Tou megalou Hippokratous hapanta. Magni Hippocratis Opera omnia

291쪽

καὶ ἀποπατέει κάκοδμον, τουτον πιπίσκειν et G απὸ του κρίμνου καὶ μεταπιπίσκειν οινον λευκον οἰνωδεα καὶ ροφα-τειν τον χυλ0ν της πτισάνης. ξυμμίσγειν δἐ σίδης χυλὸν καὶ οινον ἐπιπίνειν οἰνω 88 δεα λευκόν καὶ μο λούειν. Ουτος

singula aequis portionibus, in totum Vero quantum conchaolesta capit, aqua heminae Aeginensis mensura assulta, aspersa sarina et favo, id post potionem sorbeat. Cibis autoinutatuae pinguibus et salsis et piscibus marinis potius quam

earnibus. Calida lavet, caput vero minime. Quae si feceris, morbo liberatur. In moPbo' qui lethargus Vocatur tus sis detinet, sputum copiosum et liquidum eXpuit et delirat, cumque delirium quieverit, dormit et alvi excrementum male olons dejicit. Huic aquam in qua farina hordeacea crassior macerata fuerit propinato , posteaque Vinum album generosum bibendum exhibeto, ptisanae saccum etiam mali punici sacco admixto sorbeat, Vinumque album generosum superbibat ne quo lavet. Hic intra dies septem moritur, quos si essu gerit, sanus evadit. Alius morbus GraeCe αυαντη, hoc est reliccatorius dictus. Non inediam, non Cibum sit na plum ferre potest, sed jejuno quidem Viscera rugitum edunt et ventriculi os mordetur et alias Varia vomit, bilem, sali vam, pituitam et acre postque vomitionem aliquantisper melius habere videtur. Ubi autem cibum sumpsit, Tuctus

292쪽

Tαι. 10υτον φάρμακον πιπίσκειν, πρῶτ0ν μεν κάτω, ἔπειτα

σκει. πυρετὸς o φ0νώδης λεγόμενος- πυρετὸς . σχει καὶ vj , ei conlingunt, cum Tubore incenditur , semper so copiosum

alvi recrementum dejecturum existimat, cum vero desede-xit, si tus infra demittitur, caput dolore Vexatur, totum coΓ-pus Iluc ot illuc velut acu pungi Videtur, Crura gravantur, debilitantur et imminuuntur, debilisquΘ evadit. Huic medicamentum primum quidem p ex inferiora purgans, deinde vero per superiora propinato et caput purgato. Cibis abstineat dulcibus, oleo sis et pinguibus et crapula. Succis post cibos vomitum cieto, et si anni tempus ferat, post ex hibitum lac aut serum allia inum medicamentum, utro libi magis opus esse Videatur, insuper propinato. Frigidae bal

uento et deambulatione exercitationeque modica. Quod si debilior sit quam ut exerceri queat, iter conficiat, cibis frigidis et alvum dejicientibus utatur et si venter non infra subeat, molli infuso subluito. Hic morbus diuturnus est, nec nisi consenescentes deserit, alioqui ad mortem iisque comitatur. Febris mortifera dicta. Febris et rigox detinet,

293쪽

ἐλαχίστω χρησθω, ἀριστιζόμενος κέγχρον. λουτρῶ δἐ εστ

suporcilia su sp ensa esse videntur, caput dolor veXat, salivam

calidam et bilem copiosam vomitione rejicit interdumque, per inferiora demittit, oculorum loca eo S Capere nequeunt dolor cervicem et inguina occupat, infirmis est viribus etdsilient. Hic intra septem dies aut etiam prius moritur, quos si superaverit, plerumque convalescit, morbus autem lethalis est. Huic refrigerantia ad Viscera et caput admo vere oportet, et hordea torrefacta Una cum paleis confracta bibenda exhibere, et eX aqua, in qua macerata fuerint eX colata, mulsam conficere eamque dilutam propinare. Cibus autem neque sorbitio ante septimum diem os serenda, nisi

tibi debilis videatur. Quod si sic, ptisanae succus frigidu3 et liquidus paucus bis die exhibendus et aqua superbibenda. At ubi septimus dios pxacteri exit et febris dimiserit, milium

dolingendum. Sub vesperum CD curbita et betae paucae eX-hibendae, Vinumque album aquosum superbibendum, quoad nonum attingat diem. Deinde qUam minimo cibo utatur,

294쪽

9 O) πελίη τουσ0ς. πυρετος ισχει ξηρὸς καὶ φριξ ἄλλυτε καὶ ἄλλοτε καὶ τον κεφαλον δελγεει καὶ τὰ σπλάγχνα οδύνηεrει, καὶ εμεει χολην, καὶ ὐταν η υδυνη εχν, οὐ δύναται ἀνοραν, ἀλλα βαθυνεται. καὶ γαστηρ σκληρη γίνεται καὶη χροιο πελιδνη καὶ τὰ χείλεα καὶ των ὀφθαλμῶν τὰ λευκά πελιδνά, καὶ εξ0ρα ώς ἀγχόμεν0ς. ενωτε καὶ την χροιὴν

μεταβάλλει καὶ εκ πελιδν0υ υπόχλωρος γίνεται. τουτον φάρμακον πιπίσκειν καὶ κάτω καὶ Γνω καὶ υποκλυζειν καιἀπὸ της κεφαλης ἀποκαθαίρειν , καὶ θερμω ως ηκιστα λούειν, ἀλλα καὶ επην λουηται, εἰληθερεῖν καὶ ὀρρυν την ωραν καὶ γάλα ἴνου πιπίσκειν, καὶ σιτό0ισιν ώς μαλθακωτάτοισι χρησθαι καὶ ψυχροῖσιν, ἀπεχόμεν0ν των δριμέων καὶ των 4λμυρῶν. λιπαρωτερ0ισο δε καὶ γλυκυτψ0ισι καὶ πι0τεροισι milio in prandio sumpto. Balneo, quamdiu dolor et febris

detinet, ne utatur. Ubi vero quieverit, multa lavet. Quod si venter non demittat, eum molli infuso subluito aut glandes subdito. At ubi vires valuerint, molli medicamento ad nares admoto, alVum per inferiora purgato, deinde lacasininum propinato. Lividus morbus. Febris sicca detinet subindeque horror, caput dolet, viscera dolor occupat, bilem vomitione rejicit, cumque dolor detinet, sursum tueri ne

quit, sed graVatur, Venter indurescit, color lividus redditur, labra et oculorum candida livescunt, perinde ut qui straugulatur aspicit, interdum etiam colorem mutat, et ex livido cum virore aliquantulum pallescit. Huic medicamentum tum supra tum deorsum purgans propinato, alvum subluito et ex capite purgato. Calida quam minimum lavet, verum

ubi laverit, insoletur, serum et lac asininum, si anni tempus ferat, bibat, cibus quam mollissimis ot frigidis utatur; acribus et salsis abstineat, unSuinosa vero et dulcia pinguia

295쪽

πονέει ἰσχυρως καὶ ριπτάζει αυτ0ς εωυτὸν καὶ βοα καὶερευγεται θαμινά, καὶ ην ἀπερυγη, δοκέει ρίων εἰναι. π0λ

que assumat. Hic autem morbus aegrum plerumque ad mortem usque Comitatur. Morbus ructus Ciens. Dolor

acutus prehendit vehementerque laborat, se ipsum disjicit, Vociferatur, frequenter eructat, ac ubi eructaverit, melius habere videtur. Plerumque vero paucam bilem vomitione rejicit, quantum poculi parvi mensura, dolor ex visceribus ad imum venirem et laterum mollitudinem pertingit, cum quo id contigerit, melius habere videtur, Venter insatur et indurescit, sonitum edit, neque satus Ne ilae stercus demittitur. Hunc si dolor dolinet, calida multa lavato et tepe factoria admoveto. Cum vero in ventre dolor et satus ex titerit, per infusum subluito et mercurialis succum coctum ad ptisanae succum admisceto et vinum dulce aquosum superbibendum dato. Cibum, quoad dolor remiserit, ne porrigito, aquam autem ex Vinaceis dulcibus per noctem ma ceralis sex diebus bibat. Quod si Vinacea non habeat, meΙ cum aceto coctum bibat. At postquam dolore vacuus fuerit, medicamento alvum per inseriora purgato. Cibis utatur

296쪽

στα δὲ επην πρ0ς επος ἰνη και πυρετος λεπτυς λαμβάνει.ενί0 τε καὶ πνίγμα. και ἀπεμέει μεν διαν ὁσιτος η, χολην και σίαλα πολλά. πολλάκις δε καὶ 6ταν et ἄγη ' του δε σιτίου οὐδεν, καὶ ἴταν nox σν, ὁ δυναται καὶ ἴλλοτε ἴλλη io στη- θος καὶ το μετίφρεν0ν καὶ καταπίμπλαται πομφῶν ώς υπὸ κνίδης. Τουτον ψύθμακον πιπίσκειν καὶ 0ρρὸν καὶ γάλα

mollibus et alvum subducentibus et marinis potius quam

carnibus. Carnibus autem avicularum et OVium Coctis, betas etiam et cucurbitam atrumat, reliquis vero abstineat.

Hic autem morbus si juvenem invaserit, progressu temporis decedit, senem vero ad mortem Comitatur. Morbus pituitosus. Virum quidem etiam, mulierem lamen magis in Ua dit et Iiaec quidem crassa est et bene colorata, iter faciens imbecilla est, praesertim vero ubi ad arduum aut acclivem Iocum contondit. Febris tenuis interdumque suffocatio prehendit, et jejuna quidem bilem salivamque Copiosam Vomi 1ione rejicit et plerumque ubi cibum sumpsit, cibi tamen

nihil. Cum laborarit dolor, modo pectus, modo dorsum occupat et tumidis ac rubicundis clitis eminentiis velut ab urtica inustis completur. Huic medicamentum purgans propinato, serum et Iac asininium bibat. Quod si serum bibat, mi altis ante diebus medicamentum per inferiora pur gans bibendum exhibeto, clamque ferum bibero desierit, laca lininum postea bibat, et ubi biberit, cibis quidem abstitieat, vinum autem quam suavissimum bibat ubi purgari desierit.

297쪽

θός καὶ τὸ στόμα ξηρὸν καὶ δίψα δεχει, καὶ επζν φάγ=ν,

et o πνευμα πυκνὸν επιπίπτει, f58OJ 0υιος της αυτης ημέρης τ0τε μεν ρύων γίνεται, τ0τε δε κάκιον ἴσχει. τουτων ην μενη γαστηρ ταρυχdi αυτ0μάτη ὼ 'χ0μενης Tqς τυυGOU, Eryυ-zάτω υγιης γίνεται- ην δε μη ταραχθη, φάρμακον διδόναι κάτω, υτ ου υδωρ καί αιρεῖται, καὶ θερμω μη λουειν καὶ πρὸς την αἰθρίην κομi ιν καὶ Tyν 0σχην ἀποτυπτειν, επην πίμπρηται. σιτίοισι δε χρησθω ἄρτ0' καθαρω ψυχρα καὶ τευτλ ω καὶ ἰχθύσι σκορπίοισιν εφυυῖσι. τω δε ρωμω ώς Cum vero a potione cessaverit, milium in prandio sumat, sub vesperum autem cibo quam mollissimo et paucissimo Utatur, et pinguibus, dulcibus ac oleo sis abstineat, subinde

que, praesertim lite me, ubi olexa ante Comederit, ex lenti Culae decocto Vomat, calida quam minimum lavet, sed ad solem calessat. Hic Vero morbus ad mortem Usquo comita tur. Pituita alba. Totum corpus albo tumore intumescit, venter ad Contactum crassus est, pedes, COXae, tibiae et scotum intumescunt, respiratio coacervata est, vultus rubi

cundus, os aridum et sitis detinet, cumque comedit, spiratio crebra incidit. Hic eodem die interdum quidem melius, interdum vero pejus habet. Huic si venter per morbi initia sua quidem sponte conturbatus fuerit, sanitali est pro ximus. Quod si non turbetur, medicamentum deorsum purgaNS QS quo aqua purgetur exhibeto, calida Irae lavet, aeri exponito, et scrotum labi inflatum fuerit, pertundito. In cibo pane puro frigido utatur et beta, piscibus quo scorpiis coctis, jure autem quam modico. Frigida omnia sumat, non

298쪽

ελαχιστω καὶ ψυχρα πάντα καὶ μὴ γλυκεα μηδε λιπαρά. ολλὰ τετριμένα καὶ ὀξέα καὶ δριμεα, πλὴν σκορόδ0υ η κρ0- μυου η πείσου. ὀρίγανον δε καὶ Ουμβρην πολλ) ν εοβίειν

τοῖσι σι θεσιν ε; γίνεται, ἐλλεβορον δις πιέειν καὶ τὴν κεφαλὴν καθῆραι. κἄπειτα κάτω πίσαι. ξ δε νουσος μάλιστα διακρίνει εν ουδενί. φροντὶς τουσ0ς χαλεπj. δυκεει εν τοῖσι σπλάγχνοισιν εἰναι οἰη άκανία καὶ κεντεειν, καὶ ἴση αυιὸν λύζεται καὶ τ0 φως φευγει καὶ τ0υς ἀνθρωπ0υς, καὶ Toσκότος φιλέει καὶ φόβος λύρειαι καὶ αἱ ψρένες υἰδδευσινεκτὸς καὶ ὰλγέει. ψαυόμεν0ς καὶ φοβεῖται καὶ δείματα ορα καὶ ὀνείρατα φ0βερά καὶ τους τευτηκότας εxiore. καὶ h τ0υσ0ς ενί0τε 70υς πλείστ0υς λαμβάνει του isOς. T0υτον πιπίσκειν ελλ 0 0ν καὶ τὴν κεφαλῆν καί αίρειν καὶ μετά dulcia neque pinguia, sed contrita et acida et acria, allioeXcepto, Cesa et porro. Origuitum autem et satureiam copiosam edat, Vitiumque aquosum superbibat et ante cibum iter faciat. At si a medicamento intumescat, ius uso per clysterem utitor, cibo premito, deambulationibus et illuvio: medicamenta autem plargantia quam paucissima exhibeto, minime Vero sursum piargans, priusquam tumores ad inferiora descenderint. Si vero extenuato jam existente in peiactoro suffocatio oboriatur, vexatrum bibendum dato, caput purgato, deinde medicamentum deorsum purgans propinato. Hic vero morbus nullum fere deserit. Cura gravis morbus. Viscera velati spinarum aculeis pungi Videntur, anxietudo apsum invadit, lucem et homines Testagit, tenebras amat, metus corripit, seplum transVersum exteriore parto inluviescit, ad contactum dolet, eXpavescit, in somnis terricua Iamonia et sormidanda Cernit, quandoque et mortuos. Mo hus hic interdum plurimos Vere prehendit. Veratrum liuio

propinato et caput purgato, post capitis purgationem medi-

299쪽

Ed. Chari: VII. f58o.J FOV. I. 486. 487. Ed. Lind. II. 95. 94. την κάθαρσιν της κεφαλqς κάτω πίσαι φάρμακον καὶ μετὰ ταυτα πίνειν γύλα ἴνου. σιτίοισι δε χροσθαι ώς ελαχίστοι- σιν, ην μο ἀσθενης η, και 'pio20ῖσι καὶ διαχωρητικοῖσι καὶ

μηδε θερμολουσθω μηδε οἶν0ν πινέτω , αλλὰ μάλιστα μενιδωρ' εἰ δε μη, οἶν0ν υδαρέα. μηδε γυμνα σθω μηδε περι

tamentum per inseriora purgans bibendum exhibeto et Postea lac asininum. Cibis quam paucissimis, nill infirmis fuerit viribus, utatur et frigidis ac alvum subducentibus, non acribus, non salsis, non pinguibus neque dilicibus. Calida non lavit nequo vinum bibat, sed aquam quidem maxime, alioqui vinum dilutum, neque s se exerceat neque deambulet: Quae cum seceris, temporis successu m6rbo liberabitur. At nisi diligent m curam adhibueris, ad mortem usque comitatur. Morbus niger. Bilem attam tanquam licem vomit, interdum quidem velut sanguinem, interdum vero velut vi-

num secundarium, quandoque etiam Velut polypi atramen tum, quandoque aciduma tanquam' acetum, nonNUM quam vero salivam et pituitam lenuem, nonnunquam bilem ex viridi pallidam. Et cum nigrum quidem cruentUm vomuerit, Caedem olere Videtur, fauces et os ex vomitu incenduntur, donte si obstup escii iat, et quod vomitione rejectum est 1errcim at tollit, cumqne vomuerit, paulo melius habeso Videstir, ne quo sine cibo esse neque copiosiorem cibum ingestum ferrei

300쪽

καὶ τὰ πλευρὰ ἔχει ιδυνη 581J καὶ πυρετὸς βληχρὸς καὶ

την κεφαλ ν ἀλγέει καὶ τοῖσιν ὀφί αλμοῖσιν Ουχ ὀsα καὶ τὰ σκέλεα βαρεα καὶ η χροιὴ μέλαινα καὶ μινυθει. TΟυTOν φάρμακον πιπίσκειν θαμὰ καὶ ὀρρὸν καὶ γάλα την ωρην, καὶ σιτίων ἀπέχειν γλυκέων καὶ ἐλαιηρων καὶ πιόνων, καὶ χροσθαι ώς ψυχροτάτοισι καὶ ουποχωρητικωτάτοισι, καὶ την κεφαλην καθαίρειν, καὶ μετὰ τὰς φαρμακ0ποσίας τὰς ἄνω

tibi ὀ των χειρῶν του αἰματος ἀφιέναι, έν μη ἀσθενὴς η, ην λε ἡ κοιλίη μη υποχωρέν, υποκλυζειν μαλθακω κλυσματι, καὶ θωρηξίων ἀπέχεσθαι καὶ λαγνείης. ην δἐ λαγνευν νῆστις, πυριῶσθαι. καὶ του ηλι0υ ἀπέχεσθαι, μηδἐ γυμνάζεσθαι πολλὰ μηδὲ περιπατέειν μηδἐ θερμολουτέειν μηδἐ δριμέα

εσθίειν μηδἐ ὀλυκά. ταυτα ποιέειν καὶ ἄμα τη λικίν αποφευγει καὶ η τουσος, εἰ καὶ καταγη ub ρόσκει συν τω σωματι. ην δὲ μελανοῆ, συναποθνήσκει. Γλλη μέλαινα νουσος. polost. Verum cum jejunus sue1it, viscera strepitum edunt et saliva acescit. Ubi Vero cibum sumpsit, pondus in Visceribus percipitur, pectus et dorsum tanquam stilis pungi videntur, latera dolor delinet, febris levis est, caput dolet,

Oculis non videt, Crura gravantur, Color nigricat et immi Nuitur. Huic medicamentum purgans crebro propinato et

serum et lac, si anni tempus serat, et cibis abstineat dulcibus, Oleosis et pinguibus, utaturque quam maxime frigidis et alvum subducentibus, caput purgato et post potiones medica mentorum per superiora purgantium, nisi debilis fuerit, sanguinem ex brachiis detralitio. Quod si alvus non dojiciat, molli infuso stibluito. Crapula et Venere abstineat, sed si venere utatur, jejunus foveatur et sole abstineat ne

que multum eXerceatur neque deambulet, calida non lavet, acria non edat neque salsa. Quae Cum feceris, cum aetato etiam morbus fugit, etiamsi corpus ad senectutem comitetur. Si Vero denigretur, ad mortem usque comitatur. Alius