장음표시 사용
171쪽
, dem existente, Felici Romano Pontifici abis eadem Synodo scriptum suisse legimus, NLis caenam Synodum statuisse, non debere abu,, que Romani Pontificis auctoritate Concilia celebrari. Neque nos latet, etiam eumdemis Leonem Pontificem Ephesinam secundamis Synodum ad Chalcedonensem transtulisse .is Martinum Papam quintum praefidentibus suisis in Concilio Senensi, potestatem transsere
is di Concilium , nulla consensus ipsius Comis cilii mentione habita, dedisse. Ephesinam is quoque primam Synodum Caesestino , &is Chalcedonensem eidem Leoni, sextam Ag, is thoni, septimam Hadriano , octavam etiam is Constantinopolitanam Synodum Hadriano,, Romano Pontifici , praedecessoribus nostris
is maximam reverentiam exhibuisse ; eorum-
demque Pontificum institutionibus & mand tis, in sacris Conciliis per eos editis , &ri factis , reverenter & humiliter obtemperau,, se. Unde Damasus Papa, & ceteri Episco- pi Romae congregati , scribentes de Concu,, lio Ariminensi Episcopis in Illyrico conis is stitutis, praejudicium aliquod per numerumis Episcoporum Arimini congregatorum fieriis non potuisse testantur: quandoquidem constatis Romanum Pontificem, cujus ante omnia dein ,, cebat spectari decretum, talibus non prae- ,, huisse consensum . Eumdemque Leonem is Pontificem universis Siciliae Episcopis scri- ,, bentem idem voluisse apparet . Consueve- ω runtque antiquorum Conciliorum Patres,
is pro s0rum , quae in sacris Conciliis gesta
172쪽
is fuerant corroboratione, a Romano Ponti-- fice subscriptionem approbationemque hu-- militer petere , & Obtinere; prout ex Ni- is caena & Ephesina, ac Chalcedonensi hujus. is modi, & sexta Constantinopolitana, & Ω-- ptima eadem Nicaena , & Romana subis Symmacho, Synodis habitis , earumque ge-- s is , necnon in Aimari libro de Synodis , is manifeste colligitur : quod etiam novissime se Constantienses Patres fecisse constat. JHaec a Romanis Pontificibus decessoribus
suis omni retro aetate tentata peractaque naris rat Leo X. audiente, non improbante Conculio Lateranensi: quae certe ab iis tentari pedi
agique minime potuissent , nisi filissent Comciliis Oecumenicis auctoritate & potestate superiores. Aliter repugnassent quotquot Comciliis aderant Praesules ; vimque sibi a Romanis Pontificibus illatam, violata jura omnia , conculcatos sacros Canones clamassent; imodi de manifesto Pontificiae auctoritatis abusucum Imperatoribus expostulassent, ea praese tim aetate temporum, qua Imperatores per fas& nefas, quo jure quave injuria , rebus Ecclesiasticis se se immiscebant, & Conciliorum celebrationibus Implicabant. II. Sed nec omittenda sunt nobis alia s premae poteitatis , a Romanis Pontificibus supra Concilia Oecumenica exercitae documeniata ; quae utpote notiora silentio se praeterire professus est Leo X. cum & illa caussam quam hic agimus, non mediocriter juvent.
Et quidem Damasus Romanus Pontifex s
173쪽
I46 DE ROMANO premam in secundum Concilium Oecumenia cum s Constantinopolitanum scilicet primum auctoritatem exercuit, dum illius jurisdictiosenem, seu judicandi facultatem , certis limit,bus circumscripsit: jubens scilicet ut de haeresi
Eunomiana & Macedoniana duntaxat cognoscerent, eamque solam proscriberent Oriem tales Episcopi. Quos cum illi limites praetergressi essent, ac de aliis etiam rebus judicium attentassent , Romam confestim sunt advocati, ut violati mandati rationem redderent.
Paruerunt illi sine mora, suosque Legatos assDamasum , Synodum suam Romae agentem submiserunt, ut factum infimis precibus excusarent . Damasus habetur in actis) ad ex
minanda S odi Constantinopolitana acta, pro E eusa Romana more re auctoritate , Roma Concilium indixeras; ad quod Orientales evoeati legatos
cum p etatione mi erunt. Quae ct qualis purgatio ista fuerit, haud satis notum. Insumciem tem tamen fuisse necesse est: cum Canones alia de re, quam de damnanda haeresi Macedoniana & Eunomiana ab Orientalibus editi , a Damaso pro suprema potestate atque auctoritate rejecti sint, & ad quisquilias mandatio Cujus rei fidem facit S. Gregorius Magnus lib. 6. Registri Epist 3I. Ecclesa eos nones, vel gesta S odi inius hactenus non habet , nec accepit . In hoc autem eamdem Synο- m accepit , quod es per eam contra Arace
donium desinitum. Unde & in pervetusto Codice Vaticanae Bibliothecae, si fides Barinnio est, legitur: Sententiam de damnatione Ma
174쪽
redonii ct Eunomii Damasus confirmari pracepit etiam in sancta Synodo Oecumenica , pracepisct a Dratate ejus apud Constaminopolam celebrata est.
III. Non absimile supremae in Concilia amElaritatis specimen dedere Liberius di Leo Magnus , dum in Concilia orientalia duo ,
convocatione quidem illustria & Oecumeniaca , exitu tamen infausta, atque horrenda latrocinia, animadverterunt . Liberius inquam.
dum Ariminensis Concilii judicium infregit Leo vero secundi Concilii Ephesini acta re scidit . Amboque Pontifices ab illorum Co ciliorum Episcopis fidei professionem exegerunt, iis aperte contrariam, quae ante decreverant sanxerantque et ipsasque illorum Syno. dos cassa S , nullas , rutiles pronunciarunt ἡQuin & ille ipse Leo Magnus summis precubus exoratus, a Patribus Concilii Chalced nensis, quo nullum in Ecclesia illustrius is ctiusque fuit) ut quem in gratiam Patriarcha:
Constantinopoliuani Canonem ediderant Vicesimum octavum , aucraritate sua confirmaret; frangi & mollescere nescius eumdem infregit inficinavitque o Adeo ut ad multum tempus , etiam ita Ecclesia orientali effecta caruerit C non ille. Quo nullum supremae atque despotucae supra Concilia oecumenica potestatIS exemplum illustrius prodit antiquitas . IV. Quid quod Concilia oecumenica , a Romanis Pontificibus suarum definitionum adversus haereses edendarum normam ac specumen interdum acceperint, primamque veluti Κ a suoin
175쪽
suorum Canonum perscriptionem , suique οὐ ficii esse crederent , ea ipsa definire atque sancire, quae antea Pontifices sanxissent atque definivissent di quasi praeviis Pontificum definitionibus non modo docerentur Episcopi , verum etiam ad idem definiendum adstringeremtur 3c cogerentur.
Sic Patres Concilii Ephesini primi sentemtiam depositionis in Nestorium Haeresiarcham ita pronunciarunt Actione 1. Coacti per Epist Iam Sanctissimi Pareis nostri comminiori Coelestini Romana Ecclesa Episcopi , lac mis subinae perfusi , ad tugubrem hanc contra eum sen
- Sic Concitat quarti Oecumenici , Chalcedonensis scilicet, Episcopi , lecta Divi Leonis Epistola ad Flavianum data , quae MD
sterium Incarnationis prave & inique ab Eutychete implicatum atque confusum , certis definitionibus explicabat , sicut acta reserunt, Clamaverunt , hac Patrum Mes , hae Apostolorum Mes : Omnes sa credimus , orthodoxi Dacredunt et anathema ei qui ita non credis . Eidemque postmodum rescripserunt: Apostol rus vestri scripta, ita ut Symbolum fidei , quisiquis Sacramenta religionis non negligit , fabuliscordis inscri r , oe tenaci , quo ad confundem
uos haereticorum errores paratior seret , memoria commendavit.
Sic Patres sextae Synodi Oecumenicae, nempe tertiae Constantinopolitanae, in Litteris Synodicis ad Agathonem , quae extant post actionem decimam octavam , ita praesantur z
176쪽
μγtietis vera Confessionis Liveris a veina paterisna Beatitudine ad piissmum Imperatorem missis , quas ut a summa Aposeolorum vertice divine peris scriptas agnoscimus ; per quas exortam nuper mul riplicis erroris sectam depulimus Haretis
rum nefariam doctrinam quas ob iove adorti sumus et ac imos ut lapsos circa Mem , ct pecca,
tores in matutinis extra casera atriorum Dei , ut Davidice loquamur , anathematibus interfecimus , ex sententia per sacras vesras Litteras de iis prius lata.
V. Quod ut agerent Sacrarum Synodorum Episcopi , hoc est , ut edendarum Canoni- cacum definitionum informationes perscriptiones & documenta , a Romanis Pontificibus, tamquam verae fidei Doctoribus atque Magistris in antecessum acciperent, prisca lege sancitum erat . Cujus quidem meminerunt
Episcopi Africani in Epistola Synodica, Theodoro Romano Pontifici data ; quem idcirco
patrem patrum , ct summum omnium Praesdum Pontificem , in ipsa inscriptione salutant. --tiquis regulis sancitum est , inquiunt , ut quidquid , quamvis in remotis in in longinquo postis
Provinciis ageretur , non prius tractandum vel
accipiendum si , nisi ad notitiam summa Sedis vestra fuisset de ritum ; ut hujus auctoritate iumra qua fuisset pronunciatis , Armaretur I indeque sumerent cetera Ecclesia , velut de natali suo fomte praedicationis exordium , ct per diversas hujusmodi regiones puritatis incorrupta maneant μάS-ramenta salutis . Nempe, si bene qonjicio , Apotholicae Sedis auctorisas obtinebat, ut i,
177쪽
xso DE ROMANOla 4psa in suis Synodis definirent Episcopi
atque firmarent . quae prius a Romanis Pontificibus fuerant pronunciata ac definita: Pr pterea quod essent illi profana um haeresum d fructores , Principes O Doctores Orthodoxa oeimmaculata fluet, ut loquitur Sergius Cypriem sis Episcopus , in Epistola ad eundem Theodorum Pontificem data. . VI. Imo usque adeo pro potestate atque ἱmperio , cum Conciliis Oecumenicis interiadum agebant Romani Pontifices , dum edemdarum definitionum specimen normamque premittebant , ut judicium illis approbationis duntaxat quandoque relinquerent , non discussionis atque examinis . Quod in S. Leone magno videre fuit , dum celebrem adversus Eutychianam haeresim Epistolam ad Patres Concilii Chalcedonensis submisit, quae feren dae damnationis norma illis esset . Reiecta , inquit , penitus audacia disputandi ; cum pleni me Ο lucidi me per Litteras quas ad beata memoria Flavianum Episcopum mi mus fueris δε-
elaratum , qua st de Sacramento Incarnasionis
Dbmisi nostri IESU Christi pia oe sincera confesso . De quibus etiam litteris ad Iulianum Coensem Episcopum scribens , sussciemes, imquit , Litteras misimus , ad confirmandos in fis animos , non solum Sacerdotum , sed etiam Laicorum . Et ad Theodosium Imperatorem ;aevidenter appares , rem de qua agitur , Eutychianae scilicet haeresis damnationem , nequinquam Smodali indigere tractasione . Ac re ipsa
quidem tractatio nulla , nulla discussio , nubilum
178쪽
sp D N τ I F Ι C E. I Ilum Epistolarum illarum examen Chalcedone actum est ; sed visis illis atque perlectis , approbatio publica Patrum acclamatione data est : Haec Patrum sides , hac Apostolorum maes , omnes ita credimus , orthodoxi ita re dunt e anashoma ei qua ita non credit . Unde
ει effectum est , ut quae Chalcedone latae sunt in Haereticos sententiae damnationis , ab ipso Leone Pontifice latae dicantur in Actis , non ab Episcopis , sed per Episcopos, tamquam sententiae Pontificiae promulgatores . Sanctis Aisus oe beatissimus Archiepiscopus magna ct f
Aisoris Roma Leo , per nos oe per stra sentem famffam Synodum , mandavit eum, scilicet Diosco-νώm , tam Episcopazus dignitate , quam etiam ω ab omni Sacerdotali alienari ministerio . Pr
pterea quod sententia Synodalis in Dioscorum lata , uti & quaecumque aliae fidei de Loitiones Chalcedone factae sunt, nil nisi semientiae Pontificiae declarationes fuerint. Iuxta quod Marcianus Imperator de forma congregandi celebrandique Concilii , ipsimet Leoniantea scripserat : Omnes San Ii mi Episeopi d beant convenire , O qua Christianorum religi ni , O qua Catholica fidei prosent , scua Sancti ras tua secundum Ecclesiasticas regulas desinierit , sua dispositone declamena . Et Pulcheria Augusta ad eumdem et Ut omnes etiam totius orbis Est scopi , facto Concilio, de Catholica religione
Quapropter sicubi sorte legitur , examen aliquod Epistolae celeberrimae D. Leonis factum esse Chalcedone ; aut etiam Leonem
179쪽
-132 DE R ο Ar A N Oipsum Epistolam illam misisse Chalcedonem .
ut examinaretur a Patribus ς quod nonnubii ex ejus ad Theodore tum Epistola 63. couligere sibi videntur ; examen est intelligem
dum , non quidem ex quadam dubitatione. profectum , num Catholicam fidem contineret , exponeretque fideliter ; sed examen ad ampliorem notae jam , dc creditae , & professae fidei veritatis elucidationem instit, tum . Ecquo enim pacto Epistolam suam, a Patribus Chalcedonensibus , ex dubitatione num Catholicam fidem recte expositam contineret , examinari voluisset Leo magnus ;quam plenissimam lucidissimamque Sacramenti Incarnationss confessionem esse , nullaque Synodali tractatione indigere , datis Epistolis allirmabat, Aut qua ratione de illius Epistolae Orthod Tia Chalcedonenses Patres vel leviter dubitassent ; quam jam per publicam acclamationem , statim atque illis lecta suit, exceperant venerabundi , approbaverant , in campronis animis consenserant e Quam etiam Episcopi Galli , statim atque illis exhibita est .
tamquam Symbolum fidei tabulis cordis imscripserant P Ut ipsi diserte fatentur , data ad Leonem ipsum Epistola Synodica, ex Comcilio Arelatensi anni A s. Apostolatus volat scriptum , ita ut Symbolum Mei , quisequis Sacramenta religionis non negligis , rabulis cordis ims Vst , or tenaci ad confundendos haereticorum
errores ut paratior se , memoria commendavit.
Itane de Symbolis fidei intimo cordis inscriptis subit adhuc aliqua dubitatio , num Ca-
180쪽
tholicam fidem recte expositam complectam tur λ Si quod ergo celeberrimae Epistolae in Leonis examen Chalcedone factum est , non ad dubium de illius Orthodoxia deponem
dum est factum , sed ad ampliorem agnitae jam & creditae & professae fidei veritatis et, eidationem . Quod ipse etiam Leo Magnus, in ea quae nobis objicitur ad Theodoretum Epistola 63. aperte significat, dum ait, I aquoque veritas clarius renitescit , ct fortius retianetur , dum qua Mes prius docuerat , hae postea
VII. Quae cum ita sint omnia , quis non videat vel mediocriter sapiens , experimemto ipso , usuque priorum saeculorum palam aperteque constare , Romanos Pontifices auctoritate , potestate , jurisdictione , Conciliis oecumenicis longe esse superiores e Cum ea non modo pleno jure convocarint , direxerint , confirmarint , ac ubi necesse fuit , transtulerint, irratarint, resciderint ; Verum etiam iisdem per se se , aut per LegatoS suos praefuerint; definiendi judicandique normam dederint: quae essent de fide definienda, pro potestate atque imperio quandoque praescripserint; judicandi facultatem certis , ubi ubsum est , limitibus circumscripserint ; Can
nes summo omnium consensu editos abrogarint , omniaque interdum Acta in irritum miserint . Quae certe nonnisi ab habente in Concilia Oecumenica supremam potestatem auctoritatemque tentari non possunt: aut si forte per summum nefas tentata fuissent, cinis lum