장음표시 사용
401쪽
κειμέ & h rum sinailia prostant apud Herodotum; cui amo, rest, tuendum est L. II, C. 66. P. I 35, 4. κτώνανὶ εώ ωαωὲMI ' male Messiaingius & ego ultimum illud pr hasse videmur: quod olim placebat, nunc dubio paene vacuum videtur, leniter illic corrigendum, astu μι-selium foetus qui occiderunt, nullam tamen illine damnum patiuntur; cum contra ali Tum illic animantium interfectores morte mulctentur. esse & illud in talibus Hererit um, monstrabunt in Ed. Gronov. P. 28 I, 3. to P 368, II. P. qai, 25. - Noceo, damnum infero dicebatur αναώ & ατ i- τω' ut erant huius generis multa in usu sub dupliei
In hanc classem cui placuerit referre verbum Ἀσαώ, vix dubiro, quin sit arbitraturuS, pro νιησιν--ιisat, scripsisse Paulum, ' cum alias etiam, in Cilicia natus, lamas verborum adhibeat, quas vix alibi reperias. Nunc ex iis etiam locis, quae Nostrates ex C dicibus MSS. emendarunt, aut suppleverum, Pavea Proponam:
Marci XV, 3. Loverprifers heschuldioden hem van reis fla-hen: J maer D en antwoordia nisis. Vulgatarum Editionum defetasOres, postrema ubi tandem in vestris reperietis 3 ωὸb : quae in quibusdam Codd. leeta Nostratibus genuina vi-
Ad alteram elassem locus a me referri potuisset ex Epist. Laeobi c. lU, a. ubi legitur in Edd. non tam tum, sed in omnibus, etiam, quotquot adhibiti m re, Codd.
402쪽
Argutus aliquis sophista fi potest in aliis locis verba profundere , & suo quodam modulo disputare, hic t men persuadere sibi non poterit, seciditis, reddi potuisse, HI bent ei. - Erasmo, et νεινε corri genti, aditipulatur Beza: Erasmi quoque coniectiseram Nostrates probarunt; non certe talem, ut velut dubio vacuam ausus illam fuissem in contextum immittere. Non dubitanter D. Pricaeus, , , ego, imis quit, haec dicta accipio pro ciuis nonis dubitem ideo vertere, invidendo ardetis, V Quid vero sacrorum Interpretum Illustrissimus ,, sunt, in- quit, qui legunt φεμιν non male . nili quis m, is litis saevitis alii in alios; & selieibias invid si tis. & tamen ad eorum felicitatem vitam tran- , , quillam ) pertingere non potestis. VVi suae formae Φενῶ significat μινοριδ' vel, ut loqui solent in talibus Grammatici, τοῦ ἐπι-ουμηνικῶσ ἔχω. - Scriptoribus Mostris saeris, Iudaeis etiam Graeciensibus prorsus inusinatum, ex veteribus Atticis neminem novi, qui verbum illud adhibuerit, praeter unum Sophoeum, qui, ut eae novator, illud posuit pro Θανατῶν ' mortem desiderare , in Philoct. v. astos s
FDrens Chrs. Imri , mori iam anima optat. suo laetitur significatu apud Suidam in Φ.-, ' - pater filiam
403쪽
ris nomine prolata fragmina, haec quoque sunt ex Aelii mi libello perdito-- Aelianus In V . 1 Iist. II, c. XLIV, de pro ura quadam agens Theo
test ac Aeschli; torva tuentem dixeris cum Virgilio: βλεπειν, & plebeiae sunt, paene Proverbiales, praeter alias huius generis permultas, formulae in Aristop4. Ve p. v. 4S3. 6 i. - Idem Aelia ius V. II. III. c. t X. in fine scripsit, et. --.. in L. XII. de Nat. An. c. XLl V, initio, captiis elephas Indus iam robullus mali luefieri vix potest, s νῆ, ἐλιυλιι π.ιῶν-- idem illud bis terve Philostratus etiam adhibuit. Amabant id genus Sophistae talia
frequenti usti terere, quae uno laonnunqu/m in loc' legetant Scriptoris Attici. - Putidi quoque diovatois res confingebant; qualia sunt Lexiphanis Luciansi, quae tamen in Comoedia sorte locym invenerunt, T. II. p. 32o, δεουτιω, DVaturis; P. 326, τῶ . μα- σα μM- Eustathius in Hom. Od. A. p. 54,a9 attigit) p. 337. s. 15, ωοὶ . ,γλῶτὶα ia. λογῆ. Macrobius Saturn. Uu. c. II, milites, - fortiter os factis semper dicturiunt. Eiusdem generis est in Lueiani Pseudol. T. III. p. I 82, cuius illic adiectum legitur interpr
ramentum, τε 'Aεννων ἐπιθυμῶ. - Vt has literas rite
tractaturi iuvenes ad talia etiam attendere discast, vhoc genere quaedam adiiciam: sciant itaque apud amtiquissimos Scriptores verba huius form e desideratim pauca reperiri. quae tamen in vita quotidiana freque Ur adhibita fuisse monstrare poterit Aristophano. Ni hil horum dabit Herodotus; nihil Thu dides, cui bu ius significatus verba in Placuerunt. -' Vnum
404쪽
sorie Σωρατηγιῶ, est in Xenophontis R. 'Α. VII. p. 233, 6. Nihil tale, quod ego mentit: erim, apud ullum imgitur Oratorum veterum: quod enim velut Andoeidae prostat in Lexicis, eum centenis aliis in istis libris vitiosum est: Npud Andocidem p. a, g,εἀλ-- - quamvis legatur etiam in Or. Isaei IV. p. 52, 14. mutand est in μ νορῶνΤιε. live potius, signata in talibus locutione. λαλωσαν - sic quivis loquuntur os tores, P. 18a, 7. I aeus P. SI, 4o. Demosthenes, ceteri lile. - c tae Epistola praebet τι νς ἀςορμιῶ Πι. Laert. IlI, ea. - Uinus multo plura dabit huius generis Arisophanes, Pluti v. Io2D
quo respicit PhGιus in Lex. λοφω μιενμεοῦν 'Eυκνη. Quibus opus erat hellebom, in Caialiae quadam Comoedia dicebantur ' E me Iogici M. audior P. 33I, 29.. Ea . m. nat ἄσ
Schol. ad Ar. Ese. v. Ia Io.) ὀφθαλμιῆν' pristinum oculorum usum desiderare. Haec seripe i ntum reperientur apud usteres. In Evang. Lucae e. V, 7,
sncken. In Graecis exemplaribus inveniuntur ista: σπλην- α μφότερον τα πλ--, οῦτε αὐτα. neque aliter edid
runt D. Millius, AEusterus, Io. Dc. IVesevius, Bengelius, Griesbactius: hic tamen, ut lectionem minus probabilem, memorat hanc, quam duo tantum praebent codices Graeci,
405쪽
Latinus dat id ipsum interpres: impleverunt ambas naviculas ita ut pene mergerentur. Sie satis pro imperio Beeta, cum edidisset, ωσε παριε mαὐτῶ ' , , Hoc, ait, adiecimus Graieco conte M tili, quod Syrus interpres habet, & in vetustissimo ,, Codice meo' & alio praeterea MS. inveni: '' Sed duo Codices reliquis, opinor, omnibuS non ameteponentur in admittendo adsutiento, quod nullius est usus. Neminem, qui ad sermonem gentium dive farum quotidianum attendit, illa talia offendent. Quod praecessit, διιρμγνM. τε λασσεν ἀὐτλ, unusquisque facile intelligat, ac si scriptum esset, va διαννον διαρρήγν-. prout loquuntur Attici. - En autem prorsus idem ac .ae' quod & hie ex uno fuit Cod. adnotatum a Millis, & παρα μεουρον. Luciani Protia ellaeus T. I. P. 23, 6,
σν με, βημα dixit Dion cirrast. Or. IX. P. I 4 I. D. ubi Dionysius a Diodoro Siculo XIV, e. I Oo. p. 7 I9,
nonnulla messielingius V. C. adscripsit. In Lucae e. VI, 9,Rk DI M vragen: Ut si geoortost op de δε hathen, Loet te doen, of quael te Gen. In Edd. hie vulgatis legitims:
406쪽
IN LOCA QUAEDAM LIBR. S. NOVI F. 3M
Non aliter D. ullius & D. Laeo I oremus; sed Beu- gelius & Griesbactius ediderunt: Tι uim - In uno alterove Cod. scriptum, ει-- equidem suspicor hie locum invenire posse, sed ita. ut simul τι sua sede relinquatur. Lucam scripsisse ratus:
nullus enim dubito quin m pestineat ad ἐπινωτήσω. di ci quoque potuerat ., ri, vel, more scribendi Graecien .sum, ινα λογον. in Evang. Matth. c. XXI, 24. εν. νήσω λόγM Iια' totidem verba, sed Aa λογον, dant Luciis in Evang. c. XX, 3. & Marcus Ev. c. XI, 29. Quaestionem alicui proponere dicebant παν τέ τινα ' Vel . α λεον. In eumdem paene tensum ab illis scribi potuisset, ἰρωγή . ἄ-ῶ. Φ, ii, α' aliquid , vel super re quadam vos interrogabo. Illud tis, pro usitato .a. sic aliquoties occurrit in Evang. Ma
rhaei et c. VIII. v. 19, προσελθὼν ει ι εγναρεκατευε
αδτν - ubi idem dictum memorat Lucas, Ev. c. IX, SI, ἀοτον ' neque adeo probanda Cindicum lectio . . , vel M. τιι, ubi scri plerat Matthaeus, quod vulgatur, c. XIX, I 6, uti ειε προσελan M. is αυ-
σω Nocem in hunc etiam sensum adhibuit. secundum Interpretes Belgas, Matth. c. XVIII, 23, ἀνθώπω μα-λῶ reddentes: hij een sester stoninck. Eic oca Graecis frequenter, a Sophoele dicitur & ru μή, in Antig. v. 27S. in Ued. T. 25s. - Pro quidam a tem Graecos dixisse nonnunquam, .Latin knus. negari quidem non potest: vid. D. Prioneus in Matthaei Ev. c. VIII, 19. Ber Arms in Aseiphr, P. IS. P. Burmannus in Ovid. Her. Ep XV, v I 62. M. sed saepe tamen certa quaedam subest ratio, cur ab usu nonnihil recedant: - Isthoc in loco Lucae cum Praecesserat . , sedile sequens Εἰ ab ista vocula potuit elidi et scripserit autem, me iudice, suo more in i
407쪽
terrogatione, M εξεσι; Evang. XIV, g, interrogat Iesus Iuris peritos & Pharisaeos, ει εξισι AEI. Apost. c. XXI. 3T , Paulus λ ἐν
plura iam conduxit e ruditissi inus Henr. Howereentui in laboriosa Doctrina Parii c. T. I. P. 327. In I Epist. Petri c. I, 8,
reddi ab Ipsis non potuit, Den Nelaken gi niet gesten ev hebi, entis L noch tans J sies hebi. 1 sed se ista transferri debuerant: Den wHken Qt. niet gehend hebbende hemini. Bezam iterum sequuti legerunt I si ' qui in hunc locum scribit: ,, οὐκ i Τιι. sic restituo ex MS. bonae se fidei Cod. adstipulante Uetere Latino interprete. V Ille etiam a Bera dii sentientes, retinuerunt III sius , Mesenius Bengelius; alterum tamen commemorantes, ut in Codd. nonnullis lectum. - Quamvis autem eodem de sonte manent ista duo, distinguuntur tamen usu, in Linguis tyrannidem exercente , eui nobis etiam Phileleutheris est obtemperandum. In Evang. Marci c. VIII, 24, caecus, ubi visum recuperasset, dixisse traditur,
in vernacula itobis Versione, Iest sis de me chen, want ii sisse ais boomen, War
Quae vulgadtur Graeca, nihil utique aliud nobis significant. nisi D ese de menstben. a s hoomen, Wandelende, In multis vero Codd. Lia lesviti
408쪽
hoc, ab Erasmo probatum, in suarum Editionum secuntam recepit Beeta; in quartae vero Edit. adnot tionibus alteram lectionem, qua σπι - ἐροῦ omitium tunttir, genuinam declarat; illud praeterea,' cur Grasca reddiderit, instar arborum, ambulantes. Belgis,
in altera lectione probanda , suffragantur mlius, Metsenius, Bengetas aliique. In Εv. Marci c. XI a ,
postrema ndn fgnifieant, ut Belgae dederunt: '. mer lydien νγ ferres, Uit de metischen βω-eesen Wij het volo . Iegerunt scilicet ' quod in paucis Codd. re pertum Editores reiecerunt recentiores. Ex COdic fus MSS. . praeter alia, haec etiam loca Belgae cem
suerunt Interpretes emendanda: in Evang. Lueae e. XIII, 23 . . - . I c. XVI, 9. -- - c. XIX, 47. Iohannis c. XVII, 25. 'in meae Act. Apost. c. X, 22. in Ep. ad Rom. c. V, II.
Quod sumseram demonstrandum sic opinor clarissimis exemplis probatum, ut qui hoc legerit Sehedias neminem hac de re putem amplius dubitaturum; at que ita videri poteram praestitisse, quod fasturum me fueram pollicitus. Quando vero hac tempestate plerique aequi sunt harum rerum iudices, & per hosce dies aliquot Libri nostri sacri me tenuerunt occupatum, necdum illos de manibus deponam; sed in gratiam eorum, qui hoc Oenere delectantur, in alia quaedam loca coniectu.
409쪽
ras proponam & animadversiones a Philologis era.
Saepe breviloquunt, in re tamen nonmissius momenti Matthaeum mirarer verbis aliquot parcere maluisse, quam, quid hic sigia ilicatum vellet, paulo plenius nobis declarare. Non negari quidem potest, οἰpro νινιι hic illic postium, etiam ubi ει nostiis in exemplaribus non praecedit. Hoc vero loco, quem duae voculaς omissae prorsus obscurassent, scripsisse. potius videtur: αὐτον Γει αυτ .' ει 3 ἰδίσασαν. omitti hic quoque potuerat ab alio pronomen non a Matthaeo, qui hoc semper modo Verbum adhibuit προὐκ- ἰωαι. Sed vellem ςerto sciremus, scripseritiae .l ο ἐδίσαωαν an aliud; praeterea, si verbum hic, ut iv XIV, 31, quod verum arbitror, adhibuit, qua tandem illud ratione Volueri acceptum. Simul atque Iesiim in monte viderent Galilaeae, πρε--αὐαω quinam tandem an undecim frip εἰ δε-λme, S. 16. Non omnes ; addidit enim: .ἰ θωα, - & qua de re dubitarunt πήτερον ει , μι ὼ 'Hσλ, ο αλ an alia mentem quorumdam is his subiit dubitatio 7 haec nempe: πάορον, v πὴν
sve ultima Editione sua N. F. multa verba profundit Sera , ut persuadeat Lectori, nostrorum exemplarium etiam MSS. viliosam esse ledtionem; ac tamdem, se Mihi ait, verisimile est , potius scripsisseis Evangelistam . Gὶ ιδίναναν. id est, neque dubii ,, runt, ut intelligamus, tum demum Christum fuisse M ab omnibus illis XI, omni dubitatione sublata,
410쪽
,, summo consensu agnitum & adoratum. V Hane mutationem, qua nodum secare tentavit neminem novi qui probaverit; qui publice reiecerint, pra ter D. Lae. Mesenium, plures. - Τheologus, harum Literarum perituS, me rogavit aliquando, puta. remne hic, pro scribi posse & L tine reddi, a reliquis stabant remoti; eui interpret tioni favere quae proxima sequuntur arbitrabatur:
ndum , διίση απ αὐτῶν, illinc diccbam longe diversum, quaeque proserri a me possent ad λέ- & Ne- , pauca quaedam exempla veterum nihil tamen facere: ad hune Matthaei locum: hinc etiam multum distant, In quibus tamen, ut hic. ai di sunt νωιs, Xenophonis fea L. 'A. l. P. IS3, 7, ει 3 s ----τώ
In Ev. Marei c. III, 2I, i . .
ae) ἔτι - - , α L. Quinam vero erant absurdi isti a. ν. .s, σωι illi ipsi, ni fablor, qui memorautur in proximis et .ἱ ἀδ'Dμω.λ. - hi enim ιλιν ' etri ἔχει . . r. R. Ab lais utique erant diversissimi, qui ad illum comprehendendum exierant, . )-κτησαι ἀστο, sed hi quales fuerunt, & qua dici ratione potuerunt ει πιου' αὐτῶ; - mihi, lateor. olim fuerat etiam visum , usitato more loquendi scripsisse cum, quod in uno saltem codicum fuit inventum ra ι-.ιρὶ αὁωύ .ei λε- sed manebat. hoc aliam admita, ininea Meertum, quinam e ut Illi mi in