patrum sententiam ex meritis, ac demeritis praevisis facta sit electorum, ac damnatorum praedestinatio, cum, Deus
99쪽
Deus quantum de se erat, vellet omnes saluare ,& nihilominus omnibus liberi arbitris ussim Iiberum permittere, & ex eo bene , vel mald in pra-xim redigendo ab ipsis hominibus , bonoriuri a malis discretionem ab iterno decreuille . 148. Mirum ergo non est , si recentiores Postea hanc sententiam sibi plausibilem vitam, Sa Deo acceptionem per uatum omnino nemouentem, amplexi sunt. Αt de mai*ri, aut minori alterutrius probabilitate, in sequenti loquar .
De qualitate meritoram, qaorum intuitu a quibus ldam asseritur Iacta pradeninatio .r s. A Du. pro indemnitate eorum,qui tenent lx prsdestinationem factam ex praevisis meritis, quod tripliciter hoc posset intelligi. Primo de meritis ex naturae viribus eliciendis absque auxilio gratiae, quod Pelagianum est , & ab Ecclesia damnatum, ut probabitur in Opustulos de Gratia. a. De ineritis sic eliciendis ab adultis, lut supposita vocatione ad fidem, assensus prunus
ad eam sit ex puris naturae viribus, caeteri autem sequentes actus tam credendi, quam sperandi,
diligendi, ac poenitendi, M. sint faciendi cum auxiliis diuinae gratiae. Et hoc est semipelagianum, ut in eodem opusculo dicetur. Sem elagiani enim tenebant, quod ad omnia Opera bona, & mericoria, est necessarium actualis gratis auxilium, & per hoc recedebant a Pelagio, qui omne auxili; adiutorium negabat, saltem ad simpliciter operandum : nam aliquando concessit eius necessitatem ad facilius operandum.Αe semi-
100쪽
pelagiani cum Pelagio in hoc pre csteris conueniebant, quod initium fidei dicebant esse ab homine solis naturae viribus operante . Quae sententia pariter haeretica est. 3. intelligitur demeritisprevisis eliciendis , cum au illo diuinae gratiς, &haec sententia improbata non est ab Ecclesia ', sed in scholis controuertitur ἔλ& hec tantum ab Authoribus Prςdest matronis ex meritis tenetur , ex eo quod doceatur a Patribus . Iso. Adv. a. quod alia adhuc P de grauior superest dissicultas de qualitate auxiliorum, quae prquisa sunt ad merita necessaria , & consequenter a Deo danda , seu offerenda . An scilicet sint
generis auxilij sine quo, vel auxilij quo de quibus
in suo loco dicemus id est, an sint auxilia ex natura sua intrinsece essicacia, quae cum a Deo dantur faciunt facere infallibiliter, xineluetabiliter: an sine, seu debeant esse eius generis , ut oblata , seu offerenda hominibus sint ita indifferentia , ut homines, si velint consentiant, de sic evadantemcacia; si autem non consentiant, sine efffectu maneant,& sic inessicacia. Certum quidem est ,
quod haec dissicultas spectat ad opustulum d auxilus diuine gratiae: at res ii q sic sinat concate
natae , ut una sine alia percipi nequeat. Qui enim tenent praedestinationem factam ex meritis , tenentur defendere , quod ex meritis cum Dei auxilio eliciendis . Et si interrogentur, vel urgeantur de qualitate auxilii, tenentur respondere, a de auxilio quo , seu ab intrinseco emcaei; an d auxilio sine quo , .seu, ut ipsi dicunt, indisterente, Ra voluntate humana imperante, determinando . III. Adv. 3. Quod multi Authores moderni, qui praedestinationem ex meritis priuisis factam tenent, sic eam explicant. Deus ab aeterno VO-- lun-