장음표시 사용
61쪽
εa sacris Ecclesiae Conciliis.
objicies m Hispaniensis Eeelesia non recepit olim per mustos annos quintam istam Synodum, ut ex multis eonstat, praesertim ex Conc. I oletano, in quo sexta creumenica in Monothelitas habita immediate post Chalcedonense Concilium recensetur, & post illud recipiendum esse decernitur, nulla prorsus Viniae Synodi contra tria Capitula celebria mentione facta; & tamen Romani Pontifices a sita continunione Hii, nienses non reiiciebant Episcopos ἰ ergo liberum erat quintam Synodum
istam pro recumenica recipere, vel non reeipere, ac promde oecum
nica dici nequit, cum licitum non sit Synodum oecumenicam pro ILbito recipere, vel non recipere. Re .pe .anta neg. conlin. quia licet alicui δε provinciae, vel rinni pinicularis illam non reciperet Ecclesia, non inde sequeretur illam cremmenicam non esse Synodum, si illam pro incumenica universalis agnoscat Ecclesia; & reipis quintam Filam semper cecumenicam agnovit. Resp. a quod si per aliquod tempus illam ut cecumenicam non receperint Eccleta Hispanentis Episcose , ideo non recere, quia errore sini decepti,
illam Chalcedonensi Con o oppositam esse putabam; at tandem errore facti deposito, & melius informati, ad communem univertilis Ecclesiae sensum accesserunt Hispani, quorum proeessum hactenus dissimulaverant de toleraverant si mi Pontifices, quia non inaciter & palam Syn dum quintam impugnabant Hispani, sed statim illam alto praererenittiant silentio. Resp. 3. cum Severi Binio, non ideo H nos ebneeu Toletani PP. can. 7. hanc Synodum quintam praeteriniuste, quasi illam ut non vero cecumenicam adiicerent; scit quia eas ili, tantum enumerabant SDuodos , in quibus de fidei quaestionibus actum fuerat finiare eum illide fide tractarent, de in hac quinta Synodo non de fide, sed de per senis tantum ageretur, illam vesue ad fidei dogmata stabilienda minus necessariam omiserunt. Vide Baronium ad annum 68 num. 6
De Conedici Constantinopolitano tertio, anno GI. Sin AEathone Rem O Tin re pro dulisa in chri Io voluntate,
Quia definieratis caelestino Romano PontificeSynodus Ephesinacor irae Re larimnia unam ine in Christo personam, definisat de post εsub Leone Magno contra Eutychen Chalaedonense Conecium, duas in Christo naturas esse et ex illa definitione duplic , suborta est nonnins Oocasio haeresim cudendi novam, denegandi duas in Christo voluntates esse, Sperationesque duas r sicque ut occulte redirent isti ad priores Eutychis
errores, de unicam in Christo naturam mam asserere non auderent, un, a n eo voliuntatem . dc operationem unicam assci ebant, inde s volii
tate una --hesita coepere diar, quicumque suere ita sentire visi: qu ram Intre alios, duces iure raecipui. Theodorus Pharanitanus useopus, ct u Alexandrinus . Sergnu Patriareha Constantinopolitanus . eii uepost ea seccessores πι-- Admisi,s, qui omnium primi ausi sunt Merci Cia quod sisne in christo unus est Omator . er umu amos, iis
62쪽
ratis, operatisnemque unamr idque Heraclio Imperatori ita suaserimi consulti Sergius S Cyrus, ut sententiam illam Heraclius iis una in Chrisin
voluntate operationeque una Publico vulgaverit edicto, quam Ectesim. hoc est fidei expolitionem nominarunt, quamque Sei ius post Constantinopoli coactam suorum Episcoporum Synodum, Imperatoris auctoritate α. Episcoporum subscriptionibus, toto spectante populo . primatii Templi sedibus aifixit. UHis magno fidei reto non natam restitit Sophronius, spectatissimae viis monachus, scriptis pruno ad Cyrum & Seruium epistolis, de nostici ad Patriarchalem Ierosolymae sedem evectus, suorum coacto Episcoporum Concilio, in quo, haec nascentis Monothelismi perniciosa denuntiavit de enuntiata damnavit initia. Id moleste serens Sergius, scripsit ad Hon
rium Rom. Pont. contra Sophronium, quod novis dunum voluntatum actionumque nominibus totum misceret orientem; scripsit & Sophronius. Scripta utrinque fuere plura. Haec inter dissidia, pro bono pacis visum eth nonnullis, abstinendum esse ab unius, vel geminae voluntatis vocabulo. Consensit, ut cederet tempori, Sophmnius; consensit per Sedi εpii literas adparenter sinceras di orthodoxas allectus summus Pontifex Honorius, scribens di ipse ad Sergium, virum in specie bonum; sperans ingens bonum inde futurum, & silentitim sere fibulam pacis. de ventionis leges perfide transgrediens Sergius cum suis, unam in Christo voluntatem, idque, sed Mo, ex sententia Honorii Rom. Pontificis praedicat. Serpit naec haeresis per Ao. Circiter annos, ab Honorii sciliret primi Pontilicatu ad Agathonis hisque tempora. Tandem ne latius ultra sermet, horiatu, consilio & opera constantim ranati, de Mino r Romani Pontificis auctoritate indictum & congregatum Constantinopoli hoc universale Concilium, anno Christi Go. Egit enim consantinus Trionatur primum cum Domno Rom. Pontifice, deinde cum Agathone Domni succolbre, de cecumenico Constantinopplicogendo Concilio, praesidentibus Sedis Apostolicae Legatis. Annuit stat Agatho. cogitque Romae I 13. Episcoponim Synodum, ut occidentales Epise pi, qui vel per aetatem ipsi, vel per corporis morbum, aut ob itin ris difficultates unodo ceciimenicae praesentes esse non postulat, sual gatione praesentes Brent, mittendo vicelicet Legatos, qui occidentalium Episcoportim nomine profiterentur, quid pro fide Catholica contra Mo,
nouaelitas decernendum esse censerent. Misit ipse qui suo nomine, &ut Sedis Apostolicae Legati Concilio cecumenico praeessent, quatuor istos, videlicet Theodomem 3e Georgium Presbyteros, Pannem Diaconum, & ut stabit Anastas in Agathone, C stantium Subdiaconum. Misit vero Romana Synodus & tres alios, videlicet Ioannem Poriuensem, Abundantium Palemensem, di Ioannem Regiensem, sive Regitanum Episcopos Idato illis commonitorio tali, ut de incertis de dubiis nihil contencant, eaque dumisint in universali Patrum consessii proponant, quae in hac R
mana Synodo de fide fuerant constituta. DAt & suis Agatho Legatis & eruditas ad Imperatorem epistolas, quibus fidem Orthodoxam
cinimmis sacrorum Voluminum, Patrumque sententiis ac traditionibus
explicabat. Hoc commonitorio, hisque literis sic instructi, tam Romanae Synodi quam Agathonis Romani Pontificis Legati, Constantinopolim simul ad Conciluim iniiversale prosecti sunt: cum his Concilio inre sine diversuum provinciarim Episcopi munero 189. si credamus Theophani
63쪽
phani &Cedreno in suis annal. viro. tantum, si Photio in lib. tde Syno dis, lices in actis Synodi actione ultima, 'I . nec plums reperiantur sit, scripti. Interfini & ipse Imperator coU-inu Togonatus, non ut judex &su itrator, sed ut de sor re moderator. Coeptum est Concilium septimo
idus Novembr. ann. 68 . in ipso Palatii Secretario, cui quia in altum pom recto de inroriindum concamerato, Trullus, sive Triata nomen erat; ibique tandem i8. actionibus feliciter concitisum die decima sexta Decembris, gino 68 t. post Monothelitarum haeresim conciliari processia damnatam, ut constat, tom. 6. Conc. ex sextae Synodi generalis historia.
In Actione I. 7. die Novembris habita. Cuius Actio. A sinistris, loco utpote in Ecclesia digniore, sedentes sedis Apostolicae
ea suere i8. Legati, dum fi dextris sedebant Constantinopolitaniis & Antiochenus Paci iarchae, Mec non vacantium Alexandrinae de Ierosolymitanae Sedium Lereati, indicti Concilii causam exponentes,.dixerunt ideo prinsertim hoc indictum esse Concilium, ut nova de unica in Christo voluntate haeresis a Sergio & successoribus ejus invecta damnaretur. Cumiaque Macarius Antiochenus Patriarcha, Monothelita, Imperatoris jussu ad Legatorum obiecta suo suorumque Sectariorum nomine responderet nullam a se novitatem inductam, vel liueresim, sed potius te credere& praedicare quae a sanctis Concillis & Patribus accepta Honorius Papa& Cyrillus Alexandrinus prosessi essent; utque probet, quinque primarum svnodorum oecumenicariam deferuntur codices a Stephano Macarii
discipitio, legiturque Smodus Ephesina usque ad.illum Cyrilli locum,
es enim eius 'σmnipotens voluntari ex quo intulit statim,Macarius unam in Christo voluntatem este; sed stustra, perperam & in te: ostende. riint enim illico Sedis Apostolicae Legati, praefatum Cyrilli locum de divina dumtaxat Christi voluntate loqui. In Actione U. Io. Novembr. habita. Chalcedonense legitur Concilium; ex quo nihil contra fidem ortho doxam pro sua firmanda haeresi invenire, vel objicere potuit Mas ius, sed potius Legatorum instantia, quando legebatur S. Fl Tanum
epistola, quae duae naturae, & operationcs dliae in Christo mani iuste praedicantur, suis qiiasi iaculis confossus Macarius turpissimus, convi 'mendacio quaestivit efflagium, & auctoritate Dionysiii Areopagitae ullis, volliit ut Si virilis innitim oriatio Christi diceretur, duarumque vinluntatum de operationum v cmulis abstineretur. In Actione m. I 3. Novembr. habita. Legitur quinta cecumenica Synodus, ad cujus mitium, cum commentitia quidam Mennae Constantinopolitani Episcopi ad Vigilium epiustola legeretur, in qua dicebatur unam in Christo voluntatem esse, hane supposititiam esse, de Monothelitarum staudibus, actis insertam essenex eo probrint Legati, quod sex annis ante quintam Synodum sub Vigilio habitam, Mennas'ille praelatus ex mac vita migrasset.
64쪽
tacta est Agathonis ad Imperatorem epistolai lecta est de Synodi Occidentalis altera, demonstrans utraque Catholicum esse dogma, duas .in Christo voluntates asserere, additque Agatho in sua, nullum Praede- ces ruini suorum usquam ab orthodoxa dc Catholica fide deflexisse ., In Actione V. 7. Decembri habita.
Duos Macarius protulit eodices, quibus, ut asserebat, de unica in Christo voluntate de operatione continebantur testimonia; quibus perlectis, decretum est, ut reliqua, si quae haberet, in proximε futura
sessione proferret. s i ta i e
In Actione VL ra. Decembr. habita.
Reliqua testimonia pro sua confirmanda sententia protulit Macarius: s suae cum perlecta essent, truncata esse dixere sedis Apostolicae Legati: idque ut probarent, ex urbis Patriarchio authenticos deferri codices petiere; qua occasione jussit Imperator, utriusque partis probationes exhibitas sigillo consignari, diligenterque custodiri, δc de iis sequentis one fiditer inquiri; ερ haec anno Christi 68α i .
la Actione Vin die I 3. Febr. ann. 68 r. habita. , Pro duplici a nda in Christo voluntate, varia SS. Patrum testim nia protulere sedis Apostolicae Legati; quibus periectis, rogati Georgius. Constantinopolitanus Ac Macarius Antiochenus, an iis essent convicti, eum codicibus Constantinopolitanis ea conferri petiere, dc an Latina exemplaria sint cum Graecis consona, in presentia plurium examinari. In Actione VIII. die Martii ' habita. Georgius Constantinopolitanus, aliique .plures Episcopi, qui prie fato-rtim exemplarium interfuere collationi, retulerunt te loca Patrum a .i dis Apostolicae Legatis pro duabus in Christo voluntatibus allaxa, fid liter allegata cognovisse, eaque authenticis Patres codicibus pim c- na reperiisse, seque ea occasione motos, mim M. Ruribus de Christi voluntatibus de operationibus sentire ac credis , Monothes, tinim perfidia fidem orthodoxam profiteris quaique . direxerati Agatho Papa sua in epistola suggestiones, tanquam ex Spiritu Sancto . dictatas - per os Petri, di digito ipsus Mathonis scriptas suscipere καhplecti. - Macario ec mira non reupiscenti, sed se potius membra linc ui JU-- fiuum protestanti: unanimi PD. voce. tanquam novo. Diss oro disi nest anathema, iussusque deponi. , . t . 1 l . ila Actione IX. die 8. Martii habita. i, ri ,
Testimoniorum Macatii collatione publice facta, eorumque depravul Anci . rati, T-. H. E tione Diuiti co by Corale
65쪽
tione palam manifestata, lata est depositionis sententia in illum, Wusque Diaconum, perfidiae socium ac discipulum Mephanum. In Actione X. I 8. Martii habita. m. Patrum testimonia ab Authone per Legatos missa, ad duas in
Christo voluntates asserendas, Κπe cum Graecis Codicibus collata, &cum eis in omnibus convenire dicta.
In Actione XI. ro. Martii habita. Postulante Theodoro Ierosolymitano, lecta est Sophronii ad Sergi innepistola, & omnium iudicio probata. Lecta post haec ad medium usque Macarii, eiusque discipuli Stephani scripta; sed inventa blasphemiis plena, ulterius legi prohibita. In Actione M. Post lectionem epistolarum Sergii ad Cyrum & Honorium, nec non confictarum Mennae ad Vigilium & Vigilii ad Mennam, lectae sunt de
cum originalibus collatae aliae: quibus simul consentientibus, rursus a S. Synodo declamatum est in Macarium, velut indignum, qui ad Synodum admitteretur ulterius, & postea petitum a Syriae Epistoris ac Clericis, ut in locum nus orthodoxus Ecclesiae Antiochenae suurogaretur Episcopus, eique subrogatus est Theophanes actione sequenti, videlicetra Illud colligitur ex eo quod Theophanes in singulis sequentibus actio. nibus, titulo praeselis Antiocheni reis latur nominatus, & cum de huius Theophanis in locum Macarii subrogatione nulla fiat actione r3. mentio , hinc inseri Bimus vitiata, corrupta & mutilata fitisse hujusce
Concilii sessionis acta. In Actione XUL die 28. Martii habita. Lecta est damnationis sententia in Monothelitas omnes, & nominimCyram, Sergium, I, rictum, Paulum & Petrum, imo & in ipsum H n tum summum Pontificem, ejusque ad Sergium literas, ut Concitatestantur acta: sed mendosE, ut norat So. Bimus, & per imposturam Theodori Constantinopolitani Epistopi. quem Synodali iudicio de haeresi condemnatum Bisse testatur Anastasius in viis Agathonis, licet nomen eius nulli bi reperiatur in actis Conciliit Is enim Theod cum Vitaliani nomen, invito Imperatore, E sacris dypticis expunxisset, non tantum Episcopatu stivatus, sed etiam propter haeresim a Concilio miratus suit, ei substituto Georgio; sed post obitum Georgii orthod xum se esse simulans, sequenti anno sedi suae restitutus est, teste Nic Ihoro in Chron. Nactus itaque exemplar originale Concilii ea occa one, ut illud auctoritate Pontificia confirmandum ad Leonem α mi teret , suo ubioue nomine expuncto, in odium Rom. Pontincis, n'men Honorii ubique substituit, sic acta Concitu in Honorii causa
66쪽
In Aetione XIV. a. Aprilis habita.
Iibelli Merulae ad Vigilium, & Vigilii ad Iustinianum, ut siqn insit
si & eonficti, universe PP. consensu fuere declarati. In Qione XV. 26. Aprilis habita. Iychronius Presbyter & monachus Monothelata, homo insimus & sabsis Daemonitin illustombus deceptus, UConcilium vocat , & de fide imterrogatus, non solum se Monotiaelitam, sed se praestigiatorem & imam rem esse prodidit, diuti fidei suae sormulam in chartula descriptam, qua profitebatur unam in Christo vesuntatem, &De,virilem oreationem unam, simer mortuum poni postulavit, spondens se illum suscitaturum, ad shae fidei veritatem comprobandam: cumque pluribus horis desu cui chartula imposita erat, initisset, eique pliua, sed frustra in aures
infuserrasset, se tandem mortuum suscitare non posse consessus est. Postridie ruris a Concilio eitatus & a Patribus interrogatus, num errorem inrevocare & resipiscere vellet, in errore contumaci α serseverans, imposior di haereticus depositus & anathematizatus est.
i In Actione XUL p. Augusti habita. Uaximus qridam, Apameetas Ecclesiae P byter &Monothesita ad
Concilium accessit , dicens se ad concordiam inter Monothesii s & C, tholicos ineundam invenisse modum, videlicet ut dicerentur in Christo duae operatiores, voluntas autem una. Cumque interrogatus a Synodo, dixisset Christum ab hutnana voluntate, came &sanguine, tempore crin eis desertum este, respontio eius explosa est, & damnata ut Manichaea; Ille vero seras deetus ut hmeticus. o expulso, mgat C. ius Comstamnopolitatius cum suae sedi subditis Episcopis, ut sit seri possit. non nominatim matnematirentur sui praedecessores, Sergius Pyrrhu , Paulus, Petrus de alii: sed nominatim anathemattiandos esse respondet
In Actione XUIL II. S tembr. habita. - Edita est a Patribus & promulgata fidei definitio, postea Nicaenum cum
reliquis quatuor cecumenicis Conciliis suo decinocorroborariant, eoni que Symbola recitari mandarunt. His peractis, Monothesitarum lueresim eiusque auctores, sectarios ae desenseres, iuxta regium ac nornaam ab Agathone Papa di Romano Concilio ut profitemur sibi prascriptam, magno omnium Catholicorum applausu condemnarunt.
In Actione XVIn die Ict Decembr. habita. - Fidei definitio iam promulgata coram Imperatore, rursus legitur & a' probatur; climque mussit operator, an Episcoporum o alum sebscriptione promulgata omnes ad unum exclamarunt, Onmerita credimus, hac est s Apostolorum, hac est des rim , - estos inbodoxo i ta E a uer Disitigod by Cooste
67쪽
6s De sacris Ecclesiae Conciliis.
iterata acclamationes, iterata anathemata in Theodorum Phararitam, Sergium O Honorium ii 'rrhum Pindum, Cyro Petrum, Maea-rrum, Stephanum oe Polychronium. Gratias deinde cum egisset Imperator Concilii Patribus ob tatinctam haeresim, lectus est acclamatorius Conci-lu PP. sermo ad Imperatorem, quo rogarunt eum Concilii PD. ut Coniacilium edicto firmaret Imperiali, ut has quae in eo gesta erant, nullus contradicere, vel novam machinari quaestionem auderet. Scripta est pomca, & per Legatos ad Agathonem missa Synodica relatio, petitaque confirmatio & obtenta, non quidem tabes. victone, quia Eivivis inter illas moras rapto, sed ab ejus silccestare Leone u per Imperatorem rogato. Subscripsere Concilio Legati, Patriarchae, caeterique praesentes Episcopi, & post ipsos Imperator piissimus hunc in modum: Cois tianus in christo Deo lex ac Imperator Romanorum, legimus oe conso nuuia Vide Binium, di novam Conc. editi tom. 6.
dunt De Honorio I. Romano Pontifice. Qiinitur hie ι'& celebris est ae antiqua inten eruditos con versia, an Honorius Papa huius nominis primus, fuerit hoc in Concilio cum Monothelitis damnatus. Damnatum fuisse videtnt certum, cum idit stentur non semel sed pluta es a Concilii, ut actione l3. N actione I s. sed econtri non Histe dati natum, veI iriuste fuisse idamnatum suadere videtur ad Constantinum Togynatum epistola, in hoc Concilio laetay laudata de pmbata; in qua nullum praedecessorum suorum, nec consequenter Honorium in fide errasse testatur Agatho. Hanc controve fiam ut darimant, respondent vatili varia o. I. Sunt qisi dicunt cum Baromio Nimio, acta hujus Concilii Hono. rium cum Monothesitis damnatum suisse testantia, Graecorum manasia is e corrupta, &.in odium Romanae Sedis, substitutum suisse nomen Honorii, pro nomine Theodori Constantinopolitani rexsulis, & de luaeresi synodali judicio damnati. Quod fantem Honorius, non fuerit damia tus hoc in Concilio, variae sita lent rationes, quarum ti Prima est, quia non potuit Concilium istud Honorium damnare, nisi cum λενιhoms epistola pugnaret, sibique ipsi contradiceret; Agathoenam in sua ad constantinum Togonatum epistola aperie dicit, nullum suoriimpraedecesibrum Pontificum in fide ina defecisse re errasse; & hanc ep, notam ita laudant & approbant hujusce Concilii Patres, ut dicant Petrum in ea per Agathonem fuisse Iocmuni, eamque a Spiritu Sancto dici tam . Si ergo fateantur hujus C cilii Patres hac in epistola Petrum per Agathonem Lisse locutum, di hanc epistolam a Spiritu Sancto disctatam, de Agatho hac in epistola dicat, nullum suorum praedecessuerum, nec conrequenter H,norium in fide vera defecisse; quis audeat asserere Concilium istud Honorium damnaste ut Monothelitam .& haereti cum e Nisi ipsum sibi contradicere Concilium, imo ex ipsum secum pu- nare Spiritum Sanctum, dum han dictit Agathonis xpiliolam, R istud dirigit Concilium, quod Honorium ut haereticum damnat . Secunda est, quia dici non potest concilium illud Honi mn, sine causa iusta innocentem damnaster Atqui sine caiisa ji ista damnas let illum ut ii reticum, cum ei in epistolae ad sergium scriptae, S quarum causa in actis
Concilii damnari dicitur, Catholicae sint α nulla haereseos suspicione lab
68쪽
rent, ut prolixe notat Diniar in epistolis ipsis, & in vita ipsius Honorii
ambae enim clarissime testantur ipsiim senilite & docuisse duas in Chrii hovoluntates, & operationes esse, & solii in volui sie abstineri a vocabulis ius, vel irarum, pro bono pacis ,-dc ad tollendum scandalum, contentionesque sedandas; de non possit quis juste de haeresi damnari, qui rem ipsam confitetur, licet.nomen, praesertim ante definitionem Ecclesiae, iusta de causa tacendum esse dicat: alioquin B. Hieronymus posset iam pro haeretico damnari, quia in epistola ad Damasum censuit, non esse dicendum in Deo tres hypostases esse, cujus contrarium Ecclesia
non semel postea definivit. Ergo dici non pote st de sanctissimo Conacilio isto, quod Honorium ut haereticum damnaverit; de si in actis Concilii reperiatur damnatus, dubium non est quin haec Concilii acta serint in causa Honorii corrupta atque vitiata. Ita coriolan. in sum. Conc.
a. Roondent & asserunt alii, vere damnatum fuiste; idque negari
non posse, cum id non semel, sed pluries ipsa Concilii testentur acta,
ut actione I 3. de iterum I 6. in qua expresse legitur: Theodoro Pharanitatio hoetico amabema, Sergio baeretico anathema, Cyro haeretico anathema, Honoris haeretico anathema. Dices clim Baronis. Livio dc aliis, post Concilium, hoc est, paucta veredamis mensibus post Concilium,fcorrupta si iste ac depravata hujusce Concilii tum esse eonacta, ubicumque anathematizant, vel haereticum asserunt Honorium: idque
fictum a Theodoro Constantinopolitano, ob haeresim paulo ante Synodali iudicio damnato ac deposito, sed post obitum Georgii substituti, & emissam fidei professionem restituto; qui inde occasione data, Synodi actis
suum nomen expunxit, & Honorii nomen intrusit; ac proinde ex iis depravatis Concilii actis, Honorium suille hoc in Concilio cum Monothesitis damnatum concludi nequit; ergo, dec. Resp. neg. ant. I. Quia non est credibile, hujus Concilii acta sic corrumpere & depravare potuisse Theodorum ; nam quamvis wrrumpere potuit authenticum exemplar illud, quod in suae scriniis Ecclasiae asscrvabaxur Constantinopoli, non tamen Hirrumpere potuit exemplaria authentica alia ad sedes Patriarchales alias e Concilio translata, i ue pariter asservata: delata si quidem filisse Concilii actorum exemplaria authentica ad singulas quinque Patriarchales sedem, Romanam videlicet, Constantinopolitanam, Alexandrinam, Antiochenam, & Ierosolymitanam, constat ex eo quod actione i8. post sex monem acclamatorium, id ab Imperatore sic expresse petierunt Concilii PP. Ad maiorem orthodo xή fidei co firmationem, ut sub cripta exempla de- . finitionis relectae aesente vestra serendi a potestate, eda tur quinque Patriarchalibus, una cum pia νσω subsignatione, a. Quia pugnantia loquuntur hi,. qui cum Baronio miunt, Theodorum paucis post Synodum mensibus restitutum haec corrupisse acta, cum non .ecit restitutus Theodorus in suam sedem, nisi post obitum Georgii, & paucis mensibus .post Synoduminondum obtulet Georgius, qui tres post Synodum vixit
annos, ut suo in Chronico manifeste docet Theophanes.
Instabis. cum eodem Baroni0. Hujus sextae Synodi Patres in epist ad expresse dicunt, se Monothelitas damnasse luxi tenoreis isententiae per ipsum in eos sua in epistola latae r ..Anathematibus inte fecimus, . ex sententia. o sacras .vestro literas de iis: prius lata, rudelicet Theodorum Episcopum Pharanitanum, Sergium, Honorium, Drum. Paulum, Pyrrhum σPetrum: Atqui Agatho Papa sua in epist. ad Constantinuin Pogonatum non. προτ. Amati, Tom. H. E 3 danan,
69쪽
ro De sacris Ecelesia Comitiis
damnavit, nee nominavit Honorum cum aliis Monotbelli, Sergis, oro, 'reho, Petro o Paulo. Ergo nee sexta Synoilus ista; ac proinde codirepta dici debent sextae Synodi acta illa, quae Honorium cum aliis Mo-
nothesitis damnatum, vel anathenaatietatum asserunt. Resp. vere a sexta Synodo ista damnatum fuisse Honorium, idque non contra,. sed juxtat nis sententiam, licet ipse Honorium nominatim & expresia non damnaverit. Ratio est, quia . galliis solos Monotlaetismi alim , , sin, rioique praecipuos nominatim damnavit, non autem omnes absolute Monothelitas, vel Monothelismi fautores; unde non miriim, si Hon rium expresse non damnaverit, qui nec auctor, nec sectarius, sed solum Monothelismi fautor fuerat: at sexta Synodus ista nedum Mon thelisimi auctores ac sectarios, sed & fautores ipsos, ac proinde Hon rium anathematiravit, idque iuxta latam de iis omnibus ab Agathone sententiam; quia licet praecipuos illos tantum nominaverit Agatho, non tamen illos solos, sed omnes, sive auctores, sive sectarios, sive faut res damnandos a Synodo pra scripsit, dicens: Restat ut er nolim tir error cum suis inventoribus, oe iis, m eorum dominam secuti sunt, propria praesumptionis poenam exsiluant. Unde sicut Macarium, Steph num & Polycnronium damnavit sexta Synodus, licEt eos nominatim non damnaverit Agatho; ita & Honorium lices ab Agathone non damnatum, damnaverit eadem sexta Synodus.
Urgebis cum eodem Baronio. Summus Pontifex inalbo in m ad Constantinum mistola scribit, neminem praedecessorum suorum in fide vera desecisse, sed suos statres semper in fide confirmasse: sic enim ait rconsideret itaque vestra tranquilla clementia, quoniam Domi r σ Salvataromnium, tisius Der est, qui fidem Tetri non defecturam nomisit, consi mare eum fratres suos admontiit; quod eminuisos Pontifices mea exiguitatis
praedecessores tot identer fecisse se re cunciis est cognitum. Et haec Agathmnis epistola fuit in hae nodo lecta Act. q. & appinata Q. 8. tamquam a Spiritu Sancto dictata per os sancti ae beatissimi Principis Ap
stoloriam Petri; ergo Honorium Arathonis praedecessorem ut haeresis Nit, torem non damnavit sexta Synodiis; vel si damnavit, erravit illum d. mnando, aut erravit Agathonis epistolam approbando. Resp. diae anticum Nati Alex. summius Pontifex Agatho scribit de suis predecessor bus, eos numquam in vera fise defecisse, ouoties locuti sunt ex Cmthedra, hoc est, quoties aliquid universis fioelibus credendum, vel observandum proposiere; cone. oties ut privati homines, vel Din res aliquid dixere, in ipsere, ves definiere; qualis fuit Honoriar I. dum . suas ad Semium privatas scripsit literas, illas in Synodo postea damnatas, de ob quas ille pariter damnatus; neg. ant. & conseq. Quia nullus ibi Synodi error in hoc sensu Honorium damnando, vel pta Diam Agathonis epistolam appmbando. Addo. Si ut privatus homo illas ad Seetium scripsi literas Hraretur, di propter illas merit cim haereticis Monothelitis damnatus; ergo ut privatus homo haereticus fuit Honorius. Resp. neg. eonseq. ratio est,
quia cum haresis sit hominis Christiani ereor in fide eum pertinacia coniunctus, ille solum propriὰ haereticus dicendus est, qui errorem in fide cum pertinacia defendit; & hoc dici non potest de Honoris, qui lices Monothesismi, hoc est Monothelitarum rueresis lautor fuerit, numquam tamen illius defensor vel sectat .- 4
70쪽
superaddes. Si reia haereticus non filii FIMorius. ergo Perperam & Nee tamen errando, illum ut haereticum anathematizavit sexta Synodus. vicendo ut haereticinnnon semel & praesertim Act. I 6. Honoris baretiso anat, a. Resp. neg. 2 conseq. quia ideo sexta Synodus ista Honorium anathematizando vocat A .hEd haereticum, non quod haereticus fuerit electionc propria, proprioque tem, sed im-
iudicio & sententia propria, sed solum favore, silentio & negligenia; proprie hae- hoc est, non quod ipse iuerit haeresis auctor, sectator, aut detensor, T sed quod fuerit suo utentio, de sua negligentia haresis luereticorumque , ζω 'fautor, seu non quod ipse haerem docuerit, aut defenderit, sed quod
nascentem haeresim non extinxerit, ut debebat, sed negligendo cons verit, ut dimisestὰ declarat Leo II. in Niliola ad Episcopos Hispaniae de Honorio dicens: flammam baeretici dogmatis nou ut decuit, Ap stincia auctoritate i ipientem extinxit . sed negligendo coUovit; unde haere. ticus non filii, haeresiim docendo, sed haeresim docentibus non resistem dos non haereticis consentiendo, sed haereticos, ut par erat, non coercendo; ac proinde non perperiam, nec iniuste damnatus I Orius, iberi non haereticus ipse, quia haeresis haereticorumque silentio suo, sua. que negligentia lautor; cum riusdem culpae rei censeantur erroris famtores & auctores, de dicat Coelestinus ad Galliarum Episcopos tabensi Meritis namque nos cosa respicit, si sidenti' μνeamus errari. Repones. In suis ad Sergium literis scripsit & asseruit Honorius unam in Cnristo voluntatem, & duas aperte negavit, eruo eamdem hae mae haeretici Monothelitae docuit & seruit. Resp. dissimi. duas in Christo uoluntates negavit in sensu Catholico, & a sensu haereticorum longε
alieno; conc. t. In sensu Monothelitarum haeretico; neg. ant. & con-kq. Qitia non duas absolute voluntates nNavit, quarum una esset divinitatis, & humanitatis altera; sed duas solius humanitatis & contribrias nNavit esse voluntates, quarum una esset carnis, de altera spiritus rid constat ex S. Maximo Martyre pro Honorio ex persona Ioannis IV. dieente: ci enim scri set sergius, esse qui dicerent in christo duas comaearias voluntates, rescripsimus, ct rastum non halere duas contrarias volui tales. eamis inquam spiritus, sed unam tantum, qua naturalito hum nitatis eius nota essentinis est.
C Um Polus, Pariarcha post quaeram Constantinopolitanus, obstam Bre.Is 2 M-ὸ latam fidem, de iuramento confirmatam Iconoctastiae perfidiam, poenitentia ductus Micta stile in Flori monasterium secessisset, de facti rationem quaerentibus spectatissimis E Senatu patricus ab Irene Augusta mi 'sis dixisseti Visi syn us universalis fiat, oe error. σὼ est in medio vestri corrigatur. salutem non habebitis: Eoque dicto deugnatum successereni Tharassem adeo commovisset, ut non nisi ea conditione ut tecumenicum cogeretur Concilium, obruum Episcopale munus Paulique sedem suscep