장음표시 사용
81쪽
Divinationibus ex Theologia. I
OLENT etiam Theoloei suas praedictiones serre ex signis quibusdam , ac notis quas in hominum naturis, propensionibus, atque actionibus animaduertunt, ea scilicet lege, dc obseruatione ducti, ut oraculis innitentes diuinis, ex quibus ea signa notant, sciant in fallibiles esse earum rerum euentus, in quibus ipsa decreta diuina quodammodo per signa in nota tescunt; Deus enim qui solus verax est,& seruans suarum promissionum,ceribessicit, &praestat, quae praedicit, aut promittit; & inde omnia vaticinia diui nitus prodita immutabilia dicuntur, eaque necessitatis lege contingunt, quam Deus ipse constituit; eo tamen discrimine, Vt Omnia, quae ex sua praefinitione praedicit, non semper ipse effςi-t, ac p stet, cum in ea dumtaxat suam
intendat agendi vim, opemque au ilij, quae a malo,& a culpa discedunt; sie litacet praedieat sepE Deus suis Vatici RijS mala culpae, scelera, & peccata in gens te humano, ea tamen nec simpliciter Vult, nec approbat, nec ossicit, neque on distat, sed semper abominatur N odit, licet permittat, ac toleret; illud siqui dem de Deo ipso circumfertur, Deus non Volens iniquitatem tu es; quod & se hi6he, Ethnici omni aruo iudicio conscientiarum victi agnouerunt, ac statue-
sunt Caetera vero bona ab omni culpa aliena, quae praedicit,dicitur etiam ipse praestare Deius; etenim res debet esse apud omnes exploratissima omnium bonorum Deum authorem esse, cum ab ipso non solum aeterna, sed temporalia quoque proficiscantur bona, ab ipso omnia salutaria, & moderata consilia; omnis selix, & tranquilla gubernatio; omnis pax, & rerum fruendarum ubertas; nihilque in hominum natura procedere, aut optatos exitus sortiti, nisi sortunetur, iuuetur, promoueatur, atque ad praestitutos fines deducatur
diuinitus; quae fateri etiam Sapientiores Ethnicos res ipsa coegit in illis Pim dari sententiis repetitis saepius
82쪽
lut sis hominibus exitus, principiumque Deo licitante crescit Deo assiuuante homines in perpetuumfurent sapientia Mul unt et felicitatis Dise comitantibus
Mitte bellum, missam fac pugnam Deo non auspice. Antequam vero quid si certi in praenotionibus eorum, quae sepe a Theo-6 8 Iogis ex stgnorum, propensionum, atque humanarum actionum iphs hominibus praedicuntur,caulas in primis, tum actionum,tum euentuum, & signorum, ut enumeremus, ac distinguamus necesse est; voluntas enim humana, quae suprema in anima rationali potentia est, ita libera est suarum actionum effectrix, ut eas pro libito prodere, vel non prodere semper possit, atque suspendere, Monstratis etiam pro libito a potentia intelligente obiectis, atque agendi, vel Non agendi rationibus; cum necesse sit, ut appetitionem, vel fugam cuiuscun- 'ue rei praecedat cognitio, nulla existente rei ignotae cupidine; ita tamen ut
causa primo voluntatem mouens sit mens, indicens, atque ostendens voluntati, quae sint expetenda,ac prosequenda; quae iugienda, atque reijcienda; quae
duae facultates,licet arbitrarias actiones omnes primo, prscipueque instituant, inchoent, moderentur, & exequantur eo ordine,ut mens,quid fieri conueniat, consilio, delectuque adhibito decernat; voIuntas, quae vult, deligat, & suscipiat: mens circumspectis undique rationibus accommodata, ac prolatura ad rem institutam,vel obsutura, atque aduersatura notet, atque ostendat: voluntas conuenientia consectetur, ac comparet; aduersa declinet, ac repellat: Tamen neque ipse inter se semper consentire dicuntur, cum utraque cum pluribus alijs sit copulata causis,quae consensum illu potentissime d istrahunt; menti enim tota externorum, interiorumque sensuum series copulatur; voluntati ero caeterae motrices facultates in appetitu coniunctae sunt; ita ut mens nihil
eorum perspiciat, aut intelligat, quae soris sunt, & geruntur, nisi ex indicio,&relatu sensuum, qui visa, audita, vel alio modo vidensi trice apprehensa ad ip
sam mentem transmittunt 3 voIuntas vero, etsi mirando, ac plane Occulto conis
sensu appetitui inseriori cohaereat, tamen ob innatam, atque insitam appetitui contumaciam imperio uti suo non posset, nisi subditam sibi, obligatam q. tam arctis vinculis motricem facultatem haberet, qua& effraenes, ac tumultuantes eordis motus, & reliquas rationis, consilijque expertes vires corporis compesceret, ac cohiberet.
Primum itaq. signum, ex quo quid de toto homine suturum sit, solent con . GiectareTheologi,est optima naturali mentis, ac voluntatis constitutio,& dispo- γsitio,cui ut plurimum optimae quoque respondent actiones, & agendi regu lae, ubi enim homines naturam, mentem, & voluntatem ad malitiam instructas, &praeparatas adipiscuntur, necesse est omnia in prauos usus conuerti, quemadmodum versa vice ad rectas exercitationes dispositas, & institutas, constat experimentis, semper in bonum sua sponte collimare; docet namque Pindarus ipse nos Omnes natura variss erroribus, ceu fluctibus turbari, ac rapi, qui nisi optima facultatum agentium dispositione corrigantur, totum hominem detrudunt
83쪽
6 1 De Fide adhib. Diuinat . ex Theologia
trudunt in praeceps: Quare licet prima ex creatiS causa voluntatem mouens sit mens, haecque re deliberata monstret Voluntati, quae expetere,ac prosequi, quae contra excludere, atque amoliri conueniat; flectatque Voluntatem saepe sepius ad approbata, & conuenientia; reuocet Vero,atque abducat a contra rijs ; ipsa tan .en quo q. ut plurimum aberrantium opinionum caligine circum fusa, sensus,& appetitum sequens ita caecutire consueuit, ut neque discrimina veri & salsi; neque longe diilitas boni,& mali rationes, labente, atque erram te iudicio perspiciat; hacque de causa licet ordine naturae agens voluntas du.ctui rationis obtemperet, tamen cum & ipsa infirma sit, & magna sit vis aliarum naturalium, de asci titiarum facultatum, magna appetitionum violentia, quae nec rationi, nec voluntati congruunt, nec eorum imperium audiunt, aut serunt, vincitur saepe causis eiusmodi; & vel sua se sponte seiungit, & auertit aratione, vel rapta, atque auulsa alio propellitur, quantumuis reclamet ratio, a que in statione,& officio voluntatem retinere annitatur. Ex quibus omnibus, licet mala quaedam coniectare, prsnosse, ac predicere possint Theologi attemta de ordinatione naturae, cum tamen sis obstare, atque obsistere possit libertas arbitris, fit quoque ut ijs praenotionibus, ac praedictionibus non omnis certitudo insit, non fidem omnem ex Oscant, maxime cum ea omnia etiam diui nitus oratia opitulante possint impedire; nulla siquidem libertati nostr ab appetitu quantumuis ferociente timenda est Violentia, cum prostet peremptorium summi Principis, ac naturae autoris edictum ad hominem latum Sub te crit appetitus tuus, S tu dominaberis illius: )hincque crebrar illae &Philosophorum, S sanctorum voces, ut appetitui reluctemur pro Viribus, ac potestate, ut perturbationes ab eo prodeunteS comprimamus, ut effiarnibus eius m tionibus dominemur: Et licet fortasse ex frequenti multorum experimento maximam esse appetitus seruitutem, qua ita arctari solemus, ut licet videamus
plerumque stim in opere dedecere, ac nocere quod agimus, illud tamen sponte Prosequamur iuxta illud Medea Tamen ex his non sequitur, laedi aut imminui per appetitum trahentem liberistatem arbitrij, sed dumtaxat genus sortis nostrae, atque imbecillitatis esse dea plorandum, quod ad minimum blandientis appetitus nutum circumseramur, atque in deuia petrahamur. o Alterum coniectandi signum, ac praedicendi sutura illlud Theologis est, quod dicitur cognitus diuinae praescientiae, prouidentiae, atque prae determinationis ordo, qui vel ex sacris Oraculis ipsis innotescit, vel ex diuinorum decretorum reuelatione, suturos euentus, veI in naturalibus, vel in supematuralibus, attingentium; in his enim error subesse nequit, neque fides velut incertar certitudini subtrahi potest; siquidem, quae per Deum reuelata quoquo modo Video meliora proboque Deteriera sequor
84쪽
patescunt, insallibilia putanda sunt,cum ex vi subordinationis,quam creatum,
ut operentur,habent ad Deum; itemque ex vi indigentiq, qua ad agendu concursum diuinum requirunt creaturae ipst, praemittatur in Deo, non tantum duratione aeterna,sed etiam praemotione, atq. prsdeterminatione decretu quoddam sanciens,ut talis actio prodeat a creatura interuentu diuine potentiae cum ea cooperantis. Si igitur innotescat Theologo, ut facile ex scripturis, aut ex
reuelatione alia, eiusmodi decretum, facilE ipsi erit iudicium se ire de secuturis euentibus; hacque ratione sciens Theologus peccatoris salutem ps nitentiae iplinis promissam esse,poterit statim futuram salutem in homine paenitente quodammodo coniectare,& praedicare,quemadmodum in peccatore in malo Persistente damnationem,& sic de reliquis; Decreta namque diuina, licet nec minuant, nec laedant, nec tollant humanam libertatem, statutos i amen insallibiliter sortiuntur e flectu tametsi eflectus eiusmodi aeque ex diuina,& humana libertate prodeunte possint simpliciter, & absolute non esse : Ex qua in fallibili eventuum connexione cum suis causis possunt Theologi, ijsdem causis cognitis, aut quomodocunque reuelatis, suas praenotiones, ac praedictiones ferre fidem nostram non demerentes; ita tamen semper ut & Deo primo agenti,&voluntati nostrae secundae causae intemerata relinquatur agendi libertas.
Ex qua tamen diuini decreti praedeterminatione ad quoscunque essectus, & 7 Ieuentus velut causa concurrente neutiquam illud inserendum, quod aduersus Deum obiectarunt Haeretici quamplures; esse nimirum Deum hac uniuersali
lege construstum etiam malorum, ει criminum autorem nominandum; nam
Deus, qui immutabiliter bonus est, unaq. & sola omnis boni causa, non potest esse causa effetrix mali, quod boni priuatio est, ordinisque diuini eversio, cuiuscunque boni operis corruptio, ac deformatio; etsi enim Deus respectu alicuius boni maioris, ac praestantioris voluntate permissiua, vel ut ostendat, &declaret natum intelligenti discrimen ita boni , & malum; vel ut demo- seret gloriam se pi entiae bonita fus, i u stitiae,& misericordiae suae peccata non im Pediat, quae tamen posset, si vellet; non propterea peccatorum causa censeti debet, cum vim esse tricem minime praestet ad illas actiones, quae aut Iabe, &prauitate malitiae inquinantur, aut cum ipsa deformitate, quae a peccato solet actioni accedere, coniunguntur; siue peccati turpitudo sit ipsa turpis actio a Deo deordinata, siue ordinis priuatio qaardam & nitoris; neque res incongrua summae bonitati diiudicanda est, quod ad malum peragendum nullam nobis suppeditet opem, licet in consentaneum sit omnipotentiae effectum quemcun. que,in quo malum non sit, sibi ut causae principi, uniuersae, ac potentissimae non ubijcere; quapropter in hac re illud pro certo statuendum est, nihil omnino fieri ex parte Dei, quod nos moueat, vel excitet ad peccandum, cum tota criminis ratio a nostra labente natura corri uet,qus prona est in malum, licet semper possit mala non agere ; viget enim adhuc in omnibus creaturis diuinum Imperium, sed cum diuersa regiminis forma, & ratione dispositum; aliter siquidem regit, quae consilio agunt, rationales naturas; aliter physicas rationis ex
85쪽
6 De Fide adhib. Diuinat. ex Theologia.
pertes; Aliter bona gubernat, quae vult simpliciter, essicit, & approbat; aliter mala culpae, quae non vult absolute, nec approbat, sed tantum permissiue: Sequamuis nihil omnino fiat, nisi Deo praescio, nihil etiam, nisi illo volente, omnino ta men fiunt eo voluntatum discrimine, quod rei bonae, & malae iudicium esse solet. 2 Haec cum ita sint, non proinde sequitur posse Theologos ex praua hominum natura, atque ex ipsorum voluntate ad mala proclinante, certas de suturis euentibus liberis praedictiones ferre, cum vitiosa illa naturae, & voluntatis duspositio facillime,aut per gratiam diuinitus collatam corrigi possit,aut per vim disciplinae, quae in distortis naturis maxime potest; facultates enim ad crimina incitatrices, licet acres, & vehementes, si ulla potest humana fraenare, ac moderari diligentia, sola potest disciplina ad reformandam naturam instituta; Quod si efferos, & incompositos motus omnino extinguere, aut supprimereno valet, tamen velut in gyrum rationis ductos, ac repagulis septos ita domat, hebetat, atque emollit, ut vel tractationem facilius serant, & culturam, vel ce te longe minus ferociant; eoque id magis praestat disciplina, si teneris adhuc adhibeatur animis, quamdiu viniantulae tenerae flexibiles sunt; si enim ubi ex radice prodierint plusculum in alterutram se se partem inclinet, facile aut fumculis retorquentur in aduersum latus, aut deligatae vinculis reflectuntur, aut circum defixis sulcris coguntur in rectum assurgere, & seritas illa hominibus connata quantacunque sit, optimae disciplinae institutione mitescit; Sequitur quidem enim saepe humana voluntas insita, atque Implantaca in primo ortunaturae incitamenta,at si ex accepta disciplina retrahatur, eam tamquam sp te sibi accersitum ducem non deserit, donec pugnantis naturae incursus pro sus, aut elumbet, aut prorsus aboleat: Hinc que fit, quod licet voluntas libera actionum domina ex sese aptitudinem habeat satis exactam ad diligenda, &complectenda, vel recusanda obiecta proposita, tamen cum saucia sit, & Iam guida sua natura, prassideatque contumacibus admodum, atque indomitis appetitionibus, neque in omnibus eodem modo sit voto bonitatis confirmata,
86쪽
hoc loco Pocsim damnandam censemus, quod fuerit ars Z3 inuenta ad stultorum hominum aures demulcendas variis lasciuientibus rithmis, Sybillarum numeris, ac ponderibus; quod semper sabularum oblectamentis incautos animos de ceperit, mendaciorum architectrix; quod etiam ab ipso na scenpis Orbis exordio vitia semper proposuerit in Veneris partibus, in Titanum pugna,in Iouis incunabilis, in Rheae fraudibus, in Saturni vinculis, in Gigantum rebellione, in Promethei furtis, in Deli erroribus, & id genus aliis vulgatissimis Deorum criminibus; quod deniq. Deos ipsos inter fabularum suarum inuolucra semper malefactores inducat; Sed eo dumtaxat hic omnino improbandam suademus, quod ad tantum insaniae surore deuenerint Poetae quidam, ut sibimet ipsis qua sus a se diuinitatis partes putarunt, quibus certo de futuris vaticinari pol sent; a vaticinando enim Poetae vates dicti sunt; idq. agebant praecipue, cum quodam furore correpti, sed melius diabo lico spiritu afflati poeticis versiculis, velut oraculis de rebus euenturis responsa praebebant; ex qua vaticinandi ratione apud Veteres ab Homeri vel iculis cognominatae sunt sortes Homericae, quemadmodum etiam a Vergilij carmi nibus sortes Uergilianae, quarum meminit Spartianus in vita Adriani, ubi eas in proposito diuinationum refert. Ex eo vero potissimum omnem derogamus fidem surctium poetarum vati-7 e inlis, quod ea semper ab ipsis lata fuerint quadam metis alienatione, cui nihil
ratione firmatum potuit unquam proponi; & licet etiam Poetarum diuinatio nes experientiae titulo se ipsas tueantur,cum res supra fidem, aut praeter rati nem ferunt,atq. pollicentur;cum tamen ut plurimum etiam in eiusmodi expe
rimentis ars vaticinij poetici fallax deprehensa fuerit, non est cur illis ullo modo adhibeatur fides. Quin imo Poetae eiusmodi vaticinia suo sui ore sun decesprorsus irridedi sunt,eo modo, quo irridet Lucanus Aruit quedam Poeta Thu- . I scum,
87쪽
66 De Fide adhib. Diuinat . ex Poesis
scum, qui se ipsum fingit Astrologum de euenturis vaticinia sua contexentem ad illa carmina Euod cladis genus, o Superi, qua peste paratis
Saeustiam ρ extremi multorum tempus in risum Comuenere dies.
Quolibet enim furore Poetas amante, seu sutura suggerente, semper eorum vaticini)s temeritas adiuncta est, ac sola veritatis larua, cum numquam Vaticinentur, sed potius mente ab ipsa ratione alienata; cum id etiam saepe faciant eo solo intento, quo lucrum ex vaticini js captent ad transigendam Vitam ;quorum fraudem, S insaniam optime protulit Campanus vates, qui eIPςirumento sui sortassis cecinit
Vivunt carmine insani Poetae Si nugas adimas, fame peribunt. His mendacia sunt opes γ' aurum Figunt quinque molunt, putavique palmam Mentiri bene gloriosiorem
Atque ob id p tertim a M. Catone perhibetur damnatus Q lutus, quod niam iam Ennio Poetae vaticina iiii fidem adhiberet, eaque de causa, ut ventura praediceret, cum in P secturis, & Proconsulatibus socium sibi semper assumeret; ex qua etiam criminis nota narrant historici veteres Athenienses Ho- . merum quinquaginta drachmis mulctasse, veluti quodammodo in vaticiniis iam in finientem. Additur Poetas, qui tantum fabulas attexunt; non posse nia si fabulosa praedicere, resque pMnunciare omni certitudine vacuas. Quod si a Poetis quorumdam vaticinia adhibeantur ad eaptandam fidem, quibus e perimento constat, euentus respondisse, non proinde ipsis sicile credendu est, cum ea omnia fabularum figmentis innitantur; qualia fuere vaticinia Chalc, tis celeberrimi Gnecorum auguris, qui cum serpentem Platanum ascendente, ac primum pullos quosdam, qui ibi in nido erant, deuorantem aspexisset, dein- de circumuolantem matrem, bellum nouem annos duraturum, ac decimo d mum anno Troiam captum iri vaticinatus est; &sic de caeteris, quae pura Poetarum commenta suere;licet inter Poetas ipsos, quidam antonomastich vaticinatores,&augures dicti suerint, inter quos prster Calchantem prsnominatum
recensetur etiam Helenus Priami filius,qui Tnes Romani imperij magnitudinem praedixit; quam praedicendi artem etiam illius sororem Cassandram habuisse non ignoramus; atque praesertim a Platone vaticinium quoddam o phei memoratum est, quo praedixit carmine illo
AEtate insexta cessabit machina mundi. Nec alia ratione Urania una Musarum a Poetis praeficitur Caelo secudum PI tarchum, nisi quod Poetae plures etiam ex casestium corporum notitia sua cω sciunt vaticinia, quae tamen nihili facienda sunt. Carteium sublatis poetaru vaticinijs, quae fabulis innitentia, semper sabulosa sunt, maximam ex ipsa Poes percipi utilitatem omnibus sere perspicuum
88쪽
est; nam Plato ipse lib. a. de rep. praecipit poeticum studium ab ineunte aetate esse hominibus demandandum, ut altissima, & occulta sabularum secreta suo tempore, nimirum aetate prouecta denudent, ut sanae philosophiae dogmata ex obscuris fabularum tenebris in lucem educant,ut ad mores informandos naturae simul, & artis documentia sabularum lenocinijs inuolutis adspirent, ut denique propriae vitae actiones rite instituendas ex fabulosis exemplis sibi praescribant, distantque ex alienis factis sibi diuinare, quid ipsi in posternin acturi sint ; si enim eb de si gerentur poetatum vaticinia, essent summopere commemdanda,cum ex alienis euentibus etiam per sabulas cognitis, possit quisque sibi euentu pares praenunciare, eos praesertim, qui ad statum vitae dicuntur per
89쪽
STRONOMICAE praedictiones eo limite perstrigendae sunt, veratione omni, nitent mictaea; et iniuersali ab Astrologicis, & Genethliacis distinguantur; licet enim versentur omnes circa effectus, vel euentus pendentes ab astris, non tamen eodem modo; quapropter hoc loco nomine Mstronomicarum praedicti'num eas tantum complectimur, quae ex mera astrorum inspectione sumuntur; sive serantur circa aereas varietates,siue circa hominum fortunas,siue circa tempestatum admirandas viciss-tudines sterilitatem, vel rerum secunditatem afferentes. inro loco obseruari debet, si aliquid pariat notitiam effectus cuiuspiam futuri, id debere esse itulius, vel causam necessariam, qua scilicet posita talis effectus semper fiat; vel stagnum necessarium, q . μ' i segraus semper sequatur; sic quia quoties Sol aceedit ad vernum AEquinisctium flores in arboribus creat, & quoties aurora ad orientem conspicitur, succedentem mox Solem habet; ideo facile est praenosse, dum transigimus hyemem, Proximo vere flores futuros; & dum versam a Nili Ira exoriturum breui Solem, illud ob cauis, istud ob signi manifestam necenitatein: Qtrod si nulla talis necessitas sit, sed vel causa,& signa sint absque eiusmodi effectu; vel effectus sit aliquando ab . causa, atque signo eiusmodi, perspicuum est, non certam praenotionem, sed coni mationem ad summum haberi, scilicet meram hariolationem, seu diuinati nem fortuitam. In qua re illud quoq. pro certo habendum est praenotionem
certam, nec fallentem rerum, quarum connexio necessaria cum causis, vel si
nis homines latet, haberi merito diuinam; quippe sublata notitia huiuscemodi connexionis, nihil subsidij superest, unde praeuideamus tales res suturas, nisi Deus, cui omnia patent, id nobis reuelauerit; hacque ratione, qui solent sutura vaticinari, dicuntur Diuini,& ipsa rerum praedictio Diuinatio vocari so-
90쪽
ret: nec sacra modo Scriptura rerum suturarum notitiam esse Dei propriam declarat, iuxta illud Esaiae 3. Annuntiatae, quae ventura sunt in laturum, &sciemus, quia Di j estis vos, sed Ethnici quoque illud agnouerunt apud Hora. tium Prudens futuri temporis exitum 3 caliginos nocte premit Deus. Ex quo sutura semperEthnici requirebant ab ijs,quos diuinorum consiliorum credebant participes, siue Numine diuino afflatos; hacque.de causa Chaldaei diuinatores tanquam quidam terrestria Numina apud Veteres colebantur; eorumque praedictionibus magna ideo habebatur fides, quod docerent Planetas interpretes esse voluntatis Deorum, eamque mortalibus indicare, nunc ortu, nunc occasu, nunc colore, nunc alio adiuncto; ac Zodiacum idcirco lustrare, quod duodecim Dij Principes totidem signis praesiderent, existentibus aliunde triginta stellis, quae serent Deorum Consiliarij, & omnia etiam occulta mortalibus renunciarent.
His praenotatis, licet ex sacris literis habeamus Deum, Solem, Lunam, &stellas creasse, ut essent in signa, & tempora, & dies, non proinde tamen probatur sidera, Mastra fuisse a Deo instituta , Ut futuros euentus omneS cogno-1ceremus; cum illud Scripturae oraculum intelligi posside signis tempestatum, de temporibus festiuitatum, alijsque eiusmodi pluribus, quae vere exa. stris praenosci possunt, atque adeo nostram fidem promereri; Illud vero inaterpretari de signis coniugij, aut caelibatus, liberorum, aut Orbitatis; opulcntiae , aut indigentiae; Amoris, vel odij; honoris, aut infamiae; virtutis, aut nequitiae ; longitud i nis, aut breuitatis vitae; sani tatis, aut morbi; mortis natura lis, aut violentae; itemque rerum prospere, aut infeliciter gerendarum; belli, aut Pacis; victoriar, aut cladis, & id genus aliorum, ipsi mei Scripturae omnino re- Pugnat; quae supponit haec omnia tantum praenosci, ac Praedici posse tantum a Deo, vel a Prophetis, hocasti, viris spiritu diuino amatis, non cano spectan do addictis; in eadem scriptura damnat etiam ipsos Chaldaeos, qui profitebantur se ista omnia ex solo caelo deducere; tritus nempe est Esaiae . to Cus cap. 7. dum Babylonem, quam appellat Chaldaeorum filium alloquituri Desecisti inquit in multitudine consiliorum tuorum. Saluent te Augures ccli, qui contemplabantur sidera, & supputabant menses, ut ex eis annuntiarent ventura tibi. Ecce facti sunt quasi stipula, ignis combussit eos. Ijs itaque astronomicis praedictionibus potest aliqua adhiberi fides, quae FZAstrologiae iudiciariae fines non ingrediuntur; Plato namque Astio nonuam eam nominauit, cuius nomen Astrologia iudiciaria haudquaquam sibi vendicaret, eam scilicet, quae suas praedictiones efformaret de rebus, quae euentus humanos, ac liberos minimh tangerent, sed solum varias astris affectiones, mutationes tempestitum, N id genus alia, prout sidera orirentur, Vel occiderent, significarent; atq. adeo praedictiones eiusmodi astronomicae apud Gr cos praesignificationes tantum dictae sunt, quod sidera in eis tantum tanquam sena Duiliaco by Corale