Animaduersiones Ioan. Piscatoris arg. in dialecticam P. Rami. Exemplis sacr. literarum passim illustrata. Editio secunda nonnullis locis correcta, compluribus locupletata. Epistolae duae de his in P. Rami Dialecticam animadversionibus altera Gulielmi

발행: 1582년

분량: 328페이지

출처: archive.org

분류: 철학

51쪽

DIAL 'Sidoniam picto chlamydem circudata limbo, Cui pharetra ex humero, crinci nodantur in

aurum:

urea purpuream subnectit fibula vestem. 'Est vero adjunctorum ad subjecta, quibus

occupantur,usus item magnus.Hoc argumento 'Plato miseras civitates auguratur,quae medicorum &judicum multitudine indigeant: quia multam quoq; & intemperantiam & im justitiam in ea civitate versari necesse sit. Sed consentaneorum categoria sic est,unde quidvis alteri consentaneum, vel idem vel una dici psssit:omnesque modi unitatis, & ut ita diacam , identitatis, huc sint tanquam ad primos&simplices fontes referendi

Lesem. Iino pax adjuncti&subjecti in argume rado vis est: interdum quidem necessaria,interdum v ro probabilis: ut paulo post in exemplis intelligetur. S D-J Signorum locum alii peculiarem faciunt. Sed stigna partim ad hunc locum, partim ad locum effectorupertinent, partim etiam ad locum testimoniorum. H jus etiam loci sunt quae ab aliis vocantur Conjuncta, ite Ariacentia,item communiter accidentia.Est autem hic notanda adjunctorum divisio. Adjunctum igitur aut receptum est aut occupatum.Receptum,quod subjecto vel inhaeret vel adhaeret. Occupatum, quod in subjecto seu objecto occupatur. Omni bruri Proprium est quod soli convenit,etiamsi nec omni,nec semper.quare duo haec in definitione proprii redundant: neque ταπανθος sunt. Nonne νυῖm capuri Argumentatio proincedit ab assirmatione adjuncti ad afirmationem subjecti: Chaerea est capite & superciliis rasis:ergo nequam est. Crine ruben Similis priori argumentatio: Zoilus

52쪽

est cesne ruber, niger ore,&e. ergo nequam est. sic fiti J Hactenus adjuncta inhaerentia: sequuntur ad haerentia. MI Uero ad functorum Sequuntur exempla tertii generis nempe adj unctorum occupatorum. PI ro miserae J Procedit ratiocinatio ab a firmatione adiuncti occupati ad affirmationem subjecti occupantis, seu obiectiAddamus exempla e sacris literis Lucae tulimano, quum Christus post resurrectionem appareret diascipulis: & illi putarent, se non corpus Christi videre,sed spectrum: ibi Cliristus argumentatur a propriis corpo iis ari tinctis, ut salsam discipulorum opinionem resi ret. Quid turbati estis inquid & quare disceptrationes,, subeunt corda vestres Videte manusmeas & pedes in ,, os: nam ego ipse sum. Contrectate me,&videte: nam ., spiritus carnem & ossa non habet, prout me conspicitis - habere. quasi dicat: Id quod videtis, est vere visibile&palpabile: ergo est verum corpus: & per c5sequcetis,non est spiritus seu spectrum. Sic argumentabatur Elias a

verrus sacerdotes Baaliticos. I. Reg. I8. Baal non potest exaudire vos: Baal igitur non est Deus. Contra, Deus quem ego colo,exaudit me: ergo est verus Deus.Sic I saias 42. vers. 22.2 2.23. & IeremiaS 2, 28. item Io, S. argumentantur adversus idola: Idola non possunt opem ferre: ergo idola non sunt dii. Ita si dubites, an sacrimcium Abelis fundatum fuerit in promissione Dei: probabitur id ex promissionis adjuncto, nempe fide. Abel sacrificium Deo obtulit per fidem:Heb.i I, .Ergo Ab iis sacrificium sundatum fuit in promissione Dei. Pr missio enim,fidei objectum est: Fides promissionis a iunctum occupatum. Hujus loci est illa regula cons

. quentiae scholastica: Ab Est tertii adjecti ad in secundi. adjecti valet cosequentia affirmando,ut TusEI. Si mox euisuit miseri: ergo mortui sunt. CAP. I2. DE DIVERSIS. Argumentum primum consentaneum era

positum est. Distentaneum sequitur,quod a ret

53쪽

dissentit: ssint autem distentanea inter se aeque manifesta,alterumque ab altero qqualiter arguitur: tametsi sita dissensione clarius elucestant. Dissentaneas in t diversa vel opposita. Diversa sint dissentanea,quae sola ratione distentiunt. Quo degenere sitiit illa frequentissima: Non hoc, Sed illud: Qilanquam, men. pro Pom- pejo, Non victoriam,sed insignia Victoriae rea portarunt. Ovid. 1. de Arte: Honfo= mosius erat ederat facundus Ul es. Eneid. Hic Priamus quaquam in media ara

morte tenetur:

Hon tamen abstinuit. Paulo secus in Eunucho:

Vam si ego di a hac contumelia

Sum maxime: at tu indignus qui faceres tamen. Item illa aliusmodi. Pro Lig. Scelus titillud vocas Tubero 3 cur Θ isto enim nomine illa adhuc causta caruit.Alii enim errorem appellant, alii timorem: qui durius,spem,cupiditatem,Odium, pertinaciam: qui gravissime, temerit

tem : scelus,praeter te adhuc nemo. ia ration Non etiam re ut opposita. Usiis dive forum praecipue videtur positus in declarando, ut scilia. cet inter se distinguantur quae ab imperitis propter c gnationem confunduntur: ut, Non vid horiam,ied instignia victoriae reportarunt: Non scelus fuit, sed error:

Non liberalis, sed prodigus est: Non pius, sed bypocri

opposita sunt dissentanea, quae ratione M

54쪽

te dissentiunt: itaq; eidem attribui, secundum idem,& ad idem,& eodem tempore non poς sunt. Sic Socrates albus & ater non potest e dem parte esse:pater & filius ejuseem: sanus &aeger eodem tempore: At albus esse potest alia parte,& ater alia: pater hujus,filius illius: sanus

hodie, cras aeger. Itaque ex altero assirmato auterum' negatur. Opposita sunt disparata, aut contraria: disparata sunt opposita, quorumu'um multis pariter opponitur: ut viride, cuneraceum,rubrum, mediassent inter album δc

nigrum:qine singula extremis,& inter se disparatassent. Sic liberalitas& avaritia inter se di parantur. Sic homo, arbor, lapis, &ejusnodi res infinitae disparantur: nec eadem res potest esse homo,arbor,lapis. Virgil.I. AEneid. hoc argumento disputat: O quam te memorem virgoὶ namg haud tibi

vultus

e fortalis: nec vox hominem sonat ' O dea

certe.

Negaturi In pristinis editionibus additum erat,Aureontia, id est,ex altero negato alterum affirmatur. Sed 'hoc merito expunctum est quia no de omnibus verum est: ut non sequitur: Hoc non est rubrum, ergo viride: Non est dominus,ergo servus: Non est album,ergo nia rum:Lapis non vide ergo caecus est. Verum autem este contradicetibus, & de adversis immediatis,& de privantibus quatenus eorum alterum negatur de naturali

subjecto. Di aranturJ Imo pugnant & adversantur: disparantur autem liberalitas & prodigalitas, item par simonia de avaritia: sic sortitudo de audacia, timiditas Scyr

55쪽

prugentia. O dea certeJ At non sequitur: Hare virgo non esthomo: ergo est dea poterat enim neutrum esse, sed diabolus. C A P. I . DE RELAΤIS.

Contraria sunt opposita, quorum unum uni tantum opeonitur: suntque assirmantia, aut negantia. Affirmantia, quorum utrumque affirmat, ut relata dc adversa. Relatasint contraria assirmantia. quorum alterum' constate mutus alterius affectione: atq; indes nomia

nata sunt relata: ut pater qui 'filium habet, filius qui patrem habet: &ob hanc mutuam relationis caussam, relata dicuntur simul esse natura; ut qui alterum perfecte norit, norit δίreliquum. Pro Marc. Ex quo profecto intellu cogis,quantain dato beneficio sit laus, cum in ac- incepto tanta sit gloria. Martialis in Sosibianum A

'Tu ervum is te genitum,biander ateris, Cum dicis dominum, Sosibiane, patrem. Sic apud Quintilianum lib.s.cap. I o. Si por- α torium Rhodiis locare bonestum est: &Her- α macreonti,conducere. Quomodo & in or

tore perfecto Tullius. Num igitur est peric alum aid ne quis putet,in magna arte &glorio- cosa turpe esse docere alios id, quod ipsi fuerit c honestum discere λ Studium vero quoddam suum Cicero e relatis illis in Orato prodidit. lam illa sinquit) matura: uxor ῆeneri: noverca re filii, filiae pellex. Quod idemin ferreae aetatis co

56쪽

deseriptione Ovidius apertius Meetavit r. M

tamorph.

- - 2 con hosphs ab hospite tutus, Non socer Egenero, ratrum quoque gratia

rara e T. Imminet exitio vir conjugis, illa mariti . . Turida terribiles misicent aconita noverca

Tibus ante diem patrios inquirit in annos. Atqui argumentum talis relationis,contrarium nihil habet,imo arguit mutuas caussas: u sum tuus pater: tu es igitur meus filius: at cum dico,sum tuus pater, non igitur sum tuus filius,

Tum contraria vere sunt. Contrariari Sic appellantur a Cicerone, quae vulgo

dicuntur opposita, Aristoteli αν ιαμ με α. tiuit At in Ethicis virtus opponitur non uni tantum vitio, sed duobus: ut liberalitas non solum avaritiae, sed etiam effusi ni: rtitudo non solum ignaviae, sed etiam audaciae,&c. Respondeo: Opponitur quidem virtus duobus vitiis, sed non utrique ut contrarium: vertim alteri ut disparatum: Di liberalitas effusioni, fortitudo audaciae,&c. Sed rursum objici potest: vitium contrarium esse non solum virtuti, sed e tiam vitio : ut avaritiasn non solum liberalitati sed etiam effusioni: ignaviam non solum fortiti dini,sed etiam audaciae,&cResponderi potest: Adversa sunt ait ex Aristotele Cicero quae in eodem genere plurimum differunt. Atqui avaritia & liberalitas non disserunt plurimum: quia magis ab avaritia distat prodigalitas : Itemque ignavia & fortitudo: quibas magis inter se differunt ignavia & audacia. Ergo avaritia & liaberalitas,ignavia & fortitudo non sunt adversa sed tam tum avaritia & prodigalitas ignavia de audacia. Ego tamen non video,ad quod genus oppositorum referri illato sint, praeterquam ad adversa. Quo fit,ut neque deta niti

1 A D.

57쪽

IN RAMI DIAL. 13

nitionem illam Aristotelis, neque illud axioma, meta .

Quorum alcerum J nempe utrumvis id est, & hoc ex affectione illius, & vicissim illud ex affectione hujus: ut praeceptor ex assectione discipuli, & vicissim discipulus ex affectione praeceptoris. Consuri id est,pendet. Aiax ius id est, ad alterum. Arsectione id est,habitudine, , respectu. Ethum filiamve: h necdoche species.

tremJ matremve, aut utrumque simul Rursum ecdoche speciei. Nominaris ut relataJ Scilicet a r ferendo,quod alterum ad alterum referatur, id est,cum. altero conferatur. Tum fer m I ater tuus est tuus d minus : ergo tu es patris tui servus. Antecedens consi matum est testimonio, videlicet consessione Sosibiani Ratio conse uentiae est illuci axioma Aristotelis me,τατα πζος τι τα ανις ρεψοντα λεγτω, id est, Omnia relata dictitur re pectu correlatorum. Sed in hoc ea iapto sophisma ξιιώνυμίας est in vocabulo domini: quod interdum potestatis, interdum honoris est. C A P. Is. D. E ADVERSIS.

Adversa sint contraria assirmantia, quae inter se velut e regione perpetuo adversantur,

Nulla salus bello pacem te poscimim omnes. Sic albor & nigror, calidum & frigidum,

virtus & vitium opponuntur. Parad. I . contra Epicureos: Illud tamen arcte tenent, accura- ceteque defendunt, voluptatem esse silmmum re bonum: quae quidem mihi vox pecudum vide- α tur,non hominum.Tu cum tibi sive Deus, sive ., mater ut ita dicam rerum omnium natura de- ciderit animum, quo nihil est praestantius, neq; re

divinius: sic te ipse abjicies ac prosterues, ut u d iiij

58쪽

,s L PIs C. ANIMA D. nihil inter te atque inter quadrupedem inte is esse putes 3 Pecudem & hominem adversa Cucero opposuit: Voluptas, pecudis bonum est,

non igitur hominis. Sic libertas & servitus, apud Ti bullum a. lib. Sic mihi servitium video dominam paratam ;

Tu mihi libertas si paterna vale. ,, Pro Marc. Nunquam enim temeritas cum ,, sapientia commiscetur, nec ad consilium ciuis

is admittitur. . AdsersaJ Sic Cicero appellat quae vulgo nomina

tur contraria, ab Aristotele ἐνααα. Notanda hic est adversorum divisio:alia enim sunt mediam,alia immedi ta. Mediata,quae aliquid in medio habent: ut album Mnigrum multos colores intermedios habent: calidum& frigidum in medio habent tepidum. Immediata adversa sunt quae nihil in medio habet: ut virtus & vitium: sinitas & aegrotatio: fides & incredulitas. Hanc divisi nem tradit Aristoteles in Categoriis capite πεμ rL αν- Τικήμενων. Non gituri Consequentia hujus enthymematis nititur hoc axiomate, quod adversorum non potest idem esse proprium adjunctim. Iam vero pecus &homo adversa sunt. Quare non potest idem esse eorum proprium adjunctum Est autem pecudis proprium bonum voluptas. Ergo voluptas non potest esse bonu h minis. Quanquam simplicius est dicere consequetiamenthymematis propositi niti figura syllogistica : quae extabit,si suppleatur propositio major, ad huc modum: Quod proprium est alicujus rei, id nullius alterius rei: est. Atqui voluptas est proprium bonum pecudis: Ergo

voluptas non est bonum hominis. CARIO. DE CONTRADICENTI Bus.

Contraria negantia sunt, quorum alterum

est,

59쪽

IN DIAL. D ait, alterum negat idem: eaque sunt contradi centia,aut privantia.Contradicentia sunt comtraria negantia, quorum alterum negat ' ubique: ut justus non justus, animal non animal. est non est, stat contradicentia. Sic indefensione Muraenae contradicitur sententiis Cato

nis&Ciceroni illius Stoici, hujus Academici. Dialogus est his verbis, Nihil ignoveris: imo aliquid,non omnia. Nihil pratiae caussa feceris.

imo ne resistito gratiae, cum ossicium& fides postulabit. Misericordia commotus ne sis Θetiam, in distatuenda severitate . sed tamen est aliqua laus humanitatis. In sententia permaneto: enimvero,nisi sententia alia vicerit melior. Martialis lib.I. Bella es,novimus: Upuella, rum e T: Et diῬes, quis enim pote F negare λSed dum te nimium, Fabulla, laudab: Nec dives, nes bella,nec puella es. Cicero I . sc.cogi hoc argumento Attia cum Epicureum fateri, mortuos miseros non esse, si omnino nulli sint, ut Epicures credebat. Iam mallem bit Cerberum metueres, quam ista tam inconsiderate diceres. Atticus. Quid tandem 3 Marcus. Quem esse nepas, eundem esse dicis: ubi est acumen tuumῖ cum enim miserum esse dicis,tum eum qui non sit,esse dicis. Tum post longam disputationem Atticus ait, Age, jam c5cedo non esse miseros qui mortui sunt: quoniam extorsisti,ut faterer, qui omni

cccc ce

60쪽

no non essent,cos ne miseros quidem esse. Sic

Terentianus Plia dria, Dori Eunuchi dictunt elevat ; quod affirmastet prius, quae post inta

ctaretur: odo ait, modo negat. IUi id est in subj ecto quolibet: non autem in eo tantum in quo Hrmatum sit apte natura inest: ut fit in privantibus, ut Non justus, negat justitiam non solum de homine in quem iustitia per naturam cadit, seu qui

justitiae est capax verum etiam de qualibet re alia: ut i pide, limo,serro, d c. nam de lapide tam vere negatur justitia, quam de homine inj xuto. Hinc aureum illud axioma Aristotelis, Quodlibet assirmare aut negare, verum : id est, de quolibet affirmatio aut negatio vera est. Horari: exro Imo non hoc contrad centiam. arΘumento, sed argumento subjecti: ut ostendimus supra cap.IO. Subjecto enim sinpliciter negato,ari uncta etiam quaelibet negari necesse est. Hoc quidem verum est,auditorem ibi a Cicerone reprehendi, quod sibi ipse contradicere si non expresso,tamen implicite; id quod in scholis vocant Implicare contradictionemDicuntur autem implicare contradictionem duae propositiones, ex quarum altera sequitur contradictoria alterius. uthse: Mortui sint miseri,& Mortui non sunt. hic ex priore propositione sequitur contradictoria posterioris, ne-pe Mortui fuit: itemque ex posteriore sequitur conta dictoria prioris, nempe Mortui non sunt miseri.Nam si mortui sunt miseri, certe mortui sinat:& vicissim,si mo tui non sunt, nec miseri liint. Sic contradictionein implicant : corpus Christi esse in coena corporaliter,sed nosensibiliter. He Contra Apostolus Paulus certit dicem si et doctrinae negatione contradicentium commendat. 2. Cor. I, I9. Dei filius,Jesus Christus qui inter Vos per nos praedicatus est, non fuit Etiam & Non: sed

fuit Euam ii ipse. . C A P.

SEARCH

MENU NAVIGATION