장음표시 사용
271쪽
ma De Pontificiis Ecclesiae definitIoni Ius.
Et Romanum Prob. secunda pars. I. Quia, ut ex dictis patet, ille homo perditio Pom scin qui dicitur Antichristus, non veniet, nec venturus est, ni vii everso Imperio Romano; sed Romanus Pontifex venit, non everso, sed florentote diei rente Imperio Romano; ergo Romanus Pontisex Antichristus esse, nee Piobatur. dici potest. 1. Qilia Antichristus occidet duos illos Prophetas a Deo tunc mi, tendos, Qui prophetabunt diebus mille ducentis sexaginta, ut visum est ex Apocalypsi, cap. II. vers. 3. Atqui nullus Romanorum Pontificum ab eo tempore, quo sedent in Romana Sede, dici potest hos occidisse Prophetas; ergo nec Antichristus censeri. 3. Qilia Antichristus regnaturus est per tres annos dumtaxat cum dimidio, per tempus, ct tempora, ct dimidium temporis, ut pariter visum est: atqui Romanus Pontifex, seu Papa iam a multis saeculis regnat aliquis; ergo Antichristus dici non potest. . ita Antichristus accipietur a Iudaeis pro Messia, ut colligitur ex illo Ioan . cap. s. vers. q 3. Ego veni in nomine Patris mei, O no.n accipitiae me; se alius venerit in nomine suo, illum accipietis: atqui Romanus Pontifex nusquam acceptus est, nec accipitur ab illis hodie pro Messia; ergo &c. s. Ex Apocalypsi, cap. II. vers. I 3. Antichristus faciet Mna magna, itant faciat ignem de coelo descenderer atqui hoc nondum ab ullo Romano Pontifice factuin legimus: ergo nullus Rotaianus Pontifex Antichristus
Et ealumia objicies I. cum Hazeticis. Notae Antichristi nobis in Scriptura datae, nuntibus ha - c veniunt omnes Romano Pontifici; ergo Romanus Ponti sex Antichria retici. rei- stus est. Pr. ant. Prima Antichristi nota, a. ad Thessalon. cap. a. vers. 3.' assignata, est a fide deficere, seu a fide desectio. Secunda ibidem designata, est sedere in Templo Dei. Tertia, &ibidem expressa, est ostendere se tamquam Deum. Qii arta pariter ibidem indicata, est extollere se supra
id omne quod dicitur Deus. Quinta. Ioan . cap. 2. versa a. designata, est negare Christum. Sexta in eadem Epist. a. ad Thessal. cap. a. vers. p. contenta, est falsa facere miracula. Septima in Ap alypsi, cap. Ir. vers. 36. significata, est subditis characterem imprimere: atqui haec omnia Romano Pontifici conveniunt; nam I. desecit a fide, cum defendat &doceat Purgatorium, SL invocationem, Sacrificium Missie, & plura huiusmodi aliat a. sedet in Templo Dei, cum sedeat in Ecclesia Christit 3. ostendit se tamquam Deum, cum se exhibeat pro visibili Ecclesia Capite: extollit se supra id omne quod dicitur Deus, cium se e tollat supra omnem Ecclesiasticum di politicum ordinem: s. negat Christum, cum Christi doctrinam corrumpat r 6. facit miracula falsa, qualia sunt, v. g. miracula Laureti apud B. V. statuam, & alibi variis in locis patratat 7. denique subditis characterem imprimit, dum Confirmationis, vel ordinis sacramenta confert; ergo. Resp. neg. ant. ad cujus probationem, concessa maj. neg. min. quoad singulas partes , quia falsas, & I. quoad primam. Falsum enim est quod Purgatorium, Sanctorum invocationem, Missae Sacrificium, &similia hu-
iusmodi defendere, sit a fide deficeret sed potius ea impugnare est, at SS. PP. & Ecclesiae fide recedere. Quoad secundam, pariter falsam esse patet, quia aliud est sedere in Temo Dei Ierosolymae, & aliud sedere in Ecclesia Christi Romae. Antichristus sedebit quidem in Teulpto De
272쪽
Ierosolymae, de adorabitur a Iudaeis: Romanus vero Pontifex sedet qui dem in Ecclesia Christi Romae, sed non in Templo Iero lymae . nec
adoratur a Iudaeis, imo nec ab ullo alio. Q ioad tertiam, pari ter est, Romanum Pontificem se tamquam Deum ostendere , quam his se pro visibili Ecclesiae capite exhibeM. Et quoad quartam, talum etiam quoa se sit pra id omne , quod dicitur Deus , . extollat , lici t se supra omnem ordinem Ecclesiasticum & politicum erirat; hoc enim secit de Moyses, nec se tamen supra Deum extulit. Qii Oad quintam , a Rom. Pontifice Christum negari, ejusque doctrinam corrumpi, falso falsi est. nec . id usquam probabunt Haeretici. Quoad sextam, quod Lauretis vel alibi miracula sutat Romanus Pontifex, merum est haereticorum commentum; haec enim miracula, si quae sint, non edit Romanus Pontifex, sed Deus ; nec ullus haec a Romano Pontifice fieri docuit usquam Cath licus. Qtioad septimam denique, qumvis in Confirmationis & ordinis collatione imprimatur character, nihil inde tamen concludi potest, cum Antichristi charactet sit ab isto longe diversus; characteris enim Antichristiani conditiones erunt istae, prima ut sit communis omnibus pusillis de
magnis, diviti 4 3c p uperibus, liberis de servis; secunda, ut possit ima
primi, vel in fronte, ves in dextera manu; t a. ut nemo nisi charactet rem habens, emere possit, aut vendere, ut constat ex Apocalypsi, cap. I 3. vers. I 6. & c. I . v. I. Atqui hujusmodi conditiones non conveniunt. ut patet, characteri Confirmationis de ordinis; ergo &c.
Objicies a. cum Calvino iurareo Romani Pontificis hoste. Cum Episcopi nomen, nomen sit ossicii, is Episcopus dici nequit, qui Episcopi nuulatenus implet ossicium: atqui Papa, seu Romanus Pontifex nullatenus implet ossicium Episcopi, cum praecipulim ac capitale Episcopi munus sit. Dei verbum Ze Sacramenta ministrare, Sc id non praestet Romanus Ponti- sex; ergo si non sit Antichristus, saltem Episcopus dici nequit. Resp. r. neg. mM. falsiim cnim est Episcopi nomen, nomen esse officii tantum . cum sit re ipsa nomen dignitatis ac potestatis regendi homines in spiritualibus de divinis; ac proinde moliendi, exhortandi, corrigendi, impera di, prohibendi, atque puniendi. Resp. a. Perm. maj. neg. min. salsuin enim est, Romanum Pontificem sui muneris non implere partes, si non per seipsum, saltem, per alios sibi subordinatos Ecclesiae Ministros; nec enim per seipsos concionari, & Sacramenta ministrare tenentur Episcopi, justa ce caula impediti; sed satis est, si haec omnia per idoneos alios ritὲ raestari curent; alioquin ad impossibile tenerentur Episcopi , cum nullait tam parva ac coarctata Dioecesis, in cujus singulis urbibus ac vicis, ad concionandum de ad Sacramenta ministranda singulis sit lassiciens Episeopus ; sicut ergo satisfacit , suumque munus implere censetur , dum per alios haec praestat in eo loco, ubi per se haec praestare nequit, ita de satisfacit, haec per alios in omni loco praestando, quando per seipsum haec in nullo praestare potest; nam ex Possidio in vita S. Augustini Valerus Hipponensis Episcopus , cum esset natione Graecus , nec valeret Latino suo concionari populo, hoc ossicium Atreusino Presbytero suo sponte com- mi sit, nec tamen Episcopus esse desiit Ualerius, nec suo deesse credidit ossicio, concionando per Augustinum, nec id credidit, de ipse Augustinus, Valerii postea Successor meritissimus; ergo nec Romauus Pontifex
Episcopus esse desinit, nec suo deesse ossicio dicendus, etsi non per se. ipsum, sed per alios Dei verbum populo mitu et ac Sacragaenty i. Uerum nar. Annati, Tom. Π. 4 quia
273쪽
Ie consuta de Papissa Ioa na sabula.
quia Romanum Episco m desecisse, vel corruptum & mutatum esse probare conantur Calvini sequaces Haeretici , ex fabulosa quadam, sed
mala consulta de Ioanna Papisa historia; ideo subditur hie ARTICULUS XILRefellisin popiaviris ta de Papissa Parma saluti. UΥ in Rom. Pontificem simplieis & imperiti vulgi contemptum &odium commoveant iam memorati recentiores Haeretici, antiqua illa & insulsa utuntur fabula, qua se tur in Romana sanctaque Siae, post Leonem IV. anno 8s s. sedisse annis duobus, mensibus quinque & diebus quatuor, staminam quamdam me icem, nomine Ioannam e id enim ita eveniste, divinitus permissum ess e contendunt praesertim Magdebur riCenturiatores Haeretici, in signum Ecclesiae Romanae in meretricem Babylonicam mutatae, es que validissimum & insigne pariter argumentum suae a Romana Sede derectionis legitimae. Quae omnia quam vana sint di insulsa, ut pateat ab ovo, huius origo f lae hic breviter notanda. Cum Photius, qui Sedem Patriarchatem invaserat Constantinoolit, nam, Eunuchus est et, dicereturque tunc Constantinopolis nova Roma, hinc orta est populo ansa dicendi in Romana sede, non virum, sed se minam sedete i cumque reipsa tunc Rames hujus nominis octavus, R manus Pontifex esset, isque a Graeconim Imperatore rogatus , animi imbecillit ite . nescio qua, & ignavia plus quam foeminea, hanc rem rariam & iniquam Photii promotionem ratam habuisset ac probasset, im de crevit & invaluit ansa iam orta fabulose &irrisorie divulgandi, in Romana Sede , non virum , sed forininam sedere , ac proinde non Bamnem, sed Ioannam sedoe Parissam. Hanc fabulam sic male partam accepit, nutrivit ac λvit per ducentos circiter annos sola popularis fimplicium credulitas, quam deinde primus omnium scripto vulgavit m manus Scotus S. Martini Coloniae primum, deinde Fuldensis, Congregationis Cluniacensis Monachus; quem postea secuti sunt Scriptores alii nonnulli etiam Catholici, ut Siraberius, Maramas Polanus. & alii; Sed praesertim recentiores Haeretici, contra quos
Dico, Falsum omninὸ esse inter Leonem IV. σ Benedictum III. in Romana Sede sedisse foeminam, ae proinde non historiam versimilem oe, sed in
sulsam ct ineptam de Papissa Ioanna fabulam; & sic
r. ex Anast o Abbate, & Apostolico Bibliothecario, viro graece latineque docto, scriptore antiquo & rei narratae coaevo, vivente circa annum 8 o. qui Romanorum Pontificum vitas, a S. Petro ad Nicolaum usque L scriphi, & multorum, sive precedentium , sive subsequentium hanc fictam fabulosamque Ioannam, F tificum creationem vidit; quique expresse ut testis oculatus asserit, post Dorus IH obiciam, quindecim dumtaxat diebus vacasse Sedem , hisque peractis, statim communi consensu
in Romanum Pontificem creatum ficte Benedictum m ino &'nulliun
274쪽
eonsequenter intermedium filisse, sive Papam, sive hsam , qui, vesqvie duobus annis , quinque mensibus de quatuor diebus sederit, inter Danem IV. Se Benedictum m. Ergo fabulosa est omnino prorsusque ficta narratio haec de Taps Ioamus. inter Leonem IV. &Benedictum In duo, hus annis, quinque mensibus, & quatuor diebus sedente. H. a. ex Adone Viennensi Archiepiscopo, eodori Pariter tempore solente, quo sedisse fingitur illa rimula, & asserente in suo Chroniis adamnum 36s. Le i m imm*iaia successisse Benedict- m. dum ait: --
ex M--s Gregorius moritur, asque erus loco Sergius redinatisret illom sexcedis Leo; quo obeunte. Benedictus in Sede Apostolica substitinim . E m nulla nisi is lora successit LGai Papisia Ioanna. H. 3. ex Hi mare Sandi mysiano, olim prope Parisios Monacho, postea Rhemensi Λrchiepiscop', illis iisdem temporibus celebminis . Romanisque Pontificibus notissimo, Misente Epissi 16. se nuntios misisse Romam cum literis ad Leonem LM in Romana tunc sedentem Cain dra , ipsosque sua pergentes in via audiisse nuntium de Leonis obitu ,& pervenientes Romanam in urbem cum praefatis Hinc ri literis, i venisse Benedictum III. Jam in Leonis Succei larem electum, & ab eo pri-vilagium , cinus gratia volerant, Hisse consecutos: ex quo evidenterraret, non duos fluxisse annos , cum mensibus quinque, & quatumiebus, a Lavisis obitu, ad creationem usque Bemini Im sed statim post Leonis oblium, immestate successisse Bo edicium ; ergo di fibulosam esse omnino intermediam alterius criuscumque, sive Ioannis, sive Ioannae Papisse sessionem. Pr. q. ex Niciam Magno Roniano Pontifice, huius nominis L Benedictique III. succrebre proximo, Epist. Q. ad Simonensis Concilii Patres data anno 866. Hein pariter attestaniae, & dicente Leoni In ex hac I ce subtracto successisse sanctae memoriae Benedict- r quod sine dubio benὸ noverat Nisolaus ipse Benedicti ce r immeaiatus, nee dixisset, si ante Benedictum silccessisse novisset Aliquem alium; ergo niuium alium, vel aliam nisi fabuloia successisse dicendum. Pr. s. & ultimo hujus fabulase Historiae falsitas ex ipsa narratione fisecti. Nimi ficissiatores isti mulierem illam natione An am, ut volunt aliqui, vel Moguntinam, ut placet aliis, adhuc puellam in habitu virili fuisse ab amasio quodam Athenas ductam , hique ita literis operam dedisse, & in scaentiis profecisse, ut ei par non esset e cumque Romam venisset, ibique in triviis I*ens dedocens, magnos Magistros inter Discipulos de auditores haberet, tantae opinionis sibi nomen secit, ut delancto Le- m in successesem fus, de ripam fiterit concorditer electa, sed in P.atu, a suo familiari vitium, temporisque sui fili partus ignaram, cum de S. Petro ad L eranum in solemni supplicati ne traderet, angustiatam in partu, inciliis peperisse in via, ibique mortuam Se sepultam fiuste contendunt. QAtqvi narratio haec patet mantista tibulosa de sessa; r. ex non eo venientia, sive discordia Auctorum ejus ; volunt enim aliqui maeierem illam sitisse natione Anglicam, Moguntinan, alii a. Ex eo quod illam Athenis literis operam dedisse de prolecisse dicant, de constet eo in ore Athenarum selum superesse nomen , 8c iacentis Araclamiae tamam e a serit enim s. oneses Ptolemaidis Epis pus, vir sanctitate de eruditione clarus, in Epistola ad fratrem suum ultima, suo tempore; hoc est anno
275쪽
: s De Pontificiis Ecclesiae definitionibus.
circiter ro. Athenas splendidum habere nihil, praeter celeberrima Ioc rum nomina; er o nec a fortiori, tempore hujus fabulosae Papissae Ioannae, quam sedisse contendunt fabulatores isti circa annum circiter 8so. 3. Ex eo quod asserant, illam Romae legentem & docentem, post biennium in Papam filisse concorditor electam, cum constet his temporibus
jam filisse consuetum, nullum nisi e Cardinalium Collegio, in ripam eligi posse. . Ex eo quod dicant, illam in solemni publicatione peperisse , & incredibile sit omnino mulierem a tot mensimus foetu gravi dam, partuique proximam, hoc publicum & solemne, laborisque plecnum voluisse obire munus, in quo erat fiituri Partus, honoris vitaeque periculum; ergo falsa omnino narratio haec , & mera ac male consuta
de Papissa Ioanna fabuIa. objicies r. Credibile non est sabulam esse narrationem illam, quam plures enarrant viri sua doctrina graves ; atqui narrationem illam de Papista Ioanna plures enarrant viri sua docti ina graves ; quales sint
Marianus Scotus, Sigibertus, Martinus Posonas, Antoninus, Ruptina, Platλna, Historiae de vitis Summorum Pontificum Scriptor egregius, in I anne VIII. Ergo. Resp. dist. mai. si hanc ita enarrent,& recenseant, ut non reclamendplures alii aeque graves, fideque digniores hac in re, quia rei narratae, siveilippositae contemporanei; C c. mai. secus; Neg. mai. sicque perm. min. neg. conseq. quia reelamant plures alii Scriptores aeque graves, fidequo digniores hac in re, quia rei narratae, sive suppositae coaevi, quales sunt inter alios, Anastasius Abbas & Bibliothecarius pariter Apostolicus, AdsViennensis ArchiepiscNns , rencm s Rilemensis similiter Archiepiscopus, Vicolaus L Pontifex Maximus , Benedictique III. succeior proxiamus: istis enim reclamantibus omnibus, di simili biis aliis non paucis, longe major hae 1n re est habenda fides, quia rei narratae coaevis & test bus oculatis, quam caeteris aliis in obiectione laudatis, vel similibus longe recentioribus aliis, rem ipsam ex sola populari traditione narrantibuψ 'Objicies et . cum Magdinurgensibus , ciretis Romanae Sedis hosti bus. Narrationem illam de Papissa Ioanna, ejusque publico in soleri mi
supplicatione partia , veram & non fabulosam esse , manifestε patet Ioex marmorea illa foeminae gerentis infantulum recens natum statio ,
quae videbatur olim Romae in ipso tam detestandi partus loco, in pe Petuam rei memoriam posita. a. ex eo quod ab iis temporibus, Romanus Ponti sex quoties e Vaticano ad Lateranensem tendit Ecclesiam, in hujus horrendi detestationem eventus, hanc consul th declinat viam. 3. ex eo quod ad similem vitandum in creandis Romanis Pontificibus errorem, soleat novus Ponti sex ad se Miti , livo ei rethedram persor imapplicari, & ejus ab ultimo Diacono seviis explorari; crgo non Abia lora. est, sed voea haec de Ioanna Papilla narratio. Resp. neg. ant. ad cujus probatione; siti gulas et pondens, dico primῆ ad I. stationi illam olim Romae visam . non lirius fabulosae mulieris Myptisae fuiste; nam si, ut volunt adverserii ἰηdeo holiuere Scriptorcs anti iiir, reique narratae coaevi, in gradiam sanctae Scilis & Rom. Pontificis revel-tiam , hanc praefatam Papissam inter Romanos Pontifice recenseri, ne illius aliqua luperestet in Libri metitoria: quomodo veri si nile credendi im, passos fuisse Romanos Pontilices illius in statua marmorea superesse memin
riam de ei lem Si liu simodi praefata statua praetenta Papissae Ioannπ
276쪽
insantem parientis suisset, mulierem sine dubio cum infantulo recens
nato, vel pannis involuto, vel inter matris ubera posito repraesentasset: atqui statua illa nec mulierem repraesentabat, nec infantulum recens nais tum , nec pannis involutum, nec inter matris ubera positum, sed talis grandem, & multorum annorum pueriim, dc quasi praeeuntem referebat;
unde colligunt viri in his rebus 4e vetustis ei Plis dis figuris eruditi, non Papae, nec Papisis filis e statuam, sed antiqui cuiusdam Ethnici Sacerdotis ad Sacrificium cum suo praeeunte Ministis rendentis. Ad a. dico secundo, Romanos Pontifices, quoties de Uaticano ad Lateranensem tendunt Ecclesiam, non praefatam declinare viam, lices breviorem, in detestationem hujus praetensi execrandique Papissae pamtus, ut fingunt & fabulantur adversarii; sed vitia via illa angusta est aeanfractuosa, Pontificumque comitatui, ut plurimum stequentissimo. mimis facilis Be apta. Ad denique dico tertio, non ad similem vitandum in creandis Rci.
manis Pontificibus eventum, vel errorem, nec ad explorandum novi
Pontificis sexum, in perforata sedere sede solitum esse Romanum Pontificem recenter esectum, ut perperam & irrisorie sabulantur haeretici; sed ideo in hae ignobili sede primum sedere solet recenter electus, ut agnoscat & recordetur, se de humili loco ad summum evehi honoris fastigium, nec tamen de humanae vitae miseriis de necessitatibus eruirunde est quod dum in ipso Ecclesiae ingressu ad hanc ipsam elevatur
Sedem, decantetur a Choro illud I. Reg. cap. 2. vers. 8. Suscitat de tu vere egriunm, re de seredire elevat pauperem, ut sedera cum Principilus.
Er Dhum glo ria teneat ; eo fere simili modo, quo in ipsa solemni e ronationis pompa, dum e Sacristia per Ecclesiam tendit ad Altare, in signum Be memoriam futurae mortis , mundique brevi periturae gloriae . ter stupa in arundinis apice consilio parata solet coram ipso comburi, Zetritum illud solemniter acclamari, Sancte Pater, A transiu gloria mundi.
De eminentissimo Papae Senatu, vulgὸ sacro cardinalium collegis. CVm ea sit inter Summum Pontificem, & S. R. E. Cardinales connexio mutua, ut solus Summus Pontifex Cardinales, & soli vici siim Cardinales & de solo Cardinalium gremio Summum Pontificem esigere soleant, sitque Cardinatatus non beneficii, sed officii nomen de dignitatis, ex meta Summi Pontificis auctoritate pendens; non extra neum; imo congruum erit, ut4Summi Pontificis occasione, de ipso consequenter eminentissimo Summi Pontificis Senatu, seu sacro Card nalium Collegio hic cursim pauca notemus, Δ praesertim de nomine, origine, ossicio, munero, indumento, de multiplici alia Cardinalium praerogativa. Cardissis nomen, & origo.
i credi des, si Horentino credamus Archipraesuli, sic a cardine dicti: otito. quod sicut in cardine quiescit, findauir & vertitur ostium; ita in Cadio diri Am ali, Tm. II. S 3 dina
277쪽
r g Pontificiis Ecclesiae definitionibus.
dinalibi is, eorumve consiliis, firmatur, regitur di volvitur universalis Ee clesae status: vel, ut placet aliis, cum Ecclesia Christi sit domus Dei, de unaqtiaeque domus ovium habeat & cardines; ita Ecclesia Christi suum habet cum cardinibus ostium. Est autem Summus Ponti sex ostium Eo etesiae Christi; Consiliarii vero illi collaterales & eminentissimi, quorum consiliis juvatur & regitur Summus Ponti sex, cardinum ejus vices gerunt, unde Cardinales merito nuncupantur.
De quorum Origine licet ita varie minentur varii, ut eos coepisse velint aliqui a S. Gregorio, alii a S. Silaestro. a S. Marcello alii, nonnulli a S. Tontiano, de licet Eurenius IV. in Epist. ad Cantuariensem Archi praesulem, Cardinalium nomen non mille quidem primis nascentis Ecclesiae temporibus expressum, munus tamen & ossicium a B. Petro Apostolo, &successoribus ejus evidenter institutum, certum tamen est, quod nulli bi repetatur Cardinalium mentio tacta ante Concilium Romae sub silvestro hahirim anno 3a . in quo, Canone 6. praecipitur, Ut Diatoni non sint plures per Taracbiarum examen nisi duo, ct Carrinales urbis Rsma
septem, qui septem Diaconi primis Ecclesiae temporibus cardinales dicebantur, & Regionarii cardinales quidem, quia licet diversis in locis
agerent, in lino tamen continebantur primariae Ecclesiae cardine, a quq endebant, ut a cardine janua; Regionarii To, quod ex S. Fabiam Summiontificis instituto, quatuordecirri praeessent Urbis regionibus; ita ut singuli binis regionibus praepossiti, pauperum in iis Agentium curam haberent, eisque eleemosynas Eccleuae lideliter erorarent; quo pio munere pie iunctus olim B. Laurentius Diaconorum S. R. E. Primarius, gl
riosi Martyrii palma donatus est anno Christi circiter i a. post S. usti
Vertam quod Cardinales sint hodie ita numerq multi, & in ordines ita distineti, ut alii sint Cardinales Diaconi, alii Presbyteri, & Epistopi
alii, non aliunde ortum est, quam ex eo quod crescente fidelium numero, crevit quoque Clerus, & ita compositus est, & varios in gradus, confiisionis tollendae gratia, ita distinctus, ut inter Clericos, alii superiores essent, in seriores sit, alii praeessent, & subessent alii, & snyli a se invicem ita discreti atque locati, ut alii in sua Vrbis regione, alii in suo tim. Io, sive Parochia manerent, dixi in suo titulo, sive Parochia, quia Parochia, live Ecclesia, titulus dici consueverat, Baronio teste, eo quod Presbyter, ut ab ea citi praeficiebatur Ecclesia, sive Parochia, nomen titulumque dei meret, quamvis usus invaluerit hodie, ut non Ecclesia quaelibet, titulus dicatur, sed tantis insigniores, quibus praeficiuntur Cardinales. Quia in urbis regione praeponebantur aliqua, ut egenorum, pupill rum, atque viduarum curam haberent Diaconi, Regionarii dicebantur;& quia nihilominus ab una matrice pendebant Ecclesia. ut a cardine
janua, cardinales diaconi erant nuncupati. Qui vero m timio aliquo, sive Parochia erant praepositi, ut fidelibus Sacramenta mirustrarent, aliaque divina peragerent, erant Presbyteri, quorum dum ita crevit sicut & fidelium numerus, ut non unus tantum . sed di plures interdum in eodem titulo, sive Parochia Presbyteri esimi,
unusque esset inter eos, qui praeesset aliis inestam tituli Presbyteris, ideo is unus a quo pendebant caeteri, ut a cardine ianua, Cardinalis Presbyter erat nuncupatus, & sc tu omnes P byteri, quorum quilibet in titula praerat aliis, eiectamin: Cardineso Presbteri.
278쪽
postea tandem longo temporum successu superadditi aecessere cardi. nales visiopi . non sax Honorio II. ut opinantur aliqui, sed circa, vel paulo ante S. Petri Damiani Cardinalis & Olbensis Episcopi tempora, videlicet circa annum ios' quando fuere designati sept- urbis Romae viciniores Episcopi, citi Aillarent Summo Pontifici, ejusque munus alternatim supplerent he omadibus singiuis, qui ideo collaterales he, domadam vocati; quia S. R. E. Cardii annexi, inde & cardinalea Episcopi dicti; ac proinde inne sucsessu temDris ortum est, ut Cardianales hodie tres in ordines sint ita dis incti, ut dicantur alii Carii lea Diacoai, alii cardinales Presburi, & cardinales E cui alii.
Ex quibus omnibus . sive Diaconis, sive Presbyteris, sive Episcopis, Numerus. quotus sit Cardinalium numerus si quaeras, non eumdem semper suisse respondeo; sed pro temporum varietate varium, & auctum, vel ium nutum ex mero Nummi Pontificis placito; fuere enim sub Bonifacio nuCardinales num. ao. de tempore quo Avenione sedebant Summi Pontia
fices, 3 o. Ne ultra 3 . in posterum forent, dἀnierant ConstantiensiuConcilii Patres, sess. M. nihilominus sub Leone x qui una sola Cardunalium promotione 3 i. creavit olim, in visi fuere Cardinales 63. sub
Paulo W. numerati fuere 7α & sub Pua IV. recensiti 76. Sed tanden a Stato maenno circiter is 83. speciali constinitione deere. tum est, ut non plures, nec pauciores iurent in posterum Cardinales, quam septuaginta, instar septuminta seniorum de populo Israelitico, Moysi collater ilium de assistentium, A quitas Num. cap. II. v. IS dixit olim Moysi Deus : Congrega mibi sepimiata viros de senibus Israel, quos tu nosti quὸd senes potvit pnt ac magii ιe or duces eos ad ostium tuis araiai famoris, fac que ιbi flare tecum, ut descendam oe trium tibi e ct auferam de
spiritu tuo, tradamque eis. ut staretent tecum onus populi, oe non tu solus graveris. Et ab eo tempore perseverat hic a Sixto definitus Cardinalium numerus , hoc est , ille eminentissimus septuaginta senum cinus , sive Senatus, qui assiliunt in universalis Ecclesiae regimine Summo Pontifici, sicut septuaginta semores Israelitici assistebant olim in regenda Synagoga Moysi ; simique ex Diaconorum ordine I ex Ordine Presbyterin m & ex Episcoporum ordine 6. videlicet septem antiqui vicini res Romanae urbis Eliscopi, O Us. Melitemus, Porruensis, mina memsis, Silium is, Praenesine is, de Abarienses; sed inter eos non compa. tandus hodie meliternus Episcopus , ab eo tempore quo Euenius III.
ostensi Veliteruum univit Episcopatum. Sicut ergo septuaginta simiores illi a plebe .Ι-litica selecti, tria in . Syn-ga cum Moyse praestabant munia; videlicet I. provocationes ad eum uirectas iudicabant. a. De causis majoribus ad eum pariter det tis decIdebant. Et 3. ea .ae ad Deum, inique cultrum spectabant, seli cum eo decernebant i iis & in Ecclesia Christi Cardinales haee re eadem cum Romano Pontifice resolviuit di iudicant, quos ideo S. Be ardus Semores populi, σ orbis Judices vocat; eaque munia omnia facilius ut obire pollini & expeditius, varias in Congregationes, sive classes pro rerum tractandarum NKietate, solent Cardinales distribui.
279쪽
De Pontificiis Ecclesiae definitionibus.
Cardinalium Congregationes variae. I. Sancti Ossicii, sini Imruisitionis Congregatio dicitur, rebus fidei prospiciendis occupata, a Paulo III. erecta, di a Paulo IV. confirmata, cui interesse solent selecti Cardinales aliqui , cum doctis & eruditis viris alus, consilii, consultationisque gratia; haberique solet die Mercurii coram Cardinalibus praefatis, & die Iovis sequenti coram Summo Pontia fice, cui referuntur omnia die praeςedenti digesta negotia.
2. Signatura gratia Congregatio vocatur, a Pio IV. erecta, cui solent
interesse cum Summo Pontifice plures Cardinales, Praelati multi, & qui causas prop inant, & explicent Reserendarii. 3. Signaturae iustitiae dicia est , cui intersunt pariter cum Cardinalibus nonnullis plures alii ut opinentur Praelati, & ut proponant Resereadarii. q. De propaganda Fide Congregatio dici Blet, a Gregoris m. instituta an . I 6aa. Sicque ideo dicta, quia Fidei per varias virorum Apost Iicorum Missiones dilatandae destinata ; haberique solet apud antiqui rem E Cardinalibus. 3. Est illa, quae de concilio dicitur, quia ad explicandum, & exec tioni mandandum sacri Concilii Tradentini textum occupata ; soletque Pariter apud antiquiorem Cardinalem haberi. 6. De viscopis oe Regularibus vulgo dici solet, quia in eausis Episcoporum de Regularium decidendis intenta; haberique solita quolibet die
Veneris non pedito, Praeside, pro more, Cardinatium antiquiore ia7. Sacrorum rituum , seu consuetudinum re caeremoniarum Ecclesiae
N haec est ea , in qua praesertim agitur de Sanctoriim Canoni EaZione ; letque semel in mense.apud Praesidem Cardinalam haberi. g. De Indice Libro m prohibitorum Congregatio vulgo dicitur , quia circa Libros, qui imprimi debent, corrigendos, vel censura notandos occupata; & pro temporum exigentia apud Cardinalem Prasidem ha heri solita. 9. De visio rum examine nnncupatnr, quia pro examin diu ad Epi-kopatus Italiae promovendis viris destinata , cui interesse consuevere cum Summo Pontifice Cardinales decem, multi Regulares, di viri Iin teratissimi alii. -- Io. De rebus o camis cincistorialibus appellatur, quia in ea de his Praesertim agitur, quae Sumini Pontificis nomine remitti solent ad CV. dinales, ut nominationes ais Episi opinis ει Abbatias, aliaque similia ora. De immunitatibus Ecclesiasticis Congregatio instituta ab Urbano Vmia haberique solet pro temporum exigentia , apud Cardinalem antiquio
12. De Indulgentiis Congregatio dicitur, & hine solent interesse qui que, aut sex Cardinales, cum uno, via duobus Praelatis. Sunt & aliae nonnullae mimis praecipuae, ad politiam & temporalem natum spectantes , praeter tribunal . Volica camera , cin interesse solant Cametae Cleriei , cum Camerario Cardinale Praeside . Est insuper Praeter has omnes, Con3regatio alia omnium praecipita & celeberrima, post Summi Pontificis o am convocari istit i quaeque vulgo dici si
280쪽
LieEt Cardinalium cavilave vulgo dici soleat relebris illa Vaticani c. l . . aula, sive locus, in quo decimo die post Summi Ρontificis obitum re,
cluduntur Cardinales, ad nstum novi Pontificis electionem celebramdam e nihilominus conelave dicitur, etiam ipse Cardinalium coetus, hoe in loco sie ad eligendum Pontificm reclusiis , nec inde exiturus, ex Gmorti x decreto , nisi post novum Pontificem electum. Cum enim Granehue IV. vita functo, Maes vacasset tres sere per annos , hoc ei h . er biennium & menses novem , eo quod non convenirent de Succes bre Cardinales; cumque tandem, favente Deo, Theobaldus Archidi,
conus Leodiensis fuisset electus, dictusque deinceps cieturius x & de quo fertur lepidε dictum a Ioanne Portuensi Cardinali:
Papatus munus radit Archidiacmus inus,
Quem patrem patrum fecit discordia fras . lle paulo post, Lugdunense II. convocavit generale Concilium, in
quo inter memoranda alia, hoc celebre Cardinalium Conclave decrevit, ad maturandum Summi Pontificis electionem, & provitandum ne in posterum tamdiu vaearet mater Ecclesiarum Sedes Romana. Hujusce Conclavis de jure Praeses est Cardinalium Decanus, & Deca nus Caia1nalium is est , qui ex ordine Episcoporum Cardinalis antia quior est, quisquis ille sit, sive Ostienses , live Portu sis, Abanus, vel alius; non antiquior absolutE , sed antiquior ex praesentibus in Urbe , dum eontingit Decani Praedecetaris obitus, vel eius ad supremum Pontificatum per electionem ascensus, ut constat ex speciali decreto Parii IV. Grea Cardinalis Carrasae, & sacri Collegit Decani, & e Collegii meano in Summum Pontificem Hecti: quo decreto provisum est aede terminatum, ut is in posterum Cardinalis curi Collegit Decanus f ret, non qui antiquior absolute esset, sed qui antiquior esset ex praesentibus in Urbe Cardinalibus Episcopis, dum continperet mori, yel alsupremum Pontificatum evehi Decanum; & reipsa in hujus executionem decreti, primus omnium sacri Collegit Decanus, & Ostiensis Episcopus, fuit Rames Bellauus, Gallice du Bellis , antea Portuensis Episcopus, quia antiquior suit ex praesentibus Cardinalibus Epistopis, dum sacri Collegii
Decanatus vacare coepit per electionem ipsius Cardinalis carrasa in Summum Pontificem, licet non absolute antiquior esset; illo siquidem antiquiores erant Cardinalis Ludovicus Bqrbonius Episcopus Praenestinus, de Franciscus Cardinalis Tumollius Episcopus Sabinus, qui ab Urbe procul aberant, dum E Decano in Summum Pontilicem electus est Cardinalis Carrata, anno vidclicM I s . Cardinalium praerogativae variae. Praerogat
- later varias Si insignes Cardinalium praerogativas censeri convenit, i. . I. Quod hi soli Summum Ponti iucem eligant ab eo tempore, quo in tertio Lateranensi cecumenico Concilio, sub Alexandro III. Romae habito, .
anno MN. eaclusis o uno CRIO, Imperatore, di populo ab electione