Ti. Hemsterhusii Orationes, quarum prima est de Paulo Apostolo. L.C. Valckenari Tres orationes, quibus subiectum est Schediasma, specimen exhibens adnotationum criticarum in loca quaedam librorum sacrorum novi foederis. Praefiguntur duae orationes Io

발행: 1784년

분량: 473페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

391쪽

Θre, cogita, artis coquinariae niver inventae fotum me summam habe e scientiam: hoc enim est τε περασψ ut dicitur ..-τω ' λ ἡ τεχνησκέναι ' an quod dictum pauca notat Casatibnnus: Ita Suhine verba legenda sunt ex optimo Cod. I, eid. να

In Epist. ad Corinth. I. c. IX, Io. ο- ες 'ἐλπιὸν αυνῶ εω ἰλικιλ. Sic scripta cum seia sum commodum non praeberent, hoc ista modo Nostrates legenda censia erunt: σεπ ἐλπίδι nempe .pειλει 'ἐλκίον αὐαω in terpretantur enim:

Diversimode quidem in quibusdam Codicibus, in nullo isthoc ordine voces collocamur: potuerant etiam ab illis omitti voces ἐπ' ἐλπιδι, vehit adsumetitum ex proximis repetitum. In eiusdem Ep. ad Cur . eaput XV, hie licebit. opinor , a prioribus diversum quid interponere,

quidem in comma I9, permultis interpretamentis vexatum; nec mirum; nam, οἰ ὐπre προκρων. nulli sitiat, aut unquam fuerunt: unam literam u in α, T mutabam Olim in P, enascebantur, oi βααδεζόμενοι 'An' la P P R N νικνοῦν

mihi quidem erant hi, qui, ante baptismum peccata sua consessi, vetus palliolum reiiciebant, & novum adsumebant, quo se tegerent, pallium Christi: resipiscere scilicet debebant, per aquam lustralem expuringandi, a peccatis, quae, signata loquendi formula, ,.. a ,eνα his in Epistolis vocantur: praeter cetera, ist. ad Hebr. c. IX, I . c. X, 22. sed praese tim

392쪽

1N LOCA QUAEDAM LIBR. S. NOVI F. 33s

tim conserebam ex Epist. ad Hebr. VI, I, a. ubi mihi deprehendisse videbar sex capita, quae partem coum fecerint istius temporis Theologiae:

hanc autem Vim esse arbitrabar sententiae Pauli, . u.Lθν,π- illic saepius argumentantis: qui putant mortuos in vitam non revocari, quamobrem se praebent baptizandos; cur aqua lustrali fuerunt ab operibus momsuis expurgati P quid sibi vult, cui sponte se sua obtulerunt, baptismus, si res illo significata ipsa fuerit falsa Cum prima vice Frisiis iuvenibus aliisque istam ad Corinthios Epistolam interpretabar, hanc coniectu ram periclitatus, duobus mihi amicissimis Theologis paene adProbare potui, velut ipsam Pauli scripturam , per multa secula obliteratam, & iam seculo secundo forte vel tertio post C. N vitiatam. Sed iuvenilem eoniecturam si quis sibi sumet quomodocunque res tandam, quod eventurum facile praevideo, illam ego hac aetate minime defendam; atque, ut in multis, hic etiam veritatem nunc arbitror in profundo adhuet

latere

II Epist. ad Cor. I, 4 legere licet in Milo & in

Vsitata tamen striictura requirit, ς παρα ελύμιε- ' a que ita legisse Nostrates illa monstrint: bdoor de Hrtroostive, met wιleste v j seste ran Gori

393쪽

sa ADNOTATIONEs CRITICAE .

ut recte seriptum It Ep. ad Cor. VII, 7. νῆ , . , ἔ-ἔφ' quod ab illis redditum: δεορ ,

de pertrosove, met wGke hij over u vertroost is ge-weest. Nemo hic, ut spero, abutetur usitatissinna lGraecorum scribendi corasuetudine, qua pronomen relativum ος antecedentis etiam castum sequitur. Sumamus libellum 'Αποκαλύψιως. in cuius sine tan- ita fuit licentia grassatus Erasmus; cuius e Latina ver- h1ione laeta semigraeca nostris adhuc in Edd. circum- iseruntur; quibus tamen Tilbingae Bevelius iam ais ite hos annos quinquaginta genuina substituit eX hCodd. MSS. n

Do I. c. XVI, 5, in istis, tlegendum, pro suspicati sunt Piscator & Bezar vera suspicio visa fuit Belgis Inter- , pretibus; dederunt enim: , die is, ende die was, ende die Μη DI. iSuam, ut puto, coniecturam expresserunt eiusdem Cap. XvI, 16, ubi Codices MSS. idem exhibent atque Edd. ' i

emendantes illi, diis γαν , interpretantur: Ende hebbense vergadert in da pDeme, iatque ita profecto scribi debuit ab illo, qui paulo scripserat ante comm. I4, vel

- ἐπιποριύεΤαι τους βασιλειε - συν--γειν αὐτουε ει

Quod est in aliquot Codd. αράγωι, 3 Metssenio Pro

394쪽

1N LOCA QUAEDAM LUR. S. NOVI F. 33s

hatum, in suas receperunt Edd. Bengelius, &GrisDMehius et Belgae Nostri correxerunt:

de B rispen met grose summe, feraende -- oe. c. IX, I9, ista, hare machi is in haren monis. ende in hare Menen. ubi tandem in Edd. Graecis liarum regionum invenientur ab ipsiis reddita: ende in hare Reerten alibi tamxn terrarum & Tubingae & Halae haec ex MSS.Codd. iam in ipso contextu fuere publicata: 'H

Addam e pluribus unum huius libelli locum, in quo Codicum non nituntur auctoritate: oe. e. XVII, s. μιναλ. dicitur ἡ & in Edd. & in Codd. - Latinus Interis pres , Babrion , inquit , magna , mater fornicati num : legit itaque πινει- ' atque ita Nostratest de Woote Bahalon, da moeder der Mereven. Sed forte quis dixerit libellum istum Ioannis esse t nebricosum, atque' adeo censeat in hoc libello eme dando maiorem quandam libertatem posse concedi. Proferam ex aliis libris Sacris loca, in quibus eadem Vetiores isti praeclari libertate suerint usi.

In Evang. Lucae e. I, 73, Codd. aeque atque Edd.

neque dubito quin id ipsum dederit Lueas: mtringae. patri venit in mentem, melius fore,

ita scribendum censuerant Belgae; reddunt enim des reis, dien his - go orem hae t.

395쪽

m6 ADNOTATIONES CRITICA L

dat u heden gehoren is de salubmaker , weDke ista Chrsus de mere: de fallismaher - de Heere, scribi non potuit nisi ab illo, qui recte viderit, articulo bis polito, legendurn. -- & . ex nullo tamen Codice hic articulum nobiS enotarunt. Lucaς c. II, 13, οι-οι Nostratibus sunt simpliciter, de herders. ΙIoe autem in loco οἱ a,θρωποι nostra aetate . absur da nobis commenta pepererunt, atque adeo indigna quae a me commemorentur. - Ιll. Grotius in h. l. Bene, ait, omiserunt Syrus& Latinus interpres, οι πλεονασώκ ex Hebraismo. ut Matth. VII, 9. Xl, I9. XIII, 4s, ga. XVIII, 23. & alibi passim. -mς γ iri pastores ovium, , Genes. XLVI, 8 V Grotii recte resutavit D. Vosius de Hebr. N. T. c. XIII. quae vero pro fert ex Graecis Scriptoribus, ut similia formis loquendi Graeciensium in libris N. F. alienissima sunt: hae etiam in parte ite alios memorem, peccavit Ier. Harx landus in sesiae P. 484, 1. ii qmx o loquendi , formula, . ut α'

V ρά . .. Matth. XXII, 2. ita fratres, Aet. XXII, et g. &c. V - Nusquam m

Graecis scriptoribus a Markundo fuit lectum e/ege mirumque adeo est, dum commentabatur, non vidisse Marklandum , m ius Lusiae loco, opposite ad Solonem, Tlaeuustodiem, Periclem,. memoratos, Tisamenum quendam S

396쪽

comachum 4 per contemptum ab Oratore dicialibi etiam vocem in talibus adhibuisse, sed semper in contemptu; de ancillis, meretricibus, atque huius generis mulierculis: p. 93, 8, arie ηε ανερέπM P. 97, 9, λα αλ . a ινλ

ετον --καθ.τηκα. quam paulo ante dixerat

Θυάπαιναν, dicit σε, ἄνθρωπM Isocrates P. militer Alcen, mulierculam, quae quaestum fecerat meretricium, defigilat Isaeus p. fis, sto. Demosthenes c. Androtion. p. 396. g. 98 , προπι κά ,-Φανοσράτην ἡ ἀνθρώπουε Nusquam apua illos, vel alios scriptores vetereS ἄνενωπ αρχων, Vel ἀνθρώπ vel horum quid sit ite reperietur:

Quantum in stylo praesertim sublimiore distant rir &homo . ανηρ &- mea vid. in Herodot. P. ω4. tam diverso quoque modo in istis adhibentur locuti nibus: mycator iam ab dieitur αα III, c. 42. rates, 4ine VI, e. 83. alia subest ratio, quam Vicina monstrabunt, cur Agathon in Ari-

vis illud vate mea sententia non adhibuisset, Propheta dictus fuit a Luca ἀνὴρ Euang. XXIV, Ist. Haec a me scripta sunt, ut saltem iuvenes dive se distinguere discerent; illud praeterea, quicquid hi hi, fuerit generis ae Philologis huc collatum, id omne suisse hinc alienum; neque enim hic dicuntur ἀνθρωποι πMμέννε, ut alibi pastores a,δ ει sed utraque voc

ticulo ; qui repetitus eamdem' hic habet vim, qua P nitur ab optimis seriptoribus Atticis: quando Thuc3dides norma censetur Atticismi, hic unum alterumquaarticuli, ad rem declarandam si e repetiti, nobis pra beat exemplum: L. VIII. c. 77. P. 5s , sia, εἰ θ

397쪽

sa 8 ADNOTATIONES CRITICA L

quibus ante dixi lapidibus obruti moriuntur: sic ista sunt Latine vertenda. Aristoph. in Pace v. 643,

Ωui vero, quas insilebant civibus demagogi, rid hant plagas, peregrini scilicet, auro sudebanι idos δε- Iinire. Haec cui rite spectaverit, non dubitaturum consido, quin ad eamdem rationem scripserit Lueas: homines, si nempe pastores de quibus agere coepi eomm. 8. dixerunι ad se inpicem - In usu articuli millenis fuit vicibus mecatum: de duabus vocibus cui praeligatur multum interest: qui ad manum est, exemplum dabit Thuod. IU, e. XIII. δε προτει τῶν Valla reddiderat, in primam infulam' nomen insulae esse Proten, vidit monuitque meritis: infulam inter multas primam, non πρέ- quod putabat Palmer. sed .,, πλώ eo νοῦ- dicerent Graeci. Homero licebat a communi norma loquendi secedere, ex gr. in Il. v. v. 3II,

ne hoc quidem ex Od. P, V. Io,

dimisit Euseathius intactum, monuitque p. 617, 39spositum ὰσυνει- , Pro usitato, δύ-.. εω ,.ν' ad Prio' rem vero locum P. 1326, S, ait, τῶ πινχε

398쪽

IN LOCA QUAEDAΜ LIBR. S. NOVI F. 339

pend. Thes. Gr. Ling. p. I77. Balth. SIolbergius in Praelech. in Aiacem Soph. P. IIo. Raphelius, Annot. in S. S. I. p. 657. & Henr. Howeventus ad Viger. de Idiot. p. 15. sed ab illis, . similibusque nostrum Lucandum multum distat. I Epist. ad Thess. cap. III, 3. Timotheum se suum misisse scribit Paulus, qui ipsos in side corroboraret, ει consolaretur affictos:

Qui reddi iterunt, Belgae, op dat niemant heweegia en Worde in dese verseu kingen: aliud verbum, pro σαίνει , & probabiliter σαλιι ι , quod Sentisse quoque videbatur hic reponendum, Iscendum censuerunt. In II ad Theg. II, a, .. μὰ

liter interpretantur: dat ny niet haestilich heweent. en Noris ran vesanis, Ute Hrschricli, - Verbum .is.. , his scriptoribus prorsus inusitatum, in qua cunque partem vertatu, hunc in sensum, a Mol fortasse, a Nostratibus accipi non potuit; quos saepe iam vidimu3, Codicum auctoritate non munitos εubi sensus id poscere videbatur, a. vulgatis lectioni bus recedentes. - Aenum Pauli, vel Paulino proximum, si nobis exemplum verbi subministraret, infimi aevi Graecis notissimi, hoc, Vulgatas

399쪽

positum. Io. Lae. Relastius in Animadversi ad PO. 'IIbium, alia ante eoniectura super hoc loco proposita, P. 68, se Schedas, ait, denuo perhistranti mihi ve- ,, nil in mentem suspicari, Paulum scripsisse non in L A H. sed quod Verbum significat taedio, , , molestia , aegritudine a ci: - Penes me quidem se dubium nullum superest, Paulum dedisse σμινε. , quicquid de huius verbi novitate ad aetatem Pauli :,, Π in assurgente possit in contrariara partem affer ri. V in duobus tribusve infimi aevi libellis a du Cavio fuit inventum; in Constantini Porphγ'rog. opere de Cerimon. Aulae Byzant. quod primus Reiskius publicavit, lectium P. 233. C. redditur In Commetri. p. Ias, vexatus , atrimonia affectus, stensus, laesus fuit. In nota ad Seholion in Lucian. T. I. p. 372, Hem'rhusius verbum illud attigit, ut, recentioris aevi, fastidium crearer fastidire, aversari; quod ex

fuerit corruptum: in Seholiis ad Aristoph. Ranas v. 4 et, idem ille vocem non Graecam emendabat in rarissimum verbum aliquoties adhibuit mirus interpres Ant. Foed. Aquila, Genes XX IlI, 46, Iesaiae ULI, I 6 &c. nec Symmachum, sed Aquilam scripsisse suspicor σα , Meeh. XX, 7. a quod duobus exemplis munivit Teusiurgmen l. in Suid. III. p. Iaῖ, larmata nusquam adn fata sunt , & ἈσικχώναΤεν' quorum illud est apud Eustath. in Il. R. p. 959, S. hoc apud Plutarchum T. I. p. 49. F. T. II. p. 13a. B. rinumelle dicitur-Quam vero secundis curis retractatam illic reiicit, altera ReisHi coniectura, qua ne litera quidem mutatur , non dubito quin multis placuerit, ut docte e

eogitata, & fortasse pristinam nobis dans Pauli ma

400쪽

IN LOCA QUAEDAM LIBR. S. NOVI F. 3 I

num: se videbatur inquit, aliquando pro is legendum esie,, ne taedium G impatientia noloris atque motissae r se stros capiat animos; in liis malis ne stomachemini, ,, ne animum despondeatis ob diuturnitatem & magni ,, Iudinem vexationum. V Is sensus & verbo convenit 'A .aQ, &, quod latendum est, loco Pauli. Α ση& 'AωἄQ. 'Α. iaci Ionice pronunciatum) velera sunt& optimae notae; frequentantur illa ab Lippocrate praesertim; in cuius scriptis quam diversis usibus inserviant docuit Aesius in oecon. 'Ain. , pr. fastidis significans ex nimia satietate ortum, ab alio forte

nullo scriptore toties adhibetur, quam a Iudaeo qui Paulo certe fuit aetate proximus: ab illo voces, taedium atque angorem animi significantes cum iunguntur: P. 179. C. ιν ἀκλφ P. I 73. B.

1imiliter ista iungit p. 579. C. p. 62 I. A. huc adde quae Piersonus collegit ad Moerin Attie. p. 6os Quam illic profert ex Obmpiodori Comm. inedito, dare potuerat ex dudum edito Eustathii in Hem. Il. I. p. 633, 14. paulo etiam meliorem, in Eurip. Med. v. 2 slectionem,

quam, sive illinc sumptam, seu e Codice MS. exhibet elagantissima Brunckli, viri eximii, Editio. 'ΛωἄQ&-hie illi e occurrunt perperam ιν duplicato scripta, ut in Plutarchi T. II. p. 9I8 C. , &in Edd. Hippocratis & Aretaei: recte vidit Piersonus , in horum scriptis Ionicam esse formam, in latentem, restituendam. Ista forma verborum in Ionica multos sesellit. Loicorum quidem conditores , eum nobis dant ut novum verbum ex Herod.

Y a 'Astr

SEARCH

MENU NAVIGATION