Hugonis Grotii De jure belli ac pacis libri tres, in quibus jus naturæ & gentium, item juris publici præcipua explicantur. Cum commentariis Guglielmi Vander Muelen ... Accedunt et auctoris annotata, ex postrema ejus ante obitum cura; & Joan Fred. Gro

발행: 1704년

분량: 492페이지

출처: archive.org

분류:

311쪽

bendorum usum ac consuetudinem ab immemo- buens, simul quoque concess*t iacultatem euntiali iam tempore obtinuisse apud Gallos, imoidem congregandi de convocandi, quo inservie eorum primordium de originem ab ipsis rigntibant duae illa tubae argent ae Num. io. Ad quem incunabulis petendam. Idem mos apud alias quoque gentes invaluit variis temporibus. De Anglia tradit Johannes Stous in mis. Henrici I.

Hoc anno MCxvi. dae I9. Aprilis Reae Hemmolocum reserente statim allogato Authore D. Andre .us Episcopus Chiceliercnsis in cancι1. de νω. convac. cal. contra Restiarm. conscit, ad Regalia pertinere lus convocandorum coetuum, sue ad omnes Regnι ordιnes, Halaros, proceras, mpti-i rerum sacrarum sive profanarum deliberationes. bem , sacrum au consilium meoit, tir de iam Qui enim sne harum tubarum sono confluxeta Reip. regimιne , in deae vissimis runs ne ιιιι consultarent, quod con' tim, nomen suum a GaIlis acc*ιens, pari amentum appetiatur. Atque hoe primum in Angria se se Pariamentum Historie observant, α ιμιὰ Reges ante hoc tempus nustum ex populo, aut plebe, is consultandum rus IVes condendas, convocare consueverant. Vid. & BJaer. Chron.

Ex quibus perspicimus liberat Regis concessioni

Parta menti originem adscribendam, quamvis p stea necessitatis fuerit ejus convocatio, ita ut quasi hac conditione regnum proximo successori deseratur, ut circa actus quosdam exercendos & publica gerenda negotia consilium seu Partamentum convocare necesse habeat Rex, citra cujus consensum nihil valere possunt, nec etiam exequi quae sua authoritate decernit circa peculiaria quaedam nerant, Num. ro. graviter a Deo puniti sunt. C ran, Dathan , cum complicibus vivi absorpti,

quod vorati responderent: Non veniemus. Num

15. Post Mosen Jo sua, Reges Principesque, uiaque ad Macchabaeorum tempora, jus congrega dorum comitiorum habuerunt. Ut de Davide I Parad. I s. Salomone et Paral. s. Josaphato a Paral. ro. Joa, Josa, aliisque constat. Et se quoque Anglorum Rex solus convocat, quibus licet Pammentis, ut solent vocari, interesse. Illudque iterum dissolvit quando nihil amplius ab

iis tractandum restat. Romani etiam Imperat res quamvis imperium nullis sere limitibus cir cumscriptum sbi arrogabant, solebant tamen saepius senatum in contilium vocare, non solum

quando de publicis negotiis 8: de summa rerumgotia. Sic nec Senatus decreta facta super iis nego- consitum in eun in , sed de quando de legibustiis, de quibus consitum initum, rata sunt nisprius omnem vim suam a ratistabitione Regis

mutuantur. Notandum vero,quod eiusmodi conventus convenire nequeant prolubitu, sed convocari debeant a principe cui ea facultas solo competit) ad deliberandum de iis negotiis, quae sibi proponere placet, quae solent inseri litteris

quibus convocantur, ut possent infructi & praeserendis deliberandum erat, atque persuadere eidem, ut de ea re, qua in deliberationem ceciditiset, Senatusconsultum fieret, scit. ut specie Aristocratici imperii Senatum populumque demuti rent , illis ramum eius potestatis concesserunt, cuius radicem ab iis acceperant, inquit Arthur.

nihil tamen detrahebatur de summae majestatis parati esse illi, quos populo ad conventum delega- l summique & absoluti imperii iure. Huc perture placet. Romulus, licet multa alia Senatui & l net illa D. Hadriani oratio quam resere Paulus p pulo concessit maiestatem redolentia , popu- Jeius I. aa. de heria. petit. cum inquit: --lum tamen convocandi senatumque cogendi po-im oratione Divi Hadriani ira est 'Destitue P testatem sbi reservavit. Dionys Hesicar. Ab. r. l ires conscripti, num quid fit aeqvius, possessorem non Idemque jus omnibus principibus intactum alia facere Iucrum Sc. vid. & I. 4 . eou. I. I. g. f. que illaesum reservari debet. Ita Arniis. de tuae. t is quib. appest. non Ile. I. q. C. de Proes er Med.

ma est. lib. r. cap. . Cum enim in comιιιιs Fur il I. g. vi rel. eor. l. 32. 1. de Donias. μι. viri in mum momenti sit. Me is evertendam, De mu- iuxor. Observandum vero plerumque Senatus

unciam, sie conservandam Rempub. imo eum sint funaamentum Reip. non possunt aliis nisi soti m. j ait tribus , qtiine in cujus tanquam nauclerimanti non totum navem , sed in gubernacu aemma esse oportet,totam alias navim pessuntiaturam,s contra nurtim naticlo, Me vel illuc a quisis diri

si possunι. Idque ipsum Deus quoque approbasse videtur, cum Mos imperium in populum tib

consultum in sententiam principis concipi solitum fuisse. Quamobrem Tacitus II. Annae. cap rs. Orationem principis secuto parram cansilio. primi Otaui senatorum in urbe jus ais Uunt. Vide etiam I. 6. f. a. rit nupt. &ibi Gloss. Hi ne principum orationes quandoque Senatusconsulta

dictas fuisse perspicimus ex I. g. f. de transact.

1. Sunt multi qui existimant discrimen summi imperii, aut summo minoris, petendum ex delatione imperii per electionem aut successionem. Nam quae hoc modo deseruntur imperia, ea summa esse contendunt , non item quae illo. At haec universim vera non esse pro

certo haberi debet. Nam successio non est titulus imperii, qui impe

rio sermam assignet, sed veteris continuatio. Jus enim ab electione familiae coeptum succedendo continuatur; quare quantum prima et elio tribuit, tantum desert successio. Apua Lacones regnum ad haeredes

312쪽

g. X. g. XI. CAPUT III. ars redes transibat etiam post Ephoros constitutos. Et de tali regno, id est principatu, est apud Aristotelem: αὐ-αί -

αἰ δὲ αἰρετή, quaedam signinis jure, piaedam electione deferuntur: & Heroicis temporibus pleraque in Graecia regna talia fuisse & ipse notat, &Thucydides. Contra , Romanum imperium etiam sublata omni senatus & populi potestate per electionem conserebatur.

C O M MENTARIUS.

x Erissimum quod hic Author statuit, summitu imperii, aut summo minoris, non ponendum in delatione,imperii successione, aut electione acquirendi: illa summa, non haec dicenda arbitrantur. Verum graviter errant, quoniam unuversim hae vera non esse ex eo constat, quia su tesso imperii non emisulasqui es formam assignat, seu veteris e sinuario, nullum enim imperium, lcujus origo non a consensu alicujus primi tran serentis derivanda , neque ulla familia ad regiae dignitatis, vel prine ipatus sistigium provecta, nisi electione, nam summum constituere aliquod imperium animum inducentes mortales necesse quoque habuere aliquem eligere cui illud dese rent, cuiusmodi delationi modum temporis imponebant , quo illud exerceretur ab eo quem eis j gerant, vel quoad viveret, vel ad certum tantum tempus; aut consenserunt ut etiam jus illud ad posteros ex recta linea descendentes, vel ejusdem sanguinis collaterales devolveret, cuiusmodi continuatio per successionem non plus iuris transferre potest in successores, quam primus ad tractandum imperium electus accepit a transse rente. Quamobrem quantum prima electio tribuit, tantum successio deseri, quod de jure, non de injusta usurpatione intelligendum. Itaque quam amplum imperium in successores desertur, exprima electione metiendum, quo contingere aliquando potest, ut imperium, quod continua electione a popuIo consertur, latius pateat, quam quod successo deseri,quia voluntas populi cum sit ambulatoria, plus quandoque iuris tribucre ponsent in locum gestincti electo, quam antecessor habuit. Quod quidem etiani locum habere potest ubi regnum successio deseri, verum considerari debet quoad ejusmogi imperii augmentum, non tanquam successor, verum quasi primus electus. Eligebantui Romanorum Reges; apud Spartanos regnum per successonem devolvebat, verum quibusnam major potestas, satis constat ex iis quae supr. annotavimus. In titulum Spartani succede bant: In vim Romani eligebantur. Illi nudo re- gis nomine omnibus juribus, quibus majestatem imperii possent tueri, contenti esse debebant. Hi& legibus armati & decorati armis, majestatis jura

illibata & illaesa sibi reservabant. Illi alieno su jecti judicio quo coerceri possent, hi pro lubitu imperitabant populo, & quicquid ipsis placebat

legis vigorem habebat, quae obtemperandi Da-eeuitatem civibus imponebat. O .XI. 1. Altera cautio haec esto. Aliud esse de re quaerere, aliud de modo habendi, quod non in corporalibus tantum, sed & in incorporalibus procedit. Ut enim res est ager, ita & iter, actus, via. Sed haec alii habent jure pleno proprietatis, alii jureus fructuario, alii jure temporario. Ita siminum imperium Dictator Romanus habebat jure temporario: reges denique tam qui primi eliguntur, quam qui electis legitimo ordine luccedunt, jure usus uetuario: at quidam

reges pleno jure proprietatis, ut qui justo bello imperium quaesiverunt, aut in quorum ditionem populus aliquis, majoris mali vitandi causa, ita se dedidit ut nihil exciperetur.

COMMENTARIUS.

REcte statuit Author summum imperium p

nes principem residere Aiuerso modo, ad s- militudinem aliarum rerum quae cadunt in cnmmcrcium . & giversis jurὶs titulis ac modis acquiruntur atque possidentur. Sic quemadmodum quarundam rcrum proprietatem jure pleno, aliarum tantum ususructum habemus; ita & modus

habendi impetit .vel plenus est, ves magis aut minus diminutus. Quidam reges imperium pleno jure proprietatis habere dicuntur, ut oui iust bello sibi illud quaesiverunt i quidam illud tantum utiliter, id est jure usustuctuario, possidere dicuntur, idque vel ad tempus vitae vel ad poste ros transmittendi juret quidam iure temporario id habent, quo elapso ipso jure evanescit imperium,l quia descit consensus transferentis sne quo Om-

313쪽

ne imperium, tanquam suo sundamento destit iversae sunt a rebus ad Rempub. pretinentibus1 vo. tum, corruere necesse est, de ipsi ad privatam rum hoc non impedit quo minus convenire pos- conditioncm revertuntur imperantes. Juretem -lsint in quodam tertio , ita ut imperium ci Vileporario habebat dictator Romanus summum non minus in proprietate, it dicam, communis .imperium , nullum agnoscens pro eo temporelve principis, qui communem statum universi superiorem. Verum multi arbitrantur hane im-ltatemque singulari sua persona repraesentat, esse

perii habendi partitionem admodum periculosamlpossit, quemadmodum imperium quod euique esse, atque nullo modo huie materiae conveniretcompetit circa privata bona administranda, tum contendunt, imo latam seditionibus viam ste letiam familiam gubernandam in dominio & pr nete , si ad sensum iuris civilis explicetur. Ea prietate privati cujusque membri est, quod &perpartia, inquit Hornius, .e civis. Id. a. es.lillud abdicare . Sin alium transferre potest sero. nobis leae eris, doctrinam de m elate rim luti & caetera bona quae 'possidet jure proprieta-peria cisiti iure privasorum non commisceret quaaltis. Obiiciunt porro quod us ructuarium Me principia non sim domesica summa potestati de-ltus in hae materia concedere , sit principis in e Manua ; sta alienissima contineant. Diversiis-ljestatem prodere. Habeat, inquit Hornius .ma enim sum proprietas in dominio pravaso, minum princeps usumfructum , imperii proprietas aumajestas prausis. Quod enim in proprietateJpopulum spectatu, qui ri jure suo amplissime p.

est, id etiam in commercium cadit. At vero ma-luris disponere. Concedas Me m elaris h. iaiestas extra omne commercium humanum posita, bus , er vacillatit principis siι-. Conrιntia a solo Deo conceditur immeδiate,et in proprie-lerim emi Mocii tis ructuarium hac )us excogis late non est. Si per majestatem intelligamus ium-lbum rationem, docebianique intra moaum non flemum imperium civile, quod consistit in regen-lti fructum, causam igitur νυ'am O praegnantem

da & gubernanda civitate , quod vel consensu,tari se cur princeps benesteio frue tuum, quihias andi- vel etiam alio quovis i sitimo titulo, ut iure bel-igne abusus est, pellasin. Quo sensu stiperius di-li, acquiri posse nemo negabit, quid obstat eurl ximus civitatem , sive populum esse lubjectum illud in proprietate esse dici nequeat, & conse- commune imperii civilis, eodem quoque statu quenter quoque in commercium venire, ut caete-rmus proprietatem imperii, id est potestatem. Tae res privatorum. Si jure gentium qua capiunturidispositionem, & arbitrium conserendi imperil in bello, capientis sunt, & in dominium rediat quo velit modo & quibuscunque placet conditi gi possunt servi, &: in pleno proprietatis jure esse, litibus, in eum quem summae rerum praescere ita ut vendi vel donari, vel alio quocunque m l animum induxerint, habere populum, neque ea sedo alienari possimi, quare non eodem jure imp lprivare voluisse praesumitur, nisi expresse adjece..rium in populum iure belli subactum, vel sponte rit delationi ut non solum transferant exercitium.

sese majoris mali vitandi causa dedentem, possit i & jus exercendi imperii, sed etiam ipsi conce acquiri. Nihil huic obstat, quod majestas sit aliant potestatem illud alienandi, cedendi cuicu Deo; quicquid enim nobis propria industria vel lque, & quando libuerit, quocunque modo &interveniant aestura nostra aut cura, aut homi- titulo quo easu, ut de bonis propriis, ita & denis dispositione acquirimus, sed mediate, quem-l summo sibi delato imperio disponendi faculi admodum etiam majestas sive summum imperium, item, & eum ea proprietatem acquirere videtur. a Deo nobis conferri dicendum. Quatenus ejus- i Alias simplex delatio, consistens tantum in admi

modi acquirendi modi propter humanae societa-l nistranda, & gubernanda Re ub. & providendotis conservationem, quae sine ordine aliquo ne-dpequid detrimenti capiat, communis utilitas a quit consistere, Deus approbat. Nam eodem --lque salus ipsi tantum quasi usumfructum imperii do majestas a Deo conserti dicitur , quia cum i tribuere videtur, quod relinquendum, ut acce- Deus hominem animal sociale ac rationale crea-lptum. Non cavillandum adeo de stricta illacon vit, etiam voluit, ut societatem cum sui simillimis i venientia terminorum, quibus utimur ad inreti coleret, & rationi convenienter viveret, atquiiligendum diversum imperii habendi modum , ratio dictat eam coli non posset, nisi constituto est Icum juris civilis de acquirendi dominii, sive pr quo imperio, ergo eo ipso quo homines dictantelprietatis rerum vel eorporalium, vel incorporalia ratione summum imperium constituerunt, DeusIum titulis; quippe licet non exactissime in omni . id ipsum non solum approbare, sed etiam volui Libus conveniant, quae de utroque praedicantur, ta se censendus , atque ita quod interveniente sa-Imen tanta unius cum altera intercedit similitudo .cto humano sit, ipse Deus secisse videri debet, ut iisdem uti terminis debeamus ad explicandos qui hoc medio uti voluit, ad suum decretum ev-lvarios imperii habendi & acquirendi modos.Non equendum. Idem dicendum de distinguendisiverendum est, ne haec Imperii partitio praebeat dominiis de illa aequirendi modis. quia nee si- occasionem seditionibus: quippe quemadmodum

ne eo commode vita humana potest transigi, neesproprietarius tenetur pati, ut Aufructuarius reuinsocietas servari, etiam approbare imo quasi ipsistatur fruatur, secundum suam naturam, ita & γ- introduxisse videtur, quae circa illud homines ra-lpulus, qui exercitium summae potestatis, & admitione dictante disposuerunt, & quod hae rationeinistrationem Reipub. in principem contulit, pati mihi acquisivi possideo quasi ejus proprietatemItenetur, ut ea utatur ad communem utilitatem &mihi ipse Deus largitus esset. Fateor diversis alcommoditatem promovendam, suam etiam sal esse proprietatem in dominio privato, &majest item securitatemque tuendam , quem in finem

tam principis, quemadmodum res primo nyn di, omnia potest adhibere media, quae huic inservire. potis.

314쪽

potissmum arbitratur, illudque arbitrium ipsi soli bendi sunt hule opinioni, sed populi male com competit, ita ut nihil juris aut imperii sibi populus posito desiderio , cui nunquam ejusmodi de eis principem potestate sibi delata utentem conve- potest praetextus, quo obtegere potest novarumnienter transferentis intentioni, & naturae summae rerum cupidum animum, non disputandum quid potestatis civilis, arrogare possit. Si aliquando sub de facto possit accidere , verum quid jure obtruvecte juris aut aequitatis illud superiori eripere co- nere debeat, adde quae supr. ad s. v III. cr se snantur cives, injusti ejusmodi natus non adscri- annotavimus.

a. Neque enim illis assentio, qui dictatori negant suisse summum

imperium, quia perpetuum non erat. Nam rerum moralium natura ex operationibus cognoscitur: quare quae facultates eosdem effectus habent, eodem nomine nuncupanda: si1nt. At dictator intra tem

pus suum omnes actus eodem jure exercet quo rex qui est optimo jure; neque ejus actus ab alio reddi irritus potest. Duratio autem naturam

rei non immutat, quamquam si de dignitate quaeritur, quae majestas dici solet, dubium non est quin ea major sit in eo cui jus perpetuum datum est quam cui temporarium, quia ad dignitatem facit habendi modus. Atque idem dictum Volo de his, qui antequam reges ad

suam tutelam pervenerint, aut dum furore, aut captivitate impediuntur , curatores regni ita constituuntur ut populo non subsint, neque ante legitimum tempus potestas eorum sit revocabilis.

COM MENTA RIUS.

INeidimus hic in quaestionem an Dictator apud

Romanos habuerit summum imperium, necne. Sunt qui negant; alii affrinant, quorum in numero & Author , cuius opinioni libens subscribo. Qui contrariam sentcntiam tuentur , arbitrantur perpetuitatem reserendam esse ad naturam majestatis; di ideo temporario imperio gaudentes administratores potius appellandos tinde inserunt dictatorem Romanum quia imperium ultra sextum mensem. l. 1. I. I 8.A. de orig. jur. retinere non poterat, potius summae potestatis quasi custodem , & Reipub. curatorem vel administratorem dicendum, quam in summum imperantium numero ponendum. sed quam eraviter errent ostendit Author, &Histo riae tellantur. Optime inquit Aulbor rerum m ratium naturam dignoscendam ex operationibus. Quamobrem igitur non eadem nomina tribueremus iis rebus , quarum effectuum & operationum convenientia ejusdem naturae esse demonstrant, impossibile quippe in naturalibus est ut eosdem prodant effictus res diversae naturae: quippe cujusque rei naturae propriae sunt suae qualitates peculiares suos essectus S Operationes habentes: diversarum itaque rerum idem effictus certissimum documentum est ejusdem esse naturae , & idcirco eodem nuncupandae nomine. Sie etiam in moralibus impostibile est dive fas ficultates eosdem effectus producere , nisi sint ejusdem genetis ejusdemque naturae, a contrario itaque verissimum sacultates quae eosdem effictus habent, eiusdem quoque esse naturae. Atqui dictator intra suum tempus exercet omnia summi imperii jura, eodem jure, quo rex qui est optimo jure, cuius actus ab alio reddi irriti non ossunt. Ergo sequitur dictatorem summum h uisse imperium, id est eandem habuisse se

cultatem exercendi imperii, quam reges, atoue principes, nullum superiorem agnoscentes, habuerint , idque judicamus eu iisdem exercitii esse ictibus. Duratio non mutat imperii naturam. t sed modum tantum temporis, quo durabit imperii exereitium & administratio civilis Est hoc laniat tum accidens, quod tollere nequit essentiam & naturam rei: Faciti largimur , inquit Hornius; sublina interregno, Dei aifutura deposita, majel tem interrus, striam .ie3.at ars nutum con-

flare. Idem iudieamus de Graeorum γε omneris,l f qui alii occurrunt eiusmodi ιmperarites, quos

umma potentia Cr authoritate praeditos, temporis

pronitum spatium ad privata sortis condisionem

reducebat. Deposito nam rum amperio, nihil νι- falis nuper rurantibus. Hos tamen , durame r

simine, admini rasse saltem ma estarem ,' quemque modo, non ut propriam posedis, .cum ipsius

regnι esset, minime concedam. Et pauic post. Sa ne temptis extrinsecum acetuens, intimam constia tutionem potestatis non penetrat. Non minus homo

est quι horam vixis, quam qui seculam implevis roperationibus quoque nolim credere: quod sesam, sape dissimiliapriseipia eunaras asiones produc re. Ipsa rei natura a priora strutanda et, in qu renda essentia: quis cum in majestare si summitas potestaris, Criam iis iam in dictatore, may lutem palam agnoseo. In hae enim larer indoles imperia summι, ne actus eιιιtis alinius suos E e imperio,

315쪽

, 18 LIBER I. g. x r.

imperio, quodamora in irrisi possim fieri. Em-itore itaque creato Respub. omniaque negotia dem vero summitatem habuisse dictatorem, quam quae ad eius administrationem pertinebant, pende nullum superi rem agnoscentibus, quorum actus bant ex ejus nutu & arbitrio, penes eum omnia irritia nemine reddi possunt, tribuimus, ex Ro-ljurisdictio, omneque imperium cum civile tum inanis constat monumentis. Illustre exemplumletiam militare erat. Imo S lcgibus eum solutum occurrit apud Livium lib. g. Op. 33 ubi legi- suisse supra annotavimus. Quamobrem dictatu in iis L. Papyrium Cursorem Dictatorem , Fa-iram vocat Dionys Lb. s. tyrannidem volunta-bium Rutilium magistrum Equitum, quod ad- riam&magistratum, qui parem tyrannicae pote- versus edictum ejus, quamvis prospere pugna istatem habeat, quae legibus omnibus superior est .verat, iussisse spoliari , ac virgas & secures ex-ia quo consiliorum factorumve rationem reposce- pediri, nec contentione aut praecibus militumire non liceat. Si itaque majestas sit summa in ei . concessiste animadversonem, verum eum pro-ives ac subditos legibusque soluta potestas, des- fugientem Romam persecutum. Nihil maje-iniente Rodino, quis cx tot sumianae majestatis ii stas & authoritas Senatus movit iratum Papyriit diciis non perspicit eam habuisse dictatorem animum ; frustra Tribunorum plebis inplorat quamvis ipse& qui eum sequuntur negant dicta- auxilium, frustra provocat ad populum. Vi- torem, vel quemvis alium magistratum, nee Hatiacit imperii Oiestas quae penes dictatorem resi- minen Lacedemoniorum, nec Esemnetum Thes .debat. Donee populo Romano ad preces & o intorum, nec Archontem Melitensium, quibi testationem verso, S tribunis quoque orare di- non perpetua potestas consensu principis populiactatorem insstentibus, ut veniam errori humana,sque tributa, jura maiestatis habere, ut annotavi--niam Molestentia si Fabii daret, & ipse ado-imus initio hujus disputationis. imo di ab eo prolescenti & Patri M. Fauo ad genua procumben- vocari potuisse contra adducta jam a nobis seritati, icuri deprecandi causa, dictator summo luolptorum testimonia flauere non erubescit. Ipse jure uti nolens, Fabium do verit. His ad- enim Disns Dictaturae originem a Graecis de ditis verbis, Bene habes uuirites, vult disciplina rivandam putat, unde ab iis Romanos hanc ad militinis, sivit imperis mayestas: qua in a seria ministrationis speciem mutuasse set ibi: Nam

mine seriam, au ulla post hanc diem essent. Non l inquit qui apud priscos Gracos mota

noxae eximitur Fabius, qui contra edactum Im- l cabantar, tyrarini quidam erant elem. Eligebam

. per in oris pugnavis. Sed noxae damnatas, donatur autem a civitatibus norinione umorum; non impuvio Romano: donis in tribunitia pote τι, Π isum, continuo, sed ceratim praesesuri temporιicarium nonjustum aiaxilium ferenti. Hujus impe- spatium, quando Cr quantisper postulares Re M. rii magnitudinem quoque praedicat idem lib. a. utilitas. Tyrannum vero in bonam partem de cap. I 8. cum inquit. Creato dictatore primu limperante®e dici pervulgatum est, peculia Roma, posteaquampraferrisecures coeperunt, ma- riter de unius antea libere imperio. Cornel. Nep. 1 s plebem metus incest, in intentiores essent -- l a litas. cap. 8. Aristotcles quoque AEsymnet dimi parendum neque enim ut in consulibus, qui pari rum potestatem, quae Romanorum dictaturae re- potestate essent alterius auxilium, neque promo et alspondet, inter tyrannides, id est absolutissima im erat: nee ussum usquam, nis in eura parendi aviael-lperia vel regna refert Polit. 3. cap. Iq. de hac molium. Imo dictator dictus vult Dionys lib. s. eisp. narchia sermonem habens ita inquit. V autem 2 . a potestate imperandi & edicendi quid s-lhoc monarchia oenus plane 'ramis opima seu seu bet, tum aliis aequa & justa, quae pro suo arbi- striis cir consensu populi clara : quis a Rambaria triciusui judicabat praescribendi. Disum enimicis Vr nide id est Barbarorum nullis limitibu, apud veteres Latinos summum imperium ac su- circumscripto regno) Horet, non eo, quia non premam potestatem significat, Virgil. 6. . Eneid fit legi e sentanea: sed eo tamium, quia non sieme ego namque tuas series, arcanaque fatia avita, neque parriar. Hoc a tem imperium ostia Dina meae senis ponam. nebaχι alii per omnem vitia , tali usique - ρνὰ Unde Pomponius I. I 8. g. de oris in. mine nata tempora, CV aucerras res gerentas. Conclum i Datum, quorum summam potestatem sal idit: His ussur monarchsae sunt m reant, proptereabar, non erat fas vitra saerum mensem retinere. Do- quia sum tyra is , heriles, Cr dominorum procumentum quoque summi imperii regiaeque in pria: sed quia sum σι tua, populique suifragio de

ipsum transatae potestatis est, quod ab eo provo- feruntur, CP qusa in v tintin os usurpantur, NI

carincii licuerit, tum etiam arbitrium belli pa-lles. Quid itaque de dictatoris majestate& imp cisque penes cum residebat, atque etiam rii habendi modo ad similitudinem hujus magi

quod omnes pro eo tempore cessabant magistra- istratus instituti, atque delati dicendum, non ulte. tus, ita ut nullum cuique refugium vel auxilium rius inquirendum. Quod vero provocationem nisi in obedientia & Oblequio, utpote cujus edi-lattinet, de eam quoque, dictatore creato, sublatam ctum semper pro numine observatum. Liv. Id. 4.isuisse, ex locis statim adductis patet. Itaque faci- cap. 34. Ita enim Dionys Halicar. lib. s. deerretille perspicimus quam graviter erret Bodinus con- Senarus, consula potestarem praesenssulata, ali-litariae opinioni favens. Omnia igitur gere-tim maleastrinum creare besis piae sique, omniamibantur a dictatore jure magistratus, id est vi im- rerum potentem; & infra, Cistis dicto collua di-lperii in eum translati, quemadmodum Rex velctatore, duo magistratu se aiaιcoit. Et iterum, princeps omnia quae agit eodem agit jure , ne. specivitas legit mis masti stratibus at solutis, om-Iminem agnoscens superiorem , eoque maiesta-nι- -ώιροι isti per ιι ere necesse habu ι. Dict, tem habens: nam ipse Bodinus tum maiestatem

lubero

316쪽

f. XI. g. xo. CAPUT III.

liabere dicit, qui post Deum immortalem se ipso smajorem videt neminem. Hinc Alexand. ab lΑlex dier. genita. tib. q. c. 23. ast in eo ius m Uatis Cr totius imperat fuisse, cujus ductu, Cr auspι-ciosaepe respublica G ιmperiumstetiι, quem mesIstrastim eae Arbanis Lavistim avitumans, pler que l

mis, quos η, ιο - , Thessali archos dixere , qui parem regia dignitati potastarem halent. rum idem dicendum non puto de his, qui vel ob infantiam , vel surorem , vel absentiam regis creari solent curatores, maiestas enim intraret , ut ita dicam , inseparabili modo personae insantis regii , tanquam proximo per sanguinis vineulum luccessori. Quemadmodum itaque sanguinis sura de alio in alium transferri, nec ulla

humana dispositione de iure tolli ponunt a ita nee essici potest ut majestis secundum leges imperii delata ad insantes tanquam legitimos &jure sanguinis proximos successores, facto humano in alium transfertur, sine consensu ejus,

ad quem illa iure devolutionis & successionis

pertinet. Verior itaque eorum opinio , qui sentiunt ejusmodi curatores impcrium exercere non suo sed alieno nomine; adeoque non magis monarcha possunt vocari, quam tutor dominus notum pupilli, Pusend. lib. 7. cap. s. Audiamus Bodinum Io. I. cap. 8. de Rep. cui hoc in e se adstipulamur, propter rationes jam allegatas. Irim, inquit, dicendum de iis quos Franci Re gentes regnι appestant, qua tes ob infiano iam, Grfurorem, vel absentiam regis crearιsolent, sive eorum nomine, manu, ac uitio, edicta, rescripta uia denique omniasane amar, sive regia uiua nomenque diuitine Iegibus ac maridatis proponantur. l Nihil .nim avi parum admodum inter uirumque inreres ; eum quae a procuratore orantur , pr boterim no, ab apso domino seri videantur. Atratiores itii rerii procinatores sunt. Sic enim Theobaldui Mesensum comes, is qua bonus usurpatur,

se ipsum regna procuratorem vocabat. Quare cumqvid procuratorio nomine imperiatur . extra regis aut rimina appetiaraonem, nam ocu inaras aut cu-

raroris Ree .sed regis ipsius est mancilatum G musapud XIarcellinum lib. 16. Macedones olim

sub auspieiis Regis adhue infamis gestisse bellumi praeliumque commisisse, quod idem testitui Justinus, argumentum summae majestatis Regis pc sonae inserentis. Eodem exemplo Franci aliquando contra Chil Abertum acriter certamcninivere, auspiciis Clotharii Regis infantis &sub rumi, cum viderent eum in cunis di a matris Fledregundis tuberibus pendentem agmen praecedentem. Αm inus de testis Francoram. Meser . Hist. de Hinc

3. Aliud censendum de his qui jus acceperunt quovis tempore r

vocabile, id est precarium, quale olim Vandalorum regnum fuit in pius Africa , & Gothorum in Hispania , cum ipsos deponerent populi quoties displicerent. Horum enim singuli actus irriti possitnt reddi, ab his qui potestatem revocabiliter dederunt; ac proinde non idem 3s est effectus, nec jus idem.

COMMENTARIUS.

ini imperium precarium , id est revoca-l le suo ossicio fungi vel e Repub. suturum, ut

bile pro arbitrio & lubitu transserentisi administratio diutius penes eum maneret in ejus possidet, superior vocari nequit, nec summa locum alium surrogandi potestatem populus ha- penes eum maiestas, sed ministri eorum, a qui- bebat, argumentum populum rege tali nominebus utendum cepit imperium , quamdiu danti tenus, quem singulis sere momentis poterat de- placebit, arg. l. s. g. 2. f. de precario. Sic Van- ponere, superiorem fuisse, ejusque actus pependati& Gothi homines ad libertatem nati, suin-idisse a voluntate & arbitrici alieno, ita ut contima rerum sibi reservata imperium suo nomine tra- nuatio imperii sit quasi tacita quaedam approbactandum in aliquem sonserebant revocabile proitio eorum, quae agit imperans precario, utpote Iubutti, ita ut quoties judicabant principem ma- l quae eum deponendo statim irrita reddi possunt.

XII. I. Quod autem dixi, quaedam imperia esse in pleno jure 'M m. proprietatis, id est in patrimonio imperantis, quidam viri cruditi

hoc argumento oppugnant, quod liberi homines in commercio non mi sint. At sicut alia est potestas dominica, alia regia; ita & alia est libertas personalis, alia civilis, alia singulorum , alia uniVersorum. xxxi, Nam & Stoici. quandam servitutem constare dicebant GmἀD, in sub- ζη jectione: & in sacris literis subjecti regis servi vocantur. Sicut ergo mMI. libertas personalis dominum excludit, ita libertas civilis regnum at- E c et que . ν

317쪽

LIBER I.

g. XII.

tibia que aliam quamvis proprie dictam ditionem. Sic Livius ista opponit:

i. Lib. a. Rexem 'vocabant, libertatis dulcedine nondum experta. Idem; indignum vid

L h. batur, populum Romanam serruentem cumjub regibus esset nulgo i ego ac ab hostibus Lib.iti. nullis oblesum eqst, liberum. eundum populum ab Hetrusicis obsideri. Et alibi: de tu Non in regno populum Romanum, sed tu libertate esse. Rui sum alio loco op-A . i. ponit gentes quae in libertate essent iis quae siti, regibus viverent.

de mori- Cicero dixerat: Aut exigendi re es non fuerant, aut plebi re non Perbis dandati ες b clis. Post hos Tacitus: Triam Romum ab initio re es habuere: libertatem c confulatum L. Brutus mytiluit. Et alibi: Acrior Arsacis regno Germanorum

libertas. Arrianus Indicis: βα-λιτον S α -- mi. Rc ibus ex cidi,tatibus liberis. Cecina apud Senecam : Regalia D in uni quorum hi tang, his iii. tur comitium, pel principalia urbis liberae loca: quorumsigniscatio re num ci Atati minatur. Sic Cilicum illi qui regibus non parebant Eleutherocilices nuncupati. De Amiso Strabo, modo liberam sitisse, modo sub

regibus. Et passim in legibus Romanis de bello, & de judiciis reci peratoriis, externi distinguuntur in reges & populos liberos. Hic ergo non de hominum singulorum sed de populi libertate quaeritur. L V si Qia in & sicut ob privatam, ita ob hanc publicam si ibjectionem, ali-IAM qui dicuntur esse non sui juris, non suae potestatis. Hinc illa: sitiae

t. - urbes, qui agri, qui honuves et Etatorum iuris aliquando fuerunt: Et, ii hiepopulus Collatinus in sua potestate sCOMMENTARIUS.

aviem, ex istoc modo hialendi imperιum resultantes, in ιορMissmum cernitur, Podabi non solis conuι-tio cιυitim a atria regum sit constituta: sed εν αοάjus suum in tale re enum Rex pro lubituin quemeumque posset transcrιlere, adeoque in miatim suce vindi pro με arbitrio constituere. Ad argumentum quo hanc partitionem oppugnant viri erudia. ii , quod liberi homines non iant in commercio, non recte mihi ab Authore videtur responderi

Propterea quod illa libertatis distinctio in personalem & civilem , quamvis per se bona sit &etiam necessaria ad dissolvendum hunc nodum, non tamen satis commode explicatur, nee applicatur ab Authore, dum bane regno opponit, quemadmodum illam dominio. Nam & sub iusto regno civilem quoque libertatem obtinere nec non minorem, quam in aliis Rerumpub. formis

neminem si re potest . qui diligenter imperii

monarchici naturam examinat, atque consert

cum iis quae supra de diversis Rerumpub. formis disputavimus. Sin autem non minor libertas civi lis in regno, ergo nec maior licentia regibus ali nandi imperium, quod in cives & subiectos suos habent,quam in alia Reipub serina competit iis ad quos eius administratio pertinet. Personalem libertatem ubique eandem esse posse ipse Author statuit Sed respectu subjectionis minoris vel ira meis,illi serviblii liberi videntur,& consequenter ma-

tis esse dicuntur annotavimus ad praecedentem g. Et idem nobiscum videtur scntire Cel ber , Dusend. Cum inquit, n hiIominus cum ambitio dainc's runantium inser praequa sona impe rium in hamita dueere cavisset, opibusquesubject rum mutiendis cupisinibus multi abuti instituissent ista quoque runa in patVimonio numerata sunt, ci ca qua pro h bitia a tenanda impriantes 2 ponenda facultarem acceperunt, quou in hoc summa dominii ιιι posita intectigeretur. Res qui autem reges, quibus tanta in runum suum Deutias non concisse, idem velut personiatim aliquam poselsonem c jure quas Uufructuaria obtaneri duisti erum. Cujus discriminis origo ex dιversis poti simum regna acquirenai maais videtiar provenisse. ζuanquamen m ad tuitimam quorumvas regum ean Τιtutιonem subvectorum consensua re vitratur: diversi tamen plane modi sunt, qώιbus illa eonsensus e uitur. Siculiaticas Rex sublegis amput/ι, quod ipsos imperio suo ιomplesti vesit: alietili suba iis Rex magnum debes senesium, quoci ab ipsis regno fuerit admo rus. Sis qui justam eantra se bellandi causam praebuerunt ubi vicis seni. ure belli vita aut Iibertatem personalem, in omnia bona potuerunt amaιtere. lHisce sane quaecunque conatiso relinquarur pro benefero victoris habenι est. Cui Iices miliis libertatem personalem in dominatim pravatum resim

quat ; satiem tamen imperium ιuipsos plena jure σ

318쪽

g. XI I.

gis alienabiles, non quoad personale dominium, ' di sicultas, quolibet modo , quoniam cum ipso sed publicam in se tanquam civitatis & Reipub. t imperio ipsi arbitrium concelliani , ea adhiben- membrum regendi potestatem. Nam eadem ubi- l di media, quibus potissmum publicam salutemque subiectio , obligans cives sacere, & exequi l conservari , S publicam utilitatem promoveri quicquid summi imperantes jubent&statuunt. vi- l posse putiat. Cum vero ejusmodi actionum mo de quae de causis constituti summi imperii 3 Lbmissioni 1 disseritimus suo loco. Quippe si generali, illa oppolJtio regni, S libertatis locum vindicaret, sequeretur omnes regio imperio subiectos de ratio ad untun eundemque finem directio haberi nequit, nisi subjectione 3: submissione eo rum, qui in civilem societatem coire volunt hinc homo, quatenus est membrum civitatis, subiicitur esse servos', & conse lienter omne regium impol voluntati summi imperantis, non tanquam ser-rium alienabile, quod neutiquam admittendum vus, qui omni pene libertate carens, quasi pro

censeo. nam imperium quod quis iure usustino prium Domini patrimonium habetur, sed tantio pollidet, alienari non posse statuimus arg. g. 3.iquam homo liber, libertatem a natura in se, A

, . de Utifr. ubi inquit Imperator cedendo extria-ircs suas concessam, retinens, quatenus non no

nis uotissim nihil a u. Exempla quae adfert Au-icet summo imperio. Jam vero notandum sum thor non probant libertatem regno opponi, qua- mum imperium aliud magis absolutum , aliud si injgis sero itis sit conditio civium unius imperio suis circumscriptum timi tibiis; quo mastis ab quam plurium parentium, verum libertas poni-l solutum , eo magis limitatur naturalis libretis, tur pro forma regiminis quam Democratiam vo-i& idcirco magis quoque subjecti sunt ciQe, camus quando plures Reipub. gubernacula mode-i& propius accedere videntur ad servitutis naturantur, &hac ratione quo plurcs summum impe-iram. Quare latius patet imperium quod militrium participant ex populo , quo majori liber-l jure belli, quam quod consensu civium acqu i ii late frui videmur, di eo sensu opponitur Monar- l vi, neutrum tamen mihi adimit facultatem il-chiae. Nesic Rempub. patresque conscriptos popu-llam naturalem , cujus ratione dicimur nasci si

Iumque Romarium , ut villulo tuum, uι colonostiari , ideoque non esse servi natura. Illud ta- tuos, vi servos tuos relinquas, monet successorem

suum Tacitus Imperator apud multim Vopiscum. Et apud Tacitum. Nee dominas Onemo servos, seu reflorem cives cogitet. Argumento itaque statim adducto hoc modo respondendum arbi tramur , scit. hominem dupliciter considerandum, vel secundum conditionem naturalem vel adveniatitiam, id est civilem, viventem in societate civilii ratione illius est animal rationale, liberum, cui competit facultas vivendi & faciendi quod velit, ut & libera disposito circa ea quae possidet s-bique acquisivit, vel propria industria, vel alia

quacunque ratione ad eum pervenerint: intuitu

huius conditionis est animal politicum, id est ei- vile alieno imperio subjectum , habens quidem illam naturalem libertatem, sed ejus usus circumia scriptus legibus a summa potestate latis, quae ipsi

agendorum & vitae trami gendae norma esse de bent : tantum itaque de ea aetractum quantum re

quirit foetetatis silus & Reipub. commodum. Civilis itaque conditio non obstat naturali libertati, neque eam tollit, ita ut jam imperio quis subiectus seret servus, sed tantum usum libertatis ita ordinat, ut utraque conditio sibi invicem inservire possint. Quippe observandum hominis actiones quatenus natura liber in nullam hibere tela tionem, quam ad se ipsum', ideoque tantum in servire proprio commodo , itaque pro suo a bitrio de voluntate quibusvis mediis ad illud acquirendum potest dirigere & moderari , verum quatenus cst membrum societatis civilis, etiam relationem habent cum bono publico, demen mihi imponit necessitatem qua tcneor patialium dominum,id est alterius imperium agnoscere, quam ejus q ii me in suam redegit potestatem, non in corpus aut personam, s sustum exercere velit imperium, sed civium actiones, quatenus eas dirigendi habet facultatem ad bonum commune procurandum, S tuendam communem securitatem, habet itaque imperium in applicationem

actuum, quatenus relationem habent cum pia

blica administratione Reipub. . non vi regii imperii , sed quia eo acquisitum ni odo, qui liberrimam disponendi de summo imperio facultatem tribuit; quod enim propria industria mihi aequisivi, etiam

proprio arbitrio de eo disponere possum, vel donatione, vel cessione, vel venditione, vel testamento, vel alio quocunque alienandi modo, quia nulla lege aut aliquo contractu facultas naturalis circumscribitur. Quando vero aliquis eligitur cui summum desertur imperium, habetur ratio per sonae & tacitum intercedit pactum, ut ille sive etiam ejus successores imperium teneant ob pecu

liares aliquas rationcs, quae movere potuerunt P

pulum,ut in eum transtulerint imperium illud. uecontinuari in ejus descendentes volucrint, quae ratio ad alios extendi neque ob consequenti is p test applicari, & proinde sine consensu trans- strentis, qui est populus, non potest cedere ex traneo imperium princeps, quod enim meum est sine facto meo ad alium transferrime luit. Atqui ius transserendi imperii penes populum tanquam proprietarium est, ergo sequitur summum imperantem imperium consensu sibi acquisitum invito populo ad alium transferre non posse. eatenus summo imperanti incumbit eas dirigen-

2. Proprie tamen cum populus alienatur non ipsi homines alienantur, sed jus perpetuum eos regendi, qua populus sunt. Si cum uni liberorum patroni libertus assignatur, non hominis liberi sit alienatio , sed jus quod in hominem competit transcribitur.

319쪽

LIBER I.

COMMENTARIUS.

g. XII.

DIximus aliquem etiam sub unius quemag- modum plurium imperio civiliter liberum esse. & consequenter generaliter dici non posse, cives quasi sub regio imperio servi essent, in commercio esse & idcirco alienari posse, neque

etiarn omne regium imperium in cives, posito quod imperium transferendo in alterum, populus quidem tanquam subjectum , circa quod imperium versatur , non vero ipsi homines sed jus eos regendi, qua populus est alienatur, nis eo modo acquisitum qui jus alienandi tribuit. Quod seri posse probatione non indiget, sed rerum testatur usus. 4 Verum nihil interesse putat Felden an aliqua saevitas heriliter imperandi in aliquem , seu alienatur ipse , qui in nostra potestate do: nica est. Respondeo p pulum ita de jure nunquam alienari posse, ut ipsi quoque adimatur in totum illa facultas naturalis , sive privata de bonis propriis disponcndi , neque sbi habendi de acquirendi propria bona a communibus Reipub. facultatibus

distincta, non illud cujusque eivis domesticum cum publico imperio desertur, qu ppe hoc separatum est a Reipub. administratione publica spectante negotia, Ze univem populi regendi

ordinem, si1bordinatum tamen ei quatenus cum

publico resimine habet relationem. Sic hodie videmus alienari posse apud nos iurisdictionem in populum, non vendito tamen populo, ne ite singulorum eo gominia & bona deque iis is ponetidi facultas, Ae domesticum imperium, transfertur. Alienandi imperii saeuitas non an seit personas nec earum bona, sed modum quo acquisitum est liberiorem tantum eo utendi, Ni dx illo disponendi tribuit facultatem. Quod de

libertorum as natione hic adfert Author ut pro-l bet, qsomodo ius in hominem transcribi possit,sne alienatione ipsus personae, non magni ponderis esse cum Feldem sentio, quia non imperii alien1ndi sacultatem eiusmodi est natio probat, quoniam, non loquitur ritulus inst. de ario. 5-hri. de alienatione juris in liberto pro praestandis operibus, quod alienari nequit, ideoque ad nostram quaestionem , quae de fure aut imperio in homines liberos alienando agit applicari nequit, sed assignationem uni ex uberis, ad quos ea iura ex aequo pertinent ipso jure, nisi uni eYliberis libertum an naverit patronus, hoe est υ- hsicaeus fit, cujus eae Iiberis liberium es voluta. I. io . f. deverb. Fig. Alii putant, cum jus patronatus in duribus constat praxipue, in operibus, scit.

de bonis libertorum, assignationem tam tantum

in bonis, non vero in operibus faciam sit se, de consequenter non tam ius in hominem transcribi. ut hic vult Crotius, quam ius in bona liberti. Et

se etiam restringendam esse I. Io . statim a nobis allegatam. Zel l. au h. i. Putat verum rati nem non video cur non diceremus assignatio

nem illam tam in operibus quam bonis liberto rum habere locum, in quam opinionem adductus idem sentire videtur summus Ictus Io n. mea Antecessor Lugduno Bal. Compend. juri jtixta seriem. Pa de A. ad tit. . de aeso. liberi. Ubi in

quit, ius Panoninus au haeredes liberos parronit ψι aquaeuer. Potest tamen pater uni ex liberis inpotestina retentis assignare liberatim relamentoteleoduillis, I. I. g. 3. s. t. Cui tunc solios parran tus comperis, respectu operarum C aues s.

3. Neque illud magis firmum est, quod unt; si quos populos

rex bello quaesierit, cum eos non sine civium sanguine ac sudore quae sierit, civibus quaestos potius credi debere quam regi. Nam&fieri

potuit, ut rex ex sua privata substantia cxercitum aluerit, aut etiam

ex fructibus ejus patrimonii quod prineipatum sequitur. Nam ut ini dum illud patrimonium rex aliquis non nisi usi fructum habeat, perinde ut in ipsam jus imperandi populo qui se clegit, fructus tamen ipsius sunt proprii. Sicut in jure civili est proditum, haereditatis quae

t. - restitui justa est fructus non restitui, quia non haereditati accepti se com- runtur, sed rei. Evenire ergo potest ut rex in quosdam populos im-

νώ perium habeat proprio jure; ita ut alienare etiam possit. Strabo

D ad S. Cythera insulam Taenaro objacentem iuisse ait Euryclis Lacaedemoniorum principis i ἰ-iε- , privato ipsius jure. Si rex Solomo regimim. Phoenicum Hiromo cita enim eum Graece vocat Philo Byblius qui I V Vm. Sanchuniatonis historian venit) dedit urbes viginti: non ex urbibus

kil. populi Hebraei: nam Cabul quod nomen illis urbibus datum est)ponitur extra fines Hebraeorum, Jos xlx, 17. sed ex iis urbibus

quas

320쪽

s xii. CAPUT III, tr 3

quas populi devicti hostes Hebraeorum ad cum diem retinuerant, i Reg. quasque partim Rex IF gypti Solomonis socer vicerat, & Solomoni et dotales dederat, partim sungurat ipse Solomo. Nam eo tempore ab i nia. 'lsraesitis non habitatas argumento est, quod postquam Hiromus eas V kb H, reddidit , tum demum Solomo eo deduxit Hebraeorum colonias.

COMMENTARIUS

OUaestio hie moVetur si quos populos Res t rere tallum nequeat, nisi vi summi imperil quo

bello quaelixerit; Regi an civibus quasti l Ornatus cst consensu populi, ita s bi alio titulo

videri debeant. Quippe cum cives onera belli susti-l neu uit etiam acquirere imperium in populum nere debeant ideoque impensis ac labore, imo san- bello subactum, atqui suum imperium est impe-guine eoruingeratur, dies ire videtur aequitas, ut rium populi, sed in eum tantum quoad exerci-uciam eoru n cedat patrimonio & dominio, quo-itium transsatum, ergo etiam imperium in populum opera & impensis aliquid quaeritur. Cui i los subactos non sibi nis populum representanti etiam accedit quod non suo nomine tanquam pri- acquirit, & idcirco non tanquam privatum pa-vato, sed communi nomine civitatis, quam repre- trimonium illud abdicate , & in alium transsentat Rex vel Princeps bellum suscipitur digeritiiserri posse videtur, nisi accedente populi consensu. ar, quamobrem quod communi nomine & con D Verum risponderi potest, quemadmodum princi-munibus viribus, impensis ac operibus acquiritur, i patus ipsi impedimento esse nequit, quo minus incommune videtur confitendum. Hinc olim sibi habea: fructus ex patrimonio principatum se- Tarquinium Collatini oratores missos ut om-lquenti de faciat proprios, distinctos ab eo quodncin populum Collatinum in potestatein Roma- Vocari potest patrimonium totius populi, ita necinorum des terent interrogasse apud Livium legi-isummum imperium obstare potest ne jure riunmus , diatisne popuIum Costasinum , urbem,smodi dominii & proprietatis eodem quoque esse- atras, aquam , termanos, delubra, utensilia, dia cita gaudeat, quibus mustent privati circa acqui- vina humian M ommia, in meam populaque Roma- l rendum dominium, vel proprietatem privatam, ni uisionem. Argumentum non libi sed etiam po- communi populi doininio abstractam, ut ita di-pulo belli jure acquisitum populum, S quasi in cam vel disti iustam: nam eo ipso quo populus ejus-

communem ditionem redactum. Et videtur modi distinctionem voluit inducere, etiam eadem Author idem quoque sentire, cum ponit casum, i jura tribuere atque concedere voluisse praesume quo Rex ejusmodi fructibus quos ex privataidus est, quae huic distinctioni cohaerent. Ejua substantia, vel etiam ex patrimonii quod sequi-lgeneris in dominium quod principes habent intur principatum quod quamvis jure domini ad fructus ex domantis. ut vulgo vocamur. quaestos, ejus non pertinet fructus tamen sbi iacit pro- quos tamen acquirit sibi quia princep & sim mus prios) percipit, bellum gerit. Quemadmodum imperans. Res fistales, quas privata& propria enim quisque ei vis sbi dominium acquirit earumibona sunt regis seu principis, idem ite a totius rerum quas sua industria, vel opera, vel sua pe- Reipub. patrimonio distinctae. sic suet. aera-cunia comparavit ; ita etiam summo imperantistium de sicum distinguit. sic pecunias suas ab idem competit ius eodem modo sibi dominium, aetatio communi populi distinguit Dio. Id. 1 .& proprietatem acquirendi. Eadem enim domi- Cum inquit: Us Augustias svis at aerario se

nil acquirendi ratio, ergo at idem ius obtinent pina ιm habere/ , ιamen hia quoatie stia arbitria aequitas postulat. Quid si Crassis aliqui , cui ruebalar. Et Seneca 7. de bene . cap. q.. C tantae erant secultates, ut suis suctibus exercitumisar omnia habet di meus ejus privata iantum desua , alere posset, Reipub. Romanae ab hostibus op- universia in imperio ejussum , mpatrimonis propria

pressae defensionem suis sumptibus, & impenss Concesso itaque, ut dixi, ejusmodi privato regi suscepisset, qui iure potuillet populus eo bel- dominio, tributa ei quoque saeuitas eenseri debetio acquis ta sbi vendicate, qui nec suinptus necisbi aliarum rerum acquirendarum proprietatem aliquas impensas, nee operas nisi elocatas prae- δistinctam a dominio communi cum rerum cor stitit. Iniquum autem esset summi impe-lporalium, tum etiam incorporalium, ut imperii irantis, circa acquirendum legitimis modis do-Iideoque vi eiusdem regim dignitatis, & summi minium, & proprietatem rerum corporalium, imperii quod populus in eum contulit. Ex qui- vel incorporalium deteriorem sacere conditi ibus perspicimusa: iquando evenire posse, ut Reunem velle, quam est privati alicujus civis. POL in quosdam populos proprio jure imperium ha-set dici id privatum habet jure suo. summum beat. Imo non videtur mihi abs ratione sta-

vero imperantem quemadmodum imperium ii itui posse mortales in civitatem coalescentes, non

bet a populo , ita quoque & jus belli geren-lde captando lucro, id est subigendo alias gendi, &consequenter si hoc titulo aliquid acqui- tium snes imperii propagare, sed tantum derit, ejus proprietatem ac dominium non cbi,idamno vitando cogitasse, scit. ut hae rationc se sed populo acquisitum videri debet , nam ut ge-lsis pie possessiones & fortunas in securitatem aD se s

SEARCH

MENU NAVIGATION