Ti. Hemsterhusii Orationes, quarum prima est de Paulo Apostolo. L.C. Valckenari Tres orationes, quibus subiectum est Schediasma, specimen exhibens adnotationum criticarum in loca quaedam librorum sacrorum novi foederis. Praefiguntur duae orationes Io

발행: 1784년

분량: 473페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

381쪽

temporis quotidiano, plurimum distaret, Iudaeis Alexandrinis aliisque Graeciensibus usitato. Atque hac oratione semigraeca, intra annos ferme triginta, aliquot millenos in Syria Palaestina, ac vicinis regionibus, in Asia minore, in Aegaei maris insulis, in ipsa Peloponneso, in Macedonia, in Italia, millenos

cuiusvis ordinis homines, etiam εθνικους, a Maiorum sacris , ab aliis quibusvis opinionibus praeiudicatis, a moribus corruptissimis, a parentibus atque amicis abstractios, horae saepe

momento commoverunt ad amorem Dei, gentibus ignotum, ad amabile Domini sui iugum subeundum, vitamque secundum sanctas Praeceptoris optimi Leges instituendam. Quid nunc, obsecro , cum his comparati, sua de moribus Doctrina effecerunt, viri in suo quisque genere MaXimi, 'thagoras, Socrates, S Plato. Si speetamus ad Apostolorum discipulos per orbem Romanum sparsos, quantillus suit Ρythagoreorum numerus t Pythagoram non qu vis audivere docentem, homines etiam de plebe , sed civitatium Italicarum primi ordinis iuvenes virique, ad abstrusioris etiam Doctrinae Geometricae semina felici pectore recipienda, a longo iam tempore atque ipsa edu-Catione praeparati. Socrates, cum paucis iuvenibus Atticis quo tilli e familiariter X huma- Re colloqui solitus, super quibusvis rebus ad

382쪽

Cum his tribus ex Antiquitate capitalibus ingeniis , ceterorum Philosophorum, praeter unum illud omnium scientiarum capax Aristotelis, ne comparari quidem possunt. Haec cum scripserim occasione orationis docritica in N. F. renovatae, ne illud quidem hic intactum dimittam, quod in illa legitur p. 314,

o Belgae Interpretes - nonnullas viro-o rum Doctorum coniecturas, nullo etiam Co- , , dice confirmatas, in vernaculam nobis inter- , . Pretationem, eximiam illam S cum paucis,, comparandam, receperunt. Hoc a me olim scriptum erant qui mirarentur, quique cupere se dicerent, ut talia quae

dam in medium ignota sibi proferrem. Quando iam vacat & lubet, huic desiderio tandem morem geram; atque alia quaedam Philologica addit hirus harum rerum studiosis rem arbitror me iucundam facturum.

383쪽

SPECIMEN EXHIBENS

LOCA VALDAM LIBRORUM SACRORUM. . NOVI FOEDERIS.

Ex permultis N. F. lotis, in quibus Interi retes Belgae , viri eruditissimi, a lectionibus vulgatarum sua etiam aetate Editionum recellerurit, nonnulla satis erit ad causam obtinendam, .lpeciminis gratia, prptulisse: primum exempla nobis. Epistola submini bibit

ad Hebraeos: . . . . .

In illa cap. VIII, io, non in Edd. tantum sed &in Codd. conatis ista legimturs διὰ νόμει μου εις τηναυταν ' eadem quae prostant in Graeca versione Ierem. XXXI, 33. - Piscatoreω , qui suspicabatur scribendum, voce interiecta,

sequuti Belgae dederunt: ic I mdne metien in hare Mersandi gerem

ad IIehi. c. X, II, πῶς μιν ιεριυς ἔς υ καθ' τοῦ κDiuitiam by Cooste

384쪽

een 1egetiyk Pri ster stendi vel alle Eng non tergenuinam tbranana lcrvare debuerant, at ciue interpretari, sive, ut tum scribebant, sitiet. cum enim magnifica haec Epistola scriberetur, Hierosolymis cultus adhuc vigebat Leviticus. Interi retes is i , differentiam constantem inter -α, sto, & ει ηκειν , stabain , observarunt , is ασi reddentes fetvJfὶie 1; vel ἱemtirαν, fr*J Mn en: Apocal. VI I. II, πάνJες οἱ στβλοι ἰσίκισαν Codd. hic dant sormavi magis usitatam, aberam dederat scriptor κύκλω F Θρο,ου. Belgae: alle de eug olei; stonden roud mden tbroon. dederunt etiam cap. V1lI. 2, de feren Engelen, die trior Gori stonden; Iegentes, non nobis clina, ἔπΤα ald ἔeέκα dic sed, quod Codices hic nonnulli sui v runt, rectet ad Hebr. X, a , ista : vnώ-cri ιν

e coniectura probabili transpositis, legerunt: -

metende, dat g j hebi in v fel ex eon leter ende bl vende gaet in de hem. I n. Ex eadem ad Hebraeos Epist. duo loca adiiciam ad priora, quamvis haec paulo diversi sint generis; in quibus . a vulgatis secedentes Editionibus, Codicum tamen Auctoritate nituntur. Lad Hebr. XI, 4, .latulata fide Abelis, ista addun

qui Mimi, qui supersunt, & qui perierunt a Patribus

A a lecti,

385쪽

laeti, praebent λαλ- ' genuinam procul dubio lecti ne in: hanc sapienter probantes expresserunt:

Per hanc, inquit, fidem J etiam mortuus adhue,, loquitur. Ita recte Erasmus Schmidius. Pro aἀλει-- ωαι CodiceS quidam & Patres quoque habent λα- ,, λώ' - Sed nihil mutatione opus est, cum vel sic ,, loquendi notio , in sorma scilicet media , verbo, , constet. Adeo verum est, quod de IVolso dixi in Orat de Crit. p. 3o8. vix ille Codicum optimas, &sine controversia veras, lectiones admittit . mirificus vulgatarum Edd. ratronus. Tanta passim loquitur eum considentia Hamburgensis ille lirerator, ac si pueris, Glaece saltem ignorantissimis, librum scripsisset, quibus sacile decreta persuaderet. Quod hic ponitIVolsus ut sine controversia verum, λαλῶναι formamella mediam, cui sua quod ait constet notis loquendῖς est illud, si quid aliud, falsissimum. Censuit fortasse, eum . φ, & ἰριονῶν & pauca etiam alia promiscue usurpentur, idem esse de plerisque verum : hoc ne quis sibi in animum inducat, certus sit,

illud in paucis locum invenire; atque in hanc rem scripta legat ab Hemserhusio, Misceli. Obs V. T. III. p. 6 . ad Thomam IIV. in U. ab Abre-sthio Diluc. Thuod. p. i67. H. Stephano in Append. Thest L. Gr. p. IS. 64. 65. aut, si Grammaticum requirit Graecum, Eustathium adhibeat in Hom. Il. R.

Si legillet iuvenis Mopus Arseo anis Comoedias ,

386쪽

IN LOCA QVALDAM LIBR. S. NOUI P. 327

errorem haec praecavere potuistent elaniata ex Thes-Inbph. V. 585, tibi π' ἄγρια memoratur,

res, non quae loquitur led quae in ore est Omnipopulo, ut ait Terentius , Vel, paulo ante ia foro δε-

dicta in Sophoclis Aj. v 293, Duquentius Attici vo- alit Θρυ Μύμενα. - Quanto sapietitiores IVolsio, fommulae eiusdem Augustanae clari & laboriosi Tlieol gi, D. Albertus Bevelius, & nuper etiam D. Iacob. Griesbachius, in suas illud Editiones, iis, quae nostris in oris circumseruntur, multo meliores, recepe runti Nihil aptius hoc in loco a Sacro Scriptore dici potuit de Abele quam: απιθανοῦν ara λαλει ' etiam mortuus loquitur, & admonet mortales, ut spem in Deo habeant repositam. Virgiliana nota sunt de Theseo ex Aen. VI, 618. - magna testatur voce per umbras: Discue iustitiam moniti. haec quoque Pindari n. II, 4o, suo apud inferos sup

ta quaedam addere lubet, qualia sunt illa Demiabenis C. Eubuliden p. 7II, Bd. Lamb. 9 3. 6o. s, s

uει. Mναι. sui saltem Demosthenis ista fortasse legerunt S. Ioannis Chrasost. in Eutropium, qui, unius Arcadii praesidio ferox, cives homo pessimus ante veXaverat, nunc humilis adstabat oratori sacro ista ad populum

387쪽

318 ADNOTATIONES CRITICAE

toria. Primus, Opinor, Aesiculus in Persis, v. 8sto, victum illa diceti telia fecit Dariunt:

Sequitur superbos ultor a tergo Deus. Aeschylea in quibus . μαοι vitiosum videtur) se Latina fecit Grotius: gesta cumulis ossa sine Mocis sevo, Documentum ad oculos tertiae sobolis ferent; Caveant sibi placere mortales nimis. IIerodotus etiam ista Persae dat Ariayctae, IX, c.

i dotea forma verbi debuerat restitui: ad haec accedunt illa quodammodo Ciceronis in Or. pro Corn. Balbo, c. XX, horum, etiam mortuorum, si quisquam huius imperii. defensor mori potest, xii et auctoritas immortalis. - Immo talis vivit etiam Abelis Iersuasio, sive Esa In eiusdem Epist. ad Hebr. cap. IX, I, vocem illinc alienissimam, quam eiecerunt e contextu vulgato Bengelius, & Griesbachius, Belgae nostri dudum ante iam reiecerant ut spuriam: neque enim his in regionibus per Edd. recepta,

reddi ab ipsis potuerunt: βο hadde dan wel ooch het eresse s verbondi J- foedus hic eensuerunt intelligendum; in elicienda autem voce tabernaculi, Codicum pler rumque nitebantur auetoritate : - - S d & hoc

388쪽

discatur exemplo, quam saepe nostra nos fallat otiam velissimillima conieci tira: una paene litera vitiata mi lenos illic in errorem induxit et duo Angli, Thomas Mango & Ler. Mar landus viderunt, manum Ap stoli in voce vulgata ΣKHNH latere, commuta da in E R EIN H. Marilandus, Occasione ει & .perm tatarum a librariis, locum profert, & multis monstrat Theologus eximitis, Foederis illic primi mentionem requiri, Conject. in L Me orat. ad Pag. Ed. TDoria S. l. I. Forte sortuna evenit, ut, quod illi non viderant, ex Codd. collatis unus illud ipsum εκάνη custodiv rit. Ut autem ad talia attendere adsuescant harum rerum Iliadiosi adolelcentes , primum adhibeant A. Georg. Graevium ad Ciceronis de Amicitia libellum p. 456; deinde spectata similitudine literarum & a, antiquo more scriptarum, sit nul discant, hunc etiam unum de multis fontem cite, ex quo derivari possint vocum alid veteres in optimis etiam Edd. ad huc vitiatarum emendationes facillimae; quod ne uix illis

videar inexpertus, ponam nonnulla, ne Graece quiadem Doetis, ut spero , dii plicitura. Trii rus, ius lix saepe Criticus, ingeniose tamen in Aeliani de N. Aut in. XII, c. 34, ἐάήνην convertit in Iugeminis, in antiquis etiam marmoribus illi prostantharum literarum ductus; ut in his apud Gruterum I

script. p. MCLVIII, 7,

sequentia minus recte Realtius expressit. Pars et gantis legitur Epigramm. quod in columna lapidea gravi morbo liberatus ex voto dedicavit Aesciitapio, P. MLXXIII, , in qua ETHΛΛHN AA INE IN vulgavit Gruterus: vitia ex pronunciatione prava in

389쪽

rao ADNOTATIONES CRITICAE

Non nisi Criticus sibi facile persuaderet, ex hac lis terarum similitudine vocem νηλων depravatam in es'.λ- in L Ua Tolori Ed. reaioris, p. 478. ubi veram dedit ille lectionemr in ista nempe voce cTHRΩN primae tres literae istis fuere mutationibus in has E T asaepius obnoxiae: T & T in verbis Ο,Τεν &Apud ID Behium Α--α in Ajuria transiisse vidit T. H. In Pindari verbis apud Clementem Alex. Strom. III. P. 586, a. scribendum pro Plutarchum T. II. p. 296. E. νέσαι traiisiit, quod vidit interpres, in illud etiam viderunt, Neptuno iam a Romulo dicatum seitum, Consualia , sive, Graece scriptam, Vocem

Romanam Κώνσιαλ in eodem libet', mutatam in xωνσαλίων, P. 276. B. Nescio an quis viderit in Opere de Placitis Philos. II. c. 26. p. 89 I. C. κατοπτρ - δὶι σῶμα depravatum in κἀΤι. - πτροειδ -Σ. Partim viderunt, Iamblichum, de V. P. S. 36, scripsisse, σαγήνηι κήαι βοροῦ συρομενηs, non, qlled vulgatur ἰσρωνείμ. - apud Diogenem Laert. VI, 56, Sinopensis interrogatus, vi πλακουνΤα ἐσθίουσι,παν. ει ιν , ει λοιποὶ G,θρωποι. sic corrigo Uulgatum,

παντ' d.D. - Qui noverit, literam H in Π saepe mu tatam a librariis, forte non animadvertit . e tabula D rica Rehiesium dedisse Inscript. cI. IV. P. 347. V. 8a barbaricum AEAΠFoΥ, ubi nomen scribere debuerant, ABΔΗPOΥ, Abderi. Longi Chloε etiam in Edit. cultissima Villoisoni I. p. 9, V. 17s

quem sensit, opinor, vir Eruditissi in eximam,

390쪽

IN LOCA QUAEDAM LIBR. S. NOVI F. 33I

vere corrigens, ἐῶ is ἰξελεύνα επληκε, summo mane egressa; αμα vel, ut Attici scribebant, . ,. mea Vid. iv Herodot. P. 657. n. 19. - Sed laue delapsus dare nonnulla debueram, in quibus E & Cessent male permutatae: verum talia iam prostant in adii tat. Herodotum P. 62I. b. unicum his addam exemplum e saepe permutantur voculae ιυ & σύ. apud Athenaeum VII. p. 29o. B. isssis velut ex Adelphis N

gesippi,

violentam medicinam sacere Casubonus instituit, v cem ιυρι mutans in hoc ipsi venisse suspieor in mentem, cum in Posidippi Com. loco legisset lx. p. 377. A. quanto mea lenior auferentis unam tantum lineolam : corrigo

Θro, qui ipsum in foro sorte conduXerat, quemque vaniloquentia sua dudum offenderat, coquus Atticus respondet: in eiusdem huius iήMω. V sto. Θri nomen occurrens mirum est ab errore Casaubonum non retraxisse: Hegesippi senarii hic etiam emendatius scribi poterunt, quam vulgantur e Syri dictum, & arrogantis coqui responsum, sic arbitror legendar

S. Multa miatis, amice mi, de arta coquinaria iam

dicta sunt; aut itaqua die aliquid indictum prioribus, is obtundere in desina. Coq. Non faciam ; sed sic,

SEARCH

MENU NAVIGATION