Joannis Cornelii de Pauw Notae in Pindari Olympia, Pythia, Nemea, Isthmia

171쪽

terpretes junge: eos titubantes videbis: 236. Συγγεπιτιν πιαρμα- ναΘ'J Ita Schmi dius ex Palat. C. cui consentiunt fingi. MR. C. & γ: Non obloquor: Fors tamen scriptum olim in Libris antiquioribus, Συγγενεσι et Συγγηασιν ποτικοι- ναθ' Νam sic facilius ex eo oriri potuit vitiosum Συγγενεσι

quam inepte Editores Angli: Nam Vita nunquam usurpasset Pindarus: Schmidius conjecerat, ut ex syllaba brevi faceret syllabam

derunt millies, si ordinem verborum servas, qui in omnibus Libris est, eXcepto uno Angl. Ms. C. 71. in quo scriptum, Θονιιεγαρον Πελια' εσσυμενα : Nam sic nec id nec γrequiritur, quia Πελια certo certius ultimam

producit: Pueri vident: Et sic apparet, quam stolide Angli, ordinem mutantes, PSelimidii retinuerunt: Hercle, nihil stoli.

tuit bonus Jambum in Versus Jambici principio : Quicquamne ineptius t Sed syllabas ponderabat, neglecto Metro. 249.

172쪽

ripienda postrema in writabo: quod sic non dicitur Dorice pro em δή, , lad ια breve habet jure suo: Talia plura, quae Pro ii, α breve, & contra adsumunt, idque sine dubio etiam est ex Idiomate: Quicquid sit, oris Iecs. Dactylus esse debet, neque de longa hic cogitandum: In Editione Schmidii & Benedicti omittitur, & nihil tamen de ista

ιν γα ς Aut Iambus Spondeo Opponitur,

ct sensus est, quem ex Antiquo Interprete tradit Benedictus: Nihil naturalius: Post

ομογονας delendum est Comma, ut appareat αιδα πιαλυψα ab ε& πελιι regi: Talis simultas, quae pudorem abjicit. 26r. Os πῖρπει χαλκοJοροις Ita ipse Versus legere jubet: χαλκοτοροις , τοις τω χαλκω τι- τιτρωσκουσιν est, ut monet Antiquus Inter-

173쪽

Nota.' 177. AκαJ Scribendum proprie

1um Trochaicum trucidat uno ictu: Editores Angli se Mssx0β secutos dicunt. 2.9 L. Eι Wταλλατον τH Non improbo πιταλλατον ased ubi ad loci ingenium & verborum C O- haerentiam attendo, longe accommodatius fore aio, ει ροτα ατlον τι : Somnium erat apertum& dubii plane expers Vident omnes.

ηt eo classem mittam: optimum est με, inprimis ubi praecessit, Αλλ' ηδε ρα γηραι- ον ἀερος αλαιας ἀμφιπολει. Σον ν ανθος &c. Et sic per bene etiam sequitur, Του-ον πιθλον Acων - TελεσσοM. Tu laborem istum pro me suscipe: ελθοντα προς An1τα Θαλαμους V. 28s. etiam respicit ipsum Peliam. 294. Te-λεσσον' κω τοι μοναρχεινJ: Cum Aldo haud du- hie scribendum Tελεσον : Nam Colon est Jo

174쪽

Schmidius: Libri omnes Auset inui: Non male: Nam Dactylus pro Trochaeo non pe

Εlegans & Emphaticum est inis. : exissen- , gem, certam, non differendam, praesentem, decretam: Ita Graeci κινα, ον, οπες, &c, adhibere solent: Diximus alibi: Mυτα Schmidii ineptias olet: -ντλ sententia requirir,& cum sententia Versus, si Epichoriambi- cum sumas cum Metrico: Si enim praeseras mecum Alynarietum vel ex Monometro Trochaico & Penthemimeri Dactylico, vel ex Penthemimeri Trochaico & Monometro Anapaestico, utroque modo uri τα stare potest, vel vi caesurae scilicet, vel Asynarieti privilegio, Periti vident: At sententiae hic potior habenda est ratio, & sic χαντα omni

protrita: Idem significat, credo, quod πλη-

Etymologici M. Auctore similiter πληθυωνeXponitur: Non inepte; sed aliud ibi ver

175쪽

raraugas & κεχλοίου ra: κεχλαδα, κεχλαδαω, κεχ ρώ: Haec pulchre congruunt: χλύος aliud, & a χλιω. deductum: quod proinde non confundendum cum χλψοs: neque χλη. ω cum χλιδαω: Plura alias: haec lassi- Ciunt hic. 3I9. τον/EρυτονJ ubi κεχλα- δοντας ηβοι interponitur, legere praestat τοντ' Eρυτον : Nemo dubitet, qui Graece scit. 323. τυεν βασιλευς ἀνεμωνJ Paeon secundus pro Ionico: Nam τυ in εν corripitur: ΛlduS τυ, βασιλευς πιεμm: Si C ipse Ionicus ad

Semideis : Ita accipe. 33O. Tον ακινι παροι μαΠι mmd Laborat Versus: Schmidius nihil monens edidit Tονδ' ακινή-: Quod coactum est: Ego scribo, Tον γ ακινδυνον πωροι βιατρι μενε . TibicineS, ut dixi, millies

neglecti sunt: Sed Aldus, quem inspicio,

habet, Ταν αὐλω: Optime: Dores enim αιωνα etiam extulerunt foeminine. 33 I. αλλ' ὐπι και ΘανατωJ Sed etiam morte, moriendo : ε πι Θανατω Pro Θαατα abundante

praepositione, elegans est Graece. 33 .Eς δε Ιωλκον ὐπειJ Ita legendum sine dubio: κλε ας Ιωλκου habuimus etiam supra in hac Odat Apostrophe loca corrupit multa, &Pindarus, ut monui in principio, hiatus a

Lectio ineptissima, & ab operis, credo,

176쪽

profectar In qua bonus Schmidius ostendere voluit acumen suum: Dicam vereo: αυ- τω αωτος non dicit, quod Auctor dicere voluit : Argonautas enim non designat, sed Argonautarum Optimos, aliis relictis: Plane contra scopum Auctoris: ναυτων αωτος contra plane appositum: omnes enim Comprehendit, & praestantissimos simul vocat: λαυτων αωτος scilicet est ναυται αριστοι & ναυlωναριστοι : Vidimus etiam in praecedentibus, & locutionem non satis intelligunt InterpreteS, eo ipso errantes. 339. NnrtοπεωνJ HOC a Schmidio est: omnes Libri constanter Θεοπρεπεω : quod mirum fere: An Θεοπρε- est ab adjectivo Θεοπρεππις, & sc Θtaπρεπεων om- χεσσι κω κλαροπι ἱέροις jungendum, ut ista auguria & istas sortes εξαιρετως dixerit Pindarus, quae Diis conveniunt, & digna sunt, quae voluntatem eorum declaranti Hoc non rejiculum sane: Sic ipsis illis auguriis & ipsis illis' sortibus Mopsus navem ascendere fecisset exercitum, & Θεοπρεπεων ο χεσσι και κλαροισι ἰέροις αμβοισι jungendum etiam esset arcte: Attende: Sic aucioritatem Librorum tueri

gας υπεσθενJ Κρεμασαν, ut supra V. 43. κρεμανlων ex suspicione nostra. 3 3 --cυπιρ s&c.J Haec stricte cum praecedentibus cohaerent : Bonus Schmidius ineptit, & προσω-rολας Pindaricas non intellexit. 3 7. Nυκlας

177쪽

Ineptit illud και ποντου κελευ3ους, ubi praece sit κυμ ων ρωας ἀνεμων τε: Nam id ipsum est

ποντου κελευθους ' Quin & και ποντου κελευθους in Congrue inter νωιτας τe αματα τε interponitur: Haec certissima sunt, & faciunt, ut locus non possit non esse depravatus ab illis, qui nihil adamant sanum: .cribe, Ni κτας τε

nihil aptius aut decentius: Tribrachys est pro Jambo: Id etiam fefellit miseros.

Locus iterum ineptus, utut accipias, & ineptum etiam αμ πνοαν εα ισαν ipsa forma & indole sua: Non dubito, quin depravatus quoque sit a Corculis ineptis: Scribendum su

αν, adventum steterunt: steterunt ventum exspectantes: Graecismus est elegans: De Noto sequitur: Pro εν πνοαν scriptum νοαν& αμπνοαν: Nihil pronius: Sententia nunc est accommodatissima: MS. C. II. Λθνουν οι ηρωες Eσταν: Non male Versui: Nam Trochaicus , Αριπνοαν δ οἰ ηρωες, numeros habet suos, quia media in ηρωες a vocali sequente potest corripi: Sive autem Eσlαν, si e στασαν legas, Asynarteio bene est: Editores in Metro sunt pueri. 3 6. αλμε-nιJ Ita Schmidius pro Παθομενοι, quod Libri habent omnes: Sic etiam Dactylus est hic in principio Versus Trochaici: Junge V. 3o I.

178쪽

μ : Nam prima in τραχειαν longa est, &Jam helego infligit vulnus lethale: Pueri vident z εκ παλαμαν τα - , manibus ceIeriabus: Apage, apage ineptum e manibus: Graecismum omnes tenent. 3 6 F. Θt317-

στον λι- βωμοιο Θεναt J Incerta lectio: Dicam Paucis: Θεοκτιστον vertunt a natura factum :Αn recte, summopere dubito: Nam &Θεοκτιστον ita usurpare non solent Graeci: νεοκτιστον longe certius, & etiam appositum Plane: Facile enim θεναρ λιθινον struere Poterant Λrgonautae, qui ut diserte praemittitur, εσσαντο ἀγνον ibi Πρσειδαωνος ειναλιου τε μενος, neque ad opus adeo leve advocandus erat Θεος-μηχ- : Orpheus, Scriptor antiquus sine dubio, in Argonauticis U. 6OO. meminit βωscis, ον λιθαχεσσιν αρηροτα ετευξαν Heroes Rheae: Alia praetereo: Res non indiget testimoniis: Ego certe νεοκrri Wrον Praese

ro; quod aspernati sunt Nasutuli propter υπαρχεν nimis stricte sumtum: υπαρχω saepe est simplex sum,& ita accipiendum hic: Ad sacrificium Neptuni erat illis taurorum greX,& ara recens structa ex lapidibus: Nihil facilius: De eo, quod antea aderat, non cogitandum: Id enim non exigit verbum: Scribendum igitur νεο πιστον : Quid vero dicendum de λιθινον ' Id optimum sane, si in

L 3 loco

179쪽

loco secundo Jambici admittas Anapaestum qui ibi admitti potest sine dubio perbene:

Et sic diserte omnes Libri, eXcepto uno M s. C. I. in quo λιθων pro λιθινοM. Fallor, aut Ineptulus, cui mens erat Schmidii, ita correxit ut syllabas haberet similes, ipsum Metrum vel negligens, vel non intelligens.

λυτω ζευξασα κυκλέ τετρακναμον ineptum Est,& reete jam olim scripserunt quidam τε-

μον δεσμον IAionis: Oυλυμ ποθεν est a Schmidio, qui ita legit pro Oλυ-οθεν, quod in omnibus Libris est: Non improbo: Jambus enim requiritur & pes τρι τημ ος: Sed ubi τετραχνα- ριον' cum Apostrophe 1 cripseris, nonne to ge apertius & convenientius sit, τε -

κλα,' Ita puto hercule: Tribrachys est pro Jambo, & vox mutilata ab imperitis, ut syllabar etiam numero essent PareS. 394. αντιτομυα στερεαν οδυνανθ Εruditum est αντιτομα,

habito respectu ad herbas, quibus praecipue in re Medica utebantur: Inspice Scholia antiis

180쪽

tiqua: Orpheus etiam habet, quae vocem ad herbas resectas pertinentem commendant: Notissimus est locus in Argonauticis: Apage, apage αντι , quod nihil ponit ειλκοις,& sic ελαω ineptum essicit t. υτιτομα jam dicta commonstrans, facit ut appositissimum sit ελαtis: Vident qui judicio valent. ' 399. svolgον ο ιμψατο, Κοα βοας J aratrum sibi go, fuisset firmiter una cum bobus, ut fieri solet

ante juncturam. ΑΟΙ. γενυων πων καιομενοιο πυρος IJ Lege, ut Iambelegus sibi

mων est Anapaestus pro Jambo in Penthemimeri Jambico , & ejus postrema est πων

contractum : Ita Dores, ut nemo nescit: Schmidii audaciam non curo, nec Εditorum hic in notis balbutiem. 6 6. H λαυν'' αναβωλακιας οργυι- αν σχέ νωτον γαι JLocus paulo difficilior, quem tibi enodabo

rum conversio, qua glebae inferiores evadunt superiores: κια : αναβωλακια numero singulari humilius est, quam αναβωλααας plurali: Et tamen illud hic mihi placet magis, quam alterum

elatius: σχιζε νωτον γοις αναβωλακια. : οργυιο stiluae mensuram: ea altitudine, ut ulnae mensuram scinderentur & converterentur glebae : Id perspicuum, & quae contra hiscunt