Apparatus ad positivam theologiam methodicus, in quo jam reviso multùmque ditato, clara, brevis, & expedita delineatur ... Auctore r.p. Petro Annato ..

발행: 1744년

분량: 382페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

211쪽

a Ia De sacris Ecclesia Conciliis.

tificis literas, a Cyrillo Alexandrino convocatum; in quo quatuor de

cernuntur Legati, ad Nestorium cum literis Romani Pontificis mittendi, ei clite decem dierum spatilina ad haeresim abjurandam praescriptura. Literis Pontificiis plures alias adjunxit Cyrillus, quarum una cum duodecim anathemati sinis crat ad Nestorium directa, aliae ad Clerum Constantinopolitanum, vel ad Monasteriorum Patres. Constantinopolim cum perveninent Legati quatuor, videlicα, Tia emptus oe Dolet Epis opi, necnon Potamon, atque Aracarius, Alexandrinae Ecclesiiae Ministri, creditasque literas cum anathematismis Nestorio reddidissent, neutiquam respondere dignatus est Nestorius; sed de eludenda Romani Pontificissententia cogitans, Imperatorem in Cyrillum commovet, Anathemaatisinos de Apollinaristarum haeresi suspectos asserit; sicque sententiain in se a Romano Pontifice latam, sibiqite ut haeretico denuntiandam, CPxillo haeresis labe polluto non potuisse committi contendit. Quas'ad lites componendas, ciun universali Concilio opus este videret Theodo sus Imperator, de illo anno sequenti Eplaesi celebrando, apud Coel stinum Romanum Pontificem egit. 3. Ephemum primum, quodque filii incumeniciem tertium, anno 3I. lab eodem Coelestim I. Romano Pontifice celebratum, de quo supra, dem quo a ducentis Patribus Nestoriana prostrata est limesis. . 'bemum Conciliabulum eodem tempore, quo praecedens incum

nicum, a Ioanne Antiocheno P storii amicistimo, Cyrisiqite hoste mani-lasto, cum nonnullis aliis sibi devinctis Syriae Episcopis habitum, adve Sus Cyrillum, aliosque Orthodoxos in Nestorium Ephesi congregatos.

s. Amiochenum unum anno 432. a Ioannm Antiocheno convocatum,

ut ibi decerneret cum suae factionis Episcopis , quid sibi agendum: incumberet , ne ex mandato Imperatoris Theodosii cogeretur ad dicendam causam Nicomediam proficisci, ibique detineretur, donec cum Cyrillo pacem iniisset; & communi Pareniri sententia decretum, ut illico adparendinn Theod ii monitis, Nestorianam damnaret haeresim cum suo auctore, communicationemque cum Romano Pontifice, &.Cyrillo Alexandrino peteret, & reipsa Nestorianam damnavit haeresim, Nestorii depositionem, & Maximiani subrogationem approbavit, ac tandem petitam communionem mipetravit, sicque . cum Cyrillo, & tota Ecclesia

Catholica pacem inivit. 6. Armeniense, sive Armeniae Concilium unum, anno Domini q3s. sub Sixto III. Romano Pontifice, & imperante Theodosio, ab Armeniae Episcopis celebrarum, ad damnandos nonnullos Nestorianorum Lirios, . videlliis aliquos Theiaori Mopsi stent di Diodori Tarsensis Libros impietate plenos, & in linguam Suriacam, Armenam atque Perscam trans latos, omnibusque ad legendum expositos tanquam Catholicos, quos pariter, ad instantiam hujuste Concilii Patrum, damnavit & ipse clus Constantinopolitaniis Episcopus. T. v num denique Concilium sub Damae II. Rom. Pontifice, in Acoemetas Monachos habitum, anno Domini 333. vel 33 . Erant autem Acoemetae nonnulli Scythiae Monachi , Eutychianae haeresis Sectarri, &Chalcedonensis ConciIii hostes occulti, tres in turmas ita mitribim, ut per vices succedentes sibi, Dei jaiidibus in Ecclesia canendis diu nocti ique sine intermissione vacarent; unde Α'κοίμηται, adest, I omnes' cati ἔν

qui cum ChalcedonensiConcilio quasi 1 exsecto, subdole addendum esse

212쪽

dicerent, Unum de Trinitate passum esse in came; nihil econtra addendum esse diceret Victor Dianas, Chalcedonensis Concilii tanquam persecti de sensor egregius ; causa delata est ad Hormisdam Romanum Pontificem. Damnati sunt Ara etae e nihil addendum esse respondit in istas , &propositionem illam, Unus de Trinitate pases est in came . a Chalcedonensi Concilio procul rejecit. Ex qua decisione, cum isti nestoriani Zando metae Monachi concluderent, Si unus de Trinitate non es pases in careerergo neque natus in came, ac proinde B. Maria non est dicenda Deipara: idque dum propugnarent, recurritur ad Romanum Pontificem Ioannem II. Scribit ad illum Iustinianus Imperator, Legatos mittit, mittunt & Monachi suos. Convocat di celebrat Romae Concilium istud Romanus Pontifex , di in eo Acoemetas ut NestoriamZantes damnat; & definit Catholice& pie dici posse, Unum de Trinitate plum in carne ; declaratque, in quo sensu hoc rejecerit & improbaverit Hormi das Papa , dicendo videlicet propositionem illam, Uausi de Trinitate psus est in came . fuisse ab Hori Papa rejectam, non ut haereticam, sed tantum velut novam & inia

litam , ac de Eutychianorum fraudibus suspectam , seu ut Chalcedo nensi Concilio quasi imperiecto sit bdole ab Eutychianis addendam ; eam

vero non reiecisse, nec improballis separatim, & in se, remota Eutychi, norum fi aude, consideratam.

tim gras lati, celςbrata Concilia reperiuntur ist a uii I. G6 raugustanum in Hispa lia, anno Domini 38 I. sub Sum --.mo Pontifice, a duodecim Episcopis contra Priscillianistas habitum , &in quo, contra coriimdem perversa dogmata , octo suere Canones editi a. Burdegalense ani o Domini 38 s. sub Sisicio Romano Pontifice contra Priscillianum, ad instantiam Maximi Imperatoris indictum. Cum enim Pri illianus Caesaraugustano concilio damna ci, Gratiant Imperatoris mandato suisset restitutus, Ithacius Hispaniae Episcopus, & Priscillimist rum hostis acetaimus, eumdem Priscillianum necum de haeresi, sed de criminibus abii apud Maximum accusavit. , mortisque supplicio dignum esse nuntiaviti. ibus mOIus accusationibus Imperator, hoc Burdegalae Concilium haberi AE ad allud Priscillianum cum Ithacio venire mandavit. Qui cum caulam dixissent, Ithacius suo Episcopatu indignus est iudicatus; non quod adversus luereticos auxilium Principis implorasset, sed quod Epistopus ipse eosrpoena capitis, vitaeque supplicio mulctandos denuntias lex; .Priscillianus vero se pariter Omnandum praevidens, ad Principem appellavit: qua appellatione contra ius, de Ecclesiae regulas admissat reviris audit & Conyictus, ge tandem cum nonnullis aliis, iusti Maximi imperatoris, gladio truncat cst φ . . - . 3. Hispanic*m generale anno Domini ψ T. a s. Tinwio Asturicensi Episcopo, stasii S. Gqnis Magni Romani tunc Pontificis, ex diversis Hispaniarum Provinciis . videlicet Tarraconensi, Carthaginensi, Lusitana &

ARTICUL Us VIII.

213쪽

Concilia in quibus Eutrchiam da n nata haeresi

et to De sacris Ecclesiae conelliis.

Boetica, in eausa Priscillianistarum indictunt; in quo Priscilliatis dam nata fuit hanesis, & contra eam particulatu fidei regula cum aliquot Capitulis edata. q. Macarense L hoc est Macara, quae G cis civitas est Metremotis, a Deretis Metropolita, & Comprovincialibus Episcopis labitum sub I anna III. Rom. Pont. & Tlaeodo miro Suevotam Rem in Hispaniis regnan te, anno Domini 363. in quo damnata est Pristimanistarum lueresis cum multis aliis aliorum haereticorum erroribus: ideoque ante omnia, prop sita ea Capitula, quae contra Priscillianum, eiusque haeresim suerant in Hispanico generali Concilio , suasion s. Lemis , constituta, & postea pro disciplina Ecclesiastica a 2. Canones editi. s. Bracarense suit & alterum Concilium sub Ariambo Suevorum Rege; anno Domini s7 r. post obitum νη-s Iu Romani Pontificis, eo tempore interregni Pontificii , iussu Regis habitum ; in quo, rest quatuor recensita Concilia cecumenica prima, nulla quinti in Hispaniis nomdum recepti mentione facta, pro Ecclesiastica insciplina decem Cano.

nes sunt constituti. l.

ARTICULUS IX.

De Conciliis in eos Eu chianorem habitis.

INter Concilia, quae Eutyehiana vigente hanesi, contra Eutychen vel pro Eiityche habita fitere Concilia, numerandiar imi I. Constantinopolitanim unum, anno Domini qs. s. LM- Romano Pontifice, Praeside Flaviano Patriarchae Constantinopolitano, in causa FI rentii Sardiorum Metropolitani . adversus Episcoses Pannem , Sc C nium ejusdem suffraganeos convocariam: in quo cum mintiasset Euse-hius Doritan Episcopus, vulgatam incerto auciore novam haeresim, qua docebatur in Cnristo Domino, ante Incarnationem, duas; post Incarnationem vero, non duas , sed unam dumtaxat fuisse naturam , ab Eutyche Archimandrita praedicari & doderi; seque elim pluries , sed Histri monuise; obtulit adversus eum querelarum libellum in Concilio Iegem dum, & ut ad sui defensonem citaretur Eutyches, petiit qui post variasibterfugia, trinamque citationem, comparuit tandem ιλ& h exesi eo victus, nec resipiscens, communi Patrum Concilii calculo, Sacerdotali ossicio, primam Monasterii ερ Melesiae eommunione privatus, sive communicatus r cui stibscripsere sinitentiae et 2. Episcopi, & 2y. Concilis praesentes Archimandritae. Λ sententia ad Romanum Pontificem appen, vis Eutyches, sed Histia. π . . . a. constantino sitarum alterum anno My. iussit Theodosii Imperatotis in caula Eutychetis habitum. Dum enim in priori Corae illo seu Floia no damnatum vidit Eutyches , nullum iiqn movit lapidem , ut laventu

Chrysephi ρ Eunucho Imperatorii Cubiculi in edim, Synodalix ammi ο I ititiae eonsecta, plano strita reddat, de in ipsum Flavianum

214쪽

damnationis poenam votis i Mque publicis, palamque repositis sitimis se in uriam pastum a L. Acta, Contantinopolitani Concilii per Notarios diminuta, falsataque contendit; eaque cie causa, oblato Imperatori libello , hujusinodi cia Concilii alio in Concilio retractari petit, fle ejusdem Chrysaphii suasionibus obtinet. Iussit confestim Impe rator , ut iidem 3α Episcim Constantinopolim convenirent, P deTheso Caesareae in Cappadocia. Dist , ει ροω- Florentis Patristio in isto conventu , in gratiam Ch saphii laventibus Eutycheti Mi. gistinibus, variis cavillis illusiun es, legitime Euruchetis damnationi ἐκ prioris Concilii de Eutychete iudicio.ά Ρostea Flavinus fides Cois sionem edere talum, paruit ; eamque, quae extat initio Chalcedonensia Concilii, iliolam fidei dogmata continentem scripsit, de ad Uiuod

sium Impertiorem misit. AE

3. v mum secundum universile, sed reprobarum , ac Conciliabulum. praedatorumque Concilium . de latrocinium diaboli jure dictum. Cum enim communionem a s. Leone Romano Pontifice non potuisset Euty.ches assequi, inaudito Flaviano, unodum universalem o nuit in lauperatore, ope Chrysaphii, cujus suasu hanc Imperator contra ius -- ne indixit Ephesinam Synodum, dato ad Dioscoriam Alexandrinum ne scripto, quo eum Synodi Praesidem constituis, cum facultate adducem di quos vellet Episcopos, quique Eutychetis causis contra Flavianum faverent. Convenerunt Ia8. Episcopi anno My. a quibus, Praeside Dio Aora, & non auditia Sedis Apostolicae Miseis :, videlicet in ino Pruteolano Episcopo , Mnuus Presbytero Cardinali S. Clementis, & -- Ecclesiae Romanae Cardinali Diacono, Eutyches haeresiarcha solutus, ejus confirmata haeresis, & lata depositionis sententia in viarum, & Eusebum Doritare Episcopum et cui, praeter Legatos S. Seius, Getis sere omnes quamvis orthodoxi subscripseriint Episcopi, vi me vique fracti. Cum inviano damnati sunt di alii Episcopi plurimi, quos - inter fuere nas Edessenus, de Theodoretus Cyri Episcopus. Ab huius primidatorii Concilii sententia, eum ad Romasiam bedem viva voce repellasset Flaviam , di scriptum appellationis libellum Legatis obtulistri, c sis inquit IIberatus Carthaginensis Archidiacon , in suo de causa Nestorii Be Eutychetis Breviaris, eap. I a. oe multis laturus Uectus. Hilam

plagarum migroit ad Dominam. q. marum m. sub eodem S. Leone Romano Pontifice, eodem anno

habitum ; in quo omnia praecedems Ephesim Cinciliabuli gesta silere post Hilarii Diaconi reditum penitus damnata. Quod cum Diostoriis audiisset, eo insolentiae venit, ut vix Alexandriam te essim habito Muscoporum conventu , in s. Leonem Romanum Pontificem excommuni- tinnis sententiam tulerit. Quod inauditum facinus ita exhorruere in stiles serε omnes, ut vix decem, hique lacrymantes δέ inviti, tam pota tentosae nefariaeque subscripserint sententiae . . .: as. consitam pianao- sub eodem S. Leone , anno Domini eesmbratum in quo, praeselitibus Sedis Apostolicae Legatis, Abuitatio vid licet, Asterio. Rusillis, ac Senatore Presbyteris, . Moliat Coni tin politanus Praesul in Marian. Iocum sicirogatus , aliique Episcopi, eo

gente Dioscoro, in satanico Ephesino Concilio tresi, fidei Consessio,

a m edidere, & eonstitutum eri, ut eis suae tantum, non totius Eccle-

Ca Mae communio daretur; sancitumque, ne Dissiori Nexandria

215쪽

Concilia

varia, in quihus agitatattium Capi- inlota causa.

et is De sacris Ecclesiae conciliis.

ni, Iuvenalis Ierosolymitani, necnon Eustarbii Episcoporumino mina recitarentur in lacris, eo quod impcenitentes Schismaticorum essent

antesignani. .

6. Mediolanense sub eodem S. Leone, ab Eusebio Mediolanensi Episcopo cum suis Comprovincialibus ante Chalcedonense habitum, anno si . ad profitendam, & subscriptionibus testandam doctrinam de Incarnati ne Verbi, a S. Leone ad Flavianum in Epistola missam. Erat enim prist

no usu receptum, ut cum oecumenicum indicebatur Concilium, cui non omnes interelle poterant occidentales Episcopi; hi, si opportunitas temporis id ferret, vel Romae ad Synodum eonvocarentur, vel habitis sub Metropolitano Provincialibus Conciliis, per Synodalem Epistolam de suo sustragio Romanum Pontificem certiorem facerent', atmie ita ipsi licet absentes, suum quodammodo sustragium per Legatos a Romano Ponti Sce mississ Ninstructos, in oecumenico Concilio fment, & hunc in finem, iussu S. Leonis ante Chalcedonense cecumenicum contra Eutychen &Di scorum indicendum, hoc Provinciale Concilium Eusebius Mediolanensis habuit. 7. Chalcedonense cecumenicum IU. anno eodem 4s I. sub eodem S. Lemne Romano Pontilice, & Marciano Imperatore contra Eutychen & Di scorum a 636. Patribus habitum, ut fit sius visum est supra. 8. Alexandrinum anno q3 1. sub eodem S. Leone Rom. Pontifice, a P rerio Alexandrino Episcopo, & in locum Dioscori, magna Alexandrinorum seditione, subrogato celebratum ; ini quo actum eth de Eutychianorum conversione, & concessum , ut qui ob haeresim Eutychianam hactenus Herant ab Ecclesiae communione separati , ad eam redire possint,

fidei Catholicae confessione praemissa. 9. C stantinopolitanum 73. Episcoporum, anno Domini sy. seb eodem S. Leone Papa , a Gennadio Constantinopolitano Episcopo, praesentibus Domitiano atque Geminiano Episcopis, Sedis Apostolicae Legatis, habitum ad Ecclesias ab Eutychi ana haeresi & a Simoniaca labe puriandas ; & in quo actum est primo de firmando fidei decreto in Chalcedonensi Concisito edito, & ab Haereticis frequentibus ictibus impugnato; deinde contra Simoniacam Constantinopolitanae Ecclesiae labem editus est ille Canon , qui in Encyclica hujusce Concilii reperitur Epistola.

De conciliis in causa trium capitulorum habitis. C laca eelebrem trium Capitulorum controversiam, quae per annoso serὰ centenos Catholicam exagitavit Ecclesiam, lita reperiuntur shabita ConciliarI. Constantinopolitanam unum an. Domini 3 7. sub Vigilis Rom. Pont. habitum, cuius.occasio dici potest Theodorus Caesareae Cappadociae Α chiepiscopus. Is enim cum Iustiniano Imperatori suasisset, suturumque promisisset, ut si tria Chalcedonensis Concilii Capitula, nempe Theodorum Mopsuestreum, Epistolam Iba Edessent, & Thecutoreti Cyrentis adversus Cyrillum scripta condemnaret, itatimia cepi ati omnes Chalcedonense n-eilium sus taperent e cunmite monitis ejus persuasus , publico edicto haec

praeis

216쪽

praelata Capitulti damnasset I inmanus, hoc in edictum insurrexere κλgilias Romanus Pontifex, caeterique occidentales Episcopi, & praese tim Africani, putantes hoc edictum in praejudicium Chalcedonensis Concilii datum, quo in Concilio Isar & TModoretus fuere post abjuratos scriptorum errores admissi. Plane sciens Imperator hoc siuim edictiminullius roboris esse, nisii esset D scyporum, di Uigilii praesertim Romani Pontificis auctoritate & subscriptione firmatum, de Concilio restia in urbe celebrando cogitavit, Uigilitiinquo Ro uum Pontificem n norificὸ rogavit & induxit, ut Roma Constantinomim veniret. Quo eum pervenisset, obtinuit Iustinianus , ut trium Capitulo vn ibi in m. Em scoporum conventu causam examinaret. Sed ho& ediri vidit inter sedissentientes Episcopos Vigilius, flatuit per serusiim seorsiin a .synodo.

iudicium ferre; & reipsa singulorum sustragiis sint scripto delatis, iudiacium tuIit, quo tria praein Capitula hactenus cum occident libus

propugnata damnavit; quod cum . audiissent, improbarunt Occidentales Episcopi, & datis ad Iustinianum literis, trium Capirulorum defensornem suscepere. Quos motus eum viderene-& Iustini us sedari non posse, sine Concilio univ-l , illo indicendo simul conveniunt, de loco disconveniunt: interim usque ad illud cecumenicum proximε liturum Concilium, de proposita trium Capitulorum quaestione tacendum, omnibus stib anathematis poena imperat Vigil s. Moysi en- novem dumtaxat Episcoporum Concilium, sub in Iis pariter habitum Mopsuestiae in Cilicia, anno Domini sso. adversus Theodorum Mopsuestenum, ab annis centum antE deiunctum, &contra ipsos Theodori, edicto Imperatoris condemnati, defetisqrcs; in quo decretum est, Mopsuestiae antiquas inquirendas ei se memorias, &videndum num de ipso reliquiae conservarentur aliquae, & num in s

eris eiusdem Ecclesiae Dypticis ipse cum aliis cusdem Civitatis Cath

Iicis Episcopis reperiretur adscriptus.

3. Aurelian e V. quinquaginta Episcoporum sub eodem Romano Pontifice Vigitio celebratum, anno Domini ssa. occasione trium Capit . Iorum habitum esse suadetur ex x. Canone damnante Nestorii & Eutychetis haereses, quorum causa non igno ant Concilii Patres, Ecclesiam

praesertim orientalem agitari trium Capitulorum controversia. . con tinopolitanum, quod fuit cecumenicum quintum, contra Otia genis errores, di pro. componenda trium Capitulorum controversia, sub

eodem Vigilio Prea, 'e ras avis Imperatore habitum, anno. 3 3. & de quo supra, iAi de oecumenicis Conciliis. Ierosolymi unum eodem anno 133. sub Vigilio similiter habitum; in quo quinta cecumenica r e tribus Capitulis approbata Syn dus, i& cujus acta summatim referuntur M. I. Copcilii Nicaeni secundi, his verbis: Praeterea Imperator noster Dei amantissimus acta Synodi quinta Ierosolymam misit, in qua civitate coacto viscoporum conventu, quotquot erant Palaesinorum Episcopi, manibus o pedιbus oe ore sententiam σtutum D is confirmarunt; nisi quia Alexander Episcopus . Aules conre rium sensiue quamobrem visc tu exutus, Dacantium se recepit, o terra

motu insorptus est defous. 6. vile ense Conciliiaulum eodem anno 1s3. de sub eiusdem Vigilii Pontificatu, ab occidentalibus Episcopis habitum, contra quintam deuibus QPitulis Synodum. Cum enim putarent occidentales Episcopi,

tria

217쪽

a I 8 De sacris Ecclesia Conciliis

tria Capitula in quinta Synodo, in odum & Πήudicium Chalcedo. nensis Concilii suis se damnata, & sibi non licere per edictivnniani trium Capitulorum defensores persequentis, in locis Imperii inclamare, Concilium istud Aquit ense celebrarunt, in quo quintam is nodum respuendam esse definierunt, di schismate facto, se ab unione Ecclesiae Catholicae segregarunt, in eoque schismate per annos sere cente

nos perseveraverunt.

7. Aquileiense Conciliabulum alterum habitum fuisse sub Sertio Romano Pontifice, cum annum 698. constat ex venerabiti Beda, tabro de sex aetatibus; ex Pa o Diacono, lib. s. cap. I ex Siberto in or nico. Quo in Conciliabulo pariter, quintam Synodum respuendam esse decretum est ; unde colligitur incidentales bis in eumdem errorem fuisse relapsos, totidemque reversos, prima quidem vice resipuisse, cura L; gorii, ut constat ex Synodalibus actis Concilii Romani sub Agarbine. de secunda vice, Sergili Romani Pontificis opera.

ARTICULUS XL

Cotie i , .a diram Monothelitarum linesim, quae unicam in Christo volunita, in qui- talein asserebat, Concilia diversis temporibus congregata Here, bus dminata praesertim ista:

I. Alexandrimem Conciliabulum unum a Cyro Monothesita δε Alex xandrino Patriarcha, sub mnorio I. Romano hontifice congregatum , anno quod sub specie futurae pacis & mionis Acephalorum cum Ecclesia, Mono helitari im haeresi latam aperuit viam, quatenus Syn date decretim edidit, quod satisfactio ins&itaria, novem Capitula complectens, quorum septimo fraudulenter allegans S. Dionysium, simul unicam in Christo esse operationem, dicens iuxta S. Dionysium: Eunsedem unum Christum O Filiam operari Deo deribaia, er hiniana, una De inriti veratiore; quamvis apud S. Dionysium non lagatur una, sed Misae Dei irili operarione. Hanc fraudem alii secuti sunt Monothelitae; hanc secutus est praesertim Sergiis Constantinopolitanus Piniarcha; ad quem, celebrato cio Coneiliabulo, transi serat Cyrur haec fila praefata Capitula novem. Et gratulator am rescripsit Sergius Epistolam, scripsiuta ad Honorium Romanum Pontificem aliam, suadens ei, pro bono pacis ad tempus silendiam esse de una, ves duabus ope onibus d voluntatibus , ad visand- seandalum ex illarum prolatione vocum Tergens, & satis esse, si in Christo Dei-virilis operatio, & voluntas diceretur. Ad illiim rescripsit Honorius, & eius oeconomiam, ut fibulam Pacis laudavit, silentiumque de una, MI gemina voluntate P

scripsit

a. ummum vnnm siis Pone IV. Romano Pontis , anno Domini habitum; in quo damnata est Monothesitarum haeresis, 3c impia Emesis Heraclii prqscripta, ut breviter resert Neophanes , addens & n Africa, in Provinciis Byraeena, Numidia, & Mauritania diveris pariter Episcopos convenisse, Conciliaqtie cHebrasse alia, & eamdem Monothelitarum haeresim anathemate consedisse, seu eodem sese anu Disjtjgoo by CODIC

218쪽

tria alia habita fuisse Concilia ; ' umidia videlicet unum , tempore Theotari Papae, Praeside columbo Metropolitano , Det acerum alterum a. Episcoporum , Praeside Stephano Primare; & carthaginense denique unum 68. Episcoporum, & in his omnibus suisse damnatam Mono,

litarum haeresim.

3. Romoam alterum anno Domini 6s. a TModoro Papa, convoca tis Episcopis de Clem ad sepulchrum Principis Apostolorum, contra Paulum & 'rebum Monothelitas habitum; in quo Paulum Constantinopolitanum Episcopum saepe monitum ut Monothetismum ejuraret, nee tamen resipisceret, sed econtra suam haeresim pertinaciter propu- Maret, anathemate percussit, R Sede Constantinopolitana privavit pii ymus Papa Theodorus. Pyrrhum vero, qui post duratam 1 resim, ad suum vomitum ressierat, simili anathematis de depositionis sententia damnavit, sententiaeque subscripsit calamo Christi sanguine in Calice tincto, ut testatur Theophaxes; idque, ut celebrior Hret haec Monothmlisini, Monothelitarumque damnatio, terribiliorque caeteris Monothel tarum fautoribus atque sectariis. q. Romanum itertim aliud Lateranense, Romanum vulgo dictum, dca

Martino I. Romano Pontifice convocatum, anno Domini 6 9. cui cei,

tum de Minque interfuere Episcopi; cum enim post Theodorum electus filisset Marti s I. de Gus electioni consensisset, more selito, comstans Imperator; ab eoque in signum gratitudinis exegisset, ut promulgarum a se TVum, seu perfidiis, Orthodoxaeque fidei erantrariam fidei sermulam euicto propositam approbaret, suaque si ibscriptione firmaret; non modo non approbavit, sed statim hoc convocato Concilio, perfidum illum Constantis Typum proscripsit, & Monothelitarum

reum , Musque Promotores, Cyrum Alexandrinum, Sergium, Pamlum, & 'rrhum, Constantinopolitanos successivd Episcopos damnavit. Tanta iuitis per hujusce Concilii auctoritas de dignitas, iit in professionibus fidei, post quinque Synodorum universatilini consessionem adderetur de istius consessio, usque ad plenam sexti recumenici Concilii promtigationem. In eo fuere viginti Canones edisi, si, anatilemate recipiendi. s. Anglicanum unum anno Domini 679. Praeside Theodoro Dorouernensi Episcopo, viro natione Graeco, hujus rudioris saeculi doctissimo. p tiaqtie sacrarum scientiarum celeb mo, sub Agathone Romano Pomtifice hab tum; in quo fides orthodoxa fuit contra Eutychianos &Moenothelitas confirmata.

6. Mediolanense sub eodem Agathone Papa, Se eodem antro 6 . in causa Monothclitarum habitum. Oim enim monitisset Romanus Pontia sex Agatho, anno sequenti in causa Monothelitarum liniversale futurum

esse Concilium, ideoque necetiarium videri, ut omnes Italiae Episcopi, particularibus habitis Sunodis, eamdein causam inquirant & decidantis suamque decisionem ipti postea, vel per seipsos, vel Ier literas caeterisce menici Concilii Patribus exponant, paruerunt Inuibres Episcopi, &habito isto Mediolani Concilio, Monothelitarum haeresim condemnarunt, fideique orthodoxae prosessionem ediderunt. Cumque plerique eorum, aetate, morbo. vel obicibus aliis impediti, ad cecum cum Concilium Constantinopolim venire non possent, Synodalem Epistolam ad Con riniam Pomnarus utinendam esse censuerunt, ut sutelia sci .pto suM 1qio

219쪽

suo perniciosam condemnarent haeresim, quam praesentes anathematirare

non possunt. .

7. F 'manum rursiis alterum sub Agathone pariter habitum, anno 68o. in quo irs. Epi opi orthodoxam fidem confirmariant, Monothelitarum haeresim condemnarunt, legationemque Constantinopolim, ad ce menicum proxime suturum Concilium mittendam esse decreverunt. Implevit enim Romae Romanus Pontifex Agatho, quod ejusdem iustii Me. Violani praestiterant Insubres Episcopi; eficit nimirum, ut occidentales Episcopi, qui per aetatem, vel corporis morbum, vel itineris dis cultates, per se cecumenico Concilio interesse non pollent, per legati nem profiterentur, & exponerent quid pro fide Catholica adversus M nothelitas decernendum esse sentirent: & reipsa congregati ras. occidentales Episcopi, damnata Monothelitarum haeresi, orthodoxaque roborata fide, tres Legatos cum Synodali mittendos Epistola delegerunt; videlicet sonem Portuensem, Abundantium Paternensem, O Joannm Regiensem, live Regitanum, Episcopos. His Legatis adjunxit S suos in tho; quibus & privatam commisit ad constantinum Epistolam, in qua ad defensionem Honorii, ait, Apostolicam Sedem, Quique Pontifices sit-

premos in fide numqiiam erraste. . 8. Constantinopolitanum III. cecumcnicum VI. anno Domini 68o. inischoatum, anno 68 i. absolutum sub Agathone Papa, & Constantino Ρωgonato; in quo Monothelitarum haereus fuit condemnata. iii. s. Constantinopolitanum Conciliabulum anno Domini Tor. tempore coi

stantini Papae, & Philippici Imperatoris, a Joanne Constantinqpolitano

Patriarcha, & Monothclitarum antesignano indictum; in quo , innumerasere Epitcoporum orientalium multitudo congrinata, ad nutum Imporatoris, & ad libitum Patriarchae Monothelitae sextam incumenicam SP nodum contra Monothelitas habitam damna t; excaecatias enim conpore, & mente Monothelita Monachus, Philimco venturum praedixerat Imperium, ipsumque longaevum, si sextam aboleret cecumenicam Synodum. Imposiori Pseud Monacho credenses Philippicus, se id impleturum iuramento promisit; & re ipsa imperium adeptus, contra sextam cumenicam Synodum, hoc a Joanne Monothelita Conciliabulum indici curavit; Philippico tamen sextam Synodum abolere, dc Monothelitarum haeresina renovare conanti, invicto restitit 'animo Summus Poπι- fex Constantinus, ejusque cum haeretica fidei prosessione mictas, cum execratione respuit litoras.

De conciliis, in eausa Icοηoctastarum habitis. lConcilia, In Nter ea, qua: s,viente Iconoelastarum haeresi, reperiuntur pro lacris quibus fue- 1 Imaginibus celebrata Concilia, vel contra sacras Imagines habita Conciliabula, sunt praesertim ista: 'φ' ς' 1 constantiaopolitanum Conciliabulum unum, anno Domini. 73O. sub

Gregorio II. Papat a Leone III. Isauro Imperatore, Iconomacho. Coprinnymi patre, in aula Regia cum nonnullis haereticis convocatis habitum, inconsulto Rom. Ponti Gregorio II. & renit te sicut vocato S. Germanaia Pa-Disitirco by

220쪽

patriarcha. Consistinopolitam; in quo impius Imperator impurit

mulgavit de a dendis, Imaginibus edictum; cui cum laescrib reo nosset S. Germanis a Sede Patriarcitati de is est, &eius in locum intrusere M. Symellus, vir Imperatori deditus M Mest; ipseques. Germanas paulo post e propria domo, in quam deposito pallio lubens recesserat, in ylonasterium quoddam longe dissitum deportatus, tandemque prope cenaeotariuq i tangulatus, sicque Martyrii laurea ι natus.. Concilium utriun coccasione praefati Leonis Isauri Conculiabuli, circae iden se is tempus ab ipse Gret ιο II. Romano Pontifice ciun

IliscisEpis opis habitum; in quo primo damnata est illa Iconomachorum harmis, &conii invade sacrarum Imaginum usu Ecclesiis Catholicae fides;& postea excommui icatius ipse Leo Isaurus Imperator, haeresis promotor, ει Catholicorum persecutor, necnon Anast r pseudo-Patriae cha Comstantinopolitanae Sed is invasor, haeresisque sectator. . Lu3. Αρmanum alterum anno 732. sub Gregmo III. Ronti Pontilire, pros r rum imaginuitu cultu, occasio m Leonis Imperatoris Iconomachi conmcamin. Cum enim hortatori m ad ipsum scripsisset Epistolam Summus Pontifex, qua illuni ad de estandam, icon laitarum haeresim indu ceret, Epistolamque mississet per Gregorιumaequemdam Presbyterum, lemgationis Apostolicae munere su acturuin, ipieque Presbyter Gregorius metu perterritus, creditam sibi non reddidisset Epistolam, congrestata alia Ronis Synodo, a Presbyterio deposuisset, eum Summus Pontum, nisi pro eo praesentium Episcoporum coetus veniam rogasset: illum ve nia donatum cum iterum literis commonitoriis munitum ad Imperat rem misisset Summus Pontifex, & illum Immator Iconomachus retianuisset, ablatisque literis, in exilium amandauri, Summus Pontifex cob,

lecto hoc Romae 93. Episcoporum Concilio ad confirmandas antiquas Patrum de sacrarum Imaginum usu traditiones, decretum edidit sib an thmutis poena sequendum: insuper a Concilio H Imperatorem commonitoriam epistolam mittendam esse decrςvit. - .

ii vi constantinopolitanim Conciliabulum pseudo si imum universale, re robatum, anno Domi ui 734. Umpore Stephani m. , Romani Pontis ς - cmstantino cop-Fma contrλ sacrarum Imaginum usum coiisoc

tum, & mlisi Otholico Patriarcha pratente, a 338. Episcopis habitum qui nomis in si rarum, Imaginum cultum damnarunt, seu & ipsos s lcrarum inuolumi irem anathem--& inter ipsos, praecipue S. Germnliam Paraeiar m .' γεδμή Cyprium Ep,

-ο I. R . Ponti in causa sacrarum Imasinum, iussu Dipini Christi

nissimi Ruis habitum, occassione Constratini Coe nymi; qui cum ad Pipinum cilliarum Regem Legatos misisset nobilissimos, . sex videlicet patritiosa cum pluribus Episcopis, Godegesilam ipsius Pipini filiam, Leois, O gusto coprevmi filio nubentam petituros, cum Ravennatis exarc se , tus institutione prς dote; & ne religionis disparitas foedus impediret imundum, contro versiam de sacrarum Imaginum c tu, Gallicanoriun

SEARCH

MENU NAVIGATION