Apparatus ad positivam theologiam methodicus, in quo jam reviso multùmque ditato, clara, brevis, & expedita delineatur ... Auctore r.p. Petro Annato ..

발행: 1744년

분량: 382페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

241쪽

1 1 Pontificiis Ecclesiae definitionsi,us.

sente Christo promissa filii in fallibilitas, sed potius praedictum, Itidaeos

circa divinitatem Christi erraturos de Christum occisiims, idque a Da nicte dicente, cap. 9. vers. Et post hebdomades sexaginta duas occidetur Christus; oe non erit ejus populus , qui eum negaturus est : ed Ecclesia Christi, de qua hic agimus, promissa eii infallibilitas, a Christo dicenate, ut visum est, Et tortae inferi non praeνesebunt adversus eam. Vel Resp. a. Qiiod quamvis infallibilis fuerit Xysi auoga ante Christi adventum, non fuit neceste ut in fallibilis esset pr9s te ciniflo , quia Christus ipse in terris praesens , poterat per se & immediate credenda a non credendis

secernere & explicare, siccaue veritatem omnem docere.

Objicies q. Ecclesia in Nicamo primo Concilio, Canon. I r. militiam damnavit: ergo erravit, cum licitam cile militiam constet ex Euangelio, ubi Ioannes, Lirc. cap. I. vers. Iq. royatus a militibus, Quid facie. mu, o nos e non dissuasit illis militiam, sed dixit : eminem eoncutiatis, neque ealumniam faciatis : Cr contenti estote stipendiis vestris. Resp. dist. ant. Concilium Nicaenum militiam damnavit in his circumstantiis , in quibus militia est signum idololatriae, conc. Absolute , neg. anta quod ut pateat , notandum cst quod Oli in militiae cingulum magni honoris& commodi res erat propter magna militibus concessa privilegia; &ideo Imperatores Ethnici persecutionis tempore cingulum militiae iis qui Christiani erant, fidemque negare recusabant, auserre solebant, eosqueexati 'orare, ut constat apud Eusebium, lib. 8. cap. . chiam ob causam cum plures milites Christiani ardore fidei cingulum abjicerent, & sine honore potius quum sine fide vivere mallent, ac demum postea mundi & honoris tentationibus victi, idem cingulum, parati fidem negare, vicissim ambirent; Concilium Nicaenum hoc Canone eis hanc Poenitentiam injungit , ut scilicet decem annis permaneant inter poenitentes , postquam triennio suerint inter Audientes, id est, Catechumenos r ex quo non sequitiar quod militiam absolute damnet , ut perperam cala-mniari solent haeretici. Instabis. In eodem Nicaeno I. Coneilio, Can. I9. haereticos rebapti-χandos esse decrevit Ecclesia, qui tamen rebaptizari non debent; ergo in hoc saltem circa fidem erravit Ecclesia. Re .perm. aut. neg. conseq. quia non omnes absolute haereticos rebaptirandos esse decrevit, sed solum Panlianistas , & alios hujusmodi, quorum baptisma nullum erat, quia non eadem forma collatum , qua conserri de- & confertur ab Ecclesia, per expretam scilicet SS. Trinitatis invocationem. Paulianustae vero qui Christum purum hominem esse tenebant, tu iud dubie in fide & nomine trium personarum SS. Trinitatis non baptiZabant, nec

consequenter ver. & valide baptizabant; & ideo illos rebaptizari jussit

Ecclesia in Concilio Nicaeno congreFata , Can. I9. Responsum confise mat nostrum S. Hieronym. dum ad hunc Canonem alludens , ait in dialog. contra Luci f. Synodus Vicaena omnes haereticos suscipit, exceptis

mali Samoetatem discipulis.

242쪽

Nam in quasionibus fini eum iure e-exi sti inibilis Ecclesia. Sciendum est primo circa lacta, duo esse factorum genera; alia enim

sunt facta cum jure necessario connexa, alia vero pura facta, & eum jure nullatenus connexa. Factum cum iure, seu cum nde necessario connexum dicitur illud, ex cujus negatione sequitur nesatio iuris, sini fidei. quale est v. g. canonicitas Scripturae, quale & Oecumenicitar concilii. Unde stquis quaerat, an Scriptura nobis ρα Ecclesiam proposita, sit Canonica. haec quaestio est quaestio facti cum jure connexi, quia eo negato facto, sequitur negatio juris; negato enim quod haec Scriptura sit Canonica, s quitur negatio juris , seu fidei in hac Scriptura contenta. Sic pariter siquis quaerat, an hoc Concilium v. g. Nicamum sit cecumenicum, est quaestio facti cum jure, seu fide connexi, quia hoc n-to facto, hoc est, negato quod hoc Concilium v. g. Nicaenum sis cecumenicum, sequitur negatio juris, seu fidei, nobis per Nicaenum Concilium declaratae.

CONCLUSIO. Dico, Eecissum esse etiam hossibilem in decidendis quasionibus fameum iure, seu fide necessaria connexi. Pr. Factum cum iure, seu cum fide necessario connexum dieitur i, Iud, ex cujus decisione dependet decisio fidei, seu ex cujus n atione sequitur negatio fidei: Atqui Ecclesia est infallibilis in huiusmodi facti quaestionibus decidendis; ergo & in quaestionibus facti cum fide necessario connexi decidendis . .

Pr. min. Ecclesia est infallibilis, ut visum est, in fidei quaestionibus decidendis r Atqui non potest esse infallibilis in fidei quaestionibus decidendis, nisi sit infallibilis in decidendis quaestionibus hujusmodi facti , ex cujus decisione dependet decisio fidei , & ex cujus negatione sequitur negatio fidei; ergo est etiam insallibilis in illis decidendis quaestionibus facti, ex cuius decisione dependet decisio fidei; ergo de in decidendis quaestiostibus facti cum fide connexi, quales sunt v. g. quaestiones

istae, an Scriptura hae fit Canonica ; an Me concilium sit oecumenom. Hae enim quaestiones sunt facti, cum non possint ex Scriptura, nec ex Tr ditione resolyi; 6e facti cum jure, seu cum fide conuexi , cum ex hujusmodi facti decisione dependeat decisio fidei, & ex eius negatione sequatur negatio fidei; seu cum haec facta sint ita connexa cum fide, ut si in illis decidmdis & discerncndis erraret Ecclesia , erraret in fide, cum fidei definitio dependeat ex illis ; sic v. gr. si Ecclesia agnosceret Scripturam aliquam ut divinam , quae divina non esset, errare posset in Mei definitionibus, quae per Scripturam illam fierent. Sic si Concilium agnosceret aliquod ut legitimum de oecumeni cuin , quod tamen cumenicum non eliet, errare pariter pollet Ecclesia, hujus Concilii fidei definitiones sequendo , & ut veras fidei definitiones agnoscendo . Et si denique Summum pontificem agnosceret aliquem, qui verus & legi- a timus

amdem Ecclesiam in quaestion bus

iacti eum fide

connexi im

s,llibile esse

probatur

243쪽

Et contra.

dicentibus adversariis

res polusetur.

2 Pontificiis Ecclesiae definitionibus .

timiis Pontifex non esset, errare sirniliter posset in fide Catholica, quacrcditur v. Ecclesiae caput esse visibile; non potest autem Ecclesiae caput esse visibile & re ipsa videri, nisii sit verus, vel ille Pontifex, quem videt & agnoscit ut caput suum. Errare posset etiam in fide, qua credimus veram ac legitimam Summorum Pontificum in Romana Ecclesia successionem; quae tamen vera successio non esset, nisi veri ac legitimi fuissent Pontifices, qui hactenus Pontifices Ecclesiam rexere, & quos ut veros Pontifices agnovit Ecclesia; ergo Sc. Objicies. Hiijusniodi iacia quantumvis cum fide connexa, nulli bi sunt revelata; ergo in his errare potest Ecclesia. Resp. pe .ant. neg. conseq.

quia satis eii, quod Spiritus Sanctus assistat Ecclesiae, i ediens ne erret in illis factis decidendis, etsi non revelatis, ut re ipsa astistit ei, impeditaque ne erret in illis, quia si erraret in hujusmodi factis cum fide connexis crraret in fide; ergo cum non possit crrare in fide, nec in factis cum fide connexis, licet illa facta non rint revelata, quia Christus illi infallibilit,tem conferens, ne erret in fine, assistit illi ne crrct in hujusmodi decide dis factis, sine quo stare non posset eius infallibilitas in fide.

Instabis. Qui negaret illa tacta, non ageret contra fidem , nec esset haereticus, quia non negaret aliquid revelatum, cum illa facta non sint revelata; ergo in his decidendis non est in fallibilis Ecclesia. Resp. r. dist. ant. non ageret contra fidem , nec esset haereticus directe & λει maliter, esto; in directe &praesumptive, neg. ant. quia eo ipso, quo negaret illa facta per Ecclesiam decisa & recepta, consequenter S. praesum-rtive censeretur negare in fallibilitatem Ecclesiae in hujusmodi factis cumside connexis decidendis, quae infallibilitas ad fidem pertinet, ac proinde praesumptive saltem haereticus esset. Resp. a. Dicendo, quod ille qui negaret illa facta cum fide connexa post Ecclesiae definitionem, negaret aliquid revelatum virtualiter & mediath, quia cum Ecclesiae definitio sit virtualis quaedam ac mediata revelatio , ea quae sunt per Ecclesiam definita ac decisa, sunt virtualiter & mediate revelata, quae virtualis & mediata revelatio aequivalet sormali & immediate revelationi In ordine ad nostriim firmandum at sensum. Urgebis. Ut aliquid credatur fide divina, debet esse revelatum immediate, seli revelatione sormali & immediata; ergo non siissicit revelatio virtualis & mcdiata. Resp. neg. ant. Ratio est primo, quia ut bene advertunt in sua declaratione celebris Duacensis Academiae Doctores, nulli bi reperitur scriptiim, immediatam requiri revelationem ad fidem divinam, & non sufficere me.

diatam , videlicet decisionem Ecclesiae assistentia Spiritus Sancti directae. Secundo , quia: nullibi est expresse & immediate revelatum , quod hic textus Euangelii nobis per Ecclesiam propositus, si divinus, seu verbum divinum, & tamen S. August. dicit se illum credere ut divinum, quia Ecclesia illum proponit & declarat divinum, dum ait contra Epist. fiandamenti, cap. . Euangelio non crederem , vis me Ecclesia commoveret auctor

ras; ergo credit, N credit fide divina illum textum esse divinum, licet illum di vinum esse non sit expresse & immediate revelatum, sed sollim virtualiter & mediate per Ecclesiae propositionem . seu declarationem ; ergo non requiritur absolutE s malis & immediata revelatio , sed susticere potest virtualis di mediata revelatio, qualis est deciso , sive declaratio

Ecclesiae assistentia Spiritus Sancti direta.

244쪽

ARTICULUS IU. Num in pisti ibus facti doctrinalis, sta dogmatisi με ino bilis Gisia. Sciendum est primo, facta alia esse dogmatica, sive doctrinalia , alia

non domatica. Factum dogmaticum, sive doctrinale dicitur quodcumque privati auctoris, vel privatorum auctorum dogma, sive Gihina in materia fidei; factum vero non dogmaticum dicitur quodcumque s ctum aliud, quod non est doma, sive doctrina. Sic si quis quaerat, an doctrina trimn cytis ιm sit doctrina Vestorii. - contineat Nestoru doctrinam di haereum, eth quaestio facti do Mici. Si vero quis quaerat, antriam capitiuomm doctrina fuerit a chalcmane/s cmicilio cursiata. est quaestio facti non dogmatici, sed puri, in qua resolvenda per annos prope centenos Orientalis cum occidentali diiceptavit Meleua. Approbatam fuisse supponebat occidentalis, non approbatam contendebat Oriciit lis. His ita praenotatis, quaeritur an re in decidendis facti dogmatici

quaeitionibus infallibilis sit Ecclesia. His positis, CONCLUSIO.Pico , Ecclesiam esse infallibilem in definiendis euaestionibus facti domi

nalis, seu dogmatici, seu in approbando . vel reprobando naturati σ obrio librarum ad uliginem spectantium sensu. . r. Ecclesia est in allibilis in doctrina, seu sensii SS. Patrum cognoscendo: sed sensis SL Patrum est sactum aliquod dogmaticum ; ergo Ecclesia est infallibilis in cognoscendo facto aliquo dogmatico ; ergo& in cognoscendo alio quocumque, cum non sit major ratio de uno, quam ia alio. Prob. ant. Ecclesia cum sit infallibilis in sua fide cognoscenda, ut toties ex Scriptura visum est, debet este infallibilis in Scripturae sensu saepe obscuro cognoscendo, & in ipsa quoque Traditione discernenda, cum suam ex Scriptura & Traditione fidem cognoscat: atqui non potest esse infallibilis Ecclesa in dubio Scripturae sensu intelii endo, & in vera Traditione discernenda, nisi sit infallibilis in sensu SS. Patrum cognoscendo, cum Scripturae tam obstiuae sensum , imo &latentem saepe Traditionem non agnoscat, nisi ex doctrina, seu ex sensu SS. Patrum; ergo si sit infallibilis in Scriptura & Traditione cognosce da, infallibilis esse debet in sensu SS. Patrum cognoscendo; ergo & in facto dogmatico intelligendo, approbando, vel reprobando. Pr. a. Ecclesia est in tali bilis in vera Christi doctrina de fide & moribus cognoscenda, & discernenda ab alia quacumque. ob assistentiam Spiritus Sancti ei a Christo promissi, Ioan. cap. Iq. vers. I 6. Ego rigabo P erem, oe AiΨm Paraclitum dabit vobis, ut maneat νobiscum in alemum, Spiritum veritatis. Et cae. I 3. Verc. I 3. cum autem venerit ille Spiritus veritatis docebit νos omnem veritatem; ergo & infallibilis esse debet consequenter in illa alia quacumque cognoscenoa, approbanda, vel reprobanda auctoris cujuscumque doinina; ergo & in illius vero , naturali & obvio sensu gnoscendo, approbando & rUrobando ι cum Ecclasa, dum approbat,

Quid se

In quaestio nibus iacti dogmatici Ecclesiam i fit libile esse

doeetura

245쪽

a s De Pontificiis Ecclesiae definiri ibus.

vel reprobat doctrinam aliquam, illam quoad naturalem & obvium ver borum sensum approbet, vel reprobet; ergo & infallibilis consequenter est in decidendis facti dogmatici quaeltioiabus.

Pr. 3. Ex ipis Ecclesiae iudicio & praxi, & sic. Ecclesia se in facti; dogmaticis decidendis infallibilem cliis judicat, & sua praxi declarat, si se

gerat ut in fallibilem, S loquatur ut infallibilis ea decidendo e atqui Ecclesia se gerit ut in fallibilem, & loquitur ut infallibilis, dum facta doctrianalia, seu dogmatica decidit; ergo se in fallibilem essu iudicat, & sua praxi declarat in hujusmodi tactis doctrinalibus, seu dogmaticis decidendis.

Pr. min. Haereti coriam doctrinae, seu erronea do3mata, sive haereses sunt

facta doctrinalia, sive dogmatica: atqui in illis decidendis S reprobandis semper Ecclesia se gessit & gerit adhuc ut in fallibilem, & locuta est &l

quiliae adhuc ut infallibilis , cum ea decidendo & reprobando, auctores eorum anathemati Zet ut haereticos , & obliget fideles omnes sub poena anathematis ad acquiescendiim suae decisioni , ut manifeste constat, aliis omissis, ex ipso cecumenico Concilio quinto, in quo congregata sic lo

mium, Macedonium, Apolli/rarem, storium, Eutychen, Origenem - -- piis eorum conscriptis, alios omnes hareticos cui condemnati s anathemat, acuti sunt a sancta, Catholica CP Apostolica Ecclesia, ct d praedictis quatuor Conciliis talis anathema sit. Sic autem haud dubie non loqueretur Ecclesia, si non se judicaret infallibilem; ergo Ecclesia se gerit ut infallibilem, & loquitur ut infallibilis in hujusmodi decidendis factis doctrinalibus, sivedo maticis; ergo Praxi sua se judicat & declarat infallibilem ; ergo vere infallibilis est in illis decidendis; alioquin in sua infallibilitate cognoscenda fallibilis ecthi, & erraret; quod dici non potest, cum in fallibilitas Ecclesiae sit de fide, de in fide errare non possit Ecclesia, ut visum est. Pr. q. Si infallibilis non esset Eccletia in decidendis facti dogmatici

quaestionibus, seu in decidendo atque approbando, vel reprobando natirali de obvio librorum quorumcumque ad Religionem spectantium sensu, nullus ellet Novator, nullus haereticiis, qui posset de haeresi certo convinci ; & ut haereticus definitivε damnari, quique non posset quantumvis ab Ecclesia damnatus reclamare, & dicere se haereticum non esse, se haeretice non sensisse, seque perperam & injustὰ ab Ecclesia errante is ille damnatum; imo haeretici omnes quotquot olim fuere per Ecclesiam damnati, idem dicere possent adhuc hodie & reclamare , si redirent: Atqui hoc dici non potest, nec tolerari, cum ad fidci Catholicae nostrae, totius. que Religionis eversionem tendat; ergo nec dici potest insallibilem nonese Ecclesiam in hujusinodi decidendis facti doctrinalis , seu dogmatici

quaestionibus, seu in naturali de obvio librorum ad Religionem spectantium sensu cognoscendo, eoque approbando, vel reprobando. Et eom ,- objicies I. Sensus cujuslibet auctoris est quid internum , ergo de eo diremium iudicare nequit Ecclesia. Resp. dist. anta sensus intus latens, retentus de obiectipni' non verbis exprestiis, cone. Sensus naturalis & obvius, qui in verbis e 'ς um' nego. & sub eadem distinctione consequentiam. Fatemur enim Ecclesiam non iudicare de sensu illo interno intus stippresso, & ab alietore retento, sed de sensu illius naturatus sensus autem naturalis auctoris est sensus naturalis verborum auctoris, & sensus naturalis verborum auctoris

est sensus ille, ad quem exprimendum sunt instituta auctoris verba, quique liuelligitur eo spio quo intelliguntur verba; ergo dcc.

246쪽

Lger sextus. a I

oelietes Facta dogmatica nulli bi sunt in scriptura, vel Traditione

revelata, ergo non es h necesse in his decidendis & secemendis infuli bilem Ecclesiam esse. Resp. permis anta neg. conseq. quia etsi non sint iaScriptura, vel Traditione revel Ma, sunt tamen talia, ut approbari, vesreprobari debeant per conformitatem, vel di Gmitatem cum Scriptura

vel Traditione, quia vel sum conformia, vel ditamia Scripturae, aut Traditioni; ergo eum infallibilis sit Ecclesia in cognoscenda & decidenda cuiuscumque doctrinae consormi te, vel distis itate cum Scriptura vel Traditione, & non possiti infallibilis esse in tali doctrinae eonio iatate vel dabrmitate cognoscenda & decidenda, nisi pariter infallibilis sit in tali cognoscenda doctrina, ac proinde & in decidendis dogmaticis Mibuscumque factis; ergo dec. Objicies In Concilio Chescedonensi sub Leone I. approbata fueretria Capitula, hoc est, doctrina Tbe m Mops essem, epistola Hoeni, o scripta Trio reti adversus Ia. Cyrilli capita, & eadem tria Capitula deinde polh centula irciter annos suere sub Vigilio damnva in secunda,

Synodo Constantinop. ci go, vel erravit Ecclesia 'pprobando illa, vel e ravit damnando. Resp. neg. ant. quoad primam partem, quia in Chalee- donensi Concilio neque approbata, neque reprobata fuit trium Capitulo. rum doctrina, sed solum auctores, vimicet m retus & Hau in communionem admissi eo ipso quo Vestoris, Nestoriique sectariis anathema dixere; licet deinde sub Vigilio in Constantinopolitano II. seu cecumenbco V. damnata fuerit, sicque finita inter orientales de occidentales cem tum circiter annorum controversia in hoc sita, quod trium Capitulorum doctrinam in Concilio Chalcedonensi a *probatam fuisse, sicque non posse damnari contenderent occidentalest approbatam econtra non fit e dicerent, sicque damnari posse & debere clamarent orientales. Instabis. Gratis dicitur & non probatur, Chalaedonense Concilium tria Capitula praefata non approbasse; ergo perperam & salso dicunt non a probata. Resp. nes ant. quia hoc probatur & constat r. ex Concilio cecumenico quinto, secundo scilicet Cqnstantinopolitano, haec tandem tria capitula damnante, de dicente de impiis Ibae Edissent ep

1iola r Quomodo praesumunt aliqui dicere, istam impiam epistolam susceptam fiasse a sancto Chalaedoneis concilio a. Ex ipso vigilio Rom. Ponti hoc

quintum oecumenicum Concilium confirmante & dicente in sua Conci-hi confirmativa epithola: Absit ut tam borrendas blasphemias Patres crite

donen es approbarint.

Urgebis. Relata & relecta epistola Ibae, orthodoxus iudieatus est Ibas, ergo de orthodoxa iudicari debuit epistola. Resp. neg. conseq. . quia ideo orthodoxus judicatus est Ibas, nacti ejus epistola relecta. I. . quia sorte sitam esse negavit, ut innuit Greg. Magn. epili. ad Mon, chum Secundinum. a. quia eam forte exposuit, & sua expositione Comeilii Patribus satisfecit. 3. quin eam istae retractavit, dicens se eam

scripsis te ante Concilium Ephesinum, dum adhuc Nestorii causa sub judice penderet, ut eruditε notat Gisb. Κ bobiicies Damnavit olim Ecclesia in sexta Synodo Honorium I. ut micturi & Monotheliram, qui tamen haereticus non erat; ergo erravit in serendo de illius doctrina iudicio. Resp. neg. t. cim baronio asserente sextae Sunodi acta a Graecis fuisse corrupta, in illis Honorii damn tionem Lau lenter insertam, & sic ex illis nihil contra concludi posse, .

247쪽

certo genuintve I supposititie sint decretales ad SisA

248 De Pontificiis Ecclesia d nitionibus.

Resp. 2. cum nonnullis dicentibus damnatum quidem fuisse, sed nulla seroa ta judicii forma, sicque nullam fuisse, quia non juridicam, Honorii damna tioncm. Resp. 3. cum aliis latentibus damnatum quidem filisse Honorium a

sexta Synodo, non ut haeretictim, sed ut haereseos haereticorumque tautorem& negligentiae reum in illis reprimendis : Quia flammam haeret ιci d amatis, non ut decuit, auctoritate Apostolica incipientem extinxit, sed negligendo eo δε-vit, ut loquitur Leo II. ad Hispaniae Praesules, seu ut rursus idem ad Hispaniae Regem scribens ait: Quia immaculatam Apostolisa traditionis regulam maculari permiseit; ideo julte fuisse damnatum, quia ejusdem culpae rei censentur erroris fautores & auctores . fautor autem Monothelitarum fuit Hom rius, non quidem assentiendo eis, sed eos non coercendo; non approbando illorum pravum de una in Claristo voluntate dogma, sed indicendo de una, vel duplici voluntate silenti uini unde di merito cum illis damnatus, quia illorum erroris fautor; clim ex Coelestino II. Rom. Pont. ad Galliarum Praesules scribente, Merito nos causa respicit, si silentio fa eamur errori. Resp. q.

cum eruditis alias, nec Monothelitam stiisse Honorium, nec tamen sextam

errasse Synodum, Honorium Honoriique literas ad Sergium scriptas damnando; ratio eli, quia eo tempore quo scriptae fuere huiusmodi Honorii ad Sergium literae, nullatenus fidei vocebant, saltem directe, quia causa sub judice pendebat adhuc, nondumque contra Monothelitas definita erat: at te ζore sextae Synodi, hoc est o. circiter poli annos, eaedem literat fidei noceant etiam directe, quia Honorii haesitationem & vacillationem in fide notabant ; omnis autem haesitatio, vel vacillatio in fide fidei nocet; unde potuere tunc a Synodo hae damnari literae, auctorque eariam Honorius, quin erraverit & Monothel ita fuerit has scribens Honorius, & quin pariter erraverit has Honorii literas, Honoriumque propter literas damnans sexta Synodus.

ARTICULUS V.

Au omnes qua circumferuntur, tenuinae sint ct eiusdem roboris antiquae summorum Ponti3icum Decretales Epistola. SCiendum est ante omnia hic dubium non esse de omnibus absolutε omnium Pontificum, sed solum de veterum Pontificum ad Siricium iisque decretalibus epistolis, imo nec de istis omnibus ti singulis, cium sint ex iis aliqtiae a SS. PP. Opriano, Athanasio, Hilario , & Hieronymo relatae, de quibus dubitat nemo , sed de aliis dumtaxat ex Isidori Mercatoris collectione, a caeteris decretalium collectoribus vulgo relatis; istas enim volunt viri eruditi non pauci, non genuinas esse illorum Pontificum, quiabus tribuuntur, Epistolas, sed supposititias, de ab ipso Isidoro Mercatore ignoto viro fabricatas : genuinas esse contendunt econtra alii non minus eruditi. Inter utrosque mediam ineundo viam, intacta lite,

CONCLUSIO.

Dico, etsi non satis constet genuinas esse, vel supposititias antiquas sitis

veterum Romanυrum Pontificum ad Sisicium usque, decretales epistolas, sintis constare tamen illas esse Theologi veneratione dignas, ubi saltem Casion,

cur Sacris mu contrarias. Prob.

248쪽

Laer Sextus. 249

Prob. prima pars, nimirum non satis liquido eonstare illas genuinas esse, vel non. & sic. Non satis liquido constat, illas genuinas, vel

supposititias esse, si variae utrumque hinc & inde suadeant conjecturaei atqui sic est; ergo, &c. Prob. minor. Illas supposititias esse colligitur & suadetur ex multis. I. Ex eo quod nullus olito priorum saeculorum auctor Ecclesiasticus

illarum mentionem secerit .

a. Ex eo quod in his laudetur saepE scriptura sacra juxta vulgatam

saneti Hieronymi versionem.

3. Ex eo quod in his, nulla haereticorum illius temporis fiat impugnatio, neque mentio.

. Ex eo quod Dionysiis Exiguus veterum Pontificum epistolarum collector accuratus, suae collectionis initium ducat a Siricii decretaliabiis, nulla aliarum Siricii raedecessorum mentione facta. s. Denique, aliis omistis, ex eo quod ex posteriorum Pontificum, Conciliorum, vel SS. Patrum dictis videantur consutae. Illas econtra genuinas esse suaderi, colligunt alii multi ex multis aliis. i. Ex eo quod illas ut genuinas varia agnoverint Concilia, qtialia sunt v. gr. Aqui granense sub Gregorio IV. habitum, Coloniense c. 3. δύω guntinum c. M. Metense c. s. Rheorense contra Arnulphum Archipraesulem congregatum, & istis Omnibus antiquius Concilium Mmanum Io. Epia scoporum, sub Gelasio habitum, anno M . in quo expresse dictum: - Item decretales epistolas, quas beatissmi Papae diversis temporibus ab urbe Ii mana pro diversorum Patrum consultatione dederunt, venerabiliter recipiendus

es e decernimus.

2. Ex eo quod eas ut genuinas admittant non soli Canonum collecto res eruditi, inter quos Anselmus Lucensis Episcopus, Burchardus ormitienses, rio canit ensis, 3c Gratianus; nec soli juris Canonici Doctores,

sed etiam Theologi communiter omnes, ipseque S. Thomas, his persaepe ut genuinis utuntur epistolis ad citholica firmanda dogmata. 3. Ex eo quod nedum Gelasius, sed etiam Leo Magnus, & Nicolaus I. si immi Pontifices, eas ut genuinas recipi iusserint; Leo quidem Magnus,

dum epist. I. ad universos Episcopos per provincias universos constitiitos dixit: Omnia decretalia constituta omnium praedecess)rum nostrorum ita vestram vilectionem custodire draree mandamus, ut si quis illa contempserit, veniamsbi deinceps noverit denegari. Nicolaus vero I. Leonis mandatum confirmando in ep. s. ad Galliae Episcopos data, qua uset eos ad praefatas Roman rum Pontilicum decretales accipiendas, etiam si non sint codici canonum compaginata; quoniam inter ipsos canones, unum B. Leonis capitiaruo constat esset permixtum, quo ita omnia decretalia constituta Sedis Apost ilica custo iri mandantur, ut si quis illa contempserit, νeniam sibi deinceps noνerit denegari: illas siquidem Romanorum Pontificum decretales, Gallorum aliqui recipiendas negabant, quia Canonum codici non insertas. q. Qtii a colligitur simposititias non suis se reputatam a Galliae Epise pis; nam si eas suppolititias existimassent Galliae Praesules, id sine dubio respondissent, a quo urgebantur, 'Nicolao I. Atqui id nullatenus rosponderunt, sed solum eas vim Canonum habere negarunt, quia C,

nonum.codici insertae non erant; ergo.

s. Denique quia ut genuinas a Gallis fuisse habitas colligitur ex utroque eas laudante Hincnisi O, Rhemensi videlicet &Lauduneii si, avunculo

249쪽

a so De Ponti iciis Ecclesiae definithnibus.

Ae nepote; eas enim prosita caiisa laudat Laudunensis nepos in Rhemensem avunculum, de eas opus . S. Cap. a . Hamabiliter suscipiendas f

tetur Rhementis avuncultis.

Eu his eraro hinc & inde pro iitraque parte certantibus coniecturis patet, non latis liquido constare, an genitinae sint, vel suppofi liae praefatae veterum Pontificum ad Simium iis itie, decretales epistolx; fatis

tamen constare, eas Theologi veneratione dignas & non spernendascite, saltem ubi Canonibus antiquis minime contrarias; ut sic Tlleologi ta- Prob. a. pars. Quia illae epistolae a cratibuscumque sint auctoribus ortae, n vencra' sunt veneratione dignae, quae sunt in Ecclesia usu receptae, quae simi ab approbatae, quae dogmatum veritatem & disciplinae r est, Cantini-tionem continent, quaeque etiam ab his, qui eo genuinas esse negant, hiax contri. siuat cum veneratione receptae r atqui praefatae decretales epistolae sunt hujusmodi, etiam ex consensu illorum qui eas genuinas esse negant, &supposititias esse colunt di constatque Gallos eas ciam veneratione recepisse:& soldm negase Nicolao I. eas parem cum canonibus habere vim, utpote quia Canonum non insertas codici; ergo satis constat eas esse veneratione dignas, & a Theologo quocumque laudari posse, nisi sorte cum antiquis Canonibus fuerint pi ignare visae, aut Gallicanae Ecclesiae juribus obesse. Objicies. Si genuinae non sint, sed talio adscriptae summis Pontificibus .

nulla sunt veneratione dignae; ergo si non constet illas esse genuinas, non constat illas esse veneratione dignas. Resp. dis .ant. Si certo constet eas esse falso adscriptas, &aliunde non sinuab Ecclesia rem', cone. Si non certo constet eas esse falso adscriptas, & aliunde sint ab Ecclesia receptae, ut istae, neg. mi. &conseq. quia nec certo constat de istis, an sint falso adscriptae, di aliunde eas in Ecclesia usu receptas Se approbatas esse constat

nomine vulgata, sint genu vel Apostolorum, ναB. Clementis farturis

Controversia est inter eruditos . an rastinationes istae praefatae sine Apostoloriim genuini, vel supposititii scelus, vel saltem S. Clementis Romani Pontificis hujus nominis primi. Genuinox illorum esse ει- tus asse t nonnulli, apocryphos & supposititios esse, ablalute contendunt alii, cum quibus CONCLUSIO-

libris sub Clementis nemine vulgatas, genuina esse, sive Apostolorum, si cn ali S. clementit opera, ut scC stitu Prob. pri ma pars. r. Qita incredibile est Si non probabile, constritis I; ,, , Apostolicas esse, quae varios concinent errores Apostolarinn d dicta, , Ahoia contrarios: amui istae satie Constitutionos sunt huiusmodi; ergostoloisi eta. vere Apostolicas esse incredibile in & non probabile. Prob. min. r. Coila

250쪽

stitutionct istae Apostolieae vium dictae errant, dum lib. s. cap. 1 f. docent haeretitos esse illor, 'H preantur desim Deum esse I ex omnia. a.

Dum lib. o. cap. I 3. baptismusm ab hareticis collatum iterari iubent. 3. Dum lib. 8. cap. 33. Sabbaram eadem solemnitate qua diem Dominicam relebrari contendunt. q. Tum lib. eodem 3. cap. 37. Patrem voeam dominum via ritus Sancti; quae omnia doctrim: Apostolorum sunt omnino contraria;

1. Quia non est credibile has Onstitutiones ab Apostolis conditas esse, quae dies festos ipsis Apostolis statuunt; atqui istie iraelatae Cotia stitutiones Apostolicae dictae dies sestos, Apostolis sacros statuunt assi. g.

cap. 33. ergo, &C.

3. iniis non est credibile illas Constitutiones esse Mes vinolicas, quae praecipiunt, alios inter libros in Ecclesia legi Euangelium stacti Ioamnis Euan lista, quod non conscripsit Ioannes, nisi post suum ex insula

Patmos reditum, & cameris iam marrium passis Apostolis: atqui hae Constitutiones praefatae lib. a. cap. s7. Euangelium sancti Ioannis in Ecclesia alios inter libros legi praecipiunt: ergo non est credibile eas ab Apostolis conditas fuisse, nec proinde vere Apostolicas esse. ita si vere Apostolicae essent, & prioribus Ecclesiae saeculis notae Constitutiones illae, S.Iustinus non dixisset in suo cum Tophone dialogo sabbati celebrationem esse Christi passione extinctam, cum Sabbata emiebranda esse doceant Constitutiones illae. s. adversus omnes is bens haereses, & ad eas debellandas, genuinam S. Clementis ad Corinthios epistolam si is citans, citasset haud dubiἡ & istas Constitutiones,

iterando haereticorum baptismo causam, cum illae lineticorum baptisma iterandum esse doceant: atqui s. Iustinus Sabbati celebrationem Christi Iassione extinctam esse docuit; S. Irenaeus his non est usus Constitutionius ad varias resellendas haereses; nec S. Cyprianus ad Qam ruenflamde iterando baptismo causam; nec alii eorumdem priorum saeculorum SS. Patres iis ullibi reperiuntur usi Constitutionibus; ergo eas Apostolicas esse non est creat bile, imo neque Clementinas, sive a S. Clemente Romano Pontifice conditas; ut sic Prob. secunda pars primo iisdem sere rationibus quibus pars prima

probata manet.

a. inia non est valde credibile omissas fuisse Constitutiones istas ab

Eusebio 3c S. Hieroumo scripta S. Clementis recen tibus omnia, s genuinae S. Clementas essent Constitutiones istae: atqui omissae sunt ab utroque, cum uterque solam Clementis recenseat ad Corinthios epis lam; ergo non est credibile illas esse Clementinas, sicut nee verε M stolicas; ergo, &c. x objicies r. S. Epiphanius multis in locis has laudat ut Apostolicas comtra haereticos, praesertim haeresi To. contra Audaeanos, dicense Au amad institutam suam quamdam ex Aristolarum Constitutione auctoritatem a commodant: qui liber, tametsi dubiae apud multos fidei sit, non est tamen improbitndus; nam in eo qua ad difὶ linam Ecclisia attinent, omnia comprehenduntur, neque quidquam aut in fide ac Cariolita professione depravatum, aut Ecclesiae administratini ac decretis conti rium continet I ergo ut vere sinstolicae dicendae. Re . neg. anti a. Quia hae laudat Embaxias n-stitutiones, sunt ab istis de quibus est quaestiodivetiae, cum illae, ut ipsα

Clementis est i redi. bile.

SEARCH

MENU NAVIGATION