장음표시 사용
241쪽
II qui tantum in Sedem Apostolicam virus, estudii ; sed in minoribus ut ajunt constitu'tus Gerberius duntaxat erat, isque Rbemensis Archiepiscopus , indeque Papae auctoritari sepositus ; adeoque in illum male animatus, dum ita ad Segninum Senonensem Archiepsi scopum scriberet. Ceterum aru subinde poenitentia , & ad Petri Sedem tandem evectus, ulvestri v. nomine sumpto , alios de Romanis Pontificibus sensus induit , suprema diagnitate auctoritate & potestate digniores. i. Quamquam tamen excusationem habere potest , quod ille de Romanis Pontificibus scripsit , citata ad Archiepiscopum Senonensem Epistola si de iis duntaxat intelligi voluit , qui Catholicam fidem palam aperteque violassent, & admoniti ad frugem corrigi noulent . Quandoquidem & Sexta Synodus Oecumenica , ut de aliis taceam , Honorio iaquem Monothelitam haereticum judicavit , Mnathema dixit, eumdemque tamquam Ethn, cum habuit & Publicanum.
242쪽
Appellationes seu prolocationes a Romano Ponti rce ad Concilium Oec menicum facta , tamquam futilet reiciuntur , ad oppugnandam Pontia Acis supra Concilium eminentiam.
L Ua cura studioque , ut Romanum Pontificem Concilio superiorem proobaremus , appellationes seu provocationes ab illo ad istud , omni jure vetitas demonstravimus , Cap. 3. ita e contrario Sedis Apost licae depressores , ut istud illo superius osten. dant , has ipsas appellationes a Pontifice ad Concilium licitas esse , evincere moliuntur . Id ut praestent, appellationes a Pontifice ad Concilium in Galliis taentidem interjectas ex
ordine referunt . Anno quidem I 3Oa. a Bululis Bonifacit VIII. ab universis Galliae Ordini. bus ad suturum Concilium provocatum, na rant. Tum anno I I. a Bulla Inuocentii VULoccasione decimarum extra ordinem collecta,rum , perinde appellatum memorant . Post modum anno IIII. a Leonis X. concordatis cum Francisco I. & abrogatione Pragmaticae Sanctionis . Postremo anno I 68 a. a Decretia Innocentii XI. in caussa Regaliae, &c. Cuntique nonnisi ab inferiori judice ad superi O rem
243쪽
rem fieri possit provocatio , Pontificem Comcilio inferiorem confidentissime colligunt . Boni profecto disputatores , qui jus ex facto probare ambiunt i Lepide Vero , appellatum es aliquando , igitur licet aneliare Θ At quotquot scientiam riuris habent seu Civilis seu Canonici , illud profecto tenent, ex factis privatis jura nec probari nec acquiri ,
maxime vero ubi lex aut statutum in contrarium est . I. Nemo I 3. Cod. de sent. & imteri. Decr. C. II. d. 9. Porro appellationes a Romano Pontifice solenniter atque ex tribuisnali pronunciante , ad suturum Concilium ,
c ut de jure veteri nil dicam hic , de quo
sat dixi Cap. III. ) sub poena excommunica tionis vetitae sunt jure novo , a Martino V. in Consistorio publico , Constantiae habito anno I I 8. a Pio II. litteris Mantuae in Con. ventu Principum publicatiS anno IU9. tum demum a Iulio II. & Bulla in Coena Domuni , a Gregorio XIII.. instaurata . Nec mOdo vetitae illae sunt, quia a tribunali superiori ad inserius provocatur ; verum etiam quia nonnisi in fraudem fieri solent , ad judicium Ecclesiasticum declinandum di cum ad tribunal prope chimaericum appelletur , quod nec est,
nec sorte erit unquam aetate nostra , serorumque Nepotum . Quod observavit Pius ILin Bulla sua Eiserabilis . Ad id appellatur , inquit , quod nusquam est , nec scitur quod fu-ι-- st . Pauperes a potentibus multipliciter opprimuntur ς remanent impunita scelera ; nutria
244쪽
linquendi conceditur ; ct omnis Ecclesiastica diasciplina , hiera chicus ordo confunditur. Adeo ut tametsi pro certo poneretur , Concilium generale Romano Pontifice superius esse; ne dum congrueret a Pontifice ad Concilium provocare . Quod egregie prudenterque exequutur Franciscus Victoria TheoIogus Hispani rum celeberrimus , Relectione De A toritate Papa ct Concilii , cujus verba hic exscribere
non pigebit. Non videtur mihi quod expediat, vel li-
ceat resistere mandatiS Papae, per viam ap-- pellationis ad futurum Concilium . Et hocis probatur ex Canone ipsi sunt, quast. 3. Ipsi is sunt Canones , qui appellationes totius Ec-- clesiae , ad hujus Sanctae Sedis examen v is luere deferri ; ab ipsa vero numquam pro is sus appellari debere sanxerunt. Et eadem is quas. Canone Nemo . Et dico non esse apis is pellandum , etiamsi teneamus quod Conci-- lium sit supra Papam . Quamvis enim ita is esset , tamen cum sit Papa , oportet quod is ultima decisio caussarum spectet ad eum- is dem . Et confirmatur, quia Don est negamis da tanta Auctoritas Papae in Spiritualibus , is quanta Regi in temporalibus datur . Sed is dato quod secundum se liceret , dico quod is non expedit. Praeterea hoc Probatur expe-- rientia & exemplis , quae in moralibus ma-- gnam faciunt probationem . Omnes enimis appellationes hujusmodi hactenus factae 'adis Concilium male cesserunt ; & tandem de-ν, generarunt in schisma vel haerefim . Tertio D quia
245쪽
is quia magna esset occasio turbationis in E . clesia . Quia si Papa timeret, ne facta e-- jus deberent rescindi in Concilio , num is quδm vellet congregare Concilium , cum is magna jactura rerum Ecclesiasticarum . Et is congregare Concilium sine illo , vel non ,, licet, vel esset valde dissicile . Semper eo nim erunt aliqui , imo major pars , quiis velint sequi partes Pontificis . J Haec ille. Quare nequidem si forte ex Apostolicae Seiadis judicio se se gravatos aliqui putant, ainpellationem interponere illis expedit ; sed i juriam patienter ferre satius illis est , juxta
Concilii Triburiensis Canonem 3O. In memo νiam Beati Petri Apostoli , honoremus sanctam Romanam ct Apostolicam Sedem . Ut quae nobis Sacerdotalis maser est dignitatis , esse debeat ma-riura Eccles astica rationis . uuine servanda est cum mansuetudine humulisas : Ut licet vix semmam m HI sita sancta Sede imponatuae iugum, feramus , O pra devotione toleremus . Unde Illustrissimus D. Petrus de Marca Archiepiscopus Parisiensis quem nemo hac in caussa fusi pectum judicem dixerit lib. q. de Concordia SMerdotii & Imperii Cap. II. AypellationeS,ettim ubi remedium contra gravamen quaerendum fuit, nusquam receptas fuisse fatetur.
Numquam , inquit, in Eccle a admissa fuit m
vocatio a Papa ad Concilium : licet aliquando re medio quodam extraordinario , Sedis Apostolica juricium in majori S nodis fuerit instauratum.
U. Iis licet observationibus soluta satis si perque sit objecta nobis dissicultas, ex inter
246쪽
pONT I FICE. Myiectis aliquando, in Gallia praesertim, appella,
tionibus a Pontifice ad Concilium ad ube. tiorem nihilominus solutionem , & Gallorum
excusationem, alia nonnulla non omiserim observare.
Primo laudatarum appellationum aliquas factas esse a Gallis, nota simpliciter ad Comcilium, sed ad Pontificem ipsum melius inis mandum in Concilio pleniori . Sic sane S
ratus Parisiensis , in Caussa Concordatorum,& abrogationis Pragmaticae Sanctionis, appellavit a Leone X. ad Leonem melius consulis tum , & ad Concilium plenius δc generalius acum Galli Concilium Lateranense quintum , in quo Pragmaticam sanctionem abrogaverat Leo, pro Oecumenico non haberent. Clari xa Actorum. verba sunt , quam ut inficiari
quis possit. Quia Senatus pro rato & eomina perto habet, Congregationem, quam Lateis ranense Concilium vocitant, omni ope agri studio moliri, ut Sanctionem Pragmaticam ,
is & Decreta in ea contenta exauctorei rM Certumque est , Cognitorem Regium , sta- is tim atque illa fanctionis Pragmaticae abro-- gatio illi innotuit, tum suo , tum Senatus, is & omnium Gallorum nomine de illa antia is quatione ad Concilium provocasse . Ideo is Senatus amplius inhaerendo dictae appellatio. A ni, & ita constanter perseverando , iterum se provocavit, & quantum opus est de int x, gro pro Ocat , propter caussas & rationes,, in Actis praedictae appellationis expressas , is Papam metius coris. tiam , & ad is
247쪽
aaO DE ROMANO M turum Concilium generale legitime congruos, gandum. JSecundo Galliam universam Bonifacium VIII. pro certo legitimoque Pontifice non habuisse, ut in Rependice videbimus. Adeoque nihil mirum , si ab ejus in Regem regnumque fulminibus appellaverit. Quamquam eis nim a certo indubitatoque Pontifice appellare sit nefas ; a dubio tamen & incerto via pellare , non modo licet, verum etiam e pedit . Tertio In caussis disciplinae duntaxat, non
itidem fidei & dogmatis, fuisse in Galliis apis
pellatum ab universis ordinibus. Porro non est ita certa Romani Pontificis , in caussis ad
disciplinam spectantibus , asphalia seu inful, hilitas , ac in quaestionibus ad fidem de dogmata pertinentibus judicandis. Quarto Dum a Romano Pontifice ad Concilium appellatur, ad Concilium utique appellari , ab ipsomet Pontifice convocanis dum , cui de ipse praeesse debeat , vel per se , vel per legatos suos . Quare non tam interponitur appellatio , quam nova Caussae cognitio petitur , ab eodem judice , aliis duntaxat Iudicibus assidentibus , facienda. BL Poitremo , quod dc notari maxime Velim , ut clare pateat , quam futiliter istud nobis argumentum obiiciatur , de interpositis a Pontifice ad Concilium appellationibus , ad Impugnandam Pontificis supra Concilium emunentiam Postremo inquam observo , Appellationes illas , quAndocumque fiunt , ad
248쪽
Coneilium fieri , non ut solos complectitur Episcopos in coetum vocatos , sed ut suum quoque Caput & Praesidem importat Romanum Pontificim. Atque ita , si ex factis illis appellationibus consequens est , Concilium , ad quod fit appellatio , superius esse Pontufice et consequens est , Concilium ut non solos completatur Episcopos, sed & suum qu que Praesidem Pontificem importat, Pontifice
solo esse superius r quod utique non negamus . Dum autem in hacce praesenti controversia Pontificem Concilio superiorem contenis
dimus . Concilium utique intelligimus , ut solos dicit Episcopos, Pontifice, qui iis praeest, minime computato , uti Capite L declaravi mus . Ecquis enim sibi fingat animo , Pontio ficem solum superiorem esse Pontifice simul atque Concilio e Esset enim superior se ipso,& altero simul; quod est dupliciter absurdum atque repugnans. Quod ergo nobis obiicitur argumentum , ex appellationibus a Pontifice ad Concilium , seu juste seu temeare factis , ne ipsum quidem prauentis Controversiae statum attingit: idque, si quid prohat , probat unice, quod ultro citroque conis cedimus, quodque nemo negaverit, cui vel
249쪽
Decretum Sess. η. sty 3. Concilii tam V suntiensis explicatur, ut nihili sipr uia Romani Pontificis in Concilium
Oret enicum potestati atque auritori tam repugnet.
- Ut supremam Romanorum pontificum, iri Concilia Oe nenica ractoritatem inficiantur, nihil tam in o e habent, quam Concilii Constantiensis Decretum in
'uarta Sessione primo editum , ac tum in quinta solenniter confirmatum et quo Romanos Pontifices Conciliis Oecumenicis subjectos atque suppositos , ad ravim usque vociferantur . Decretum sire habet . Haec 'sa S olius in Spiritu rancto legoriis cingregata , generate cincilium faciem, Ecessam Catholicam militantem repraesentans , potesatem a Christo immediate habet et eis quilibri , cu sit que status vel dignitatis , utrum papalis existat , obedire tenerer , in bis μὰ pertinent ad sae m ct exti pationem dicti Schisematis 1, ct 're ris tionem generalem Ecclesia Dei in Capite oe in membris . Quod labinde in Concilio Basileensi actione a. initauratum est, S in Responso Synodali, legatis Eugenii IV. dato , multo disertius comiirmatum , variisque rationibus probatum . Si
autem colligunt adversarii Pontifex Concilio
250쪽
-cilio Oecumenico tenetur obessire , Eidem prosecto subest atque subiici r; cum non sit obedientia nisi subditi ad superiorem. Huic expediendae diffleuitati triplex se D his aperit via ς quin in eas necesse in sumstiones criticas ingredi , quas de Actis MM.
Concilii Constantiensis excitavit non ita prudem vir eruditus Emmanites Schel rate , Bibliothecae Vaticanae praefectus ΙΙ. prima est fi dicamus , concssirem Cor stantiense , dum prioses illas sessiones cele-hravit, necdum vere proprieque Ociimenicum seu universale fu=sse . mia cum universa Ecclesia in tres factiones, seu fit loquebantur, obedientias tunc temporis scissa 'esset ; alteram quidem Joanni XXIn altersm Beneducto XIII. alteram Gregorio XII. bbseqstentes, sola tunc Ioarmis XXIV. obedientia Constantiam convenerat, Syfiodremque conflabat; quique illius Ρraesules Herant , secum invicem minime consentiebant; illorumque bona parSDecretis adversabatur ac repugnabat . Quin rum omnium nobis fidem iacit, qui praesens aderat Cardinalis Ioannes de Turrecremata,
in Summa de Ecclesia lib. 2. Cap. 99. Quod is Decretum illud factum fuerit ab universali, Concilio legitime congregato , & repraesem ,, tante universalem Ecclesiam militantem, estis valde dubium apud muItos . Imo pIlirimois rum judicio , scilicet eo rem qes fueruntis 'de obediefitia Gregorii & Benedicti ue falis sum est . Quoniam sicut apertissime patet 'ri ex gestis illius Congregationis , Decreta is illa,