Apparatus ad positivam theologiam methodicus, in quo jam reviso multùmque ditato, clara, brevis, & expedita delineatur ... Auctore r.p. Petro Annato ..

발행: 1744년

분량: 382페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

301쪽

so a ' De praecipuis in Etaesa sulariis haeresibus.

vers. 28. dicens: D--r meus, σ Dων --. QM- inter mulieris Dina Chi isti hospita Martha, dicens Ioannis, cap. II. Vers. 27. iniq-D imine, ergo credidi, quia tu es Christus Filius Dei νινi. μι m Mne mundum iv i. Gamat inter milites Centurio, & qui cum eo erant custodientes Iesum, dum apud Matth. cap. 27. vers. 34, VO terram tu. oe bis. quin fiebant, timuerunt valo, dicentes: meis Filius es erat iste. Clamat ex lationibus in cruce pendens lanctus Latro, dicens, Luc. 23. veri. a. D imiae, memento mei, tam Veneris in resum νη- . .et. Clainant denique pro Christi divinitate convicii etiam ex inferno Daemones ipsi, dicente Luca, cap. q. vers. 6 . sebam autem Damonia a multiν. clamantiaindicentia: Quia tu es Filius Dei. Et reserente Marco, cap. s. vers. 7. ipsem spiritum immundum conquerendo di simul r mdo , ad Christum clamasse olim & dixisset Jesu Fia Dei Altssmi, -κνω

Nod clamant Coelum, terra & inferi de Chrilli dinnitate, eo tirmat quiveritas est, ipse Deus homo Christus, dicens Dan. cap. Im vers. 3 o. Ego . Pater uηum --us et & iterum sui eiusdem Euangesti Praeminig ore, Ioannis videlicet de SS. Trinitate, Epist. I. cap. . vers. 7. sic dicentis, Tres sunt, qui testimonium dant in Caelor Pater, Hrbum, ct -itur san- se σ hi tres unum sunt. Quod dicat tres sunt. audiant 'maxeam, Ne tiani, Sabelliani, Hermogeniam, & alii; quod dicat. hι tres unum sunt . audiant Ariani, semi Ariani, Macedoniani; audiant & his audiuncti Pamliani σ Photiniani; audiant & novi, si qui sint adluic per Pol iram , Bohemiam & Transilvaniam, vel alibi grassantes Ariam, malent sta is vel Sociniani; audiant & alii quicumque de divina Trinitate male lentientes Haeretici, audiant Christum, audiant Scripturam, audiant Fidemi Catholicam, & Deum ianum in essentia, & Trinum in personis adorent Fides enim Catholicet haec est, ut unum Deum in Trinitate , ct Tratularem

in initare veneremur . . '

m praecipuis cisca Angelorum creationem naturam . 'σ existentiam haeresibus

Crea Anx c Um res. ardua sit, 3e ab humanae mentis captu vaHω remota, lorum. natu Angelorum naturam, existentiam, proprietates os larite diram x ς ς oscere; non mirum , si diversi de Angelis errores fuerinz civeritv tT-

i qm . 'ςi ooribus orti c in quos ne impingat noster alFquando Candidatus, nice, inint '' eu sim iuvat notare singulos cum Auctoribus saltem praecipuis, fitere μιιbeant, Sadducaei. Ombontici L Angelisi, Apuleram, Id imam, dc Damoniaci De Dositheanis . Dos hy 74. Dositheani sic λ Dosithin,. vitro natione Iudaeo, samarstarum liere gemtibus permixto, imo iuxta S Hieron. contra Luciferan Samarwmmum Principe, & Seetidi Samaritanae propagatore praecipuo , unoque e fide. corruptoribus haeretico; qui sub Nerone Imp. N S. 'res Cur ux. i Romae

302쪽

Romae Vicario primo, circa annum sa. docebat, teste Philastrio Brixim.', auum es Des spiritum, nullam Aurium, nutiam pin morum superesse vitam, uallam sperandam a lege . Q Tmphetis mortuorum resurrectione- , nullumque timendum futurum iudicium, de solum in lege Domini secun dum carnem esse vorendum, legemque ad hoc tulisse Deum, ut honeste& tranquille vivamus, in hac vira accipientes a Deo iustitiae praemia. Qua impia Iasthei figmenta quicumque sunt secuti, Dosiubeant suere vocati ;sed quam damn iis, di in Scripturis reprobata sit istorum vana doctrina, . patebit ex mox contra Sadducos istorum sectarios dicendis. . De Sadducaeis . . Sadducri secundae Iudaeorum sectae viri, sic a Sadoc viro nacione Iudaeo. Sadaueae; .

vela voce Hebraica Toddi . iustum significante, Sadduciti, id est . iiisti, vel sancti dici volebant, ut sie sim insigni sanctitatis nomine suam

impietatem occultarent ἰ quae tanta erat, ut nedum resurrectionem, ovi-

ritus, sive Mamor marent omnes; sed etiam palam o pGllia natiam milmortem faxinam esse Miam alteram, num-que sudisse a lege, vel Propb eis eam M. assererem . nihilque de lege, Mes de Scin turis audiendum. ρεπιτο suas rita morum regulas, contendenter ad hoc sesum Deum tulisse legem, rut θοκοε re riu'are se radum ramem Nivamus, acco res interim is

praesenti vita iustitia praemia.

Sed contra illos utrosque, sive Dositheamos, sive Sadducaeos; passim de apertE pugnant sacrae Literae, Angelorum existentiam, de suturam resurrectionem manifeste testatiles: de constat r. De Angelorum exutentia, dum dicitur Genes cap. I9. vers. I. Ven rum Do Angeli in Sodomam νύ re, m. &c. 2 a. v. II. Ecce Anginu D mini de corio Hamarit. dicens: Abraham, .Abraham, dc cap. 28. vers Ia. QVidit Iacob scalam, Angelos quoque Dei ascendentes oe descendentes per eam. Psalmoso. vers. II. Quoniam Angelis suis mandavit de te. Iudit E cap. I 3. vers. ao. M vit Dominas, quo niam custodivit me. gelus eius. Matth. cap. IS. vers. Io. Videte ne contemnatis unum ex his pψillis: dico enim vobis. quia Angeli eorum semper vident Ditem Patris mei, qui in eoesis est.2. De futura mortuorum resurrectione, vitaque futura altera pariter constat I. ex illo Iob, cap. I9. vers. a . Scio enim quod Esdemptor meas πλvit , σ in novi ο die de terra surrecturus sum: o rursum circumda Armire mea, o in came mea videbo Deum meam, .uem risurus sum ero 'se. , . oe non alius. a. ex illo Machab. a. cap. T. veri . 9. Tu quidem scelestissme.

in praesenti vita nos perdis, sed flea mundi defunctos nos pro suis legitus . iaaterna vitae resurrectione suscitabit. 3. ex illo Isaiae cap. 26. vers. I9. Vivent mortui mi. interfecti mei resurgent. q. ex illo Matth. cap. 1 a. vere 3 i. ubi Christus Dominus, ut Sariti s de resurrectione convincat de conmudat,ailr De resurrectione autem mortu-rtim non legistis quod dictum est a Deo dicente vobis: Ego sum Dein Abraham, oe Deus Isaac, oe Deus Iacob ὸ est Dres montiarum, visentium. Quo in loco ex Moysis Scriptura ue- sumpto, futuram rerurrectionem a ut Christus, licet potuisset illam ex ruariis aliis devincere Seripturae locis; sed noluit, quia Sadducaei rejectis Prophetis solum Moyiis Pentateuchum Agnoscebant, ut testantur Origemes, Hieronymus, iada, &alii. s. Ex illo Pauli I. ad Coria cap. I 3. vers. Ia rubi futuram mortuo n resurrectionem probat Parius ex resurrectione

303쪽

Christi. dicens, Si astem christus praedisatur q- res rit a mortisis, m nr i dis resurrectio momoram non est ἰ Et 6-disioue Tillo eiusdem Pauli, ibid. vers 19. elidem resurrectionem aD: ζ, & eon ludentis ex praxi eorum qui baptizantur em mortuis,

mortui non resurgunt/ ut quid σ bapti antu ν pro iissis φDe Archonticis.

quo & Menandri

bilium Creatorem; dicendo erinitio temporis simia utramque de eorpoream, Angelicam σ 'Vno postquam cida, sacra declaravit Scriptura, prae dixit: In principN tomnia per ipsum facta sunt ἔ

ipsum faria sunt, ursi e in . sto non Anglos sinu in 'μη 'R . dolossenses, cap. I. sunt, per ipsum facti sunt; &hVix q*' 'R . , ,

vers. 16. ait: In ipse PHMipatus, sνe Potesare , invisibilia. Me raram, sive Dominatιones, sινe 1-, somnia per ipsum, oe in ipso creasa sunt. De Angelicis.

304쪽

Liber Septimus. 3Os

sit de illius nominis & limesis origine, quam S. Aligust. lib. de lin. cap. 39. numerat, quae e non diu, sed brevi & ad modicum paruit, quidquid sit de illius ineomtis Sectae patronis : hi quicumque tandem tit, videntur esse iidem, ac ninetici Philosophici illi, uve Platonici, sive alii, qui docen do mundum istium ab Angelis conditum, Colossensibus olim ad fidem

recens conversis novam ac superstitiosam Angelorum Religionem suadere conabantur, dicendo nempe colendor ac Venerandor se amor, At -- diatores inter Deum oe bomi/wr, σ non Christum Dei Filium. Contra quos loqui intelligendus est S. Paulus, dum ad Colossenses scribens, ut eos ab hac vana 3c falsi nominis Philosophia retrahat, ait cap. a.

vers. 8. Hidete ne quis a r decipiat per Philosophiam ct inanem fallaciam: fleinis, vers. I 8. dum ait: Nemo vor seducat, volens in humilitate. σ religio ne Angelorem, seu in errore & sit titione de indebies colendis Angias, hoc eu, videte ne quis volens, id eu, haereticus, seu propria voluntate de electione ambulans vos seducat, in hac salsa Angelamim religione spontε excogitata. 3c sita in humili & supes stitioso gestu se prostemendi. & ad randi Angelos ut mediatores, loco Christi Filii Dei un eniti, & media. toris unici, iuxta illud nusdem Pauli I. ad Tim. cap. a. vers. dicentis: Unus enim Deus, unus oe mediatre Dei oe homiη- -ο christus Iesus. t ' De Apuleianis. LieEt reipsa non constet haereticos fuisse quondam aliquos Apaleianos cognomine dictos; nihilominus , aleianos hic vocamus eos, si qui fuerint Apuleium secuti, virum natione Afrum, secundo currente sarculo Medori natum, & de Platonica Secta Philosophum, qui S. August. teste, lib.9. de Civitate rui, cap. 22. docebat, Damones esse medios inter Deum, tamines, qui hine ferant petitiones nostraἰ. oe inde referant deorsum suppetias. Ae proinde insnuabat, nedum beatos Angesos, sed & ipsos etiam Dae. mones inter Deum & homines, ut mediatores esse colendos. Quod quam absurdum sit & impium, imo a ratione & communi sensu devium, nemo non videt: & patet ex Apostolo docente a. ad Cor. cap. s. vers. I 8. non per Angelos beatos, sed per Christam solum nos Deo ini-- rari, & reconciliari posse, & siclo piente: Omnia autem ex Deo, qui norrerentiliavit sibi per Christum, oe derit nobis mystirium reconciliationis; qumniam quidem Deus erat in Christo, mundum reconcilians sibi; de expressius id

confirmante I. ad Tim. ca8. a. veri. s. Unus enim Deus, unus mediator

Dei s hominum homo Christus Iesus. Si ergo ex Apostolo, per Angelos beatos rech nciliari Deo non possimus; nec a fortiori per iones, qui iuxta S. August. sunt spiritus nocendi cupidissimi, Ac a justitia penitus alimnir dicatque S. Petrus eos non hominum patronos, non mediatores, sed adversarios, juxta illud I. Epist. cap. s. vers. 8. initate . quia adversarias vester Diabolus tamquam leo rugiens circuit, quaerens quem devoret.

De Rysui Manis. RU Mari dicuntur haeretici nonnulli, de Euangesteorum familia viri,

sic ab Hermano voiri, viro natione Batavo meti; qui anno Christi circiter I 99. impertia docebat inter alia, nullos, Me bonos, De malos dDeofuisse ereatos Angelor l, eo solo ductus motivo, quod nullibi id Scriptura Apari Annati, Tom. I. V dicat:

305쪽

etiam errarunt mer alios.

3os De praecipuis in Ecdem Murtis hares ιι

dieati sed perperam & inso id asserebat ille ab haereticae pravitatis In

quisitoribus prostriptus haereticus, Curiaeque saeculari traditus, tandemque vivus comburi jussus anno Is Iz. cum propE sint infiniti scripturae textus de Angelis expresse loquentes, ut visum est supra contra Sadducaeos; & aliunde expresa doceat Ecclesia, infallibilis hiat nostrae mula, Deum ab initio utramque condidisse naturam, spritualem o ιοπω ream, Angelicinu σ humanam. . De Daemoniacis. Daemoniaci dicuntur nonnulli abominandi de grege Euangelicorum hae. tetiei e Lut i schola profecti, qui arbitrantes cum inigenistis, Daem nes post mundi finem salvandos, Damonem decies in die invoeant O admrant; unde Damomaci, Hesiodo lette, vocati, verique idololatrae dicen. di, ac merito fugiendi. 1mo etsi omnia mundi regna, o glmiam eorum ostendat tibi Daemon, tibique sicut olim Christo dicat, Matth. cap. . . s. Haec omnia tibi dabo, si cadens adoraveris me, non audiendus, sed longe citoque fugiendus, eique cum Ch illo dicendum, Vade Satana rSer tum est enim: Domimum Deum tuum adoralis, ct illi Dii servies. Si latus adorandus est Dominus Dcus, ergo nec Damon, nec Angelus. Venerandi tamen, & speciali Duliae cultu colendi omnes sancti Angeli, venerandus praesertim tibi in tui ciis odiam specialiter deputatus Angelus, quidquid opponami Calvinianae Sectae viri, inter alia pei peram negantes cum suo duce Calvino, suum homini cuilibet a Deo mitti cinstodeni Angelum. Quamvis id sancti antiqui Ecclesiae Patres asserant; inter quos S. Hi ron. in cap. I 8. Matth. dicens, mSna Profectὸ dignitas animarum. usa Myuaque habeat ab ortu nativitatis ιη eustodiam sui Angelum. detexatum. Quamvis id traditionem esse paternam & fide csignam affirmet Gregorius Nyllenus, & id colligendum esse dicat S. Chrysost. ex primorum Christi fidelium responso ad ancillam monentem, Petrum quem sciebant incarceratum, ad ianuam pulsantem adesse, & dicentium ei r Imsmus , Angelus eius est. Quamvis denique id ubique terrarum publico M lemni Angeli eusic dis officio , universa doceat Ecclesia & moneat S. August. Epist. tr 8. Insilenti a infama esse . contra id quod unNersa tenet Ecelsa, di mare.

ARTICULUS IV.

De praecipvis eirca Dei gratiam baremus. OUamvis tot sint dirime gratiae hostes sugiendi, quot haeretici; to

que profanatores ejus malevoli, quot peccatores iniqui; fitere tamen inter illos, specialiter circa Dei Matiam, & de gratia malo sentientes multi, quos inter censeri possunt sequentes isti; videlicet sim asiaci. Montanista, Tetigiarii, cessiani. semipelagiam. Adrumetiri, Prin

o natiani, o insentani. . m

306쪽

Liber Septimas'. ' 3or

De Simoniacis. sim ani, ves Simomaei sic vulgo dicti a Simone quodam, patria S stabulaia. maritano, de cognomento simul ac prosessione Maino, qui licet multa rum, imo sere omnium haere pMens dicatur, sitque suis praestigiis, sceleribus & dogmati s impiis ubique gentium celebris, pra er- . tim in eo quoa omnium primus docuerit, sub Nerone Imp. EDS. Petro primo in terris Christi Vicario, Circa annum s . ιr. Mundum istum non a Deo, sed ab Angelis sitisse cinditum.

a. In eo quod generalem ecforum resurremonem futuram negaverit. :3. Quod promistatim foeminarum usum licitum esse tenuerit. q. In hoc, quod eo dementiae venerit, ut nec Chrisium iniisse, nec

a Iudaeis quidquam fuisse passum , & seipsum Christum esse impudenter

ausus fuerit asserere & dicere, S. Augusti teste, se in monte Sina Iegem

Moysi in Patris persona tulisse, tempore Tiberii in Filii persona put live apparuisse , postea se in linguis igneis in Diritus Sancti periona

super Apostolos venisse, iactuetque se tamquam Filium ad Patrem posset volando conscendere; & reipsa cum labito magicis artibus in coelum volare tentasset, ad S. Petri preces Deo sucis , in lapides & saxa codiruens, fractis cruribus, & conquassata corporis macnina misees perite miser ille Magus, qui se magnam Dei virtutem dicebat, Helenamque sectam, sive meretriculam suam, Spiritum sanctiun vocabat. 3. Sed in hoc maxime famosus evasit de celebris praestigiator ille,

quod Spiritus sancti gratiam venalem esse putaνerit, ct spiritualia dona secunia comarari pesse crediderit; dum baptizatus a Philippo Diacono, ut

habetur Actuum cap. 8. vers. I 8. Et ridens quod per imp rtionem manuum

Apost, rum dantur viritus fractus, obnilii Amseolis pecuniam , dicens ;Date oe miH banc potestatem, ut cuisumque manus imposuero, accipiat vir tum sanctum. Ex quo perverso Simonis exemplo ortum est, ut similis alia quaecumque conventio, sive pactio de danso, vel emendo spirituali ipro temporali. sit suum sertita nomen, & a Sim e Simonia dicta, sicuta Simonia Simoniani, vel Simoniaci vocati; serpitque nimis adhuc per varios cuniculos, rimas, fraudes & dolos sese insinuans haec simoniaca lues, lices statim in ortu cum suo auctore Simone damnata a beato Petro Aeostolorum Principe, ibid. N illico dicente, Pecunia tua tecum stis Perditionem; quoniam donum Dei existimo pecunia ovideri. Unde non mirum, si dicat S. Ignatius Martyr ad Trallenses scribras , Figite malas soboles Diaboli, Simonem dico primogenitum generis illius.

De Montanistis. Montanilia suere haeretici nonnulli, secundo grassante Ecclesiae saeculo, Modian; sti. sic a Montano duce suo Montanoia vocati, imo de Cui phryges, vel C phogii. aut ut loquitur S. Epiph. Pingastae ideo pariter dicti, quia in

Phrygia cum suo auctore Montano, vim natione Phryge, primitus orti, eorumque haereses, haereses Cataphrnum. id est, iuxta Phryges ideo vocatae, quas sub Commodo Imp.'& Sotem Rom. Pont. circa ann. I 8 r. disseminare coepit &-ille, cum duabus sociis suis, sive mulierculis, Plisca

videlicet de Maximilia, quas Prophetissas suas disi volebat, dum seipsum, V a teste Diuiligod by Corale

307쪽

aos De prac uis in Ecclesiis siubistis haresdus.

teste s. August. paractetum esse docebat; ouasque mulierculas ita dementaverat, eoque insaniae redegerat, ut relictis viris suis, soli ipsi ad haererent M ta , & cujus inistratione, spiritum Propheticum se habere crederent, seque re helistas esse jactarent, & sic multos alios sim plices & imbecilles ad silas pertraherent haereses de incutias; quarum praecipua erat, sibi, non An sis, c- Smis sancto Putiaram pemniturinem infusam esse eraderent. er docerent. Verum quia monet nos Scriptura sacra, ut non omni spiritui creta. mus, sed probemus an ex Deo sit, cui credamus; ideo probandum M videndum, an ille spiritus insanienti Montano . ejusque dementatis Pro- etissis inissus, sit sanctus, vel perversus, an Spiritus veritatis a Clutis o promisitis p an spiritus erroris de falsitatis p id ex doctrina istorum Montanistiuum manifeste patebit. Audiamus ergo quid sito illo spiritu amati doceant isti.

i. Isti docent non baptiZare , Ac reipsa non baptirant in nomine saactissimae Trinitatis. Spiritus autem veritatis docet nos baptirare in nomiane sanctissimae Trinitatis, dum ait Matth. cap. 28. vers. I9. Docete Φmnes gentes, bapti'. es eos in nomine Patris, ct Filii, oe Spiritus som. a. Isti mortuos baptizant; Ecclesia vero Catholica a Spiritu sancto ducta & edocta, mortuos, utpotε quia sibi non subditos & Bistismi imcapaces, baptizare inutile putat, atque malum, imo & sacrilegum. Isti s das nuptias damnant; at Spiritus sanctus ore Pauli Ap stoli de viduis loquentis I. ad Tim. cap. s. orc Iq. eas approbat, ducens. Mois iuniores nubere. . Isti matrimonium posse disilvi tenent; Spiritus sanctus econtra matrimonium indissolubile esse docet, Matth. cap. I9. vers G dicens et Quod Deus eoniunxit . bomo non separet.

s. Isti post Baptisnum lapsos salutem consequi non posse, quacumque peracta poenitentia, docent; docet econtra Spiritus sanctus eos sativari posse, si poenitentiam egerint, dum per Ezechielem ait cap. IMvers. 23. Numquid voluntaris mea est mors impa, dicit Dominus Deus, non ut convertatur is viis suis, ct virat 6. Isti in vico suo Feruet is, seu in Montani villa Pepacta vocata, quem viciam , sive vi Ilam ipti Ierusalem dicebant, & a quo ipsi Pepud i. sve Pepinitae vocati, isnesta perhibentur habere Sacramenta; in solemni enim Pasenali selemnitate anniculum seligunt puerulum, quem aereis aciaculis per totum corpus compungunt εc vulnerant ad inusionem usque sanguinis, ex quo sarinae mixto panem conficiunt, quo situm cel rent; tantaque immanitate minutis vulneribus illum innocuum amegunt puerulum, ut saepE occidant, & occisum ut Martyrem venerentur& colant; si ino supervixerit, pro magno Sacerdote habent: quod quam

alienum sit a Spiritu sancto, qui est Spiritus lenitatis, satis colligi po est, aliis omissis, ex illo decalogi praecinis, Nyn occides. T. Docent isti Pepimani, sive Montainisu, sceminas sacris initiari posse

ordinibus; Spiritus autem veritatis ore Pauli Apostoli I. ad Cor. c. I vers. 3 . dicit: Mulieres in Ecclesiis taceant; non enim permittitur eis in E clesia Dpu.

Ex quo maniseste patet, non a spiritu sancto, non il spiritu veritatis, non a Spiritu gratiarum auctore, sed a spiritu malevolo , perverso ocmendacia patre affatos esse Prophetas illos Montanistar. sve PV a πονς

308쪽

tiee esse a Deo misis, sed de numero eorum, de quibus apud Ieremiam

eap. 23. versa I. Spiritus sanctus ait: Vm mittebam Prophetas, σψsicum revant; non sequebar ad eos, ct ipsi prophetabant. Et quos Christus, Mati . cap. 7. vers. I s. fugiendos monet, dicens: Attendite a falsis Prophetis. qui veniunt ad Hs in vestisnentis ovium; intrinsecus autem sunt lupi r acesi dhumbus eorum cognoscetis eos. Si a fructibus cognoscendi sint & ab extrusis isti pseudo Propnetae, quid de his saustum concludi potesn M tu ι siquidem cum sita Maximilia vesano suo agitatus spiritu, seipsum laqueo suspendisse, de misere, Iudae Iscariotis instar, periisse dicitur. De Pelagianis. vela, i divinae gratiae hostes aperti, & sua toties circa gratiam in 'in , doctrina varii, dicuntur haeretici illi, qui in Ecclesia grassari coepere

anno circiter Aos. si ab Arcadio Imp. & Innocentio I. Rom. Ponti orti ive agis quodam, viro natione Britanno, qui, ut Lindari verbis utar,

suum diu coxit sub Monachali pallio venenum; erat enim professione Monachus, non de iis, qui oenobilicam in Monasteriis, aut Eremit cam in deseriis, sed de iis qui religiosam suis in aedibus vitam agebant; vir insuper & ingenio de calamo divinae gratiae semper adeo inissus , ut perversa inter alia docuerit, Non solum nullum dari originae peccatum, sed milam Dei prorsus gratiam requiri; tantasque esse liberi arrimi viser, ut post hamo mis natura viribus omnia implere Dei mandata, iustificari o salutem e sequi fae gratia. Hujus perversae doctrinae propugnatores, ac proinde Pesagii sectam praecipui fuere caelestias, de Iulianus Capuae Episcopus. Coelistius quidem vir incertae gentis & patriae Monachus, &Pelagianae sectae ita propugnator apertus, ut sicut a Pelagio Telagiani, ita a Ca testis milestiam victi .ervit Pelagii discipuli, eoque nomine in Ephesina

Synodo damnati. Julianus vero, teste Gennadio, vir fuit ingenio & eruditione magnus, sed Pelagianae doctrinae veneno ita plenus, ut contra S. Augustinum, scCatholicam fidem pro Pelagiana tuenda doctrina Libros scripserit varios; at contra Pelagium, Pelagiique Sectarios illos, 3e alios vicissim strenue

pugnarunt sancti Patres nonnulli, sed inter alios, Hiero minus de is ginstinus, qui varios in Pelagium & Pelagianos scripsere Linros, supra in

Hieronymo, de Augustino notatos.

Varia insuper in Pelagianos celebrata Concilia, de quibus supra, sed

praesertim Carthaginense unum anno AIS & eodem anno Mileritaru- al terum, Praeside Lumensi Episcopo, Numidiae Primate. Utriusque Concialii dinoeentium L fuere delata & approbata; unde est, quod excla- ὰ S. August. serm. a. de Verbis Apolioli, dicens: Iam de hae eas . duo concilia nisa sunt ad sedem Amsolicam, inde etiam restripta venerunt, Oufa fruta est: utinam aliquando finiatur error. Defuncto Innscentio I. amno ir. alia in Pelagianos sub in Africa celebrata sunt Concilia, de tandem in Ephesina oecumenica Synodo contra Nestorium convocata nedum Nestorianae hinsis, sed etiam Pelagianae uno ore fuit conclam ea damnatio. Et merito conclamata haeresis Pelagianae daennatio, nedum quia dari peccatum originale negat, de quo Paulus in Scriptura clamat ad Rom. cap. - vers th. is omnes biniser mors pertransiit, in εκο Om- μνών. ocivati, Tm. II. V 3 pe

309쪽

3 Io praeeipuis in Ecdesiis subortis haeresibus

peccaverunt; sed quia gratiae.necessitatem excludit omnem, contra illud Cliruti, apud Ioan. cap. 33. vers. S. manifeste dicentis: Sine me nihil pa tisi, facere e & illud ejusdem Pauli de seipsu lateni I. ad Cor cap. rs. vers. io. Gratis Dei sum id quod sim et & iterumcia. ad C r. cap. v. s. docentis : n quod si scientes simus cogitare aliquid a nobis . quasi ex nο- his r sed susscientia nostra ex Deo est. . De Adrumetinis.

. Sciendum est primo ex male intellectis S. August. in Pelagianam hae

resim scriptis , tres alios ex . occ sione sesse Ortos circa gratiam errores; unus suit in Africa, alter in Gallia, tertius in loco incerto. Primus fuit drumetinorum .in Africa Monachorum. Seciuidus quorumdam

Musii Uium in Gallia Presbyterorum, vulgo Sinnipelagianorum. Tertius aliorum quorumdam , vulgo P destiuatianorum. Dc cingulis hic pauca dicenda & primo de Adrumetiris. . Per Adrameliclos intelliguntur hic a nobis nonnulli syracenae Provim ciae, seu regni Tunetensis in Africa drumeti, degentes Monacha; unda Adrumetiri piis Adrumeto, Cc obii sui loco, sicut Ca*nenses a Cassino. Limiacenses a Cluniaco, & CisMrcienses a Cistercio vocati r qui, vis S. Αuoustini ad Sixtum Epistola , quae est inter Augustinianas Ioue. turbati runt omnes, totumque Monasterium dua. in partes, & in contraria scissum. Pgrs una, duce Florρ, dicebat gratiam Dei ita a s. Augultino praedicari, ut tollaret si rιatem , o correctionis vovis latex . P rs altera pro arbitrii libertate strenuς pugnans, gratis negabat Q ciam; quae dis fidia audiens S. Augustinu3 per bellaem resonium, duos eiusdem Minnasterii 3uvenes, ad Valentiata V Monallerii praepositum duΡ scripsit Epistolas, totidemque Libros , unum nempe de gratia ct libero arbitris. alterum de correctione O gratia . quibus per grati m non tolli libertattem, nec correctionis necessitatem, manifeste declarat, sicque extima est dissidentium partium calor, & finitus in Astica Adrumetinorum Monachorum error, pacatrum Monasterium, pacati Monachi, & veri. Mi per Augustiolim pli tae acquievere omnes, ac Proinde non comtumaces, non tabelles, non haeretici dicendi, sed instructi per Augustianum redeuntes ab errore Monachi.

De Semipelagianis , sive Massiliensibus.

- Μή is es, sive Semipelagianos intelliguntur communiter nonnulli' in Gallia degestes Presbyteri; unde Massilienses a Massilia dicti; qtu lecto hoc secundo de correctisne o gratia L Augustini Libro ad Ad anetiuos Monachos direbo, .visisque his, quae in eo de praedestinatione de .divinae gratiae efficacia praedicantur a S. Augustino, scandalirari &per itilud idem turbari coepere, per qRod Adrumutini lucre pMati Monachi ;sicque turbati varios in errores prolapsi ,. in Quibus cum partim convovirent cum Pel gianis , M ab iisdem partim diisen ent, ideo Semipete Parii fuere vocMi - conveniebant Mum euux Pelagianis in hoc, quod di- erent , Initium saturis nostrae 4 solis pendera: Maura viri t. Ab iisdem econtra distetebant. quM reliquum inlisu nosti non a natura, sed imam pendere tenerent; uisu, MFam, cita pelagiani, seu reliquiη P

310쪽

tigi, -re ininoipati, quamvis a S. Thoma a. a. q. 6. atri sine conmmoni: nomine Pelagiani vocati. semipelagianae hnita doctrinae patroni praecipui creduntur isti, visi ii ces aliunde pii, sapientes & eruditi, videlicet ritalis Carthagi- sis,' i es Cassiius, Frassus Regiensis. Visceηtius cinis sis, Gynnadius oe seve

- De crith Moi colligitur ex s. August. in Epist. tor. ad Vitalem Maoquente; Te audis dicere ut rem eredamur in Deum , oe Euangelio con-μttamus, non esse donum Dei. sed Me nobis esse ὀ nobis . id est , ex prepria

voluntate, quam nobis in nUro corde non operatus es t e. De Cassano, sive Collatore, Atheniensi, ut creditur , vel incertar patriae viro, ut putant alii, & professione Monacho sanctissimo, infertur ex ejus collatione I 3. in qua Semipelagianos miscuit errores. De Fausto patria Britanno, professione Lirinensis Coenobii Monacho ibique ex Mon1cho, Abbate, re tandem Ecclesiae Regiensis Episcopo, convincitur ex duobus eius de gratia & libero arbitrio editis Libris in quibus Pelagium refellere videri volens, revera Pelagio lavet, & in tholicam S. August. de gratia & praedestinatione doctrinam im gnat; nosque solis naturae viribus fidem assequi, quaerere, pulsare & petere ut

eam impetremus asserit; quibus tamen non obstantibus erroribus et, tempore nondum damnatis, aras, & sacros honores in Ecclesia Regiens post Drortem obtinuit. I

De Vincentis Lirinens, viro licὸt erudito & magno, collieitus est eω quod in suo Commonitorio, cap. 37. gratiam Dei universis nominibus esse communem, illamque pulsantibus & petentibus, solis naturae vir bus conferti doceat. De Gennadis Massiliensis Ecclesiae Presbytero, Gelasiime Romani Pomtificis coaevo suadetur I. ex ejus de vitis illustfibus Limo, quo S. Auι rustinum . rinque Discipuhim ac defensorem Presserum velut errantes impugnat; Cornum econtra & Faustum Semipelagianos laudat. Et a. ex eo quod de eo Baronius ad annum q33. eum suisse ejusdem sectae eum Cassiano virum asterat, & ad annum quo. eum mille unum e Galliae Presbyteris , de quibus ad Coelestium Sum. ponta conquesti sunt Prosper & Hilarius , quod S. Αu3ustini adversaretur doctrinae ; addens eum opera Gelasii resipuisse, & ad Massiliensem Episcopatum esteistum,

catholice tandem obiisse.

De Severo Sulpicio Aginnensis Discesis presbytero, S. Martini discupulo, & SS. Hieron mi ac Paulini coaevo, insertur a Baronio, fide fialto

Gennadii dicentis, lib. de viris illustribus , illum iam senem a Pelagi nis filisse deceptum; quod tamen rejicit Gissertus Cen Iacensis Abbas. in Apologia pro Severo Sulpicio di afferens se hoc in solo legisse Gen. thidio, & nusquam alibi di sed quidquid sit de illius doctrina, eum c tholicό obiisse constat ςirca annum Clarissi Domini Aro. de egregias stripto feliquisse sit ingenii reliquias.

Contra hujusmodi semipelagianae sectae patronos pugnavit S. August.2 SS. Hilario de Prospero e Gallia monitus, duobus editis hunc in finem Libris , uno videlicet de praedestinatione sanctorum , de de perseverantia fino altero. Pugnavit in eosdem S. Prosper, edito tontra Collatorem Libro; pugnavit pariter oc Auctor duorum Librorum de vocatisne Gentium,

sicin de S. caesarias, ex Lirinensi Monacho Melitensis Epistopus; & in

V 4 dein

SEARCH

MENU NAVIGATION